MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Heeft iemand eigenlijk al zijn kaartjes voor het Westerpark binnen die hij via WASTE heeft besteld? Ik heb ze 7 december besteld en er is nog steeds niets binnen. Hmm.
We'll keep on whispering our mantras.
Vorige keer (in de Heineken Music Hall) verstuurde Waste de kaartjes ongeveer een maand van tevoren.. Dus ga er maar vanuit dat je ze eind mei hebtquote:Op zaterdag 16 februari 2008 17:13 schreef NiteSpeed het volgende:
Heeft iemand eigenlijk al zijn kaartjes voor het Westerpark binnen die hij via WASTE heeft besteld? Ik heb ze 7 december besteld en er is nog steeds niets binnen. Hmm.
i'm not living, i'm just killing time
Ze nemen wel de tijd daar. Maar goed, ik vertrouw ze op zich ook wel dat het goed komtquote:Op zaterdag 16 februari 2008 17:15 schreef Ravage het volgende:
[..]
Vorige keer (in de Heineken Music Hall) verstuurde Waste de kaartjes ongeveer een maand van tevoren.. Dus ga er maar vanuit dat je ze eind mei hebt
. Dank je wel.
We'll keep on whispering our mantras.
In de text op de factuur staat dat je ze uiterlijk 2 weken van te voren krijgt toegestuurdquote:Op zaterdag 16 februari 2008 17:18 schreef NiteSpeed het volgende:
[..]
Ze nemen wel de tijd daar. Maar goed, ik vertrouw ze op zich ook wel dat het goed komt
Are you nuts??
Ik vond nog een fraaie recensie:
't Kost niets, maar je hebt wel wat
JERRY GOOSSENS
Uw recensent, dat mag u gerust weten, betaalde vijf pond. Plus 45 pence voor de creditcardtransactie. Alles bij elkaar is dat 7,82 euro.
Vijf pond (7,17 euro) leek me een redelijk prijs voor de legale download van het zevende Radioheadalbum, In rainbows. Over dat bedrag schijnt redelijke eensgezindheid te bestaan, want daags nadat het album was 'verschenen' peilden de diverse media wat de liefhebber zoal geschoven had en vijf pond was het bedrag dat het meest werd genoemd. Terwijl vijf pence ook mag. Of helemaal niets. Voor de download van In Rainbows vraagt Radiohead namelijk een vrijwillige bijdrage. Daarnaast kunnen fans voor veertig pond (ruim 57 euro) intekenen voor een uitgebreide, tastbare versie van het album, die zal bestaan uit twee cd's, twee platen en een boekwerk.
Een 'normale' variant moet in de loop van volgend jaar via de gebruikelijke kanalen verschijnen. En daarmee heeft de Britse band de muziekindustrie een nieuwe slag toegebracht. Gitarist en 'composer in residence' bij de BBC Jonny Greenwood zegt weliswaar in een web-interview dat het niet de bedoeling is de platenmaatschappijen buiten spel te zetten en dat In rainbows puur bedoeld is als sociologisch experiment om te zien wat muziek vandaag de dag nog waard is.
Maar op de burelen van EMI, Radioheads voormalige maatschappij, zal wel degelijk hartgrondig met de tanden worden geknarst. Want hoewel het niet voor het eerst is dat een artiest het commerciële heft zelf in handen neemt, zet Radiohead met deze actie wel degelijk opnieuw de bijl aan de wortels van de toch al zo geplaagde industrie. Muziek is waard wat de gek ervoor geeft, lijkt de boodschap van Thom Yorke cs, en platenmaatschappijen zijn overbodige instituten geworden. Daar kunnen ze het bij EMI mee doen.
Intussen blijken de heren van Radiohead meesterlijke marketeers te zijn. Tenslotte is In rainbows nu al de meest besproken plaat van het jaar. Kranten uit de hele wereld maakten vorige week melding van de opmerkelijke release, in veel gevallen een dag later gevolgd door een berichtje waarin melding werd gemaakt dat de muziek écht voor nop te downloaden was. Daarbij wellicht vergetend dat krantenkolommen behoorlijk aan de prijs zijn.
Maar goed, na alle ophef over de wijze waarop In rainbows tot ons is gekomen, blijft er een pregnante vraag over, te weten: is het wat, die nieuwe Radiohead? Het antwoord luidt volmondig: ja, wel degelijk. In rainbows is het beste, meest coherente Radioheadalbum sinds OK Computer. En dat is eerlijk gezegd een behoorlijke verrassing. Het vijftal maakte al een tijdje de indruk over zijn hoogtepunt heen te zijn. Thom Yorkes soloplaat leek dat vermoeden te bevestigen, en voedde de geruchten dat de band ermee zou stoppen.
Maar de veertien nieuwe nummers zijn een overtuigend antwoord op al die speculaties. Het openingsnummer, 15 Steps, begint met een drum-'n-bass-ritme dat gaandeweg gezelschap krijgt van een warm, bijna jazzy gitaarlijntje en Thom Yorkes markante stem. Yorke is een expressief maar bepaald niet begenadigd zanger wiens in misère gedrenkte voordracht nog wel eens in jammeren wil ontaarden.
De verrassing van 15 Steps en eigenlijk het hele album is dat Yorkes zelfbeklag plaats heeft gemaakt voor een zwierige, ontspannen, ja bijna opgewekte toon. Als ware het om te benadrukken dat het gedaan is met die al te dik aangezette ernst, krijgt Yorke op 15 Steps gezelschap van een kinderkoortje dat opgewekt ''Hey!'' roept.
House of cards is, ondanks de omineuze titel, zelfs een rechtlijnig liefdesliedje waarin Yorke als een bleke, rossige R. Kelly croont: ''I don't want to be your friend, I just want to be your lover.'' Uit de mond van ieder ander zou dat een zinnetje zijn om de schouders bij op te halen, maar uit de koker van iemand die doorgaans klinkt als iemand die Prozac slikt alsof het M&M's zijn, heeft het iets magisch.
Radiohead heeft de lichtheid ontdekt en dat werkt wonderwel. Zo is Nude een slepende ballade die orkestraal is maar desondanks intiem blijft klinken, terwijl op Weird fishes een snelle drumbeat het fundament vormt van een dromerig liedje. Ook de combinatie van elektronica, akoestische en elektrische instrumenten klinkt op In rainbows volstrekt vanzelfsprekend.
De computerexperimenten waar de band op Kid A mee begon, hebben op de nieuwe plaat geresulteerd in een bandgeluid waarin oud en nieuw, traditie en experiment organisch in elkaar opgaan. En zo jongleert Radiohead met muzikale paradoxen alsof het sinaasappels in de vaardige handen van een circusartiest zijn.
Uw recensent had voor zijn geld graag nog wat meer up-tempo rockers als Bodysnatchers gehad, maar dat is muggenzifterij. In rainbows laat een zelfverzekerd, bevrijd Radiohead horen dat nog jaren vooruit kan. Veel beter kun je je vijf pond niet besteden.
www.inrainbows.com
© Het Parool, 16-10-2007
't Kost niets, maar je hebt wel wat
JERRY GOOSSENS
Uw recensent, dat mag u gerust weten, betaalde vijf pond. Plus 45 pence voor de creditcardtransactie. Alles bij elkaar is dat 7,82 euro.
Vijf pond (7,17 euro) leek me een redelijk prijs voor de legale download van het zevende Radioheadalbum, In rainbows. Over dat bedrag schijnt redelijke eensgezindheid te bestaan, want daags nadat het album was 'verschenen' peilden de diverse media wat de liefhebber zoal geschoven had en vijf pond was het bedrag dat het meest werd genoemd. Terwijl vijf pence ook mag. Of helemaal niets. Voor de download van In Rainbows vraagt Radiohead namelijk een vrijwillige bijdrage. Daarnaast kunnen fans voor veertig pond (ruim 57 euro) intekenen voor een uitgebreide, tastbare versie van het album, die zal bestaan uit twee cd's, twee platen en een boekwerk.
Een 'normale' variant moet in de loop van volgend jaar via de gebruikelijke kanalen verschijnen. En daarmee heeft de Britse band de muziekindustrie een nieuwe slag toegebracht. Gitarist en 'composer in residence' bij de BBC Jonny Greenwood zegt weliswaar in een web-interview dat het niet de bedoeling is de platenmaatschappijen buiten spel te zetten en dat In rainbows puur bedoeld is als sociologisch experiment om te zien wat muziek vandaag de dag nog waard is.
Maar op de burelen van EMI, Radioheads voormalige maatschappij, zal wel degelijk hartgrondig met de tanden worden geknarst. Want hoewel het niet voor het eerst is dat een artiest het commerciële heft zelf in handen neemt, zet Radiohead met deze actie wel degelijk opnieuw de bijl aan de wortels van de toch al zo geplaagde industrie. Muziek is waard wat de gek ervoor geeft, lijkt de boodschap van Thom Yorke cs, en platenmaatschappijen zijn overbodige instituten geworden. Daar kunnen ze het bij EMI mee doen.
Intussen blijken de heren van Radiohead meesterlijke marketeers te zijn. Tenslotte is In rainbows nu al de meest besproken plaat van het jaar. Kranten uit de hele wereld maakten vorige week melding van de opmerkelijke release, in veel gevallen een dag later gevolgd door een berichtje waarin melding werd gemaakt dat de muziek écht voor nop te downloaden was. Daarbij wellicht vergetend dat krantenkolommen behoorlijk aan de prijs zijn.
Maar goed, na alle ophef over de wijze waarop In rainbows tot ons is gekomen, blijft er een pregnante vraag over, te weten: is het wat, die nieuwe Radiohead? Het antwoord luidt volmondig: ja, wel degelijk. In rainbows is het beste, meest coherente Radioheadalbum sinds OK Computer. En dat is eerlijk gezegd een behoorlijke verrassing. Het vijftal maakte al een tijdje de indruk over zijn hoogtepunt heen te zijn. Thom Yorkes soloplaat leek dat vermoeden te bevestigen, en voedde de geruchten dat de band ermee zou stoppen.
Maar de veertien nieuwe nummers zijn een overtuigend antwoord op al die speculaties. Het openingsnummer, 15 Steps, begint met een drum-'n-bass-ritme dat gaandeweg gezelschap krijgt van een warm, bijna jazzy gitaarlijntje en Thom Yorkes markante stem. Yorke is een expressief maar bepaald niet begenadigd zanger wiens in misère gedrenkte voordracht nog wel eens in jammeren wil ontaarden.
De verrassing van 15 Steps en eigenlijk het hele album is dat Yorkes zelfbeklag plaats heeft gemaakt voor een zwierige, ontspannen, ja bijna opgewekte toon. Als ware het om te benadrukken dat het gedaan is met die al te dik aangezette ernst, krijgt Yorke op 15 Steps gezelschap van een kinderkoortje dat opgewekt ''Hey!'' roept.
House of cards is, ondanks de omineuze titel, zelfs een rechtlijnig liefdesliedje waarin Yorke als een bleke, rossige R. Kelly croont: ''I don't want to be your friend, I just want to be your lover.'' Uit de mond van ieder ander zou dat een zinnetje zijn om de schouders bij op te halen, maar uit de koker van iemand die doorgaans klinkt als iemand die Prozac slikt alsof het M&M's zijn, heeft het iets magisch.
Radiohead heeft de lichtheid ontdekt en dat werkt wonderwel. Zo is Nude een slepende ballade die orkestraal is maar desondanks intiem blijft klinken, terwijl op Weird fishes een snelle drumbeat het fundament vormt van een dromerig liedje. Ook de combinatie van elektronica, akoestische en elektrische instrumenten klinkt op In rainbows volstrekt vanzelfsprekend.
De computerexperimenten waar de band op Kid A mee begon, hebben op de nieuwe plaat geresulteerd in een bandgeluid waarin oud en nieuw, traditie en experiment organisch in elkaar opgaan. En zo jongleert Radiohead met muzikale paradoxen alsof het sinaasappels in de vaardige handen van een circusartiest zijn.
Uw recensent had voor zijn geld graag nog wat meer up-tempo rockers als Bodysnatchers gehad, maar dat is muggenzifterij. In rainbows laat een zelfverzekerd, bevrijd Radiohead horen dat nog jaren vooruit kan. Veel beter kun je je vijf pond niet besteden.
www.inrainbows.com
© Het Parool, 16-10-2007
I love music |Ajax forever
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
Hoe kan hij Jigsaw nou niet hebben besproken, het ultieme nummer van In Rainbows 
.
.
We'll keep on whispering our mantras.
Jigsaw is idd zo fucking meesterlijk goed
Het hele album trouwens
Helemaal verslaafd aan nu.
Ik moest er eerst een beetje inkomen, maar hoe vaker ik het luister jezus wat een goed album.
Het hele album trouwens
Helemaal verslaafd aan nu.Ik moest er eerst een beetje inkomen, maar hoe vaker ik het luister jezus wat een goed album.
Buy it, use it, break it, fix it,
Trash it, change it, mail - upgrade it,
Charge it, point it, zoom it, press it,
Snap it, work it, quick - erase it,
Trash it, change it, mail - upgrade it,
Charge it, point it, zoom it, press it,
Snap it, work it, quick - erase it,
Hoe is dat tweede album trouwens? Daar heb ik nog niet echt naar geluisterd
Buy it, use it, break it, fix it,
Trash it, change it, mail - upgrade it,
Charge it, point it, zoom it, press it,
Snap it, work it, quick - erase it,
Trash it, change it, mail - upgrade it,
Charge it, point it, zoom it, press it,
Snap it, work it, quick - erase it,
The Bends.quote:Op maandag 25 februari 2008 20:00 schreef Agiath het volgende:
Hoe is dat tweede album trouwens? Daar heb ik nog niet echt naar geluisterd
Ik heb de discbox nu ongeveer 2 maanden binnen. Het stof rond IR is gaan liggen, en ik kan het album nu beter in zijn context zien.
Ik vind In Rainbows zeker niet het beste album van Radiohead, verre van zelf. Mijn favoriet blijft voor mij nog altijd het meesterlijke Kid A, met OKPC en Amnesiac op een respectievelijk tweede en derde plaats. Maar IR komt daar wel direct achteraan.
Het album zelf... 15 step is de genialiteit zelve. Heerlijke beat, en een gitaarriff om je vingers bij af te likken. Bodysnatchers heb ik persoonlijk niet zoveel mee. De climax en het 'has the light gone out for you' stukje is werkelijk geniaal, maar de rest van het nummer doet me weinig. Nude en Arpeggi zijn Radiohead in optima forma. Met name Nude is geweldig.
En dan; mijn persoonlijke favoriet: All I Need. Wat een bruisende bak genialiteit is dat... Wat een nummer! Wat een bas! Wat een stem! Faust Arp zie ik als akoestisch vullertje. Leuk, maar niet bijzonder. Pas bij Reconer wordt het weer geniaal. En die genialiteit blijft, tot aan het schitterende Videotape.
Maar ik moet zeggen dat ik CD2 misschien wel interresanter vind. Niet zozeer beter, maar... anders. Ik ben helemaal berknocht aan Down Is The New Up, mijn een-na-favo van heel het IR-project. Ook aan Go Slowly, Up On The Ladder en 4MW ben ik helemaal verknocht.
Toffe plaat
Ik bedoelde dus ook de tweede CD van In Rainbowsquote:The Bends.
Ik heb de discbox nu ongeveer 2 maanden binnen. Het stof rond IR is gaan liggen, en ik kan het album nu beter in zijn context zien.
Ik vind In Rainbows zeker niet het beste album van Radiohead, verre van zelf. Mijn favoriet blijft voor mij nog altijd het meesterlijke Kid A, met OKPC en Amnesiac op een respectievelijk tweede en derde plaats. Maar IR komt daar wel direct achteraan.
Het album zelf... 15 step is de genialiteit zelve. Heerlijke beat, en een gitaarriff om je vingers bij af te likken. Bodysnatchers heb ik persoonlijk niet zoveel mee. De climax en het 'has the light gone out for you' stukje is werkelijk geniaal, maar de rest van het nummer doet me weinig. Nude en Arpeggi zijn Radiohead in optima forma. Met name Nude is geweldig.
En dan; mijn persoonlijke favoriet: All I Need. Wat een bruisende bak genialiteit is dat... Wat een nummer! Wat een bas! Wat een stem! Faust Arp zie ik als akoestisch vullertje. Leuk, maar niet bijzonder. Pas bij Reconer wordt het weer geniaal. En die genialiteit blijft, tot aan het schitterende Videotape.
Maar ik moet zeggen dat ik CD2 misschien wel interresanter vind. Niet zozeer beter, maar... anders. Ik ben helemaal berknocht aan Down Is The New Up, mijn een-na-favo van heel het IR-project. Ook aan Go Slowly, Up On The Ladder en 4MW ben ik helemaal verknocht.
Toffe plaat
Buy it, use it, break it, fix it,
Trash it, change it, mail - upgrade it,
Charge it, point it, zoom it, press it,
Snap it, work it, quick - erase it,
Trash it, change it, mail - upgrade it,
Charge it, point it, zoom it, press it,
Snap it, work it, quick - erase it,
Ik heb ze een hele tijd niet meer gevolgd, maar ik moet zeggen dat ik toch erg blij ben met deze cd. Toch maar eens Kid A gaan downloaden.
Radiohead lanceert campagne tegen CO2
BRUSSEL - Zanger Thom Yorke van band Radiohead lanceert woensdag een grote Europese CO2-campagne van milieugroep Friends of the Earth Europe, waarbij ook Milieudefensie is aangesloten.
Campagne Radiohead tegen CO2
De zogeheten Big Ask-campagne vraagt EU-landen hun uitstoot van kooldioxide elk jaar te verminderen en niet pas in 2020, zoals de EU wil. Wetten maken de huidige politici verantwoordelijk, zo is de gedachte.
Yorke en de milieubeweging vragen Nederland en andere EU-landen daarom om een wet: "Politici moeten voorschrijven dat de CO2-uitstoot 3 procent per jaar vermindert", zei hij woensdag.
Paniek
Yorke heeft al ervaring met een soortgelijke actie in zijn vaderland, het Verenigd Koninkrijk. "De actie van Friends of the Earth Europe spreekt me aan omdat het geen angst en paniek aanjaagt. We zien klimaatbescherming als een positieve actie."
Yorke spreekt woensdag met EU-commissaris Stavros Dimas (Milieu) over de klimaatbescherming. Hij overhandigt de commissaris ook een symbool van de Big Ask-campagne.
Verbaasd
Yorke is een van de weinige artiesten die zich blijvend inzetten voor milieu. "Ik ben verbaasd dat niet meer artiesten zich inzetten voor het milieu", zegt de Brit, die met zijn groep al 23 miljoen albums heeft verkocht, zoals OK Computer.
"De grote muziekindustrie verliest toch het contact met consumenten. Alleen de kleinere artiesten voelen meer aan wat er echt leeft, zoals het milieu." Yorke zegt zelf ook het milieu te sparen. Voor de nieuwe toernee reist radiohead per busje in plaats van vliegtuig.
Klimaatacties
De campagneactie van Yorke ging woensdag gepaard met vele andere klimaatacties in Europa. Zo bouwt Milieudefensie een dijk van zandzakken voor de Tweede Kamer. In Finland verschijnen vele sneeuwpoppen als actie.
Voorbeeld
De Britse zanger hoopt dat de Europese strijd tegen CO2 een voorbeeld is voor de rest van de wereld. De EU heeft al het meest ambitieuze milieudoel ter wereld: Het wil 20 procent minder CO2-uitstoot in 2020. De milieuorganisatie wil liever naar 30 procent beperking.
Bron
BRUSSEL - Zanger Thom Yorke van band Radiohead lanceert woensdag een grote Europese CO2-campagne van milieugroep Friends of the Earth Europe, waarbij ook Milieudefensie is aangesloten.
Campagne Radiohead tegen CO2
De zogeheten Big Ask-campagne vraagt EU-landen hun uitstoot van kooldioxide elk jaar te verminderen en niet pas in 2020, zoals de EU wil. Wetten maken de huidige politici verantwoordelijk, zo is de gedachte.
Yorke en de milieubeweging vragen Nederland en andere EU-landen daarom om een wet: "Politici moeten voorschrijven dat de CO2-uitstoot 3 procent per jaar vermindert", zei hij woensdag.
Paniek
Yorke heeft al ervaring met een soortgelijke actie in zijn vaderland, het Verenigd Koninkrijk. "De actie van Friends of the Earth Europe spreekt me aan omdat het geen angst en paniek aanjaagt. We zien klimaatbescherming als een positieve actie."
Yorke spreekt woensdag met EU-commissaris Stavros Dimas (Milieu) over de klimaatbescherming. Hij overhandigt de commissaris ook een symbool van de Big Ask-campagne.
Verbaasd
Yorke is een van de weinige artiesten die zich blijvend inzetten voor milieu. "Ik ben verbaasd dat niet meer artiesten zich inzetten voor het milieu", zegt de Brit, die met zijn groep al 23 miljoen albums heeft verkocht, zoals OK Computer.
"De grote muziekindustrie verliest toch het contact met consumenten. Alleen de kleinere artiesten voelen meer aan wat er echt leeft, zoals het milieu." Yorke zegt zelf ook het milieu te sparen. Voor de nieuwe toernee reist radiohead per busje in plaats van vliegtuig.
Klimaatacties
De campagneactie van Yorke ging woensdag gepaard met vele andere klimaatacties in Europa. Zo bouwt Milieudefensie een dijk van zandzakken voor de Tweede Kamer. In Finland verschijnen vele sneeuwpoppen als actie.
Voorbeeld
De Britse zanger hoopt dat de Europese strijd tegen CO2 een voorbeeld is voor de rest van de wereld. De EU heeft al het meest ambitieuze milieudoel ter wereld: Het wil 20 procent minder CO2-uitstoot in 2020. De milieuorganisatie wil liever naar 30 procent beperking.
Bron
In Rainbows wederom aan het luisteren.
De eerste keer dat ik hem beluisterde deed het niet zoveel met me, behalve Weird Fishes/Arpeggi, dankzij dat nummer heb ik het album daarna nog een aantal keren in zijn geheel beluisterd en daar ben ik blij mee.
Zoals een vriend van me ooit zei: "Echt goede albums vind je kut na de eerste luisterbeurt, maar zo gauw je ze meer gaat beluisteren, besef je hoe goed ze zijn" en dat is bij In Rainbows zeker van toepassing.
De eerste keer dat ik hem beluisterde deed het niet zoveel met me, behalve Weird Fishes/Arpeggi, dankzij dat nummer heb ik het album daarna nog een aantal keren in zijn geheel beluisterd en daar ben ik blij mee.
Zoals een vriend van me ooit zei: "Echt goede albums vind je kut na de eerste luisterbeurt, maar zo gauw je ze meer gaat beluisteren, besef je hoe goed ze zijn" en dat is bij In Rainbows zeker van toepassing.
Die vriend van je heeft geen smaak. In Rainbows is gewoon vanaf de eerste luisterbeurt al goed. Hij wordt alleen maar beter, maar slecht heb ik hem nooit gevonden...
We'll keep on whispering our mantras.
Ik luister de laatste dagen veel naar 'A smell of recognition (live acoustic bootleg)'.
Erg aan te raden: het ene nummer (Lucky), is nog mooier dan het andere (Motion Picture Soundtrack), en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Erg aan te raden: het ene nummer (Lucky), is nog mooier dan het andere (Motion Picture Soundtrack), en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Nou in dit geval was ik het eens met die maat van me.quote:Op vrijdag 29 februari 2008 00:12 schreef NiteSpeed het volgende:
Die vriend van je heeft geen smaak. In Rainbows is gewoon vanaf de eerste luisterbeurt al goed. Hij wordt alleen maar beter, maar slecht heb ik hem nooit gevonden...
In Rainbows kon me namelijk de eerste luisterbeurt niet veel boeien.
En hij had het niet specifiek over dit album, het gaat meer over het feit van een CD van een band die je niet kent.
Vaak komt het voor dat je het de eerste luisterbeurt niet zo hip vind, maar dat het aan je groeit
Faust Arp niet geniaal?quote:Op maandag 25 februari 2008 21:40 schreef WindowFlower het volgende:
[..]
The Bends.
Ik heb de discbox nu ongeveer 2 maanden binnen. Het stof rond IR is gaan liggen, en ik kan het album nu beter in zijn context zien.
Ik vind In Rainbows zeker niet het beste album van Radiohead, verre van zelf. Mijn favoriet blijft voor mij nog altijd het meesterlijke Kid A, met OKPC en Amnesiac op een respectievelijk tweede en derde plaats. Maar IR komt daar wel direct achteraan.
Het album zelf... 15 step is de genialiteit zelve. Heerlijke beat, en een gitaarriff om je vingers bij af te likken. Bodysnatchers heb ik persoonlijk niet zoveel mee. De climax en het 'has the light gone out for you' stukje is werkelijk geniaal, maar de rest van het nummer doet me weinig. Nude en Arpeggi zijn Radiohead in optima forma. Met name Nude is geweldig.
En dan; mijn persoonlijke favoriet: All I Need. Wat een bruisende bak genialiteit is dat... Wat een nummer! Wat een bas! Wat een stem! Faust Arp zie ik als akoestisch vullertje. Leuk, maar niet bijzonder. Pas bij Reconer wordt het weer geniaal. En die genialiteit blijft, tot aan het schitterende Videotape.
Maar ik moet zeggen dat ik CD2 misschien wel interresanter vind. Niet zozeer beter, maar... anders. Ik ben helemaal berknocht aan Down Is The New Up, mijn een-na-favo van heel het IR-project. Ook aan Go Slowly, Up On The Ladder en 4MW ben ik helemaal verknocht.
Toffe plaat
Juist 1 van mijn favorieten van het album, het begin is zo aanstekelijk. "Wakey Wakey, rise and shine"
Buy it, use it, break it, fix it,
Trash it, change it, mail - upgrade it,
Charge it, point it, zoom it, press it,
Snap it, work it, quick - erase it,
Trash it, change it, mail - upgrade it,
Charge it, point it, zoom it, press it,
Snap it, work it, quick - erase it,
De Scotch Mist versie is ook geniaalquote:Op zaterdag 1 maart 2008 19:51 schreef Agiath het volgende:
[..]
Faust Arp niet geniaal?
Juist 1 van mijn favorieten van het album, het begin is zo aanstekelijk. "Wakey Wakey, rise and shine"
Ben nu weer helemaal weg van 15step.
Kwalitatief hoogstaande flauwekul voor de intelligente onbenul!
Mwoch. Ik vind 't zeker een tof nummer, en het is ook absoluut geen vullertje ofzo, maar om nu te zeggen dat-ie tot m'n favorieten behoort... neuh. Maar wat die eerste zin betreft; vol-ko-men gelijkquote:Op zaterdag 1 maart 2008 19:51 schreef Agiath het volgende:
[..]
Faust Arp niet geniaal?
Juist 1 van mijn favorieten van het album, het begin is zo aanstekelijk. "Wakey Wakey, rise and shine"
kick 1 april worden er 2 radioconcerten door de BBC uitgezonden.. Ben benieuwd of er weer wat nieuws bij zit
1 april worden er 2 radioconcerten door de BBC uitgezonden.. Ben benieuwd of er weer wat nieuws bij zit
i'm not living, i'm just killing time
In de Q staat een fraai stuk van tientallen pagina's over Radiohead.
I love music |Ajax forever
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
Een live cd of dvd zou wel weer eens leuk worden.
Laatste beetje live cd is die single:
Artist Taking Action On CLIMATE CHANGE - UK promo LIVE CD
Laatste beetje live cd is die single:
Artist Taking Action On CLIMATE CHANGE - UK promo LIVE CD
