Voor één keertje zou toch wel leuk zijn.quote:Op zaterdag 15 december 2007 21:40 schreef Thisbe het volgende:
Ja soldaat 64, een studiegenoot was me gisteravond ook al aan het instrueren welke rokjes ik aan moest doen (die korte rode, en die strakke zwarte!) als ik begin met werken.Dat zou het cliëntencontact ten goede komen.
Gelukkig hoef ik geen huizen te laten zien zeg.
Het kantoor is naast de Plus. En noem de naam maar niet.quote:
Oh, die zou ik zo ook niet weten.quote:Op zaterdag 15 december 2007 21:45 schreef Thisbe het volgende:
[..]
Het kantoor is naast de Plus. En noem de naam maar niet.
Nu had ik je heel anders voorgesteld. Maar goed, dik en lelijk, maar mét een kort rokje. Pas wel op dat je geen blaasontsteking krijgt bij dit koude weder.quote:Op zaterdag 15 december 2007 21:46 schreef Thisbe het volgende:
Ik ben dik en lelijk, maar ik zal mijn korte rok aantrekken.
Eigenlijk gewoon zomaar. Het leek me leuk. En m'n vader heeft veel boeken over begraafplaatsen staan.quote:Op zaterdag 15 december 2007 22:19 schreef k_man het volgende:
Vanwaar die rondleiding?
Nee, dat van Peter Giele eigenlijk niet (wel het verhaal over de tocht en de vlammenwerpers etc). Dat van Manfred Langer heb ik wel gezien.quote:
Van www.huubmous.nlquote:Levend begraven 20 oktober 2006 op 08:24
Gisteren heb ik mij op het kerkhof Zorgvlied in Amsterdam even laten opsluiten in het graf van Peter Giele. (http://nl.wikipedia.org/wiki/Peter_Giele).
Er waren een paar fotografen bij en ook een cameraploeg van Omroep Noord Holland. Het bezoek aan dit bijzondere - door Joep van Lieshout ontworpen - graf vormde het hoogtepunt van een excursie langs Amsterdamse begraafplaatsen, die werd georganiseerd door de Stichting Kunst in de Openbare Ruimte (SKOR).
Onder deze paarse doodskop, die in feite een soort afsluitbare capsule is, ligt de kunstenaar in een kist onder de grond. Mijn opsluiting was wat je noemt een claustrofobische ervaring, temeer omdat het graf ook inderdaad op slot werd gedaan. De paarse doodskop van polyester is van binnen bekleed met een rode stof en er liggen wat kussentjes. Verder lag er een boek over het leven en werk van de kunstenaar. Door de twee vensters van matglas in de vorm van de ogen van de doodskop viel een vaal licht naar binnen. Ik hoorde het geluid van stemmen buiten en ik waande me even levend begraven. Gelukkig had ik nog wel de tegenwoordigheid van geest om ook binnen in de doodskop wat foto's te maken. Zelfs van het moment dat de deksel weer openging.
quote:Stichting Kunst en Openbare Ruimte
kunstenaar: Joep van Lieshout
locatie: Begraafplaats Zorgvlied, Amsterdam,
opdrachtgever: Stichting Giele Trust
Op 16 juni 1999 overleed de kunstenaar, dichter en cultureel ondernemer Peter Giele. Giele was een belangrijke gangmaker in het Amsterdamse kunstcircuit. Joep van Lieshout maakte een gedenkmonument dat bij Gieles karakter past – nonconformistisch en een beetje ontregelend.
Joep van Lieshout
Gieleskull
De Gieleskull is een polyester capsule die geplaatst is op het graf en die na zes jaar de half vergane zwarte cape van de kunstenaar vervangt. Bezoekers kunnen in de skull stappen en gaan liggen, om de kunstenaar en hun eigen sterfelijkheid te gedenken. Het werk werd – zoals verwacht – niet zonder meer geaccepteerd door de directie van begraafplaats Zorgvlied. De betreedbare capsule zou bij andere bezoekers tot verwarring en angstige reacties kunnen leiden als er plotseling een gebruiker uitstapt. Zorgvlied is, na overleg en enige aanpassingen, uiteindelijk bereid gevonden het werk te plaatsen.
Het initiatief van de Gieleskull komt van de Stichting Giele Trust die werd opgericht na de dood van de kunstenaar en een soort voortzetting is van het CGDDK (Cultureel Genoodschap De Donkere Kamer) dat door Giele was opgericht. De Stichting Giele Trust wil het geestelijk en stoffelijk erfgoed van Giele bewaken. Naast het grafmonument is er ook een boek uitgegeven.
SKOR besloot het plan voor een gedenkplaats te adopteren als eerbetoon aan Peter Giele maar ook met de bedoeling een bijdrage te leveren aan de verbreding van de reguliere grafcultuur in Nederland
Herman Brood, Willem Endstra?quote:Op zaterdag 15 december 2007 23:40 schreef I.R.Baboon het volgende:
Kut, jammer dat ik dat gemist heb. Maar goed, dat komt gedeeltelijk ook doordat mijn zorgvliedboeken al 12 jaar oud waren, waardoor we ook moesten zoeken naar kopstukken als Coen van Vrijberge de Koningh, Wim Duisenberg en Frank Govers.
Herman Brood was zelfs met zoekwerk niet te vinden. Aan Endstra (en Bram Zegers) zijn we niet eens toegekomen, mede door de ijstijdgelijkende tempraturen.quote:
Het grafmonument. Het eigenlijke graf zit daaronder. Maar macaber blijft het.quote:Op zondag 16 december 2007 17:26 schreef DaMart het volgende:
[..]
Best een luguber idee om even bij iemand in het graf te gaan liggen.
Aha. Lol.quote:Op zaterdag 15 december 2007 20:18 schreef PopeOfTheSubspace het volgende:
[..]
Toen een van mijn posts, die een vloek (categorie dodelijke ziektes) bevatte, werd bewerkt, zei ik vervolgens dat missymirjam lelijk is. Ook die post werd weer bewerkt. Ik kon het niet nalaten daarop te reageren. Die reactie werd ook weer bewerkt, ik reageerde weer, et cetera. Toen werd ik geband, nu ben ik niet meer geband en nog altijd is missymirjam lelijk. 'Lol'!.
Drink je melk 's op, je botten verkalken.quote:Op zondag 16 december 2007 18:23 schreef k_man het volgende:
Veeg je neus 'ns af Pope. Er hangt een snottebel aan.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |