Je hebt al heel wat reacties van de mensen gehad, en ik heb niet alles gelezen mijne excuses daarvoor..
Laatst zei, tja, mijn liefde (we hebben .. niet echt wat, ongedefineerde situatie dus), dat ik alles mocht doen zolang ik maar echt helemaal eerlijk was, en ook niks had gedaan om wantrouw op te wekken. Dus om een voorbeeld te maken:
Ik zou naar de kroeg gaan, een meid zoenen, en het de volgende dag, of dezelfde avond vertellen.. Het is niet zo dat zoiets fijn is, maar het gaat hier om vertrouwen, en 90% van alle vreemdgaan dingen ook. Zij zou mij erna vertrouwen dat ik het haar vertel, en dat ik haar ook vertel waarom ik dat doe, ook heeft ze het vertrouwen dat ik voldoende inzicht in mijzelf heb om mijn acties te snappen. Als ik het voor haar zou verbergen, brengt dat schade toe aan de band.
Dus vreemdgaan opzichzelf is niet zo erg, het schaden van vertrouwen is ongelooflijk erg. Zo is dat in veel relaties, ongeacht of overspel no no is of niet.
Dus in jou situatie gezet: Zij voelt blijkbaar dat zij die zoen voor je had moeten verbergen, dan zit er iets enorm cruciaals fout in de relatie (die er bij 80% van de relaties ook scheelt, dus niet raar dat zo ontzettend veel relaties 'plots' stuklopen): Openheid en communicatie probleem. Mensen onderschatten dit enorm, en denken al snel dat deze 2 eigenschappen in de relatie goed zitten.
En dat probleem, is heel wat serieuzer dan overspel plegen. Overspel (mits beide weten dat dat niet mag) is nooit zonder reden, en komt nooit 'zomaar' voor, er zit altijd een gevoel achter een handeling, zeker eentje als overspel. Al is het tijdens dronken zijn in een kroeg, dan is er een reden waarom hij of zij, zijn/haar partner niet herinnerd net op het moment voor die zoen, en helemaal is het erg als hij of zij hem de partner wel herinnerd.
Daarbij, bij communicatie en openheid, is vaak dat mensen hun eigen acties te slecht snappen, om daadwerkelijk de ander te informeren hoe ze zich voelen. Dus in de meeste gevallen is niet eens de communicatie vermogens wat er scheelt, maar het inzicht in het gedrag van de persoon zelf. Hoeveel mensen kennen de situatie: "Waarom heb je dat gedaan?!" - "Ja ik weet het niet!"
Ergens weten ze het altijd, maar staan ze te zwak in hun schoenen om daar helderheid in te scheppen, en 'het weten' van de reden achter de acties bewust te maken..
Daarbij moet er vertrouwen zijn in het begrip van de ander om te weten wat de één bedoelt wanneer hij of zij wat zegt, wanneer, en wat dan ook. Communicatie en Openheid zijn niet altijd dingen waar je invloed op hebt, soms past dat slecht.
Dus, mijn advies:
Er is niks over, er is nog niks kapot. Vertrouwen kan hersteld worden, maar het vereist wel bewuste inzet van beide partijen. Realiseer je goed dat overspel nooit zomaar komt, en dat er waarschijnlijk een bepaald gevoel voor dat moment broeide in haar waardoor ze deed wat zij deed. Met dit gevoel had ze naar jou moeten gaan, als ze het gevoel heeft dat dat niet kan, dan moet je haar bewijzen dat het wel kan door beiden voor te nemen dat je met wat voor gevoelens ook, bij elkaar terecht kunt. Kan dat niet, dan is er iets wezenlijks mis in de communicatie, en is het hopen dat situaties uitblijven waarin die communicatie en openheid daadwerkelijk nodig is.
Overigens, als het gevoel waardoor ze overspel pleegde weg is, of dat ze er beter mee omgaat, zegt het niets over hoe ze met toekomstige gevoelens omgaat. Wat ze moet weten is dat ze bij jou terecht kan, ten aller tijde, dat moet ze kunnen ervaren, wat voor soort gevoel dan ook.