Koranfilm Wilders # 03 : Kabinet bereidt zich voor

This is OUR COUNTRY, OUR LAND, and OUR LIFESTYLE, and we will allow you every opportunity to enjoy all this. But once you are done complaining, whining, and griping about Our Flag, Our Pledge, Our Christian beliefs, or Our Way of Life, I highly encourage you take advantage of one other great Australian freedom,

'THE RIGHT TO LEAVE'."

"If you aren't happy here then LEAVE. We didn't force you to come here. You asked to be here. So accept the country YOU accepted."


ik kon het goed lezen en begrijpen en ben het helemaal eens met die minister president

quote:

Op zaterdag 19 januari 2008 23:46 schreef Meki het volgende:

[..]

we zijn niet in Engeland maar in Nederland
anders kan ik makkelijk met voorbeelden uit andere landen

Je haalde net toch zelf Denemarken aan? Voor zover ik weet ligt dat ook niet in Nederland.

ook leuk is dat iedereen maar zegt dat de koran niet verboden kan worden...hoezo niet...

ik ga een weddenschap met iedereen aan om naar Saudi arabié te reizen met een koffen vol met Bijbels en vervolgen(mits je niet ervoor al opgepakt ben door de douane) op een drukke straat in mekka die Bijbels vervolgens gratis uit te delen...

alles kan als je maar wil

Nog een kleine aanvulling...Hans Teeuwen geeft aan dat de grens ligt bij geweld. Op zich ben ik het daar wel mee eens, met de kanttekening dat ook met bedreiging, intimidatie en dergelijke een grens wordt overschreden. Als mensen niet meer de straat op durven te gaan, is er ook iets fundamenteels mis.

Op bijvoorbeeld stalking staan niet voor niks forse straffen, terwijl geweld daar vrijwel nooit van toepassing is. Toch kan het iemand helemaal kapot maken.

Dat is trouwens wel iets wat me irriteert. Een moslim vertrekt uit zijn land, omdat er daar blijkbaar iets minder goed is dan Nederland, anders heb je geen reden om te vertrekken, maar probeert vervolgens heel Nederland te veranderen naar hoe het in zijn thuisland gaat. Waarom kom je dan?

Wie had dat kunnen voorspellen jaren terug toen de eerste gastarbeiders om hier zeer goed te verdienen en die toch geen gastarbeiders zijn gebleven. Moet de politiek spijt hebben?

quote:

Op zondag 20 januari 2008 00:05 schreef Maeghan het volgende:
Dat is trouwens wel iets wat me irriteert. Een moslim vertrekt uit zijn land, omdat er daar blijkbaar iets minder goed is dan Nederland, anders heb je geen reden om te vertrekken, maar probeert vervolgens heel Nederland te veranderen naar hoe het in zijn thuisland gaat. Waarom kom je dan?

Vanwege de vrijheid, ontwikkelingsmogelijkheden voor zichzelf en familie en voor de rijkdom.

John Howard

quote:

Op zaterdag 19 januari 2008 23:53 schreef tntkiller het volgende:

[..]

negeren moet je juist niet doen...dat is wat de regering al 30 jaar doet en zzie wat voor problemen ervan komen.

wilders wil juist stoppen met negeren maar handelen....wil je haat zaaien moet je dat vooral doen ergens anders ergens in de woestijn waar je wel welkom ben.

de Australische minister president John Howard verworden het perfect.

This is OUR COUNTRY, OUR LAND, and OUR LIFESTYLE, and we will allow you every opportunity to enjoy all this. But once you are done complaining, whining, and griping about Our Flag, Our Pledge, Our Christian beliefs, or Our Way of Life, I highly encourage you take advantage of one other great Australian freedom,

'THE RIGHT TO LEAVE'."

"If you aren't happy here then LEAVE. We didn't force you to come here. You asked to be here. So accept the country YOU accepted."

hoop dat engels niet te lastig wordt voor sommige mensen

we hoeven allen maar Australian te veranderen in Nederland

Dat negeren doet niet alleen de regering maar ook het volk zelf. Want immers kun je ook de buurman eens opzoeken en een pannetje soep brengen en vragen of zijn vrouw bang is omdat ze altijd begeleid word door haar man als ze lekker gaat shoppen in haar burka.
Ga zelf de dialoog maar aan zodat mensen het gevoel hebben dat ze er bij horen. Dan veranderd er iets. Niet als Wilders meer stemmen krijgt.

