Hyperventilatie (Chronisch en Acuut)

Ik zal eens kijken bij Reventacare, in ieder geval bedankt !

Pff, nou mogelijk heb ik er de afgelopen week weer flink last van.. typisch, omdat ik er al maanden geen last meer van heb gehad (althans niet dat ik het merkte). Ik voel me de hele dag heel moe en slapjes, alsof ik nodig wat moet eten (maar na 't eten heb ik het net zo goed) of een flinke griep heb (maar heb verder geen klachten).. ik ben 's avonds na 1 biertje al zo'n beetje in een coma.. Tja, óf er is echt wat aan de hand natuurlijk, dat weet je nooit

Pff, oud topic maar wil toch graag even reageren. Heb zelf echt al sinds de basisschool last hiervan en het is zo verschrikkelijk vervelend. Op sommige dagen beheerst het echt mijn leven, dan zit ik maar te letten op dingen in m'n lichaam die verkeerd zouden zijn en dan komen de bekende klachten vanzelf: klamme handen, benauwdheid, licht in m'n hoofd.

Vreemde is dat ik zelf ook wel merk dat het gewoon altijd hyperventilatie is, maar als ik dan een of ander steekje in m'n borst voel begin ik toch weer te twijfelen: wat als...

Ben al een aantal keer naar de dokter geweest hiervoor. Als kind vroeg hij of ik me ergens druk om maakte en dat maak ik me ook altijd: om alles kan ik ontzettend zitten te piekeren. Paar jaar later nog eens gegaan en toen stuurde die me door naar de logopediste waar ik ademhalingsoefeningen kreeg. Dit heb ik vervolgens niet goed meer opgepakt waardoor het eigenlijk weinig heeft geholpen. Misschien moet ik weer eens gaan binnenkort.

Maar eigenlijk moet je de oorzaak van hypverventilatie vooral bij jezelf zoeken. Er zijn weken dat ik me prima voel, nergens last van heb: als ik bijvoorbeeld druk ben met mijn studie. Maar als ik dan weer vrij heb, tijd hem om na te denken over bepaalde dingen (zoals enge ziekten) dan gaat het altijd fout en kan het soms ook een week fout blijven gaan.

Ik haat mezelf soms dat ik hier zo'n last van heb: het hoeft namelijk helemaal niet. Ik ben gezond, jong, haast nooit ziek, waarom zou er iets mis met me zijn? Maar dan hoor ik weer van een gezond iemand die ineens in elkaar is gezakt en dan word ik weer bang: wat als dat bij mij gebeurd, wat als ik echt hartklachten heb? De kans dat dat het geval is, is zo miniem, de levensverwachting van mensen wordt zelfs steeds hoger, maar ik krijg het gewoon niet uit m'n hoofd gezet en ja, dan komt er weer zo'n kutaanval.

Weet niet wat me kan helpen eigenlijk, fyshiotherapie, logopodie, psycholoog? Of gewoon een uitgebreid onderzoek dat bewijst dat ik echt niks heb? Maar ik denk dat het vooral een kwestie is van er mee te leren omgaan, het te onderdrukken.

Ik heb het de afgelopen week weer nonstop, continu gevoel dat ik niet diep genoeg in kan ademen, en draaierig in mijn hoofd.. zou het door verwarmingen in huis kunnen komen?
Meer mensen die er spontaan weer last van hebben met dit weer?

Probeer het niet telkens ergens anders te zoeken, zit 9 van de 10x tussen je oren.

quote:

Op vrijdag 14 augustus 2009 18:28 schreef Indieana het volgende:

Ik haat mezelf soms dat ik hier zo'n last van heb: het hoeft namelijk helemaal niet. Ik ben gezond, jong, haast nooit ziek, waarom zou er iets mis met me zijn? Maar dan hoor ik weer van een gezond iemand die ineens in elkaar is gezakt en dan word ik weer bang: wat als dat bij mij gebeurd, wat als ik echt hartklachten heb? De kans dat dat het geval is, is zo miniem, de levensverwachting van mensen wordt zelfs steeds hoger, maar ik krijg het gewoon niet uit m'n hoofd gezet en ja, dan komt er weer zo'n kutaanval.

Weet niet wat me kan helpen eigenlijk, fyshiotherapie, logopodie, psycholoog? Of gewoon een uitgebreid onderzoek dat bewijst dat ik echt niks heb? Maar ik denk dat het vooral een kwestie is van er mee te leren omgaan, het te onderdrukken.

Onderzoek dat bewijst dat er niks mis helpt heus niet. Zodra je die uitslag hebt gekregen voel je je een dag goed, daarna ga je denken aan de verhalen van een jongen van 18 jaar die altijd gezond leefde en deed maar acuut een hartstilstand kreeg. Als je bij alle risico's stil wil gaan staan ga je 't zwaar krijgen.
Probeer te accepteren dat je sommige dingen niet geheel in de hand hebt.

quote:

Op woensdag 20 januari 2010 12:38 schreef blup het volgende:
Probeer het niet telkens ergens anders te zoeken, zit 9 van de 10x tussen je oren.

Tja, t zou kunnen.. feit dat ik ook al een week rode ogen hebt suggereert toch iets meer dat het door allergie of droge lucht kan komen.

Ik geloof zeker dat het drukmaken het in stand houdt, maar vind het hoe dan ook raar/onwaarschijnlijk dat ik zomaar vanuit het niets, zonder enige stress, spontaan na maanden normaal ademen weer aan het hyperen ben geslagen..

quote:

Op woensdag 20 januari 2010 14:23 schreef Maartel het volgende:

[..] maar vind het hoe dan ook raar/onwaarschijnlijk dat ik zomaar vanuit het niets, zonder enige stress, spontaan na maanden normaal ademen weer aan het hyperen ben geslagen..

Toch is dat heel goed mogelijk. Ik loop er al 15 jaar mee te kloten; van top tot teen onderzocht, therapieën, medicijnen, heel de rataplan. En toch steekt de CHV regelmatig de kop op, vaak door stress en soms zonder herleidbare reden. Ik probeer het maar te accepteren, er rekening mee te houden en te wennen aan de beperkingen.

quote:

Op woensdag 20 januari 2010 14:23 schreef Maartel het volgende:

[..]

Tja, t zou kunnen.. feit dat ik ook al een week rode ogen hebt suggereert toch iets meer dat het door allergie of droge lucht kan komen.

Zou kunnen dat iets het onbewust triggert maar ga nou niet onderzoeken waar het allemaal door kan komen. Zo maak je je zelf alleen maar gek en maak je regeltjes aan.

Als thuis de verwarming hoog staat krijg is het benauwd..
Als in de auto de blower uit staat is het benauwd..
In de trein is het benauwd..

Zo ga je regels maken voor je zelf waar je je nog aan gaat houden ook..

Heey,
Ik wilde eerst een topic aanmaken over hyperventilatie, maar zag dat er al eentje was. Er is al lang niet gereageerd, maar ik hoop dat er wel mensen zijn die dit lezen...
Is er toevallig iemand die last had van chronische hyperventilatie en die er ook vanaf is gekomen? Zelf gebruik ik geen medicijnen, maar is dat misschien wel beter om te doen?

Bij mij wordt het namelijk steeds erger. Vorig jaar voelde ik me al lange tijd niet lekker, vaak last van misselijkheid, moe, hoofdpijn, duizelig etc.. Maar nooit werd er wat gevonden door de dokter, alles was in orde (bloed/hart). Het was toen allemaal al vervelend maar het lukte me wel nog deels naar school te gaan (zat in mijn examenjaar). Sinds deze zomervakantie gaat het een stuk slechter. Ben wel nog met vriendinnen op vakantie gegaan, maar de laatste weken word ik weer steeds gestrester door de gedachten naar de universiteit te gaan. Het is zelfs zo erg dat ik liever niet meer naar buiten ga door de constante misselijkheid/duizeligheid, krijg ook in supermarkten bijv paniekaanvallen. Maarja ik kan moeilijk altijd binnen zitten:p.
Het is ook zo een raar idee, dat 2 jaar geleden alles nog in orde was.. En ineens hier last van heb.
Maargoed, ik ben nu bezig met ademhalingsoefeningen bij een coach speciaal hiervoor, zij is erg optimistisch. Alleen vind ik het op dit moment nog een beetje moeilijk te geloven dat het daarmee over gaat.

quote:

Op zaterdag 4 september 2010 14:47 schreef Nailpolish. het volgende:
Heey,
Ik wilde eerst een topic aanmaken over hyperventilatie, maar zag dat er al eentje was. Er is al lang niet gereageerd, maar ik hoop dat er wel mensen zijn die dit lezen...
Is er toevallig iemand die last had van chronische hyperventilatie en die er ook vanaf is gekomen? Zelf gebruik ik geen medicijnen, maar is dat misschien wel beter om te doen?

Bij mij wordt het namelijk steeds erger. Vorig jaar voelde ik me al lange tijd niet lekker, vaak last van misselijkheid, moe, hoofdpijn, duizelig etc.. Maar nooit werd er wat gevonden door de dokter, alles was in orde (bloed/hart). Het was toen allemaal al vervelend maar het lukte me wel nog deels naar school te gaan (zat in mijn examenjaar). Sinds deze zomervakantie gaat het een stuk slechter. Ben wel nog met vriendinnen op vakantie gegaan, maar de laatste weken word ik weer steeds gestrester door de gedachten naar de universiteit te gaan. Het is zelfs zo erg dat ik liever niet meer naar buiten ga door de constante misselijkheid/duizeligheid, krijg ook in supermarkten bijv paniekaanvallen. Maarja ik kan moeilijk altijd binnen zitten:p.
Het is ook zo een raar idee, dat 2 jaar geleden alles nog in orde was.. En ineens hier last van heb.
Maargoed, ik ben nu bezig met ademhalingsoefeningen bij een coach speciaal hiervoor, zij is erg optimistisch. Alleen vind ik het op dit moment nog een beetje moeilijk te geloven dat het daarmee over gaat.

Ik heb zelf denk ik anderhalf jaar last gehad van Hyperventilatie, ik heb mezelf op een gegeven moment "opnieuw" leren ademen. Sindsdien is het steeds beter gegaan en ben ik er nu bijna helemaal vanaf. De laatste keer dat ik een aanval had kan ik me niet meer herinneren en als ik er een zou krijgen zal ik er niet zo erg mee zitten. Ik denk overigens ook dat je iets tegen je stress moet doen, misschien iets in de vorm van meditatie of een verandering van je gedachtegang om de rust in je lichaam terug te vinden. Ik heb een tijdje met stress gezeten en ik werd er zelf helemaal naar van, iets wat je jezelf moet besparen.

quote:

Op zaterdag 4 september 2010 14:47 schreef Nailpolish. het volgende:
Heey,
Ik wilde eerst een topic aanmaken over hyperventilatie, maar zag dat er al eentje was. Er is al lang niet gereageerd, maar ik hoop dat er wel mensen zijn die dit lezen...
Is er toevallig iemand die last had van chronische hyperventilatie en die er ook vanaf is gekomen? Zelf gebruik ik geen medicijnen, maar is dat misschien wel beter om te doen?

Ik kreeg de aanvallen steevast in periodes met veel stress en neerslachtigheid. Zolang die 2 niet te veel aanwezig zijn, heb ik dus geen last.

Nu moet ik er ook bijzeggen dat ik tijdens mijn laatste periode bij een psycholoog ben geweest die me ademhaling/kalmeringsoefeningen heeft meegegeven en me geholpen heeft een grote bron van stress aan te pakken. Ik was in een paar weken van de aanvallen af, ik heb geen idee of dat altijd zo snel gaat.

Als ik je verhaal zo lees lijkt stress het iig te verergeren, misschien dat de huisarts je wat rustgevends kan voorschrijven.

Bedankt voor jullie reacties!

Bij mij is het denk ik begonnen met mijn schildklier een jaar geleden, waardoor ik mij lange tijd niet goed voelde. Maar toen dat na een tijdje over was, had ik nog steeds regelmatig last van de meeste klachten. Sowieso was ik altijd al gevoelig voor het vermijden van situaties die mij niet lagen. Zo ga ik al heel lang niet meer naar de bioscoop, omdat het daar 1 keer is misgegaan. Paar jaar geleden kreeg ik last van trams/bussen/metro's, wat vervelend was, maar daar had ik wel oplossingen voor. Nu gaat alles eigenlijk niet zo goed meer.

Naar een psycholoog ben ik ook geweest, maar die wist niet zo goed wat ze moest doen, omdat ik zelf altijd goed kon beredeneren wat er fout was aan mijn 'rare' gedachten. Zij wilde ademhalingsoefeningen doen, maar dat leek mij toen op dat moment nog niet zo nodig.
Het is wel fijn te horen dat bij jullie ademhalingsoefeningen hebben gewerkt!

Nu maar afwachten hoe die ademhalingsoefeningen bij a.f.h.h. gaan. Ben er pas anderhalve week mee bezig, wat erg kort is, maar ben altijd nog bang dat het misschien toch iets anders is dat er mis is (ook al heb ik wel al héél vaak bloed laten prikken bij de dokter).
In de tussen tijd is het misschien wel een idee om idd rustgevende middelen te nemen. Alleen is het bij mij niet het geval dat ik bang ben dat ik niet genoeg adem krijg o.i.d., vooral mijn constante ziekzijn gevoel zorgt voor het thuisblijven. Heb ook bijna nooit last van paniekaanvallen, omdat ik die situaties vermijd (3 maanden zomervakantie, dus was nergens toe verplicht...). Ik moet dus even oppassen dat dit zich niet tot pleinvrees gaat ontwikkelen!

Ik heb dit denk ik ook, ben in ieder geval kortademig, en dan vaak na het eten/s'avonds. Is het normaal dat je dan ook last krijgt van een soort droge kriebelhoest?

quote:

Op zaterdag 4 september 2010 17:48 schreef Nailpolish. het volgende:
Bedankt voor jullie reacties!

-verhaal-

Ik weet niet hoe regelmatig die aanvallen zich bij jou voordeden maar ik verkies regelmatig paniekaanvallen zeker boven pleinvrees. Wanneer ik niets zou kunnen ondernemen zou dat bij mij alle levensvreugde wegnemen. Ik had trouwens mijn aanvallen altijd 's nachts, dus mijn oude situatie is niet goed te vergelijken met de jouwe.

quote:

Op zaterdag 4 september 2010 17:55 schreef DaggerOne het volgende:
Ik heb dit denk ik ook, ben in ieder geval kortademig, en dan vaak na het eten/s'avonds. Is het normaal dat je dan ook last krijgt van een soort droge kriebelhoest?

Hmm, een klassieke paniekaanval is anders: meestal begint het met een onbehaaglijk gevoel. Daarna ga je 'raar' ademhalen en als je probeert jezelf tot normaal ademhalen te forceren lijkt het alleen maar erger te worden. Gevolg: je hart gaat als een razende te keer, je begint erg te zweten en je raakt in paniek. Zelfs al weet je dat het 'slechts' een paniekaanval is haal je je toch scenario's in je hoofd waarin je stikt of een hartaanval hebt. Dit is iig mijn ervaring. Meestal kwam ik die nacht ook niet meer in slaap.

_{briljante signature trouwens}

[ Bericht 23% gewijzigd door Trashcanman op 04-09-2010 18:04:56 ]

Even een update...
Laatste post in dit topic was ongeveer een jaar geleden en ben sinds 4 maanden gestopt met Citalopram
Dit moest eigenlijk op dokters-advies, afbouwen enzo maar dat heb ik dus niet gedaan.
Ik slikte nog steeds 20mg per dag, maar naar mijn idee hielp het echt voor geen meter meer. Nog steeds hyper-aanvallen.
Ben dus cold-turkey gestopt maar ben wel 3 weken goed van 't padje afgeweest haha..
Wat een kutspul is dat joh, moest gewoon afkicken.
Vooralsnog geen verschil met toen ik die medicijnen wel innam.

Ik ben nog wel een paar keer naar een "gewone" fysio geweest (ipv reventacare) die mij ademhalings-oefeningen heeft geleerd.
Hier heb ik persoonlijk heel veel aan gehad.
Als ik nu zo'n aanval voel opkomen kan ik door me goed te concentreren op mijn ademhaling wel weg laten gaan.
Vroeger dacht ik namelijk juist dat ik dan extra veel lucht moest innemen, dus diep ademhalen, maar blijkt bij mij dus tegenovergesteld te zijn.
2 tellen inademen, 3 tellen uitademen, en nog wat van die dingetjes, dat helpt bij mij in ieder geval wel.

quote:

Op zaterdag 4 september 2010 17:55 schreef Trashcanman het volgende:

[..]

Hmm, een klassieke paniekaanval is anders: meestal begint het met een onbehaaglijk gevoel. Daarna ga je 'raar' ademhalen en als je probeert jezelf tot normaal ademhalen te forceren lijkt het alleen maar erger te worden. Gevolg: je hart gaat als een razende te keer, je begint erg te zweten en je raakt in paniek. Zelfs al weet je dat het 'slechts' een paniekaanval is haal je je toch scenario's in je hoofd waarin je stikt of een hartaanval hebt. Dit is iig mijn ervaring. Meestal kwam ik die nacht ook niet meer in slaap.

_{briljante signature trouwens}

Ik bedoel ook niet een klassieke paniekaanval, maar ik kan wel merken dat ik verkeerd adem. Vaak ben ik dan ook kortademig, met hoesten erbij en hartkloppingen (heel soms) als ik bijna in slaap val. Iemand een idee wat dit is?

Haha ik weet niet zo goed hoe dat quoten werkt, dus ik doe het even zo...

@ Trashcanman
Daar heb je natuurlijk gelijk in dit is nu een stuk erger dan die paniekaanvallen af en toe
Eerst was het ook zo dat ik bijv een paniekaanval had in de klas of tram, kreeg het heel benauwd/misselijk/zweten, soms ging het over door rustig adem te halen, en soms ging ik de klas even uit. (Het gaat bij mij altijd een stuk beter als ik in een koude omgeving ben). Nu moet ik wel weer even werken aan het naar buiten gaan en alles, stukjes fietsen enzo... Uitgaan gaat trouwens wel goed, door de drank waarschijnlijk... Maarja daar wil ik ook niet afhankelijk van worden, en voel me de dagen erna dan ook altijd een stuk slechter.

@ Cylvia
Zo te horen zijn medicijnen dus niet een heel goed plan. Fijn dat het met de ademhalingsoefeningen nu een stuk beter gaat! Zelf ga ik dus elke week nu naar een ademhalingscoach die ook chv heeft gehad, hopelijk gaat dat ook werken. Zij zei idd ook dat het probleem juist is dat er teveel en vaak wordt ingeademd.

@ DaggerOne
Ik weet ook niet zo goed wat dat is. Misschien bij de dokter of iemand met verstand van goed ademhalen (fysio) langsgaan? Bij mij werd daar vastgesteld dat ik in 1 minuut veel vaker ademhaal dan zou moeten, en daar al die klachten vandaan kunnen komen.

quote:

Op zaterdag 4 september 2010 14:47 schreef Nailpolish. het volgende:
Heey,
Ik wilde eerst een topic aanmaken over hyperventilatie, maar zag dat er al eentje was. Er is al lang niet gereageerd, maar ik hoop dat er wel mensen zijn die dit lezen...
Is er toevallig iemand die last had van chronische hyperventilatie en die er ook vanaf is gekomen? Zelf gebruik ik geen medicijnen, maar is dat misschien wel beter om te doen?

Ik zou zeggen: lees mijn posts hierboven, vooral die over Reventacare. Ik ben van m'n CHV afgekomen enkel en alleen door bij Reventacare m'n ademhaling aan te pakken. Zo nu en dan voel ik nog wel eens iets van HV aankomen, maar dat breekt nooit door, om het zo maar te zeggen, omdat ik het altijd voor ben door eventjes op m'n ademhaling te letten.

Het is heel goed dat je geen nieuw topic bent gestart en je vraag hier hebt gepost, alleen was het nog beter geweest als je dit topic ook even had doorgelezen, hahaha! Ik zou in ieder geval NOOIT met medicijnen aan de slag gaan. Da's echt niet nodig en zonde. Zoals ik eerder al zei: hyperventilatie heet niet voor niets hyper VENTILATIE (dus overdreven ademhaling): het is een ademhalingsstoornis, dus dat is dan ook wat je moet aanpakken! Ik zelf heb dus gekozen voor Reventacare (en was na tien weken 'genezen'), Andere kiezen voor bv. de fysio, maar ja, die is niet gespecialiseerd hierin... Ik zou gaan voor de experts, eigenlijk. En Reventacara heeft mijn voorkeur omdat het eigenlijk een niet lullen maar doen aanpak is. Daar hou ik wel van. (Alhoewel je natuurlijk best mag lullen als je daar behoefte aan hebt. )

EDIT
Alvast een gratis tip waarmee ik een aankomende 'aanval' pareer (en wat de basis is van de hele Reventacare cursus): haal 3 seconden (niet tellen maar echt seconden) rustig adem IN door je neus en adem 7 seconden uit door je mond (met getuite lippen, maar wel zo dat je haast niets hoort). En bij het inademen moet je ONDERBUIK opbollen (de borst moet compleet stil zijn en plat blijven!) en bij het uitademen wordt de onderbuik weer gewoon plat. Bij Reventacare leer je nog wat meer en je moet het op diverse manieren doen, maar als ik op deze kleine dingen let (neus IN, mond UIT, en alles met de onderbuik en de borst stil en plat) KAN er niets mis gaan.

[ Bericht 8% gewijzigd door hello_goodbye op 05-09-2010 13:36:15 ]