Germaans Polytheisme uitgestorven religie?

Er zullen vast nog mensen in geloven, maar het zla nooit meer op grote schaal terugkeren.

De oer religies zoals de germaanse en griekse warener volgens mij vooral op gericht met mythen en goden natuurverschijnselen te verklaren, door de staat van de wetenschap is dit niet langer relevant.
Denk dat de ontkerkelijking meer en meer zal doorzetten, wellicht dat er wel meer intresse komt voor de natuurgodsdiensten en boedisme?

Een mythologie is geen religie. Mythologie is de verzamelnaam die gegeven wordt aan de verhalen, die voortkomen uit een religie. Een religie omvat meer dan de verhalen (denk aan leefregels, rituelen etc.)

Word het geen tijd hiervoor subsidie aan te vragen?

quote:

Op vrijdag 28 september 2007 09:26 schreef Gewas het volgende:

[..]

Oh, oke. Maar hoe moet ik het dan noemen?

Germaans Polytheisme?

Veel elementen van de Germaanse Religie bestaan nog zeer sterk...
De meeste feestdagen zijn direkt gebaseerd op germaanse feesten, Kerstmis, st. Maarten, Sinterklaas, Allerzielen, Pasen en Karneval..

Bepaalde concepten als Hemel en Hel, het Bodem-principe en de Heiligheid van Bomen, zijn ook nu nog gebruikelijke thema's; waar mensen in de moderne samenleving direkt weten welke verwijzingen mee gemaakt worden.
Hooguit moet je daarbij opmerken dat veel volken uit die tijd met een overeenkomstige levensstijl en die in gelijksoortige klimaat en leefomstandigheden leefden, ook een redelijk overeenkomstige godsdienst kenden (het verschil tussen Franken, Germanen, Saksen en Kelten is niet heel groot)

Hooguit zullen een groot aantal elementen uit onze huidige moderne samenleving door de mensen die er zelf deel uitmaken niet herkend worden als 'religieus' gedrag...
Ik vermoed echter dat toekomstige historici de huidige, moderne samenleving niet als 'a-religieus' zullen beschrijven maar mogelijk juist als een zeer religieuze tijd, waar religie en religieus gedrag een ontzettend grote invloed op mensen uitoefent:

waarbij echer religieus gedrag zeer breed gezien kan worden als een mengeling tussen 'politieke orientatie tov een 'groep', nationalistisch gedrag, bepaalde banden tov een cultuursgemeenschap, familie en herkomst.. maar zelfs ook de omgang met zoiets als sport, vrijetijdsbesteding en cultuur.

Binnen 'Asatru' komt veel van het germaans polytheisme terug. Dit is een van de vele europees-paganistische stromingen. Je hebt daarnaast bijvoorbeeld ook het druidisme (meer keltisch paganisme), wicca, hekserij, verschillende sjamanistische tradities, etc. Asatru leunt daarnaast ook erg op de 'noorse' tradities. Een 'tegenhanger' ervan is dan weer het keltische paganisme. (Maar globaal is dat hetzelfde alleen gebruikt men daar andere labeltjes, andere vorm van mythes)

Iig, er zijn veel mensen die een polytheistische religie aanhangen. Veel mensen geloven bijvoorbeeld in de god en de godin. Anderen geloven weer in veel meer goden, waarbij iedere god voor bepaalde concepten en krachten staat. Afgezien van het fysiologische verschijnsel van.. neem Onweer bijvoorbeeld, zit er ook een symbolische waarde aan dit verschijnsel, een zekere (psychologische) kracht achter deze symbolische waarde. En daar staat donar en z'n verhalen dan weer symbool voor. Het paganisme, en het polytheistisch paganisme, leeft behoorlijk in europa!
(maar je kan bijvoorbeeld ook christelijk paganist zijn hoor, daar ken ik er ook wel een paar van )

HAIL ODIN

quote:

Op vrijdag 28 september 2007 09:16 schreef Gewas het volgende:
Zijn er nog mensen die hierin geloven?

En denken jullie dat het Germaans Polytheisme ooit zal terugkeren?

Met de tijd verwijnen en er religies en komen er weer nieuwe bij. Natuurlijk zijn delen van de religie wel opgenomen in andere religies zoals het met alle religies gaat. Maar of je denkt dat we ooit weer massaal een god van de donder (om maar een voorbeeld te noemen) zullen aanbidden betwijfel ik ten zeerste.

quote:

Op vrijdag 28 september 2007 10:12 schreef RM-rf het volgende:
(het verschil tussen Franken, Germanen, Saksen en Kelten is niet heel groot)

Kelten zijn geen Germanen, dus dat verschil is wel aanzienlijk.

- edit -

[ Bericht 94% gewijzigd door #ANONIEM op 03-10-2007 23:20:31 (bagger) ]

quote:

Op vrijdag 28 september 2007 09:17 schreef Gewas het volgende:
Er zijn ook bijna geen boeken over te krijgen.

Ja, inderdaad, amper boeken over te vinden. .
Binnen 5 minuten vond ik er slechts een slordige 500.

Alleen Nazi's houden van de Germaanse religie. Walgelijke verkrachting van een interessante, avontuurlijke levensbeschouwing.

quote:

Op woensdag 3 oktober 2007 21:11 schreef Nam_Soldier het volgende:
Alleen Nazi's houden van de Germaanse religie. Walgelijke verkrachting van een interessante, avontuurlijke levensbeschouwing.

Dat is helemaal niet waar, er zijn genoeg mensen die Asatru gewoon als religie hebben.
Dat Nazi's de boel weer moeten verpesten is alleen wel waar..

quote:

Op woensdag 3 oktober 2007 22:10 schreef imported_sphinx het volgende:

[..]

Dat is helemaal niet waar, er zijn genoeg mensen die Asatru gewoon als religie hebben.
Dat Nazi's de boel weer moeten verpesten is alleen wel waar..

Ik denk dat als het gros van de asatru-aanhangers niet nazistisch is, ze dat wel worden aangezien de nationaal-socialisten de enige regering in de moderne tijd is geweest die het Germaanse paganisme niet tegenwerkte.

- edit -

[ Bericht 92% gewijzigd door #ANONIEM op 03-10-2007 23:21:09 (bagger) ]

quote:

Op donderdag 4 oktober 2007 16:45 schreef Gewas het volgende:

[..]

Waar heb je die gevonden? Ik ben naar de grote bibliotheek geweest en de boeken die ze over de Germanen hadden waren op een hand te tellen.

Ik weet niet wat voor jou 'de grote bibliotheek' is (de bieb van Bennebroek?), maar het feit dat Wodan, Thor en de andere Germaanse goden genoegzaam bekend zijn bij het grote publiek, doet toch vermoeden dat zeker in de academische literatuur er talloze publicaties over zijn. Zo heeft men bijvoorbeeld uitgevonden dat de moeder van de dondergod Thor, Fjörgyn, haar taalkundige en waarschijnlijk ook culturele evenknie heeft in bijvoorbeeld de Baltische godheid Perkunas, ook een god van het onweer. (De 'p' en de 'f' corresponderen op een regelmatige manier met elkaar tussen de germaanse en baltische talen, evenals de 'g' en de 'k').

quote:

Op zondag 30 september 2007 23:10 schreef Lestat het volgende:

[..]

Kelten zijn geen Germanen, dus dat verschil is wel aanzienlijk.

nee, het verschul tussen Kelten en Germanen is heel erg klein: de overeenkomsten in Religie, sociale structuur, gezagsverhoudingen, kunst en cultuur-uitingen (Runen-schrift) zijn zo groot dat bij veel vondsten het nog erg moeilijk is om helemaal correct te definieren of dit valt onder keltische of germaanse cultuur valt...

het enige geldige structurele onderscheid is waarschijnlijk dat de Kelten meer afhankelijk waren van Landbouw en de Germanen net iets meer van de jacht leefden...

Er zijn een groot aantal volken waarvan niet met zekerheid vastgesteld kan worden of ze nu precies tot de kelten of Germanen gerekend moeten worden, vooral in het gebied wat als 'overgangs-gebied' geld:
Een voor nederlanders zeer bekend voorbeeld daarvan is de stam der Batavieren ... die eigenlijk als eerste 'stichters' van Nederland gezien werden (meer op 'propagandistische waarde' gebaseerd omdat de Batavieren een meermaals beschreven 'heldenvolk' was dat zeer invloedrijk was en warvan ook veel strijders tot de romeinse elitetroepen gingen behoren)...

het is meestal afhankelijk van propagandistische waarden of latere Historici de Batavieren onder de Kelten, of juist de Batavieren schaarden (met als motivatie meestal tot welk van zijn buurlanden de nederlanden het meeste 'behoorden')

Ik twijfel er niet aan dat ook het Germaans polytheisme binnenkort een comeback gaat maken. Je ziet overal ter wereld dat mensen teruggrijpen op het prechristelijke geloof van hun verre voorouders. In Zuid-Amerika speelt dit al veel langer. Maar ook in bv. Griekenland worden er nu weer nieuwe tempels gebouwd voor de oude goden. Geloof lijkt hier hand in hand te gaan met nationalisme, het is m.i. vooral een uiting van het zoeken naar een eigen identiteit als volk.

@Releaze: Wat moet ik mij voorstellen bij een christelijke paganist?

quote:

Op zaterdag 6 oktober 2007 11:51 schreef LoudGirl het volgende:
Ik twijfel er niet aan dat ook het Germaans polytheisme binnenkort een comeback gaat maken. Je ziet overal ter wereld dat mensen teruggrijpen op het prechristelijke geloof van hun verre voorouders. In Zuid-Amerika speelt dit al veel langer. Maar ook in bv. Griekenland worden er nu weer nieuwe tempels gebouwd voor de oude goden. Geloof lijkt hier hand in hand te gaan met nationalisme, het is m.i. vooral een uiting van het zoeken naar een eigen identiteit als volk.

@Releaze: Wat moet ik mij voorstellen bij een christelijke paganist?

ze zijn christen, gaan ook naar de kerk, zijn bekend met de invloeden van de oude europese religies binnen het christendom, verbinden zich tevens met die oude roots, vieren de jaarfeesten met ons mee, verbinden zich naast jezus en de bijbel ook sterk met de aarde en de natuur, hailen niet de god en de godin aan (zoals veel pagans, maar nogmaals, je eigen invulling staat in veel stromingen voorop) maar God. of Jezus. In Engeland, schotland... daar waar het paganistische geloof veel groter is dan hier, en het christelijke geloof ook een stuk dieper zit, zijn er zover ik weet een aantal christelijke priesters die tevens, ik geloof, druide zijn.
Daarnaast zitten er in mijn omgeving ook een paar christelijke paganisten. Deze christenen houden wel een heel vrij christelijk geloof en/of spiritualiteit er op na, en zijn ook absoluut niet van het type zwartekousenchristen. Maar christen nevertheless..

het blijft bij het lezen van dit soort boeken verstandig om dingen in perspectief te plaatsen. over de aarde die een bol is met een grote boom erin bijvoorbeeld, je kan het heel letterlijk nemen en zeggen 'maar tegenwoordig weten wel beter', maar je kan het ook heel figuratief, heel symbolisch interpreteren. mythologische verhalen zijn bij uitstek heel symbolisch.

quote:

Op zaterdag 6 oktober 2007 11:51 schreef LoudGirl het volgende:
Ik twijfel er niet aan dat ook het Germaans polytheisme binnenkort een comeback gaat maken. Je ziet overal ter wereld dat mensen teruggrijpen op het prechristelijke geloof van hun verre voorouders. In Zuid-Amerika speelt dit al veel langer. Maar ook in bv. Griekenland worden er nu weer nieuwe tempels gebouwd voor de oude goden. Geloof lijkt hier hand in hand te gaan met nationalisme, het is m.i. vooral een uiting van het zoeken naar een eigen identiteit als volk.

Ik begrijp nooit zo goed hoe dat gaat. Worden mensen op een ochtend wakker en zeggen ze tegen zichzelf: "Zo, vanaf nu geloof ik weer in Zeus, Pallas Athena, Apollo etc." (of Wodan, Donar, Tius etc.), of gaat het alleen om het uitvoeren van de riten? Dit soort dingen komt op mij over als een modegril, een soort romantische dweperij met het verleden van 'het volk'.

Zo'n vaart loopt het volgens mij ook niet, ik meen dat zo'n 99% van de Grieken Orthodox is.

quote:

Op vrijdag 8 februari 2008 13:57 schreef Gewas het volgende:

[..]

De Grote Bibliotheek van Den Haag. Daar waren maar iets van vijf boeken over de Germanen te vinden (of ik kan gewoon niet zoeken). Dus als jullie tips hebben voor boeken hoor ik het graag.

Misschien waren dat de enige boeken in die in de kasten stonden. De KB heeft een groot magazijn waarin het gros van de boeken wordt bewaard. Je kunt zoeken in de online catalogus (bijvoorbeeld: http://opc4.kb.nl/DB=1/SET=9/TTL=1/CMD?ACT=SRCHA&IKT=1016&SRT=YOP&TRM=germanic+mythology).

Ik dacht dat je in Denemarken je huwelijk nu ook kunt laten sluiten door een Odinistisch "priester"?

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 19:24 schreef Iblardi het volgende:

[..]

Ik begrijp nooit zo goed hoe dat gaat. Worden mensen op een ochtend wakker en zeggen ze tegen zichzelf: "Zo, vanaf nu geloof ik weer in Zeus, Pallas Athena, Apollo etc." (of Wodan, Donar, Tius etc.), of gaat het alleen om het uitvoeren van de riten? Dit soort dingen komt op mij over als een modegril, een soort romantische dweperij met het verleden van 'het volk'.

Zo'n vaart loopt het volgens mij ook niet, ik meen dat zo'n 99% van de Grieken Orthodox is.

neh. er zijn veel mensen (zo niet allen) spiritueel ingesteld. Het christendom biedt hen geen soulaas wat betreft zingeving, ethiek, etcetera. Mensen gaan daarom opzoek naar alternatieven om hun spiritualiteit te bevredigen. Er is toen een enorme 'comeback' van het boeddhistische gedachtengoed geweest. Maar mensen komen erachter dat er ook in hun eigen land en cultuur een enorme spirituele rijkdom zit. Er zijn veel culturele tradities die teruggrijpen op het prechristelijke, maw, het voelt voor veel noord/westeuropeanen natuurlijker om iets te doen wat nog gedeeltelijk in je eigen roots zit. (en het boeddhisme zit dat niet)
In Amerika en Latijns Amerika leven de indianen nog onder de bevolking en is het heel toegankelijk, in Europa wordt het complexer. Maar de groeperingen zijn er wel degelijk en nu met internet en de handel in spirituele dingen in de steeds meer globaliserende wereld.. Het is zoveel makkelijker toegankelijk.
Mensen worden wakker, dagelijks, met de behoefte hun spiritualiteit te ontdekken, in te vullen. Ze gaan opzoek, zoeken in verschillende hoeken, en komen daarin ook het paganisme tegen, waarin ze zich vervolgens verdiepen. Als het hen aanspreekt, dan verdiepen ze zich daar meer in. Sommige mensen kunnen zichzelf er zo in vinden dat ze zich bij een bepaalde stroming aansluiten, of simpelweg alles van die stroming willen weten. Dan kom je vanzelf terecht bij de mythologien en probeer je de mythologien te verklaren dan wel de relevantie voor je eigen leven op te zoeken. Veel mensen zien odin, wodan, wat dan ook, als bepaalde krachten die zich voordoen in het leven. Niet een kerel met een hamer en een arreslee of iets dergelijks, maar herkennen het leven in de symbolische waarde van het mythologische schepsel. En DAAR geloven ze vervolgens in, hechten ze waarde aan. Er zijn mensen die zich sterk identificeren met Wodan omdat hij synoniem aan een energetische kracht is die ze in hun eigen leven of levensloop herkennen. En zo werkt het, more or less. Je wordt niet koud wakker met het idee 'vandaag geloof ik in Wodan', er zit een heel proces achter. Het zijn stappen op je eigen spirituele pad.

Overigens weet ik niet veel van Wodan en Odin en weet ik veel wat. ik ben momenteel nogsteeds meer van de processen, nog niet van de inhoud. Komt vast ooit nog weleens, maar is nu niet belangrijk voor me. Veel pagans weten hier echter heel veel van af. Ik ken veel mensen die random dingen uit de Edda (Noors) of Mabinogion (keltisch) kunnen quoten en de symboliek erachter uitvoerig kunnen verklaren. Wel interessant, maar je moet er maar van houden.

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 21:33 schreef releaze het volgende:

[..]

Ik kan me best voorstellen dat je Griekse of Germaanse mythologie interpreteert als een soort codering van wat jij als spirituele waarheden ervaart, maar toch denk ik dat je het risico loopt dat je dan, met name in het geval van de Germaanse mythologie, vooral je eigen opvattingen op die verhalen projecteert, juist omdat we op basis van schriftelijke overlevering maar zo weinig weten over die oude religies. Wie zegt dat de Germanen hun geloof ook zo beleefden? Om dan het godsbeeld van een Wodan of een Zeus zó te buigen dat hij aan jouw spirituele behoeftes beantwoordt, komt op mij wat geforceerd over. Waarom die goden erbij halen?

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 22:02 schreef Iblardi het volgende:

[..]

Ik kan me best voorstellen dat je Griekse of Germaanse mythologie interpreteert als een soort codering van wat jij als spirituele waarheden ervaart, maar toch denk ik dat je het risico loopt dat je dan, met name in het geval van de Germaanse mythologie, vooral je eigen opvattingen op die verhalen projecteert, juist omdat we op basis van schriftelijke overlevering maar zo weinig weten over die oude religies. Wie zegt dat de Germanen hun geloof ook zo beleefden? Om dan het godsbeeld van een Wodan of een Zeus zó te buigen dat hij aan jouw spirituele behoeftes beantwoordt, komt op mij wat geforceerd over. Waarom die goden erbij halen?

omdat spiritualiteit bij uitstek persoonlijk is natuurlijk. ik kan me voorstellen dat je als geschiedkundige of theoloog wat dieper erop in gaat, onderzoek ernaar gaat doen, onderzoek naar psychische belevingen van hedendaagse religies en spiritualiteit, maar wat ooit was (en of dat uberhaupt meetbaar is is ook nog de vraag) daar draait het bij mensen die hun persoonlijke spirituele pad bewandelen niet om. ze zijn wars van regeltjes, dogma's en dingen, wars van anderen die hen vertellen hoe ze zouden moeten leven (maw, de side-effects van het christendom van voor de ontkerkelijking). Hoe het toen beleefd werd is bijzaak, het is niet belangrijk voor hun persoonlijke beleving nu. Wat dat betreft zijn we nu ook 'neo-pagans'. Het is enorm interessant wat er vroeger gedaan werd, maar we bouwen nu ons eigen ding gestoeld op verschillende elementen van vroeger. De wereld is ook zo enorm anders, wij zijn zulke andere wereldbewoners, het valt niet klakkeloos over te nemen.

Overigens zijn er wel spirituele groeperingen online die wel uitgaan van de religie zoals dat vroeger beleefd werd, of in ieder geval, hoe zij denken hoe dat vroeger beleefd werd. Het zijn meestal geen fijne plekken om te vertoeven, omdat veel van de discussies gaan over 'nee ik heb gelijk! nee hij heeft gelijk! Nee zo hoort het, want dit onderzoek zegt zus! Nee dat is het, want mijn zus is hogepriesteres dus zo!'
En andere groeperingen onderkennen dat het allemaal persoonlijk is, en zoeken gemeenschappelijke grond waaruit ze iets organiseren. Zo zit ik bij een cross-pagan groep waar iedereen zich algemeen pagan noemt, waar mensen zitten vanuit verschillende pagan disciplines, en de bijeenkomsten iedere keer een ander tintje hebben. Dan weer gemixt, dan weer wicca, dan weer druidisch, dan weer meer shamanstisch... gewoon iets wat ons allen aanspreekt. Persoonlijk is voor het overgrote gedeelte van de moderne pagans het sleutelwoord.

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 22:26 schreef releaze het volgende:
ze zijn wars van regeltjes, dogma's en dingen, wars van anderen die hen vertellen hoe ze zouden moeten leven (maw, de side-effects van het christendom van voor de ontkerkelijking). Hoe het toen beleefd werd is bijzaak, het is niet belangrijk voor hun persoonlijke beleving nu. Wat dat betreft zijn we nu ook 'neo-pagans'. (...) De wereld is ook zo enorm anders, wij zijn zulke andere wereldbewoners, het valt niet klakkeloos over te nemen.

Hiermee vat je prachtig samen wat het neopaganisme in werkelijkheid is. Het neopaganisme is een manifestatie van het individualisme en de geestelijke luiheid. Men wil zonder door anderen bedachte levensregels leven, gaat niet meer uit van wat met de traditie is overgeleverd en wat voor het samenleven wenselijk is. Grondig onderzoek en beschouwing zijn daarbij ondergeschikt aan de persoonlijke beleving: wat er in het verleden uitgedacht is, is immers niet meer relevant, daar de wereld 'ook zo enorm anders' is.

quote:

Overigens zijn er wel spirituele groeperingen online die wel uitgaan van de religie zoals dat vroeger beleefd werd, of in ieder geval, hoe zij denken hoe dat vroeger beleefd werd. Het zijn meestal geen fijne plekken om te vertoeven, omdat veel van de discussies gaan over 'nee ik heb gelijk! nee hij heeft gelijk! Nee zo hoort het, want dit onderzoek zegt zus! Nee dat is het, want mijn zus is hogepriesteres dus zo!'
En andere groeperingen onderkennen dat het allemaal persoonlijk is, en zoeken gemeenschappelijke grond waaruit ze iets organiseren. Zo zit ik bij een cross-pagan groep waar iedereen zich algemeen pagan noemt, waar mensen zitten vanuit verschillende pagan disciplines, en de bijeenkomsten iedere keer een ander tintje hebben. Dan weer gemixt, dan weer wicca, dan weer druidisch, dan weer meer shamanstisch... gewoon iets wat ons allen aanspreekt. Persoonlijk is voor het overgrote gedeelte van de moderne pagans het sleutelwoord.

De moderne mens wil zich niet meer onderwerpen aan leergezag. Waarom zou ik in de leer gaan bij oude denkers, het gaat immers toch om wat ik denk?

quote:

Op donderdag 20 maart 2008 12:37 schreef Scaurus het volgende:

[..]

Hiermee vat je prachtig samen wat het neopaganisme in werkelijkheid is. Het neopaganisme is een manifestatie van het individualisme en de geestelijke luiheid. Men wil zonder door anderen bedachte levensregels leven, gaat niet meer uit van wat met de traditie is overgeleverd en wat voor het samenleven wenselijk is. Grondig onderzoek en beschouwing zijn daarbij ondergeschikt aan de persoonlijke beleving: wat er in het verleden uitgedacht is, is immers niet meer relevant, daar de wereld 'ook zo enorm anders' is.
[..]

De moderne mens wil zich niet meer onderwerpen aan leergezag. Waarom zou ik in de leer gaan bij oude denkers, het gaat immers toch om wat ik denk?

Maar dat lijkt me een onterechte generalisatie, aangezien men wel degelijk denkt terug te grijpen op een oude traditie, terecht of niet. Bovendien hebben ook die individualistische paganisten blijkbaar een zekere gemeenschapszin, gezien de bijeenkomsten van cross-pagan-groepen waarvan hierboven sprake is.
Maar goed, erg gestructureerd komt het inderdaad niet over op een buitenstaander. Dat neemt natuurlijk niet weg dat pagans vooral dat moeten doen waar ze zich gelukkig bij voelen. Ik zie niet in hoe het schadelijk zou zijn voor de samenleving, zolang er tijdens die bijeenkomsten tenminste geen bloed wordt gedronken en geen kleine kinderen worden gegeten.

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 22:26 schreef releaze het volgende:

[..]

Bedankt voor de uitleg, ik kan me er wel vagelijk iets bij voorstellen. Het is misschien vergelijkbaar met het idee bij de Grieken en Romeinen dat alle volkeren grotendeels dezelfde goden vereren, maar dat deze goden bij elk volk onder andere namen bekend zijn (Hermes-Mercurius-Toth-Wodan e.d.). Misschien is dat ook wel eigen aan polytheïsme.

Die natuurgodsdiensten zijn mooi.

quote:

Op donderdag 20 maart 2008 19:24 schreef Iblardi het volgende:
Maar dat lijkt me een onterechte generalisatie, aangezien men wel degelijk denkt terug te grijpen op een oude traditie, terecht of niet.

Neopaganisten zijn doorgaans slecht bekend met de voor-christelijke natuurgodsdiensten. Hun beeld ervan is het product van de Romantische herwaardering van de voor-christelijke 'oerbeschaving', een herwaardering die uitblinkt door een Rousseauiaanse verheerlijking van het primitieve en de natuur. Niks geen hoge beschaving en diepgravende filosofische geschriften: liever rituelen in de natuur en een wereldbeschouwing waarin indianenwijsheid en Germaanse mythologie over elkaar heen buitelen.

quote:

Dat neemt natuurlijk niet weg dat pagans vooral dat moeten doen waar ze zich gelukkig bij voelen. Ik zie niet in hoe het schadelijk zou zijn voor de samenleving, zolang er tijdens die bijeenkomsten tenminste geen bloed wordt gedronken en geen kleine kinderen worden gegeten.

De mens weet slecht wat goed voor hem is, dat moet hem bijgeleerd worden door opvoeding en intellectuele verdieping. De verwerping hiervan in de jaren '60, toen men ging doen waar men zich schijnbaar gelukkig bij voelde, heeft mede de samenleving opgezadeld met waanideeën en een mentaliteit van 'vrijheid en zelfontplooiing boven alles'. Het neopaganisme is een manifestatie van deze schadelijke mentaliteit. Daarbij bedrijft men in neopaganistische en 'spirituele' kringen vaak de astrologie en legt men tarot-kaarten, bezigheden die tegen Jomanda-achtige oplichtingspraktijken en leugens aanschurken, maar bovenal de menselijke geest verkwanselen.

Ik weet niet precies hoe ik moet reageren op je posts, Scaurus. Ik zie vooral je eigen persoonlijke maatschappelijke idealen en denkbeelden terug in je posts, en dat wat daadwerkelijk over het praktische neopaganisme gaat sluit niet aan op de werkelijkheid, de manier waarop het hedentendage beoefend wordt. in ieder geval, het sluit niet aan op de pagans die ik heb ontmoet, hoogstens op de charmedheksjes, het fluff. (maar die staan dan ook letterlijk in de kinderschoenen wat betreft de ontwikkeling van hun spiritualiteit, als je ze als 30 jarige spreekt, 50 jarige, dan is hun beleving doorgaans bijzonder veranderd)

Dus, ik weet niet wat je wil horen, wat je helder wil krijgen, of dat je vooral alleen je eigen standpunt duidelijk wil maken, in dat laatste geval zou ik het fijn vinden te weten hoe jij aan het beeld van je neopagans komt, ik ben wel benieuwd.

quote:

Op donderdag 20 maart 2008 19:34 schreef Iblardi het volgende:

[..]

Bedankt voor de uitleg, ik kan me er wel vagelijk iets bij voorstellen. Het is misschien vergelijkbaar met het idee bij de Grieken en Romeinen dat alle volkeren grotendeels dezelfde goden vereren, maar dat deze goden bij elk volk onder andere namen bekend zijn (Hermes-Mercurius-Toth-Wodan e.d.). Misschien is dat ook wel eigen aan polytheïsme.

Tegenwoordig ben ik me wat meer aan het verdiepen in de psychologie van Jung. ik vind het zeer complexe materie om zowel te lezen, begrijpen als reproduceren dus het volgende is mijn huidige interpretatie.

anyways, jung was een leerling van freud en daarmee aanhanger van het onderbewuste en tevens dromenanalyse. hij heeft met freud gebroken omdat hij het onder andere niet eens was met de seksuele libido theorie, hij vond dat erg kortzichtig en in zijn eigen praktijk kwam hij erachter dat in verschillende dromen van verschillende mensen van verschillende leeftijden, sekse, ras, etc enorm veel overeenkomsten zaten. Waarmee ik doel te zeggen is dat de symbolen die bij mensen in slaap toestand naar boven komen drijven, allemaal dezelfde betekenis hadden. Dit is overigens erg crue gesteld maar you catch my drift. Hij heeft toen ook veel onderzoek gedaan naar de mythologien en rituelen van verschillende volkeren op aarde in verschillende tijdsperiodes en verschillende locaties (je kan hierbij denken aan aboriginals, maar ook aan de sprookjes van de gebroeders grimm, kunstwerken etcetera) en kwam er toen achter dat dezelfde symbolen en betekenissen die terugkwamen in de dromen van mensen ook in die mythologien zaten. Hij heeft toen theorien van het collectief onderbewuste opgesteld en zijn theorieen over archetypen.

Globaal zegt hij dat mensen niet alleen een biologische blauwdruk meekrijgen bij geboorte (ons dna, waarin veel informie over onze evolutie instaat) maar dat we tevens een psychische blauwdruk meekrijgen, mee erven. Hij bedoelt daar expliciet nature mee, en niet nurture! Deze psychische blauwdruk hebben we dus al ontwikkeld sinds het begin der tijden en heeft te maken met alle krachten die om ons heen te waarnemen zijn of waren in het verleden, en die we al sinds dien hebben proberen te verklaren, of mee geprobeerd hebben te leren leven. Nuja goed. Tot zover wat ik van Jung begrepen heb.

Nu ja goed, dit schept voor mij een bepaald licht op polytheistische religies. Ik weet niet hoe religies beleden werden in het verleden, want ik was er niet bij. Maar ik heb wel bepaalde aannames.

Ik heb me een tijd lang afgevraagd hoe mensen het idee van god ontwikkeld hebben. Ik kon het op een bepaalde manier gewoon niet accepteren dat er ooit iemand is geweest, die iets zag dat hij niet kon verklaren en prompt besloot dat dat God was, en dat vervolgens de hele gemeenschap om hem heen zoiets had van jaaaaa, dit is het! Ik kon me ook niet echt voorstellen wanneer dat dan geweest was. Hoeveel tijd voor het Christendom. Of hoeveel tijd voor het polytheisme. Of we al homo sapiens waren, of een voorganger daarvan. Simpelweg wist ik niet wanneer wij begonnen met het verklaren van onze verschijnselen om ons heen, maar ikzelf heb het idee dat dat al heel vroeg in onze evolutie begonnen is. Zoniet direct. Zoniet inherent aan het bestaan. Ik weet het niet.

Nouja goed. Dat hele verhaal van Jung vond ik toepasselijk, omdat het erop lijkt dat door onze psychologische evolutie heen God of de goden vanzelf onstaan zijn. Iemand, ik weet niet wie, zei ooit eens dat God inherent aan ons bewustzijn is.
Als ik nu denk aan die polytheistische relgies. Van pakweg, 3.000 jaar geleden. Dan denk ik aan homo sapiens. Aan mensen zoals wij. Met dezelfde verstandelijke vermogens. De inhoud van ons verstand wel anders, maar niettemin wezens die net zulke complexe brainfarts kunnen uitpoepen als wij tegenwoordig. (Kijk maar naar de grieken bijvoorbeeld). Dan denk ik aan wezens die kijken naar hun omgeving, die kijken naar wat ze geleerd hebben, die kijken naar wat ze begrijpen, en die twijfelen, om hun kennis te vergroten, hun begrip te vergroten.

Ik kan dat mis hebben natuurlijk, maar ik vind dat niet erg plausibel. Als wij niet twijfelen of anders zouden denken dan dat ons geleerd is zijn we of in mindere mate fysiologisch bewust (nature), maar dat waren we niet echt toenertijd ervanuitgaand dat dat ook homosapiens waren met een gemiddeld iq van 100,
Of het was wel iets nurture achtig en dan denk ik bijvoorbeeld aan zeer sterke groepsdruk, of angst.

Maar kijkend naar wat ik heb meegekregen van de polytheistische religies, of in ieder geval, het keltische want van die maatschappelijke structuur weet ik iets meer af, was dat een maatschappij waarin naast het harde werken op het land er veel ruimte vrij was (in ieder geval voor bepaalde personen) om jezelf creatief te ontwikkelen en te filosoferen. Om al je verstandelijke vermogens in de vrije loop te laten gaan. Vast binnen bepaalde kaders, maar toch, voldoende ruimte om te twijfelen. Voldoende ruimte in ieder geval om na te denken over de krachten die je om je heen ziet, en naar eigen inzicht (dus met je inhoudelijke kennis) in te vullen. Zowel concreet als symbolisch. Of de kelten en germanen daadwerkelijk geloofden in een kerel die op een wolk sloeg zodat er onweer uit kwam zullen we nooit weten. Als ik naar de mens van tegenwoordig kijk denk ik dat de kinderen daar nog wel in kunnen zouden geloven, maar naarmate we ouder worden en onze verstandelijke vermogens toenemen zouden we veel meer snappen dat het een versimplificering is van het enorme schouwspel boven ons hoofd. Met andere woorden, ik geloof dat er mensen waren die het echt 'letterlijk' zo geloofden, en dat er mensen waren die de symboliek erin konden zien.

En wij aardmensen zijn allemaal uitgerust met ogen, oren, handen, voeten.. we zijn daarin vrij gelijk, al sinds het begin der tijden lijken we zoveel op elkaar. We aanschouwen allemaal globaal hetzelfde, wolken, water, zon, maan.. we zijn er allemaal bekend mee. Dan vind ik het niet vreemd dat de verschillende volkeren op aarde, wanneer ze een polytheistisch beeld hebben van de wereld, allemaal dezelfde goden hebben voor dezelfde verschijnselen hebben, alleen dan met een andere naam en een ander instrument op die en dat kracht op te roepen.

Dat doen we tegenwoordig ook. De donder bestaat nogsteeds. We noemen het nu alleen botsende plus en min. (versimplificeerd. De metereologen weten het natuurlijk nog specifieker). Maar het verandert niets aan de kracht zelf, het verschijnsel zelf.


Zo. Wat een lap tekst.
En nu ga ik me eens richten op organisatiekunde

quote:

Op vrijdag 21 maart 2008 13:23 schreef releaze het volgende:
Dus, ik weet niet wat je wil horen, wat je helder wil krijgen, of dat je vooral alleen je eigen standpunt duidelijk wil maken, in dat laatste geval zou ik het fijn vinden te weten hoe jij aan het beeld van je neopagans komt, ik ben wel benieuwd.

Wat ik helder wil krijgen is dat het neopaganisme een projectie van het moderne Romantische denken op pre-christelijke natuurreligie waar weinig over bekend is. Hun religie (voor zover je over religie kan spreken) is dus niet een navolging van de oude traditie, maar een product van de moderne mentaliteit waarin individualisme en de verwerping van institutie en traditie centraal staat. Het is dan ook geen verrassing dat menig (oudere) neopaganist christelijk opgevoed is, in de jeugd flink gerebelleerd heeft tegen het gezag en niet thuis is in de rijke ideeëngeschiedenis van de Westerse beschaving.

quote:

Op zaterdag 22 maart 2008 15:26 schreef Scaurus het volgende:

[..]

Wat ik helder wil krijgen is dat het neopaganisme een projectie van het moderne Romantische denken op pre-christelijke natuurreligie waar weinig over bekend is. Hun religie (voor zover je over religie kan spreken) is dus niet een navolging van de oude traditie, maar een product van de moderne mentaliteit waarin individualisme en de verwerping van institutie en traditie centraal staat. Het is dan ook geen verrassing dat menig (oudere) neopaganist christelijk opgevoed is, in de jeugd flink gerebelleerd heeft tegen het gezag en niet thuis is in de rijke ideeëngeschiedenis van de Westerse beschaving.

tot ongeveer de helft van je reply kan ik me wat in vinden, (er zullen weinig neopagans zijn die zullen ontkennen dat de roots van het moderne paganisme (de heropleving) in de tijd van de romantiek liggen, dat is onder ons algemeen bekend), de rest vind ik erg een persoonlijke mening, die ik niet deel.
overigens ben ik zelf van mening wat betreft de laatste zin van je reply, dat neopaganisten doorgaans veel meer afweten van rijke ideeengeschiedenis van de westerse beschaving dan janopdehoek. dat is in ieder geval mijn persoonlijke ervaring.
veel neopaganisiten interesseren zich in van alles op oa filosofisch gebied, zijn ook mensen die goed op de hoogte zijn van oa filosofische geschiedenis, maar voelen een diepe verbondenheid met de natuur en nemen zelf waar dat het huidige wetenschappelijke paradigma niet toereikend is. maar dat is ook een filosofische instelling.

quote:

Op vrijdag 28 september 2007 09:16 schreef Gewas het volgende:
Zijn er nog mensen die hierin geloven?

En denken jullie dat het Germaans Polytheisme ooit zal terugkeren?

(bijna) niemand zal het nog praktiseren, hetgeen op den duur geldt voor elke religie. Maar ik denk wel dat de verhaalvertelling doorgegeven wordt en dat de toegang tot deze ideeën blijft bestaan.

Hoi ik ben ook een Germaan!

[ Bericht 39% gewijzigd door Helgi op 20-06-2008 09:16:19 ]

quote:

Op vrijdag 28 september 2007 09:16 schreef Gewas het volgende:
En denken jullie dat het Germaans Polytheisme ooit zal terugkeren?

Wel, de Germaanse taal lijkt in ieder geval zelfs hier nog niet dood te zijn...

quote:

Op donderdag 20 maart 2008 19:46 schreef OldJeller het volgende:
Die natuurgodsdiensten zijn mooi.

Maar de mensen die er aan doen zijn raar.

Net zoiets als die revival van druïden in Engeland vanaf de achttiende eeuw. Leven stuk voor stuk volgens een compleet vertekend en onrealistisch beeld van hoe die mensen vroeger zouden hebben geleefd. Al die moderne revivals zijn gebaseerd op een kort stukje oppervlakkig onderzoek een paar honderd jaar geleden wat inmiddels al lang is ontkracht, en wat doorspekt is met een flinke saus van valse romantiek.

quote:

Op donderdag 19 juni 2008 12:59 schreef nietzman het volgende:

[..]

Maar de mensen die er aan doen zijn raar.

Dat is met alle godsdiensten zo, ik zou dr zelfs iedere vorm van 'fan-gedrag' onder scharen; mensen die hun persoonlijkheid lijken te definieren aan de hand van de 'gemeenschap' waartoe ze behoren én daarbij kennelijk publiekelijk een soort van bevestiging in zoeken door het openbaar visueel zich te presenteren als 'behorende-tot-die-en-die-groep'.

ik schat overigens dat die definitie op 99% van de mensheid treft en diegenen die erbuiten vallen meestal hun voesel in vloeibare vorm door een rietje tot zich nemen;
een handeling waarvan ik hoop dat nooit een religie ermee wegloopt

Het groeit, de afgelopen jaren hebben steeds meer Westerse landen het Germaans Heidendom als officiële religie erkend.

http://www.heidendom.nl/

Asatru is ook snel groeiend in Amerika.