'Geef jonge moeders een jaar vrij'

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 11:25 schreef nikk het volgende:

[..]

Dat los je niet op met 'maar' 1 jaar betaald verlof lijkt mij. De problemen blijven bestaan, alleen 1 jaar later.

shit zeg, wat ben jij goed in met 1 zinnetje een goed point te maken

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 11:24 schreef simmu het volgende:

weet je wat een mooi voorbeeld is van die opstokerij en bh verbrandingen?

mijn tante: die trouwde in 1972, eerste dochter in 1973, de tweede in '75 en de derde in '82. toen was der man het beu, en ruilde haar in. ze heeft geen opleiding, geen werkervaring (want van haar man mocht ze niet werken) en slijt nu haar leven in de (gekortte, want de jongste woont thuis) bijstand.

Dat die vent een droplul is is niet waar je vanuit gaat als je een gezin sticht. Risico van het leven, net als een dwarsleasie oplopen. Dat overkomt je gewoon en dan heb je pech. Maar niet iedereen word door een droplul ingeruild of eindigt in een rolstoel. Dus dat is geen argument.

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 11:26 schreef LaTiNo het volgende:


vergis ik me nou of woon je nu ook al ergens? Waarom moet je perse een kind EN een nieuwe woning? Kun je niet blijven wonen waar je nu zit? Ik zeg ook helemaal niet dat het zo zwart/wit is hoor. Eigenlijk ging deze discussie over het 'moeders betaald een jaar verlof geven'

zie de post hierboven

ik wordt al helemaal eng bij het idee omj dan 8 trappen omlaag te sjouwen met het kleintje, en dan weer eentje terug omhoog met kleintje en wagentje
ik denk nu in de richting "draagdoek" , maar dat moet maar wel kunnen.

Ja tuurlijk laat de werkende mensen en werkgevers maar weer opdraaien....
Overigens kan dit nu gewoon al via de levensloopregeling, dus er hoeft helemaal niets voor geregeld worden.

ik denk dat elke moeder een jaar vrij moet kunnen krijgen.. en dat word dan maar lekker betaald door lieve pappa (als die nog niet vertrokken is)

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 08:05 schreef wendytje het volgende:
dat verdien je terug door sterk dalende kosten voor moeder en kind op de lange termijn....

Dat valt maar te bezien. Bovendien is het zowiezo een ouder zijn verantwoordelijkheid om ze eigen kind fatsoenlijk groot te brengen, daar hoef je andere belastingbetalers niet mee op te schepen.

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 11:33 schreef raptorix het volgende:

[..]

Dat valt maar te bezien. Bovendien is het zowiezo een ouder zijn verantwoordelijkheid om ze eigen kind fatsoenlijk groot te brengen, daar hoef je andere belastingbetalers niet mee op te schepen.

Nu nog de échte vrijheid om écht die keuzes te kunnen maken.

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 10:56 schreef Basp1 het volgende:

[..]

Ik wil geen kinderen, maar realiseer me wel dat kinderen noodzakelijk zijn om onze samenleving later draaiend te houden daar heb ik graag wat gemeenschaps geld voor over. Liever zie ik ook nog dat er fatsoenlijk onderwijs gegeven wordt en sommige mensen die hier reageren ook wat verder dan de korte termijn en ook aan het gemeenschappelijk maatschappelijk belang leren denken.

Onzin, dit is typisch PVDA/SP logica, als jij naar de bakker gaat betaal je toch ook je eigen brood, of vind je het normaal dat degene die na jou is je rekening betaalt?

Als iedereen gewoon ze eigen kostje verdient en een spaartpotje opbouwt dan hoeven we helemaal niet aan dit soort belachelijke constructies.

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 11:30 schreef RM-rf het volgende:
dat ene jaar biedt wel degelijk een veel ruimere optie je leven na het krijgen van een kind te regelen, opvang te vinden (opvang van kinderen onder een jaar is ongeveer de kostbaarste waartoee weinig instellingen geschikt zijn, hierbij is altijd de gezinssituatie optimaal).

Het blijft altijd zo dat een gezinsleven naast een beroepscarriere een extra belasting is, maar met een jaar zorgverlof schep je wel een betere mogelijkheid voor mensen zélf dingen te regelen....

het blijft dus altijd neerkomen op de eigen verantwoordelijkheid, enkel kun je als maatschappij wel mensen helpen op de grootste knelpunten en in dit geval is dat specifiek het eerste jaar na de geboorte van een kind, wat nu juist de grootste belasting vormt, en juist het punt dat veel vrouwen 'afhaken' in hun beroepscarriere omdat ze dat niet kunnen 'combineren'.

Sorry, maar dat soort dingen regel je maar VOOR het krijgen van je kindjes. En als maatschappij hoef je niet ALTIJD te helpen omdat mensen zich in de knoei werken met hun drukke leven of de verkeerde keuzes maken.
Als je beslist om een kind te nemen moet je a) de knoop doorhakken of je een jaartje of wat stopt met werken en daarna herintreed (en op DAT gebied mag de overheid best mee helpen vind ik) of dat je deeltijd gaat werken, met alle drukte die erbij hoort. Als je denkt dat je dat niet aankan dan kies je maar voor optie 1.

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 11:28 schreef simmu het volgende:

dude, ik ben nu 35, heb vorig jaar een hbo (bedrijfswiskunde) afgemaakt met prachtige cijfers. zwanger afgestudeerd (misgegaan). nu proberen we weer, dus wil ik maximaal 24 uur per week. tsja, dat weigeren werkgevers. die zeggen: alleen voltijd, want met deeltijd kan je niet overleggen, kan het werk niet goed. en zwanger? ieks! dat kost mij verlof (niet eens, want de overheid betaalt dat).
maar als ik niet werk: tsja, dan blijven we nog een jaar of wat 4 hoog zonder ligt in een achterbuurt (weleens geprobeerd om 2 kleine kinderen eerst 8 trappen naar beneden te krijgen, daarna weer een trap omhoog met 2 kinderen *en* een wandelwagen want de wandelwagen mag niet in de portiek)?

vergeet dergelijke praktische problemen ff niet..................

Mijn schoonzus heeft een deeltijdopleiding gevolgd en af en toe in deeltijd gewerkt tijdens haar zwangerschap en terwijl ze haar kind had. Vader (mijn broer) had een gewone baan. Ze woonden in een sloopwoning in Vlaardingen, nu in een gewone huurwoning. Kind is normaal opgegroeid, dus het kan allemaal wel, alleen moest ze wel offers brengen. Ik snap jouw situatie wel en ik vind het ook echt vervelend voor je dat je niet een baan kunt vinden voor 24 uur (ik vind nl de argumenten van de werkgevers die je hierboven noemt kul!), maar waar het hier om ging was dat IK dan jou zou moeten sponsoren zodat jij je nieuwe huis met tuintje kunt kopen terwijl je lekker thuis zou zitten met de kids. Daar ging dit topic over en daar ging mijn, doorgaans solidaire geest, helemaal van over de rooie!

Nou, los van het feit of nu dan de man of de vrouw voor het kind zal zorgen, tegenwoordig staat wel veel te veel in het teken van veel werken, veel filerijden, veel stress en gedoe. Vroeger werkte de man misschien een paar uur meer, maar per gezin toch veel minder.

Mijn vrouw werkt op de kinderopvang, en daar zijn kinderen van twee, drie jaar oud waarvan de ouders beiden een full-time job hebben op afstand van hun woonplaats. Die dumpen hun kinderen daar vijf dagen per week om zeven uur 's ochtends en halen ze pas om half zeven weer op. De kinderen eten op de opvang. Thuisgekomen allebei te moe om nog veel te ondernemen, en het huishouden moet óók nog gedaan worden natuurlijk.

En wat krijgen we daar dan voor terug? Genoeg geld om iedere drie jaar nieuwe meubels te kopen en twee keer per jaar ver op vakantie te gaan. Ik vraag me af of dat het allemaal wel waard is. Er is in Nederland maar zo weinig tijd over om te genieten van de dingen die écht belangrijk zijn. En voor een kind is het helemaal niet belangrijk of het in dure Olily-kleertjes loopt en de barbie-collectie compleet heeft. Voor een kind is het belangrijk dat de ouders tijd voor het hebben en het hun liefde tonen.

De maatschappij wordt door allerlei regelgeving en subsidies echter zo ingericht dat je als gezin niet eens meer een echte vrije keuze hebt om het -deels- op de ouderwetse manier te doen. Wil je een fatsoenlijk huis kopen heb je al twee inkomens nodig. En de kosten die het indirect met zich meebrengt (criminaliteit, jeugdzorg) worden voor het gemak niet meegenomen.

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 11:30 schreef RM-rf het volgende:

[..]

dat ene jaar biedt wel degelijk een veel ruimere optie je leven na het krijgen van een kind te regelen, opvang te vinden (opvang van kinderen onder een jaar is ongeveer de kostbaarste waartoee weinig instellingen geschikt zijn, hierbij is altijd de gezinssituatie optimaal).

Het blijft altijd zo dat een gezinsleven naast een beroepscarriere een extra belasting is, maar met een jaar zorgverlof schep je wel een betere mogelijkheid voor mensen zélf dingen te regelen....

het blijft dus altijd neerkomen op de eigen verantwoordelijkheid, enkel kun je als maatschappij wel mensen helpen op de grootste knelpunten en in dit geval is dat specifiek het eerste jaar na de geboorte van een kind, wat nu juist de grootste belasting vormt, en juist het punt dat veel vrouwen 'afhaken' in hun beroepscarriere omdat ze dat niet kunnen 'combineren'.

Negen maanden zwangerschap en minimaal 6 weken zwangerschapsverlof is niet voldoende om opvang te regelen? Waarom zou er met een jaar extra dat wel ineens goed gaan? Sowieso, neem dan levensloop op. Of (in principe onbetaald) ouderschapsverlof, desnoods enkele uren per week. Of dien een verzoek in minder te gaan werken. Etc. Als zelfs het eerste jaar zorgen voor kinderen een financiele verantwoordelijk wordt van de samenleving gaan we m.i. echt een stap te ver.

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 11:34 schreef ConanTroutman het volgende:

[..]

Nu nog de échte vrijheid om écht die keuzes te kunnen maken.

Zolang je mensen verantwoordelijkheid ontneemt zullen mensen zich ook onverantwoordelijk gaan gedragen.
Daarnaast is het niet zo dat je spontaan zwanger wordt, en men mag heden te dagen weten wat je kan doen om niet zwanger te worden.

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 11:41 schreef LXIV het volgende:
Nou, los van het feit of nu dan de man of de vrouw voor het kind zal zorgen, tegenwoordig staat wel veel te veel in het teken van veel werken, veel filerijden, veel stress en gedoe. Vroeger werkte de man misschien een paar uur meer, maar per gezin toch veel minder.

Mijn vrouw werkt op de kinderopvang, en daar zijn kinderen van twee, drie jaar oud waarvan de ouders beiden een full-time job hebben op afstand van hun woonplaats. Die dumpen hun kinderen daar vijf dagen per week om zeven uur 's ochtends en halen ze pas om half zeven weer op. De kinderen eten op de opvang. Thuisgekomen allebei te moe om nog veel te ondernemen, en het huishouden moet óók nog gedaan worden natuurlijk.

En wat krijgen we daar dan voor terug? Genoeg geld om iedere drie jaar nieuwe meubels te kopen en twee keer per jaar ver op vakantie te gaan. Ik vraag me af of dat het allemaal wel waard is. Er is in Nederland maar zo weinig tijd over om te genieten van de dingen die écht belangrijk zijn. En voor een kind is het helemaal niet belangrijk of het in dure Olily-kleertjes loopt en de barbie-collectie compleet heeft. Voor een kind is het belangrijk dat de ouders tijd voor het hebben en het hun liefde tonen.

De maatschappij wordt door allerlei regelgeving en subsidies echter zo ingericht dat je als gezin niet eens meer een echte vrije keuze hebt om het -deels- op de ouderwetse manier te doen. Wil je een fatsoenlijk huis kopen heb je al twee inkomens nodig. En de kosten die het indirect met zich meebrengt (criminaliteit, jeugdzorg) worden voor het gemak niet meegenomen.

Eensch, eensch en nog eens eensch.

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 11:30 schreef simmu het volgende:

[..]

zie de post hierboven

ik wordt al helemaal eng bij het idee omj dan 8 trappen omlaag te sjouwen met het kleintje, en dan weer eentje terug omhoog met kleintje en wagentje
ik denk nu in de richting "draagdoek" , maar dat moet maar wel kunnen.

Ik kan me dat zeer goed voorstellen (ik ging met mijn zwak lichaampje al bijna door mijn rug toen ik de maxicosi met mijn nichtje optilde ), maar wat ik probeer duidelijk te maken is dat IK daar niet financieel aan wil bijdragen, snappie?
Een vriendin van mijn vrouw heeft sinds 4 maanden een kleintje. Vader is min of meer een droplul die liever in het buitenland gaat werken dan haar helpt. Zij moet ook haar kind elke keer de auto (3-deurs) in en uit slepen en is zichtbaar vermoeid (ze werkt ook weer na een half jaar+ thuis te hebben gezeten omdat alles mis ging met der tijdens de zwangerschap). Maar laatst zei ze het zelf nog: het is loodzwaar, en niet altijd ideaal, maar ik heb er ZELF voor gekozen.

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 11:28 schreef simmu het volgende:

[..]

dude, ik ben nu 35, heb vorig jaar een hbo (bedrijfswiskunde) afgemaakt met prachtige cijfers. zwanger afgestudeerd (misgegaan). nu proberen we weer, dus wil ik maximaal 24 uur per week. tsja, dat weigeren werkgevers. die zeggen: alleen voltijd, want met deeltijd kan je niet overleggen, kan het werk niet goed. en zwanger? ieks! dat kost mij verlof (niet eens, want de overheid betaalt dat).
maar als ik niet werk: tsja, dan blijven we nog een jaar of wat 4 hoog zonder ligt in een achterbuurt (weleens geprobeerd om 2 kleine kinderen eerst 8 trappen naar beneden te krijgen, daarna weer een trap omhoog met 2 kinderen *en* een wandelwagen want de wandelwagen mag niet in de portiek)?

vergeet dergelijke praktische problemen ff niet..................

Lekker boeiend, mijn ouders hebben 5 kinderen opgevoed op 1 arbeiders inkomen, mijn moeder heeft daarnaast in haar spaarzame tijd wat schoonmaakwerk gedaan waarmee ze haar studie kon betalen. Toen bijna alle kinderen het huis uit waren is ze fulltime gaan werken, en zo hebben ze toch nog een leuke oude dag op kunnen bouwen.
Maar goed, mensen zien luxe tegenwoordig als een MUST have. Het nemen van kinderen kost offers, en als je die niet bereidt bent te nemen dan moet je gewoon geen kinderen nemen.

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 11:46 schreef raptorix het volgende:

[..]

Lekker boeiend, mijn ouders hebben 5 kinderen opgevoed op 1 arbeiders inkomen, mijn moeder heeft daarnaast in haar spaarzame tijd wat schoonmaakwerk gedaan waarmee ze haar studie kon betalen. Toen bijna alle kinderen het huis uit waren is ze fulltime gaan werken, en zo hebben ze toch nog een leuke oude dag op kunnen bouwen.
Maar goed, mensen zien luxe tegenwoordig als een MUST have. Het nemen van kinderen kost offers, en als je die niet bereidt bent te nemen dan moet je gewoon geen kinderen nemen.

Exact. Het is allemaal huisje, boompje, beestje. Offers passen niet in dat plaatje.

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 11:41 schreef nikk het volgende:

[..]

Negen maanden zwangerschap en minimaal 6 weken zwangerschapsverlof is niet voldoende om opvang te regelen? Waarom zou er met een jaar extra dat wel ineens goed gaan? Sowieso, neem dan levensloop op. Of (in principe onbetaald) ouderschapsverlof, desnoods enkele uren per week. Of dien een verzoek in minder te gaan werken. Etc. Als zelfs het eerste jaar zorgen voor kinderen een financiele verantwoordelijk wordt van de samenleving gaan we m.i. echt een stap te ver.

alles leuk en aardig maar het is gewoon een FEIT dat veel ouders kenneelijk daar problemen mee hebbeen en dat dat resulteerd in voornamelijk vrouwen die hun beroepscarriere opgeven of specifiek hoger opgeleiden die liever geen kinderen nemen...

Kun je wel gaan roepen dat dat de schuld van die mensen zélf is, maar het maatschappelijke effect is niet enkel negatief voor de personen zelf, maar ook de maatschappij heeft grote kosten aan de Braindrain bij specifiek hoger opgeleidde vrouwen die hun beroepscarriere dan maar opgeven, terwwijl in hun opleiden wel veel meer geld gestoken is door diezelfde maatschappij...

Tevens het effect dat hoger opgeleidden of geen kinderen of slechts een kind nemen is voor de maatschappij erg negatief als je bedenkt dat de gevolgen van ouderschap voor juist lagere sociale klassen veel minder negetief uitwerken (die relatief ook door de inkomensonafhankelijke kinderbijslag een relatieve grote 'fincnaciele injectie' krijgen) en dus zich maar lekker voortplanten...

Een maatschappij die zijn ogen daarvoor sluit en kennelijk doet alsof het maar een probleem is van enkel die individuele mensen zelf loopt een groot risico grote problemen te krijgen door én een sneller groeiende sociale onderklasse , vergrijzing en specifiek minder kinderen uit beter gesitueerde gezinnen (wat an sich al snel een extra kostenpost gaat worden ), die maatschappij snijdt op de langere termijn zichzelf in de vingers.. omdat het kennelijk vergeet te investeren in de eigen bevolking.

daarom, regelingen als zorgverlof inclusief een inkomensafhankelijke vergoeding en bv zaken als baangarantie die specifiek erop gericht zijn mensen in een arbeidsrelatie te behouden en te voorkomen dat ze voor de 'of-of-keuze' gesteld worden: gezin of familie;
dat is gewoon domweg een investering in je eigen toekomst als Maatschappij.

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 11:40 schreef LaTiNo het volgende:

[..]
[..]

Mijn schoonzus heeft een deeltijdopleiding gevolgd en af en toe in deeltijd gewerkt tijdens haar zwangerschap en terwijl ze haar kind had. Vader (mijn broer) had een gewone baan. Ze woonden in een sloopwoning in Vlaardingen, nu in een gewone huurwoning. Kind is normaal opgegroeid, dus het kan allemaal wel, alleen moest ze wel offers brengen. Ik snap jouw situatie wel en ik vind het ook echt vervelend voor je dat je niet een baan kunt vinden voor 24 uur (ik vind nl de argumenten van de werkgevers die je hierboven noemt kul!), maar waar het hier om ging was dat IK dan jou zou moeten sponsoren zodat jij je nieuwe huis met tuintje kunt kopen terwijl je lekker thuis zou zitten met de kids. Daar ging dit topic over en daar ging mijn, doorgaans solidaire geest, helemaal van over de rooie!

het gaat er in deze discussie toch ook om of de staat (jij dus) een vrouw die *wel* voltijd kan en wil werken die vrouw moet ondersteunen. het idee is, dat als zo'n vrouw dat ene jaar verlof krijgt, het beter voor zowel vrouw, kind als werk zou zijn.

zoals je wellicht merkt is de keuze werken of kinderen een valse keuze. vaak is die keuze er helemaal niet! je wordt "gestimuleerd" om maar te werken, je wordt "ontmoedigd" om deeltijd te werken. en het gaat niet om het mooie huisje, het gaat om de grote personeelstekorten (die werkgevers aan zichzelf te danken hebben, ik wil best werken, maar geen 40 uur in de week als ik zwanger ben of kinderen heb!). er zijn echter zat vrouwen die dat wel willen, maar het als "niet haalbaar" bestempelen. dat ene jaar geeft zo'n vrouw dan wel de kans om a) te leren voor haar kind te zorgen, b) opvang te regelen. ik weet niet of het dan zo'n slecht plan is hoor. en als een vrouw direct na 6 weken zo'n kind de opvang in gooit, daar betaal jij ook aan mee, dat hoeft dan weer niet dan.

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 09:59 schreef nikk het volgende:

[..]

Omdat je sommige dingen gewoon zelf moet betalen. Prima als je kinderen wilt, maar verwacht niet van de samenleving dat je betaald voor je kinderen mag zorgen.

Sommige dingen, zoals luxe artikelen, prima. Kinderen (krijgen) is géén luxe, maar de essentie van het voortbestaan van onze maatschappij, datgene waar alles eigenlijk om draait dus. En om kinderen op een gezonde en evenwichtige manier in die maatschappij te (kunnen) zetten, mogen best offers worden gebracht, want van evenwichtige en geestelijk gezonde volwassenen hebben we allemaal profijt. Mijn god zeg, wat een kortzichtig en puberaal geblaat hier door sommigen.

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 11:55 schreef Vivi het volgende:

[..]

Sommige dingen, zoals luxe artikelen, prima. Kinderen (krijgen) is géén luxe, maar de essentie van het voortbestaan van onze maatschappij, datgene waar alles eigenlijk om draait dus. En om kinderen op een gezonde en evenwichtige manier in die maatschappij te (kunnen) zetten, mogen best offers worden gebracht, want van evenwichtige en geestelijk gezonde volwassenen hebben we allemaal profijt. Mijn god zeg, wat een kortzichtig en puberaal geblaat hier door sommigen.

Het wachten is op een kinderverbod door dit soort regelfascisten voor mensen wiens ETW-index (economische toegevoegde waarde index) te laag ligt. Allemaal prietpraat van wereldvreemde economiestudentjes.

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 11:54 schreef simmu het volgende:

[..]

het gaat er in deze discussie toch ook om of de staat (jij dus) een vrouw die *wel* voltijd kan en wil werken die vrouw moet ondersteunen. het idee is, dat als zo'n vrouw dat ene jaar verlof krijgt, het beter voor zowel vrouw, kind als werk zou zijn.

zoals je wellicht merkt is de keuze werken of kinderen een valse keuze. vaak is die keuze er helemaal niet! je wordt "gestimuleerd" om maar te werken, je wordt "ontmoedigd" om deeltijd te werken. en het gaat niet om het mooie huisje, het gaat om de grote personeelstekorten (die werkgevers aan zichzelf te danken hebben, ik wil best werken, maar geen 40 uur in de week als ik zwanger ben of kinderen heb!). er zijn echter zat vrouwen die dat wel willen, maar het als "niet haalbaar" bestempelen. dat ene jaar geeft zo'n vrouw dan wel de kans om a) te leren voor haar kind te zorgen, b) opvang te regelen. ik weet niet of het dan zo'n slecht plan is hoor. en als een vrouw direct na 6 weken zo'n kind de opvang in gooit, daar betaal jij ook aan mee, dat hoeft dan weer niet dan.

Nogmaals, (zoveelste keer :p), ik vind dat jaar thuis zitten prima, maar ik wil daar gewoon niet aan meebetalen.

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 11:54 schreef simmu het volgende:

[..]

het gaat er in deze discussie toch ook om of de staat (jij dus) een vrouw die *wel* voltijd kan en wil werken die vrouw moet ondersteunen. het idee is, dat als zo'n vrouw dat ene jaar verlof krijgt, het beter voor zowel vrouw, kind als werk zou zijn.

zoals je wellicht merkt is de keuze werken of kinderen een valse keuze. vaak is die keuze er helemaal niet! je wordt "gestimuleerd" om maar te werken, je wordt "ontmoedigd" om deeltijd te werken. en het gaat niet om het mooie huisje, het gaat om de grote personeelstekorten (die werkgevers aan zichzelf te danken hebben, ik wil best werken, maar geen 40 uur in de week als ik zwanger ben of kinderen heb!). er zijn echter zat vrouwen die dat wel willen, maar het als "niet haalbaar" bestempelen. dat ene jaar geeft zo'n vrouw dan wel de kans om a) te leren voor haar kind te zorgen, b) opvang te regelen. ik weet niet of het dan zo'n slecht plan is hoor. en als een vrouw direct na 6 weken zo'n kind de opvang in gooit, daar betaal jij ook aan mee, dat hoeft dan weer niet dan.

Dikke boehoe, nogmaals wees eens wat creatiever, ik neem aan dat je vent ook een baan heeft?
Je zou dus kunnen stellen dat je de komende 10 jaar eerst je kind gaat baren en opvoeden en dat jij daarna fulltime gaat werken en je man wat minder. Bovendien zou je bijvoorbeeld vrijwilligers werk kunnen gaan doen, of eventueel wat freelance werk (kan ook nog eens thuis). Maar goed vind het allemaal lullig voor je, maar zadel jou probleem niet aan andere mensen op.

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 11:55 schreef Vivi het volgende:

[..]

Sommige dingen, zoals luxe artikelen, prima. Kinderen (krijgen) is géén luxe, maar de essentie van het voortbestaan van onze maatschappij, datgene waar alles eigenlijk om draait dus. En om kinderen op een gezonde en evenwichtige manier in die maatschappij te (kunnen) zetten, mogen best offers worden gebracht, want van evenwichtige en geestelijk gezonde volwassenen hebben we allemaal profijt. Mijn god zeg, wat een kortzichtig en puberaal geblaat hier door sommigen.

Nee kortzichtig geblaat van jou, je doet godverdomme net of het maar normaal is dat je een kind niet normaal opvoed, en dat de maatschappij maar moet regelen dat je in de omstandigheid moet worden gebracht om dit goed te doen. Rot op mensen met een instelling als jou zouden direct gestrerriliseerd moeten worden.

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 11:55 schreef Vivi het volgende:

[..]

Sommige dingen, zoals luxe artikelen, prima. Kinderen (krijgen) is géén luxe, maar de essentie van het voortbestaan van onze maatschappij, datgene waar alles eigenlijk om draait dus. En om kinderen op een gezonde en evenwichtige manier in die maatschappij te (kunnen) zetten, mogen best offers worden gebracht, want van evenwichtige en geestelijk gezonde volwassenen hebben we allemaal profijt. Mijn god zeg, wat een kortzichtig en puberaal geblaat hier door sommigen.

Is prima, maar laat die offers dan komen van de mensen die die kinderen nemen!!! De komende 30 jaar heb ik 0,0 profijt van de kinderen die nu geboren worden, maar ik betaal er nu al flink voor (zonder te klagen). Maar ik wil er niet NOG meer voor betalen.
En tegen de tijd dat ik wel verzorging heb zal ik ervoor betalen, of het nou hier of in het buitenland is, of dat er kindertjes worden geimporteerd om dat werk te doen.

Waarom blijven de ouders zich opwerpen als degenen die zich opofferen voor de maatschappij? NIEMAND neemt kinderen omdat het zo goed is voor de maatschappij, het zijn altijd zuiver egoistische of hormonale redenen.

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 12:00 schreef raptorix het volgende:

[..]

Nee kortzichtig geblaat van jou, je doet godverdomme net of het maar normaal is dat je een kind niet normaal opvoed, en dat de maatschappij maar moet regelen dat je in de omstandigheid moet worden gebracht om dit goed te doen. Rot op mensen met een instelling als jou zouden direct gestrerriliseerd moeten worden.

Het komt idd over als van die domme bijstandsmoedertjes die op hun 16e zwanger zijn en bij de woningstichting aan de balie komen EISEN dat ze een kind krijgen en EISEN dat ze kinderbijslag krijgen....
(en dit verzin ik niet maar gaat echt zo IRL)

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 11:57 schreef LaTiNo het volgende:

[..]

Nogmaals, (zoveelste keer :p), ik vind dat jaar thuis zitten prima, maar ik wil daar gewoon niet aan meebetalen.

tsja, dan moet je ook niet zeiken als hoogopgeleide vrouwen thuis blijven zitten met de kinderen, omdat voltijd werken gewoon niet haalbaar is, en werkgevers gewoon niet aan deeltijdwerk willen. dat kost ook geld weet je: een opleiding die niet gebruikt wordt.

en kom nu niet aan met "dan geen opleiding", want je weet toch helemaal niet of en wanneer je kinderen gaat krijgen, net zomin als je weet wat de toekomst brengt.