Wilyan heeft nu een sirene-tic. Hij loopt constant al TATUU-TATUU-TATUUend rond en dan niet zacht, kalm of rustig.. Neeeee.. Op megafoontetterstand en hij heeft al zo'n lekker hoog stemmetje

Gister had ik al wat hoofdpijn en ja hoor daar ging ie weer.. Nóg harder dan normaal. Een paar keer gezegd dat het wat zachter moest. En toen heb ik dus ook 's flink hard en irritant hoog (en vals

) terug geTATUUd. Meneer schrok wel even en het is 'm nu eindelijk duidelijk dat het niet zo hard hoeft.
We hebben ook afgesproken dat als hij weer zo hard gilt hij naar de gang moet, en dat snapt hij gelukkig wel.
Laatst heb ik Wilyan en Hanne buiten gezet. De hele ochtend waren ze al aan het miepen, dreigen, jennen, zeuren, drammen, klieren en elkaar de hersens in aan het slaan. Nadat beide al drie keer op de gang hadden gezeten vlogen ze elkaar wéér in de haren dus allebij op de gang.... Waar ze het nodig vonden elkaar weer te meppen. Toen was ik het helemaal zat en heb ik ze een minuut buiten neer gezet.
Tjonge jonge wát konden ze ineens goed luisteren toen ze weer binnenkwamen.
Ik vind het allebeide keren best erg wat ik deed maar beide keren heeft het wel geholpen. Maar wat voel ik me er nadertijd rot over.
Maxi,
Midi &
Mini(My) Timing sucks.... Always.
Al lang niet meer aan het ontzwangeren. En nog steeds NIET voor rede vatbaar!