Daar ging het toch heel goed mee? Medisch wonder, meen ik. Ik weet niet meet waar ik dat heb gehoord. Hij heeft op een bepaald moment besloten te stoppen met bloggen omdat het prima ging en hij niet meer wilde denken aan het ziek-zijn van toen.quote:Op dinsdag 11 maart 2008 00:54 schreef ondeugend het volgende:
Ik vraag me ineens af hoe het met Wiebe? is. ;@
Ja ik weet ook niet beter, maar dat was alweer een tijd geleden.quote:Op dinsdag 11 maart 2008 01:03 schreef Duderinnetje het volgende:
[..]
Daar ging het toch heel goed mee? Medisch wonder, meen ik. Ik weet niet meet waar ik dat heb gehoord. Hij heeft op een bepaald moment besloten te stoppen met bloggen omdat het prima ging en hij niet meer wilde denken aan het ziek-zijn van toen.
Nouquote:Op dinsdag 11 maart 2008 01:06 schreef ondeugend het volgende:
[..]
Ja ik weet ook niet beter, maar dat was alweer een tijd geleden.
Ik hoop dat ie medisch wonder is gebleven en blijft.
Eens, het is zeker geen real-life soap..ik kan ook makkelijk een blog lezen, tuurlijk soms met tranen in mijn ogen. Heb net de blog van Robert gelezen. Vind het knap dat ie dat kan.quote:Op dinsdag 11 maart 2008 22:47 schreef Duderinnetje het volgende:
De deelnemers aan OML hebben daar toch wel een beetje zelf voor gekozen. Ik denk dat er heel serieus met ze wordt gepraat van te voren en de selectie van deelnemers niet over één nacht ijs gaat. Er is vast veel voorlichting over wat het allemaal teweeg kan brengen.
Degenen die meedoen hoor je ook altijd zeggen dat ze juist de realiteit willen tonen, willen laten zien hoe zoiets is.
Ik heb er persoonlijk trouwens helemaal geen moeite mee om er naar te kijken of die weblogs te lezen. Geen moeite mee in de zin dat ik het een real life soap vind of zo.
De dood is inderdaad wel iets heel persoonlijks, maar dat betekent ook dat iemand er voor mag kiezen het publiek te laten meedelen.
Maar misschien ben ik wel erg nuchter in dit soort dingen hoor
quote:12-03-2008 08:08
The time is now.
10 Maart
Na een heel mooi weekend,warm liefdevol en in harmonie hadden wij de
nacht van zondag op maandag met zijn allen bij Gwendo op zijn kamer ge-
slapen.
De ochtend samen onbijt op bed,Derk had hem gevraagd weet je wat voor
dag het is vandaag !Resoluut was het antwoord,met sprankelende ogen ja
het is maandag de huisarts komt straks en vandaag ga ik naar huis.
Rond half 12 komt de arts en huisarts in opleiding om het infuus aan te
leggen,bij het bekijken neemt hij het besluit later in de middag terug
tekomen met een anesthesist uit het ziekenhuis,die Gwendo een infuus
komt inbrengen.
Zijn aderen zijn vergeven van de chemo's die hij gehad heeft en moei-
lijk te prikken,het moet in éénkeer goed zijn.
Om 13.00 uur staat Patrick met goede vriend en cameraman George voor de
deur,met Gwendo had hij afgesproken op de dag zelf nog gedag te komen
zeggen.Er is geen sprake van beladen sfeer in tegendeel,het voelt goed
helder en met een grote glimlach vertelde hij Patrick over zijn huis-
waards keren in de middag.Maar weet ook te vertellen waar hij naar toe
gaat,hij heeft er al een keer gekeken en wie er op hem wachten.
De laatste uurtjes zitten wij met zijn allen,ook onze twee viervoeters
gezellig bij hem,drinken koffie en thee en praten over het heen gaan.
Een ieder neemt de tijd om met Gwendo samen te zijn,hem een goede reis
te wensen en tot ziens,want het is alleen het lichaam dat ons gaat ver-
laten,maar toch hééééééél erg missen zullen wij Gwendo zeker en het zal
hééééél erg stil worden in ons huis en gezin.
17.00 uur De artsen komen binnen en stellen hem nogmaals de vraag!
Volmondig zegt hij ja,wij staan om hem heen,geven nog een groet,een
dikke knuffel en kus,Gwendo is zo rustig,tevreden en gelukkig als hij
zijn laatste adem uit blaast.Een prachtig moment van overgaan mochten
wij ervaren en heel vredig om 17.30 uur heeft hij zijn reis aanvaard.
Ondanks het verdriet die wij ondergaan,zijn wij blij en dankbaar dat
zijn wens in vervulling is gegaan.Zijn regie in eigendom gehouden,in
zijn Kracht en Helderheid in Waardigheid en alles wat hem toekomt.
a.s.Zaterdag 14.30 uur zal zijn Crematie plaats vinden te Heerenveen.
Van Gwendo Aimé.
Aan alle lieve mensen om mij heen,een laatste groet.
Geniet van het leven en wees goed voor elkaar.
Dankbaar is hij dat waarvoor hij geleefd heeft, zijn boodschap op deze
wijze heeft mogen uitdragen en U allen daar deelgenoot van mocht zijn.
Warme groet en liefs,Veronica,Derk,Diana,Manoodh.
pffff.... *slik*quote:
Nou inderdaad. Geweldig dat hier iig die kans is.quote:Op woensdag 12 maart 2008 10:08 schreef Brighteyes het volgende:
Tsjonge zeg... kippevel op mijn armen bij het lezen hoe het ze gegaan is gisteren...
Mooi dat dat toch maar kan in ons land. Op die manier voor je afscheid kiezen.
Dat was ook een gedachte die bij mij opkwam.quote:Op woensdag 12 maart 2008 10:08 schreef Brighteyes het volgende:
Tsjonge zeg... kippevel op mijn armen bij het lezen hoe het ze gegaan is gisteren...
Mooi dat dat toch maar kan in ons land. Op die manier voor je afscheid kiezen.
Dat de deelnemers aan het programma ervoor hebben gekozen snap ik best en daar heb ik ook geen moeite mee. Nu weten we dat Gwendo idd maandag is overleden. Maar op diezelfde maandag (terwijl nog niks zeker was..) stonden er al allemaal reacties op zijn blog in de trant van.."hij is aan zijn laatste reis begonnen"... en dat vond ik wel wat prematuur....en een beetje naar. Ga pas condoleren als er een doodsbericht is verschenen, denk ik dan. Maar misschien ben ik ouderwets, en het helpt ook al niet dat ik niet geloof in een laatste reis, klinkt mooi, maar volgens mij is dood, dood. Bah!!quote:Op dinsdag 11 maart 2008 22:47 schreef Duderinnetje het volgende:
De deelnemers aan OML hebben daar toch wel een beetje zelf voor gekozen. Ik denk dat er heel serieus met ze wordt gepraat van te voren en de selectie van deelnemers niet over één nacht ijs gaat. Er is vast veel voorlichting over wat het allemaal teweeg kan brengen.
Degenen die meedoen hoor je ook altijd zeggen dat ze juist de realiteit willen tonen, willen laten zien hoe zoiets is.
Ik heb er persoonlijk trouwens helemaal geen moeite mee om er naar te kijken of die weblogs te lezen. Geen moeite mee in de zin dat ik het een real life soap vind of zo.
De dood is inderdaad wel iets heel persoonlijks, maar dat betekent ook dat iemand er voor mag kiezen het publiek te laten meedelen.
Maar misschien ben ik wel erg nuchter in dit soort dingen hoor
Ja, dat was een beetje voorbarig dan!quote:Op woensdag 12 maart 2008 21:29 schreef gimme.shelter het volgende:
[..]
Dat de deelnemers aan het programma ervoor hebben gekozen snap ik best en daar heb ik ook geen moeite mee. Nu weten we dat Gwendo idd maandag is overleden. Maar op diezelfde maandag (terwijl nog niks zeker was..) stonden er al allemaal reacties op zijn blog in de trant van.."hij is aan zijn laatste reis begonnen"... en dat vond ik wel wat prematuur....en een beetje naar. Ga pas condoleren als er een doodsbericht is verschenen, denk ik dan. Maar misschien ben ik ouderwets, en het helpt ook al niet dat ik niet geloof in een laatste reis, klinkt mooi, maar volgens mij is dood, dood. Bah!!
