Afvlakking / Normalisatie.

ik denk dat je de weg een beetje kwijt bent

quote:

Op maandag 19 november 2007 12:10 schreef BaajGuardian het volgende:
In discussies zodra er iets ter sprake komt dat de "gemiddelde man" boven de pet gaat wordt het veelal afgevlakt als dat het onzin is, heeft de spreker een getuige dan wordt het veelal afgevlakt als dat het een grap is, heeft de spreker veel getuigen dan wordt het veelal afgevlakt als dat het massahysterie is, heeft de spreker zelfs bewijs dan wordt het meestal afgefvlakt als dat het een anomalie is.

Klampt de gemiddelde man, en ook de gemiddelde doctrine zich vast aan de religie dat alles wat zij bevat de waarheid is en niks daarbuiten? Een vorm van "doe normaal". Jazeker een religie, want dat is de hedendaagse realiteit net zo goed als de dimensie van het geloof.

Wat denken jullie hierover?

Ik denk dat er ook wel es mensen zijn die meer filosoferen om de woordkeus en de wens om interessant gevonden te worden dan om de inhoud. Dat is niet altijd "je vastklampen aan het idee dat er weinig meer is dan dat je waarneemt". En vervolgens voelt de persoon in kwestie zich dan natuurlijk niet begrepen, en is iedereen die die wens niet heeft kortzichtig.

Ik vind het zo ontzettend irritant als iemand een goed punt maakt maar de omgeving het niet snapt waardoor er maar lacherig over wordt gedaan. Herinner me een uitzending van Paul & Witteman waar Bas Haring interessante inzichten presenteerde, waar de andere gasten niets van begrepen, zodat men maar uitgebreid ging lachen totdat de volgende gast aan het woord kwam. Je kunt het met iemand oneens zijn, maar geef dan argumenten, en vraag om uitleg of hou gewoon je mond als je het niet snapt.

Nadenken wordt niet gewaardeerd.

Nadenken is eng. Onzekerheid, moeten twijfelen aan aannames waar gedragingen en keuzes op gebaseerd zijn, kan bedreigend zijn voor alles waar een persoon zijn levensdoelen, zekerheden en wereldvisie op baseert.

Dan wordt er gauw lacherig over gedaan of afwerend. 'ignorance is bliss' voor veel mensen. Als je probeert die ignorance te doorbreken, kom je soms zelfs meer dan lacherigheid of afvlakking tegen. Soms zelfs agressie.

Maar ja, zo gek is het niet. Wat als iemand zijn hele leven zich aan bepaalde strenge regeltjes heeft gehouden, bepaalde leuke dingen heeft gemist, misschien zelfs wel een baan/partnerkeuze gedaan heeft op dieideeen, en dan komt er ineens iemand met zeer overtuigende ideeen dat dat niet klopt?

Wat als iemand al zn angsten wegredeneert met bepaalde ideeen en iemand dreigt aan te tonen dat die geruststellende aannames niet kloppen?

Wat als iemands ego gestreeld wordt door de kennis die die persoon denkt te hebben, of door het feit dat hij/zij gelijk heeft en de rest niet, of die persoon zich er gerustgesteld door voelt dat alles wat zichtbaar is en meetbaar, ook alles is dat bestaat, en iemand dreigt hem/haar te overtuigen dat dat niet klopt?

Mensen willen vaak liever hun eigen veilige wereldje handhaven dan opnieuw tot inzichten en ideeen te moeten komen aan de hand van nieuwe feiten.

Zie Heidegger over das Man. Zegt het allemaal.

quote:

Op maandag 19 november 2007 12:23 schreef TNA het volgende:
Ik vind het zo ontzettend irritant als iemand een goed punt maakt maar de omgeving het niet snapt waardoor er maar lacherig over wordt gedaan. Herinner me een uitzending van Paul & Witteman waar Bas Haring interessante inzichten presenteerde, waar de andere gasten niets van begrepen, zodat men maar uitgebreid ging lachen totdat de volgende gast aan het woord kwam. Je kunt het met iemand oneens zijn, maar geef dan argumenten, en vraag om uitleg of hou gewoon je mond als je het niet snapt.

Die heb ik inderdaad ook gezien. Paul 'Overrated' Witteman lachte alles weg. Als je weet dat zo'n gast komt mag je je toch enigzins in de materie verdiepen. Of hem iig zijn punten laten maken en uitleggen ipv wat er nu gebeurde.

quote:

Op maandag 19 november 2007 12:23 schreef TNA het volgende:
Ik vind het zo ontzettend irritant als iemand een goed punt maakt maar de omgeving het niet snapt waardoor er maar lacherig over wordt gedaan. Herinner me een uitzending van Paul & Witteman waar Bas Haring interessante inzichten presenteerde, waar de andere gasten niets van begrepen, zodat men maar uitgebreid ging lachen totdat de volgende gast aan het woord kwam. Je kunt het met iemand oneens zijn, maar geef dan argumenten, en vraag om uitleg of hou gewoon je mond als je het niet snapt.

Bas Haring is ook om voor te lachen.

In ieder geval, wat ik nog toe wilde voegen: Het heeft weinig met angst, een gebrek aan nadenken, religie of een gemakzuchtig zoeken naar comfort, maar meer met een kader waar je automatisch invalt zo gauw je je ogen open doet. Waardeoordelen zijn niet erg op zijn plaats in eerste instantie.

quote:

Op maandag 19 november 2007 12:23 schreef TNA het volgende:
Ik vind het zo ontzettend irritant als iemand een goed punt maakt maar de omgeving het niet snapt waardoor er maar lacherig over wordt gedaan. Herinner me een uitzending van Paul & Witteman waar Bas Haring interessante inzichten presenteerde, waar de andere gasten niets van begrepen, zodat men maar uitgebreid ging lachen totdat de volgende gast aan het woord kwam. Je kunt het met iemand oneens zijn, maar geef dan argumenten, en vraag om uitleg of hou gewoon je mond als je het niet snapt.

Ben ik volkomen met je eens. Ook ik zie dit soort dingen (steeds) vaker gebeuren op televisie en irriteer me er enorm aan. Mensen niet laten uitpraten, weglachen/moffelen van standpunten, puur en alleen omdat er de ballen niet van begrepen wordt.

quote:

Op maandag 19 november 2007 12:57 schreef PopeOfTheSubspace het volgende:

[..]

Bas Haring is ook om voor te lachen.

quote:

Op maandag 19 november 2007 12:55 schreef VonHinten het volgende:

[..]

Die heb ik inderdaad ook gezien. Paul 'Overrated' Witteman lachte alles weg. Als je weet dat zo'n gast komt mag je je toch enigzins in de materie verdiepen. Of hem iig zijn punten laten maken en uitleggen ipv wat er nu gebeurde.

Dat dus.

quote:

Op maandag 19 november 2007 12:18 schreef BaajGuardian het volgende:

[..]

Mooi voorbeeld van waar dit topic over gaat. Bedankt BerenDD.

Een topic met een eigen verdedigings mechanisme tegen tegenargumenten .
Slim.

quote:

Op maandag 19 november 2007 12:54 schreef Fionn het volgende:
Nadenken is eng. Onzekerheid, moeten twijfelen aan aannames waar gedragingen en keuzes op gebaseerd zijn, kan bedreigend zijn voor alles waar een persoon zijn levensdoelen, zekerheden en wereldvisie op baseert.

Dan wordt er gauw lacherig over gedaan of afwerend. 'ignorance is bliss' voor veel mensen. Als je probeert die ignorance te doorbreken, kom je soms zelfs meer dan lacherigheid of afvlakking tegen. Soms zelfs agressie.

Maar ja, zo gek is het niet. Wat als iemand zijn hele leven zich aan bepaalde strenge regeltjes heeft gehouden, bepaalde leuke dingen heeft gemist, misschien zelfs wel een baan/partnerkeuze gedaan heeft op dieideeen, en dan komt er ineens iemand met zeer overtuigende ideeen dat dat niet klopt?

Wat als iemand al zn angsten wegredeneert met bepaalde ideeen en iemand dreigt aan te tonen dat die geruststellende aannames niet kloppen?

Wat als iemands ego gestreeld wordt door de kennis die die persoon denkt te hebben, of door het feit dat hij/zij gelijk heeft en de rest niet, of die persoon zich er gerustgesteld door voelt dat alles wat zichtbaar is en meetbaar, ook alles is dat bestaat, en iemand dreigt hem/haar te overtuigen dat dat niet klopt?

Mensen willen vaak liever hun eigen veilige wereldje handhaven dan opnieuw tot inzichten en ideeen te moeten komen aan de hand van nieuwe feiten.

De meeste kinderen zijn bang om zelf onder hun bed te kijken. We verstoppen ons liever onder de dekens, de volgende ochtend zijn we 't weer vergeten.

quote:

Op maandag 19 november 2007 13:02 schreef Locusta het volgende:

[..]

Ben ik volkomen met je eens. Ook ik zie dit soort dingen (steeds) vaker gebeuren op televisie en irriteer me er enorm aan. Mensen niet laten uitpraten, weglachen/moffelen van standpunten, puur en alleen omdat er de ballen niet van begrepen wordt.

Ik kan me niet meer herinneren welk programma het is. Maar de presentator laat zijn gasten niet eens uitpraten. Zijn vervolgvragen zijn volkomen ongerelateerd aan het antwoord van zijn gast.
Mensen luisteren vaak niet eens. Het was overigens een jonge kerel (26 tot 32).

Elk idee is fascinerend. Ook als je al kan horen dat het totale onzin is, het geeft je namelijk inzicht in zijn denken. Een goede luisteraar kan de juiste vragen terugstellen om vertrouwen te wekken en verborgen details van het idee te achterhalen. Vaak komt zo ook de exacte reden van het idee aan het licht en bied de situatie gelijk de mogelijkheid samen een nieuw en misschien beter idee te vormen.
Een andere optie is uiteraard die kerel uit te lachen en te zeggen dat 'ie dom is...

quote:

Op maandag 19 november 2007 13:22 schreef sentiao. het volgende:
Elk idee is fascinerend. Ook als je al kan horen dat het totale onzin is, het geeft je namelijk inzicht in zijn denken. Een goede luisteraar kan de juiste vragen terugstellen om vertrouwen te wekken en verborgen details van het idee te achterhalen. Vaak komt zo ook de exacte reden van het idee aan het licht en bied de situatie gelijk de mogelijkheid samen een nieuw en misschien beter idee te vormen.
Een andere optie is uiteraard die kerel uit te lachen en te zeggen dat 'ie dom is...

Juist, het is soms nog vrij lastig om een idee waarvan je zeker denkt te weten dat het onzin is met argumenten te ontkrachten. Lachen is simpel

hey TS, kun je een voorbeeld geven?

quote:

Op maandag 19 november 2007 13:23 schreef TNA het volgende:

[..]

Juist, het is soms nog vrij lastig om een idee waarvan je zeker denkt te weten dat het onzin is met argumenten te ontkrachten. Lachen is simpel

Inderdaad .
Communicatie is een vaardigheid die niet misbruikt dient te worden als knuppel of stalen schoenneus, misschien per uitzondering als degen.

quote:

Op maandag 19 november 2007 13:24 schreef Asics het volgende:
hey TS, kun je een voorbeeld geven?

Ik ben de TS niet, maar in het voorbeeld dat ik schetste vroeg Bas Haring zich af waarom we ons zo druk maken over de opkomende Chinezen. Het zijn net zo goed mensen zoals wij, en bovendien kennen we de toekomstige Nederlanders nog niet, dus wat zou het als Chinezen de wereldmacht overnemen?

Het enige tegenargument was "Ja maar onze kinderen...", nadat hij dat argument had ontkracht werd hij voor het gemak maar uitgelachen.

quote:

Op maandag 19 november 2007 13:22 schreef sentiao. het volgende:

[..]

Ik kan me niet meer herinneren welk programma het is. Maar de presentator laat zijn gasten niet eens uitpraten. Zijn vervolgvragen zijn volkomen ongerelateerd aan het antwoord van zijn gast.
Mensen luisteren vaak niet eens. Het was overigens een jonge kerel (26 tot 32).

Jensen.

Nadenken doet pijn.

quote:

Op maandag 19 november 2007 12:10 schreef BaajGuardian het volgende:
In discussies zodra er iets ter sprake komt dat de "gemiddelde man" boven de pet gaat wordt het veelal afgevlakt als dat het onzin is, heeft de spreker een getuige dan wordt het veelal afgevlakt als dat het een grap is, heeft de spreker veel getuigen dan wordt het veelal afgevlakt als dat het massahysterie is, heeft de spreker zelfs bewijs dan wordt het meestal afgefvlakt als dat het een anomalie is.

Klampt de gemiddelde man, en ook de gemiddelde doctrine zich vast aan de religie dat alles wat zij bevat de waarheid is en niks daarbuiten? Een vorm van "doe normaal". Jazeker een religie, want dat is de hedendaagse realiteit net zo goed als de dimensie van het geloof.

Wat denken jullie hierover?

Het vergt kennis om een vraag te beantwoorden, het vergt moed om er één te stellen. Mensen zouden zich in dit opzicht 'moediger' moeten opstellen in plaats van te denken dat ze alles al weten. Ik heb zelden zulke mooie dialogen en wederzijds respect gezien tussen iemand die de stof beheerste en iemand die er minder verstand van had tijdens de uitzending van zomergasten waarin Ad Verbrugge te gast was; Joris Luyendijk had gewoon het lef om tijdens een live-uitzending in discussie te gaan met een filosoof en vragen te stellen op momenten dat iets niet duidelijk was. Het was mooi om te zien hoe Ad Verbrugge hierop als een nestor met allerlei voorbeelden zijn visie probeerde uit te leggen.
Het hangt van iemands persoonlijkheid en instelling af of hij nieuwsgierig en leergierig is in plaats van alsmaar de kat uit de boom te kijken, met het gevolg dat er een monoloog ontstaat die in ernstigere gevallen geridiculiseerd wordt.
Iemand monddood maken door zijn visie weg te grappen is de meeste primitieve manier van redevoeren. Het is een soort van Freudiaanse verdegingsmechanisme: iets niet snappen tijdens discussie > niet weten hoe te reageren > lachen wordt als sociaal vriendelijk gezien en wenselijk, dus wordt er maar gelachen > door het lachen verdwijnt de serieuze lading waar de discussie mee begon > domme opmerkingen, vragen, antwoorden etc. worden ipv tegen de serieuze achtergrond nu tegen een 'lacherige' achtergrond opgeworpen, waardoor de kans wordt gereduceerd dat iemand je ook echt dom vindt. Dit betekent echter dat óók de -ik mag ervan uitgaan- relevante, serieuze, inzichtgevende etc. etc. opmerkingen/antwoorden van de gast tegen een lacherige achtergrond wegvallen.