Ik mag z'n allerbeste vriendin niet

quote:

Op dinsdag 30 oktober 2007 10:56 schreef Alicia2u het volgende:

[..]


Ik besef ook dat mijn gevoel voor eigenwaarde waarschijnlijk nogal onder de maat is, en dat daar ook een deel vertrouwen mist. Dat is mijn relatie-verleden en opvoeding waarschijnlijk geweest en ik wil het graag veranderen, maar zolang dit speelt is het nauwelijk mogelijk dit te verbeteren.

Dus hij moet zijn vriendschap aanpassen zodat jij zekerder van jezelf kan worden??? Zie je zelf hoe raar jouw redenaties zijn? Juist deze situatie is de uitgelezen kans voor jezelf om te veranderen. Elke keer als je onzeker wordt of emotioneel ga je zelf dan een te rade of die emoties op waarheid berusten. En probeer je relatie met haar te verbeteren. Misschien zijn het ook we die zelfde emoties die ervoor zorgen dat je niet met haar kan opschieten .

1 ding kan ik je garanderen. As jij hem dingen gaat verbieden of zijn vriendschap gaat beperken dan zal hij je dat uiteindelijk gaan kwalijk nemen.

Ik vind dat je alle recht hebt om je zo te voelen, ik zou dat ook doen. En ik ben echt wel een heel makkelijk type hoor. Mijn vriend is echt vrij om te gaan en te staan waar die wil en dat gebeurd ook. Maar ik zou het echt niet tof vinden als hij constant emotionele dingen met ALLEEN één bepaald persoon zou bespreken en niet met mij.
Tuurlijk moet iemand wel eens zijn ei kwijt en zijn er wel eens dingen die je liever met iemand anders bespreekt, maar ik vind het in dit geval net of hij je emotioneel buitensluit.

Je kiest er toch voor om samen een leven te leiden. Je wilt samen een toekomst. Je wil samen problemen oplossen/ doorstaan die op jullie pad komen. Daarom hebben jullie een relatie samen. Als jullie beide in jullie relatie niet allebei emotioneel bevredigd zijn zal het echt niet goed gaan.
Stel zij zegt op een dag dat ze, om wat voor reden dan ook, geen contact meer wil met je vriend of iig minder contact. Gaat ie dan weer iemand anders zoeken om zijn dingen mee te bespreken?????
Jij hoort toch de stabiele factor te zijn in zijn leven????

Succes in ieder geval....

quote:

Op dinsdag 30 oktober 2007 10:56 schreef Alicia2u het volgende:

[..]

Ik besef ook dat mijn gevoel voor eigenwaarde waarschijnlijk nogal onder de maat is, en dat daar ook een deel vertrouwen mist. Dat is mijn relatie-verleden en opvoeding waarschijnlijk geweest en ik wil het graag veranderen, maar zolang dit speelt is het nauwelijk mogelijk dit te verbeteren.

Met alle respect, maar wat maak je er gelijk een zwaar 'gezeik' van, vol van zelfbeschuldingen, gelul over 'je verleden' en 'je gevoel van eigenwaarde'...
Sjees, het verhaal tot nu toe was enkel dat voor 'vriendschap' je partner kennelijk iemand anders had, welke rol jij zou willen aannemen.

Het gaat er niet over om direkt zo zwaar te gaan zeiken en daarmee creeer je hooguit medelijden maar géén vriendschap...
Als je óók vriendschap met je vriend wilt, moet je ervoor zorgen dat je Interesse toont in zijn gevoelensbeleving en je samen open over je gevoelens kunt praten zonder direkt in een soort van 'rechtvaardigings-praat' te geraken.

Zonder je te willen beledigen, maar juist met die 'zware' en nogal beschuldigende uitspraken over 'verleden', 'zelfwaarde' kan ik me opeens voorstellen dat je vriend inderdaad het moeilijk zal hebben ook gewoon leuke en luchtige praat te hebben over jullie eigen gevoelslevens.

Is het misschien het idee om 'praten over emoties' ook ietsjes minder 'zwaar' te nemen en te leren wat 'luchtiger' te zijn?

Als mijn vriend het nodig zou vinden om bij een vriendin te blijven slapen kon ie daar wat mij betreft gelijk blijven. En omgekeerd zou hetzelfde gelden. Ik zou het persoonlijk ook nogal raar vinden om bij een andere man te blijven slapen als je ook in je eigen bed kan liggen. Dan zou ik bewusteloos van de drank moeten zijn of hele andere intenties hebben . Raar dus, vrienden of niet.

Als hij die vriendin nou al honderd jaar kende voordat hij jou tegenkwam, maar ook dat is niet het geval. Als jij je hierdoor naar voelt, heb je daar waarschijnlijk ook alle reden toe. Sterkte!

dit komt me wel enigszins bekend voor hoor

gelukkig is de dame in kwestie niet de beste vriendin van mijn vriend, maar ik vind het alles behalve fijn dat hij met haar omgaat.

Vroeger was de dame in kwestie ook een vriendin/kennis van mij, maar van de ene op de andere dag (daar staat ze om bekend) vond ze mij niet aardig meer, en begon ze naar tegen me te doen. Kutopmerkingen plaatsen, zowel op het forum waar we beide posten als op een verjaardag/feest.

En mijn vriend, nou ja, daar zit geen kwaad bij. Hij gaat om met wie hij aardig vindt, en nou ja, zolang ze hem niets misdaan hebben, dan is 't goed. Zeg maar.

Als hij met haar sms-t of naar haar toegaat, voel ik me ook echt naar.. dan denk ik 'ja, he, als zij zo tegen mij doet, terwijl ik elke keer maar aardig en vriendelijk probeer te doen om -de lieve vrede te bewaren-, hoe kan je haar dan aardig vinden'.

Heb lang niets gezegd tegen mijn vriend, en hem 'laten gaan', maar op een gegeven moment, toen ze een feestje gaf en iedereen behalve ik werd uitgenodigd, heb ik er wat van gezegd. Gelukkig begreep hij het wel.
Ik heb hem niet verboden daarheen te gaan, alleen gevraagd niet te blijven slapen maar gewoon naar huis te komen aan het einde van de avond

Hij zei dat het inderdaad niet normaal was als ze zo deed en bleef doen, en hij wilde het er wel eens met haar over hebben. Hij is door omstandigheden (tijd enzo) helemaal niet meer gegaan, maar nou ja.. hè? Verbied hem niet haar te zien, want zo werk je jezelf in de nesten.

Als je weet, zoals ik, dat hij haar gewoon als vriendin ziet, en niets meer, dan moet je hem vertrouwen. Je kunt nu eenmaal niet iedereen aardig vinden, en niet iedereen vindt jou aardig. Vraag om een compromis, nadat je aangegeven hebt wat je gevoelens over een bepaalde kwestie zijn. En dat niet blijven slapen, moet toch wel een aardige zijn. Wil hij dit niet.. dus daar wel blijven slapen, dan zou ik gaan twijfelen

quote:

Op dinsdag 30 oktober 2007 11:10 schreef JoeyT het volgende:

[..]

Dus hij moet zijn vriendschap aanpassen zodat jij zekerder van jezelf kan worden??? Zie je zelf hoe raar jouw redenaties zijn? Juist deze situatie is de uitgelezen kans voor jezelf om te veranderen. Elke keer als je onzeker wordt of emotioneel ga je zelf dan een te rade of die emoties op waarheid berusten. En probeer je relatie met haar te verbeteren. Misschien zijn het ook we die zelfde emoties die ervoor zorgen dat je niet met haar kan opschieten .

1 ding kan ik je garanderen. As jij hem dingen gaat verbieden of zijn vriendschap gaat beperken dan zal hij je dat uiteindelijk gaan kwalijk nemen.

Anders verdraai jij haar woorden even! Ze zegt nergens dat hij zich moet aanpassen. Ze geeft constant zichzelf de schuld. Hier even een korte samenvatting voor je:

Haar probleem is dat ze niet weet wat ze met de situatie aanmoet. Zij en die vriendin kunnen niet met elkaar opschieten. Dit hebben ze beide erkent. Ze wil hem niets verbieden, maar ze wil zichzelf ook niet zo verschrikkelijk naar voelen. En daar zoekt ze een redelijke oplossing voor.

Zij moet zichzelf veranderen, maar ze mag dat van jou niet van hem verwachten?! Jij bent pas raar aan het beredeneren.

En je kunt helemaal niets garanderen. In een relatie sluit je compromissen, aangezien je allebei je eigen ding vind en wil, maar je toch wilt samen leven. Dus ze zou hem helemaal niets moeten hoeven te verbieden, hij zou haar hierin tegemoet moeten komen zoals zij al 2 jaar bij hem doet.

Hij ziet die meid als zijn zus en kan zijn verhaal bij haar kwijt. Ondertussen gaat hij niet vreemd. Jij mag die andere meid echter niet.

Ik zie het probleem niet. Als die andere meid daadwerkelijk zijn zus was geweest (en dus niet een vriendin van hem), had je er dan ook zo'n probleem van gemaakt?
Nee --> dan moet je er nu ook geen probleem van maken.
Ja --> dan ben je psycho.

quote:

Op dinsdag 30 oktober 2007 11:42 schreef Alicia2u het volgende:

[..]

Ik wil geen medelijden van m'n vriend. Ik wil wel praten over hoe hij de dingen ziet, want obviously zien wij de dingen heel anders en dat zou ik graag begrijpen.

Is toch logisch dat je op 1 lijn wil zitten met je vriend?? Ik denk dat je beter ipv alleen er met andere over praten, je er samen met iemand anders over moet praten.....Iemand die weet waar hij/zij het over heeft en kan vertellen waar aan gewerkt moet worden. Je zal je alleen maar kutter gaan voelen en daar heeft niemand wat aan.
Zolang je het bij jezelf blijft zoeken zal je het antwoord niet snel vinden denk ik.

quote:

Op dinsdag 30 oktober 2007 12:02 schreef VonHinten het volgende:
Hij ziet die meid als zijn zus en kan zijn verhaal bij haar kwijt. Ondertussen gaat hij niet vreemd. Jij mag die andere meid echter niet.

Ik zie het probleem niet. Als die andere meid daadwerkelijk zijn zus was geweest (en dus niet een vriendin van hem), had je er dan ook zo'n probleem van gemaakt?
Nee --> dan moet je er nu ook geen probleem van maken.
Ja --> dan ben je psycho.

MAAR het is zijn zus niet!! Als dat zo was, was er iid geen probleem geweest, maar dat is nou eenmaal niet zo....
Hij kan er ook ineens achter komen dat ie toch wat meer voor der voelt. WAT niet zou gebeuren als het zijn zus zou zijn, maar dat is niet zo......

quote:

Op dinsdag 30 oktober 2007 12:04 schreef xxjosjex het volgende:

[..]

MAAR het is zijn zus niet!! Als dat zo was, was er iid geen probleem geweest, maar dat is nou eenmaal niet zo....
Hij kan er ook ineens achter komen dat ie toch wat meer voor der voelt. WAT niet zou gebeuren als het zijn zus zou zijn, maar dat is niet zo......

Dan moet ze een topic openen over het feit dat ze hem niet vertrouwt of bang is dat hij op den duur op haar zal vallen. Maar hier doet ze het voorkomen alsof het grootste probleem de slechte relatie tussen haar en die net-niet-zus-van-haar-vriend is.

quote:

Op dinsdag 30 oktober 2007 11:42 schreef Alicia2u het volgende:

[..] Zo sta ik nu eenmaal in het leven en ik kan je vertellen dat ik zo niet altijd ben geweest. Ik kon vroeger lol maken om niets en actie ondernemen zonder na te denken over de conceqenties, maar ik ben van een kouwe kermis thuisgekomen en nogal hard met beide benen op de grond gezet. Dit heeft tot gevolg gehad dat ik de dingen nu inmiddels heel anders ervaar, en ja, misschien is dat voor sommige mensen 'zwaar'.

En wat denkt je Partner erover? alles leuk en aardig als je zelf erg tevreden met jezelf bent...
maar het kan misschien zijn dat je partner ook graag een vriendin heeft waar hij wél leuke lol mee kan hebben, die ook interesse heeft met zijn persoonlijke sores (zoals bij die broer die opgenomen werd) en waarmee hij wél goede en diepe gesprekken kan hebben.

zonder dat hij daarbij afgemeten wordt aan de 'teleurstelling' die die vriendin kennelijk door andere mannen ervaren heeft, en waar hij (naar ik aanneem) _niet_ schuldig aan was?

