Lunastar... heerlijk om echt zo'n klein wurmpie in je te zien (spartelen?), MET een kloppend hartje!

Dat maakt het pas echt realiteit, vooral omdat je -behalve wat vage lichamelijke klachten misschien- nog niets voelt van de zwangerschap. Heerlijk!
Verida, ik begrijp niet zo goed wat je bereiken wilt. Dat we zeggen dat er toendertijd net zoveel bekend was als nu? Nee dus, er is veel onderzocht in de tussentijd en dus meer bekend en dus worden we beter voorgelicht. Wil je horen dat je je best gedaan hebt? Als ik je verhaal zo lees, is dat het geval. Misschien was jij 1 van die uitzonderingen die de regel bevestigd wat betreft geen voeding aanmaken.
Als je goed leest, is het overduidelijk dat iedereen hier het heeft over de algemene kennis van toen en nu wat betreft bv. En daarnaast hebben sommige vrouwen het over het slag moeders dat de kennis van toen als DE waarheid beschouwd en die 'kennis' opdringt aan onze generatie. Als jij het dus hebt over "erg betweterig en niet respectvol naar de vorige generatie", dat voelen sommigen van ons dus andersom. Jij bent kennelijk niet zo als ik de reactie van Slimarwen lees. Nou, steek in je zak dan dat compliment en houden zo!
Ik schaar mezelf onder de sommige vrouwen die soms gebukt GING onder een behoorlijk irritante, betweterige vorige generatie.

Wat betreft de bv ging het in het begin nog (dat was bij mijn moeder 'niet gelukt'), maar zolang ik langer ging geven dan een half jaar, was dat toch wel belachelijk.

Verder moest ik mijn kind gewoon laten janken (dat was goed voor zijn longen

), hij hoorde niet in de box te slapen maar in zijn bed (door scheefgroei van het koppie moest hij zoveel mogelijk onder toezicht op zijn zij), hij sliep teveel, te weinig, hij moest onder dekens en niet in een slaapzak, te koud gekleed, ik verwende hem teveel, noem maar op...

Alles wat ik met hem deed (en later met mijn dochter), echt OVERAL kwam commentaar op. Nou was ik dat al gewend van ze, maar toen het over het opvoeden van mijn eigen kinderen ging, schoot het me goed in het verkeerde keelgat af en toe.

Dus heb ik ze na voor de 80e keer het slaapzakverhaal gehoord te hebben, ze een mailtje gestuurd dat als ze zo door zouden gaan, er ruzie van kwam omdat ik het goed zat was. Ze mogen een keer een opmerking maken, maar het is aan mij of ik er wat aan doe en als ze er daarna over door blijven gaan, dan gaat het op gezeur lijken. Ben er mooi vanaf, want ze hebben mijn mailtje serieus genomen en het is een stuk verbeterd.

(Had ik maar 15 jaar eerder zo'n mailtje gestuurd!!!

)
Ik heb bij beide vorige zwangerschappen geen cursus gedaan en bij beide bevallingen kreeg ik een heel andere puftechniek aangereikt door de gyn, die ieder prima werkten.

Mijn vriendin had wel een cursus gedaan, maar er op moment supreme niets aan gehad! Zij was Kortjakje helemaal vergeten!

Bekkenbodemtechnieken krijg ik van mijn bekkenfysio (ik heb een verzakking, dus niet onbelangrijk!

) maar toch wil ik deze keer denk ik wel een cursus doen. En puur eigenlijk om wat contact met medezwangeren uit de buurt te hebben. Lijkt me wel gezellig. Vooral omdat het mijn laatste zwangerschap zal zijn en ik er bewust mee bezig wil zijn.
Borstvoedingscursus lijkt me niet nodig. Heb beide kinders bv gegeven, de 1e 8 maanden en de 2e 18 maanden. Beide zonder begeleiding en dat ging prima gelukkig.
Lewis... straks ben jij de eerste bij wie de baby blijft zitten...