Hyperventilatie (Chronisch en Acuut)

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 19:43 schreef Fok_Fok het volgende:
kun je ook sterven door hyperventilatie?

Nee, als je lichaam merkt dat het niet meer gaat, val je vanzelf flauw. Dus voordat het echt gevaarlijk kan worden. Da's een soort van ingebouwde bescherming. Flauwvallen is in dit geval dus een een gezonde ingreep van je lichaam zelf om je foute ademhaling te stoppen.

Hyperventilatie geeft enge verschijnselen die mensen vaak verwarren met symptomen van echt ernstige ziektes, maar in feite is er niets aan de hand: je ademt gewoon verkeerd en je lichaam reageert erop. Aan hyperventilatie zelf kan je niet doodgaan.

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 19:43 schreef Fok_Fok het volgende:
kun je ook sterven door hyperventilatie? weet iemand dat?

Volgens mij niet. Maar ik vraag me af of die hartkloppingen e.d. niet slecht voor je hart zijn.
(Zeker als je last hebt van chronische hyperventilatie.)

Ik heb last van hyperventilatie gehad doordat ik veel blowde (4 á 5 jaar lang bijna iedere dag 5+ joints). Uiteindelijk ben ik gestopt met blowen maar had het daarna nog steeds, soms meerdere keren per dag. Vooral met spanning kreeg ik er last van, en tegenwoordig heel soms ook nog wel eens. Het is deels lichamelijk maar zit ook deels tussen de oren.

Vooral het verkeerde ademhalen of stress kunnen een oorzaak zijn.

Op dit moment heb ik er bijna geen last meer van maar ondervind het af en toe nog wel eens, dankzij dingen die ik mezelf geleerd heb kom ik er vrij snel overheen. Als iemand tips wilt hoe je er overheen komt (hoe ik er dus overheen gekomen ben, zonder hulp van een arts of dokter) kan je me gerust een PM sturen. Ik zeg niet dat het meteen over gaat maar wellicht kan ik je een beetje op weg helpen.

_{Verder was dit ook een beetje een TVP voor de reactie op teknomist zijn vraag.}

Ik adem heel vaak door mijn mond(wat bij mij hv veroorzaakt), omdat me neus is verstopt door een of andere allergie of zo. Maar het gaat iets beter maar me neus is nog steeds een beetje verstopt .

Kan me zo voorstellen dat de constante malaise ook niet al te best is voor je afweersysteem.

na lange tijd zit het "in je systeem"en weet je lijf niet meer hoe 'normaal ademhalen" is


Een collega (ong 60) heeft een maand geleden een heftige paniekaanval gehad. Nooit eerder gehad, en hij zit nu zwaar in de ontkenning.. (ik weet dat zijn vrouw ziek is, zijn moeder ziek is en hij daar elke dag naartoe ging, 150 km rijden )

Hij gaat wel weer 'even'beginnen in augustus. Ik zie het misgaan, omdat hij het niet wil accepteren.
zo van: Ik ben stoer, dit hoort niet bij mij, dit ken ik niet etc etc...
Misschien lukt het, hoop het voor hem. Ik ben geen arts, dus ik ga niet zeggen wat hij wel of niet moet doen.

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 19:43 schreef Fok_Fok het volgende:
kun je ook sterven door hyperventilatie? weet iemand dat?

op google vind ik er in ieder geval niks over

Ik heb dat ooit één keer iemand horen beweren. Maar dat had te maken met de treinkaping in de jaren 70 (voor de bejaarden onder ons) Kreeg het idee dat een ouder dat aan een kind had verteld, om het verhaal van een hartaanval te zwaar was..

Voor zover mij bekend, en al eerder hier gezegd ben je dan allang flauwgevallen, en neemt je lichaam weer een normale ademhaling aan.

quote:

Op woensdag 15 juli 2009 01:37 schreef Ole het volgende:

[..]

Ik heb dat ooit één keer iemand horen beweren. Maar dat had te maken met de treinkaping in de jaren 70 (voor de bejaarden onder ons) Kreeg het idee dat een ouder dat aan een kind had verteld, om het verhaal van een hartaanval te zwaar was..

Voor zover mij bekend, en al eerder hier gezegd ben je dan allang flauwgevallen, en neemt je lichaam weer een normale ademhaling aan.

Volgens mij zijn er in 1977 8 mensen dood gegaan, 2 gegijzelden en 6 gijzelaars. Dat allen bij de bevrijdingsactie, dus volgens mij geen hartaanval op hyperventilatie.

In de treinkaping van 1975 zijn er 3 doden gevallen waarvan alle 3 gijzelaars waren en neergeschoten waren door de gijzelaars.

We hebben het hier toch over de Molukse treinkapingen?


Zie ook:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Treinkaping_bij_De_Punt
http://nl.wikipedia.org/wiki/Treinkaping_bij_Wijster

[ Bericht 10% gewijzigd door TimKuik op 15-07-2009 04:19:07 ]

Het stond me zo bij, ms was het bij iets anders dan.

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 20:00 schreef teknomist het volgende:

[..]

Volgens mij niet. Maar ik vraag me af of die hartkloppingen e.d. niet slecht voor je hart zijn.
(Zeker als je last hebt van chronische hyperventilatie.)

Het hart klopt constact, dus hartkloppingen zijn niet meteen gevaarlijk: het zijn gewoon kloppingen die eventjes niet in het ritme vallen (te langzaam of te snel) en daardoor opvallen. Maar het hart is gewend aan kloppen en die paar extra kloppingen meer of minder doen 'm niet veel, hoor. Het hart is in feite ook gewoon maar een spier. Elke spier wil wel eens wat gek of onverwacht gaan kloppen (dat gebeurt ook wel eens in je been of arm), ook als je geen hyperventilatie hebt. Hartkloppingen door hyperventilatie zijn dan ook onschadelijk. Vervelend is het wel, maar niet levensbedreigend.

Het lastigste van hypverventilatie is dat men gaat denken dat er wat ergs aan de hand is en... daardoor gaat men weer meer hyperventileren! Daarom is het zo ontzettend belangrijk duidelijk te maken en goed voor ogen te houden dat hypverventilatie heel vervelend kan zijn maar niet levensbedreigend is. Ik heb jarenlang last gehad van chronische hypverventilatie en jarenlang gedacht dat ik elk moment dood kon gaan, dus ik weet wat het is! Gelukkig heb ik door een goede ademtherapie ondervonden dat hyperventilatie ECHT niet ernstig is, alleen strontvervelend, maar door goede ademhaling verholpen kan worden.
Als ik zeg dat hv niet levensbedreigend is, bedoel ik dus dat je er niet dood aan kan gaan: het kan echter wel je leven compleet op z'n kop zetten doordat je er echt ziek van kan worden (tenminste, je hebt allerlei ziekteverschijnselen, maar je bent niet ECHT ziek: doktoren vinden dan ook niets) en niet meer goed kan functioneren op een bepaald moment, dus op zo'n manier is het wel weer 'levensbedreigend'.

quote:

Op woensdag 15 juli 2009 10:38 schreef hello_goodbye het volgende:

[..]

Het hart klopt constact, dus hartkloppingen zijn niet meteen gevaarlijk: het zijn gewoon kloppingen die eventjes niet in het ritme vallen (te langzaam of te snel) en daardoor opvallen. Maar het hart is gewend aan kloppen en die paar extra kloppingen meer of minder doen 'm niet veel, hoor. Het hart is in feite ook gewoon maar een spier. Elke spier wil wel eens wat gek of onverwacht gaan kloppen (dat gebeurt ook wel eens in je been of arm), ook als je geen hyperventilatie hebt. Hartkloppingen door hyperventilatie zijn dan ook onschadelijk. Vervelend is het wel, maar niet levensbedreigend.

Het lastigste van hypverventilatie is dat men gaat denken dat er wat ergs aan de hand is en... daardoor gaat men weer meer hyperventileren! Daarom is het zo ontzettend belangrijk duidelijk te maken en goed voor ogen te houden dat hypverventilatie heel vervelend kan zijn maar niet levensbedreigend is. Ik heb jarenlang last gehad van chronische hypverventilatie en jarenlang gedacht dat ik elk moment dood kon gaan, dus ik weet wat het is! Gelukkig heb ik door een goede ademtherapie ondervonden dat hyperventilatie ECHT niet ernstig is, alleen strontvervelend, maar door goede ademhaling verholpen kan worden.
Als ik zeg dat hv niet levensbedreigend is, bedoel ik dus dat je er niet dood aan kan gaan: het kan echter wel je leven compleet op z'n kop zetten doordat je er echt ziek van kan worden (tenminste, je hebt allerlei ziekteverschijnselen, maar je bent niet ECHT ziek: doktoren vinden dan ook niets) en niet meer goed kan functioneren op een bepaald moment, dus op zo'n manier is het wel weer 'levensbedreigend'.

Thanks voor de uitleg.

Is het risico van chronische hyperventilatie niet dat je klachten snel afdoet als zijnde hyperventilatie-klachten terwijl het wel op iets ernstigs kan duiden? Bijvoorbeeld pijn in de maagstreek, vermoeidheid en misselijkheid kunnen gezamenlijk duiden op levercirrose maar het zijn ook hyperventilatie-symptomen...

quote:

Op woensdag 15 juli 2009 14:34 schreef teknomist het volgende:
Is het risico van chronische hyperventilatie niet dat je klachten snel afdoet als zijnde hyperventilatie-klachten terwijl het wel op iets ernstigs kan duiden? Bijvoorbeeld pijn in de maagstreek, vermoeidheid en misselijkheid kunnen gezamenlijk duiden op levercirrose maar het zijn ook hyperventilatie-symptomen...

Hehehe, daar zit elke hv'er dus mee... Je hv't, krijgt klachten, schrikt, denkt aan het ergste en je hv't nog erger. Het lijkt wel of een hv'er ook al snel hypochonder is. En vooral chronische hv'ers zitten daar natuurlijk mee, omdat die vaak onbewust hv'en. Je kent wel die lui die zo nu en dan in een zakje moeten ademen: die hebben dan een duidelijke hv-aanval. Maar chronische hv'ers hebben wel allerlei verschijnselen maar niet altijd direct een duidelijke hv-aanval. Maar doordat ze constant verkeerd ademhalen, krijgen ze wel allemaal klachten.
Tsja, als je denkt dat er echt wat is, moet je dat natuurlijk laten onderzoeken! Bij (chronische) hv'ers zie je dan altijd dat ze niets kunnen vinden, wat gek... Maar het is natuurlijk niet zo dat hv'ers niet echt een ernstige ziekte kunnen krijgen! Da's het lastige. Je ziet dan ook vaak bij hv'ers (en hypochonders) dat ze na een of andere test gerustgesteld zijn ('ik heb niets!') maar na een tijdje beginnen ze weer te twijfelen ('volgens mij heb ik toch echt wel iets...') en dat komt natuurlijk omdat ze steeds vreemde en vage klachten hebben!

Ik ben er zelf pas vanaf gekomen (van hv maar ook wel een lichtelijk hypochondrische tik) toen ik door een ademhalingstherapie binnen een paar weken van allemaal klachten af was: ik merkte toen gewoon echt dat het puur aan de ademhaling lag. Dat was een onomstotelijk bewijs. En samen met diverse onderzoeken, waarbij niks ernstigs gevonden kon worden, leidde dat ertoe dat ik EINDELIJK in m'n hoofd een knop kon omdraaien (die ging eigenlijk vanzelf om). Zo werkt het wel... Iemand kan honderd keer tegen je zeggen 'er is niets', maar als je je kloten voelt door allerlei verschijnselen dan geloof je dat natuurlijk niet...!

Ik zelf heb een en ander geleerd via www.reventacare.nl Het lijkt allemaal misschien te mooi en te simpel om waar te zijn (en het is schrikbarend duur), maar ik heb ondervonden dat betere ademhaling WERKT. Ik had na die therapie echt het gevoel van 'ik heb een nieuw leven!'. Klinkt pathetisch, maar je kan echt ontzettend beroerd zijn van hyperventilatie... Het is ook niet zo dat ik nu helemaal fit en gezond ben, maar ik ben niet meer constant bang iets ernstigs te hebben doordat diverse klachten helemaal weg zijn (vaag voelen, duizelig, zweverig, niet aanwezig, etc.) Jammergenoeg heb ik artritis psoriasis en daar helpt geen ademhaling tegen en daardoor kan ik me nog wel eens erg moe voelen en zo. Maar die vele vage klachten 'zonder oorzaak' (of beter gezegd, een oorzaak die niet gevonden kan worden door bloedonderzoek, etc.) zijn gewoon weg!

Zo, en dat waren wel weer genoeg persoonlijke ontboezemingen op een openbaar forum...

Hallo Collega´s,

Hier ook iemand met CHV. Een half jaar geleden kreeg ik opeens erg vaak last van hartkloppingen en benauwdheid. Omdat ik hier op een gegeven moment erg veel last van had en de dokter alles uit wilde sluiten ben ik door de mangel gehaald in het ziekenhuis(filmpie, hartkastje) en is er bij mijn echo geconstateerd dat ik een minimaal lekkende hartklep heb. Ik hoef verder geen medicijnen, mag blijven sporten en alles, en moet iedere twee jaar terugkomen voor controle. Daarbij is door de cardioloog gezegd dat het niet gevaarlijk is maar dat ik wel mijn levensstijl moest gaan veranderen om van de klachten af te komen.Ik was zo druk met zuipen, feesten, school, werk, sport en hobbies dat ik mijn lichaam te veel beproefde. Ik werkte namelijk van mijn 16e tot mijn 22e(nu 23) in een kroeg en was 3 keer per week stomdronken, pafte menig pakje weg en sliep laat in de ochtend. Verder nooit problemen gehad, school ging goed, lief vriendinnetje, mooie baan en veel sociale contacten, afgestudeerd, samenwonend met vrienden. Oprecht gelukkig. Dat ben ik nu nogsteeds, maar ook gelukkige mensen kunnen blijkbaar te grazen worden genomen door dit soort mindfucks. Dit kon/kan ik maar slecht accepteren. Bij mij gaat toch altijd alles goed? Dit kan ik niet hebben. Ik ben toch niet verlegen of depressief? Waar slaat dit op?

Ben dus maar gestopt met roken,werken in de horeca, gestopt met drinken, en geprobeerd goed te slapen en te eten. Desalniettemin ging het eigenlijk steeds slechter en kreeg ik steeds vaker last van hartkloppingen en tintelingen. Op een dag toch weer dronken geworden, en op de dag daarna heb ik toen een acute hyperaanval gehad, waarbij ik oprecht dacht dat ik dood zou gaan, een hels gevoel. Ambulance derbij, en verder uit onderzoeken niets aan de hand. Toch daarna hard doorgegaan in vicieuze cirkel, want ik kreeg met de week meer klachten. Hartkloppingen, steken in de borst, trillen, duizelig, knikkende knietjes. Als ik naar de supermarkt ging ergerde ik me dood aan iedereen en als ik te lang moest wachten in de rij of in een gangpad deed mijn lichaam weer een poging tot een aanval. Gelukkig herkende ik al snel deze aanvallen en kon ik dit zelf reguleren door te gaan zitten met een natte doek in me nek en door rustig te gaan doen. Daarbij mijdde ik drukke benauwde mensenmassa's en stressvolle situaties. Tijdens mijn afstudeerpresentatie deed mijn lichaam uiteraard een poging tot een aanval, maar inmiddels had ik dat al zo vaak gehad dat ik na een glas water en een pauze al zittend mijn presentatie succesvol heb afgerond.

Paar weken later nogsteeds veel klachten, maar inmiddels mezelf hard aan het inwrijven dat ik me niet zorgen hoef te maken en dat je geen hartaanval krijgt maar dat je hyperventileert. Toch merkte in dat wanneer ik slecht at, slecht geslapen had of drukke dingen deed, ik begon te wankelen en op sommige momenten kon ik mijn alarmsignalen niet meer afslaan met mijn verstand. Wat dus de eerste paniek aanval betekende. Uit wanhoop maar naar de huisartsenpost gebeld, alwaar ik mijzelf behoorlijk voor lul voelde staan: me verstand wist dat ik niet dood zo gaan, maar mijn lichaam accepteerde dat maar niet. Uiteindelijk maar bevestiging gevraagd dat je met een lekkende hartklep zoals ik die heb 100 kan worden en dat heus niet binnen een week ernstig wordt. Daarbij kon ik van die verdovende pilletjes krijgen(oxzazepam) voor als ik het echt niet meer zou trekken. Die heb ik overigens nogsteeds niet gebruikt, ik wil dit zo lang mogelijk uitstellen en alleen gebruiken voor de echte vervelende gevallen van angst(is misschien 1 keer per maand).

Inmiddels heb ik denk al zo'n beetje alle denkbare symptonen gehad, en kweek ik steeds meer routine in het afdoen van deze klachten als onschuldig. Bij nieuwe klachten kijk ik ff op internet en zie ik telkens weer dat het er allemaal bijhoort. De meeste klachten doen mij niet meer zoveel, maar voor sommige nieuwe klachten moet ik hard werken om mijn lichaam niet op hol te laten slaan. Sinds een maand heb ik nou bv geen hartkloppingen of acute aanvallen meer, maar heb ik steken in mijn linkerbovenarm, slapende armen en steken bij mijn slaap. Ik ben momenteel weer druk bezig om me mentaal zo hard te krijgen dat ik ook deze symptonen weer kan relativeren. Ik hoop binnekort alle klachten gehad te hebben en dat het proces rustig kan gaan slijten en ik stilletjes aan het vertrouwen in mijn hart weer kan laten groeien. Ik zit in ieder geval weer op de weg naar boven en ben strijdvaardig. Deze week mijn eerste afspraak met een coach die mij gaat ondersteunen in het tot rust komen en het heropbouwen van het vertrouwen in mijn lichaam. Ik heb hier erg veel zin in omdat ik erg graag progressie wil boeken en ik weer de oude wil zijn!.

Nu even wat tips die mij helpen de boel op een rijtje te houden:
- Eet goed(ontbijt, lunch, warm avondeten, veelzijdig en gezond)
- Vermijd alcohol, sigaretten of coffe.(in beginfase waren deze 3 continu aanleiding voor gezeik)
- Analyseer jezelf in het leven. Doe ik wel genoeg suffe dingen, heb ik genoeg rust aan mijn hoofd en geniet ik bewust van dingen? Maak niet overal een wedstrijd van en leg je zelf niet alles bij alles druk op. Je leeft maar 1 keer, maar het is wel de bedoeling dat je relax leeft.
- Ontspan: lees boeken, ga joggen/fietsen/voetballen/etc., sex, suffe films, uitwaaien op het strand, warm bad, muziek luisteren.
- Zoek informatie over ziekten op, praat met dokters en creeër een document waarin je gerustgesteld kan worden door deze informatie.
- Pas op met: teveel computeren, te veel tv-kijken, te veel spannende dingen doen.
- Vermijd gevoelige situaties, maar blijf je zelf wel testen! Ookal voel je je ellendig, probeer wel actief te leven en afleiding te zoeken. Verleg heel voorzichtig je grens. Een tijd wilde ik niet meer naar de supermarkt, maar na twee maanden doorzetten zat ik vorige week in een stikvolle benauwde bioscoop naar een spannende film te kijken zonder klachten. Doorbreek de cirkel!
- Accepteer dat je af en toe op je bek gaat. Af en toe wil je iets graag maar gaat dat nog niet helemaal.
- Praat met goede vrienden en familie. Ik vraag aan hen of ze er nucher over willen doen. Goed voorbeeld van 'niet handig': Mijn zusje die me vrolijk vertelde bij het avondeten dat ze heel goed begreep waarom ik bang was omdat ze op internet had gelezen dat een lekkende hartklep groter kan worden en dat het zeer ernstig kan worden. Gevolg: angstbeeld wordt bevestigd en paniekaanval.
- Probeer achter de oorzaak te komen van je spanningen.(bij mij de angst om dood te gaan, maar er zijn andere redenen).

Enfin, ik weet het allemaal goed, maar ook ik heb af en toe gewoon nog mijn klotemomenten waarin ik op mn bek ga en de angst regeert. Dat zal de komende tijd nog wel even blijven helaas. Ik krijg inmiddels wel steeds iets beter vat op mijn gedachten, en heb zeker vertrouwen in de toekomst. Met hulp van een coach en een beetje inzet hoop ik er goed van af te komen. Kan ik me energie weer eens aan zinvolle dingen gaan besteden! Iedereen in ieder geval sterkte met de vervelende momenten maar hou de moed er in zo zou ik zeggen!

[ Bericht 0% gewijzigd door Dynamite67 op 26-07-2009 01:36:22 ]

Tjonge, lang verhaal, Dynamite67...! Het is me wat met die CHV... Het viel me op, dus zeg ik het nog maar even, dat je het helemaal niet over je ademhaling hebt! Ik zou als ik jou was daar ook eens in duiken: als er IETS belangrijk is met (C)HV is het wel je ademhaling! Ik heb het al eerder gezegd: het lijkt te simpel om waar te zijn, maar een goede ademhaling is van 'levensbelang'!
Je benadrukt nogal het ontwijken van stress (veel suffe dingen doen ), maar echt, met een goede ademhaling kan je best ook veel niet-suffe dingen doen! Het is uiteindelijk toch ook de kunst (C)HV niet je leven te laten bepalen... (Waarmee ik natuurlijk niet bedoel dat je dan je oude levenstijl weer moet hebben...! )
Het ontwijken van stress is (imho) eigenlijk meer zoiets als het onderdrukken van een ziekte met medicijnen: je onderdrukt of ontwijkt de symptomen maar doet niets aan de oorzaak zelf. Da's tenminste mijn visie hierop. Als het maar even kan is het toch altijd beter de oorzaak aan te pakken in plaats van de symptomen te bestrijden. En bij (C)HV is het toch altijd de ademhaling die voor de ellende zorgt (ook al kan het worden 'getriggerd' door stress).

Succes met de strijd, bro!!!

Het onderwerp ademhaling moet ik inderdaad ook maar even op tafel leggen als ik straks naar die psycholoog ga. Je hoort inderdaad best veel mensen die daar winst boeken. Ik ga nu naar iemand die helpt bij angst en spanning, ik neem aan dat ik bij hem/haar ook wel terecht kan voor ademhaling issues.

Zou wat zijn trouwens, me hele leven verbeterd en veel veranderd, blijkt dat met wat ademhalingsoefeningen het probleem niet meer bestaat. Ben benieuwd.

[ Bericht 21% gewijzigd door Dynamite67 op 26-07-2009 14:02:00 ]

Ik kreeg van mijn arts een doorverwijzing naar een fysio voor ademhalings oefeningen, nog niet gegaan btw... iemand hier ervaring mee? en ben ik wel aan het juiste adres bij een fysio-therapeut?

Als medicijn gebruik ik Citalopram 20 mg per dag, maar ik begin te voelen dat ik er steeds minder baat bij heb, weer vaker last van hyperventilatie aanvallen, vervolgens vergeten doosje in te leveren bij de dokter, dus ik zat een weekendje zonder, ik merkte geen verandering dus maandag en dinsdags heb ik ook geen pil genomen, ik dacht, misschien maakt het toch niet uit, maar na de 5de dag zonder begon ik toch weer ademhalingsproblemen te krijgen dus ben maar weer met de Citalopram begonnen, eerst 4 keer een halfje en nu weer een hele per dag.
Het liefst zou ik er helemaal mee stoppen (met de Citalopram dan he.. ) maar weet niet zo goed hoe..
Vandaar mijn vraag over die fysio, ben benieuwd of er mensen zijn die er echt wat aan hebben gehad en waar de hyperventilatie aanvallen ook echt bij over zijn gegaan.

quote:

Op zondag 26 juli 2009 13:55 schreef Dynamite67 het volgende:
Het onderwerp ademhaling moet ik inderdaad ook maar even op tafel leggen als ik straks naar die psycholoog ga. Je hoort inderdaad best veel mensen die daar winst boeken. Ik ga nu naar iemand die helpt bij angst en spanning, ik neem aan dat ik bij hem/haar ook wel terecht kan voor ademhaling issues.

Zou wat zijn trouwens, me hele leven verbeterd en veel veranderd, blijkt dat met wat ademhalingsoefeningen het probleem niet meer bestaat. Ben benieuwd.

Hehehe, ja, stel je voor, maar gek zou het niet zijn, want... hyperventilatie IS hyperademhaling! Het heet niet voor niets zo! IEDEREEN die last heeft van (chronische) hyperverventilatie heeft dat door verkeerde ademhaling. Anders is het geen hyperventilatie. Als stress de BASIS oorzaak was, dan heette het geen hyperventilatie maar hyperstress of zo. Stress is een trigger, geen oorzaak: er zijn genoeg mensen met stress die niet hyperventileren.
Zoals je in m'n eerdere posts kan lezen heeft anders leren ademhalen mijn leven echt totaal veranderd...! Dus mijn advies: leg het niet 'even' op tafel , maar maak het een essentieel onderdeel van de hulpverlening. (Waarbij ik, nogmaals, niet zeg dat je al het andere dan maar moet laten, want natuurlijk helpt het echt GIGANTISCH als je gezonder leeft, beter met stress kan omgaan, etc. etc.!!!)

quote:

Op zondag 26 juli 2009 14:32 schreef Cylvia het volgende:
Ik kreeg van mijn arts een doorverwijzing naar een fysio voor ademhalings oefeningen, nog niet gegaan btw... iemand hier ervaring mee? en ben ik wel aan het juiste adres bij een fysio-therapeut?

Als medicijn gebruik ik Citalopram 20 mg per dag, maar ik begin te voelen dat ik er steeds minder baat bij heb, weer vaker last van hyperventilatie aanvallen, vervolgens vergeten doosje in te leveren bij de dokter, dus ik zat een weekendje zonder, ik merkte geen verandering dus maandag en dinsdags heb ik ook geen pil genomen, ik dacht, misschien maakt het toch niet uit, maar na de 5de dag zonder begon ik toch weer ademhalingsproblemen te krijgen dus ben maar weer met de Citalopram begonnen, eerst 4 keer een halfje en nu weer een hele per dag.
Het liefst zou ik er helemaal mee stoppen (met de Citalopram dan he.. ) maar weet niet zo goed hoe..
Vandaar mijn vraag over die fysio, ben benieuwd of er mensen zijn die er echt wat aan hebben gehad en waar de hyperventilatie aanvallen ook echt bij over zijn gegaan.

Zoals ik eerder heb gezegd, heb ik ontzettend veel baat gehad bij de hulpverlening van Reventacare, maar er zijn ook andere organisaties en hulpverleners die goed kunnen helpen. Zelf heb ik ooit in een ver verleden ook ademhalingshulp gehad van een fysio, maar dat zette niet veel zoden aan de dijk. Geen eentje, eigenlijk. Maar dat kan per fysio verschillen, natuurlijk. De fysio die ik had vond dat je heel diep moest ademhalen (voor zover ik het me herinner) terwijl dat juist helemaal niet zo goed is voor HV. Maar daar verschillen de meningen over (zoals op alle vlakken van de gezondheidszorg de meningen verschillen. ) Maar daarnaast is de hulp van een fysio wat te oppervlakkig. Bij mij was dat in ieder geval zo. Ik kwam daar, moest een half uurtje diep ademen en zo en daarna kon ik weer gaan, zonder duidelijk plan wat ik nou thuis moest doen. En dat een paar keer en klaar.

Bij Reventacare moest ik 10 weken lang een uur komen oefenen en MOEST ik elke dag thuis ook diverse oefeningen doen, en dat was op een bepaald moment echt wel even doorzetten (je begint met iets van 10 minuten oefenen maar na een paar weken moet je 's ochtends een half uur ALLEEN maar ademhalingsoefeningen doen, 's avonds nog een keer een half uur, en dan bij het naar bed gaan ook nog weer eens (maar dan korter), en da's best lastig en vergt doorzettingsvermogen, maar... als je merkt dat het WERKT... is het echt niet zo moeilijk!

Trouwens, alvast als tip: waar het bij de oefeningen van Reventacare uiteindelijk om draaide (HEEL simpel gezegd) was dat je in rust 3 seconden moet inademen door je neus (rustig en niet diep!) en 7 seconden langzaam en geluidloos moet uitademen door je (getuitte) mond. En dat door de buik. Klinkt simpel, maar voor heel veel mensen is dit een groot probleem. De hulpverlener zit dan ook dat hele uur dat je er bent erg oplettend naar je borst en buik te kijken of je het wel goed doet. En zonder die oplettendheid en bijkomende tips is dit erg moeilijk zelf aan te leren en doe je het fout zonder er erg in te hebben.
Het klinkt erg simpel en dat is het ook, maar het is lastig zo maar even te doen. Daarnaast moet je behalve met die buikademhaling ook een soort van zijwaarste ademhaling doen, en dat alles staand, zittend en liggend. Het gaat te ver om dat allemaal uit te leggen. Het is niet zo dat ik de hele cursus hier niet wil vertellen omdat Reventacare anders zonder klanten kom te zitten , maar ik ben er van overtuigd dat een en ander alleen werkt met goede oplettende begeleiding: je kan dit niet even simpel via een forum leren. Bovendien is dat wekelijkse bezoek (plus de vooruitgang die (wel of niet) geconstateerd wordt, een broodnodige stok achter de deur om door te zetten.

Als je je opgeeft bij Reventacare (of om info vraagt) krijg je een hele lijst met klachten en je moet dan aankruizen waar jij dan last van hebt. Ik kon bij de aanmelding zo'n 26 dingen aankruizen . Tien weken later waren er nog maar drie kruisjes over . Serieus. En dat ALLEEN maar door betere ademhaling. (En de drie klachten die overbleven, zijn waarschijnlijk gerelateerd aan m'n psoriasis artritis, en daar helpt natuurlijk geen enkele ademhalingstherapie tegen )

Voordeel van Reventacare is bovendien dat de meeste hulpverleners ervaringsdeskundigen zijn en de therapie is gericht op HV: een fysio heeft toch vaak een andere insteek en vaak geen specifieke HV-opleiding/interesse/invalshoek, etc. Maar goed, je kan natuurlijk eerst de fysio proberen: als het helpt, dan is dat te gek. Mocht het niet echt baten, dan kan je alsnog verder kijken.

BTW Dat je arts Citalopram voorschrijft, vind ik triest. Dat is nou typisch die symptoombestrijding waar ik het over had in mijn antwoorde op Dynamite67: je moet niet de symptomen (of de triggers ervan) bestrijden, maar de OORZAAK. En dat is bij (C)HV de ademhaling en niets anders. Intriest (en eigenlijk schandalig) dat een arts dan alleen maar pilletjes voorschrijft... Dus nogmaals: iedereen die last heeft van (C)HV, doe wat aan de ademhaling!!!

[ Bericht 2% gewijzigd door hello_goodbye op 26-07-2009 15:04:38 ]

quote:

Op zondag 26 juli 2009 14:52 schreef hello_goodbye het volgende:

[..]

Zoals ik eerder heb gezegd, heb ik ontzettend veel baat gehad bij de hulpverlening van Reventacare,

Bedankt voor je tip!
Heb de lijst ingevuld en heb in totaal 35 klachten..
Er zit hier een vestiging in de buurt, dus ik ga hier even verder mee, bedankt!!!

Als paramedisch hulpverlener heb ik vrij veel mensen in de praktijk behandeld met ademtherapie volgens de methode van Van Dixhoorn.
En daar hoort tellen NIET bij !!!

Heel wat fysio - Mensendieck- en Cesar oefentherapeuten hebben bij hem de DRIE jarige opleiding gevolgd en mogen zich dan adem oefen therapeut noemen na een gedegen afstudeerscriptie.
Een aantal verzekeraars vergoedt dit in de aanvullende verzekering.
Of het wordt als een gewone sessie gedeclareerd.

Bij de psychologen in de regio heb ik gelobbeyd dat zij mensen met paniek en angstaanvallen behandelen met hun expertise en dat mijn deskundigheid is om mensen weer naturel te (leren) ademen.
_{en dan niet een bandje met oefeningen meegeven voor het slapengaan. sic}

De Nijmeegse hv lijst wordt gebruikt om een score en uitgangspositie vast te stellen.
Ook geeft het mensen inzicht en herkenning van (adem) klachten, die men zich (nog) niet bewust is.
Het is plezierig om bij afsluiten van de behandelperiode vast te stellen aan de hand van de vragenlijst dat klachten (fors) verminderd - afwezig zijn.

Samengevat: bewustworden en optimaliseren tot een efficiënte ademregulatie in rust en bij (lichte) inspanning.

Als je op zoek bent naar deskundige begeleiding kijk dan bv. in de gemeentegids.
De collega's vermelden meestal de specialisaties en anders vraag je daarnaar gericht voor het maken van de eerste afspraak voor een proefbehandeling ( om te kijken of het je bevalt en of je er wat meekunt).
_{soms bellen mensen mij en verwijs ik ze naar collega's dichterbij.}

In mijn praktijk variëren de behandelafspraken tussen 3 en 10 stuks.

Succes allemaal bij plan en aanpak.

Ik heb het ongeveer twee jaar lang heel erg gehad, maar omdat ik van de hyperventilatie zelf niets doorhad, merkte ik alleen aan de symptomen dat het om hyperventilatie ging.
(ik vind mezelf helemaal geen type voor hyperventilatie dus ik had het ook totaal niet verwacht, al zat ik toentertijd erg in de knoop met mijn opleidingskeuze)

De symptomen bij mij waren: een constant dronken gevoel, zwabberig en snel het gevoel het evenwicht te verliezen.
Vlak voor het in slaap vallen werd ik weer wakker omdat mijn ademhaling ineens leek te ´stokken´.

Ik ben gaan sporten in de hoop dat mijn ademhaling weer in een normaal ritme zou komen.
Al betekent een verbeterde ademhaling niet dat je gelijk van de symptomen af bent: ik heb nu nog steeds regelmatig een draaierig gevoel. Ik denk dat ik ook veel meer met alcohol moet uitkijken dan voorheen, want ik ben nu snel duizelig na een paar glazen.

quote:

Op zondag 26 juli 2009 15:25 schreef Cylvia het volgende:

[..]

Bedankt voor je tip!
Heb de lijst ingevuld en heb in totaal 35 klachten..
Er zit hier een vestiging in de buurt, dus ik ga hier even verder mee, bedankt!!!

Sterkte. Ik was nog wel vergeten te zeggen dat het schrikbarend duur is... Maar al had het me 2000 euro gekost, dan was ik er (achteraf) nog blij mee geweest.

quote:

Op zondag 26 juli 2009 17:19 schreef AnneX het volgende:
Als paramedisch hulpverlener heb ik vrij veel mensen in de praktijk behandeld met ademtherapie volgens de methode van Van Dixhoorn.
En daar hoort tellen NIET bij !!!

Ja, er zijn meer methodes, zoals ik al zei. Van Dixhoorn is inderdaad een gevestige methode, maar hij paste niet bij mij. Je hebt nog meer bedrijven die online of met PC-programmaatjes HV te lijf gaan. Maar ik heb alleen ervaring met Reventacare en het heeft mij echt heel erg geholpen. Ondanks het tellen (tijdens de oefeningen... ). Maar dat betekent natuurlijk niet dat dit de enige methode is die werkt. Het is wel de enige methode die ik kan onderschrijven en aanraden omdat ik 'm gevolgd heb. Als je verzekering de Dixhoorn therapie vergoed, is dat natuurlijk een leuke reden om die eerst te proberen. Mocht het niet bevallen, dan kan je later alsnog iets als Reventacare volgen. (Het gaat mij er niet om dat mensen dure behandelingen moeten volgen! Maar voor MIJ heeft het gewerkt en ik wil niets liever dan dat anderen OOK van die ellendige HV afkomen! Hoe dan ook!)

quote:

Op zondag 26 juli 2009 17:52 schreef Countess het volgende:
Ik ben gaan sporten in de hoop dat mijn ademhaling weer in een normaal ritme zou komen.
Al betekent een verbeterde ademhaling niet dat je gelijk van de symptomen af bent: ik heb nu nog steeds regelmatig een draaierig gevoel.

Sporten en een beter ritme in de ademhaling (of een betere conditie) zeggen niet veel: het gaat erom HOE je ademhaalt! Je kan uren sporten en weet ik veel wat, maar als je constant te diep ademt door je mond en met de borst, dan kom je echt niet van je HV af. En gezien je nog steeds draaierig bent, zou ik je willen adviseren eens wat hulp te zoeken bij het ademhalen op zich! (Sporten op zich is natuurlijk altijd gezond, maar dat is niet het punt... )

EDIT:
Even iets uitgebreider waarom ik de Van Dixhoorn-therapie niet heb gevolgd (misschien zit ik wel helemaal fout (want ik heb er alleen maar over gelezen) en dan kan AnneX dat corrigeren!): ik vond het te ingewikkeld en teveel op spanning gericht.
Bij Van Dixhoorn wordt op allerlei manieren de spanning te lijf gegaan, zo begrijp ik. Hyperventilatie wordt (als ik het goed begrijp) gezien als een gevolg van spanning terwijl ik het eerder andersom zie. (Zo was het in ieder geval bij mij: HV veroorzaakte bij mij de spanning en niet andersom.) Daarnaast wordt er gekeken naar de psyche en lichamelijke problemen die ellende veroorzaken. Maar ook dat zie ik andersom (of beter gezegd: ook bij mij was dat andersom): mijn problemen kwamen puur enkel en alleen door HV.
En DAAROM paste Reventacare perfect bij mij omdat ze simpelweg naar de ademhaling kijken: de bron van de ellende. Geen psychisch gegraaf, geen uitgebreid gepraat of onderzoeken, etc, alleen maar leren om goed te ademhalen. Heerlijjk 'down to earth' en 'simple as that'. En die simpele aanpak was perfect voor mij.
Maar goed, voor anderen is Van Dixhoorn misschien weer beter... Iedereen is natuurlijk verschillend.

[ Bericht 8% gewijzigd door hello_goodbye op 26-07-2009 19:30:29 ]

Ik heb van een fysiotherapeut een stapeltje pagina´s gehad over tellen hoe lang je je adem in kunt houden en het ritme van inademen-longen leeg laten lopen- 3 tellen wachten en weer inademen.
Maar volgens mij is dat achterhaald of niet...??

quote:

Op zondag 26 juli 2009 19:40 schreef Countess het volgende:
Ik heb van een fysiotherapeut een stapeltje pagina's gehad over tellen hoe lang je je adem in kunt houden en het ritme van inademen-longen leeg laten lopen- 3 tellen wachten en weer inademen.
Maar volgens mij is dat achterhaald of niet...??

Nou... er bestaat, zo weet ik, een anti-HV methode die ook werkt met het juist inhouden van de adem... Maar ik heb dus geleerd dat je dat juist niet moet doen... (Bij Reventacare heb je (na een paar weken) ook een oefening waarbij je juist als je uitgeademt hebt na 7 tellen, even de boel moet 'vasthouden' (dus niet inademen terwijl je al leeg bent): je adem inhouden is uit den boze.) Vervelende is dat er tig methoden zijn en van alle hoor je goede en slechte berichten. (Alhoewel ik over Reventacare nog geen slechte heb gehoord. )
Maar beter leren ademhalen leer je niet van een stapel papiertjes... Het gaat niet alleen om hoelang je in- en uitademt, maar ook HOE... Ik denk echt dat het heel moeilijk is om zonder deskundige hulp een betere ademhaling aan te leren die de klachten van HV vermindert of helemaal wegwerkt. