@Wenneke... pff wat een gedoe, ik heb zelf zo'n slopende relatie gehad toen ik zwanger was van nummer 3. Vriend wist ook niet meer of hij door moest gaan of niet. Van hem niet eens een familietrekje, maar familiedgeduw en getrek, ik was als gescheiden vrouw met twee kinderen en niet gelovig geen goede partij voor hem waardoor hij enorm ging twijfelen.
Met 30 weken zwangerschap liet hij me zitten, ruim 5 weken geen contact gehad, vreselijk!! Maar toen heeft hij toch - ws. destijds uit schuldgevoel - met zo'n 35-36 weken weer contact gezocht, maar dat was nog minimaal, ik wist niet eens of hij bij de bevalling zou zijn. Toch heb ik dat gedeelte los proberen te laten, ik moest me proberen te focussen op de laatste zware loodjes. Alternatief gezocht voor bij de bevalling (een vriendin zou me assisteren

) en mezelf ingeprent dat ik het wel zou redden, met of zonder hem. Dat viel niet mee, maar ik was er van overtuigd dat ik het kon. De 'klap' verwerken kwam wel als ik weer op de been was, dacht ik zelf (of het in de praktijk zo werkt... geen idee, maar ik was er destijds van overtuigd dat ik het zo kon)
Uiteindelijk was hij wel bij de bevalling en meteen op slag verliefd op zijn zoon. Uiteindelijk is het na veel gedoe nog wel goedgekomen. We krijgen nu samen een derde (voor mij dus vijfde) kindje
Daarmee wil ik niet zeggen dat het bij jullie ook zo gaat lopen; dat soort gepraat heb je ook helemaal niks aan, want bij iedereen is de situatie anders. Maar ik hoor echt heel vaak dat mannen op het laatst gaan twijfelen. Zeker bij een zwangerschap. Ik hoop zo ontzettend dat hij op tijd tot inkeer komt en voor jou en jullie kleintje gaat strijden!! Heel veel sterkte ermee