Ooit van gehoord? Nou ik niet tot zo'n 10 dagen geleden. Toen kwam buurmeisje D. glunderend *één of andere brij in een bakje* brengen samen met een verhelderende brief.
Het bleek
![]()
te zijn die daar in dat bakje zat. Tenminste, dat moest het nog worden. Het was meer een gistend spulletje wat me toelachte toen D. het dekseltje voor me optilde.
Het goedje moest overgeheveld worden in een grote kom, het hoefde niet in de koelkast, er mocht geen deksel op maar een theedoek. We moesten er alleen maar goed voor zorgen door dagelijks 2 à 3 keer te roeren en zo nu en dan wat ingrediënten toe te voegen.
Iedere dag riep Felipe: is het al koek? En ik maar uitleggen dat het nog dagen ging duren en dat het dan eerst in de oven moest bakken. Oke, riep hij dan, om vervolgens nog maar eens flink te roeren.
Affijn, gisteren was het dag 9, en dat betekent volgens vriendschapskoekbriefje: in 5 gelijke porties verdelen, waarvan 4 weggeven aan vrienden (of als je het spulletje niet meer vertrouwd, weggeven aan niet zulke goede vrienden) en 1 portie zelf houden en de volgende dag de koek maken: vandaag dus.
Felipe heeft vanmiddag flink geholpen met alle ingrediënten toe te voegen, zoals bloem, ei, suiker, stukjes chocolade, noot en appel. Daarna het hele spulletje nog even flink door elkaar geroerd en hup, een uur in de oven.
Het resultaat hebben wij (Felipe, buurmeisje D. en ik) net geproefd. Het was nog een beetje warm en buurmeisje D. zei al na 1 hap dat ze het eerst wel lustte (haar moeder had het al eerder gebakken), maar nu eigenlijk niet meer. Na 4 happen hoefde Felipe ook niet meer dus zat ik alleen "
![]()
" te verorberen.
Misschien als het afgekoeld is dat ze het lekkerder vinden. Ik hoop het maar, anders zit ik met de gebakken peren...onee gebakken
![]()
.