Er wordt hier een beetje voorbij gegaan aan het begrip 'auteursrecht'. Als je de link die Tweek gaf (http://johnaugust.com/archives/2007/why-writers-get-residuals) even had doorgelezen, dan zie je hoe de constructie precies tot stand is gekomen. Schrijvers dragen de rechten van hun creatieve werk over aan de studio, in ruil voor een percentage van de opbrengsten. Het is dus niet zo dat ze in een zelfde situatie zitten als Breuls die voor een bedrijf een programma maakt. Die hebben vanaf het begin af aan al de rechten in handen, terwijl dat bij een auteur net even anders ligt.
De WGA heeft ermee ingestemd om deze constructie te gebruiken, waar tegenover stond dat de studio's verder mogen doen wat ze willen met het geschreven materiaal zolang ze over de winsten die ze maakten (in eerste instantie ging het dus over VHS) maar een afgesproken bedrag teruggaven aan de schrijvers. Met de opmars van het internet is er voor de studio's een volledig nieuwe bron van inkomsten tevoorschijn gekomen, maar die niet in de oude onderhandelingen is meegenomen. Hierdoor is het mogelijk voor de studio's om de oude afspraken te misbruiken voor eigen gewin, terwijl de schrijvers hier niets van terugkrijgen.
En de overige cast-leden die niet zo'n regeling hebben getroffen met de studio's vind ik vrij simpel te verklaren: een goed belichte film kan je niet verkopen aan adverteerders, een goed geschreven verhaal wel.
...it's rielie broken... It's rielie, rielie broken...
Let's go wecycle![Tournament] Beste Remake