Waarom staat dat los? (ik snap dat je dat niet doet omdát je 'verliefd' bent, maar je gaat dit nu wel doen ondanks dát je verliefd bent)quote:Op zaterdag 27 september 2008 22:53 schreef SymbolicTruth het volgende:
Op dit moment hebben we de stap genomen om een 2e kind proberen te krijgen, dit staat wel los van deze soap.
... en dat potentiele neukertje natuurlijk...quote:Op zaterdag 27 september 2008 23:03 schreef SymbolicTruth het volgende:
Ik heb nu een baan met een vaste papamiddag en ga op de fiets naar het werk. Is me eerlijk gezegd ook wel wat waard...
Ik sta nog regelmatig op het punt om mn aanstaande het te vertellen. Maar wat moet zij ermee.. Zal echt 100% negatief uitvallen. Kon ik de schuld maar delen en had ik maar eens sex met de collega.. Gewoon om te zien dat het groene gras echt niet groener is ..quote:Op zaterdag 27 september 2008 23:01 schreef Swetsenegger het volgende:
Ah je hebt het je aanstaande vast verteld. Dan deel je alvast een beetje de schuld als je je collega neukt "Je WIST het toch! En TOCH laat je me met 'r werken"
Absoluut niet , was een avondje voetballen en heb mn telefoon onbeschermt laten liggen. Je had haar moeten zien flippen toen ik thuis kwam ..quote:Op zaterdag 27 september 2008 23:06 schreef Swetsenegger het volgende:
Je hebt je aanstaande toch al smsjes laten lezen. Je bent je aan het indekken.
Enige wat ik me afvraag is waarom je jezelf symbolic truth hebt genoemd?quote:Op zaterdag 27 september 2008 23:09 schreef SymbolicTruth het volgende:
[..]
Absoluut niet , was een avondje voetballen en heb mn telefoon onbeschermt laten liggen. Je had haar moeten zien flippen toen ik thuis kwam ..
Daarnaast zijn er vast wel betere trucjes om je in te dekken.
Er is geen makkelijke oplossing. Wees een vent en doe wat je moet doen, zonder zo te klinken als een pubermeisje die haar idool aanbidt. Oók die collega is maar een mens, en ook die collega gaat niet altijd vlinders in je buik bezorgen. Dat is nieuw, dat is verliefdheid. En dat gaat over.quote:Op zaterdag 27 september 2008 23:59 schreef SymbolicTruth het volgende:
maybe :S
Dit is ook niet gezond en nog geen goede vriendschap. Ik vertel dit alleen maar omdat het me dwarszit. Ik ben toch echt serieus opzoek naar een (makkelijke) oplossing. Waarom kan ik sommige dingen gewoon niet krijgen bij mn aanstaande, of niet meer .. Waarom lijkt het bij mn collega zo perfect, omdat ze jonger is of gewoon nog knapper ??
Als je een echte vent was geweest had je dit al lang achter je gelaten. Al dat zelfmedelijden over die 'tegenstrijdige gevoelens' van je. Voor mij ben je een huilie. En een loser. Die niet met gevoelens om kan gaanquote:Op maandag 28 januari 2008 08:32 schreef SymbolicTruth het volgende:
Ik ben echt superverliefd op een collega van mij. Zij is in mijn ogen op dit moment echter perfect en heb ook wel het gevoel dat ze me leuk vind. Er is echter een probleempje. Ongeveer een week voordat ik echt verliefd op haar werd heb ik mijn vriendin ten huwelijk gevraagd. Ik en mij vriendin hebben al een relatie van meer als 8 jaar. De relatie zit eigenlijk absoluut niet in een sleur, maar van verliefdheid is geen sprake meer. Ook is het nog zo dat we een dochtertje hebben van inmiddels 7 maanden.
Ik zit op dit moment dus met veel tegenstrijdige gevoelens. Al een maand lang probeer ik een oplossing te vinden. Het probleem is dat ik mijn collega dus elke dag zie en dat de verliefdheid daardoor zeker niet minder word. Het is een constante strijd tussen mijn hart en mijn hersenen. Zelfs als ik leuk weg ben met mijn verloofde en dochter denk ik aan mijn collega. Sterker nog er gaat bijna geen minuut voorbij waarbij ik niet aan haar denk.
Is er iemand die ongeveer hetzelfde heeft meegemaakt ? Ik ben bang dat ik even moet doorzetten in deze lastige periode en gewoon mijn kop volgen. Helemaal zolang ik niet weet of zij ook verliefd is op mij.
Moet ik mijn collega de situatie uitleggen en vertellen dat ik verliefd ben ?
Of moet ik mijn verloofde vertellen wat er allemaal speelt ?
Ja dat kan ze zeggen , maar dat hoeft ze niet per defenitie waar te maken...quote:Op zondag 28 september 2008 00:08 schreef SymbolicTruth het volgende:
Ik ga trouwen op de dag dat ik en mn vriendin exact 10 jaar bij elkaar zijn. Wel zo romantisch dacht ik...
Of er sprake is van sleur... Tja we hebben nog geen geraniums voor het raam. Toch is er een verschil gekomen tussen ons sinds ons dochtertje geboren is. Ze heeft natuurlijk veel aandacht voor haar.
Daarnaast heeft ze ook veeeel meer behoefte om te leven als echt gezinnetje. Zonder de leuke feestjes (dancefeesten,pinkpop) en uitstapjes.. Laat ik tijdens zulke feesten (bijna) altijd die collega tegenkomen.
Ik ben zelf ontwikkelaar bij een klein softwarebedrijfje en zei is officemanager/secretaresse. Dus ze doet het niet om hogerop te willen. We hebben extra veel contact omdat er intern veel stribbelingen zijn geweest met andere collega's. Zo is het eigenlijk een beetje begonnen, de hele dag achter MSN en altijd wat te vertellen. Als het rustig ging over onderwerpen over het werk gingen we hele gesprekken voeren over prive zaken.
Als ik stiekum met haar het bed zal delen, zou ik echt niet eens willen trouwen. Wie houd ik dan echt voor de gek. Ook kan ik het gewoon niet tegen mn aanstaande zeggen. Ze heeft al eens gezegd dat als ik ook maar verliefd werd op een ander, ik mn dochtertje nooit meer zou zien. ...
quote:Op zondag 28 september 2008 00:38 schreef _Floddertje_ het volgende:
Verliefdheid is naar mijn mening voor een heel groot deel een keuze, je kunt verliefdheid sturen. Jij zit deze verliefdheid alleen maar te voeden door contact met haar te blijven zoeken i.p.v. afstand te nemen. Bovendien idealiseer je haar. Natuurlijk is het met haar nu alleen maar leuk. Als je met haar zou leven zou het op een gegeven moment net zo goed 'gewoon' en een 'sleur' worden. Neem je verantwoordelijkheid en zet deze vrouw uit je hoofd en neem afstand, houd het contact wat zakelijker en ga zéker niet alle dingen die je moeilijk vindt in je relatie met haar zitten bespreken.
Dat allebei.quote:Op zondag 28 september 2008 00:42 schreef Fakkan het volgende:
Mijn god, wat een watje ben jij zeg. Ben jij nou een puber of een volwassen man? Ik ben er nog niet uit. Als je met je aanstaande vrouw serieus verder wilde gaan, dan was deze kwestie geen eens een topic waard.
Ik vrees dat je eerste advies al te laat komt.quote:Op zondag 28 september 2008 00:24 schreef miss_dynastie het volgende:
Koop in hemelsnaam condooms en zeg die bruiloft af! Dit is toch geen basis om te trouwen en nog een kind te krijgen?!
quote:Op zaterdag 27 september 2008 23:32 schreef SymbolicTruth het volgende:
Ik laat de telefoon wel vaker liggen .. Maar verwijder de smsjes, ben alleen hier en daar een paar vergeten.
Misschien sms en msn ik wel veel met haar om de aandacht ...
Het is niet alleen maar flirterij.
In een normale relatie zijn er vaak stribbelingen, over geld of het huishouden. Bij haar heb ik altijd positieve gesprekken. Gewoon echt altijd leuk gezellig, lachen. Komt er dus ook op neer dat als ik thuis problemen heb (niet vaak) ik toch naar mn collega toetrek en de situatie vertel. Ze weet ook zeker meer van mij als sommige van mn beste vrienden.
quote:Op zondag 28 september 2008 00:38 schreef _Floddertje_ het volgende:
Verliefdheid is naar mijn mening voor een heel groot deel een keuze, je kunt verliefdheid sturen. Jij zit deze verliefdheid alleen maar te voeden door contact met haar te blijven zoeken i.p.v. afstand te nemen. Bovendien idealiseer je haar. Natuurlijk is het met haar nu alleen maar leuk. Als je met haar zou leven zou het op een gegeven moment net zo goed 'gewoon' en een 'sleur' worden. Neem je verantwoordelijkheid en zet deze vrouw uit je hoofd en neem afstand, houd het contact wat zakelijker en ga zéker niet alle dingen die je moeilijk vindt in je relatie met haar zitten bespreken.
Je bedoelt dat TS niet aan kind nummer 1 had moeten beginnen als ie toch niet bereid is ervoor te zorgen en het leven van tien jaar geleden wil leven? Eens. Maar kind nummer 2 kan hopelijk voorkomen worden.quote:Op zondag 28 september 2008 00:55 schreef r_one het volgende:
[..]
Ik vrees dat je eerste advies al te laat komt.
Nee, ik vrees dat nummer 2 al in aantocht is (hoewel je met wat je over kind nummer 1 zegt ook groot gelijk hebt). TS schreef namelijk dat z'n vriendin hiertoe het initiatief had genomen, al vóór dat ze mot kregen.quote:Op zondag 28 september 2008 11:35 schreef miss_dynastie het volgende:
Je bedoelt dat TS niet aan kind nummer 1 had moeten beginnen als ie toch niet bereid is ervoor te zorgen en het leven van tien jaar geleden wil leven? Eens. Maar kind nummer 2 kan hopelijk voorkomen worden.
En zal ik je eens wat vertellen?quote:Op zaterdag 27 september 2008 23:32 schreef SymbolicTruth het volgende:
In een normale relatie zijn er vaak stribbelingen, over geld of het huishouden. Bij haar heb ik altijd positieve gesprekken. Gewoon echt altijd leuk gezellig, lachen. Komt er dus ook op neer dat als ik thuis problemen heb (niet vaak) ik toch naar mn collega toetrek en de situatie vertel. Ze weet ook zeker meer van mij als sommige van mn beste vrienden.
Nou nee. Voor haar niet echt he?quote:Op zaterdag 27 september 2008 22:53 schreef SymbolicTruth het volgende:
Tijd voor een update. Ik ga nog steeds trouwen met de vrouw die ik ten huwelijk heb gevraagd. Gelukkig maar.
Gek he? Met een vent die op twee paarden wedt en dan geen 100% gevoel meer. On-be-grij-pe-lijkquote:We hebben inmiddels zelfs een ander huis gekocht om burgelijker te worden :S
De vlinders dingen die ik voelde voor mn collega zijn verdwenen. Toch kan ik nog steeds niet stoppen met denken aan haar. Ik snap er geen hout meer van en heb serieus geen idee wat ik moet doen. Ik heb veel geprobeerd om een betere chemie te creeeren met mn aanstaande. Ik heb nog nooit zovaak Center Parcs gezien als dit jaar.
Mn collega blijft gewoon de coolste vrouw die ik op dit moment ken. Zelfs toen ze op vakantie was naar Gran Caneria (als vrijgezel) smste ze mij elke dag. Ook als ik in center parcs zat kreeg ik smsjes van haar dat ze me miste.(en misschien dom, maar ik reageerde hetzelfde) Kortom er ging eigenlijk ook geen dag voorbij dat wel elkaar niet spraken. Echter als ik haar bel om wat af te spreken (kroegje, shoppen) is ze terughoudend (=verstandig). We hebben nog nooit gezoend of wat dan ook ...
Mijn aanstaande vrouw kent haar ook goed en is erg jaloers. Ze heeft wat smsjes gelezen en is echt bang dat ze verliefd op mij is. Ik denk zelf echt nog van niet. Na wat troubles in paradise heb ik het contact echt geminimaliseerd (met mn collega). De binding die ik met mn aanstaande een jaar geleden had, is helaas nog niet terug.
Nee dat staat daar niet los van, want dit tweede kind komt in jouw opgeklopte bullshit terecht.quote:Op dit moment hebben we de stap genomen om een 2e kind proberen te krijgen, dit staat wel los van deze soap.
Omdat jij er een ander gevoel bij hebt (gehad) dan "gewoon" vrienden. Ik sms mijn vrienden niet elke dag en probeer niet met ze af te spreken. Zij reageert dan wel terughoudend, jij hebt de stap al gezet hoor. En wat "knap" dat je het contact "geminimaliseerd" hebt en niet gezoend hebt ofzoquote:nog een leuk detail is dat mn collega ook op onze bruiloft komt. Het moet geen Ross incident worden :S
Kortom bij vlagen voel ik de geluk van mn gezinnetje en af en toe zoek ik toch het avontuur of het groenere gras. Ik ben opzoek naar het geluk natuurlijk en hoop dat alles goed blijft gaan. De kans is erg klein dat ik en mn collega elkaar minder gaan zien of dat onze wegen scheiden. Ik heb er veel over gepraat met mn kameraden en logisch genoeg geeft iedereen hetzelfde advies...
Ik kan het alleen niet makkelijk loslaten, ik weet alles van haar, serieus alles en ik zie haar echt elke werkdag ..
Waarom kunnen we niet gewoon vrienden worden ...
Ja, jij charmeur, droomprins.quote:Op zondag 28 september 2008 00:08 schreef SymbolicTruth het volgende:
Ik ga trouwen op de dag dat ik en mn vriendin exact 10 jaar bij elkaar zijn. Wel zo romantisch dacht ik...
...
Speltip 14: Spreid je kansenquote:Op zondag 28 september 2008 16:39 schreef Mwanatabu het volgende:
*knip*
Gek he? Met een vent die op twee paarden wedt en dan geen 100% gevoel meer. On-be-grij-pe-lijk
*knip*
Daar moet je onmiddellijk mee stoppen. Op deze manier maak je deze vrouwelijke collega een te belangrijke figuur in je leven. Je vrouw verdient het niet dat jullie relatie en de dagelijkse dingen die zich daarbij voordoen aan de neus van een vrouwelijke collega worden gehangen, omdat jij je daarbij goed voelt. Stop met puberen en wordt een volwassen vent, kom op zeg, je hebt toch ook een kind. Laat die meid verkering zoeken met een vrije jongen. Je bent leuk genoeg, anders had je vrouw wel nee gezegd toen je haar ten huwelijk vroeg, hoeveel bevestiging heb je nou nodig??quote:Op zaterdag 27 september 2008 23:32 schreef SymbolicTruth het volgende:
Ik laat de telefoon wel vaker liggen .. Maar verwijder de smsjes, ben alleen hier en daar een paar vergeten.
Misschien sms en msn ik wel veel met haar om de aandacht ...
Het is niet alleen maar flirterij.
In een normale relatie zijn er vaak stribbelingen, over geld of het huishouden. Bij haar heb ik altijd positieve gesprekken. Gewoon echt altijd leuk gezellig, lachen. Komt er dus ook op neer dat als ik thuis problemen heb (niet vaak) ik toch naar mn collega toetrek en de situatie vertel. Ze weet ook zeker meer van mij als sommige van mn beste vrienden.
Center Parcs, de plek voor romantiek?quote:Op zaterdag 27 september 2008 22:53 schreef SymbolicTruth het volgende: Ik heb veel geprobeerd om een betere chemie te creeeren met mn aanstaande. Ik heb nog nooit zovaak Center Parcs gezien als dit jaar.
Het bovenstaande geeft mij aan dat je weet dat zij gevoelens voor je heeft, ook al zeg je dat je denkt van niet. Want gebaseerd op het bovenstaande dat jij hebt geplaatst is het duidelijk dat jij inmiddels een belangrijke keuze hebt genomen. Namelijk: Je wilt haar in jouw leven. Op welke manier dan ook. Koste wat het kost. Daar gaat het nu allemaal om.quote:Op zaterdag 27 september 2008 22:53 schreef SymbolicTruth het volgende:
Ze heeft wat smsjes gelezen en is echt bang dat ze verliefd op mij is. Ik denk zelf echt nog van niet.
…
De kans is erg klein dat ik en mn collega elkaar minder gaan zien of dat onze wegen scheiden. Ik heb er veel over gepraat met mn kameraden en logisch genoeg geeft iedereen hetzelfde advies...
Ik kan het alleen niet makkelijk loslaten, ik weet alles van haar, serieus alles en ik zie haar echt elke werkdag ..
Waarom kunnen we niet gewoon vrienden worden ...
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |