Plaats hier je zelfgeschreven gedichten, deel 4.

quote:

Op vrijdag 16 november 2007 22:16 schreef DevilsAndDust het volgende:
Oh, en dat duifje vliegt niet weg hoor.

Roekoe, .

Tvp, wat een leuk topic
Zal binnenkort eens kijken of ik ook nog wat te posten heb.

Roses are red,
Violets are blue,
I'm a schizophrenic
And so am I!

Dat was echt een mislukte poging tot grappig doen
(@ daffodile)

[ Bericht 10% gewijzigd door Strychnine op 16-11-2007 22:59:01 ]

quote:

Op vrijdag 16 november 2007 22:28 schreef Strychnine het volgende:
Dat was echt een mislukte poging tot grappig doen

Ik weet van niets. Dat moet wel één van m'n andere persoonlijkheden zijn geweest.

quote:

Op vrijdag 16 november 2007 22:06 schreef DevilsAndDust het volgende:

[..]

Duifje, ben ik dat? . Ja heb nog maar twee weken om te oefenen hè... Aiaiaia! Hoe laat ga je er zijn?

Oh, en: .

Ik hoop heel vroeg, al is het wel een uurtje of anderhalf á twee met de trein vanuit leiden vrees ik. Eens kijken of ik mijn maatje zo gek krijg om vroeg uit de veren te gaan. Als dat lukt ben ik er om een uurtje of 9. Het is once in a lifetime, dus we gaan ervoor!

Oh, en tnx!

quote:

Op vrijdag 16 november 2007 22:29 schreef Daffodil31LE het volgende:

[..]

Ik weet van niets. Dat moet wel één van m'n andere persoonlijkheden zijn geweest.

Dan heb je DIS (vroeger MPS). Dan ben je niet schizofreen.
Dat was poging 2 om grappig te zijn die mislukt is. Maar, geef het niet op, ooit komt jouw moment nog wel

quote:

Op vrijdag 16 november 2007 22:15 schreef De-oneven-2 het volgende:

[..]

Ik moet ervoor gaan zitten. Dan komt er na enige tijd altijd wel iets uit.
Ik zal er weer eens 'n keer voor gaan zitten.

Mooi gedicht, overigens.

Doe dat DO2. Ben erg benieuwd. Een ode aan Bruce misschien?
En wanneer kunnen we eens een pennenvrucht van D&D verwachten???

Niets wordt beantwoord
De stilte komt terug
De schreeuw werd niet gehoord
Al klonk hij oorverdovend

Zelfs smekende blikken
Lijken niet gezien te worden
En ook de bedekte snikken
Worden niet gehoord

De stilte komt terug
Verlammend werkt hij
Wonderbaarlijk hoe vliegensvlug
Men de schreeuw vergeet
_{© Strychnine}
_____

Duizend doden ben ik gestorven
Ik sterf er elke dag weer één
Ik ben eigenlijk mijzelf verloren
Op de dag dat jij verdween

Ik ben gestorven toen ik zocht
Naar een remedie voor de pijn
Ik sterf een stukje bij elke gedachte
Dat we nooit meer samen zijn

Ik ben mezelf gaan zoeken
Maar elke dag sterf ik weer
Beetje bij beetje
Meer en meer

_{© Strychnine}


[ Bericht 3% gewijzigd door Strychnine op 17-11-2007 00:46:24 (Even © toegevoegd ;)) ]

quote:

Op vrijdag 16 november 2007 22:50 schreef Strychnine het volgende:

Niets wordt beantwoord
De stilte komt terug
De schreeuw werd niet gehoord
Al klonk hij oorverdovend

Zelfs smekende blikken
Lijken niet gezien te worden
En ook de bedekte snikken
Worden niet gehoord

De stilte komt terug
Verlammend werkt hij
Wonderbaarlijk hoe vliegensvlug
Men de schreeuw vergeet

_____

Duizend doden ben ik gestorven
Ik sterf er elke dag weer één
Ik ben eigenlijk mijzelf verloren
Op de dag dat jij verdween

Ik ben gestorven toen ik zocht
Naar een remedie voor de pijn
Ik sterf een stukje bij elke gedachte
Dat we nooit meer samen zijn

Ik ben mezelf gaan zoeken
Maar elke dag sterf ik weer
Beetje bij beetje
Meer en meer

Ah, dat doet me deugd. Toch nog iets van eigen hand. Chapeau!

Zijn er hier overigens ook mensen die duo dichten? (of ga ik nu off topic?)
En M_D, bedankt

Mooi en herkenbaar, Strychnine

Nog maar eentje. Ze zijn misschien niet erg vrolijk, maar het is een gedicht, en zelfgeschreven
Dit is geloof ik mijn meest recente.


Voel me, leef me
Raak me aan
Sla me, houd me
Ga bij me vandaan
Vang me, geef me
Wat ik hebben moet
Overtuig me, vertel me
Alles komt goed

Hoor me, zie me
Kijk niet van me vandaan
Erken me, vraag me
Wat ze hebben gedaan
Troost me, geef me
Wat ik al jaren mis
Haal me, red me
Uit deze gevangenis
_{© Strychnine}


Edit:

Toch maar wel een vrolijke erbij, voor jullie denken dat ik gewoon een saai pessimistisch mens ben
Dit was een duo gedicht met iemand, omstebeurt een vers. Het was één van de eerste keren dat ik dit deed, dus het werd vooral een grappig gedicht/proza, waar ik nog steeds om kan glimlachen. De 'even' versen heb ik geschreven (dus het tweede, vierde, etc.).


in ons dorp komt een plantage
een kassensstel zegt pa
m'n zus vindt het geweldig
een schande zegt mijn ma

mijn tante was van mening
dat het leuk zou zijn
mijn neef daarentegen
vond de kas te klein

mijn vriend uit de grote stad
die nog nooit bij mij was geweest
leek plots wat overhaast
maar het overviel mij het meest

De mensen in het dorp
Spraken er schande van
Al vond ik persoonlijk
Het best een heel goed plan

exotische planten als koopwaar
hoe bijzonder leek het mij
maar toen ik eens ging kijken
zag ik enkel nog de rij

Van mensen die al te lang
Naar de geraniums hadden gestaard
Exotische palmen en planten
Hadden zij zich vergaard

zelfs pastoor en moslimman
waren niet weg gebleven
en zoals het er naar uitzag
bleven ze voorlopig kleven

Zelf stond ik achteraan
Met een beurs kleingeld
Ik wilde een palm zoals
In de krant stond vermeld

langzaam schoven we naar voren
de deur kwam naderbij
ik vergeet nooit meer het geduw
noch het porren in mijn zij

De ouden der dagen
Keken boos naar mij
Ik negeerde ze volkomen
En wreef afwezig over mijn zij

ik had echter nog niet door
wat voor shop hier was gebouwd
maar eenmaal binnen bleek
wat zich hier ophoud

Achter de exotische waren
Zag ik alleen maar groen
Dit was duidelijk cannabis
Ik wist wat ik moest doen

doe mij maar een pluk
riep ik ongeleerd
de man achter de balie
lachte ongegeneerd

Ik voelde de prikkende ogen
Toen verstilde het lawaai
Maar mij maakte het niets uit
Ik ben vanavond high


[ Bericht 31% gewijzigd door Strychnine op 17-11-2007 02:03:20 ]

Jij, een ster aan de hemel,
Stralend van buiten,
Mysterieus van binnen,
Op het punt om te vallen,
Maar zit gevangen,
Tussen de Gordiaanse knoop.

Vallend naar de zevende hemel
Voor degene,
Die de knoop met een kus ontwart,
Zodat je niet alleen van buiten straalt,
Maar van een glimlach,
Tot aan het hart.

Wat is _{- in godsnaam -} een schonckenreeks???
Zelfs Google kan mijn gezicht niet redden met maar één (één!) resultaat...

Nachten,
vullen zich met troostseks.
Zeg jij maar niets,
ik ben hier om de stilte
te breken - gebroken.
Dierlijke kreunen. God.
Mijn zijn is natte as.

(jah, copyright Melisande)

Opbouwende kritiek voor mijn gedicht zou welkom zijn

Volle Stofzuigerzak

Ik ben rete chagrijnig,
en ik ben nog steeds heel boos,
jij was de inhoud van mijn leven, maar nu ben je
enkel nog de doos.

Jij was een weiland vol met beestjes,
zo groen als in die tijd,
maar als de zon een beetje wegblijft,
ben jij enkel nog de geit.

Maar het maakt niet uit ik vind wel weer een ander.
Ja, vervanging dat is het grootste gemak.
Een nieuwe spaarlamp draai ik zo weer in mijn fitting.
Ja, jij bent voor mij een volle stofzuigerzak.

Jij was voor mij een schilderij,
een hele grote niet zo'n zegel,
maar nu tranen verf en doek hebben vernietigd,
ben jij enkel nog de ezel.

Jij was voor mij de warmte,
ja, bij jou voel ik mij knus,
jij was een hele berg winterkleding, maar nu ben je
enkel nog de muts.

Maar het maakt niet uit ik vind wel weer een ander.
Ja, vervanging dat is het grootste gemak.
Bij slijtage koop ik zo weer nieuwe gympies.
Ja, jij bent voor mij als of een prullenbak.

Nee, jij hoorde mij niet klagen
en vooral niet over seks,
dat was voor mij als uit een sprookje,
wat ben jij een laffe heks.

Jij was een schat van duizend woorden,
ja een hele lieve meid,
jij was voor mij het leidend voorwerp,
maar nu alleen nog maar verleden tijd.

Maar het maakt niet uit ik vind wel weer een ander.
Ja, vervanging dat is het grootste gemak.
Maar toch zal ik jou nog wel een tijdje missen
Ja, voor jou heb ik toch altijd nog een zwak.

[ Bericht 7% gewijzigd door FlyingFox op 20-11-2007 17:16:54 ]

Stevie Ray made me do it

Boy's toys

Niet in de stemming zeg je? Ha!
Vanavond gaan we los vilijn vals kreng
als ik hitsig huilend achter je sta
Je met mijn vingers in extase breng

Kom in mijn armen ruige del
Dan pak ik je, oh ja ik pak je daar
Ik grijp je bij je slanke strot
je staalzilveren haar

Oh! Mijn vingers om je ranke hals
Ja schreeuw maar lekker lustig stuk
Wat klink je toch heerlijk mals
Als ik je tegen mijn kruis aandruk

Jij vaal verlengstuk van mijn libido
Mijn crossroads, mijn Lucille, mijn mojo
Mijn troost, mijn hoop, mijn sexy ding
Hoe kan ik leven zonder jou

Mijn trouwe Fender six-string.


(c) Meneer Dubbeldam

quote:

Op zaterdag 17 november 2007 00:45 schreef Strychnine het volgende:
Zijn er hier overigens ook mensen die duo dichten? (of ga ik nu off topic?)
En M_D, bedankt

Nooit gedaan, duo-dichten. Volgens mij ook nooit gebeurd hier.
Enne... you're welcome

Twee mensen met beiden hun eigen taal. Het zou een onnavolgbaar gesprek worden.

quote:

Op donderdag 22 november 2007 23:08 schreef De-oneven-2 het volgende:
Twee mensen met beiden hun eigen taal. Het zou een onnavolgbaar gesprek worden.

Laten we het maar vergeten... ieder zijn ding.

quote:

Op vrijdag 23 november 2007 00:45 schreef DevilsAndDust het volgende:

[..]

Ik ben toch een beetje geschokt door je woordgebruik. .

Ja sorry, ik voelde me even ruig. Ik zal er geen gewoonte van maken D&D.

kep hier nog een paar oneliners

mijn liefde voor jou is zo inmens... een glimlach. is alles wat ik wens

de onrust slaat hard in mijn hoofd...ben ik de enige die in onze relatie gelooft?

wie kan ik vragen om advies, k ben zo bang dat ik haar verlies

Het is wintertijd

Het is wintertijd,
Voor mij een straf.
Niet te lang plassen tegen een boom,
Anders valtie er af.

Het is wintertijd,
Met uitzondering van een enkel huis,
Overal sneeuw op de daken,
Daar is het niet pluis.

Het is wintertijd,
Maakt mij niet blij.
Lieve kleine konijntjes,
Bevriezen in de wei.

Hopelijk gaat het snel voorbij!

Hi! Om na mijn vuige uitspatting mijn reputatie weer enigszins op te poetsen nu weer iets fatsoenlijks. Ergens is er een dichtwedstrijdje met als thema 'Lichtstad'. Nou, en dit is het geworden.


Uit schaduw, in het zicht.

In de stil verborgen schaduw van de stad
Zie ik lampjes
In de nacht

Achter deuren hoor ik stemmen fluisterzacht
Geef me adem
Geef me kracht

Ik zie muren om te slechten
Hoop om voor te vechten
Een droom om voor te leven
Ik heb goud om weg te geven - laat me streven...

Maar vanavond, loop ik door

Zoveel stemmen en toch voel ik mij verlaten,
in de straten
zonder licht

Ik hoor je vragen hoeveel uren, hoeveel dagen?
Niet mee praten
Ogen dicht

Ik wandel door de straten
in de schaduw, uit het zicht
Het is goed dat ik me nu eens
op mijn eigen vragen richt

Daarom loop ik even met mijn ogen dicht
Maar ik beloof je we gaan lopen uit de schaduw
Jij en ik

Als het mag leer ik je hopen
Leer je lopen

In de straten - van het licht.

(c) Meneer Dubbeldam

Nooit eerder aan gedacht dat er ook ergens wel een dicht-topic op fok zou zijn..eindelijk gevonden

-voorlopig titelloos-

Het was tien uur in de morgen
Zij liep gracieus door de straat
Ik wil haar een glimlach bezorgen
Maar ik weet me geen raad
En houd me verstandig verborgen

Plots staat ze aan m’n zij
En werp ik een blik in het heelal
Dwaal ik rond in haar ogen
En begin ik aan een vrije val

De bodem is niet zichtbaar
En ik moet het laten varen
Helaas is haar schoonheid onverrichtbaar
En stond ik al vijftien minuten lang te staren

(c) Sjarrel Verkerk
_______________

-Het begon met een lach-

Het begon met een lach
Maar de tranen duurde het langst
Zonder gezond verstand
Gaf ze toe aan haar angst

Bang voor de toekomst
Bang voor een flop
En ik wil alleen maar zingen
Al die lieve liedjes in m’n kop

Ze wil de gok niet nemen
Samen op avontuur gaan
Geen zin in problemen
Om de liefde te claimen
En ik vraag me af: Waar komt dit toch vandaan?

Ik wou dat ik wist hoe het kwam
Waar dit nu echt om gaat
En ik weet niet hoelang het nog duurt
Maar de volgende keer dat je je hart open zet, ben ik in de buurt

(c) Sjarrel Verkerk

..ja..dat dus

Ivm gebrek aan een muze schrijf ik momenteel niet meer en de laatste keer dat ik iets heb geschreven is al jaren geleden, maar ik wil wel even zeggen dat ik dat gedicht 'Oh Romeo' uit het vorige topic echt schitterend vind .

quote:

Op zaterdag 1 december 2007 23:56 schreef Viking84 het volgende:
Ivm gebrek aan een muze schrijf ik momenteel niet meer en de laatste keer dat ik iets heb geschreven is al jaren geleden, maar ik wil wel even zeggen dat ik dat gedicht 'Oh Romeo' uit het vorige topic echt schitterend vind .

Gracias

Goedenavond, ik heb weer een bijdrage... Hij heeft lang in de kast gelegen, maar nadat ik mijzelf had gedwongen het oorsponkelijke geniale idee van een allesomvattend wiskundig en filosofisch samenhangend gedicht los te laten, werd het toch nog wat Zoals zo vaak komt de inspiratie uit de muzikale hoek:

Nick Drake - Strangely i think the music is indeed appropriate, we all need someone to lay with as dawn approches, its the loneliest yet the most beautiful part of the day. it's in these hours the most creative yet most fragile feel isolated in their brilliance.


Dageraad

Oh hemels kind, zo schoon en puur
je ogen stralen sterrenpracht
in helder licht, zo wit en zacht
je blikken zijn vol vuur

Vertel me toch, in welk wit licht
jouw ogen zijn geboren
Wat doet de hoop weer gloren
in mijn bittere gezicht

Vraag het niet de jongeling
maar gun het zijn ontwaken
Laat de tederheid je raken
van het kind dat harmonie beleeft
als de merel haar obade geeft
Op dat moment, alleen en dan
leert men hoe men hopen kan

Oh merel, iedere ochtend weer
als ik uw zalig lied ontvang
in zilverschone morgenzang
droom ik dromen van weleer

Welk lied brengt toch uw toverstem
deze tranen op mijn wangen
van een onbestemd verlangen
naar een tijd die ik niet ken

Vraag het niet het mereltje
je maakt het dier nog bang
Luister naar de morgenzang
van de merel die haar vreugde deelt
als de zon haar tere vleugels streelt
Op dat moment, alleen en dan
leert men hoe men dromen kan

Oh lentezon, uw gouden hand
strooit sierlijk licht over de aarde
van een ongekende waarde
U roept het leven uit het zand

Zeg mij zon wat in uw handen
eeuwig de bloemen bloeien laat
Uw warmte brengt mijn hart in staat
in passie te ontbranden

Vraag het niet de zon, mijn vrind
niet de merel, niet het sterrenkind
Want al wat bloeit, wat zingt en schijnt
wat de merel boeit, waar het kind naar kijkt
het moment waarop iets nieuws ontstaat
is het stille antwoord van de dageraad

Wie door haar schoonheid wordt gedreven,
kent de waarde van het leven.

(c) Meneer Dubbeldam

_{Hmmm, hij is wel weer lang he...?}

erg mooi, maar...
jammer dat dit niet rijmt:

Want al wat bloeit, wat zingt en schijnt
wat de merel boeit, waar het kind naar kijkt

quote:

Op woensdag 5 december 2007 20:26 schreef partyyboyy het volgende:
erg mooi, maar...
jammer dat dit niet rijmt:

Want al wat bloeit, wat zingt en schijnt
wat de merel boeit, waar het kind naar kijkt

Mja, moet kunnen hoor vind ik. De klank is immers hetzelfde?

M_D
Hoe krijg je het voor mekaar. Diep respect

Ben ik niet louter de reflectie
Van 'n bewoner van 'n spiegel
Met de wens een spiegel
Onbewoond te mogen aanschouwen

Ben ik niet louter de vlucht
Van een vroege vogel
DIe onopgemerkt verdwijnt
Achter 'n rij van grijze gebouwen

Ben ik niet louter de stilte
Die u voortdurend moet doden
Om blindelings op uzelf
Te kunnen blijven vertrouwen

[ Bericht 3% gewijzigd door De-oneven-2 op 05-12-2007 22:30:53 ]

quote:

Op woensdag 5 december 2007 21:33 schreef Marius_Dani het volgende:

[..]

Mja, moet kunnen hoor vind ik. De klank is immers hetzelfde?

het viel me alleen op
vind het zelf jammer eigenlijk, omdat de rest wel rijmt valt dat op

Ik ben definitief fan van M_D. Waarom breng je geen gedichtenbundel uit?

Mooi De-Oneven

Ach, hij kan ermee door.

quote:

Op woensdag 5 december 2007 22:00 schreef De-oneven-2 het volgende:
Ben ik niet louter de reflectie
Van 'n bewoner van 'n spiegel
Met de wens een spiegel
Onbewoond te mogen aanschouwen

Ben ik niet louter de vlucht
Van een vroege vogel
DIe onopgemerkt verdwijnt
Achter 'n rij van grijze gebouwen

Ben ik niet louter de stilte
Die u voortdurend moet doden
Om blindelings op uzelf
Te kunnen blijven vertrouwen

DO2, you're back! Met een mooi en boeiend gedicht moet ik zeggen, al zweven er nog wel wat vraagtekens rond mijn hoofd.(lees: ik wil weten waar en over wie het precies over gaat ) Twee keer spiegel in de eerste strofe vind ik niet zo, overigens.

quote:

Op woensdag 5 december 2007 21:35 schreef Strychnine het volgende:
M_D
Hoe krijg je het voor mekaar. Diep respect

Tnx

Dat kreng zat al maanden in mijn pen en wilde er maar niet uit.

quote:

Op woensdag 5 december 2007 23:00 schreef Marius_Dani het volgende:

[..]

Tnx

Dat kreng zat al maanden in mijn pen en wilde er maar niet uit.

Dan mogen er wel meer krengen in je pen blijven zitten als ze allemaal uiteindelijk op deze manier eruit komen rollen

quote:

Op woensdag 5 december 2007 22:02 schreef partyyboyy het volgende:

[..]

het viel me alleen op
vind het zelf jammer eigenlijk, omdat de rest wel rijmt valt dat op

Ja is wel waar ja, het valt een tikkie uit de toon.

quote:

Op woensdag 5 december 2007 23:01 schreef Strychnine het volgende:

[..]

Dan mogen er wel meer krengen in je pen blijven zitten als ze allemaal uiteindelijk op deze manier eruit komen rollen

Nou je het zegt, er rolt er net eentje uit Nou ja, rollen... ook deze zat er al een week of twee in. Ik zal hem even inleiden:

Na een aantal gedichten in een vrije vorm, die soms nogal groot uitvielen, heb ik mij ondanks een zekere afkeer voor het schrijven in geijkte vormen gewongen een gedicht te schrijven binnen een vast kader. Ik heb gekozen voor het sonnet. Voor zover ik weet bestaat een sonnet uit twee kwatrijnen en twee terzinnen, waarbij er na de twee kwatrijnen een wending (chute) in de inhoud plaatsvindt.


Hartslag

Voordat het hart zich overgaf
Door oorlog en haat verslagen
Zong zij een lied van hoopvolle dagen
Een vlindertje danste, bij elke slag

Het kind dat bezorgd in haar armen lag
Volgde de vlinder, en telde de slagen
Om altijd met zich mee te dragen
Wat zij haar kind bij haar afscheid gaf

Ging er ooit een slag verloren
Door geliefden gegeven, in tijden van nood
Hoe lang is het lied van de liefde te horen

Hoe ver draagt het hart, dat in vrede gelooft
Dat kogels laat zwijgen met troostende woorden
Hoe sterk is de taal, die het wint van de dood?

(c) Meneer Dubbeldam

[ Bericht 0% gewijzigd door Marius_Dani op 05-12-2007 23:37:23 ]

quote:

Op woensdag 5 december 2007 22:05 schreef Viking84 het volgende:
Ik ben definitief fan van M_D. Waarom breng je geen gedichtenbundel uit?

Uuuhm.. omdat ik geen idee heb waar ik sta en al helemaal niet wat ik doe Voordat ik over een bundel na ga denken wil ik wat meer over dichtkunst weten, want daar heb ik totaal geen kaas van gegeten. Zonder enige kennis over dichten kun je niet echt kritisch zijn op je iegen werk, toch? Alles op zijn tijd zullen we maar zeggen.