.quote:Op vrijdag 12 oktober 2007 14:21 schreef jeroen25 het volgende:
[..]
En ze zijn nu net zo druk bezig met robots lief te maken.
Dat bedoel ik juist...quote:Op vrijdag 12 oktober 2007 14:01 schreef Yorrit het volgende:
wat bedoel je hiermee?
kan een 'kunstmatige' intelligentie niet denken dat was hij denkt/waarneemt 'de echte' realiteit is
Dat is meer een simulatierijk... Hoe bereken je een vliegende olifant met elvenvleugeltjesquote:Op vrijdag 12 oktober 2007 19:32 schreef koffiegast het volgende:
Waarom is de menselijke fantasie dan wel echt fantasierijk?
Veel creatievelingen houden zich toch wel bezig met begrippen/dingen waarvan hij afweet, eventueel dat hij het ene en andere changed...
imho vergelijking dat AI geen echt fantasierijk heeft, maar mensen wel, vind ik bestwel onzin.
De vraag is ofdat we het willen... Mensen zijn van nature nogal vaak onberekenbaar enquote:Op dinsdag 16 oktober 2007 15:15 schreef Yorrit het volgende:
ik vraag me af of we een AI in de toekomst kunnen 'opvoeden' tot volwaardige intelligentie.. in theorie moet dat toch mogelijk zijn als we als we het bestaan van een ziel er buiten laten.
quote:17-10-2007
Pleidooi voor de ultieme afstandsbediening
Ze rukken op in operatiekamers en in de ruimte, maar zouden bestuurbare robots niet veel meer taken kunnen uitvoeren? Aan de Technische Universiteit in Eindhoven kwamen deskundigen bijeen om zich daarover te buigen.
Kees van Hee ziet het helemaal voor zich: een wereld vol mensachtige robots, die worden bestuurd door mensen die zelf heel ergens anders zijn. Ze zouden bijvoorbeeld taken in de thuiszorg kunnen overnemen, apparaten in bedrijven kunnen repareren, fruit kunnen plukken of kleding op maat kunnen maken.
Waarom zou je dat willen? Vooral omdat mensen vanwege hun reistijd vaak te duur zijn, stelt van Hee, die hoogleraar Architectuur van Informatiesystemen is aan de Technische Universiteit Eindhoven, en bovendien decaan van de faculteit Wiskunde en Informatica. Mensen in lagelonenlanden hoeven straks hun land niet uit om Nederlandse tomaten te plukken, dagdroomt hij, en verzorgenden kunnen de ene na de andere bejaarde uit bed helpen, zonder van huis naar huis te hoeven rijden. “Het is de ultieme afstandsbediening.”
Van Hee verdiepte zich het afgelopen jaar in de mogelijkheden van ‘tele-operations’, oftewel werken met afstandbestuurbare robots, vaak een master/slave-systeem genoemd. Nu heeft hij deskundigen en belangstellenden uitgenodigd om een middag te praten over de mogelijkheden en onmogelijkheden daarvan. Als uitkomst zou hij het liefste zien dat iedereen de handen ineenslaat om Nederland tot voorloper te maken in deze ontwikkeling. Aan belangstelling ontbreekt het in ieder geval niet, want de zaal is met zo’n 150 man goed gevuld, de meeste uit het bedrijfsleven.
Bestuurbare robots doen goed werk in de ruimte. Het mooiste voorbeeld zijn de karretjes Spirit en Opportunity, die op Mars rondrijden. Hier op aarde is de operatiekamer een van de weinige plaatsen waar bestuurbare robots in actie te zien zijn.
Ivo Broeders is zowel chirurg als hoogleraar robotica in Utrecht. Hij gebruikt de Da Vinci, een operatiesysteem van Amerikaanse makelij. Werken met dat systeem is veel prettiger dan eigenhandig opereren door een klein gaatje, vertelt Broeders. De chirurg kan in een comfortabele positie staan of zelfs zitten en heeft veel meer bewegingsvrijheid. Via een dubbele camera ziet hij in drie dimensies wat hij doet. Het is meer dan zien: “Je hebt echt het gevoel dat je in dat lijf gekropen bent.”
Maar er is nog wel een probleem. “Je doet alles op het oog, want je kunt niet voelen wat er gebeurt. Je weet bijvoorbeeld niet hoe hard je aan een hechtdraadje trekt.” De TU Eindhoven werkt nu, samen met onder meer Broeders, aan een operatierobot die zulk gevoel wel doorgeeft.
In Eindhoven loopt sinds kort ook een project om een systeem voor oogchirurgie te ontwikkelen. Maarten Steinbuch, de hoogleraar die het leidt, hoopt dat operaties met ongekende precisie mogelijk worden als oogchirurgen kunnen voelen wanneer de minuscule robotinstrumenten iets aanraken. Het systeem hoeft niet per se het echte gevoel door te geven, maar kan dat bijvoorbeeld versterken, of waarschuwende trillingen laten voelen als er iets mis dreigt te gaan.
Een chirurg hoeft natuurlijk niet naast zijn patiënt te staan als hij een robotsysteem gebruikt. De eerste transatlantische operatie is zelfs al gedaan, vertelt Broeders. Maar hij weet zeker dat dit fenomeen nooit een hoge vlucht zal nemen, omdat een operatie zelden zo specialistisch is dat alleen een buitenlandse arts hem kan uitvoeren. Bovendien betekent een grote afstand, dat er tijd verstrijkt voordat een chirurg het gevolg van een actie kan zien, en straks ook voelen. Dat kan tot fouten leiden.
In een menselijke hand zitten duizenden sensoren van allerlei typen. Daar kunnen robothanden nog lang niet aan tippen. Aan de kant van de ontvanger gaat het ontwikkelen van gevoel stukken beter. FCS-Moog Robotics, een bedrijf dat afstamt van de ter ziele gegane vliegtuigbouwer Fokker, verdient geld met zijn ‘Haptic Master’, een systeem dat mensen virtuele omgevingen kan laten voelen. Het wordt onder meer gebruikt bij tandartstrainingen, in plaats van een mond met plastic tanden en kiezen.
Piet Lammertse van FCS-Moog ziet wel toekomst in robotbesturing op afstand, maar niet op de schaal die Kees van Hee voor ogen staat. “Ik denk dat het beperkt blijft tot gebieden waarvan we nu nog te weinig weten om ze te automatiseren.” Tomaten plukken valt daar nadrukkelijk niet onder, want er is al een robot die dat zonder menselijke besturing kan.
Wat vinden de aanwezigen van het plan van Kees van Hee om eerst een mensachtig gevormde standaardrobot te ontwikkelen en pas later gespecialiseerde versies te ontwerpen? Helaas, ze zien er weinig in. Piet Lammertse denkt dat standaardisatie wel nuttig is aan de masterkant. De mens verandert niet, dus de bediening zal steeds ongeveer hetzelfde moeten zijn. Maar aan de kant van de robots ziet hij meer brood in vormen die meteen al op specifieke taken toegesneden zijn. En daar is bijna iedereen het mee eens.
Alleen Kees van Hee natuurlijk niet. Hij blijft geloven in breed inzetbare apparaten. Twee van zijn onderzoekers zullen de komende jaren een bestuurbare robot ontwerpen die in een gewone keuken een kopje thee moet kunnen zetten, onthult hij. “Dat lijkt een simpele opgave, maar het is vreselijk complex. Als dat eenmaal lukt, ligt er een wereld van mogelijkheden voor ons open.”
Elmar Veerman
(Noorderlicht)
hehe ja dat is een bekend fenomeen in de robotica gebeuren.. hoe meer robots op mensen gaan lijken, hoe enger mensen het vinden, als ze er net niet op lijken.. een beetje als zombies..quote:Op vrijdag 19 oktober 2007 12:07 schreef katerwater het volgende:
Dat er in de toekomst meer robots gaan hebben, wil ik zeker geloven.
Maar een wereld vol menselijk uitziende robots: wat is het nut daarvan? Laat ze er dan uitzien als iets heel anders, want dat menselijke aspect beangstigt mij. Geef mij maar computers of machines.
Ook als de robots zelf om rechten vragen?quote:Op vrijdag 19 oktober 2007 22:43 schreef The_Forcer het volgende:
Ik vind het buitengewoon veel onzin als AI (in de zin van bewust) rechten zou krijgen, rot op.
Ja, ik vind dat alleen wezens die echt 'levend' zijn en door de natuur geschapen rechten hebben, Robots voelen toch geen pijn oid.quote:Op zaterdag 20 oktober 2007 12:44 schreef R-Mon het volgende:
[..]
Ook als de robots zelf om rechten vragen?
http://www.youtube.com/watch?v=UtyOF63Ard0
Vraag me af hoe een bewuste virtuele persoonlijkheid je stelling zou opvatten...quote:Op vrijdag 19 oktober 2007 22:43 schreef The_Forcer het volgende:
Ik vind het buitengewoon veel onzin als AI (in de zin van bewust) rechten zou krijgen, rot op.
Ik vind dat ze geen rechten moeten krijgen omdat ze daar niet voor zijn geprogrammeerd, wij hebben ze dan alleen gemaakt om ons te helpen. Zie het zo: de Au Pair in een huis woont daar wel, maar bepaald nog niet wat er wordt gegeten in dat huis, en zegt niet dat hij recht wil daarop.quote:Op maandag 22 oktober 2007 12:17 schreef B-FliP het volgende:
[..]
Vraag me af hoe een bewuste virtuele persoonlijkheid je stelling zou opvatten...
Tuurlijk kan je m gewoon uitzetten als ie moeilijk gaat doen... Desnoods kapot
maken en/of herprogrammeren... Een bewuste AI zou waarschijnlijk protesteren...
Leuk als ie dan een online kopie van zichzelf gemaakt heeft trouwens...
Ik ben het met je eens dat deze AI ongergeschikt is aan de mens, de AI heeft het
doel de mens te helpen of vermaken, en zonder de mens heeft AI geen doel...
Maar wat als deze nou enorm veel doelen voor zichzelf maakt? Als een mens?
Waar zit de scheidslijn tussen wat wel en geen bestaansrecht heeft?
In de SF film Blade Runner hebben ze de technologie om dingen cel voor cel na
te maken en mensen en dieren met bepaalde eigenschappen in fabrieken te
produceren, de enige failsafe die erop zit is een ingeprogrammeerde 4-jarige
levensduur... De logische wens van deze 'replicants' is een langer leven...
Is het ethisch om te zeggen dat zo'n biologische robot, wat in feite een gefabriceerde
mens is te zeggen dat het geen bestaansrecht heeft en louter bestaat om te dienen?
Zo nee, zit dan het verschil in het mechanische aspect? Een gebrek aan een
zenuwstelsel? Waar leg je de grens?
het gaat toch niet om eten?quote:Op maandag 22 oktober 2007 12:49 schreef The_Forcer het volgende:
[..]
Ik vind dat ze geen rechten moeten krijgen omdat ze daar niet voor zijn geprogrammeerd, wij hebben ze dan alleen gemaakt om ons te helpen. Zie het zo: de Au Pair in een huis woont daar wel, maar bepaald nog niet wat er wordt gegeten in dat huis, en zegt niet dat hij recht wil daarop.
quote:Op maandag 22 oktober 2007 12:54 schreef Yorrit het volgende:
[..]
het gaat toch niet om eten?
een au pair in de kast opsluiten als je er even geen nut aan hebt, of mishandelen als je daar de impuls toe krijgt doe je niet, dat is een betere vergelijking
Een bushokje heeft ook geen pijn maar bepaalde mensen schijnen er wel voldoeningquote:Op maandag 22 oktober 2007 13:41 schreef The_Forcer het volgende:
Waarom zou je een Robot in de kast gooien? Of waarom zou je een Robot mishandelen... een Robot voelt geen pijn dus het mishandelen van een robot geeft geen voldoening.
Volgens mij als jij een robot een klap verkoopt heb je zelf pijn.quote:Op maandag 22 oktober 2007 13:57 schreef B-FliP het volgende:
[..]
Een bushokje heeft ook geen pijn maar bepaalde mensen schijnen er wel voldoening
van te krijgen het in elkaar te trappen... Btw, hoe vaak heb jij je beeldscherm al eens
een mep verkocht, of je muis of toetsenbord tegen je tafel aan geslagen? Stel dat
deze daar bewust van zouden zijn... Klinkt natuurlijk heel raar, maar we hebben t
hier wel over eenzelfde situatie...
Mensen hebben verschillende manieren om hun frustratie te uitten, wat deze
frustratie ook inhoud, verveling, verdriet, irritatie, of wellicht hebben ze een sadistische
inslag en krijgen voldoening van vandalisme zelf...
Veel mensen willen ook robots omdat ze niet om kunnen gaan met andere mensen
(zegt al vaak iets over de persoon) , er zal een enorme vraag komen naar robots die
functioneren als een beperkte partner/kamermeid (die je sexueel bevredigd, je huishouden
doet, je aanhoort en terug praat), ik durf er alles op te verwedden dat er een aantal
mensen zijn die hun mechanische bediende behoorlijk zullen aftakelen in verschillende
gemoedstoestanden...
whehehe. maar ze hoeven niet van metaal te zijn. denk aan real dolls.quote:Op maandag 22 oktober 2007 15:05 schreef The_Forcer het volgende:
[..]
Volgens mij als jij een robot een klap verkoopt heb je zelf pijn.
Ja, en dan? Heb je een Robot gemold van 10,000 euro, denk niet dat de garantie dan nog geldt.quote:Op maandag 22 oktober 2007 15:10 schreef SlimShady het volgende:
[..]
whehehe. maar ze hoeven niet van metaal te zijn. denk aan real dolls.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |