OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Dank jullie wel allemaal. 
Ik wilde even dit prachtige en treffende gedicht met jullie delen, dat gisteren op Danyel's gastenboekje werd geplaatst. Ik vind het zo mooi!
Als groene bloemen
dansen deze kinderen
met trotse ogen
kijken zij ons aan
hun huid geurt nieuw
en hun vermogen
om steeds te dansen
is raadselachtiger
dan hun bestaan
Ik wilde even dit prachtige en treffende gedicht met jullie delen, dat gisteren op Danyel's gastenboekje werd geplaatst. Ik vind het zo mooi!
Als groene bloemen
dansen deze kinderen
met trotse ogen
kijken zij ons aan
hun huid geurt nieuw
en hun vermogen
om steeds te dansen
is raadselachtiger
dan hun bestaan
... ♥ ik mis je ♥
heel eerlijk, ik denk er dus nu pas aan, maar niet minder gemeend.
Phluphy en Jeroen, een dikke voor jullie!
en wat een mooi gedicht!
Phluphy en Jeroen, een dikke
voor jullie!en wat een mooi gedicht!
stormy waters...
sailin'
sailin'
Sorry, heb er ook helemaal niet aan gedacht, kreeg broer uit Londen vanaf vrijdag tot nu over de vloer. 
Mooi gedichtje, is het al bestaand of speciaal voor Danyel geschreven?
Hoop dat je al een beetje bent opgeknapt.
Mooi gedichtje, is het al bestaand of speciaal voor Danyel geschreven?
Hoop dat je al een beetje bent opgeknapt.
Het is een bestaand gedichtje, daarom was ik ook zo verbaasd toen ik de "groene bloemen" las!quote:Op zondag 23 maart 2008 20:26 schreef Tan het volgende:
Sorry, heb er ook helemaal niet aan gedacht, kreeg broer uit Londen vanaf vrijdag tot nu over de vloer.
Mooi gedichtje, is het al bestaand of speciaal voor Danyel geschreven?
Hoop dat je al een beetje bent opgeknapt.
Johanna W.P. Hell, uit de bundel 'Zoetermeer in verzen'
Ik hoop dat je een fijne tijd hebt gehad met je broer.
... ♥ ik mis je ♥
Wat bijzonder zeg! Tot Danyel had ik er sowieso nooit over nagedacht dat er ook groene bloemen zijn. Ik realiseer me nu dat ik al een hele tijd groene bloemen bij een foto van Ayden heb staan. Ik heb ze uit de tuin geplukt, wolfsmelk, omdat deze heel lang mooi blijven op de vaas. Vanaf dat ze in de tuin zijn gaan bloeien staan ze al op de vaas. Gister is er na weken eentje geknakt. Misschien ook wat voor jou om op de vaas te zetten/ aan te planten? Ze zijn echt heel mooi, ook om in de tuin te zetten, ieder jaar worden het er namelijk meer (ze zich voort onder de grond) Wolfsmelk bloeit niet alleen lang op de vaas, maar ook in de tuin staat het maandenlang in bloei. Deze heb ik, het zijn enorme trossen met lichtgroene bloemetjes, echt prachtig! (het lijkt op de foto geel, maar het is écht groen)
En het was fijn mijn broer te zien. Ik heb hem nog heel kort even gezien vlak voor de geboorte van Ayden, maar daarvoor al drie jaar niet.
En het was fijn mijn broer te zien. Ik heb hem nog heel kort even gezien vlak voor de geboorte van Ayden, maar daarvoor al drie jaar niet.
Dankjewel voor de tip, Tan. Ik ken het plantje wel, ik heb het vroeger ook wel eens in de tuin gehad. Al bloeide hij daar niet zo uitbundig als op jouw foto. Maar wie weet, we hebben hier nu lekker sappige kleigrond, hopelijk houdt-ie daarvan. Ik ga 'm zeker planten!
Ik had het laatst over het lantaarntje op zonne-energie. Zo ziet-ie eruit:
En "brandend":
En op het grafje:
Paasbloemstukje, waarvan ik zo graag zou willen weten hoe het er nu uitziet (gemaakt op 16 maart)
En dit is de collage in het nieuwe huis:
Ik had het laatst over het lantaarntje op zonne-energie. Zo ziet-ie eruit:
En "brandend":
En op het grafje:
Paasbloemstukje, waarvan ik zo graag zou willen weten hoe het er nu uitziet (gemaakt op 16 maart)
En dit is de collage in het nieuwe huis:
... ♥ ik mis je ♥
Dat is leuk, zo'n lantaarn. Die blijft nu dus 'eeuwig' branden? Je was een tijdje terug toch bezig met een ondergrondse tank voor een vlammetje? Is dat nog iets geworden?
Die collage's hangen leuk.
Die collage's hangen leuk.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
De lantaarn gaat 's avonds vanzelf aan, zodra het schemerig/donker wordt. Branduren zijn ca. 5-8 (voor het gemak: 5 na opladen met gewoon daglicht, 8 na opladen met veel zonlicht).
Het ondergronds tankje met bovengronds vlammetje hebben we een jaar geleden al geplaatst, en werkt perfect. We hebben hem de laatste keer uitgegraven en meegenomen, om schoon te maken, lont te vervangen, etc. Volgende keer gaat-ie weer terug.
Het ondergronds tankje met bovengronds vlammetje hebben we een jaar geleden al geplaatst, en werkt perfect. We hebben hem de laatste keer uitgegraven en meegenomen, om schoon te maken, lont te vervangen, etc. Volgende keer gaat-ie weer terug.
... ♥ ik mis je ♥
En hoe is het met de magnolia? Weet je of die bloeit?
Ik zie er ook zoveel hier met grote knoppen en dan moet ik er aan denken
Ik zie er ook zoveel hier met grote knoppen en dan moet ik er aan denken
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
Wij waren er op 16 maart, en toen zat-ie al aardig in de knop. 
Omdat-ie een beetje tussen de bomen staat, krijgt-ie natuurlijk wat minder direct zonlicht. Anders was-ie misschien al open geweest, want volgens mij is het een enthousiasteling.
Omdat-ie een beetje tussen de bomen staat, krijgt-ie natuurlijk wat minder direct zonlicht. Anders was-ie misschien al open geweest, want volgens mij is het een enthousiasteling.
... ♥ ik mis je ♥
Phluphy wat mooi zo'n muur speciaal voor Danyel.
Ik was het ook alweer vergeten.
Maar het blijven toch altijd speciale dagen. Voor de een rot, voor de ander gewoon een moment om nog eens extra stil te staan.
Ik was het ook alweer vergeten.
Maar het blijven toch altijd speciale dagen. Voor de een rot, voor de ander gewoon een moment om nog eens extra stil te staan.
Als je niet lacht, ben je dood.
Wat mooi gedaan en dat lantaarntje vind ik echt een geweldige uitvinding!!
Overigens is die foto niet de wolfsmelk uit mijn tuin, al bloeit die wel erg mooi! (ook op nattige grond, maar dan meer bosgrond)
Hier te zien iets boven Junah's hoofd:
(klik voor groter)
En de magnolia's bloeien hier nog nèt niet.
Overigens is die foto niet de wolfsmelk uit mijn tuin, al bloeit die wel erg mooi! (ook op nattige grond, maar dan meer bosgrond)
Hier te zien iets boven Junah's hoofd:
(klik voor groter)
En de magnolia's bloeien hier nog nèt niet.
Slik, nadat we klaar waren op het werk, zette m'n baas een muziek stuk op... en die tekst...
Bam die knalde er in...
Under the benighted sky
I'm sitting very dreary
Lost in thoughts
I'm gazing at your irresisteble appearence
Like the most beautiful sunset...
Dreaming:
You're laying in my arms
Feeling your tender skin
I'm looking deep into your eyes
Eyes filled with tears of desire
Oh, let this go on forever
This inner caress
I sigh
And you were gone...
Memories of pain
Following me wherever I go
But in my mind
You still wander...
Bam die knalde er in...
Under the benighted sky
I'm sitting very dreary
Lost in thoughts
I'm gazing at your irresisteble appearence
Like the most beautiful sunset...
Dreaming:
You're laying in my arms
Feeling your tender skin
I'm looking deep into your eyes
Eyes filled with tears of desire
Oh, let this go on forever
This inner caress
I sigh
And you were gone...
Memories of pain
Following me wherever I go
But in my mind
You still wander...
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
en eenmaal thuis ging ik opzoek naar de juiste tekst, en vond ook nog deze die ik gelijk nog even opgezocht heb op you tube ook zo een tranentrekker...
Midnight
Not a sound from the pavement
Has the moon lost her memory
She is smiling alone
In the lamplight
The withered leaves collect at my feet
And the wind begins to moan
Memory
All alone in the moonlight
I can smile happy your days ( i can dream of the old days)
Life was beautiful then
I remember the time I knew what happiness was
Let the memory live again
Every street lamp seems to beat
A fatalistic warning
Someone mutters and the street lamp gutters
And soon it will be morning
Daylight
I must wait for the sunrise
I must think of a new life
And i mustn't give in
When the dawn comes
Tonight will be a memory too
And a new day will begin
Burnt out ends of smoky days
The still cold smell of morning
A street lamp dies, another night is over
Another day is dawning
Touch me,
It is so easy to leave me
All alone with the memory
Of my days in the sun
If you touch me,
ou'll understand what happiness is
Look, a new day has begun...
[Memories]
Midnight
Not a sound from the pavement
Has the moon lost her memory
She is smiling alone
In the lamplight
The withered leaves collect at my feet
And the wind begins to moan
Memory
All alone in the moonlight
I can smile happy your days ( i can dream of the old days)
Life was beautiful then
I remember the time I knew what happiness was
Let the memory live again
Every street lamp seems to beat
A fatalistic warning
Someone mutters and the street lamp gutters
And soon it will be morning
Daylight
I must wait for the sunrise
I must think of a new life
And i mustn't give in
When the dawn comes
Tonight will be a memory too
And a new day will begin
Burnt out ends of smoky days
The still cold smell of morning
A street lamp dies, another night is over
Another day is dawning
Touch me,
It is so easy to leave me
All alone with the memory
Of my days in the sun
If you touch me,
ou'll understand what happiness is
Look, a new day has begun...
[Memories]
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Nooit van gehoord. Met Google amper hits op te vinden, en op youtube ook niet bekend. 
... ♥ ik mis je ♥
ik zal eens kijken of ik het via het werk, naar hier kan linken, want wij hebben hem wel
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
In Duitsland, waar we sinds kort wonen, mag je zelf een deel van je kenteken bepalen.
Kijk:
Danyel Yohanan, geboortedag, geboortemaand = DY 119
Kijk:
Danyel Yohanan, geboortedag, geboortemaand = DY 119
... ♥ ik mis je ♥
ik vond een paar mooie gedichten die ik even hier wilde delen
Oh, ja ik kan weer meedoen,
ik kan weer vrolijk zijn.
De buitenkant die gaat wel,
van binnen zit de pijn.
Oh, ja het gaat weer beter,
kijk hoe ik weer geniet.
De buitenkant die wil wel,
van binnen huist verdriet.
Oh, ja ik wil wel leven,
ik doe al aardig mee.
De buitenkant moet verder,
de binnenkant zegt nee.
Maar af en toe geniet ik echt,
met hen die naast me staan.
Die weten en ook voelen,
dat het echt nooit meer
Echt zal gaan.
Aanwezig in Afwezigheid
Bijna niet meer in woorden te vangen
Al zo lang verleden tijd
Aanwezig in afwezigheid
Leven met een vertrouwd verlangen
Naar jou kind op de horizon
Een stukje dood voorgoed in mij geweven
Misschien betekent dat dan "eeuwig leven"
Dat jij in mij opnieuw begon
Je dood, maar ook je leven met me hebt verweven
Zodat we nu ineengevlochten zijn
Misschien ben ik daarom verzoend met pijn
Dat jij niet zichtbaar, tastbaar meer mag leven
Aanwezig in afwezigheid
Een stukje leven, een stukje dood
Voorgoed in mijn bestaan geweven
En daarom nooit verleden tijd
Oh, ja ik kan weer meedoen,
ik kan weer vrolijk zijn.
De buitenkant die gaat wel,
van binnen zit de pijn.
Oh, ja het gaat weer beter,
kijk hoe ik weer geniet.
De buitenkant die wil wel,
van binnen huist verdriet.
Oh, ja ik wil wel leven,
ik doe al aardig mee.
De buitenkant moet verder,
de binnenkant zegt nee.
Maar af en toe geniet ik echt,
met hen die naast me staan.
Die weten en ook voelen,
dat het echt nooit meer
Echt zal gaan.
Aanwezig in Afwezigheid
Bijna niet meer in woorden te vangen
Al zo lang verleden tijd
Aanwezig in afwezigheid
Leven met een vertrouwd verlangen
Naar jou kind op de horizon
Een stukje dood voorgoed in mij geweven
Misschien betekent dat dan "eeuwig leven"
Dat jij in mij opnieuw begon
Je dood, maar ook je leven met me hebt verweven
Zodat we nu ineengevlochten zijn
Misschien ben ik daarom verzoend met pijn
Dat jij niet zichtbaar, tastbaar meer mag leven
Aanwezig in afwezigheid
Een stukje leven, een stukje dood
Voorgoed in mijn bestaan geweven
En daarom nooit verleden tijd
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
kon door de pijn mijn slaap niet vatten en lig dus ietwat onhandig online beetje te surfen, en kwam eigenlijk op deze site terrecht [verloren vlinders
En toen las ik een stuk en moest denken aan hoe het er hier soms idd ook aan toe kan gaan.
VERLANGLIJSTJE:
Wij zouden willen dat ons kind niet overleden was. Wij zouden willen dat we hem/haar terughadden.
Wij zouden willen, dat je niet zo bang zou zijn om de naam van ons kind uit te spreken. Ons kind is belangrijk voor ons. Het is belangrijk voor ons om te horen dat hij/zij voor jou ook belangrijk is.
We zouden willen dat hij/zij ook bij jullie op de verjaardagskalender is bijgeschreven.
Als wij huilen of emotioneel worden als je over hem/haar spreekt, dan zouden we willen dat je weet dat het niet is omdat jij ons pijn hebt gedaan. Het overlijden en het moeten missen van ons kind is de oorzaak van onze tranen. Jij hebt over ons kind gesproken en daardoor heb je ons de kans gegeven ons verdriet te delen. Dank je wel!
Het is niet besmettelijk om ouders van een overleden kind te zijn, dus zouden we willen dat je ons niet uit de weg gaat, we hebben je nu meer dan ooit nodig.
We hebben best wel eens afleiding nodig en willen graag horen hoe het met jou is; maar we willen ook graag dat jij weet hoe het met ons is. Het zou kunnen, dat we verdrietig zijn en misschien gaan huilen, maar wij zouden willen dat je ons over ons kind laat praten. Het is elke dag ons favoriete onderwerp.
We weten dat je veel aan ons denkt; wij weten dat het overlijden van ons kind je verdriet doet. Wij zouden willen dat je ons die dingen zou laten weten door op te bellen, een kaartje of een brief te sturen, een arm om onze schouder te slaan.
Wij zouden willen dat je niet verwacht dat ons verdriet na 6 maanden of 1 of 5 jaar over is. De eerste maanden, dit eerste jaar is moeilijk voor ons maar wij zouden willen dat je kon begrijpen dat ons verdriet nooit over zal gaan. We zullen verdriet hebben over het overlijden van ons kind tot de dag dat we zelf zullen overlijden.
Weet je niet hoe je met ons om moet gaan, zeg dat dan gewoon, dan kunnen we er over praten.
Wij zouden willen, dat je niet van ons verwacht "er niet aan te denken" of om "gelukkig" te zijn. Het zal nog heel lang duren voor zoiets kan, dus houd jezelf niet voor de gek.
Als we zeggen "Het gaat goed", dan zouden we willen dat je begrijpt, dat we ons dan niet altijd daadwerkelijk goed voelen.
Wij zouden willen, dat je weet dat alle reacties van verdriet die we hebben, erg normaal zijn. Depressie, kwaadheid, hopeloosheid en overstelpend verdriet, je kunt het allemaal verwachten. Dus vergeef ons alsjeblieft als we rustig en teruggetrokken zijn of prikkelbaar en humeurig.
Wij zouden willen dat je begrijpt dat verdriet mensen verandert. Toen ons kind overleed, stierf een deel van ons met hem/haar. Wij zijn niet meer dezelfde die we waren voor hij/zij stierf en we zullen ook nooit meer dezelfde worden.
Wij zouden het zeer op prijs stellen dat je laat merken dat je aan zijn/haar geboorte/sterfdag denkt. Dat blijft voor ons een moeilijke maar speciale dag in ons leven!
Wij zouden heel graag willen dat je ons zou kunnen begrijpen. Dat je je zou kunnen indenken hoe het voelt: ons verlies en ons verdriet, onze stilte en onze tranen, onze leegte en onze pijn.
Maar we hopen dagelijks, dat je het nooit zal begrijpen.
Ik vind trouwens die hele site eigenlijk wel "fijn" vandaar ook dat die link erbij gezet heb
En toen las ik een stuk en moest denken aan hoe het er hier soms idd ook aan toe kan gaan.
VERLANGLIJSTJE:
Wij zouden willen dat ons kind niet overleden was. Wij zouden willen dat we hem/haar terughadden.
Wij zouden willen, dat je niet zo bang zou zijn om de naam van ons kind uit te spreken. Ons kind is belangrijk voor ons. Het is belangrijk voor ons om te horen dat hij/zij voor jou ook belangrijk is.
We zouden willen dat hij/zij ook bij jullie op de verjaardagskalender is bijgeschreven.
Als wij huilen of emotioneel worden als je over hem/haar spreekt, dan zouden we willen dat je weet dat het niet is omdat jij ons pijn hebt gedaan. Het overlijden en het moeten missen van ons kind is de oorzaak van onze tranen. Jij hebt over ons kind gesproken en daardoor heb je ons de kans gegeven ons verdriet te delen. Dank je wel!
Het is niet besmettelijk om ouders van een overleden kind te zijn, dus zouden we willen dat je ons niet uit de weg gaat, we hebben je nu meer dan ooit nodig.
We hebben best wel eens afleiding nodig en willen graag horen hoe het met jou is; maar we willen ook graag dat jij weet hoe het met ons is. Het zou kunnen, dat we verdrietig zijn en misschien gaan huilen, maar wij zouden willen dat je ons over ons kind laat praten. Het is elke dag ons favoriete onderwerp.
We weten dat je veel aan ons denkt; wij weten dat het overlijden van ons kind je verdriet doet. Wij zouden willen dat je ons die dingen zou laten weten door op te bellen, een kaartje of een brief te sturen, een arm om onze schouder te slaan.
Wij zouden willen dat je niet verwacht dat ons verdriet na 6 maanden of 1 of 5 jaar over is. De eerste maanden, dit eerste jaar is moeilijk voor ons maar wij zouden willen dat je kon begrijpen dat ons verdriet nooit over zal gaan. We zullen verdriet hebben over het overlijden van ons kind tot de dag dat we zelf zullen overlijden.
Weet je niet hoe je met ons om moet gaan, zeg dat dan gewoon, dan kunnen we er over praten.
Wij zouden willen, dat je niet van ons verwacht "er niet aan te denken" of om "gelukkig" te zijn. Het zal nog heel lang duren voor zoiets kan, dus houd jezelf niet voor de gek.
Als we zeggen "Het gaat goed", dan zouden we willen dat je begrijpt, dat we ons dan niet altijd daadwerkelijk goed voelen.
Wij zouden willen, dat je weet dat alle reacties van verdriet die we hebben, erg normaal zijn. Depressie, kwaadheid, hopeloosheid en overstelpend verdriet, je kunt het allemaal verwachten. Dus vergeef ons alsjeblieft als we rustig en teruggetrokken zijn of prikkelbaar en humeurig.
Wij zouden willen dat je begrijpt dat verdriet mensen verandert. Toen ons kind overleed, stierf een deel van ons met hem/haar. Wij zijn niet meer dezelfde die we waren voor hij/zij stierf en we zullen ook nooit meer dezelfde worden.
Wij zouden het zeer op prijs stellen dat je laat merken dat je aan zijn/haar geboorte/sterfdag denkt. Dat blijft voor ons een moeilijke maar speciale dag in ons leven!
Wij zouden heel graag willen dat je ons zou kunnen begrijpen. Dat je je zou kunnen indenken hoe het voelt: ons verlies en ons verdriet, onze stilte en onze tranen, onze leegte en onze pijn.
Maar we hopen dagelijks, dat je het nooit zal begrijpen.
Ik vind trouwens die hele site eigenlijk wel "fijn" vandaar ook dat die link erbij gezet heb
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Wat een goede tekst Bar.
knuf en sterkte met de pijn. die ene en de andere.
knuf en sterkte met de pijn. die ene en de andere.
Begin maar gewoon, op hoop van zegen.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Phluph, Wat een mooi plekje heeft Danyel weer gekregen in jullie nieuwe huis en wat bijzonder dat hij door middel van dat kenteken ook een beschermengeltje voor jullie kan zijn op de weg.
Bar, Wat een bijzondere tekst heb je van die verloren vlinders site gehaald. En de eerder geposte gedichten zijn ook al zo bijzonder mooi.
Voor jullie en voor alle andere ouders hier nog maar een
Bar, Wat een bijzondere tekst heb je van die verloren vlinders site gehaald. En de eerder geposte gedichten zijn ook al zo bijzonder mooi.
Voor jullie en voor alle andere ouders hier nog maar een
"De loper kent slechts één leven; gelukkig dat we geen sprinters zijn, dan was het gauw over!" - Jan Knippenberg
Ga morgen het sneeuwkleed bij Thijs er maar eens vanaf halen aangezien ik de kans nu zeer klein acht dat het nogmaals gaat sneeuwen....
Heb vandaag een lieve nieuwe beer gevonden, en een paar mooie nep bloemen gekocht, en dan weer voorjaars/zomers aan kleden
Heb vandaag een lieve nieuwe beer gevonden, en een paar mooie nep bloemen gekocht, en dan weer voorjaars/zomers aan kleden
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Sorry Phluphy en Jeroen, Soms kom ik wel op fok maar niet in ouders of wel in ouders maar dan mijd ik soms expres een beetje "lieve engeltjes", maar dat betekend dan ook dat ik toch belangrijke momenten mis. 
Dus met terug werkende kracht alsnog een dikke en een knuffel!!
Dat ik ongemerkt langs Danyel`s sterfdatum geschoten ben betekend niet dat ik langs Danyel of de andere kindjes schiet met m`n gedachten. Geloof mij maar, de inpact die het overlijden van Danyel , Thijs en Ayden, behalve op anderen, ook op mij hebben gehad kan ik niet zomaar wegwissen of vergeten.
Wil ik ook niet eens.....
Nogmaals sorry dat ik soms deze topic probeer te ontlopen sommige periodes, maar vergeten doe ik niet.
voor allemaal.
Dus met terug werkende kracht alsnog een dikke
en een knuffel!!Dat ik ongemerkt langs Danyel`s sterfdatum geschoten ben betekend niet dat ik langs Danyel of de andere kindjes schiet met m`n gedachten. Geloof mij maar, de inpact die het overlijden van Danyel , Thijs en Ayden, behalve op anderen, ook op mij hebben gehad kan ik niet zomaar wegwissen of vergeten.
Wil ik ook niet eens.....
Nogmaals sorry dat ik soms deze topic probeer te ontlopen sommige periodes, maar vergeten doe ik niet.
voor allemaal.
The waves you made will always be
pepper, daar hoef je wat mij betreft geen sorry om te zeggen hoor. Je hebt natuurlijk geen enkele verplichtingen t.o.v. dit topic, ben je mal. En ik kan het me goed voorstellen dat je het topic soms een tijdje ontloopt. Ik herken dat wel, niet zo zeer met dit topic, maar er zijn zat dingen die ik regelmatig ontloop omdat ik ze te moeilijk vind. En ik herken ook het schuldgevoel dat er altijd, na een tijdje, mee gepaard gaat.
Maar de knuffel is alsnog welkom. En ééntje terug natuurlijk!
Nog even over dat kenteken en waarom ik er zo blij mee ben. We hebben dus onze vorige auto ingeruild tegen een nieuwe, en ik vond het moeilijk om afscheid te nemen van de vorige, omdat we daar toch een aantal ritjes met Danyel mee gemaakt hadden. Weliswaar allemaal ritjes van en naar een ziekenhuis, maar toch. We hadden hem sinds 2 maanden na Danyel's geboorte, en hij heeft dus alles zo'n beetje meegemaakt, inclusief alle verhuizingen etc.
Het kenteken op de nieuwe auto maakt een deel van dat verlies goed, hoe stom het ook klinkt. Maar het is een beetje zoals Nanook zei, het voelt als een beschermengeltje dat altijd bij je is.
Maar de knuffel is alsnog welkom. En ééntje terug natuurlijk!
Nog even over dat kenteken en waarom ik er zo blij mee ben. We hebben dus onze vorige auto ingeruild tegen een nieuwe, en ik vond het moeilijk om afscheid te nemen van de vorige, omdat we daar toch een aantal ritjes met Danyel mee gemaakt hadden. Weliswaar allemaal ritjes van en naar een ziekenhuis, maar toch. We hadden hem sinds 2 maanden na Danyel's geboorte, en hij heeft dus alles zo'n beetje meegemaakt, inclusief alle verhuizingen etc.
Het kenteken op de nieuwe auto maakt een deel van dat verlies goed, hoe stom het ook klinkt. Maar het is een beetje zoals Nanook zei, het voelt als een beschermengeltje dat altijd bij je is.
... ♥ ik mis je ♥
Joh! dat is apart! Weet je ook of je zoiets in Nederland kan doen danwel kan importeren voor Nederland? (particulier gebruik)quote:Op donderdag 3 april 2008 13:23 schreef phluphy het volgende:
In Duitsland, waar we sinds kort wonen, mag je zelf een deel van je kenteken bepalen.
Kijk:
[ afbeelding ]
Danyel Yohanan, geboortedag, geboortemaand = DY 119
"When there is no peril in the fight, there is no glory in the triumph."