Ik geloof er ook niks van, van die laatste reis!! Volgens mij is dood, dood. Maar ik snap het wel; dat mensen zich daar aan vast houden. Het is zo afschuwelijk om zo jong te sterven dat het aantrekkelijk is te geloven dat er nog iets is. Ik las ook iets van "hij gaat naar huis". Tja.. Gister was Ronald-Jan Heijn bij DWDD, hij denkt dat dood niet bestaat. Dan denk ik, hij heeft de moord op zijn vader niet kunnen verwerken (neem hem eens kwalijk!) en denkt nu dat er iets van eeuwig leven is...ik zou willen dat ik het kon geloven, maar dat lukt niet.quote:Op woensdag 12 maart 2008 21:32 schreef Duderinnetje het volgende:
[..]
Ja, dat was een beetje voorbarig dan!![]()
Maar goed, het is vast goed bedoeld allemaal. nee in die laatste reis geloof ik ook niet zo. Maar misschien is het eigenlijk wel prettiger als je er wel in gelooft, bedenk ik me nu. Ik ga het nog eens proberen
Natuurlijk wil je niet dood op je 26e. Dat maakt het zo moeilijk (of onmogelijk!) verteerbaar. En dan ga je denken aan "laatste mooie reis" en "naar huis gaan". Vreselijk. Godsgruwelijk is het...Je bent net volwassen en dat kutlichaam laat je gruwelijk in de steek. En dat klopt niet!quote:Op woensdag 12 maart 2008 22:20 schreef Haaibaaike het volgende:
Maar het wil toch niet zeggen dat ie graag dood wildeHij wilde niet als een kastplantje e.d.leven.
Vandaar de euthanasieNee, afscheid maar dan (voorgoed)van je kind is nooit leuk. Hij is idd veels ze jong gestorven en of ie op reis is geloof ik ook niet hoor!!!
Dat is precies de reden waarom men er naar van wordt: angst dat het ook jou of je naasten kan overkomen. Op de tweede plaats komt pas het -eventuele- medeleven.quote:Op woensdag 12 maart 2008 22:34 schreef TheVulture het volgende:
[..]het enge is dat het mensen zijn zoals jij en ik bij wie het leven ineens ophoudt [..]
En ik heb dus zo'n geweldig mooie baan als verpleegkundige op een hopsice. Ik maak dan wel niet het laatste stukje zoals de uitvaart enzo maar wel de ontzettend belangrijke fase daarvoor. Wij begeleiden onze gasten in de laatste maanden/weken.dagen van hun leven en vangen daarbij ook de familie op. De deelnemers van oml hadden wat dat betereft ook bij ons op het hopsice kunnen komen overlijden ( of een hospice in hun eigen regio ) je zou natuurlijk ook bij een hospice in jouw regio kunnen informeren of ze daar vrijweilligers nodig hebben. Het is te triest om waar te zijn maar een hospice is voor een groot gedeelte afhankelijk van vrijwiligers, zonder hen kan een hospice niet "draaien".quote:Dit soort programma's sterken me trouwens ook nog eens extra in mijn wens toch ooit wel in de uitvaartbranche te gaan werken.
Mensen die er in hun leven zo iets moois en intens van maken verdienen ook een mooie uitvaart en het lijkt mij echt heel mooi werk om de nabestaanden daarbij te helpen, om een afscheid te realiseren waar men, net als op het leven van de overledene, met een goed gevoel op terug kan kijken.
In september begin ik met een opleiding voor uitvaartverzorger.quote:Op woensdag 12 maart 2008 22:48 schreef Brighteyes het volgende:
Dit soort programma's sterken me trouwens ook nog eens extra in mijn wens toch ooit wel in de uitvaartbranche te gaan werken.
Mensen die er in hun leven zo iets moois en intens van maken verdienen ook een mooie uitvaart en het lijkt mij echt heel mooi werk om de nabestaanden daarbij te helpen, om een afscheid te realiseren waar men, net als op het leven van de overledene, met een goed gevoel op terug kan kijken.
Overigens, ook mensen die er niet zo nadrukkelijk een feest van maken verdienen een mooie uitvaart natuurlijk.
