quote:
Eigenlijk wil ik niet geloven dat ik ADHD zou hebben. Een half jaar geleden zei m'n psychiater het tegen mij, afgelopen vrijdag dus Ritalin. Eigenlijk maak ik me er heel druk om, waarom een medicijn? Ik heb nooit wat geslikt?
Als ik eerlijk ben vind ik het allemaal maar vaag. Vooral omdat ik geloof dat je altijd zelf verantwoordelijk bent voor wat je doet.
Kan iemand mij vertellen, waaraan ik zekerheid kan hebben dat ik dus echt iets aan Ritalin heb?
Iets over mijzelf... Toen ik jong was kon ik enorm genieten van stilte, heel veel alleen over de weilanden gezworven. Ik zocht de stilte vaak op. Ik ben een dromer. Nu zit ik in de stad, en is alles druk om mij heen.
Als er omgevingsgeluid is, kan ik me heel moeilijk concentreren op wat iemand mij verteld. Ieder gesprek zeg ik na elke zin, "wat zeg je?". Bij presentaties vergeet ik de vragen die mij gesteld zijn, ik verlies het hele overzicht van wat er gebeurd. Ik vergeet namen steevast. Ik kan alleen leren in een brandschone kamer, muziek of watvoor geluid dan ook is funest. Ik heb perioden gehad, 2 weken geleden nog, waar ik niet kon slapen, hele week, omdat ik zo druk bezig was met wat er allemaal gebeurde. Ik was ooit bang inslaap te vallen, hallucineerde zelfs door slaapgebrek. Ik gebruik al sinds m'n 14e geen agenda meer, en het lukt me gewoon niet gestructureerd te werken. Ik lette/let nooit op in de klas, omdat ik dacht dat ik het thuis toch zelf wel zou kunnen leren. Zelfs nu, als er discussies zijn met groepsgenoten, presentaties etc. Ik kan mij gewoon niet concentreren op wat er gezegd wordt. Ik vraag mij altijd af hoe mensen om mij heen het wel lukte. Ik kan dus nooit een vraag stellen, omdat ik niet kan opletten lijkt wel. Heel vaag, maar ik ga dan vaak tekenen tussendoor, of met dingen friemelen, heel frustrerend.
Als ik een presentatie geef, vergeet ik vrijwel direct wat ik gezegd heb, heel vaag. Dit zijn o.a. de negatieve kanten van mij.
Met mijn psychiater, ben ik vrijwel alleen bezig gedachten te ordenen. Dus met schrijven, etc. Structuur aanbrengen in mijn gedachten, zoiets. Ook op emotioneel gebied trouwens. Maar als er een beetje druk op mij staat in sociale situaties, dan raak ik helemaal verloren in wat ikzelf zeg... Ik kan mij niet concentreren op wat de ander zegt. Wat ik dan doe, is gewoon nog meer praten, omdat ik toch niet kan concentreren op wat de ander zegt.
Ik heb zo'n gevoel dat ik dit allemaal zelf moet oplossen, dat doe ik m'n hele leven al. Ik ben altijd in gevecht geweest, tegen mijn achtergrond, etc. Maar wat als het dus zo is, dat er iets lichamelijks is, wat mij ook in de weg staat? Dat mijn hersenen misschien te weinig dopamine aanmaken? Dan is het toch alleen maar redelijk dat ik daar iets voor slik?
Ik zit enorm in de twijfel... Ik ben altijd zo geweest als ik ben.
Ik bedoel, het lijkt zo simpel. Gewoon een agenda pakken, invullen en je eraan houden. Niet jezelf zo druk maken zodat je geen tijd hebt voor wat er echt to doet. Als je maalt in je hoofd, opschrijven en gaan slapen. Gewoon opletten als iemand wat verteld.
Ik bedoel ik kan opletten, ik slaap soms goed. Maar als ik mezelf zo bekijk, is het allemaal zo chaotisch, er zit totaal geen structuur in mijn periodes. Ik heb zovaak geprobeert een agenda te gebruiken, maar het lukte me ook allemaal zonder... Ik denk gewoon dat ik zonder structuur ook wel kan leven, maar zo werkt het dus niet. Ik raak achteraf vaak in de problemen.
Ik wil best eens ervaren wat rust inhoud...
Edit:
Rare dingen van mij, ik ben 7 maanden geleden begonnen met roken. In het begin deed ik het alleen om te vechten tegen de het gevoel dat opkwam. Vroeger blowde ik af en toe om in slaap te komen. Nu blow ik soms met mijn huisgenoten, maar ook als test, hoeveel blowtjes is het maximum? Ik wist dat ritalin en alcohol niet samengingen, maar wou testen wat er gebeurde als je blowt, bier drinkt, en ritalin gebruikt, kan ik daar tegen? Ik rook vaak door, ook al doet het mij pijn, hoeveel kan ik aan? Ik gooi mij vaak in situaties waar ik mij onzeker voel, gewoon omdat het voelt dat ik dat moet doen. Ik heb het gevoel dat ik altijd nieuwe dingen moet uitproberen, en neemt me helemaal in beslag.
Over het algemeen heb ik goede resultaten op de uni, maar ik krijg het nu moeilijk voor elkaar dingen af te ronden, sta echt op het punt af te studeren.
[ Bericht 5% gewijzigd door VendoR op 17-01-2008 20:49:43 ]
Laatste woorden Voltaire, nadat een priester hem vroeg Satan te verwerpen:
"Nou, nou, mijn beste man, dit is niet het moment om vijanden te maken."
.