Als het om een officieel kenteken gaat voor een geregistreerd voertuig in Nederland, dan kun je vanzelfsprekend alleen een Nederlands kenteken krijgen en voor zover ik weet heb je die keuzemogelijkheid in Nederland niet.quote:Op woensdag 9 april 2008 11:42 schreef tgs. het volgende:
Joh! dat is apart! Weet je ook of je zoiets in Nederland kan doen danwel kan importeren voor Nederland? (particulier gebruik)
In Duitsland heb je die mogelijkheid wel, maar het verzoek hiertoe dien je in op het moment dat je een auto in Duitsland koopt, of in Duitsland importeert. Dan krijg je een officieel document dat benodigd is om het de kentekenplaat te laten maken.
Mocht ik hiermee je vraag niet goed beantwoord hebben (welicht verkeerd begrepen), pm me dan even!
... ♥ ik mis je ♥
ik vond vandaag toch zo een leuk schattig en lief lantaarntje op zonne energie voor bij Thijs bij de Action, morgen of straks nog gaan plaatsen en dan de rest nog
ergens komt het er maar niet van om het voorjaars klaar te maken
ergens komt het er maar niet van om het voorjaars klaar te maken
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Liefde en Pijn....
(Birgite, Maart 2008)
In mijn hoofd leeft liefde samen met pijn
Afwisselend van elkaar
puur geluk en donkere wolken
Zal dat ooit nog anders zijn....?
Genietend van de kleine dingen
voel ik de stekende pijn van intens verdriet
De warmte van een hecht gezin
maar tegelijk die kilte, jij bent er niet...
(Birgite, Maart 2008)
In mijn hoofd leeft liefde samen met pijn
Afwisselend van elkaar
puur geluk en donkere wolken
Zal dat ooit nog anders zijn....?
Genietend van de kleine dingen
voel ik de stekende pijn van intens verdriet
De warmte van een hecht gezin
maar tegelijk die kilte, jij bent er niet...
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
quote:Op dinsdag 8 april 2008 21:40 schreef phluphy het volgende:
pepper, daar hoef je wat mij betreft geen sorry om te zeggen hoor. Je hebt natuurlijk geen enkele verplichtingen t.o.v. dit topic, ben je mal. En ik kan het me goed voorstellen dat je het topic soms een tijdje ontloopt. Ik herken dat wel, niet zo zeer met dit topic, maar er zijn zat dingen die ik regelmatig ontloop omdat ik ze te moeilijk vind. En ik herken ook het schuldgevoel dat er altijd, na een tijdje, mee gepaard gaat.
Maar de knuffel is alsnog welkom. En ééntje terug natuurlijk!
Nog even over dat kenteken en waarom ik er zo blij mee ben. We hebben dus onze vorige auto ingeruild tegen een nieuwe, en ik vond het moeilijk om afscheid te nemen van de vorige, omdat we daar toch een aantal ritjes met Danyel mee gemaakt hadden. Weliswaar allemaal ritjes van en naar een ziekenhuis, maar toch. We hadden hem sinds 2 maanden na Danyel's geboorte, en hij heeft dus alles zo'n beetje meegemaakt, inclusief alle verhuizingen etc.
Het kenteken op de nieuwe auto maakt een deel van dat verlies goed, hoe stom het ook klinkt. Maar het is een beetje zoals Nanook zei, het voelt als een beschermengeltje dat altijd bij je is.
Soms wil je er gewoon niet mee bezig zijn of ervan weten of zo. Probeer je even te doen of er geen groot verlies bestaat. Maar inderdaad na een tijd ontlopen heb je behalve dan dat schuldgevoel ook dat het je weer aantrekt.
Onwijs mooi zeg dat nummerbord!! Fijn dat dat bij jullie mogelijk is.
Ik meen me trouwens wel een berichtje te herinneren dat ze dat hier in nederland ook mogelijk willen gaan maken. Ik hoop dat dat er ooit doorkomt!!
http://www.nu.nl/news.jsp?n=1321073&c=10&rss gevonden!
[ Bericht 5% gewijzigd door pepper_961 op 11-04-2008 16:00:12 (linkje nieuwsbericht toegevoegd) ]
The waves you made will always be
Kon ik er tot vorig jaar nog prima tegen buiten spelende kinderen....
Zat ik gisteren even buiten, hoorde in de buurt de kinderen fijn genieten van het mooie weer, en toen werd het mij echt teveel, was toch een partij kwaad, verdrietig....
Hoorde ik een buurvrouw praten over de kleuterschool..... enz enz
blegh soms is het zo zwaar
Zat ik gisteren even buiten, hoorde in de buurt de kinderen fijn genieten van het mooie weer, en toen werd het mij echt teveel, was toch een partij kwaad, verdrietig....
Hoorde ik een buurvrouw praten over de kleuterschool..... enz enz
blegh soms is het zo zwaar
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Och meid toch...
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
Bar geen idee wat ik moet zeggen, maar ik leef zo met je mee. Het lijkt me ook helemaal niet raar dat je af en toe de kracht niet op kunt brengen om alles maar leuk te vinden; wat jij in je rugzak hebt is toch potdomme ook loodzwaar?
geen idee wat ik moet zeggen, maar ik leef zo met je mee. Het lijkt me ook helemaal niet raar dat je af en toe de kracht niet op kunt brengen om alles maar leuk te vinden; wat jij in je rugzak hebt is toch potdomme ook loodzwaar?
Thoughts arrive like butterflies.
Red de zeehond!
Red de zeehond!
Ach Bar, hoe herkenbaar! Dat zijn echt afschuwelijke momenten, en het is zo gemeen dat je er niet aan kan ontsnappen als je het zou willen.
Overigens vind ik het het moeilijkst met de wat jongere kinderen. Als ik een groepje oudere kinderen (vanaf 6 jaar) zie spelen, doet me dat eigenlijk niet zo veel. Hoe is dat bij jou?
Overigens vind ik het het moeilijkst met de wat jongere kinderen. Als ik een groepje oudere kinderen (vanaf 6 jaar) zie spelen, doet me dat eigenlijk niet zo veel. Hoe is dat bij jou?
... ♥ ik mis je ♥
Ik merk het momenteel voornamelijk bij de wat jongere kinderen, voornamelijk de leeftijdscattogorie van waar Thijs zich nu in zou bevinden dus bijna 4....
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Gek genoeg heb ik dat zelf altijd bewust of onbewust niet gedaan.
Ik heb Max zeg maar niet ouder laten worden in m`n hoofd dan hij was toen hij stierf.
Pas toen Teddie geboren was en al snel qua leeftijd richting die 22 maanden ging leek ik er vaker bij stil te gaan staan.
Maar ik denk meer in de zin van; tot nu toe is het nog "bekend" maar straks wordt ze 2, 3, 4 enz. en dan kan ik niet meer putten uit mn "ouder" ervaringen vanuit de periode van Max.
En eigenlijk nu pas dringt het tot me door dat als Max was blijven leven ik dan nu een puberzoon had gehad. Zo eentje met okselhaar en overslaande stem!!
Oh men dat is echt zo`n gek idee! Maar vreemd genoeg begint dat nu pas en niet in de periode dat hij bv 3, 4 of 5 had moeten worden b.v., misschien komt dat ook wel omdat ik toen bezig was met een kindje weer willen en verhuizen en later dan zwangerschap en de angsten en onzekerheden die ik daarbij had.
Ik heb het alleen gedacht op z`n tweede geboortedag en daarna niet meer echt eigenlijk, meer de mensen om heen die steeds vroegen; "hoe oud zou Max nu geweest zijn eigenlijk?" Waarom ik het niet zo sterk gehad heb weet ik niet precies, maar ik denk dat het in mijn geval wel goed was eigenlijk dat ik daar niet zo bij stilstond. Zelf bescherming.
Ik heb Max zeg maar niet ouder laten worden in m`n hoofd dan hij was toen hij stierf.
Pas toen Teddie geboren was en al snel qua leeftijd richting die 22 maanden ging leek ik er vaker bij stil te gaan staan.
Maar ik denk meer in de zin van; tot nu toe is het nog "bekend" maar straks wordt ze 2, 3, 4 enz. en dan kan ik niet meer putten uit mn "ouder" ervaringen vanuit de periode van Max.
En eigenlijk nu pas dringt het tot me door dat als Max was blijven leven ik dan nu een puberzoon had gehad. Zo eentje met okselhaar en overslaande stem!!
Oh men dat is echt zo`n gek idee! Maar vreemd genoeg begint dat nu pas en niet in de periode dat hij bv 3, 4 of 5 had moeten worden b.v., misschien komt dat ook wel omdat ik toen bezig was met een kindje weer willen en verhuizen en later dan zwangerschap en de angsten en onzekerheden die ik daarbij had.Ik heb het alleen gedacht op z`n tweede geboortedag en daarna niet meer echt eigenlijk, meer de mensen om heen die steeds vroegen; "hoe oud zou Max nu geweest zijn eigenlijk?" Waarom ik het niet zo sterk gehad heb weet ik niet precies, maar ik denk dat het in mijn geval wel goed was eigenlijk dat ik daar niet zo bij stilstond. Zelf bescherming.
The waves you made will always be