Teveel vrouwen in dit topic die het kennelijk heel normaal vinden om hun vriendjes te willen vormen en manipuleren. Hij heeft een goede vriend gevonden in de vorm van een meisje. Deal with it! Gelukkig een kerel met ruggegraat. Al die zielige hapklare brokken die zich laten omtoveren tot schoothondjes wanneer de vriendin in de stress schiet over een vriendschap, gadver. Misschien bedoelen jullie het niet zo, maar er staan dingen in dit topic waar mijn haren van overeind gaan staan.

Het enige waar ik mijn bedenkingen bij heb is het blijven slapen (zeker als jullie drie redelijk dicht bij elkaar wonen). Daarnaast moet hij natuurlijk wel genoeg aandacht aan je schenken. Maar je mag hem niet claimen en al helemaal niet gaan 'verbieden' met haar om te gaan.

Ik denk dat er verder al heel veel is gezegd in dit topic. Laat je niet gek maken! Ik kan niet oordelen over je verleden, en zal dat dus ook zeker niet doen. Maar zoals gezegd, probeer er niet zwaarder aan te tillen dan noodzakelijk is. Misschien naief, maar als je hem vertrouwd en hij zegt dat het puur een goede vriend is, vertrouw daar dan ook op. Als jij meer van de relatie verwacht, probeer dan eerst naar jezelf te kijken. Waarom hebben jullie niet de gesprekken die jij zo graag zou willen hebben? Waarom kiest hij ervoor deze dingen met haar te bespreken? Ik wil niet zeggen dat het jou schuld is. Meestal is het iets van twee kanten, maar probeer daar dan op te focussen. En focus niet op haar! Zodra jullie beter communiceren zal bij hem vanzelf de behoefte om naar haar toe te gaan verminderen. Zodra je hem voor het blok zet is het waarschijnlijk snel over.

quote:

Op dinsdag 30 oktober 2007 12:08 schreef VonHinten het volgende:

[..]

Dan moet ze een topic openen over het feit dat ze hem niet vertrouwt of bang is dat hij op den duur op haar zal vallen. Maar hier doet ze het voorkomen alsof het grootste probleem de slechte relatie tussen haar en die net-niet-zus-van-haar-vriend is.

Point taken...
Maar misschien dat het ergens toch wel ook een rol speelt en meespeelt in het vervelende gevoel wat ze erbij heeft?
Als ze al eens gekwetst is doordat een relatie uit is gegaan omdat er een ander in het spel was?!?!

TS:
Uiteindelijk zijn gevoelens niet zomaar uit te schakelen en lijkt me erover praten met je partner toch het beste.....Misschien kan hij je uiteindelijk toch het vertouwde gevoel geven wat je zoekt zonder dat er iets hoeft te veranderen aan de situatie?

quote:

Op dinsdag 30 oktober 2007 12:17 schreef RM-rf het volgende:

[..]

En wat denkt je Partner erover? alles leuk en aardig als je zelf erg tevreden met jezelf bent...
maar het kan misschien zijn dat je partner ook graag een vriendin heeft waar hij wél leuke lol mee kan hebben, die ook interesse heeft met zijn persoonlijke sores (zoals bij die broer die opgenomen werd) en waarmee hij wél goede en diepe gesprekken kan hebben.

zonder dat hij daarbij afgemeten wordt aan de 'teleurstelling' die die vriendin kennelijk door andere mannen ervaren heeft, en waar hij (naar ik aanneem) _niet_ schuldig aan was?

Ze zijn al 3 jaar bij elkaar, dus zo'n ongelofelijk onuitstaanbare zuurpruim zal ts niet zijn. En zoals ze al heeft gezegd. Hij heeft eenzelfde relatie met haar als met die vriendin, op de seks na. Dat betekend dat ze het over dezelfde dingen hebben en evenveel lol met elkaar hebben.

Daar de relaties gelijkwaardig aan elkaar zijn en ts al 3 jaar een relatie heeft met haar vriend. Zou ts meer krediet moeten verdienen dan de vriendin. En daar zal ze dan ook een compromis over moeten sluiten met haar vriend, zonder zichzelf weg te cijferen, wat ze gewend is te doen door alle meuk uit het verleden.

als hij er voor kiest om zijn persoonlijke dingen eerst en alleen aan dat andere meisje te vertellen
terwijl jij juist behoefte hebt aan een sterke emotionele band
zie ik weinig heil in de relatie

Inderdaad.. het euvel is hier het blijven slapen...

Ik kan en wil mijn vriend niet verbieden met haar om te gaan. Dat wij elkaar niet mogen, dat is niet zijn probleem. Al heeft hij wel gezegd dat zodra ze tegen hem gaat zitten kwaadspreken over mij dat het over is met hun vriendschap. Gelukkig aan de ene kant, dat ze wel haar fatsoen weet te behouden en niet begint tegen hem over mij

Alleen het blijven slapen... daar ben ik duidelijk over geweest. Ook al slapen er nog 100 mensen daar, na een feestje bij haar heb ik gewoon liever dat je thuis slaapt en dat respecteert hij. Verder zeur ik niet over haar, als hij met haar sms-t en afspreekt (wat gelukkig zelden is door drukte), wat ik in het begin van onze relatie nog wel eens deed. Maar dat kwam omdat ik nogal onzeker was over de relatie: is dit het wel? Houdt hij echt van me? Wat ziet hij in me?

Inmiddels weet ik dat hij 100% voor mij gaat, en nou ja, die vriendin, prima ik ga wel wat leuks met mijn vrienden doen als hij daar heen wil en verjaardagen met haar erbij meng ik me ook in een ander groepje

Als die vriend van jou perse bij haar wil blijven slapen, vind ik het raar. Hij heeft, als jouw vriend, tot op zekere hoogte rekening te houden met jouw gevoelens, en daar helpt 'bij een andere vrouw waarvan hij houdt als vriend slapen' niet bij

dus nou ja... leer er mee leven. Dat jullie elkaar niet mogen staat vast, maar zoals eerder gezegd: zou je ook zo moeilijk doen als het een man was?

Zelf heb ik meer vrienden dan vriendinnen... dan zou m'n vriend constant jaloers moeten zijn als hij mij zou verbieden met mn beste vriend om te gaan maargoed.. daar bljif ik ook niet slapen

quote:

Op dinsdag 30 oktober 2007 12:33 schreef BubblegumBarbie het volgende:

[..]

Ze zijn al 3 jaar bij elkaar, dus zo'n ongelofelijk onuitstaanbare zuurpruim zal ts niet zijn. En zoals ze al heeft gezegd. Hij heeft eenzelfde relatie met haar als met die vriendin, op de seks na. Dat betekend dat ze het over dezelfde dingen hebben en evenveel lol met elkaar hebben.

leuk ja, maar een waarde oordeel van een vrouw, die al direkt stelt dat er 'wel een duidelijke persoonlijke band _moet_ zijn, want de vriend van de TS is nog bij dr.

Laten we aannemen dat de vriend van de TS een man is, en geen vrouw; in dat geval is het helemaal niet zo vreemd dat hij bij zn partner blijft ook zonder die persoonlijke band.
Dat zal eraan liggen dat de sex plat gezegd gewoon goed is en hij op dat gebied niks te klagen heeft en waarschijnlijk ook geen enkele sexuele behoefte aan dat andere meisje.


Echter, wat de TS heel duidelijk aangegeven heeft is dat bij een voor de vriend zeer belangrijke emotionele zaak de TS vrijwel niks ervoer, de broer die opgenomen werd.
Ook belangrijk, ze geeft in de Openingspost ook duidelijk aan dat ze dat eerst zel s helemaal 'niet doorhad' wat het met hem deed.

de TS vervolgt de uitleg daarover gelijk met en 'klacht over hoe zij zich erover voelt... dat ze zich 'verraden' voelt omdat dr vriend zn gevoelens bij en andere vrouw uit en niet bij haar ....
maar wat ik daarbij compleet mis is dat ze nauewelijks geintersseerd lijkt te zijn in het gevoelsleven van dr vriend bij die moeilijke situatie rondom zijn broer, maar de 'klacht enkel en allen op zichzelf betrekt.

met alle respect, maar volgens mij is het daar de vriend die het erg moeilijk heeft en waarbij de TS kennelijk niet de 'vriendschap' en ondersteuning aan haar vriend bood, waarna hij dus naar iemand anders ging.

Dat is minstens een mogelijkheid die de TS óók eens zou moeten overwegen, of zijzelf het niet is die zelf ook weinig ruimte biedt voor andere problemen dan 'haar eigen sores', en die zou kunnen leren meer aandacht aan de gevoelens van haar partner te besteden.

Uit haar posts komt ze (met alle respect, het klinkt een beetje hard, maar dat is niet zo bedoelt) een beetje tezeer 'op zichzelf gericht' en vooral geintersseerd in haar eigen gevoelens, en niet direkt in staat veel 'emotionele inlevings-capaciteit' jegsn en ander, specifiek haar vriend te hebben.
Ook blijkt dat ze niet communiceert naar haar vriend toe, ze geeft zelf ook aan bij die problemen die ze bij die andere vriendin had, niks te hebben gezegd t´tdat die vriend het uiteindelijk merkte en ook toen was hij dus kennelijk die het gesprek erover aanging.

Wat Motorbloempje zegt kan ik me wel in vinden. Mooi beschreven meid.
RM-rf, ook goed en helder gesteld, lijkt me zeer belangrijk.

Natuurlijk zijn er grenzen, en slapen is een hele twijfelachtige... dat daar moeilijk over wordt gedaan kan ik me wel iets bij voorstellen. Maar verder dan dat is dit iets tussen jullie twee om op te lossen. Niet je eigen gebrek aan communicatie en zelfvertrouwen op haar afschuiven.

Een vriendin van mij komt uit een andere stad. We doen regelmatig dingen, en dan blijft ze hier slapen, om de simpele reden dat ze 's nachts niet terugwil. Ze heeft een vriend, nooit problemen gehad...

Als die vriendin echt vlakbij woont, lijkt het mij inderdaad niet verstandig te blijven slapen

quote:

Op dinsdag 30 oktober 2007 12:30 schreef xxjosjex het volgende:

[..]

Point taken...
Maar misschien dat het ergens toch wel ook een rol speelt en meespeelt in het vervelende gevoel wat ze erbij heeft?
Als ze al eens gekwetst is doordat een relatie uit is gegaan omdat er een ander in het spel was?!?!

Als als als... Misschien is haar vriend wel een dekhengst die alles beuneert met een hartslag. Ik baseer mijn posts op de OP, niet op evt. als-als-als dingen. Maar wie weet heb je gelijk.

Ik ben de vriend in kwestie en ik wil even een paar dingen ophelderen. Het is echt niet zo dat ik vaker bij die vriendin zit dan bij mijn vriendin (degene die heeft gepost). Ik ben bijna elke dag bij mijn vriendin, ik slaap hier en ik doe mijn deel in het huishouden. Als ze tijd heeft dan doen we dingen samen, zo ga ik ook 1 keer in de week mee naar haar paard.

Die goeie vriendin spreek ik wel vaak op msn en in smsjes. Maar haar echt zien gebeurt ook maar gemiddeld zo'n 1 keer in de maand (soms niet eens, behalve dan in de zomervakantie). Ze woont echt niet naast de deur. Het is waar dat ik dan vaak blijf slapen (meestal van zaterdag op zondag), maar het is nooit met haar alleen. Er zijn altijd veel meer mensen bij. Het zijn zeg maar een soort slaapfeestjes. Dit doen we omdat we elkaar al niet zovaak kunnen zien.

Het is waar dat ik haar ben gaan zien als een zus. Ik deed vroeger ontzettend veel met mijn broer en we hadden een sterke band. Hier is een flinke breuk in gekomen door omstandigheden en voor mijn gevoel heeft zij dat gat een beetje opgevult. Het is niet zo dat ik mijn broer heb opgegeven, maar het is wel zo dat ik de dingen mis die we deden en een deel van de band die we hadden. Ik ga hem nog wel opzoeken, maar voor mij voelt het dan of ik gedeeltelijk met een ander praat en dat vind ik moeilijk.

Ik wil mijn vriendin dan niet altijd oplasten met die problemen omdat ze al zoveel stress heeft (vooral door school). Dat is erg dom van me, want ik ben erachter gekomen hoeveel pijn dat haar doet. Daar voel ik mezelf verschrikkelijk door. Ja, ze is voor mij ook the one. Ik wil haar geen pijn doen. Ik vind zeker niet dat ze zich aansteld. Ik ben zelf ook een erg gevoelig persoon en weet dat als zo'n gevoel er is, dat het dan niet zomaar weggaat.

Mijn vriendin is voor mij belangrijker dan die beste vriendin. Maar ik denk wel dat ik het mijn vriendin kwalijk zou nemen als ik die vriendschap (die voor mij belangrijk is op dit moment, in verband met mijn broer) zou kwijtraken. Ik ben wel van plan om een stap terug te nemen als we er met z'n drieën niet uitkomen.

En nogmaals, ik voel geen liefde voor die vriendin op de manier waarop ik die voor mijn echte vriendin voel. Die gaat voor mij veel dieper.

Ben het toch wel in grote lijnen eens met RM-rf.

Ik snap trouwens niet waarom het een probleem is dat hij bij haar blijft slapen. Zou het een probleem zijn als die vriendin een jongen was of maakt hij er een probleem van als jij bij een meisje slaapt?
Ik zie het probleem van het blijven slapen niet, ik ben een jongen en heb ook altijd vaak en nu nog meisjes die bij me blijven slapen/crashen. No problem, is het ineens anders omdat het een meisje is? Wil ik als jongen meteen sex met elk meisje was ik zie of bij me slaapt? Nee natuurlijk niet. Tuurlijk zijn er jongens die wel zo zijn, maar er zijn ook meisjes die zo zijn.

Ik zelf heb altijd meer vriendinnen gehad dan vrienden. Daar klikt het altijd wat beter mee. Mijn beste vriendin blijft ook regelmatig slapen (op de stretcher) en ja ze heeft twee vriendjes gehad die dat een probleem vonden. Zelfs nadat ik had gesproken met de jongens en zeer mijn best heb gedaan om aardig te zijn. Stelde ook voor om dan een keer met een groep te gaan wakeboarden of snowboarden ofzo. De jongen in kwestie vond dat een goed idee en ging toen lopen opscheppen over dat hij enorm goed kon snowboarden en zijn vader advocaat was(?!). Zelfs toen ben ik aardig gebleven en heb ik niets laten merken. De relatie heeft niet lang stand gehouden, niet omdat ik met haar bevriend was maar omdat haar vriend alles beter wilde doen dan ik. Hij zag mij als rivaal, en wilde mij met alles overtreffen. Ik was helemaal geen rivaal want ik wil alleen vriendschap en niets meer.

Hij voetbalt toch ook wel eens met zijn vrienden en niet met jou? Of speelt een spelletje enz. Ik doe ook met verschillende mensen verschillende dingen. Heb een paar echte game vrienden en een paar vrienden waarmee je goed over het leven kan filosoferen. Heb vriendinnen waarmee ik over onzinnige dingen kan praten en verschrikkelijk veel lol heb, heb ook vriendinnen die ik help door veel te praten en veel motiveer.

quote:

Op dinsdag 30 oktober 2007 13:10 schreef Elessar1987 het volgende:
Ik ben de vriend in kwestie en ik wil even een paar dingen ophelderen. Het is echt niet zo dat ik vaker bij die
Blablabla
En nogmaals, ik voel geen liefde voor die vriendin op de manier waarop ik die voor mijn echte vriendin voel. Die gaat voor mij veel dieper.

Dan snap ik je vriendin al helemaal niet meer.

A. Ik snap echt totaal niet wat het probleem is en zou als vriend zijnde ook flink geirriteerd zijn. Zeker wanneer er een vals beeld geschetst word wat als basis dient om advies te vragen/krijgen. Je wilt schijnbaar alleen maar horen dat je een verschrikkelijke vriend hebt die totaal geen rekening met je gevoelens houd.

Ja je stelt je enorm aan, Ja je bent een dramaqueen, Ja ik snap wel dat hij naar een ander meisje toe gaat waar hij plezier mee kan hebben, Ja je bent onzeker/jaloers.

Pff, TS, ga alsjeblieft met een psycholoog praten. Trek je niets aan van wat hier geschreven wordt door zelf uitgeroepen psychologen. Dit schiet NIET op. Je raakt zo alleen maar meer verward.