Ms niet niet van haar houden, maar iig niet genoeg.quote:Op zaterdag 1 december 2007 09:25 schreef JamesBrownie het volgende:
Mag ik even zeggen dat ik het raar vind dat mensen zeggen dat haar vriend niet van haar houdt?
Als mijn vriend nu ineens zou zeggen dat ie mijn moeder nooit meer wilde zien en dat ze niet hier in huis mocht komen, zou ik ook denken: Doe normaal eikel, het is mijn moeder, ik woon hier net zo goed als jij en ze komt dus gewoon langs. Desnoods als jij er niet bent, maar ik ga haar niet zeggen dat ze niet meer binnen mag.
Aan de andere kant, als het echt heel erg was en mijn moeder dingen kapot zou maken, zou ik er zelf ws ook genoeg van krijgen na een tijdje.
Hebben jullie een gezamenlijke rekening, anders kun je hem misschien alles laten betalen?
Ik bekijk het puur vanuit mezelf gezien, als mijn vriend nu ineens zou zeggen dat hij mijn moeder nooit meer wilde zien en dat ze niet meer in ONS huis mocht komen... Als hij ruzie met haar krijgt, is dat zijn probleem en niet het mijne, nou zal dat niet gauw gebeuren, volgens mij heeft hij de beste schoonmoeder ter wereld, maar toch.quote:Op zaterdag 1 december 2007 09:41 schreef Little_Angel het volgende:
[..]
Ms niet niet van haar houden, maar iig niet genoeg.
Als je weet dat iemand zo gefrustreerd daardoor is geraakt, dan is het niet moeilijk om iets te PROBEREN... Een oplossing wil niet zeggen dat heel het contact verbroken moet worden, maar het zou denk ik al helpen als zij niet meer daar kwam. Hij kan zelf toch naar zijn moeder, die woont tegenover ze? Maar dat wilt ie niet.
En daarmee wilt ie imho ook het probleem niet oplossen dus tot zover het hele houden van en de perfecte relatie van die twee.
Ja je hebt wel gelijk vind ik hoorquote:Op zaterdag 1 december 2007 09:54 schreef JamesBrownie het volgende:
[..]
Ik bekijk het puur vanuit mezelf gezien, als mijn vriend nu ineens zou zeggen dat hij mijn moeder nooit meer wilde zien en dat ze niet meer in ONS huis mocht komen... Als hij ruzie met haar krijgt, is dat zijn probleem en niet het mijne, nou zal dat niet gauw gebeuren, volgens mij heeft hij de beste schoonmoeder ter wereld, maar toch.
Het is anders als hij zelf al een slechte band met haar heeft en als ze dingen kapot maakt in huis, dan zal hij idd mee moeten denken over een oplossing, maar ik moet zeggen dat ik het al heel wat zou vinden als hij zou zeggen: nou, dan hoef je haar nooit meer te zien, dan komt ze gewoon niet meer als jij er bent.
Ik zei al, als ze een gescheiden rekening hebben, moet hij maar gewoon alles betalen, laat hem een koelkast voor zijn moeder kopen, een stofzuiger,(de nieuwe zelf houden dan he) dan hoeft ze niet meer langs te komen en kan hij op bezoek bij haar.
Maar ik kan niet anders dan me storen aan TS dr praat, als je zo praat, ben je zelf ook niet echt constructief bezig(en ze zegt dat ze zo ook praat tegen haar vriend over zijn moeder, mijn vriend zou mijn moeder maar 1 keer kutwijf hoeven noemen geloof ik.)
Tsja, wat moet je hiermee... Je vriend is een slappe lamlul en jij ... eigenlijk ookquote:Op zaterdag 1 december 2007 00:43 schreef lancome het volgende:
[..]
Ik vond mijn regel ook goed, heb het hem ook voorgesteld, hij zegt dat het niet kan. Zij komt nog steeds binnen als ik er niet ben.
... van de koelkast ... hop in de vuilbak.quote:Ze heeft geen koelkast ik haar huis, dus gebruikt ze mijn koelkast en hij laat het natuurlijk toe.
Dat zou ik ook worden.quote:Hij zegt het ook niet zelf, als ik iets opmerk wat niet van mij is en vragen stel dan vertelt hij met irritatie in zijn gezicht dat zij is langs geweest. Dan is hij geïrriteerd van mijn reactie.
Ik zou de stofzuiger meteen weggooien als hij zegt dat-ie niet goed meer is. Kom op, is niet goed zeg jij, we gaan een nieuwe kopen.quote:Dan komt hij met argumenten van dat het een 1 jaar oude stofzuiger is en dat ie het daarom niet meer zo goed doet.
Jouw oplossingen liggen bij iets dat hij en zijn moeder moeten doen. Jouw oplossingen bestaan eruit dat andere mensen zich aanpassen aan jou. Je problemen liggen ook allemaal bij andere mensen. Dat bedoel ik met verschuilen.quote:Als t aan mij ligt komt ze er helemaal niet in. Hij zegt, dat ik zijn ouders nooit wil zien, niet kan en dat het onmogelijk is. Ik verstop me nergens achter. Ik zoek juist oplossingen en probeer van alles te verzinnen, maar hij wil het niet.
Nogal wiedes. Alleen maar woorden. Hij moet kiezen? Hij hoeft helemaal niet te kiezen want jij loopt toch niet weg.quote:Geloof me ik heb echt van alles geprobeerd. Zelfs dat hij moet kiezen tussen hen en mij, ja zo zielig was ik, maar hij wil niet kiezen en wil het allebei. Alles wat je schrijft daar ben ik het mee eens maar ik kan hem niet overtuigen.
Dat is de sleutel. Je hoeft je relatie niet op te geven. Dat is iets wat je vriend besluit.quote:Misschien kan ik vertrekken en dan?? Moet ik een prachtige relatie van 6 jaren weggooien vanwege zijn familie? Ik kan niet zonder hem, maar zijn familie wil ik nooit zien. Ik zit er tussen in en kan er niets mee.
Ik wil ook niets opgeven. Maar hoe regel ik dat zijn ma mijn huis niet inkomt? Ik ben al weg om tot rust te kunnen komen. Hij wil ook tot rust komen. Het was zelfs zijn voorstel dat ik maar niet terug moet komen omdat ie even wil gaan ademen.quote:Op zaterdag 1 december 2007 11:50 schreef mgerben het volgende:
[..]
Tsja, wat moet je hiermee... Je vriend is een slappe lamlul en jij ... eigenlijk ook
'kan niet' is natuurlijk de grootst mogelijke onzin. Kijk maar om je heen: Is je schoonmoeder in huis? Nee? Goh, het kan dus blijkbaar wel.
En van jou uit zou het ook niet een 'voorstel' moeten zijn maar meer een ultimatum ofzo.
Ik denk niet dat het helpt, want jij houdt op waar woorden ophouden en daden beginnen, en je vriend weet dat.
Je zit in een moeilijke situatie, maar je wordt hier geflamed omdat je niet bereid bent echt harde keuzes te maken. En een echt harde keuze is dus niet 'een voorstel doen aan je vriend dat hij iets in zijn leven gaat veranderen'.
Wat voor daad kan ik dan verrichten om dit voorstel werkelijkheid te kunnen maken? We wonen samen. Ik kan hem er ook niet uitgooien, het huis staat op ons naam. Ik kan haar er niet persoonlijk uitgooien omdat ik weinig thuis ben. Ik heb haar al een paar weken niet gezien maar zij mijn huis zovaak ze maar wil.
Tel alles eens bij elkaar op.
Je hebt een vriend waar je moeilijk mee communiceert, een schoonfamilie die tussen jullie in komt en je vriend laat dat toe en er gebeurt niets.
Oplossing: Zoek een andere kamer. Ga niet uit elkaar, maar los het probleem op dat er is: Schoonma komt bij jou over de vloer. Pak precies dat probleem aan. Ga naar een andere kamer of een ander huis.
Weet vriendlief ook meteen dat hij moet kiezen.
En jij bent van schoonma af en ze zal je een stuk minder irriteren.
[..]
... van de koelkast ... hop in de vuilbak.
[..]
Ik heb mijn vriend al 4 dagen niet gezien, omdat ik bij mijn ouders ben. We bellen al veel minder met elkaar. Ik wil helemaal niet uit elkaar gaan, maar wil die mensen niet zien. Volgens mij zitten ze nu wel lekker aan mijn tafel te eten nu.
Dat zou ik ook worden.
Hij moet maar veranderen en jij loopt maar te zeuren.
Jij bent ongelukkig (terecht) maar je wilt dat andere mensen iets doen/laten om jou gelukkig te maken - dat is onterecht. Jij moet je eigen keuzes maken en niet andere mensen dwingen zich aan te passen zodat jouw leventje loopt zoals jij plant.
Je moet je eigen plan trekken, en als je vriend bij je wil blijven trekt hij zijn eigen plan.
[..]
Wat voor keuze kan ik dan maken? Elke keer als ik zeg dat ik niet verantwoordelijk voor hun ben gaat hij flippen en schreeuwen tegen mij. Hij zegt ook dat ik niets voor ze hoef te betalen maar dan zit ie als een gek te schreeuwen. Ik hoef niets voor ze te betalen, maar ze gebruiken mijn spullen waar ik hard voor gewerkt heb. Ik wil geen boodschappen meer doen. Dan begint hij weer te zeuren dat ik zielig zit te doen voor eten, wat volgens hem niets zou voorstellen.
Ik zou de stofzuiger meteen weggooien als hij zegt dat-ie niet goed meer is. Kom op, is niet goed zeg jij, we gaan een nieuwe kopen.
[..]
Ik wil ook een nieuwe kopen. Hij heeft bijna nooit geld, dus kan ik weer vrolijk gaan betalen. Dar heb ik ook geen zin meer in. Zijn mammie mag het gaan betalen, maar dat wil ze natuurlijk niet. Ze wil haar eigen kinderen niet eens eten geven en waar komen die aankloppen?
Jouw oplossingen liggen bij iets dat hij en zijn moeder moeten doen. Jouw oplossingen bestaan eruit dat andere mensen zich aanpassen aan jou. Je problemen liggen ook allemaal bij andere mensen. Dat bedoel ik met verschuilen.
Als het er op aan komt kun je alleen je eigen keuzes maken. Je kunt iemand hooguit voor een keus stellen; je kunt hem niet dwingen te kiezen wat jij wilt. Die stap mis jij totaal.
[..]
Ik hem hem vaak voor keuzes gesteld, maar hij wil er niet op ingaan. Alle mogelijke oplossingen die jij hebt genoemd dat heb ik allemaal geprobeerd. Conclusie: ik ben geen stap verder
Nogal wiedes. Alleen maar woorden. Hij moet kiezen? Hij hoeft helemaal niet te kiezen want jij loopt toch niet weg.
[..]
Ik ben al weg. Sinds zijn ouders zijn gekomen ben ik direct vertrokken. Is dat geen keuze van mij? Ik kwam mijn huis bezoeken toen ze er nog in woonden en voelde me niet thuis in mijn eigen huis. Al meer dan 3 maanden zit ik hiermee. Eindelijk zijn ze uit mijn huis, hebben ze een woning en blijven ze komen om spullen te lenen en te eten want dat is allemaal gratis voor ze. Ik kom er maar niet vanaf. Wat ik ook doe het lukt me niet. Hij wordt ook steeds bozer op mij en zegt dat ie er spijt van heeft dat ie geld en spullen van mij heeft aangenomen. Toen zijn ouders vertrokken uit Nederland heb ik hem geholpen. Hij zat zonder huis, zijn ouders hebben hem op straat gezet. Ik heb hem geholpen met het vinden van een huis waar we in gingen samen wonen. Ik heb gewerkt en ben soms gestopt met school om geld voor hem te verdienen. Hij werkte zelf ook maar kon niet rondkomen. Ik ben al 3 jaar niet op vakantie geweest, omdat ik elke vakantie heb gewerkt en geld aan hem heb gegeven. Hij daarentegen is elk jaar op vakantie geweest om zijn ouders te zien. Hij vroeg of ik mee wilde, maar ik wilde hen niet zien omdat ik niet kan vergeven wat ze hem hebben aangedaan. Alles in dat huis heb ik betaald omdat hij niet kon rondkomen. Soms stond ie zo rood dat ie niets kon doen dus heb ik hem geld gegeven. Hij belde en smeekte zijn ouders en kreeg niets! Zijn auto waar die in rijdt is ook voor een groot deel door mij betaald. Ik hoefde dit alles niet te doen maar heb het allemaal voor hem gedaan omdat ik zoveel van hem hield. Dan vergelijk ik in discussies wat zijn ouders hebben gedaan en wat ik heb gedaan en hij heeft er nu spijt van dat ik hem heb geholpen. Ik heb me zitten uitsloven voor niets en ben mijn geld kwijt. Hij wordt nu zo boos dat ie me dreigt om alle spullen kapot te maken.
Dat is de sleutel. Je hoeft je relatie niet op te geven. Dat is iets wat je vriend besluit.
Maar jij kunt wel weggaan uit de huidige situatie. Een relatie bestaat zolang beide partijen er mee instemmen. Wat je nu doet is niet goed voor je relatie; probeer iets anders.
Jij wilt een huis waar schoonma niet over de vloer komt.
Regel dat.
'kan niet' = 'wil niet' en dat geldt voor zowel je vriend als voor jou.
quote:Op zaterdag 1 december 2007 09:54 schreef JamesBrownie het volgende:
[..]
Ik bekijk het puur vanuit mezelf gezien, als mijn vriend nu ineens zou zeggen dat hij mijn moeder nooit meer wilde zien en dat ze niet meer in ONS huis mocht komen... Als hij ruzie met haar krijgt, is dat zijn probleem en niet het mijne, nou zal dat niet gauw gebeuren, volgens mij heeft hij de beste schoonmoeder ter wereld, maar toch.
Het is anders als hij zelf al een slechte band met haar heeft en als ze dingen kapot maakt in huis, dan zal hij idd mee moeten denken over een oplossing, maar ik moet zeggen dat ik het al heel wat zou vinden als hij zou zeggen: nou, dan hoef je haar nooit meer te zien, dan komt ze gewoon niet meer als jij er bent.
Ik zei al, als ze een gescheiden rekening hebben, moet hij maar gewoon alles betalen, laat hem een koelkast voor zijn moeder kopen, een stofzuiger,(de nieuwe zelf houden dan he) dan hoeft ze niet meer langs te komen en kan hij op bezoek bij haar.
Maar ik kan niet anders dan me storen aan TS dr praat, als je zo praat, ben je zelf ook niet echt constructief bezig(en ze zegt dat ze zo ook praat tegen haar vriend over zijn moeder, mijn vriend zou mijn moeder maar 1 keer kutwijf hoeven noemen geloof ik.)
weg wezen en denk om jezelfquote:Op zaterdag 1 december 2007 13:23 schreef lancome het volgende:
Hij heeft zeker geen goede band met zijn ouders. Elke keer belazeren ze hem. Hij heeft 1 jaar fulltime gewerkt en alle geld op zijn moeders rekening gezet omdat hij geen rekeningnummer had. Zijn ouders hebben dat geld van hem gestolen en hij bleef achter met niets. Zijn ouders zijn zomaar naar het buitenland vertrokken en hij stond op straat ze hadden hem niets gegeven. Ik heb hem toen geholpen. Elke keer had ie geld problemen zijn ouders gaven hem geen cent. Ik kwam hem weer helpen. Nu hebben zijn ouders problemen en komen in ons huis zonder ons een cent te geven gaan ze ervan uit dat wij alles betalen. Hij wilde niet dat ze kwamen en probeerde ze telefonisch tegen te houden ze negeerden hem, hingen de telefoon telkens op en zijn toch gekomen. Hij moest ze komen afhalen op het vliegveld. Nu hebben ze onze relatie, huis zoveel schade aangericht. Het kan ze gewoon niets schelen. Ik heb zijn moeder geconfronteerd dat haar zoon het heel moeilijk heeft gehad, ze lacht er gewoon om. Na dit alles doet hij nog steeds van alles voor ze en dat kan ik gewoon echt niet begrijpen. Na alles wat ik voor hem gedaan heb kan ik het echt niet geloven.
Ga dan weg, blijf niet zo klef plakkenquote:Op zaterdag 1 december 2007 12:57 schreef lancome het volgende:
[..]Hij wil ook tot rust komen. Het was zelfs zijn voorstel dat ik maar niet terug moet komen omdat ie even wil gaan ademen.
Zo van: my way or the highway?quote:Op zaterdag 1 december 2007 12:57 schreef lancome het volgende:
Het was zelfs zijn voorstel dat ik maar niet terug moet komen omdat ie even wil gaan ademen.
Simpel, hij heeft er minimaal 15 jaar indoctrinatie op zitten. (Zo te zien gaat dat proces nog steeds door.) Hij is in een kritieke fase van zijn ontwikkeling gewend geraakt aan kleinering door zijn ouders, en kan zich er nu niet van losmaken. Niet al te boos erop zijn, maar het wel zien als een realiteit. (Vergelijk het maar met kinderverkrachters die als klein kind ook door hun ouders zijn gemolesteerd: ze hebben zichzelf niet zo gemaakt, ze weten op een basaal emotioneel niveau niet beter dan dat het zo 'hoort'.)quote:Op zaterdag 1 december 2007 13:14 schreef lancome het volgende:
[..]
Ik heb me dom gedragen door zo grof te zijn, dat kan ik niet meer terugnemen. Maar na alles wat ik heb gedaan moet dat me toch wel vergeven kunnen worden?
Als ouders die afschuwelijke daden wordt vergeven waarom kan mijn groffe mond dan niet vergeven worden?
Kortom hij heeft gekozen, niet voor jou. En jij legt je erbij neer.quote:Op zaterdag 1 december 2007 00:43 schreef lancome het volgende:
Zelfs dat hij moet kiezen tussen hen en mij, ja zo zielig was ik, maar hij wil niet kiezen en wil het allebei.
quote:Op zondag 2 december 2007 19:31 schreef Knipoogje het volgende:
Als ik het zo lees is vriend + familie behoorlijk afhankelijk van jou.
Maar ondanks je academisch niveau hebben ze het gepresteerd om de rollen om te draaien. Jij kan niets doen, behalve zwaar gestresst in je besluiteloze cirkeltje rondwentelen in zelfmedelijden.
"Ik kan niet zonder mijn vriend leven" . Zo erg is het al met je. Dat je als WO student dit soort bullshit uitspraken kan doen. Deze gedachte is de enige reden waarom je je zo laat behandelen. Na 4 pagina's is het overigens wel duidelijk dat alle adviezen door jou in de wind geslagen gaan worden, want ' je wilt 6 jaar relatie niet weggooien'. So what? Het is jouw leven, jouw geluk. Ga je met die vriend verder, die ondanks een slechte relatie met zijn ouders toch loyaal aan ze is, dan ZIT JE VOOR DE REST VAN JE POST-ACADEMISCHE LEVEN aan ze vast tot ze doodgaan.
Kies je echter voor jezelf, dan maak je het uit, ga je na een aantal maanden verdriet weer aan het daten en heb je na een jaartje een nieuwe vriend en is je leventje weer gelukkig.
Nogmaals: ZIJ zijn afhankelijk van jou. Keiharde afspraken maken. Je koopt een koelkast voor die moeder en een stofzuiger en laat contractueel een lening opstellen dat ze het terug moeten betalen. Zullen ze uiteraard niet gaan doen, maar daar gaat het niet om, ze komen niet meer bij je thuis behalve dan op verjaardagen e.d.
Het spijt me echt, maar veel topic lezers twijfelen toch echt aan je verstandelijke vermogens. Je zegt ergens 'wacht maar tot je zelf in zo'n situatie komt'. Sorry hoor, maar mensen met gezond verstand laten het nooit zo ver komen.
Vrouw van mijn broer heeft het dus gewoon keihard gezegd: jouw moeder komt er bij ons niet meer in en mag ons kind ook niet zien. En mijn broer (heeft zijn hele leven een prima relatie met zijn moeder gehad) houdt zo ontzettend veel van haar, dat hij het gewoon toestaat en nu ook gebroken heeft met zijn moeder.
True.quote:Op zondag 2 december 2007 21:45 schreef Yel het volgende:
Jezus man.. Wat laat jij met jezelf spelen!!!!!
Die sukkels die denken dat dit buitenlanders zijn, dit zouden wij nooit doen.. Zoals ik het lees zou ik het niet eens geloven, dat er ook maar iets van waar is. Hoe kunnen mensen zo vies zijn? Dump je vriend niet.. Stuur hem es door naar n psycho. En die kids snap ik wel, maar jij moet es leren hun problemen die van hen te laten blijven.
Weet niet eens wat ik moet adviseren :S Wat n vies zooitje zeg.. Bah!
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |