Kinderen krijgen op steeds jongere leeftijd?

quote:

Op dinsdag 25 september 2007 10:30 schreef Brighteyes het volgende:
Ja, of niet. Ik ken ook gevallen van flink ontsporen na het meemaken van vreselijke dingen, in mijn ogen ben je dan juist niet volwassen.

_{Voor we de discussie krijgen 'ik heb meer meegemaakt met mijn 20 jaar, dan jij met je 35e, dus ik heb meer ervaring'.}

Haha, wilde net ietsdergelijks typen. Ik werd behoorlijk kinds op den duur Heb nu ook niet het gevoel dat ik volwassener ben dan anderen, al moet ik zeggen dat ik mij op mijn 18e af en toe net 80 voelde vergeleken bij leeftijdsgenoten. Maar dan zit je nog op een leeftijd waarop je denkt dat je de hele wereld in pacht hebt en het allemaal zo goed weet Als je ouder wordt besef je pas hoe nietig je bent. En dat gevoel zal over tien jaar wel weer heel anders zijn.

Ik denk dat vandaag de dag het een stuk moeilijker is om een stabiel leven te hebben en jong kinderen op te voeden. 1 kind is nog te overzien, maar 2 of meer is al een stuk lastiger.

Je kan immers nooit je volle potentie halen als je als jong-volwassene al met een kind zit. En hoe je het went of keert, een kind verdient diezelfde kansen vind ik. Ik ben ook heel traditoneel in het rollenmodel vind ik. En dat is gebaseerd op het feit dat de maatschappij zo in elkaar zit. Dingen zoals:

Je moet langer doorwerken
ouders moeten beiden werken
Er zijn tig voorzieningen getroffen om dit te stimuleren vanuit de overheid
Huizen zijn onwijs duur
Oppas is duur
Kinderen zijn zowiezo duur
Mannen in dezelfde functie krijgen meer salaris dan vrouwen

Tja je kan wel blijven tafels bedienen en vakken vullen, en je gezin in het levensonderhoud voorzien, maar heb je dan een huis in een kindvriendelijke buurt of woon je 4 hoog achter? Kan je dan 't studeren betalen van 1, 2, of 3 kinderen? Kan je je kinderen (financieel danwel fysiek) stimuleren om hun talenten te ontplooien? Kan je je kinderen dan blootstellen aan allerlei situaties en omgevingen die hun interesse kunnen wekken in iets?

Ik denk dat alles uiteindelijk om geld draait, want geld creeërt weliwaar geen geluk en liefde, maar wel ruimte om je tijd en moeite daarin te steken. Dus kortom, jonge ouders...ik ben er niet echt voorstander van.

En dan heb ik het nog niet eens gehad over je eigen ontwikkeling, want als begin twintiger ben je nog lang niet uitgepubert lijkt me, dan begint je studententijd normaliter en ook daar leer je je basis leggen voor volwassenheid.

Tan, wat je schrijft herken ik wel. ik dacht op mn 16e de wereld wel gezien te hebben. Nu al besef ik me dat ik toen nog zo onwetend was. En over 10 jaar zal ik waarschijnlijk lachen om hoeveel ik nu denk te weten.

ik heb best wat meegemaakt. Daar heb ik ook wel een behoorlijke tik aan overgehouden. Zo kan ik een vreselijke angsthaas zijn. Ik kan ook heel slecht tegen alleen zijn. Ik hoop dat ik naar mate ik ouder wordt dat ik dingen beter kan relativeren en dat de onbeheersbare angsten die ik nu soms nog ervaar op een gegeven moment angst wordt waar ik me overheen kan zetten.

Ja, dergelijke littekens zijn naar. Ik heb ze ook, maar heb er nu weinig last van, dankzij het karakter van mijn partner.

Toch denk ik dat je met die 'tik' je kinderen straks ook iets mee kunt geven, zolang je niet doordraaft. De ervaringen die je hebt opgedaan maken je scherper en allerter op een goed verloop van de jeugd van je eigen kinderen. Althans, zo ervaar ik dat dus. Je kunt je kinderen nooit overal voor behoeden, maar het is een beetje zoals iets in het nieuws horen over kinderverkrachters, ontvoeringen, schoolmoorden, verkeersongevallen met schoolkinderen. Normaal ben je extra allert na zo'n nieuwsbericht, geef je je kinderen nog even wat extra wijze lessen mee in de ijdele hoop ze ergens voor te kunnen behoeden, maar die extra bezorgdheid kabbelt na een paar dagen weer weg.
Maar als je zelf de nodige ellende achter de rug hebt ben je van jezelf al een stuk allerter, ten alle tijden. Denk ik, hoor.

quote:

Op dinsdag 25 september 2007 10:30 schreef Brighteyes het volgende:
Ja, of niet. Ik ken ook gevallen van flink ontsporen na het meemaken van vreselijke dingen, in mijn ogen ben je dan juist niet volwassen.

_{Voor we de discussie krijgen 'ik heb meer meegemaakt met mijn 20 jaar, dan jij met je 35e, dus ik heb meer ervaring'.}

Geloof dat ik wel onder de ontspoorde catogorie val.

Maar is ook weer goed gekomen gelukkig, hahaha.

Tan, dat is waar. Alleen moet ik er ook aan denken dat Priscil ook haar eigen fouten moet kunnen maken. Hoe neurotisch ik soms ook kan zijn, toch moet ik het wel loslaten.

Verder moet ik ook zorgen dat mijn angsten niet ook haar angsten worden. Maar zoals ik al probeer te zeggen, ik denk wel dat ik heel volwassen ben, maar ik heb ook nog een hoop te leren en te ervaren.

Nou, zal ik me ook eens even melden in deze discussie.
Voor de statistieken: Ik ben 25 jaar (bijna 26) en zwanger van ons eerste kindje.
Wij zijn drie jaar getrouwd en hebben er bewust voor gekozen om te gaan proberen om zwanger te worden.
Sommige mensen vonden bijvoorbeeld toen wij gingen trouwen ons ook erg jong maar we waren toen al iets van 6 jaar bijelkaar. Dus nu zullen er weer mensen zijn die vinden dat we jong zwnager zijn, maar ik denk dat het belangrijk is dat je er zelf met je partner achter staat.

@Ticootje, natuurlijk wil je ze als moeder het liefst aan de ketting leggen tot ze 18 zijn en daarna nog iedere stap volgen.
Maar dat is inderdaad niet de gezonde opvoedmethode. Ik zeg altijd (ook alleen maar omdat ik dat eens heb gelezen en het zó waar vond ): loslaten begint al bij de geboorte. Ik laat ze ook vrij, en dat ik - als ze een half uur later thuiskomen dan ik zelf had verwacht - stijf sta van de zenuwen, dat laat ik niet merken (tenzij ik specifiek een tijd had afgesproken, maar dan is het meer een 'principekwestie').

Overigens zijn dat ook dingen die je volgens mij makkelijker kunt als je ouder bent. Maar het kan ook een stukje ervaring in opvoeding zijn. Toen de oudste twee nog klein waren zat ik ze veel meer op de huid, kon al in de stress schieten als ze geen 'dankjewel' zeiden bij de slager. Ik was een beetje té consequent zeg maar, kon die balans niet vinden tussen consequent zijn of accepteren dat je te maken hebt met peuters.

Tan, ik denk wat dat betreft onze aankomende kleine het een stuk makkelijker gaat krijgen dan Priscil.

Wat ik echt vreselijk eng vind is buiten spelen als het al donker is. Maar goed, nu is het om half 8 al donker. Normaal hoeft ze pas om 8 uur binnen te zijn. En in het weekend om half 9. Afgelopen zaterdag zat ik echt een beetje in de stress, ik vond het vreselijk dat ze nog buiten was.

quote:

Op dinsdag 25 september 2007 09:16 schreef Jarno het volgende:

[..]

Rouvoet.

Och, dat is ook een fase

Ik ben van de generatie 'een slimme meid' enzovoorts en moest dus gaan studeren (want stel je voor dat je van een man afhankelijk zou zijn ) en dan pas eens aan kinderen denken. Dat komt over een aantal jaren als Rouvoet is uitgespeeld wel weer opnieuw aan de orde.

quote:

Op dinsdag 25 september 2007 13:44 schreef Ticootje het volgende:
Tan, ik denk wat dat betreft onze aankomende kleine het een stuk makkelijker gaat krijgen dan Priscil.

Wat ik echt vreselijk eng vind is buiten spelen als het al donker is. Maar goed, nu is het om half 8 al donker. Normaal hoeft ze pas om 8 uur binnen te zijn. En in het weekend om half 9. Afgelopen zaterdag zat ik echt een beetje in de stress, ik vond het vreselijk dat ze nog buiten was.

Hier mogen ze dat niet eens, in het donker buiten spelen, maar dat is ook omdat we geen lantaarns hebben en ik vrij achteraf woon. Gelukkig willen ze ook niet, want het stikt hier 's avonds van de muizen, egels en vleermuizen.
Maar denk dat ik het in een woonwijk ook niet goed zou vinden.

Maar we dwalen nu wel heel ver af van het oorspronkelijke onderwerp.

Denk zelf dat er op zich niets mis is met jong ouderschap, zolang je er als ouder ook zelf achter staat. De ideale leeftijd bestaat ook niet denk ik. Ik verdenk er alleen wel sommige tienermoeders van dat ze het maar al te stoer vinden om jong moeder te zijn en alleen daarom al (stiekem) onveilig vrijen. Dat baseer ik overigens volledig op vooroordelen van de houding die sommigen hebben.

http://www.nu.nl/news/124(...)geren_stijgt%27.html

Dit vind ik dan wel weer verontrustend..

quote:

Op dinsdag 25 september 2007 14:06 schreef Ticootje het volgende:
http://www.nu.nl/news/124(...)geren_stijgt%27.html

Dit vind ik dan wel weer verontrustend..

quote:

Opmerkelijk is dat er ook enkele zwangerschappen in de leeftijd van 10 tot 14 jaar gemeld zijn.

Dat laatste verbaasd mij dan weer niet. Althans, wat ik er zo van hoor is de gemiddelde ontmaagdingsleeftijd de laatste jaren drastisch omlaag is gegaan dus dan lijkt me dat de leeftijd voor ongewenste zwangerschappen ook wel mee omlaag gaat.
Maar schokkend is het natuurlijk wel...

Tan... het is zo herkenbaar wat je schrijft... Dat "moeder willen/MOETEN zijn van een perfecte peuter" .. Of dat nou komt door het Willen laten zien dat je eht als jonkie heus ook wel goed kan, dat opvoeden.... En buiten spelen als het donker is...? Denk ut niet!! Oudste twee mogen nu zelf naar het sporten en terug, maar het begint me eerlijk gezegd een beetje te donker te worden, dus ik denk er hard over om ze toch maar weer op te gaan halen!! Oudste zit in t laatste jaar van de basisschool en ik moet tot mijn grote schaamte en angst bekennen dat ik toen ik in groep 6 zat al verder de buurt in mocht als zij nu..... Zo af en toe mag ze nu met een groepje vriendinnen naar het winkelcentrum hier in de buurt.... Maar er zijn ook vriendinnen die al helemaal alleen naar de stad mogen..... pffff..... Dat wordt hier toch denk ik een "middelbare schoolstap" En dan toch ook wel met mobieltje..... Voor het geval van een lekke band, of een overbezorgde mama die wil weten of ze nog wel leeft!!

ja.... de voorlichting gaat helaas niet samen op met de kinders.... In sommige (leeftijds)gevallen vraag ik me af of ze uberhaupt wel weten waar ze mee bezig zijn.... Is het een uit de hand gelopen spelletje? is het omdat eht erbij "hoort"?

Priscil krijgt dit jaar al sexuele voorlichting op school...

Ik kreeg dat in de 3e klas van het voortgezet onderwijs..

quote:

Op dinsdag 25 september 2007 14:43 schreef Ticootje het volgende:
Priscil krijgt dit jaar al sexuele voorlichting op school...

Ik kreeg dat in de 3e klas van het voortgezet onderwijs..

Hier wist zoonlief in groep 4 pcies te vertellen hoe het zat... hij ahd een boek van de biebkar van school gelezen!!! Vind het helemaal niet erg dat ie weet/leest van "de bloemetjes en de bijtjes", maar had liever wel gewetend at die boeken op die kar stonden!!

quote:

Op dinsdag 25 september 2007 14:16 schreef vamperotica het volgende:
Tan... het is zo herkenbaar wat je schrijft... Dat "moeder willen/MOETEN zijn van een perfecte peuter" .. Of dat nou komt door het Willen laten zien dat je eht als jonkie heus ook wel goed kan, dat opvoeden....

Denk dat je hier de spijker op de kop slaat. Zo was het voor mij wel, voortdurend dat gevoel hebben dat ik me moest bewijzen, dat ik heus wel een goede moeder was ondanks mijn twintig lentes.

quote:

Op dinsdag 25 september 2007 15:16 schreef Tan het volgende:

[..]

Denk dat je hier de spijker op de kop slaat. Zo was het voor mij wel, voortdurend dat gevoel hebben dat ik me moest bewijzen, dat ik heus wel een goede moeder was ondanks mijn twintig lentes.

Ik denk het eigenlijk niet... ik denk dat het in je karakter zit of niet. Ik heb ook behoorlijk de drang om te bewijzen dat ik een goede moeder ben en Isa een goed opgevoed kind

quote:

Op dinsdag 25 september 2007 15:20 schreef Sjeen het volgende:

[..]

Ik denk het eigenlijk niet... ik denk dat het in je karakter zit of niet. Ik heb ook behoorlijk de drang om te bewijzen dat ik een goede moeder ben en Isa een goed opgevoed kind

Hier niet hoor... De oudste twee MOESTEn keurig opgevoede poppetjes zijn... Er moest en zou een dank je wel af bij de slager enz.. Bij nr 3 werd het al minder, bij nr 4 nog minder en nr 5 da's straks gewoon zo'n irritant rotjong wat al schreeuwend en jankend om vanalles door de winkels rent!

quote:

Op dinsdag 25 september 2007 15:26 schreef vamperotica het volgende:

[..]

Hier niet hoor... De oudste twee MOESTEn keurig opgevoede poppetjes zijn... Er moest en zou een dank je wel af bij de slager enz.. Bij nr 3 werd het al minder, bij nr 4 nog minder en nr 5 da's straks gewoon zo'n irritant rotjong wat al schreeuwend en jankend om vanalles door de winkels rent!

Hier zijn 1 en 2 inderdaad 'gedrilld', toch luister(d)en ze niet beter dan nummer 3 en 4, terwijl ik bij hen veel minder streng ben geweest. Maar je leert van je fouten en dat zal ongeacht de leeftijd zijn.

quote:

Op maandag 24 september 2007 20:36 schreef appelsap het volgende:
Ik was (en ben nog steeds ) 19 toen ik Damian kreeg.
Mijn kraamverzorgster zei ook dat jonge moeders vaak wat natuurlijker met baby's omgaan. Maar volgens haar had dat niks te maken met ouder en wijzer zijn, maar met zelfverzekerdheid.

Ja, dat is natuurlijk net zo goed BS. Dan kun je ook wel zeggen dat het geen zelfverzekerdheid is maar gewoon nog niet het gevaar van dingen inzien. Waarom zou een jonge moeder nou zelfverzekerder zijn dan een oudere (of andersom).

quote:

Op dinsdag 25 september 2007 15:53 schreef Vivi het volgende:

[..]

Ja, dat is natuurlijk net zo goed BS. Dan kun je ook wel zeggen dat het geen zelfverzekerdheid is maar gewoon nog niet het gevaar van dingen inzien. Waarom zou een jonge moeder nou zelfverzekerder zijn dan een oudere (of andersom).

Dat snapte ik ook nog niet.
Ik zeg ook niet dat dat is wat ik denk maar dat is wat zij er van denkt.
Persoonlijk denk ik dat het voor iedereen verschillend is en het met je karakter te maken heeft.

quote:

Op dinsdag 25 september 2007 16:37 schreef appelsap het volgende:

[..]

Dat snapte ik ook nog niet.
Ik zeg ook niet dat dat is wat ik denk maar dat is wat zij er van denkt.
Persoonlijk denk ik dat het voor iedereen verschillend is en het met je karakter te maken heeft.

Precies

quote:

Op dinsdag 25 september 2007 10:38 schreef Ticootje het volgende:

ik heb best wat meegemaakt. Daar heb ik ook wel een behoorlijke tik aan overgehouden. Zo kan ik een vreselijke angsthaas zijn. Ik kan ook heel slecht tegen alleen zijn. Ik hoop dat ik naar mate ik ouder wordt dat ik dingen beter kan relativeren en dat de onbeheersbare angsten die ik nu soms nog ervaar op een gegeven moment angst wordt waar ik me overheen kan zetten.

Tja, ik denk dan: "Waarom niet eerst eens zorgen dat je die 'tik' fatsoenlijk hebt verwerkt, lekker in je vel zit, je ook alleen goed voelt, geen irreëele angsten meer hebt, en dán eens zwanger worden?"
Als je een paar jaar zou hebben uitgetrokken om dat te bereiken is het denk ik makkelijker en relaxter om een kind een goede veilige basis te bieden. Plus dat het voor je eigen ontwikkeling ook veel prettiger is.

quote:

Op dinsdag 25 september 2007 10:53 schreef Tan het volgende:
Toch denk ik dat je met die 'tik' je kinderen straks ook iets mee kunt geven, zolang je niet doordraaft.

Míts je eea verwerkt hebt. Anders loop je grote kans te gaan projecteren en compenseren en daar wordt je kind dan de dupe van.