Ik ga emigreren naar Australie. Deel I

quote:

Op zaterdag 1 december 2007 08:48 schreef anarchitect het volgende:

[..]

Gaven ze nog meer details, zoals de punten die zij denken dat jullie bij elkaar kunnen krijgen (en voor welke onderdelen), wie op wiens visum meelift, of jullie beroepen op de SOL staan, werkervaring geen probleem is etc.? Of bleef het bij deze mededeling?
[..]

Duh, geld in het laatje

Het is een document van 9 pagina's met een complete analyse inclusief kosten en risico's van onze situatie. En inderdaad geld in het laadje, maar wel een fixed price.

En alle verhalen over minderheden: Ik woon in Rotterdam. 50% zwart. Ik denk dus dat verbetering op dat gebied niet zo moeilijk gaat zijn.

Ik heb enige contacten in Melbourne. O.a. bij Nike, LogicaCMG, Deme.. bedrijven waar ik zo bij zou kunnen gaan werken. Ik besef dat een (goede) baan het moeilijkst gaat zijn om daar te vinden. Ik zorg dat ik wat cash achter de hand heb, om te zorgen dat ik zonder te werken sowieso 6 maanden kan overleven.

quote:

Op zaterdag 1 december 2007 15:41 schreef Buschetta het volgende:

[..]

6 maanden is echt niet veel hoor. Beter maak je daar 1,5 jaar van.

Waar baseer je dat op?

En bedankt iedereen voor de succes wensen.

quote:

Op zaterdag 1 december 2007 16:32 schreef Buschetta het volgende:

[..]

Op de realiteit In Nederland duurt het al minstens een paar maanden voor je soms weer aan de slag kan. Dus een goede buffer van minimaal een jaar is niet af te raden. Er kan namelijk van alles gebeuren. Stel dat je je been breekt of iets anders dan zit je in een land zonder dat je aanspraak kan maken op sociale voorzieningen. Dan is die buffer altijd handig.

Als ik zo zou moeten denken zou ik mijn voordeur niet meer uitkomen. "Stel dat".. Tja. Dan kunnen we wel bezig blijven.

Een half jaar zonder enig werk, dat gebeurd me niet. Ik zal zeker binnen een paar weken (misschien al binnen een week) een baantje hebben in de horeca. Zodat ik als ik goedkoop leef precies rond kan komen, zonder mijn cashbuffer aan te hoeven spreken. Hetzelfde geldt voor mijn vriendin. En dit is gebaseerd op ervaring. We zijn beiden handig en bijdehant genoeg. En ondertussen kunnen we rustig op zoek naar een "echte" baan.

quote:

Op zaterdag 1 december 2007 17:53 schreef Buschetta het volgende:

[..]

Wat jij wilt Verschil tussen jou en mij is dat ik al op bijna elk continent een aantal jaren heb gewoont maar meestal al een baan had voordat ik er aankwam. De meeste mensen zijn niet realistisch qua inschattingen over werk en inkomsten. Kijk voor de grap eens naar die emigratie tv programma's dan zie je tig verhalen langskomen als de jouwe. Allemaal mensen die na een jaar terugkomen.

6 maanden is gewoon niet erg lang. Zeker niet als je bij de mac 8 uur werkt voor minimum wage en daarnaast energie in het zoeken van werk moet steken.

Maar i.i.g succes.

Er is maar een heel klein percentage wat terug komt binnen een jaar. En 8 uur werken bij de Mac.. Toen ik in Melbourne woonde had ik binnen een week een baan als barman in een zeer luxe club, waar ik $17,- per uur verdiende. En mijn vriendin had binnen een week tijd ook een leuke baan in een cafe.





Ik zit mijzelf hier constant te verdedigen over werk.. een beetje jammer. En ik word er een beetje moe van. Ik ben geen lui persoon, ik ben handig en ik kan wat. Als ik werk zoek, vind ik werk. Of dat nou in Nederland, Spanje, Frankrijk of Australie is. Dat heb ik altijd overal gehad, dus zou niet weten waarom dat in 1 keer als ik weer terug ben in Australie niet zou lukken.

quote:

Op zaterdag 1 december 2007 18:24 schreef Buschetta het volgende:

[..]

Dat is gewoonweg niet waar. Meer dan 50% komt gewoon terug binnen een paar jaar. ( http://www.cbs.nl/nl-NL/m(...)004/2004-1531-wm.htm )
Australie zelfs meer dan 60%.

Qua werk ben je misschien iets te optimistisch. Er kan van alles gebeuren zodat je niet binnen 6 maanden aan de slag komt.

Je hoeft je niet te verdedigen, ik denk dat iedereen hier je het van harte gunt om daar een prachtig leven op te bouwen. Dat je een vriendin hebt die ook die droom deelt is natuurlijk helemaal te gek
Ik probeer je alleen te voorkomen dat je de boel iets te rooskleurig inschat en met een teleurstelling weer terug komt. Als je inderdaad binnen een maand werk hebt dan heb je in ieder geval een ruime buffer om dan weer bijvoorbeeld een hypotheek te nemen na een tijd om een huis te kopen

Denk niet dat ik je droom probeer te beschadigen maar ik wil juist mijn ervaringen met emigreren delen zodat je er misschien iets aan hebt.

Die cijfers zijn natuurlijk gedeeltelijk gebaseerd op mensen die nooit de intensie hebben gehad daar voor de rest van hun leven te blijven. Studenten, tijdelijk personeel voor projecten, etc. etc. En ik heb ook nooit gezegd dat ik de rest van mijn leven in Melbourne / Australie wil wonen. Als ik na 8 jaar terugga zie ik dat niet als "verliezen", maar het afsluiten van een leuke periode, en verder willen gaan. Ik heb op dit moment geen zin een leven op te bouwen in Nederland (gezin/huis/werk). Dat denk ik in Australie wel te hebben. En misschien ga ik over 10 jaar wel in Canada / Zuid Afrika, wherever wonen..

En qua werk; ik weet 100% zeker dat wij NIET terug hoeven omdat wij niet rond kunnen komen. Daar geloof ik in. En dit op basis van eerdere ervaringen met het vinden van werk, mijn eigen kennis / kunde en onze handigheid.

En ik waardeer jullie kritische kijk op mijn situatie.. Natuurlijk heb ik een (licht)roze bril op. Maar ik heb overal goed over na gedacht. Ben druk aan het netwerken, voorbereiden, etc. etc.

quote:

Op zaterdag 1 december 2007 18:25 schreef CrazyTaxi het volgende:

[..]

Of je leest hierover heen, maar als je erop reageert houd het je toch bezig....
Maar mocht het toch nog lastig zijn, in Australië is ontzettend veel werk, zelfs werk van lagere orde (mijnbouw) valt heel veel geld te vedienen. Ga er maar vanuit dat zoiets goed komt.

Natuurlijk houdt het mij bezig! Een baan, daar draait het allemaal om. Als ik een baan heb, kan ik een leuk huis huren, inrichten, auto kopen, kindertjes krijgen. Dus het is ontzettend belangrijk.. En inderdaad, de economie is booming, en ik ben bereid te werken en dingen aan te pakken. Misschien ga ik zelf wel wat ondernemen daar.. vermoed dat ik wel een aantal gaten in de markt zal zien.

quote:

Op zondag 2 december 2007 09:18 schreef someyahoo het volgende:
Ja dat is zo, maar ik nam aan dat Oksel nog niet direct resident kan (of wil) worden.

Ik zal een permanent residence visa krijgen.. En voor al mijn vragen, ook op insurance gebied, kan ik terecht bij mijn agent. Zelf een Nederlander, die ge-emigreerd is naar Australie, en nu mensen professioneel begeleid.

quote:

Op zondag 2 december 2007 10:53 schreef Viking84 het volgende:
TVP.
Leuk om dit te volgen!
Ik vind alleen wel dat sommigen een beetje agressief doen tegen TS. TS moet natuurlijk realistisch blijven, maar ik proef in die agressieve posts de verbitterde ondertoon van mensen die dezelfde droom hadden, maar deze niet hebben kunnen waarmaken.

Het gun-aspect mis ik hier ook af en toe wel ja. Alsof mensen het mij niet (willen) gunnen. Natuurlijk moet ik realistisch blijven, maar ik ben geen idioot.. ik ben iemand die durft, inzet toont en wat kan. Anders zou ik er natuurlijk nooit aan beginnen. Want het is geen stap die je maakt als je een onzeker persoontje bent wat niets kan.

quote:

Op zondag 2 december 2007 11:38 schreef Viking84 het volgende:
Ik denk dat veel mensen, waaronder ikzelf , stiekem ook een beetje jaloers zijn dat jij zo'n grote stap durft te nemen. Je neemt natuurlijk een groot risico en daar moet je een flinke portie lef voor hebben . Daar kan ik alleen maar bewondering voor hebben en ik wens je dan ook veel succes .

Haha.. dankjewel.

Je hebt een aantal aspecten nodig:
- Familie die er tegen kan, en jij die er tegen kan om mensen een tijd niet te zien.
- Geen vastigheid.
- Een partner die het ook 100% ziet zitten.
- Wat geld, maar dat is eigenlijk niet relevant.

We stonden een tijdje geleden op het punt dat we moesten beslissen, natuurlijk. En toen stelde ik mijzelf de vraag: Zou je gaan als het gratis was? Natuurlijk! Geld mag geen belemmering zijn in mijn leven, dat is mijn streven. Dit kost me wat centen, maargoed, ik zou gaan als het gratis was, dus ik ga.

Carrieretechnisch is het niet aantrekkelijk natuurlijk. Ik verdien nu goed geld, en zou dat zeker kunnen blijven doen bij het bedrijf waar ik werk. Ik zou daar flink carriere kunnen maken, in de toekomst misschien wel projectmanagement / bestuursfuncties kunnen vervullen. Maargoed, dat is een keus. En als ik na een jaar berooid maar met een ervaring extra terugkom zal ik ook altijd nog goed aan de bak komen, hetzelfde geldt voor mijn vriendin.

Het is en blijft een gok, maar wel een goed afgewogen gok. Wat kunnen we, wat zijn de kansen, wat willen we, en welke risico's zijn we bereid te nemen? Het ergste wat kan gebeuren is dat we over een jaar terugkomen zonder baan, geld of huis. Nou en? Het is Nederland, we hebben ouders, binnen een half jaar zijn we weer op de rails na aankomst in Nederland.

Ik zie het als een win-win situatie. Er zijn grofweg 2 situaties die er kunnen zijn een jaar na aankomst:
- We hebben het daar goed. Leuke baan, huisje, auto, vriendengroep, sportclubje. Prima toch? (80-90%)
- We hebben het daar niet goed. We gaan terug naar Nederland, met een flinke bult ervaring erbij. In Nederland pakken we op waar we gebleven waren, en gaan door met ons leven. Niets aan de hand. (10-20%)

quote:

Op zondag 2 december 2007 12:04 schreef someyahoo het volgende:
Sorry als ik wat gemist heb, maar je hebt nu toch nog geen baan (aanbod)?

In Nederland wel, in Australie niet.

quote:

Op zondag 2 december 2007 09:47 schreef maartena het volgende:

[..]

Ik wilde alleen maar even aangeven dat dat geen reden moet zijn om te verhuizen, elk (westers) land heeft wel bepaalde problemen met (im)migranten of in het geval van Australie ook met inheemsen.

Verder lijkt me Australië trouwens een heel tof land om te wonen, ik ben er zelf nog nooit geweest, maar ken wel Australiërs.

Het is natuurlijk niet dé reden, maar wel 1 van de redenen. Ik zou zeggen: 4-5% van de totale reden. Ik denk dat de hoeveelheid allochtonen (zeker in R'dam en omgeving) hebben gezorgt voor een verandering in de sfeer, een verandering in de maatschappij. Het verhard, en ik vind het in deze omgeving niet zo tof meer. En ik besef dat er overal problemen zijn met minderheden, maar ik weet zeker dat als je Melbourne en Rotterdam vergelijkt (beiden grote steden..), dat Melbourne nog een stuk vriendelijker en veiliger is.

Nogmaals; de hoofdreden is denk ik het avontuur, de uitdaging, de vernieuwing. En een leukere omgeving om in te wonen. Mooie natuur, vriendelijkere mensen, meer ontspannen sfeer, beter klimaar.



Hier woonde ik (wij) in Melbourne, dat witte huis, links. Die vent had ik de avond daarvoor ontmoet in een kroeg. We raakten aan de praat, hij had een kapotte stereo. Ik ben handig met geluid, biedt aan het te fixen. Vervolgens blijkt hij leuke sportwagen te hebben, krijg ik een goede fles drank mee, en heb je een contact gemaakt. Zo makkelijk kan het gaan. We hebben een leuke dag gehad. En hij had een goede baan = netwerk.



Steve.. vent ontmoet tijdens een dagje fruit plukken (voor $15 per uur). Woonde in de middle of nowhere. Super aardig. Brouwde zijn eigen bier, verbouwde zijn eigen weed. Grote oude 4WD, vissen (grote zalmen!), kangoeroes jagen en 's avonds op een kampvuur roosteren, vanuit zijn 4WD met grote lampen erop 's nachts konijnen schieten.. De mensen in Australie zijn toegankelijk, staan open voor contact en zijn geinteresseerd in je verhaal. Dat maakt het een leuk land. Natuurlijk is dit minder in grote steden dan in de outback.



Perth. 's Middags kom ik een Nederlander tegen die op 1 van bovenstaande boten past. 's Avonds groot feest op 1 van de boten, 20 man, drank, eten, zwemmen. Het zijn allemaal leuke dingen die je meemaakt.

En natuurlijk, als ik daar zou aankomen is het niet meteen zo. En je bent niet aan het reis, je ontmoet minder mensen, er gebeurd minder, het is geen vakantie meer. Maar er is een wezenlijk verschil, wat zeker een groot voordeel is.

quote:

Op zondag 2 december 2007 13:50 schreef Viking84 het volgende:

[..]

Nee, in Australian dollars .

Ja, en helaas staan die aardig sterk ten opzichte van de Euro..

Leuk verhaal Buschetta. Ik hoop mijzelf ook in die richting te ontwikkelen. Heb een HAVO diploma, MBO IT diploma, straks technisch bedrijfskundig ingenieur, en ben o.a. Prince2 gecertificeerd. Wil ook de kant van projectmanagement op, ben aan het kijken naar partijen als LogicaCMG Die zitten wereldwijd. Het trekt ons wel om "wereldburger" te zijn. Kinderen naar Internationale school, en na X jaar weer eens ergens anders kijken. Of niet, en er blijven, natuurlijk.

Voor welk bedrijf werk jij Buschetta?

Vermoedde ik al..

Ja, ik had het al gezien.

Stukje gemak en zekerheid. We zijn nog jong, en weinig ervaren met papiergedoe. Daar heb je mensen voor..

Hm. Zulke dingen, tja. Ik ga wel zorgen voor wat referentie's in het Engels. Die diploma's overleef ik wel. Kan ze altijd nog faxen naar een vertaler mochten ze erover vallen.

quote:

According to the survey, Australia still rules as the Brits’ top destination, with the second most popular country to move to being the US at 17.6%. However, according to a new “Happiness Index” devised by the survey, Australia lags in 4th place in terms of how happy expats are in their new country – behind Spain (where 91.3% of respondents say they are happy).
The complete list of the top five countries where UK expats are happiest include:

1. Spain (91.3%)
2. New Zealand (88.8%)
3. Canada (86.4%)
4. Australia (84.2%)
5. United States (76.6%)

Een indicatie..

Ik denk toch echt dat er maar een klein gedeelte van de mensen die emigreerd weer terugkomt, en in Nederland blijft.