Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders? deel 51

MeNicole en YPPY, wat jammer dat jullie een tijdje niet aanwezig zullen zijn. Sterkte!

Anitra wat fijn om te lezen dat het zo goed met je gaat!

MeNicole en Yppy, wat jammer dat jullie hier niet meer kunnen/willen posten. Begrijpelijk, maar wel jammer. En Yppy wat rot dat je zo'n terugslag hebt. Hopelijk gaat het snel weer beter met je.

Livelink bedankt voor je reactie, ik zal het in gedachten houden als ik dreig die pluim voor iemand anders in te wisselen Ik ben echt van plan het aan mezelf te besteden! Mag best een keertje vind ik


Ik heb besloten, als ik niet van angst terugkrabbel , dat ik een afspraak bij de huisarts ga maken, vanwege mijn negatieve zelfbeeld. Het wordt echt tijd dat ik er iets aan ga doen, omdat het invloed heeft op zo ongeveer alles. Waarschijnlijk had ik het jaren geleden al moeten doen, maar ik denk dat ik er nu meer open voor sta, en het meer écht wil, me meer bewust ben dat IK het moet doen, met een beetje hulp, en dat ik niet bij zo'n persoon kom met de instelling "Kom maar op, maak me maar beter".
Ben benieuwd dus, ik hoop dat ik zo positief blijf Als ik dreig terug te krabbelen moet ik deze post maar even teruglezen denk ik

Goede beslissing Tex! Je bent het waard om aan te werken. Succes ermee!

YPPY, ik schrik er van zeg, het komt onverwacht zeg. Jeetje, sterkte! Ik hoop dat het vlug beter gaat met je.
Blijf je wel posten in andere topics?

tex, heel goed van je!

Tex, heel goed van je

Tex super!

quote:

Op zondag 9 december 2007 14:36 schreef texelonia het volgende:
Als ik dreig terug te krabbelen moet ik deze post maar even teruglezen denk ik

En anders zullen wij je wel even motiveren. Goed besluit Tex!

Tex, goed voornemen! Zet em op

Succes Tex. Heel verstandig. En weet je wat ik altijd denk bij van die dingen, die ik eigenlijk heel rot vind maar die wel moeten. Dat het alleen maar vandaag hoeft. Eigenlijk is het dikke onzin natuurlijk maar het helpt me wel om het moment minder erg te vinden. Dan denk ik maar gewoon, als deze therapie, of hier gaan sporten, of die afspraak bij de huisarts of weet ik veel wat, als het vandaag niet klikt, als het niet lukt, als het een drama wordt, dan hoeft het alleen maar vandaag. Over het algemeen zijn de dingen die er gebeuren wel redelijk te relativeren waardoor ik een andere keer wel weer ga, desnoods mezelf maar weer voor lieg of blijkt het effect veel belangrijker te zijn dan hoe erg of dat het was om zoiets te moeten. Ik hoop voor je dat die situatie op je werk een beetje losloopt. Nou ja ik heb het al eerder gezegd maar ik hoop dat je gauw iets vindt dat beter is voor jezelf. Sterkte met alles.

Yppy jij ook succes en veel sterkte.

En LadyS, ik hoop dat het oke met je gaat. Je weet me te vinden als het nodig is.

Yppy sterkte

Tex, goed voornemen! Ik herken(de) veel van wat je schrijft.

LB omdat je gewoon lief bent. (niet dat anderen niet lief zijn natuurlijk)

quote:

Op zondag 9 december 2007 15:29 schreef Moonah het volgende:

[..]

En anders zullen wij je wel even motiveren. Goed besluit Tex!

Wat zij zegt

Spannende stap, Tex ! Succes !
Leuk Davinia ! Wanneer mag je met je nieuwe sleutel pronken ?

Net vriendinnetje op visite gehad. Ze is nu 25 wk zwanger van 2 meisjes. Toen ik die grote buik zag en haar de hele middag heb zien rond lopen/sjouwen...das dan toch emotioneel. Wat een toestand, zeg. Pfff zo blij dat ik dat niet (meer) heb. Gelukkie gaat het super met haar en de meiden.

Tex wat een wijs besluit, good for you

Yppy Heel veel sterkte

Hier ff een kuiltje in de weg. Als ik de touwtjes maar in handen heb... en dat kan natuurlijk niet altijd. Maar juist dat maakt me wat wiebelig . En ik ben gewoon moe, denk ik.

Leren loslaten Nijna! En ja, dat is best moeilijk als je dat niet gewend bent.
Laat je niet van de wijs brengen hoor.

Na een telefoontje met mn beste vriendinnetje voel ik me ook wel weer beter nu. En idd loslaten...
Ik ga zo lekker slapen en dan is er morgen weer een dag.

Tex, begin eens met een andere ondertitel...

Anitra fijn om te lezen dat het al wat beter gaat!

MeNicole en Yppy wat jammer, sterkte ermee!

Karin wat belachelijk zeg. Er moet in haar hoofd wel heel wat aan de hand zijn om zo te reageren lijkt me. Jammer hoor, maar jullie hebben je best in ieder geval gedaan.

Tex, spannend maar wel een goede beslissing.

quote:

Op zondag 9 december 2007 11:46 schreef kapitein_pannekoek het volgende:
Jeetje, Karin, das ff een beroerde onvolwassen reactie. Ik begrijp, van dat soort dingen, echt geenn drol. Zo ontzettend zonde van de tijd allemaal, zo'n ruzie. Weet iedereen nog waar de ruzie over gaat ? Of is er gewoon ruzie ?

Je hoeft absoluut niet te vermelden waar de ruzie over gaat, maar je snapt vast wat ik bedoel.
Sterkte in ieder geval.

Tja, zoals het in de meeste gevallen gaat met ruzies, het gaat eigenlijk nergens over!!!
We verschillen van mening, maar dat moet toch niet iets onoverkomelijks zijn.
Blijkbaar wel dus.
Zij kan niet accepteren dat ik ergens anders over denk.
En dan gaat zij heel raar reageren, schelden en weet ik wat allemaal.
Als ik dan aangeef dat ze wel heel raar reageert zegt ze: zo ben ik nou eenmaal.
Nou zo accepteer ik dat niet. Ik laat me niet uitschelden.

Ze zit ontzettend met zichzelf in de knoop, en is ook wel in therapie.
Wat dat betreft moeten we het maar met een korreltje zout nemen.
Maar goed, dat gaat ook tot een bepaalde grens.

Wat ik het allerergste vindt is dat ze Meike negeert. Ze zegt nooit wat tegen haar, vraagt nooit hoe het gaat.
Zelf heeft ze 2 kinderen en wij geven die altijd heel veel aandacht.
Hoorde van mijn schoonmoeder dat ze het moeilijk vindt om te zien dat het bij ons zo goed gaat, dat wij het samen leuk hebben, dat Meike het goed doet, dat ze vlug is in de ontwikkeling enz enz. Zij hebben de nodige tegenslagen gehad de laatste jaren. Haar gevoel snap ik wel een beetje, maar goed, Meike hoort nou eenmaal bij ons, en zij is het allerbelangrijkste voor ons.

het is gewoon allemaal $%$%&%$*^%&%$ niet leuk
Kerst is naar de maan, binnenkort is opa jarig, hoe moet dat nou allemaal??

Kan je niet een relatieve buitenstaander laten bemiddelen, Karin? Wat een ellende, allemaal. En precies om de redenen die jij al aangeeft, alle familiefeesten worden zo beladen.

Ik hoop echt dat jullie een mogelijkheid vinden om hieruit te komen.

Karin, kan je niet proberen alleen met haar man te praten? Die weet het waarschijnlijk wel te accepteren en beter over te brengen dan jullie, in de zin van dat ze daar wat meer van accepteert.
Als je kijkt naar de situatie waar ze in zit is het ergens wel te begrijpen hoe ze reageert, maar het is natuurlijk niet leuk en zo zou het ook niet moeten. Het lijkt er zoals ik het lees meer op dat ze op dit moment niet anders kan reageren omdat ze zo met zichzelf in de knoop zit en daar kunnen jullie natuurlijk ook niks aan doen maar dan valt er geen gesprek mee te voeren.

Haar man heeft geen mening, die zegt verder niks. Heeft geen zin om met hem te praten, het zou niks veranderen aan de situatie.

Weet niet zo goed wat ik moet. Wat er zaterdag is gebeurd had ik vantevoren wel verwacht (ik heb het zelfs nog gezegd toen ze een gesprek voorstelden....weet dat zij niet tegen een weerwoord kan, en dan flipt)

Ik denk erover om haar een brief te schrijven.....

Lekkere vent dan...

Natuurlijk kan je nog een brief schrijven of met een objectief iemand als bemiddelaar, maar soms houden de dingen gewoon op. Dan is natuurlijk de vraag in hoeverre kan je dan nog 1 deur?

Misschien overeenkomen dat je het niet met elkaar eens bent, maar dat je met familiegebeurtenissen gewoon normaal doet. Als je het niet afsluit, dan blijven dit soort dingen sudderen in de familie. En blijft het een ding.

En het spreekt trouwens voor je/jullie dat je het nog een poging wilt geven