Teveel alles is liefde gekeken?quote:Op donderdag 13 maart 2008 10:41 schreef RHCPeter het volgende:
[..]
In september begin ik met een opleiding voor uitvaartverzorger.Precies de reden wat jij zegt.
Nee heb daar ook mijn eigen redenen voor.m Zat er al 5 jaar mee in mijn hoofd. En heb in december de knoop doorgehakt. Eerst veel informatie ingezameld en gesprekken gehad met uitvaartverzorgers. En mij nu ingeschreven.quote:Op donderdag 13 maart 2008 10:42 schreef Badabingea het volgende:
[..]
Teveel alles is liefde gekeken?
Erg mooi verhaal van Robert, met liefdevol voor Margreet.quote:14-03-2008 22:16
Drie weken geleden
Het is nu drie weken geleden dat ze is overleden. Een korte tijd in weken een lange tijd in minuten. Vorige week vrijdag zat ik nog diep in de put. Ik heb de rust genomen en over de dingen nagedacht. De rust is dan weliswaar relatief. De halve dag staat in het teken van regelen. Testament, ANW, pensioenen, rekeningen; noem maar op. Ik krijg brieven van instanties waar ik het bestaan niet vanaf weet. Met minderjarige kinderen in het spel is het helemaal een feest. Toch heeft de rust mij goed gedaan. Ik heb veel nagedacht over wat Margreet nu zou willen dat ik ging doen. Misschien voor de hand liggend maar het antwoord is eenvoudig en simpel. Margreet wilde altijd het leven. Vier jaar geleden, na de constatering van haar kanker, heeft haar leven alleen maar in het teken gestaan van doen, dromen en durven. Momenten pakken, plezier maken en bovenal elke minuut van de dag je hart volgen. Altijd je hart maar volgen. Dit is wat ik ben gaan doen. Niet even maar voor eeuwig. Jullie en de mensen direct om me heen hebben mij ervan overtuigd dat iedereen rouwt op zijn eigen manier. Er is geen goed of fout. Ik mis haar nog steeds elk uur. Elke uur denk ik aan haar. Deze gedachten zijn echter niet meer zo pijnlijk. Als ik aan haar denk en naar haar foto’s kijk dan word ik blij. Blij om wat ze voor me heeft gedaan. Wat ze ons heeft gegeven en wat er voortleeft van haar. Prettige gedachten overstemmen de stilte. Rouwen kan ook met prettige gedachten. Ik heb voor mijn gevoel ook afscheid genomen van de pijn en het diepe verdriet. Wie zegt er eigenlijk dat je lang de pijn moet voelen. Het glas is bij ons altijd half vol geweest. Bij andere soms half leeg. Toch zit er dezelfde hoeveel in. In mijn zoektocht naar dat ene teken van Margreet besefte ik niet dat ze me dat inmiddels al lang had gegeven. Dit is het bewustzijn van de kracht op dit moment om door te gaan. Ik leerde Margreet altijd dat teleurstelling te maken heeft met het feit dat er verschil zit tussen de realiteit en je eigen voorstelling. Een van deze twee kun je beïnvloeden. De andere niet. Stel je voorstelling dus bij was altijd ons motto. Dit is niet makkelijk als je hoofd is gehuld in mist van verdriet en verlangen naar haar zijn. Tijd geeft hier de oplossing. Mist trekt automatisch na verloop van tijd altijd weer op. Juist onze gesprekken de laatste jaren sterkten mij bij dit soort gedachten. Het geeft met de kracht om mijn eigen weg te gaan. De kracht om weer liefde te voelen en te geven. De intensheid waarmee Margreet en ik de laatste paar maanden samen hebben geleefd maakten het verdriet om haar verlies niet minder. Ze zijn echter wel een enorme steun in het verwerken van dit verdriet. Maar wat is er mooier dan te genieten van een eenzame zonnestraal tussen de regen, je zoon die op het grasveld verstoppertje speelt en de liefde die je krijgt van anderen. Margreet haar foto staat midden in mijn kamer en ze geniet bij alles mee. Ze geeft haar goedkeuring met een glimlach bij alles wat ik doen. De puzzel is niet erg ingewikkeld als je eenmaal de randen hebt gelegd. Ik heb het gevoel dat de randen nu goed liggen en ik ga verder. Verder met het afmaken van de puzzel. Als die eenmaal helemaal in elkaar zit kan ik de schoonheid van het plaatje pas goed bewonderen. Jullie en niet op de laatste plaats Margreet, helpen mij in stilte met deze puzzel. Ik zal nooit vergeten hoe bijzonder het is om te leven. Ik heb de dood te dichtbij gezien. De dood, niet verklaarbaar en zonder reden. Toch ga ik vanacht een mooie slaap tegemoet. Sven die ligt in mijn bed op Margreet haar plaats en ik heb iets bijzonders onder mijn kussen. Er is maar een wonder op de hele wereld die weet wat dat is.
quote:20-03-2008 14:46
Een laatste groet.
Vanaf het moment dat Gwendo was overleden,de artsen weer vertrokken ook
de arts van de GGD die zijn dood formeel moest bevestigen bij justitie
omdat het om een euthanasie betrof,was het de tijd aan ons gegeven.
Derk had hem ervoor gevraagd of hij nog geschoren wilde worden,daar was
Gwendo te moe voor en zei;doe dat maar als ik al overleden ben.
Tijdens het scheren ben ik Gwendo gaan wassen en hebben wij samen hem
aangelkeed hij lag er mooi tevreden en sereen bij en met een glimlach.
Wat het allemaal compleet maakte is dat hij daarvoor nog zijn eigen
rouwkaart heeft kunnen bekijken en was er zeer tevreden over,ook heeft
hij lieve Emmy als laatste gesproken hun vriendschappelijke liefde voor
elkaar geuit en verteld dat hij spoedig thuis zou zijn.
Tijdens het gesprek heeft hij ook nog zijn weblog bekeken en ik zal ook
later zijn reactie nog beschrijven.
Donderdag 13 maart hielden wij zijn condoléance aan huis want hij lag
natuurlijk in zijn eigen bed,hij zag er sereen,lief en aandoenlijk uit.
Al zijn vrienden,vriendinnen,familie,onze vrienden en goede kennissen
kwamen bij hem aan bed.
Voor ons heel fijn en prettig elk moment van de dag en ook in de nacht
bij hem te kunnen zitten,Diana heeft de eerste nacht bij hem op de
kamer geslapen zodat hij daar niet alleen hoefde te zijn.
Zo hebben wij de vijf dagen alle tijd gekregen om van zij lichaam af-
scheid te kunnen nemen.
Zaterdag de 15e maart was het dan zover,zijn lichaam is vlak voor het
vertrek uit huis gekist,zes van zijn dierbare vrienden hebben hem uit
huis de auto in gedragen,er waren prachtige bloemstukken ten over.
Op de crematorium aangekomen had ik er voor gezorgd dat Emmy,Marco en
zus Sonja bij ons in de familiekamer kon voegen,onder geen beding wilde
ik dat haar iest zou overkomen met haar broze lichaam.
Een dijk van een meid met haar gulle lach,dan kan het alleen maar goed
gaan.
De plechtigheid,heel mooi,warm in liefde ontroering is het juist woord,
Gwendo werd binnen gedragen ondesteund door Canto Della Terra van A.
Bocelli.
De kist werd geopend en een halve deksel geplaast met bloemstukken erop
Drie grote kaarsen werden aangestoken één door ons de 2e door Diana en
Manoodh,de 3 was voor Peter en Frenck.
Een prachtig draaiboek in boekwerk met foto's,werd zijn levensverhaal
verteld met achtergrondmuziek van Appalachian Mountain Suite.
Tussendoor het lied On may way home, Mama,prachtige gedichten en afge-
sloten met The Time Is Now.
Wij kunnen niet anders zeggen dat het een bewogen plechtigheid was en
de vele lieve mensen bij de condoléance.
Daarna zijn wij met zijn zessen Gwendo gaan begeleiden naar de verbran-
dings oven,dat was een zwaar moment,Diana en ik hebben onze zakdoeken
meegegeven op de kist dat ons verdriet meegezuiverd mag worden.
Na de koffietafel was er een borrel bij ons thuis met een catering en
Taart van mijm Tante uit Amsterdam,verzorgd door Giancarlo.
Zo ging een ieder met een goed gevoel naar huis,een geweldig mooie en
zeker bijzonder afscheid van een zo dierbaar persoon die de Naam.....
Gwendo Aimé zal blijven dragen.
''De vriendelijke Geliefde"
Met alle liefs,Veronica.
:-)quote:
In augustus, maar de hoeveelste staat er nog niet bij.quote:Op woensdag 2 juli 2008 20:47 schreef Brighteyes het volgende:
*schop*
Ik zag in de gids dat het er vanvond een herhaling is. Volgens mij, als ik de beschrijving lees, is het een van de eerste afleveringen, al dan niet de eerste.
Weet iemand mss al wanneer die update uitzending uitgezonden wordt?
TVP voor die uitzending.quote:Op woensdag 2 juli 2008 20:47 schreef Brighteyes het volgende:
Weet iemand mss al wanneer die update uitzending uitgezonden wordt?
Ik begreep dat afl. 1 net is uitgezonden? Dus dan over een week of 7 de slotaflevering?quote:Deze zomer worden elke week woensdag om 21.10 uur alle afleveringen herhaald en wordt er nog een extra uitzending aan vast geplakt. In die uitzending blikken we nog een keer terug, maar ook vooruit.
Nee dat was een HH, vanaf augustus komt er een updated wat er met de mensen die nog leven nu mee gaat..quote:Op zaterdag 5 juli 2008 17:49 schreef IV_Xample het volgende:
zijn er nou nog nieuwe uitzendingen geweest dat ik gemist heb?
ben weekje weggeweest en lees nu hier ineens iets over...
weer een..quote:Op dinsdag 22 juli 2008 13:15 schreef Ingetje79 het volgende:
Weer een update van Emmy![]()
http://weblogs.bnn.nl/emmyoml
Die opmerking die ze tegen die dokter maakte!quote:INHOUDEN
goednieuws & slechtnieuws
Laten we beginnen met het slechte nieuws. De tumormarkers zijn weer even hoog als voor de chemo in december. Echt kut. Vandaag begin ik met een chemo behandeling in pil vorm, voor onbepaalde tijd. Waarschijnlijk zolang het lichaam het aan kan.
Ik had er goed de pleuris in. In zo'n situatie maak ik vaak cynische en provocerende opmerkingen. Bijvoorbeeld, de arts geeft me een recept voor een maag beschermer. Ik zeg dan tegen hem, dat ik eerder dood ga aan de kanker, dan dat de ibruprofen een gat in mijn maag kan maken. Ma, die met me mee was irriteerde zich rot en vroeg of ik me een beetje in kon houden. Toen knapte ik uit elkaar. INHOUDEN! Inhouden! ik ben constant bezig mezelf in te houden! Wat denk je dat ik anderhalve week in dat korset gedaan heb? Als ik me niet kan uiten zoals ik dat wil, ga ik huilen. Maar huilende mensen zijn vast makkelijker in de omgang... die kan je vasthouden.
Het goede nieuws is dat het harnas niet altijd gedragen hoeft te worden! De aangetaste wervels hebben nog steeds de juiste vorm. Als we er netjes mee om gaan is het beter geen korset te dragen. Door het dragen van het korset verslappen de buik en rugspieren en die hebben we hard nodig. Het advies is: niet rennen, springen en dansen. Geen zware tassen dragen, niet hard hoesten en heel voorzichtig kotsen.
Thnx, Peter6000.. dat ga ik zeker kijken!!quote:Op zondag 17 augustus 2008 20:28 schreef Peter6000 het volgende:
Ik lees net dat a.s. woensdag 20 augustus om 21.10 op Nederland 3 de extra lange follow-up uitzending is, waarin gekeken wordt hoe het verder is gegaan.
Om niet te missen.
Dat moet ik niet vergeten, ik ben benieuwd.quote:Op zondag 17 augustus 2008 20:28 schreef Peter6000 het volgende:
Ik lees net dat a.s. woensdag 20 augustus om 21.10 op Nederland 3 de extra lange follow-up uitzending is, waarin gekeken wordt hoe het verder is gegaan.
Om niet te missen.
Dat waren herhalingen.quote:Op maandag 18 augustus 2008 14:05 schreef MLF het volgende:
Ik kijk dit ook al een tijdje maar ik wist niet dat het een herhaling is.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |