De Ironman in Hawaii - de ultieme sportwedstrijd ...

quote:

Op zondag 14 oktober 2007 03:01 schreef Joost-mag-het-weten het volgende:

[..]

De beste ooit moet toch nog wel Luc Van Lierde zijn hoor tong Nog altijd recordhouder in Hawaii ...

quote:

Op zondag 14 oktober 2007 03:06 schreef Joost-mag-het-weten het volgende:

[..]

Vreemde vergelijking. Luc Van Lierde liep z'n records net veel eerder dan degene die nu won

quote:

Op zondag 14 oktober 2007 03:18 schreef Joost-mag-het-weten het volgende:
Echt waanzinnig, de winnaar is binnen , en de laatsten moeten nog beginnen lopen

Ik ben benieuwd of die Amerikaanse vrouw van 77 dit jaar opnieuw nog binnen tijd aankomt ...

quote:

Op zondag 14 oktober 2007 03:34 schreef Joost-mag-het-weten het volgende:
Het is zelfs nog een non ook :

De andere Madonna (77)
[ afbeelding ]
Niet iedere vrouw met de naam Madonna leidt of leidde een liederlijk showbizzleven. Neem nu Madonna Buder. Zuster Buder: een frisse 77 jaren jong en natuurlijk weer van plan om zaterdag de Ironman vol te maken. Ze komt voor de twintigste keer aan de start, zeventien keer kwam ze aan. Ze is nu de oudste vrouw. Vorig jaar, op haar 76ste dus, overschreed de lange, bruinharige rooms-katholieke non uit het Amerikaanse Spokane de wedstrijd in 16 uur, 59 minuten en 3 seconden. De tijdslimiet bedraagt 17 uur: ze had het dus net gehaald.

Of zuster Madonna dit jaar binnen tijd aankomt is in Kona net zozeer talk of the town als de vraag of Chris McCormack dan wel Normann Stadler wint. Vorig jaar kwam ze de dag na de wedstrijd in plaats van uitgeteld te bekomen gezellig een praatje slaan in de persruimte. Ze lijkt op een oma uit de duizend, onwezenlijk bescheiden en tegelijkertijd iemand met een ijzeren wil. Bijna alles wat ze zegt zijn oneliners. 'Een talent niet gebruiken dat God je gegeven heeft is een belediging voor de Schepper', zegt ze. Of deze goddelijke: 'Als ik train, ben ik in Gods kathedraal.'

Meer dan tweehonderd triatlons heeft ze al achter de rug. Ze begon op haar 49ste, toen een priester haar aanzette om het eens te proberen. Ze vroeg toestemming aan de bisschop, die gevat reageerde. 'Zuster, ik wens dat sommige van mijn priesters doen wat u doet.' Sindsdien is ze door de microbe gebeten. Elke morgen loopt ze naar verluidt een kilometer of zes naar de kerk. Fietsen doet ze wanneer ze er tijd voor heeft, meestal een kilometer of zestig. 'Ik vroeg me in het begin af of het niet te belachelijk was dat een vrouw boven de vijftig marathons liep', zegt ze. 'Maar God werkt een vreemde manier: Hij kiest niet altijd de meest voor de hand liggende levensweg voor je uit.' (vwf)