Plaatje spreekt tot de verbeelding, dank!quote:Op zaterdag 9 februari 2008 12:10 schreef simmu het volgende:
http://www.independent.co(...)shGraphic_15022a.jpg
iemand vroeg om pics, dus hier dan.....
Enig idee hoe ver vissersboten varen? Okee, waarschijnlijk zal die vis hier niet in de winkel liggen, maar wel aan de aangrenzende landen.quote:Op zaterdag 9 februari 2008 12:32 schreef Poepoog het volgende:
Denk niet dat een gemiddeld "lekker visje" uit de stille oceaan komt.
jullie hebben het allebei fout. rondom die plasticzooi leven geen visjes, die gaan daar namelijk dood wegens gebrek aan zuurstof plus zijn het die oude plastic dingen, die de vruchtbaarheid ernstig verminderen.quote:Op zaterdag 9 februari 2008 12:53 schreef RemcoDelft het volgende:
[..]
Enig idee hoe ver vissersboten varen? Okee, waarschijnlijk zal die vis hier niet in de winkel liggen, maar wel aan de aangrenzende landen.
De Grote Oceaan is zo groot, dat alle continenten erin zouden passenquote:
quote:In het United Nations Environment Program rapport van juni 2006 wordt geschat dat er gemiddeld 46.000 stukken plastic per vierkante mijl aan de oppervlakte van de oceanen drijven.
We leven in een kant-en-klare plastic cultuur; praktisch elk mens op deze planeet gebruikt elke dag direct en indirect plastic materiaal. Onze baby’s beginnen hun leven op aarde met het jaarlijks verbruiken van ruim 100 miljoen kilo aan plastic luiers. We geven ze melk in plastic flesjes, plastic speelgoed en kopen hun voeding in plastic potjes die we betalen met een plastic creditcard. Zelfs voor het voorkomen van baby’s gebruiken we plastic: voor het gebruik van miljarden latex wegwerpcondooms en strips waar anticonceptiepillen inzitten.
Elk jaar eten en drinken we uit ongeveer 34 miljard nieuw geproduceerde flessen en verpakkingen. We steunen fastfoodrestaurants en kopen producten die nog eens ruim 5 miljoen kilo aan plastic vergen. In totaal produceert onze maatschappij elk jaar zo’n zestig miljard ton aan plastic materiaal.
Elk mens gebruikt op jaarbasis gemiddeld 100 kilo plastic: plastic flessen, fastfoodverpakking, meubels, injectiespuiten, computers, floppy’s, verpakkingsmateriaal, vuilniszakken en ga zo maar door. Als je dan bedenkt dat het meeste van dit plastic niet afbreekbaar is en voor altijd in onze ecosystemen blijft rondzwerven, dan kijken we opgeteld tegen een enorme hoop plastic afval aan die is opgebouwd vanaf halverwege de vorige eeuw.
Waar gaat dit afval naar toe? Er zijn maar drie plekken waar het naartoe kan: onze aarde, onze lucht en onze oceanen.
Al het plastic dat ooit is geproduceerd ligt begraven op stortterreinen, is verbrand of is gedumpt in meren, rivieren en oceanen. Als het wordt verbrand, verspreidt het plastic niet-afbreekbare vervuilende stoffen waarvan er veel onvermijdelijk als microscopische deeltjes in de zee-ecosystemen terechtkomen.
In 1991 lag mijn schip, de Sea Shepherd, voor anker in de haven van Port of Spain, Trinidad. Het begon te regenen, een langdurige stortregen. Enkele uren later was het oppervlak van het water in de haven vies wit, alsof een ijsschots deze tropische haven was binnengedreven. Deze ‘ijsschots’ bestond zo ver het oog reikte uit piepschuim, plastic flessen en andere plastic materiaal. Het spoelde met het regenwater vanuit straten, goten en stroompjes zo de haven in. Daarna stroomde het vanzelfsprekend richting open zee, verspreid door wind en getijde.
Wat gebeurt er daarna? Zon en zout breken het af in kleine bolletjes piepschuim en kleine stukjes plastic – stuk voor stuk verraderlijke, drijvende, dodelijke mijnen op drift in een oceaan vol leven.
En jarenlang drijven deze stukjes rond op zee. Veel van deze stukje plastic worden ingeslikt door vogels en vissen. Weken of maanden later liggen de slachtoffers te verrotten aan de oppervlakte van het water of op een strand. Opnieuw worden de stukjes plastic blootgesteld aan de zon en door de wind terug in zee geblazen. Deze kwaadaardige, kleine, niet-levende parasieten blijven verminken en doden tijdens een oneindige aanval op het leven in onze oceanen.
Het is simpelweg een feit dat als je een plastic bekertje op straat gooit, je meer schade aanricht dan wanneer je een staaf dynamiet in de oceaan gooit. Je zet een invasie van duizenden moordlustige stukje plastic in beweging die de komende eeuwen dood en verderf zullen zaaien.
Ja, heb zelf in de vishandel gewerkt als bijbaantje.quote:Op zaterdag 9 februari 2008 12:53 schreef RemcoDelft het volgende:
[..]
Enig idee hoe ver vissersboten varen? Okee, waarschijnlijk zal die vis hier niet in de winkel liggen, maar wel aan de aangrenzende landen.
Dit is geen Pic maar een getekend plaatje.quote:Op zaterdag 9 februari 2008 12:10 schreef simmu het volgende:
http://www.independent.co(...)shGraphic_15022a.jpg
iemand vroeg om pics, dus hier dan.....
Je zegt het al, als bijbaantje.... Dan zit je niet op de GROTE vissersschepen die 6 weken onderweg zijn, en voor de kust van Afrika hun vangst binnenhalen...quote:Op zaterdag 9 februari 2008 23:08 schreef Poepoog het volgende:
[..]
Ja, heb zelf in de vishandel gewerkt als bijbaantje.
Weinig bakvis of "gewone mensenvis" komt uit de grote oceaan hoor.
Bron: www.volkskrant.nlquote:Afvalbrij vervuilt Stille Oceaan
René Didde
gepubliceerd op 26 juli 2008 02:45, bijgewerkt op 26 juli 2008 10:47
AMSTERDAM - De milieuafdeling van de Verenigde Naties (UNEP) wil in december vanuit San Francisco een onderzoeksschip sturen naar de drijvende vuilnisbelt die midden in de Stille Oceaan is ontstaan uit voornamelijk plastic afval.
De kunststof ‘archipel’ wordt door oceaanstromingen bijeengedreven en zou schadelijk zijn voor zeedieren. Het plastic eilandenrijk, dat net onder het wateroppervlak zweeft, heeft een oppervlak minstens zo groot als Frankrijk, Spanje en Portugal samen. De samengeklonterde afvalberg is tien jaar geleden ontdekt, maar niemand weet hoe hij moet worden opgeruimd.
De vuilnisbelt bevindt zich in het midden van de grote wervelstroom die de Stille Oceaan omringt. Volgens deskundigen zou in de Atlantische Oceaan een vergelijkbare afvalberg kunnen ontstaan. In 2006 toonde een studie van de UNEP aan dat op elke vierkante mijl zee 46 duizend plastic deeltjes zwerven.
Uit onderzoek van de Amerikaanse milieuorganisatie Ocean Conservancy blijkt dat het plastic voor 13 procent uit wegwerpflessen bestaat, voor 9 procent uit plastic zakken en verder uit miljoenen rietjes, deksels van milkshakebekers, in zee geraakt strandspeelgoed, weggewaaid landbouwplastic, frisbees, touw en vislijnen.
Wetenschappers wijzen erop dat aan het plastic allerlei organische micro-verontreinigingen kleven. Het gaat om slecht afbreekbare bestrijdingsmiddelen, waaronder DDT, brandvertragers en pcb’s. De effecten van dergelijke stoffen op waterorganismen in de Stille Oceaan worden niet onderzocht.
Dichterbij huis gebeurt dat wel. De Nederlandse zeebioloog Jan van Franeker van het instituut Imares op Texel trof bij de maaginhoud van Noordse stormvogels gemiddeld dertig stukjes plastic aan. Bijna alle onderzochte vogels hadden met plastic in hun maag te maken. Ze raken erdoor verzwakt, omdat het onverteerbare plastic het hongergevoel wegneemt.
En dan vraagt de mens zich nog af waarom er zoveel ellende op de aardbol is.quote:Op zaterdag 9 februari 2008 11:41 schreef aloa het volgende:
<knip>
Gooi alles maar in zee.![]()
tweemaal zo groot als de Verenigde Staten.
Ruim een jaar later komt er dus een nieuwsbericht...terwijl het al in februari 2008 bekend wasquote:'Giftige plastic soep bedreigt mens en milieu'
De miljoenen kilo's plastic die in de oceanen drijven, bedreigen niet alleen het milieu maar ook de gezondheid van de mens. In het plastic zitten giftige stoffen, zegt Jesse Goossens. Zij schreef het boek Plastic Soep, dat maandag in Leeuwarden wordt gepresenteerd
De titel duidt op de enorme berg afval dat vanuit de hele wereld met de stromingen mee naar een plek in de Stille Oceaan is gedreven. Vermoedelijk zijn er meer van dit soort verzamelplekken in de oceanen en zeeën.
Het probleem is dat plastic niet vergaat. Het breekt af in miniscule stukjes, die onderdeel van het water gaan uitmaken. Uiteindelijk komen die deeltjes in de voedselketen terecht of zakken naar de bodem. Goossens: „Niemand kan ze opruimen. Er bestaat geen magneet voor plastic.”
Het gif raakt daarbij volgens haar steeds geconcentreerder omdat het andere gifstoffen aantrekt. „Het kwalijke is dat we er bijna niet omheen kunnen. Het gif zit echt overal in; in babyflesjes, speelgoed, tupperware.”
Goossens begrijpt niet goed waarom de schadelijke stoffen niet worden vervangen door alternatieven. De markt geeft steeds aan dat dit te duur is, maar uit onderzoek blijkt dat op een goedkopere manier plastic kan worden gemaakt, stelt zij. „De productie kost momenteel 1 miljard vaten olie per jaar.”
„Is de consument bereid om meer te betalen voor iets wat beter is voor de omgeving? Zo is onze economie toch georganiseerd: degene met de laagste prijs wint. De consument neemt die beslissing”, zegt Jacques Joosten van directeur Dutch Polymer Institute (DPI) hierover in Plastic Soep. In haar boek laat de auteur diverse mensen, die op de een of andere manier met plastic hebben te maken, aan het woord.
Minister Jacqueline Cramer (Milieu) liet Goossens weten dat zij in de nabije toekomst twee dingen wil realiseren. „Ten eerste - en daar ben ik al hard mee bezig - wil ik dat het plastic afval zo gerecycled wordt, de keten zodanig wordt gesloten, dat er niets meer in zee terecht kan komen. En ten tweede wil ik dat al het afval - niet alleen het plastic afval - dat door boten in zee wordt gedumpt, wordt beperkt.”
Het meeste afval in de oceaan komt vanaf land daar terecht. Het waait van vuilnisbelten, spoelt uit rioleren.
Het nieuwsbericht gaat (aan de inleiding te zien) over het boek Plastic Soep, en dus niet zozeer over de plastic soep zelf.quote:Op dinsdag 21 april 2009 08:49 schreef Frutsel het volgende:
[..]
Ruim een jaar later komt er dus een nieuwsbericht...terwijl het al in februari 2008 bekend was
Is die berg inmiddels niet nog groter geworden ?
het 2e punt..quote:Op dinsdag 21 april 2009 08:49 schreef Frutsel het volgende:
Minister Jacqueline Cramer (Milieu) liet Goossens weten dat zij in de nabije toekomst twee dingen wil realiseren. „Ten eerste - en daar ben ik al hard mee bezig - wil ik dat het plastic afval zo gerecycled wordt, de keten zodanig wordt gesloten, dat er niets meer in zee terecht kan komen. En ten tweede wil ik dat al het afval - niet alleen het plastic afval - dat door boten in zee wordt gedumpt, wordt beperkt.”
Het meeste afval in de oceaan komt vanaf land daar terecht. Het waait van vuilnisbelten, spoelt uit rioleren.
misschien een idee voor het Markermeer, dan kunnen ze daar wat drijvende huizen bouwen.. Overigens als je een omgeploegde akker bekijkt valt het me toch ook wel op dat er ontzettend veel plastic en troep tussen het zand ligt. Althans de akkers die ik zag en toen viel het me op en dat zie je ook niet met google earthquote:Op zaterdag 23 augustus 2008 19:46 schreef Yildiz het volgende:
Zolang het vuil nog niet zo dik ligt dat je erop kunt fietsen, en het niet met google earth kunt zien, zal niemand het boeien.
Totdat het zo dik is dat je er huizen op kunt bouwen, dan wordt het ineens nog aanlokkelijk ook.
Dat scheelt per land... Maar gratis afvalverwerken is ook niet echt een optie, dan krijg je alle troep van de aardbol in je haven.quote:Op zondag 26 april 2009 23:27 schreef kawotski het volgende:
[..]
het 2e punt..
ik wil.. ik wil... Is het niet zo dat het nogal wat kost om je afval netjes aan wal te brengen als je met je schip aanlegt? Je leest nergens de reden nl. waarom schepen hun afval op zee dumpen.. Een boete is dan wel te riskeren, en als die boete is ge-int wie ruimt het afval dan op..
Plastic (deftig) verbranden zet 't om naar CO2, hetgeen niet schadelijk is. Vandaar omzetting naar zuurstof via fotosynthese.quote:Op woensdag 21 juli 2010 05:15 schreef Dubby het volgende:
Waar had je dan verwacht dat het afval allemaal bleef?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |