Dit wordt "een van die dagen" volgens mij..

Zoonlief uit bed gehaald, even in de box om z'n papfles te maken en je hoort een hoop gekreun.. 'ah, straks weer naar boven om een luier te verschonen' denk je nog. Toch z'n fles eerst maar drinken en ja hoor.. je ruikt 't van verre.
Ondertussen wil dochterlief geholpen worden met d'r spijkerbroek want die krijgt ze niet dicht.. Nee idd, je broek is te klein geworden (ze groeit de laatste tijd weer eens) en heeft geen verstelbaar elastiek.
Terwijl je met je dochter aan het bediscussieren bent dat deze broek dus echt niet meer kan en er een andere broek aan moet (":( nee, ik wil deze broek!

" ) hoor je nog een hoop gepruttel uit de box komen waar zoonlief even 'geparkeerd' was... Joepie, nog meer poep

Gauw kind mee naar boven om een luier te verschonen, nog even blij dat ik nog wel zo helder ben om mijn mouwen op te stropen want idd.. broek en romper hebben het geweld niet tegen kunnen houden.
Eindelijk is alles van nek tot enkels schoon, schone luier, schone romper.. Nog even z'n spijkerbroek dichtdoen. Dat moet tegenwoordig staand, aangezien op je rug liggen niet meneer z'n favoriete hobby is. Terwijl je hier mee aan het stoeien bent, hoor je vanaf de benedenverdieping een 'boem' en luid gebrul. Klinkt niet ernstig, dus ik roep gauw 'mama komt er zo aan! Ik ben bijna klaar'. Omdat op dat moment even je aandacht verslapt, glijdt zoonlief uit op de commode terwijl ik 'm nog steeds vastheb aan z'n broekband: Boink met z'n hoofd op de commode.. Ook brullen.
Beneden gekomen blijkt dat dochterlief voor de 300e keer op de loopwagen van d'r broertje is gaan staan en nu dus aan den lijve heeft ondervonden dat dat niet zo stabiel is.
Ondertussen nog steeds boos en ruzieeend over d'r broek die ze niet wil wisselen..
Mag ik nu eindelijk koffie????
I can only please one person per day. Today is not your day. Tomorrow isn't looking too good either.