quote:Op zaterdag 13 oktober 2007 11:19 schreef miss_sly het volgende:
Ik wil het niet in Z&G posten en vind ook niet dat ik bij de meiden in "Als zwanger worden..." hoor, nu. Mar ik dnek dat ik deze week best wel eens mijn gevoelens kwijt wil.
Ik hang een beetje tussen hoop en vrees, maar wil me niet te veel aan de hoop vasthouden. Tegelijkertijd zoek ik op internet en kom verhalen tegen over diapauze en denk "misschien toch...". Ik wil thuis rondhangen met de gordijnen gesloten en wachten tot het maandag is, maar tegelijkertijd wil ik weg en bezig zijn.
Gelukkig kunnen schaap en ik het wel samen doen, dat scheelt al zo veel!
quote:Op zaterdag 13 oktober 2007 11:25 schreef Isegrim het volgende:
Heel veel sterkte, sly.
quote:Op zaterdag 13 oktober 2007 12:04 schreef simmu het volgende:
sterkte Miss_Sly!
quote:Op zaterdag 13 oktober 2007 12:18 schreef Fuente het volgende:
Jeetje Miss_Sly... veel sterkte!
quote:Op zaterdag 13 oktober 2007 12:27 schreef Reya het volgende:
Veel sterkte sly, hopelijk blijkt alles volgende week toch goed te zijn
quote:Op zaterdag 13 oktober 2007 12:39 schreef Geartsjuh het volgende:
Jemig Miss, wat een verschrikkelijk nieuws.. Heel veel sterkte toegewenst deze week. Ik hoop dat alles toch goed blijkt te zijn. Het is jullie zo gegund.
quote:Op zaterdag 13 oktober 2007 12:58 schreef Brighteyes het volgende:
Ik zat idd ook te denken aan diapauze (wist niet hoe het heette) of het dat niet stiekem toch nog kon zijn.
Ik wilde dat ik meer voor je kon doen dan een hier een knuffel geven en zeggen dat ik aan je denk...
quote:Op zaterdag 13 oktober 2007 13:40 schreef Memento-Mori het volgende:
hier ook heel veel sterkte miss en schaap, ik duim voor jullie....
quote:
quote:Op zaterdag 13 oktober 2007 14:02 schreef Madelieve het volgende:
Lieve lieve Miss Sly, wat een vreselijk eng nieuws! Het is jullie zo vreselijk gegund na al die tijd... ik kan alleen maar heel hard meeduimen dat alles goed is op de 22ste.
Hele dikke knuffel xxx
quote:Op zaterdag 13 oktober 2007 14:42 schreef leonieke het volgende:
miss_sly ik blijf voor jullie duimen dat je de 22e goed nieuws te horen krijgt. Veel succes tijdens deze slopende dagen
quote:Op zaterdag 13 oktober 2007 15:06 schreef lady-wrb het volgende:
veel sterkte miss sly, ik hoop voor jullie op goed nieuws
We hebben vandaag een beetje aan bezigheidstherapie gedaan: we zijn rond een uur of 12 vanochtend in de auto gestapt en hebben een rondje memory lane uit onze biede jeugd gedaan. We komen net weer thuis, zijn een uitgebreid rondje via de afsluitdijk rond het Ijsselmeer gereden. Niet teveel nadenken, geen mensen hoeven te spreken, niets moeten, alleen een beetje rondkijken en elkaar vertellen over vroeger. 1 dag voorbij, morgen weer een nieuwe.
Bij thuiskomst stond er een bos bloemen met een kaartje van mijn vriendinnetje; zo lief.
ik weet verder niet wat te zeggen... Wat verschrikkelijk die onzekerheid. Hoop zo met je mee. 
Het zal wel even moeilijk zijn om morgen weer te moeten werken. Heel veel sterkte deze week Miss Sly en schaap. Ik duim mee voor goed nieuws.
In ieder geval sterkte met die mensen morgen!
Ik heb geen zin in mensen. Het nare is ook, dat ik lichamelijk gewoon nog zwanger ben. Ik ben nog steeds erg moe en mijn borsten doen behoorlijk pijn. Ik moet gewoon netjes eten en drinken alsof ik zwanger ben. en dat wil ik ook, het zou niet eerlijk zijn om daar nu al mee te stoppen, nu er nog een klein kansje is dat het nog goed komt. Maar jeetje, wat heb ik weinig zin om me onder de mensen te begeven, uitleg te geven en verder zwanger te lopen zijn.
Weet je zeker dat je wel wil gaan werken?
Bij ziekmelden zal je het ook wel uit moeten leggen voor zo'n langere periode maar ik kan me ook voorstellen dat je nog wel even in je coconnetje zou willen blijven de komende dagen...
Makkelijk kleppen van mijn kant, ik ben je baas of collega niet, maar als je echt gek wordt op je werk gewoon naar huis gaan hoor! Ik denk dat niemand het niet zal begrijpen zeg maar...
Je hoeft toch ook niet de hele week thuis te gaan zitten? Ik bedoel dat hoef je toch niet nu te besluiten? Als jij je vandaag te rot voelt om te werken, dan maar niet. Misschien denk je er morgen anders over, misschien niet....Succes.
Ik denk aan je deze week!
Als je je ziekmeld en uitlegt waarom hoef je niet letterlijk thuis te zitten. Kan je af en toe even wandelen, strand,bos, duinen even uitwaaien.
En msischien dat je morgen of een andere dag wel wat "zin" hebt in afleiding van collega's en anders ligt je 1 iemand in die de rest inlicht over het gebeuren en dan met de vraag je er niet naar te vragen dat je er zelf over begint als je er over wilt praten.
succes meid
quote:Ik sluit me helemaal aan bij die post. Als je het niet trekt, gewoon naar jouw baas stappen en de situatie uit de doeken doen. Ik kan me niet voorstellen dat er één baas zou zijn die hier moeilijk over zou doen...Op maandag 15 oktober 2007 08:15 schreef Brighteyes het volgende:
Ja, ook dat zat ik me te bedenken, thuis kan ook wel eens heel beklemmend zijn.
Makkelijk kleppen van mijn kant, ik ben je baas of collega niet, maar als je echt gek wordt op je werk gewoon naar huis gaan hoor! Ik denk dat niemand het niet zal begrijpen zeg maar...
. Wat een lange week zo.. Ik kan me voorstellen dat je geen zin hebt om te werken. Aan de andere kant is de afleiding misschien ook wel lekker? Probeer iig wel lekker bezig te zijn (vooral met leuke dingen, voor zo ver dat gaat), anders duurt het allemaal nog langer. !Ik hoop op goed nieuws en duim met jullie mee.
Eindelijk, eindelijk, eindelijk.. en dan dit
Heel veel sterkte iig de komende dagen
Nog 6 dagen te gaan.
dan maar.Heel veel sterkte de rest van de week he?
Het voegt niets toe, maar ik denk wel aan je!
ook al ken ik je niet, ik moet toch elke dag even aan je denken..heel erg veel sterkte de komende dagen
Onwijs veel sterkte toegewenst de komende dagen! Ik ga echt duimen voor een goed bericht voor jullie.
Ik ga gewoon heel hard voor jullie duimen
En met mijn collega's omgaan gaat redelijk, zolang ze me een beetje met rust laten en niet te moeilijke (erg subjectief op dit moment) dingen van me vragen. Toen mijn ene collega net vertelde dat er toch een bezwaar op onze dakopbouw is ingediend, kon ik me nauwelijk inhouden om tegen hem te snauwen, terwijl hij er toch echt helemaal niets aan kan doen. Integendeel, hij heeft heel hard gewerkt om ons te helpen.
Eigenlijk wil ik hier ook helemaal niet zijn, maar alleen maar thuis zitten is ook niks...ik weet het gewoon niet.
Sterkte meis, ik denk aan je
Als het goed is word ik miv vandaag wel ziek gemeld (waren ze vergeten) dus hoef ik me niet erg schuldig te voelen dat er neit veel nuttigs uit mijn handen komt en ik maar ene paar uurtjes aanwezig ben.
ik ben aan het aftellen tot het moment dat ik denk dat ik met een beetje fatsoen naar huis kan...
Op zich zou het met niet verbazen als het nu spontaan op gang komt. Ik geloof dat ik er, voor zover mogelijk, klaar voor ben om afscheid te nemen en te accepteren dat het deze keer gewoonweg niet gelukt is, hoe verdrietig ook.
Even afwachten of het doorzet.
Ik weet echt even niet meer wat ik zou kunnen zeggen...
Dit is zo wreed
Schaap heeft voor ons een paar dagen geboekt in een hotelletje op Texel, dus we vertrekken morgen en komen zondag wer naar huis. Even eruit, frisse neus, andere omgeving.
En verder met afwachten.
Iedereen bedankt voor het meeleven, het helpt niet, maar het doet wel goed.
Goed dat jullie er even een paar dagen tussen uit gaan, de afleiding en het uitwaaien kunnen jullie vast goed gebruiken
erg lief van schaap dat hij een weekendje 'uitwaaien" geboekt heeft..
Heel veel sterkte.
hopelijk kunnen die paar dagen weg wel voor een paar bijzondere momenten zorgen Huilen en lach zoveel als kan
heel veel sterkteGoed idee, even uitwaaien. Ik noem het tegenwoording "doorwaaien", alsof de wind door mijn hoofd alles even leeg en fris maakt. Nogmaals sterkte samen.
luister naar je gevoel wat werken betreft.
Waai maar lekker uit Miss-Sly.
En je hoofd staat er nu hlemaal niet naar en ms is het wel ontactisch..sorry daarvoor dan, maar iig weet je nu wél dat je zwanger kan worden, misschien is dat uiteindelijk een hele kleine pleister op de wond?
Ik vind het echt super van je vriend dat ie een weekendje weg heeft geboekt en dat jullie nu even aan het uitwaaien zijn. Echt even wat jullie nodig hebben
Geen verandering, geen grote hoeveelheden bloed. Sinds donderdag heb ik zo nu en dan wat bloed verloren, maar het is zo weinig. Ik zou het per dag met een inlegkruisje gemakkelijk redden. Ik heb ook nog steeds geen buikpijn ofzo en mijn borsten doen nog steeds erg pijn.
Lieve Vivi, het is niet ontactisch, en het is wel iets wat ik zelf ook al bedacht had. Het was natuurlijk iets waarvan ik nog niet wist of ik het kon. Van de andere kant: zwanger worden is niet voldoende; om een kind te krijgen zal ik het ook moeten blijven.
Ik moet telkens weer denken aan die zaterdagochtend dat we een positieve test hadden. Het was zo onwerkelijk, maar ook zo heerlijk. Had niet kunnen bedenken dat het zo zou kunnen voelen na een paar weken.
Eerst dacht ik dat het nooit maandag zou worden, nu zou ik willen dat het morgen niet al maandag is....
ik zal aan jullie denken...
Veel sterkte met het afwachten tot de echo morgen. Ik blijf hopen op een wonder.
Ik blijf ook meehopen, meeduimen en heel erg aan je denken morgen
. Ik hoop dat jullie toch positief nieuws krijgen. Ik duim ook heel hard mee <3 Ik hoop zo vreselijk mee dat er een klein kloppent hartje te zien is vandaag.
Sterkte Miss_Sly en man.
En ik duim.
quote:Op maandag 22 oktober 2007 09:34 schreef miss_sly het volgende:
Als jullie positieve gedachten ook maar een heel klein beetje helpen, dan moet het er straks gewoon goed uitzien!
en succes 
!! Hoe laat moet je?quote:11 uur echo, half 12 gesprek met de gyn.
Ben toch wel zenuwachtig...
quote:Heel veel succes straks. Zit hier helemaal zenuwachtig met je te zijn.Op maandag 22 oktober 2007 09:39 schreef miss_sly het volgende:
[..]
11 uur echo, half 12 gesprek met de gyn.
Ben toch wel zenuwachtig...
Succes straks, miss_sly
quote:Ow dat wachten duurt zo lang hè? Logisch dat je zenuwachtig bent hoor.Op maandag 22 oktober 2007 09:39 schreef miss_sly het volgende:
[..]
11 uur echo, half 12 gesprek met de gyn.
Ben toch wel zenuwachtig...
Ik blijf duimen!
Ik hoop zo ontzettend dat jullie goed nieuws hebben gekregen.
De gyn vroeg wat we wilden: wachten of het spontaan alsnog op gang zou komen, een curetage of opwekken met medicijnen. Wachten wilden we niet, we hebben afgelopen 10 dagen al gewacht en dat vonden we lang genoeg. Het opwekken met medicijnen kan aanstaande woensdag al, een curetage heel misschien vrijdag en anders pas ergens volgende week. Aangezien ik al wat licht bloedverlies heb en zo snel mogelijk actie wil, hebben we gekozen voor het opwekken met medicijnen.
Aanstaande woensdag moet ik me om 10 uur melden in het ziekenhuis. Ik krijg dan medicijnen en moet dan een uur of 2 in het ziekenhuis wachten, zodat ze eea kunnen monitoren. Daarna mag ik naar huis en moet de miskraam op gang komen.
BE, wil je ons in Z&G uit de lijst halen?
Sterkte. 
Heel erg veel sterkte beiden
Had zo gehoopt hier goed nieuws te lezen...
Oh jongens...
Wat vind ik dit verdrietig zeg... Ik zal het lijstje aanpassen...
wat ontzettend klote miss_slyheel veel sterktte!
Het was jullie zo gegund en dan gebeurt dit... Heel veel sterkte voor jullie allebei.
Sterkte
Heel veel sterkte voor jullie beiden!
Ik weet niet hoe je je voelt, heb er geen ervaring mee. Maar ik hoop dat het binnenkort weer ok gaat!
Sterkte met het verwerken van dit verlies.
quote:Hoi miss_sly,Op maandag 22 oktober 2007 13:19 schreef miss_sly het volgende:
Het was niet goed. Er was geen groei tov vorige keer en er was geen hartje.
De gyn vroeg wat we wilden: wachten of het spontaan alsnog op gang zou komen, een curetage of opwekken met medicijnen. Wachten wilden we niet, we hebben afgelopen 10 dagen al gewacht en dat vonden we lang genoeg. Het opwekken met medicijnen kan aanstaande woensdag al, een curetage heel misschien vrijdag en anders pas ergens volgende week. Aangezien ik al wat licht bloedverlies heb en zo snel mogelijk actie wil, hebben we gekozen voor het opwekken met medicijnen.
Aanstaande woensdag moet ik me om 10 uur melden in het ziekenhuis. Ik krijg dan medicijnen en moet dan een uur of 2 in het ziekenhuis wachten, zodat ze eea kunnen monitoren. Daarna mag ik naar huis en moet de miskraam op gang komen.
BE, wil je ons in Z&G uit de lijst halen?
Ik had zo voor jullie gehoopt dat het anders zou zijn!
Ik heb hier bewust nog niet gepost, hopend dat je goed nieuws zou krijgen. Bij mij is het namelijk ook niet goed gegaan. de 15e begon bij mij het vloeien en vandaag heb ik een controle echo gehad. Ik ben inderdaad niet zwanger meer.
Ik hoop dat het allemaal een btje soepel mag gaan voor je de komende dagen. Het verdriet is al zwaar genoeg!
Sterkte!!
quote:Ow Diesz, wat verdrietig voor je!Op maandag 22 oktober 2007 14:11 schreef Diesz het volgende:
[..]
Hoi miss_sly,
Ik had zo voor jullie gehoopt dat het anders zou zijn!
Ik heb hier bewust nog niet gepost, hopend dat je goed nieuws zou krijgen. Bij mij is het namelijk ook niet goed gegaan. de 15e begon bij mij het vloeien en vandaag heb ik een controle echo gehad. Ik ben inderdaad niet zwanger meer.
Ik hoop dat het allemaal een btje soepel mag gaan voor je de komende dagen. Het verdriet is al zwaar genoeg!
Sterkte!!
Ik wens jou ook veel sterkte
Sterkte
Wat ellendig, ik had zo gehoopt op goed nieuws..... Heel veel sterkte de komende zware dagen/weken/nog langer.... en ook voor Diesz natuurlijk Veel valt er niet te zeggen...
Ik wens jullie en jullie partners veel sterkte toe de komende verdrietige tijd...
Miss Sly sterkte de komende dagen. Diesz jij ook.
Diesz, jij ook heel erg veel sterkte.
En Diesz ook veel sterkte toegewenst...
Miss_sly en man, Diesz natuurlijk ook... Sterkte Jullie allebei veel sterkte, dit had heel anders moeten gaan, vind ik. Ik weet wat jullie doormaken, wij kregen bij de 12 weken echo te horen dat ons kindje al een paar weken niet meer leefde, en heb daarna een curretage gehad.
Mochten jullie vragen hebben, aarzel niet.
Heel veel sterkte, neem de tijd dit te verwerken. Het is bij mij al een paar maanden terug maar ik moet nog huilen als ik jullie verhaal lees en dit typ.
Nogmaals, heel veel sterkte allebei!
Ook voor jou Diesz heel veel sterkte...
Lieve miss-sly ik weet nog dat we het er een paar weken geleden over hadden dat we ooit bovenaan in het lijstje van Z&G zouden staan...het heeft niet zo mogen zijn
Heel veel sterkte
Het is gewoon hartstikke oneerlijk!
en ook voor Diesz uiteraard!
misschien hebben jullie steun aan elkaar, al kan ik me voorstellen dat je je heel graag in jezelf keert nu...
. Diesz, jij ook veel sterkte toegewenst
. quote:Thnx! Ik weet natuurlijk al een week dat er voor nu geen ukje bij komt en eigenlijk wist ik al dat het niet goed zou gaan. Intuitie? Ik zet mijn verhaal zo wel neer in het rammelaarstopic, dat is hier de plek niet. In elk geval kan ik er 'vrede' mee hebben, omdat het voor zowel het kindje als mezelf deze keer niet zonder 'gevaar' zou zijn geweest als het wel goed was gegaan.Op maandag 22 oktober 2007 14:21 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ow Diesz, wat verdrietig voor je!
Ik wens jou ook veel sterkte
Schrik niet de komende week, ik wist namelijk even niet wat me overkwam. Ik was nog geen 6 weken zwanger, maar vloeide minstens evenveel als na mijn vorige bevallingen, inclusief stolsels enzo. (naar praatje, maar ik schrok dus wel even, het is niet niks) Zorg er dus voor dat je daar goed en voldoende maandverband voor hebt! Bij mij heeft het echte vloeien een klein weekje geduurt, nu de laatste beetjes.
Heel veel sterkte!!
En alle anderen, thnx allemaal!!
En natuurlijk ook Diesz sterkte
Diesz voor jou ook...
Diesz, voor jou ook... sterkte!
Sterkte.
sterkte meiden! Ik denk aan jullie!!
Diesz , ook voor jou sterkte
Diesz
peterfan
Ik hoop van harte dat jullie in de toekomst nog wel eens bovenaan zullen staan in Z&G.
.... denk aan jullie...Diesz jij ook sterkte...
en heel veel sterkteDiesz, ook voor jou veel sterkte. Wat naar om dit mee te maken.
wat een hoop narigheid... voor allemaalquote:diesz, het is hier wel het topic voor als je het kwijt wilt! Echt, voel je niet bezwaard als je gevoelens of wat dan ook kwijt wilt!Op maandag 22 oktober 2007 17:52 schreef Diesz het volgende:
[..]
Thnx! Ik weet natuurlijk al een week dat er voor nu geen ukje bij komt en eigenlijk wist ik al dat het niet goed zou gaan. Intuitie? Ik zet mijn verhaal zo wel neer in het rammelaarstopic, dat is hier de plek niet. In elk geval kan ik er 'vrede' mee hebben, omdat het voor zowel het kindje als mezelf deze keer niet zonder 'gevaar' zou zijn geweest als het wel goed was gegaan.
Schrik niet de komende week, ik wist namelijk even niet wat me overkwam. Ik was nog geen 6 weken zwanger, maar vloeide minstens evenveel als na mijn vorige bevallingen, inclusief stolsels enzo. (naar praatje, maar ik schrok dus wel even, het is niet niks) Zorg er dus voor dat je daar goed en voldoende maandverband voor hebt! Bij mij heeft het echte vloeien een klein weekje geduurt, nu de laatste beetjes.
Heel veel sterkte!!
En alle anderen, thnx allemaal!!
Ik was afgelopen week wel bezig geweest met afscheid nemen, omdat ik er toch al wel vanuit ging dat het niet goed zou zijn. Toch was het heel verdrietig om op de echo te zien dat er geen verandeering was, dat het gewoon niet zo mocht zijn.
Ik heb nog een keer vlug het Z&G topic geopend om ons te zien staan...zo ontzettend lang heb ik hier op gehoopt, en ondanks dat ik wist dat de kans heel groot was dat het niet goed was, doet het toch erg veel pijn. Afscheid nemen valt niet mee, maar ik weet dat we, schaap en ik, hier ook doorheen komen.
Alles komt goed, dat was en is mijn motto, en dat blijft gewoon overeind.
Diesz, ook voor jou een verdrietige periode. Heel veel sterkte!
quote:Dank je, ik heb mijn verhaal inmiddels in het rammelaarstopic geplaatst, dan zou het dubbel zijn.Op maandag 22 oktober 2007 21:17 schreef miss_sly het volgende:
[..]
diesz, het is hier wel het topic voor als je het kwijt wilt! Echt, voel je niet bezwaard als je gevoelens of wat dan ook kwijt wilt!
Ik was afgelopen week wel bezig geweest met afscheid nemen, omdat ik er toch al wel vanuit ging dat het niet goed zou zijn. Toch was het heel verdrietig om op de echo te zien dat er geen verandeering was, dat het gewoon niet zo mocht zijn.
Ik heb nog een keer vlug het Z&G topic geopend om ons te zien staan...zo ontzettend lang heb ik hier op gehoopt, en ondanks dat ik wist dat de kans heel groot was dat het niet goed was, doet het toch erg veel pijn. Afscheid nemen valt niet mee, maar ik weet dat we, schaap en ik, hier ook doorheen komen.
Alles komt goed, dat was en is mijn motto, en dat blijft gewoon overeind.
Dat je ondanks het afscheid nemen stiekem toch nog hoop had is heel herkenbaar, dat had zelfs ik tegen beter weten in. Dat het dan echt niet zo mag zijn doet zeer. Ik weet niet hoe lang jullie bezig zijn geweest om zwanger te worden, maar misschien dat je het nu, mits je het aankan en wilt, meteen weer kan proberen? Wij zijn juist even extra voorzichtig de komende tijd, daar je na een miskraam door de hormonen extra vruchtbaar schijnt te zijn. Ik wil eerst goed ingesteld zijn op de insuline om een ukkie een eerlijke kans te geven. Maar voor jullie kan die extra vruchtbaarheid een voordeel zijn? (misschien moet je er helemaal niet aan denken, maar ik werd er zowel in het zh als door een vriendin op gewezen)
Het zal een moeilijke tijd worden, maar zolang je je hart kunt luchten bij je man en ook hier alles van je afschrijft, moet het goed komen!! Zoals ik hier boven al iemand zag schrijven..... ooit staan we bovenaan in Z&G!!! Hoe moeilijk het nu ook even is, positief blijven denken!!!
Take care en als je wilt mag je me ook pb'en!!
quote:Wat verdrietigOp maandag 22 oktober 2007 15:57 schreef peterfan het volgende:
Ook van mij, onbekende maar vaste lurker in OUD, heel veel sterkte allebei.
Ik weet wat jullie doormaken, wij kregen bij de 12 weken echo te horen dat ons kindje al een paar weken niet meer leefde, en heb daarna een curretage gehad.
Mochten jullie vragen hebben, aarzel niet.
Heel veel sterkte, neem de tijd dit te verwerken. Het is bij mij al een paar maanden terug maar ik moet nog huilen als ik jullie verhaal lees en dit typ.
Nogmaals, heel veel sterkte allebei!
Zo'n echo, waar je vol hoop naartoe gaat, blij omdat je een eerste blik kunt werpen op je kindje, en dan krijg je zo'n bericht. Zo verdrietig, ik heb er geen woorden voor.
Jij ook heel veel sterkte met het verwerken
quote:Ik sluit me hierbij aan, ook jij sterkte peterfan!!Op maandag 22 oktober 2007 21:32 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Wat verdrietig
Zo'n echo, waar je vol hoop naartoe gaat, blij omdat je een eerste blik kunt werpen op je kindje, en dan krijg je zo'n bericht. Zo verdrietig, ik heb er geen woorden voor.
Jij ook heel veel sterkte met het verwerken
quote:Ik ga het zo lezen!Op maandag 22 oktober 2007 21:30 schreef Diesz het volgende:
[..]
Dank je, ik heb mijn verhaal inmiddels in het rammelaarstopic geplaatst, dan zou het dubbel zijn.
quote:Ik had inderdaad ook al gehoord dat je extra vruchtbaar schijnt te zijn. Ik denk dat wij na de eerste menstruatie verder gaan voor een volgende poging. We zijn al enige tijd bezig, ik weet dat zwanger worden voor mij niet gemakkelijk is, en ik word in december 39. WE hebbebn dus niet heel veel tijd als we verder willen. En ja, ik wil er wel aan denken, ik wil vooruit, niet stil blijven staan. Nu wel even, deze zwangerschap, dit kindje heeft recht op zijn eigen plekje en eigen verdriet, maar daarna willen we zeker verder.Dat je ondanks het afscheid nemen stiekem toch nog hoop had is heel herkenbaar, dat had zelfs ik tegen beter weten in. Dat het dan echt niet zo mag zijn doet zeer. Ik weet niet hoe lang jullie bezig zijn geweest om zwanger te worden, maar misschien dat je het nu, mits je het aankan en wilt, meteen weer kan proberen? Wij zijn juist even extra voorzichtig de komende tijd, daar je na een miskraam door de hormonen extra vruchtbaar schijnt te zijn. Ik wil eerst goed ingesteld zijn op de insuline om een ukkie een eerlijke kans te geven. Maar voor jullie kan die extra vruchtbaarheid een voordeel zijn? (misschien moet je er helemaal niet aan denken, maar ik werd er zowel in het zh als door een vriendin op gewezen)
quote:Als het een goed ding heeft opgeleverd, deze zwangerschap, dan is het juist de relatie met mijn vriend. Ik ben erg geneigd om in een kluizenaar te veranderen als ik verdrietig ben, en in het verleden hield dat in dat ik niemand (ook mijn moeder, vriendinnen, mijn partner) wilde zien of spreken.Het zal een moeilijke tijd worden, maar zolang je je hart kunt luchten bij je man en ook hier alles van je afschrijft, moet het goed komen!! Zoals ik hier boven al iemand zag schrijven..... ooit staan we bovenaan in Z&G!!! Hoe moeilijk het nu ook even is, positief blijven denken!!!
Take care en als je wilt mag je me ook pb'en!!
Nu had ik diezelfde neiging (een mens verandert zomaar niet) met 1 verschil: ik had echt behoefte om bij schaap te zijn. Dat vond ik wel heel erg fijn en veelzeggend
Ooit staan we bovenaan, misschien wel samen!
...
sterkte..
Sterkte Ook voor Diesz!
quote:Zag net dat je het hebt gelezen, misschien snap je dan ook waarom ik het niet hier postte
quote:Dan wordt het inderdaad wat krapper qua tijd ja, ik ga voor jullie duimen dat je snel weer zwanger mag zijn!!! Je hebt in elk geval een hele positieve instelling. Je vergeet dit kindje niet, gaat er heel bewust mee om, maar kijkt ook vooruit. Een hele krachtige manier van denken!!Ik had inderdaad ook al gehoord dat je extra vruchtbaar schijnt te zijn. Ik denk dat wij na de eerste menstruatie verder gaan voor een volgende poging. We zijn al enige tijd bezig, ik weet dat zwanger worden voor mij niet gemakkelijk is, en ik word in december 39. WE hebbebn dus niet heel veel tijd als we verder willen. En ja, ik wil er wel aan denken, ik wil vooruit, niet stil blijven staan. Nu wel even, deze zwangerschap, dit kindje heeft recht op zijn eigen plekje en eigen verdriet, maar daarna willen we zeker verder.
quote:Ook dat is heel positief, dan heeft dit kindje je toch iets moois gegeven, ook al kan het er zelf niet zijn. Zelf ben ik heel erg open, is nooit anders geweest, maar dat is niet altijd even handig hoor. Alleen ervaar ik het nu zeker als positief, mensen om me heen weten wat er speelt en ik kan en mag dus gewoon mezelf zijn!Als het een goed ding heeft opgeleverd, deze zwangerschap, dan is het juist de relatie met mijn vriend. Ik ben erg geneigd om in een kluizenaar te veranderen als ik verdrietig ben, en in het verleden hield dat in dat ik niemand (ook mijn moeder, vriendinnen, mijn partner) wilde zien of spreken.
Nu had ik diezelfde neiging (een mens verandert zomaar niet) met 1 verschil: ik had echt behoefte om bij schaap te zijn. Dat vond ik wel heel erg fijn en veelzeggend
Ooit staan we bovenaan, misschien wel samen!
Ooit staan we zeker bovenaan, misschien samen, al hoop ik voor jou dat je sneller zwanger bent dan ik
veel sterkte voor jullie beiden
Moeder natuur kan zo gemeen zijn...
Diesz ook al zo'n nare ervaring...
Sterkte allebei
Heel veel sterkte miss_sly en Diesz!
Ook ik weet helaas wat jullie doormaken....
Ik herken veel in wat jij zegt Miss_sly over je relatie, ook die van ons is nog sterker geworden. Ook hebben we veel steun gekregen uit onze vriendenkring en ik ben heel blij dat we er zo open over zijn geweest, iedereen snapt wat er bij ons speelt.
Over het snel weer zwanger worden: wij zijn er meteen voor gegaan. Helaas is het nu na 5 maanden nog niet gelukt. Volgens mijn vlos moet ik me geen zorgen maken, zo'n curretage geeft je lichaam ook een flinke opdonder...
Bij veel mensen om me heen die een "natuurlijk" miskraam hebben gehad, hoor ik dat ze heel snel (2-3 maanden) weer zwanger waren, dus daar rekenenden wij stiekum ook op... Ook wij hebben best haast, ik ben 33...
In ieder geval, heel veel sterkte iedereen.
peterfan, jouw verhaal komt me bekend voor. wat voel je je dan voor de gek gehouden he. al kreeg ik de echo destijds iets eerder, maar ook bij 12 weken had ik nog niks door gehad waarschijnlijk. (ik heb na die echo nog 3 weken gewacht of 't niet vanzelf op gang zou komen). heel veel sterkte, en ook voor jullie hoop ik dat 't snel weer raak mag zijn!
diesz, jullie ook sterkte en succes, ik hoop dat je lichaam snel ingesteld is op de insuline.
Jouw Anna is in dezelfde maand geboren als dat ik uitgerekend was en als dat een meisje was geweest was ze ook een Anna geweest...
quote:Dank je wel! Fijn dat het bij jou in ieder geval allemaal goed gaat!Op dinsdag 23 oktober 2007 22:07 schreef Brighteyes het volgende:
Peterfan, wat moet dat idd moeilijk zijn zeg... als iemand zo dichtbij je uitgerekende datum zit dan.
(Ik volg jou nu een beetje in het bijzonder, wat hebben jullie een mooie kamertje gemaakt!
(sorry voor de offtopic)) Hele dikke knuffel en veel kracht gewenst zeker voor de komende paar dagen
quote:jee marie...Op woensdag 24 oktober 2007 07:32 schreef Marie79 het volgende:
En dat heb ik dus weer met jouw Anna, Bix...
Jouw Anna is in dezelfde maand geboren als dat ik uitgerekend was en als dat een meisje was geweest was ze ook een Anna geweest...
Je bent waarschijnlijk nog in het ziekenhuis. Ik hoop dat het allemaal een beetje te behappen is voor je. Het is een extra moeilijke dag vandaag. Sterkte!!
quote:he merisse, dat is een tijd geleden.Op woensdag 24 oktober 2007 11:25 schreef Merisse het volgende:
miss_sly wat vreselijk voor jou en schaap, kan het niet met droge ogen lezen.... DAMN het zou gewoon niet moeten mogen. Het ene moment denk je dat je over een maand of acht een kindje hebt en je voelt je zo.. zwanger en verantwoordelijk en vol toekomst en nog geen paar weken daarna is het helemaal weg
Hele dikke knuffel en veel kracht gewenst zeker voor de komende paar dagen
hoe gaat het met je?
Wat vreselijk naar!!! Merisse! Ik mis je
Het is zo bizar, kan het nog niet helemaal bevatten. Ik herinner me nog het ongeloof van de positieve test, en moet je zien waar we nu zijn?
Over twee weken een echo om te zien of alles netjes schoon is en dan wachten op de menstruatie, als die komen wil.
Het is echt over.
Merisse
Ik vind het zo verdrietig voor je. Doe maar rustig aan met alles.
Ik herinner me nog je vragen over 'gaat dat onzekere gevoel nog weg'...
En nu is het weg, alleen helaas om de verkeerde redenen.
Ik wou dat ik iets voor je kon doen...
Probeer nu zo veel mogelijk naar je lichaam te luisteren doe alleen wat voor jou goed voelt! Neem de tijd die je nodig hebt!! Sterkte meissie!!! Mijn HCG was op 12 oktober 9686, op 15 oktober, de dag van de miskraam was deze iets van 8750 en op 22 oktober was deze iets van 5500. Hij zakt dus heel langzaam. Het enige wat ik via google kan vinden is iets waar ik niet echt vrolijk van wordt en wat ik me ook niet voor kan stellen daar ze op de echo niks meer zagen.....
Heeft iemand een idee of dit normaal is? De gyn zei niet echt veel, alleen dat het niet goed zakte en ik dus weer moet prikken.
Ik vind het echt zo heel erg rot, heb d'r geen woorden voor quote:Ik hbe dat ook gehad. Bleek uiteindelijk dat toch niet alles vanzelf was losgekomen en daardoor mijn HCG hoog bleef. Dus toen moest ik na 2 maand nog een cuuretage.Op woensdag 24 oktober 2007 21:59 schreef Diesz het volgende:
Vandaag met de gyn gebeld. Na de echo afgelopen maandag moest ik ook nog mijn HCG laten prikken. Vandaag de uitslag en deze was nog niet genoeg gedaald. Nu moet ik volgende week donderdag weer naar het ziekenhuis om te prikken.
Mijn HCG was op 12 oktober 9686, op 15 oktober, de dag van de miskraam was deze iets van 8750 en op 22 oktober was deze iets van 5500. Hij zakt dus heel langzaam. Het enige wat ik via google kan vinden is iets waar ik niet echt vrolijk van wordt en wat ik me ook niet voor kan stellen daar ze op de echo niks meer zagen.....
Heeft iemand een idee of dit normaal is? De gyn zei niet echt veel, alleen dat het niet goed zakte en ik dus weer moet prikken.
Diesz, soms kunnen er hele kleine stukjes blijven zitten die niet op de echo te zien zijn. Bij mij hebben ze voor de curretage met een cameraatje gekeken en bleek er idd nog een ienieminiestukje te zitten wat nog voor problemen zorgde. Hierna was alles echt schoon en kwam mijn cyclus weer gewoon op gang.
Tenminste, zo ervaar ik het.
Heel veel sterkte, neem echt de tijd. Ik ben na de curretage nog 1,5 week thuis geweest, omdat ik zo veel moest huilen de hele tijd. En nu nog moet ik me bijna ziekmelden als ik ongesteld wordt, of als een vriendin komt vertellen dat ze zwanger is. Het is niet niks, dus zorg goed voor je zelf.
Sterkte!
quote:Je verwoordt het erg goed. Ik heb de positieve testen (maar liefst 3 stuks, omdat ik het maar niet kon geloven), de felicitatiekaartjes en de echo van 12 oktober al bij elkaar gelegd. Ik wil daar een mooi doosje ofzo voor kopen om het bij elkaar te bewaren en weg te zetten, maar niet weg te gooien. Ook fysiek een eigen plekje te geven.Op donderdag 25 oktober 2007 09:33 schreef peterfan het volgende:
Ik herken het gevoel, miss-sly. Opeens niet meer zwanger, opeens dat geheimpje niet meer in je buik. En daar liggen dan al die kaartjes met gelukwensen, en die tijdschriften die je van vriendinnen hebt gekregen. En het cadeautje dat je van je man al gekregen had op moederdag, en het cadeau dat jij had liggen voor vaderdag.... je hoort er niet meer bij en moet met je gevoel weer helemaal terugschakelen naar vroeger, toen je nog gewoon "ik" was, en niet 'wij". En ook al ben je maar een paar weken zwanger geweest, je voelt je helemaal moeder en zal nooit meer hetzelfde zijn.
Tenminste, zo ervaar ik het.
Vreemd is dat, hoe snel je 'wij' wordt. Ik zei gisteren nog tegen schaap dat het zo vreemd voelt dat we weer samen op de bank zitten ipv met z'n drietjes. in gedachten en gevoel waren we echt al een gezinnetje, en nu is dat ineens weg. En ik voelde me zo bijzonder, als zwangere vrouw, en ik moet er ook erg aan wennen dat ik weer gewoon ben.
quote:Ik heb vanaf de echo van 12 oktober al weinig gewerkt. Mijn verwerkingstraject begon toen al, denk ik, omdat we er toch, ondanks een beetje hoop, vanuit gingen dat het niet goed zou zijn. Ik ga maandag weer werken, denk dat dat wel gaat lukken. Afleiding is ook wel weer fijn.Heel veel sterkte, neem echt de tijd. Ik ben na de curretage nog 1,5 week thuis geweest, omdat ik zo veel moest huilen de hele tijd. En nu nog moet ik me bijna ziekmelden als ik ongesteld wordt, of als een vriendin komt vertellen dat ze zwanger is. Het is niet niks, dus zorg goed voor je zelf.
Sterkte!
Goed voor mezelf zorgen ga ik zeker doen. Gelukkig heb ik een heel lieve vriend en hebben we ontzettend lieve familie en vrienden om ons heen, dus het komt zeker weer goed.
quote:Op woensdag 24 oktober 2007 22:35 schreef MeNicole het volgende:
[..]
Ik hbe dat ook gehad. Bleek uiteindelijk dat toch niet alles vanzelf was losgekomen en daardoor mijn HCG hoog bleef. Dus toen moest ik na 2 maand nog een cuuretage.
quote:Het kan dus wel, dat er nog wat zit, ondanks dat ze niks meer konden vinden....... Afwachten dusOp donderdag 25 oktober 2007 07:49 schreef E.T. het volgende:
Och miss-sly
Diesz, soms kunnen er hele kleine stukjes blijven zitten die niet op de echo te zien zijn. Bij mij hebben ze voor de curretage met een cameraatje gekeken en bleek er idd nog een ienieminiestukje te zitten wat nog voor problemen zorgde. Hierna was alles echt schoon en kwam mijn cyclus weer gewoon op gang.
Hoe gaat zo'n curretage dan? Plaatselijke verdoving? Narcose?? (blegh, moet er niet aan denken, ik heb het ziekenhuis de laatste maanden vaker gezien dan in de 32 jaar daar voor en heb het even helemaal gehad )
, een koffertje van de verloskundige met allerlei info, en cadeautjes van onze ouders enzo. Heb dit allemaal bij elkaar gedaan en opgeborgen, hopelijk kunnen we het ooit weer eens te voorschijn halen..Inderdaad, je voelt je ineens zo gewoon. Elke niet-zwangere dag is voor mij nu ook tijdsverpilling. Waar ik eerst moest wennen aan het zwanger zijn (niet meer drinken, niet meer stappen, zo moe enz.), kan ik me nu niet echt meer vinden in mijn leven van voor de zwangerschap. Hopelijk komt dat weer, maar nog hopelijker
is dat over een paar maanden niet meer nodig..quote:Ik wil alleen de dingen die spcifiek voor deze zwangerschap waren opbergen. Het rompertje, de sokjes, het speentje en de twee kleine knuffeltjes blijven gewoon liggen. Misschien in een laatje ofzo, maar ik ga ervan uit dat over een paar maanden deze weer actueel zijn. Echter die kaartjes, testen en de echo zijn zo specifiek voor deze zwangerschap, dat ik die samen definitief wil opbergen.Op donderdag 25 oktober 2007 10:13 schreef peterfan het volgende:
Ik heb ook al mijn spullen bewaard, miss-sly. Had zelf 4 testen
quote:Ik hoop dat die overstap terug naar mijn oude leven net zo gemakkelijk zal gaan als die naar het zwangere leven. Ik heb echt van het ene op het andere moment (omdat de zwangerschap zo onvrewacht was) de ommezwaai gemaakt en nooit ook maar een seconde ergens moeite mee gehad. Ik hoop dat ik for the time being weer net zo gemakkelijk terug kan schakelen en kan genieten van de dingen die ik nu weer wel mag en straks met alle liefde weer laat.Inderdaad, je voelt je ineens zo gewoon. Elke niet-zwangere dag is voor mij nu ook tijdsverpilling. Waar ik eerst moest wennen aan het zwanger zijn (niet meer drinken, niet meer stappen, zo moe enz.), kan ik me nu niet echt meer vinden in mijn leven van voor de zwangerschap. Hopelijk komt dat weer, maar nog hopelijker
Wat was het je gegund en wat ontzettend verdrietig Gelukkig kan ik hier niet over meepraten, maar ik wil je wel alle sterkte, kracht en warmte wensen om dit te doorstaan en het een plekje te geven En natuurlijk ook veel sterkte voor Diesz en peterpan.
Ben net thuis, weinig geslapen en duik nu samen met mijn lief die de hele nacht bij me is gebleven mijn mandje in.
Ik hoop dat het gaat met je?
Sterkte.
Het gaat wel, gelukkig wel. Het is alleen nog erg onwerkelijk allemaal. Ik dacht dat na de miskraam vorige week maandag alles wel klaar was, maar niet dus.
Thnx
Doe rustig aan, he?
Dat had je toch ook nooit meer verwacht lijkt me...
Heel veel sterkte!
Rust goed uit en pas goed op jezelf
rust lekker uit en sterkteMiss Sly, ik hoop echt dat dit echt komt voor jullie!
quote:Misschien in een laatje ofzo, maar ik ga ervan uit dat over een paar maanden deze weer actueel zijn.
Dat is schrikken en waarschijnlijk ook ineens veel pijn hebben! Rustig aan doen en inderdaad, wat de rest zegt, veel sterkte!
Nog een
voor miss_sly, verschrikkelijk om zo je droom weer weg te moeten stoppen.@ All Dit had ik inderdaad niet meer verwacht en het was en is ook even goed slikken. Was goed in paniek gisteren. Gelukkig wel even geslapen net. Heb het begin van de dvd niet eens meer meegekregen, dus dat was wel even lekker!
Thnx voor jullie lieve berichtjes, ik hou jullie op de hoogte
Dat is wel fijn om te lezen!! Hoe heeft zij het destijds ervaren? Ik merk dat ik me toch wel erg wazig voel, het is best onwerkelijk allemaal. Ik dacht eigenlijk 'klaar' te zijn na de miskraam en dan dit ineens. Heb inmiddels gelukkig wel mijn nachtrust in gehaald, bij elkaar 7 uur geslapen vanochtend en vanmiddag.
Ik hoop dat je snel en goed herstelt en dat het ooit allemaal goedkomt
veel sterkte en ik hoop dat je gauw opknapt Ik hoop dat je gauw lichamelijk weer opknapt en de tijd en rust vind om het allemaal een plekje te kunnen geven
quote:Het was een hele klap omdat ze niet eens wist dat ze zwanger was. Ze kreeg vreselijke buikpijn en de arts dacht dat ze een miskraam had hoezo? ben ik zwanger dan? Savonds werd de pijn nog erger en ze zijn toen gewoon naar het ziekenhuis gegaan, daar hebben ze een zw. test moeten doen en tot hun grote verbazing was die positief maar uit de echo bleek dus dat het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap was en werd ze ook meteen geopereerd. Zij heeft toch een tijdje gevoel gehad dat ze nooit meer zwanger zou worden... maar het tegendeel is gebleken dus.Op vrijdag 26 oktober 2007 19:04 schreef Diesz het volgende:
Hey Diaan73,
Dat is wel fijn om te lezen!! Hoe heeft zij het destijds ervaren? Ik merk dat ik me toch wel erg wazig voel, het is best onwerkelijk allemaal. Ik dacht eigenlijk 'klaar' te zijn na de miskraam en dan dit ineens. Heb inmiddels gelukkig wel mijn nachtrust in gehaald, bij elkaar 7 uur geslapen vanochtend en vanmiddag.
Heel veel sterkte en herstel gewenst.
Ik hoop dat je snel weer opknapt ) Dat kan 10 tot 14 dagen aanhouden, jippie!!Ik moet me dus gewoon koest houden en duik nu dus gewoon weer onder een dekbedje op de bank.
Diaan73, dat moet ook erg heftig voor ze geweest zijn!! Ik denk dat het best even heeft geduurd voor ze daarvan was bijgekomen??
Miss_Sly, hoe gaat het met jou?
[ Bericht 0% gewijzigd door bixister op 27-10-2007 23:24:44 ]
Ik ga zometeen weer naar mijn werk. Ik zei gisteren nog tegen schaap: Morgen begint het gewone leven weer, alsof er niets gebeurd is.
Hij zei: Maar er is wel iets gebeurd, en dat moet nu zijn plaatsje krijgen in het gewone leven.
En dat is natuurlijk ook zo, maar het lijkt zo moeilijk. Het voelt nog steeds zo raar om niet meer bijzonder en zwanger te zijn, maar weer...'gewoon'.
Ik heb nog steeds bloedverlies en buikkrampen. Bloedverlies had ik wel verwacht, want dat kan wel enkele weken zelfs duren, had ik gelezen, maar over de krampen kan ik niets vinden. Woensdag had ik uiteraard behoorlijke kramp, maar aangezien de miskraam toen geweest is, was dat logisch. Donderdag leek het eigenlijk met de krampen vrijwel over te zijn, maar sinds vrijdag heb ik toch gedurende de dag regelmatig echt erge krampen. Met paracetamol is het wel te doen, maar fijn is het niet.
Nou, zo maar eens aan het werk dus...
Veel sterkte vandaag en aan jezelf denken, he? Wat niet gaat, gaat nu niet.
Inderdaad, wat we al eerder zeiden; opeens ben je maar weer "gewoon", zonder geheimpje bij je. Vond (en vind) ik ook erg moeilijk. Het leven lijkt haar glans even verloren te hebben. En, zoals eerder gezegd, ik ben sindsdien een ander mens.
Wat ik dus eigenlijk, weer, wil zeggen: Zorg goed voor jezelf!
Diesz...jij ook heel erg veel sterkte
Vandaag moest hij weer werken, de kids gewoon naar school en voor het eerst dus weer alleen thuis. Moet me koest houden, dus lig op de bank en zag erg tegen de stilte op. Het is me uiteindelijk mee gevallen. Vanmiddag wel langs de huisarts geweest, die afspraak stond ivm de miskraam. Hij begon uit zichzelf over het feit dat ik gewoon zwanger moet zijn geweest van een tweeling. Onze vermoedens werden dus bevestigd. 1 ukkie in mijn baarmoeder en 1 in een eileider..... Ik heb mazzel gehad, want daar ik al een miskraam had gehad én ik geen buikpijn had, had het ook te laat ontdekt kunnen worden. Daar tegenover staat dat we over 8 maanden 2 ukkies er bij hadden kunnen hebben...... heel dubbel!!
miss_sly...... wat een kanjer heb jij naast/achter je staan!!! Hoe was je eerste dag? Wat betreft die krampen, heb je de gyn al gebeld?? Ik zou het even navragen als ik jou was!!
Kan het trouwens niet zo zijn dat het eerste bloedverlies juist door de buitenbaarmoederlijke zwangerschap kwam, en het dus nog geen miskraam was?
Ja, mijn schaapje is een kanjer
Ik wist dat natuurlijk al, maar de afgelopen weken hebben me dat nog eens heel duidelijk laten zien. De eerste dag ging aardig. Mijn collega's zijn gewoon lief, dus dat scheelt al heel veel. Daarnaast was het natuurlijk erg druk, er was nogal wat biljven liggen, dus kon ik me er helemaal in storten. Ging nog niet helemaal gestructureerd en geconcentreerd, maar niemand die daar een probleem mee heeft, dus dat ga ik er ook niet van maken. Het ritme en de structuur komen vanzelf wel weer terug.
Ik heb niet gebeld met de gyn over de krampen. Ik vind het zo moeilijk te bepalen wanneer je wel moet bellen en wanneer niet. Bel je te snel, ben je een zeurpiet (of erger), bel je te laat, is het niet goed voor je. Maar goed, ik had vanochtend nog krampen, maar sinds vanmiddag helemaal niet meer en ik heb ook bijna geen bloedverlies meer. Vind het van het bloedverlies wat snel, dus daar zal nog wel wat volgen, maar als ik verder geen krampen meer krijg, zal het wel een paar dagen zo gehoord hebben.
Dat bloedverlies was dusdanig heftig en met zulke grote stolsels dat dat niet uit een eileider gekomen kan zijn. Ik heb ook geen buikpijn gehad ofzo. Daarnaast heb ik het vruchtje zelf ook in mijn baarmoeder op de echo gezien de 15e, de dag dat het echt mis ging. Verder was het bloedverlies zo goed als weg op de dag dat ik ineens werd geopereerd. Terwijl dat dan juist meer had moeten worden lijkt me zo?? Mijjn HCG daalde ook na de miskraam, maar niet genoeg. Bij 'alleen' een buitenbaarmoederlijke zwangerschap was het HCG niet gedaald, daar het eitje er nog zat. Nu werd dat minder doordat er al wat 'kwijt' was en het dus 'gehalveerd' was (klinkt heel raar, maar weet even niet hoe ik het anders uit moet leggen).
Fijn hoor!! Je hoort ook wel eens anders in dit soort situaties.
Je hebt je eerste dag dus gehad en het ging best goed ook lees ik. Dat geeft ook een lekker gevoel denk ik. Dat je ook daar gewoon jezelf kan en mag zijn en dat je nu weer rustig je draai weer mag vinden. Het is heel belangrijk dat dat zonder stress gaat, je hebt het al moeilijk genoeg!!!
Je belt in dit soort situaties volgens mij nooit te snel. Ik was namelijk niet ziek, twijfelde alleen over het laatste btje vloeien en heb daar voor gebeld. Anders had ik pas donderdag a.s. bloed moeten gaan prikken. Wie weet wat er was gebeurd als ik zelf geen vragen had gesteld?? Dus wat dat betreft.... als je weer last zou krijgen, dan zou ik wel even navragen hoor!! Op zich zouden het misschien een soort naweeën kunnen zijn van de medicijnen woensdag, maar dat is een gok. Wel lekker dat het nu over is, ik zou alleen wel bellen als het weer terug zou komen!!
Moet nog even kwijt dat ik vind dat je heel sterk overkomt en dat je heel erg trots op jezelf mag zijn dat je je er zo doorheen slaat!!
Bedankt voor het compliment
Ik voel me nog helemaal niet sterk, maar wel alweer een tikje sterker. En tja, hoe dan ook, we moeten toch verder. Hoe naar het ook is, en hoe vreemd het ook voelt en lijkt, de rest van de wereld is doorgegaan, en ik moet mijn plekje daarin ook weer innemen. Een hele verdrietige maar ook bijzonder kostbare ervaring rijker Geen dank, ik reageer op wat ik lees en ik zeg wat ik denk
Hoe moeilijk ook, het is inderdaad waar dat het dagelijkse leven weer doorgaat. Het is ook heel raar om te zien dat alles gewoon verder is gegaan, terwijl je eigen wereld even stil heeft gestaan. Voor anderen is er niks veranderd, voor jou wel, en dat moet een plekje krijgen.
Heel mooi uitgedrukt, verdrietig, maar inderdaad bijzonder kostbaar!!
We komen er wel en ooit heb je dat prinsje of prinsesje in je armen!!!!
Ik ben bang dat ik in hetzelfde schuitje ben beland, misschien dat iemand van jullie mij wat meer hierover kan vertellen?
1,5 week geleden heb ik positief getest en ben dus zwanger (waarschijnlijk een week of 6 a 7 al).
Echter 3 dagen geleden, begon ik ineens te bloeden, en dat is tot nu toe nog niet opgehouden.
Sorry nu komt een smerig stukje dus wie niet wil lezen moet hier stoppen.
Ik verloor 3 dagen geleden alleen oud bloed, maar gisteren zat er ook wat nieuw bloed bij. Verder verlies ik nu vooral oud bloed met wat " bloederige slijmdraadjes". Ik heb aan 1 maandverbandje per dag meer dan genoeg, want eigenlijk komt het er niet echt uit maar veeg ik het uit me nadat ik geplast heb.
Zijn dit nou dé tekenen voor een miskraam? Ik ben zo bang!
En ja, ik ga morgen de verloskundige bellen, maar ik wil eerder gerust gesteld worden!
Vloeien gedurende de zwangerschap kan gebeuren. Het hoeft niets te betekenen en kan uiteindelijk leiden tot een heel gezond kindje. het kan echter ook een miskraam betekenen. De enige die je iets meer kan vertellen na onderzoek is een verloskundige of echoscopist. En ook die kunnen misschien nog niet meteen uitsluitsel geven.
Morgenvroeg eerste werk maar bellen! Sterkte!
quote:het kan ook innestelingsbloed zijn, maar jeetje, ga gewoon naar de dokter en ;aat je uit die onzekerheid helpen.. Sterkte (en ik hoop dat ik gelijk heb)Op dinsdag 30 oktober 2007 22:19 schreef klonelin het volgende:
Lieve miss_sly, lieve Diesz, wat een rotverhalen, sterkte beiden!
Ik ben bang dat ik in hetzelfde schuitje ben beland, misschien dat iemand van jullie mij wat meer hierover kan vertellen?
1,5 week geleden heb ik positief getest en ben dus zwanger (waarschijnlijk een week of 6 a 7 al).
Echter 3 dagen geleden, begon ik ineens te bloeden, en dat is tot nu toe nog niet opgehouden.
Sorry nu komt een smerig stukje dus wie niet wil lezen moet hier stoppen.
Ik verloor 3 dagen geleden alleen oud bloed, maar gisteren zat er ook wat nieuw bloed bij. Verder verlies ik nu vooral oud bloed met wat " bloederige slijmdraadjes". Ik heb aan 1 maandverbandje per dag meer dan genoeg, want eigenlijk komt het er niet echt uit maar veeg ik het uit me nadat ik geplast heb.
Zijn dit nou dé tekenen voor een miskraam? Ik ben zo bang!
En ja, ik ga morgen de verloskundige bellen, maar ik wil eerder gerust gesteld worden!
Diesz en Sly:
Vestig trouwens niet al je hoop op de verloskundige. Zeker als het nog zo heel pril is krijg je vaak het advies om af te wachten.
Een echo zou eventueel kunnen, maar je vruchtje is nu zo klein dat er vaak nog geen hartactiviteit te zien hoeft te zijn, dus dat zou ook niet heel veel uitsluitsel hoeven geven.
Sterkte ermee iig!
Je bent te pril zwanger om een hartje te kunnen horen, maar misschien dat de gyn wat kan zien. Ik was ook pas 5,5 week zwanger met mijn 1e echo.
Sterkte en ik duim voor je dat het allemaal goed komt!!!
Ik heb de afgelopen weken veel gelezen over miskramen en echt heel verschillende verhalen gehoord! Van vrouwen die niets merkten en waarbij het toch fout ging (zoals ik) en van vrouwen die veel bloed verloren maar bij wie het gewoon goed ging daarna..alles is mogelijk eigenlijk.
Veel sterkte in ieder geval, ik hoop voor je dat het goed afloopt!
[ Bericht 16% gewijzigd door peterfan op 31-10-2007 10:56:44 ]
En Miss Sly....sterkte met het vinden van een plekje.
Het is dus nog even afwachten! Maar help zeg, ik ben echt bang dat ik een miskraam heb gehad, misschien zelfs vandaag. Ik heb namelijk vandaag een best grote prop slijm/bloed verloren
Jeetje wat duurt het lang om tot maandag te wachten, en dan weet ik het natuurlijk nog niet zeker.
Heel veel sterkte, ik hoop echt dat het allemaal goed komt.
Ik hoop dat je maandag al zekerheid krijgt!
peterfan en Diesz, alles goed met jullie?
Mijn hoop om zwanger te zijn is nu toch wel echt vervlogen
En maandag kan ik helaas pas terecht, omdat dat de dag is dat ze nieuwe mensen ontvangen. Dat is de eerstvolgende dag wanneer ze iemand in huis hebben die de echo kan doen.
Heeft het trouwens nog zin om deze te doen?
Miss_Sly, Peterfan en Diesz, hoe gaat het nu eigenlijk met jullie, hoe voelen jullie je?
Voelen jullie je nou ook onzeker voor wat als je weer zwanger bent?
Ik ben zo bang dat eens een miskraam altijd een miskraam is ofzo, maar dat zal vast niet zo zijn.
Weten ze bij jullie misschien de reden van een miskraam?
[ Bericht 24% gewijzigd door klonelin op 02-11-2007 08:14:40 ]
Volgens mij zijn er hier heel veel moeder die 1 of meerdere miskramen hebben gehad maar waarbij het daarvoor of daarna wel goed ging. Heb je het idee dat er een speciale reden kan zijn voor je miskraam? Misschien dat je kunt kijken naar de uitzending van babyboom van gisteren. Daar legde iemand uit hoe een miskraam ontstaat.
Sterkte met wachten.
quote:Bij de eerste, wist ik nog helemaal niet dat ik zwanger was.... Moest ongesteld worden en werd dat ook gewoon.... Nou ja gewoon... Het leek wel of ik in 1 "Plons" leegliep.... Daarna was het eigenlijk gelijk over.... Vond ik nogal vreemd, maar ja, ik zat op Aruba, werm weer ander leven.... Zou daar wel mee te maken hebben, dacht ik...Op vrijdag 2 november 2007 08:09 schreef klonelin het volgende:
Ik heb over de dag van gisteren een énorme hoop bloed verloren.. nieuw bloed met een lange sliert aan rood slijm (sorry voor de details). Dit was stukken erger dan dat het woensdag was.
Mijn hoop om zwanger te zijn is nu toch wel echt vervlogen
En maandag kan ik helaas pas terecht, omdat dat de dag is dat ze nieuwe mensen ontvangen. Dat is de eerstvolgende dag wanneer ze iemand in huis hebben die de echo kan doen.
Heeft het trouwens nog zin om deze te doen?
Miss_Sly, Peterfan en Diesz, hoe gaat het nu eigenlijk met jullie, hoe voelen jullie je?
Voelen jullie je nou ook onzeker voor wat als je weer zwanger bent?
Ik ben zo bang dat eens een miskraam altijd een miskraam is ofzo, maar dat zal vast niet zo zijn.
Weten ze bij jullie misschien de reden van een miskraam?
Weer terug in ons kikkerlandje(Bloeding was de nacht voor vertrek terug) Ging ik een week later naar de huisarts omdat ik een blaasontsteking dacht te hebben ( Had ik ook) Dokter vroeg of ik misschien zwanger was, want meer vatbaar enz... Voelde me wel adners dan anders, dus voor de gein een tesje gedaan..... En hartstikke zwanger!!! Dat moest van voor de bloeding zijn, geen andere mogelijkheid!!
Bij nr 2 had ik in de eerste weken ook een enorme bloeding, rook ook een beetje naar vruchtwater ( die geur kende ik inmiddels wel.... ) Volgende dag kon ik gelukkig terecht voor een echo en een maand of 7,8 later werd mn zoon geboren!!
Wil je geen valse hoop geven, maar het kan dus gewoon wel!!
klonelin, kl*te dat je zo in onzekerheid zit! Kan je niet via de huisarts naar de gyn?? Ik zou niet zo lang gewacht hebben denk ik.
Wat betreft angst voor een eventuele volgende zwangerschap. Die heb ik niet, ik ben niet bang dat ik weer een miskraam krijg. Ik heb namelijk al 2 gezonde knullen lopen, 1 van ruim 11 en 1 van 9. Die zwangerschappen zijn volledig probleemloos geweest, dus ik weet dat het ook goed kan gaan. Ik kan me voorstellen dat die onzekerheid bij een eerste kindje er wel heel sterk is. Maar een miskraam zegt helemaal niks voor een volgende zwangerschap!! Een miskraam is volgens mij iets wat voornamelijk aan het kindje ligt, of dat gezond is. Het lichaam breekt de zwangerschap af bij ernstige afwijkingen. Een gezond mechanisme vind ik zelf.
Het enige wat ik wel 'spannend' vind is of het allemaal wel goed zal gaan ondanks mijn suiker. Of het niet weer buitenbaarmoederlijk wordt. Maar goed, ik sta nu al onder begeleiding en dat zal dan alleen maar aangescherpt worden!
Sterkte de komende dagen!!!
Ik dacht gisteren veel bloed en dingen verloren te zijn... (wist ik veel, had het natuurlijk nog nooit meegemaakt), maar nu is het dus wel echt misgegaan.
Wat een ontzettende pijn, ik kan het bijna niet beschrijven. En dan heb ik het zowel over pijn in mijn buik als pijn in mijn hart.
Vandaag vanaf 2 uur, heb ik met korte tussenpauzes elke keer zo veel bloed verloren en weefsel en gekke dingen dat het ruim door/over m'n maandverband ging, ik kon niet eens meer staan, zo'n pijn had ik.
Op internet las ik dat het een miskraam moest voelen zoals weeën.. nou, ik hoop dat die toch wel wat minder zijn als dat wat ik nu voelde.. pfoe!
Het heeft tot een uur of 5 geduurd, ik hoop ontzettend dat het nu echt afgelopen is en dat dit het is, anders trek ik het niet meer