Het is moeilijk een gesprek aan te knopen met iemand die niet buiten mag komen of die geen Nederlands spreekt. Natuurlijk komt het van twee kanten. Het is heus niet zo dat alle Nederlanders iets hebben tegen buitenlanders en ze buitensluiten, sommige buitenlanders vinden het gewoon heel fijn om in hun eigen kringetje te zitten in hun achterbuurtje in de randstad, die hoeven helemaal geen contact met Nederlanders. Mijn vriend is Koerdisch, sommige van zijn kennissen zijn ook zo. Ik ga daar uit principe ook niet meer op visite. Iemand die na tien jaar de taal nog niet heeft geleerd, sluit zichzelf buiten, vind ik.

quote:

Op zondag 20 januari 2008 00:09 schreef pieppieppiep het volgende:

[..]

Dat negeren doet niet alleen de regering maar ook het volk zelf. Want immers kun je ook de buurman eens opzoeken en een pannetje soep brengen en vragen of zijn vrouw bang is omdat ze altijd begeleid word door haar man als ze lekker gaat shoppen in haar burka.
Ga zelf de dialoog maar aan zodat mensen het gevoel hebben dat ze er bij horen. Dan veranderd er iets. Niet als Wilders meer stemmen krijgt.

LOL

Hier een leuk stukje hoe het hier aan toe gaat....
De 'vreedzame' islam ontmaskerd

Een sprookje uit 'duizend en een nacht'

Ik heb niks tegen moslims. Zou ik dat al hebben, had ik een islamitische stage-loper al helemaal niet in mijn bedrijf toegelaten. Zijn naam is Khalid Rufad-Ali, zijn vader Pakistaan, de moeder Nederlands. Khalid volgt een beroepsopleiding en moet nu 6 maanden stage lopen bij een bedrijf.

De opleiding betaalt de helft van zijn 'salaris' gedurende zijn stage en in onze boekhouding of het archief kunnen we best nog iemand gebruiken. Hij is groot, ziet er aardig uit en is rustig. Die kunnen we best ook wel eens als 'receptionist' bij door ons verzorgde uitvaarten zetten om het condoleance-register te laten tekenen. Met de overledenen komt hij immers niet in kontakt.

Maandag

Khalid stelt zich voor. Maakt een goede indruk. Ook mijn meewerkende echtgenote denkt dat dit een aardige vent is.

Donderdag

Wij bellen hem en zeggen dat hij maandag aanstaande kan beginnen. Khalid is blij, dus tot maandag.

Maandag

Niets. Het is acht uur. Geen Khalid. Het wordt negen uur: geen Khalid. Ik laat hem maar eens bellen. 'Wat?? Is dat al vandaag? Ik dacht dat jullie me nóg eens zouden bellen. Ik kom dan morgen, o.k.?'
'Nee, vandaag!' antwoorde ik 'en wel direkt!'
Het is inmiddels 2 uur en Khalid komt werkelijk. 'Sorry hoor!'

Dinsdag

Khalid komt in plaats van acht uur pas om twintig over acht. Dat met die bus moet ie nog even 'uitpeilen'. Hij moest een stapel kwitanties naar datum sorteren en datum plus bedrag in een computer ingeven. Dat doet onze mevrouw Jansen normaliter tussen haar tasje neerzetten en koffie halen. Na twee uur heeft Khalid drie kwitanties ingegeven.

Woensdag

Mevrouw Jansen komt naar me toe. 'Khalid is weg!'.
'Hoezo weg?'.
'Nou, verdwenen'.
'En waarheen dan wel?'
'Geen idee'.
Algemene zoekaktie. Iedereen zoekt Khalid, bang dat hij een dutje doet in een lege lijkkist en per abuis in het crematorium zou belanden! Na korte tijd wordt hij echter gevonden. Hij zit al een uur op het toilet en weigert naar buiten te komen. Uiteindelijk ga ik zelf maar eens kijken. 'Hé, kom naar buiten. Is er iets niet in orde?'.
'Ik kom niet naar buiten'.
'Kun je niet of wil je niet?'
'Ik wil niet!'.
'Is er een probleem?'.
'Dat zeg ik niet!'.
'Mag ik de deur openen?'.
' Helemaal niet!'
'Wat kunnen we dan doen om jou te bewegen er weer uit te komen?' Tenslotte zijn er nog meer mensen die op het toilet moeten en bovendien is dit het dames-toilet. Onze meisjes worden al helemaal nerveus'.
' Staan buiten veel mensen?'.
Ik kijk om me heen. Het halve bedrijf staat achter me. Ik kijk een beetje boos en maak het weg-weg gebaar. De anderen gaan weg en ik zeg tegen Khalid 'Nee, ik ben helemaal alleen'.
'Is er werkelijk niemand meer?'.
'Nee, ik ben helemaal alleen'.
'Zeker weten?'.
' O.k. Ik maak de deur open'.
Ik hoor hoe hij de deur openmaakt maar hij komt niet naar buiten. Ik wacht nog een tijdje.
'Kan ik naar binnen komen?'.
'Ja, maar niet lachen hoor!'.
'Beslist niet'.
Ik maak de deur open en ga naar binnen. Khalid is zeiknat. Van boven tot onder. Zijn hemd, zijn broek. Ik vraag hem wat er in godsnaam gebeurd is. Hij heeft alleen maar willen bidden en daarom heeft hij zich eerst willen 'reinigen'. Wegens de enge ruimte heeft hij zijn kleren bovenop het kleine planchet boven de wasbak gelegd. Toen hij bezig was met bidden is die hele klerenbundel in de met water gevulde wasbak gevallen...
Onze mevrouw Jansen heeft hem daarna drooggefönt nadat we hem plechtig hadden beloofd niets over dit voorval te vertellen.

Donderdag

De moeder van Khalid aan de telefoon. Haar zoon heeft gewoon eens een dag rust nodig. Alles is immers een beetje teveel voor hem. Ze kan ook nog een briefje van de dokter brengen want hun Pakistaanse huisarts schrijft hem gegarandeerd een weekje ziek.
'Goed. Maar hij moet vrijdag weer komen', zeg ik.
'Nee hoor' zegt de moeder. 'Vrijdag kan helemaal niet want om religieuze redenen is die dag niet bedoeld om te werken'.
Nou ben ik toch erg tolerant maar ben ook van mening dat het zo langzamerhand wel genoeg is geweest. Dus sta ik er op dat Khalid vrijdag op zijn werk verschijnt. Én op tijd.

Vrijdag

Khalid wordt door zijn vader met de auto gebracht. Zijn zoon heeft immers dat gedoe met die bussen nog niet zo helemaal door. Allemaal prima, maar ondertussen is het al tien voor negen en Khalid had er om acht uur moeten zijn...
Die gaat meteen aan het werk, kwitanties ingeven op de computer. Alleen heeft ie vergeten hoe dat ook alweer gaat. Mevrouw Jansen laat hem zien hoe dat gaat: in het linkerveld de datum en in het rechterveldje het bedrag.
Om tien uur moet mevrouw Jansen weer op zoek naar Khalid. Ik zeg alleen maar 'Damestoilet'.
'Neuh, daar is ie niet. Daar was ik al'.
Nieuwe, algemene zoekaktie. Khalid wordt uiteindelijk in het magazijn gevonden. In een achterafhoekje heeft hij een deken uitgespreid en kookt op een meegebracht campingbrandertje maïspap. Ik vraag hem wat hij daar eigenlijk doet.
'Nou, ik kook maïspap'.
'Tijdens werktijd?'.
' Hoezo? Heb ik vandaag geen pauze?'.
'Natuurlijk wel, maar pas om twaalf uur'.
'Om die tijd ben ik pas met koken klaar' zegt Khalid en 'ik heb nog meer'. Hij wijst naar een plastic zak naast zich.
'Vuurtje uitmaken en mee naar mijn bureau komen!'
Khalid komt als een geslagen hond in mijn bureau.

Ik vertel hem wat over op tijd komen, arbeidsmoraal en vlijt. Hij krimpt steeds meer samen. Wat hij zich dan allemaal zelf voorstelde. Hoe het dan wel verder met hem moet. Wat dat allemaal wel te betekenen heeft vraag ik hem.
Khalid haalt diep adem, staat trots op en zegt dat hij tenslotte een een moslim is en daarom bepaalde gebeds- en voedselvoorschriften heeft te volgen. Bovendien heeft hij bij zijn sollicitatie gevraagd of hij bidden mocht. Dat klopt, zeg ik. Maar ik had me daarbij voorgesteld dat hij zich enkele keren per dag een korte tijd zou terugtrekken om daarna weer gewoon aan het werk te gaan en niet dat hij zo ongeveer de hele dag bezig is met religieuze rituelen en 'in zijn pauzes' ook nog een beetje werkte...
Nou, hij zou zich beteren. Vanaf maandag zou alles beter worden maar nu wilde hij graag zijn maïspap klaar maken. Daaruit zou hij dan balletjes maken die vervolgens in een kippensoep zouden belanden. Die soep had hij al meebracht in een Tupperwaredoos...
Zo langzamerhand begon ik me af te vragen of hij nog wel redelijk bij verstand was. Hard blijven!

'Niks soep! Nu wordt er gewerkt. In de pauze van twaalf uur kun je wat mij betreft koken en eten wat je wil!'.
Als een natte poedel droop Khalid af. 's Avonds belde zijn moeder. Zo ging dat niet langer. Haar arme zoon had de hele dag nog niks gegeten!
Ik probeerde haar aan het verstand te brengen dat dat niet mijn probleem was want ik ging iedere dag met alle medewerkers naar een nabijgelegen restaurant en daar kon je alles krijgen waar je zin in had.
Allemaal goed en wel, maar dat eten was niet 'halal', dus onrein en haar strenggelovige zoon mocht dat niet eten. Ik vertel haar dat het mij absoluut niet interesseert wat haar zoon wel of niet eet. Of het nou kosher moet zijn, halal of linksdraaiend geslacht. Het gaat er om dat hij dat eet gedurende de vastgestelde lunchtijden en niet tijdens werktijd. Om het nog een beetje aan te dikken laat ik mij verleiden om te zeggen 'dadelijk brengt uw zoon nog een geit mee, wil die bij ons in het magazijn slachten en grillen!'.
De moeder van Khalid hangt abrupt op. Beng.

Maandag

Ik ontvang een brief. Khalid voelt zich 'gediscrimineerd', komt niet meer en gaat een klacht indienen bij het zoveelste anti-discriminatiebureau en de Commissie Gelijke Behandeling. Onze mevrouw Jansen: 'Gut!' En wie doet er dan nou al dat werk?'
Gelijk heeft ze.......


BRON:
http://www.uitkijk.net/

En dan moeten wij nog een pannetje soep geven ???

houd toch eens op, dat knuffelen moet eens afgelopen zijn.
GEEN WOORDEN MAAR DADEN !!!!

quote:

Op zondag 20 januari 2008 00:08 schreef Perecules het volgende:

[..]

Vanwege de vrijheid, ontwikkelingsmogelijkheden voor zichzelf en familie en voor de rijkdom.

Inderdaad. Maar dan zouden ze toch ook moeten begrijpen dat de islam de voornaamste reden is dat die ontwikkelingsmogelijkheden in hun thuisland niet bestaan.

quote:

Op zondag 20 januari 2008 00:16 schreef Maeghan het volgende:
Het is moeilijk een gesprek aan te knopen met iemand die niet buiten mag komen of die geen Nederlands spreekt. Natuurlijk komt het van twee kanten. Het is heus niet zo dat alle Nederlanders iets hebben tegen buitenlanders en ze buitensluiten, sommige buitenlanders vinden het gewoon heel fijn om in hun eigen kringetje te zitten in hun achterbuurtje in de randstad, die hoeven helemaal geen contact met Nederlanders. Mijn vriend is Koerdisch, sommige van zijn kennissen zijn ook zo. Ik ga daar uit principe ook niet meer op visite. Iemand die na tien jaar de taal nog niet heeft geleerd, sluit zichzelf buiten, vind ik.

Veel Nederlanders zijn erg nieuwsgierig naar andere culturen en gebruiken. Staan daar voor open. Wij zijn een tolerant volk.

Ik denk dat we meer hebben aan realiteit dan aan sprookjes. Ja, ik heb ook een Marokkaanse in dienst gehad die nooit op kwam dagen of zomaar een half uur later kwam, maar ik heb ook een Nederlandse gehad die dat deed. Sommige mensen sporen nou eenmaal niet helemaal of schijnen niet door te hebben hoe de maatschappij in elkaar steekt.

quote:

Op zondag 20 januari 2008 00:20 schreef Perecules het volgende:

[..]

Veel Nederlanders zijn erg nieuwsgierig naar andere culturen en gebruiken. Staan daar voor open. Wij zijn een tolerant volk.

Dat we tolerant zijn, daar ben ik het niet helemaal mee eens. Ik heb het niet alleen over allochtonen, maar ook over homoseksualiteit, afwijkende kleding, wat dan ook.

Wel zijn we inderdaad nieuwsgierig en nemen we redelijk makkelijk nieuwe elementen over, zoals woorden uit andere talen of voedingsmiddelen.

quote:

Op zondag 20 januari 2008 00:17 schreef RAVW het volgende:

[..]

LOL

Hier een leuk stukje hoe het hier aan toe gaat....
De 'vreedzame' islam ontmaskerd

Een sprookje uit 'duizend en een nacht'

Ik heb niks tegen moslims. Zou ik dat al hebben, had ik een islamitische stage-loper al helemaal niet in mijn bedrijf toegelaten. Zijn naam is Khalid Rufad-Ali, zijn vader Pakistaan, de moeder Nederlands. Khalid volgt een beroepsopleiding en moet nu 6 maanden stage lopen bij een bedrijf.

De opleiding betaalt de helft van zijn 'salaris' gedurende zijn stage en in onze boekhouding of het archief kunnen we best nog iemand gebruiken. Hij is groot, ziet er aardig uit en is rustig. Die kunnen we best ook wel eens als 'receptionist' bij door ons verzorgde uitvaarten zetten om het condoleance-register te laten tekenen. Met de overledenen komt hij immers niet in kontakt.

Maandag

Khalid stelt zich voor. Maakt een goede indruk. Ook mijn meewerkende echtgenote denkt dat dit een aardige vent is.

Donderdag

Wij bellen hem en zeggen dat hij maandag aanstaande kan beginnen. Khalid is blij, dus tot maandag.

Maandag

Niets. Het is acht uur. Geen Khalid. Het wordt negen uur: geen Khalid. Ik laat hem maar eens bellen. 'Wat?? Is dat al vandaag? Ik dacht dat jullie me nóg eens zouden bellen. Ik kom dan morgen, o.k.?'
'Nee, vandaag!' antwoorde ik 'en wel direkt!'
Het is inmiddels 2 uur en Khalid komt werkelijk. 'Sorry hoor!'

Dinsdag

Khalid komt in plaats van acht uur pas om twintig over acht. Dat met die bus moet ie nog even 'uitpeilen'. Hij moest een stapel kwitanties naar datum sorteren en datum plus bedrag in een computer ingeven. Dat doet onze mevrouw Jansen normaliter tussen haar tasje neerzetten en koffie halen. Na twee uur heeft Khalid drie kwitanties ingegeven.

Woensdag

Mevrouw Jansen komt naar me toe. 'Khalid is weg!'.
'Hoezo weg?'.
'Nou, verdwenen'.
'En waarheen dan wel?'
'Geen idee'.
Algemene zoekaktie. Iedereen zoekt Khalid, bang dat hij een dutje doet in een lege lijkkist en per abuis in het crematorium zou belanden! Na korte tijd wordt hij echter gevonden. Hij zit al een uur op het toilet en weigert naar buiten te komen. Uiteindelijk ga ik zelf maar eens kijken. 'Hé, kom naar buiten. Is er iets niet in orde?'.
'Ik kom niet naar buiten'.
'Kun je niet of wil je niet?'
'Ik wil niet!'.
'Is er een probleem?'.
'Dat zeg ik niet!'.
'Mag ik de deur openen?'.
' Helemaal niet!'
'Wat kunnen we dan doen om jou te bewegen er weer uit te komen?' Tenslotte zijn er nog meer mensen die op het toilet moeten en bovendien is dit het dames-toilet. Onze meisjes worden al helemaal nerveus'.
' Staan buiten veel mensen?'.
Ik kijk om me heen. Het halve bedrijf staat achter me. Ik kijk een beetje boos en maak het weg-weg gebaar. De anderen gaan weg en ik zeg tegen Khalid 'Nee, ik ben helemaal alleen'.
'Is er werkelijk niemand meer?'.
'Nee, ik ben helemaal alleen'.
'Zeker weten?'.
' O.k. Ik maak de deur open'.
Ik hoor hoe hij de deur openmaakt maar hij komt niet naar buiten. Ik wacht nog een tijdje.
'Kan ik naar binnen komen?'.
'Ja, maar niet lachen hoor!'.
'Beslist niet'.
Ik maak de deur open en ga naar binnen. Khalid is zeiknat. Van boven tot onder. Zijn hemd, zijn broek. Ik vraag hem wat er in godsnaam gebeurd is. Hij heeft alleen maar willen bidden en daarom heeft hij zich eerst willen 'reinigen'. Wegens de enge ruimte heeft hij zijn kleren bovenop het kleine planchet boven de wasbak gelegd. Toen hij bezig was met bidden is die hele klerenbundel in de met water gevulde wasbak gevallen...
Onze mevrouw Jansen heeft hem daarna drooggefönt nadat we hem plechtig hadden beloofd niets over dit voorval te vertellen.

Donderdag

De moeder van Khalid aan de telefoon. Haar zoon heeft gewoon eens een dag rust nodig. Alles is immers een beetje teveel voor hem. Ze kan ook nog een briefje van de dokter brengen want hun Pakistaanse huisarts schrijft hem gegarandeerd een weekje ziek.
'Goed. Maar hij moet vrijdag weer komen', zeg ik.
'Nee hoor' zegt de moeder. 'Vrijdag kan helemaal niet want om religieuze redenen is die dag niet bedoeld om te werken'.
Nou ben ik toch erg tolerant maar ben ook van mening dat het zo langzamerhand wel genoeg is geweest. Dus sta ik er op dat Khalid vrijdag op zijn werk verschijnt. Én op tijd.

Vrijdag

Khalid wordt door zijn vader met de auto gebracht. Zijn zoon heeft immers dat gedoe met die bussen nog niet zo helemaal door. Allemaal prima, maar ondertussen is het al tien voor negen en Khalid had er om acht uur moeten zijn...
Die gaat meteen aan het werk, kwitanties ingeven op de computer. Alleen heeft ie vergeten hoe dat ook alweer gaat. Mevrouw Jansen laat hem zien hoe dat gaat: in het linkerveld de datum en in het rechterveldje het bedrag.
Om tien uur moet mevrouw Jansen weer op zoek naar Khalid. Ik zeg alleen maar 'Damestoilet'.
'Neuh, daar is ie niet. Daar was ik al'.
Nieuwe, algemene zoekaktie. Khalid wordt uiteindelijk in het magazijn gevonden. In een achterafhoekje heeft hij een deken uitgespreid en kookt op een meegebracht campingbrandertje maïspap. Ik vraag hem wat hij daar eigenlijk doet.
'Nou, ik kook maïspap'.
'Tijdens werktijd?'.
' Hoezo? Heb ik vandaag geen pauze?'.
'Natuurlijk wel, maar pas om twaalf uur'.
'Om die tijd ben ik pas met koken klaar' zegt Khalid en 'ik heb nog meer'. Hij wijst naar een plastic zak naast zich.
'Vuurtje uitmaken en mee naar mijn bureau komen!'
Khalid komt als een geslagen hond in mijn bureau.

Ik vertel hem wat over op tijd komen, arbeidsmoraal en vlijt. Hij krimpt steeds meer samen. Wat hij zich dan allemaal zelf voorstelde. Hoe het dan wel verder met hem moet. Wat dat allemaal wel te betekenen heeft vraag ik hem.
Khalid haalt diep adem, staat trots op en zegt dat hij tenslotte een een moslim is en daarom bepaalde gebeds- en voedselvoorschriften heeft te volgen. Bovendien heeft hij bij zijn sollicitatie gevraagd of hij bidden mocht. Dat klopt, zeg ik. Maar ik had me daarbij voorgesteld dat hij zich enkele keren per dag een korte tijd zou terugtrekken om daarna weer gewoon aan het werk te gaan en niet dat hij zo ongeveer de hele dag bezig is met religieuze rituelen en 'in zijn pauzes' ook nog een beetje werkte...
Nou, hij zou zich beteren. Vanaf maandag zou alles beter worden maar nu wilde hij graag zijn maïspap klaar maken. Daaruit zou hij dan balletjes maken die vervolgens in een kippensoep zouden belanden. Die soep had hij al meebracht in een Tupperwaredoos...
Zo langzamerhand begon ik me af te vragen of hij nog wel redelijk bij verstand was. Hard blijven!

'Niks soep! Nu wordt er gewerkt. In de pauze van twaalf uur kun je wat mij betreft koken en eten wat je wil!'.
Als een natte poedel droop Khalid af. 's Avonds belde zijn moeder. Zo ging dat niet langer. Haar arme zoon had de hele dag nog niks gegeten!
Ik probeerde haar aan het verstand te brengen dat dat niet mijn probleem was want ik ging iedere dag met alle medewerkers naar een nabijgelegen restaurant en daar kon je alles krijgen waar je zin in had.
Allemaal goed en wel, maar dat eten was niet 'halal', dus onrein en haar strenggelovige zoon mocht dat niet eten. Ik vertel haar dat het mij absoluut niet interesseert wat haar zoon wel of niet eet. Of het nou kosher moet zijn, halal of linksdraaiend geslacht. Het gaat er om dat hij dat eet gedurende de vastgestelde lunchtijden en niet tijdens werktijd. Om het nog een beetje aan te dikken laat ik mij verleiden om te zeggen 'dadelijk brengt uw zoon nog een geit mee, wil die bij ons in het magazijn slachten en grillen!'.
De moeder van Khalid hangt abrupt op. Beng.

Maandag

Ik ontvang een brief. Khalid voelt zich 'gediscrimineerd', komt niet meer en gaat een klacht indienen bij het zoveelste anti-discriminatiebureau en de Commissie Gelijke Behandeling. Onze mevrouw Jansen: 'Gut!' En wie doet er dan nou al dat werk?'
Gelijk heeft ze.......


BRON:
http://www.uitkijk.net/

En dan moeten wij nog een pannetje soep geven ???

houd toch eens op, dat knuffelen moet eens afgelopen zijn.
GEEN WOORDEN MAAR DADEN !!!!

Wordt nog gezellig als we een islamitische regering hebben hier , dan gaat de hele economie naar de klote

quote:

Op zondag 20 januari 2008 00:16 schreef Maeghan het volgende:
Het is moeilijk een gesprek aan te knopen met iemand die niet buiten mag komen of die geen Nederlands spreekt. Natuurlijk komt het van twee kanten. Het is heus niet zo dat alle Nederlanders iets hebben tegen buitenlanders en ze buitensluiten, sommige buitenlanders vinden het gewoon heel fijn om in hun eigen kringetje te zitten in hun achterbuurtje in de randstad, die hoeven helemaal geen contact met Nederlanders. Mijn vriend is Koerdisch, sommige van zijn kennissen zijn ook zo. Ik ga daar uit principe ook niet meer op visite. Iemand die na tien jaar de taal nog niet heeft geleerd, sluit zichzelf buiten, vind ik.

Ja, daar heb je wel gelijk in denk ik.

Echter heb ik een tijdje in een flatgewoond en een aantal deuren verder woonde en marokkaans gezin, op een goede dag stond de vrouw bij mijn vrouw voor de deur, ze sprak geen woord Nederlands maar met gebarentaal bleek dat ze wilde dat mijn vrouw de telefoon opwaardeerde met zo'n bonnetje, sindsdien wekelijks aan de deur en een goed contact opgebouwd voor zo ver mogelijk, ook met haar man die ik vaak hielp of hij mij.
Vaak kwam de vrouw of de kinderen aan de deur met zelf gebakken lekkers of fruit e.d.

Het zou gewoon jammer zijn dat door een paar extremistsch schoften of misdragende jeugd dit soort dingen zouden wegvallen.

Je kan er hele goede en gezellige buren aan hebben, het is zeer zeker niet allemaal rot en slecht.

quote:

Op zondag 20 januari 2008 00:26 schreef Kanjer het volgende:

[..]

Ja, daar heb je wel gelijk in denk ik.

Echter heb ik een tijdje in een flatgewoond en een aantal deuren verder woonde en marokkaans gezin, op een goede dag stond de vrouw bij mijn vrouw voor de deur, ze sprak geen woord Nederlands maar met gebarentaal bleek dat ze wilde dat mijn vrouw de telefoon opwaardeerde met zo'n bonnetje, sindsdien wekelijks aan de deur en een goed contact opgebouwd voor zo ver mogelijk, ook met haar man die ik vaak hielp of hij mij.
Vaak kwam de vrouw of de kinderen aan de deur met zelf gebakken lekkers of fruit e.d.

Het zou gewoon jammer zijn dat door een paar extremistsch schoften of misdragende jeugd dit soort dingen zouden wegvallen.

Je kan er hele goede en gezellige buren aan hebben, het is zeer zeker niet allemaal rot en slecht.

helemaal mee eens
Zo hoort het ook
Dit is gewoon een goed voorbeeld hoe het ook kan in dit land.

Het komt voor ik weet het maak het best wel mee dat een stel moslims buiten op een grasveld zitten te eten en dan vragen of ik ook een hapje wil mee eten.
Vaak sta ik het wel af omdat ik vaak net gegeten heb , ik weet dat het niet netjes is om een maaltijd af te staan.
Maar heb er geen problemen mee gehad en ze vragen me nog steeds.
Dus zo kan het ook en zou zou het dus ook moeten kunnen in dit land.


Oja ooit eens op een multicultureel feest geweest, waar moslim vrouwen zonder hoofd doeken liepen. mmmm ik vraag me soms wel eens af waar om doen ze dat niet vaker..
wat heb ik staan genieten van het uitzicht ... helaas aankomen daar heb ik me toen nog niet aan gewaagt.

quote:

Op zondag 20 januari 2008 00:32 schreef RAVW het volgende:

[..]

helemaal mee eens
Zo hoort het ook
Dit is gewoon een goed voorbeeld hoe het ook kan in dit land.

Het komt voor ik weet het maak het best wel mee dat een stel moslims buiten op een grasveld zitten te eten en dan vragen of ik ook een hapje wil mee eten.
Vaak sta ik het wel af omdat ik vaak net gegeten heb , ik weet dat het niet netjes is om een maaltijd af te staan.
Maar heb er geen problemen mee gehad en ze vragen me nog steeds.
Dus zo kan het ook en zou zou het dus ook moeten kunnen in dit land

Goed, leuke reactie.

Maar nu, waar komt die ellende van denk je?

wilders? extremisten?, korte teentjes?

Ik ben geen schijnheilige hoor, ik betrap mijzelf er ook steeds meer en meer op een hekel te krijgen aan alles wat met moslims te maken heeft.

Grote schuld ligt natuurlijk bij 2001, toen is de wereld verandert , voeg daarbij relschoppers, terroristen in Europa die los gaan en vooral de slappe houding van regering en beleidsmakers, daar knelt de grootste schoen denk ik.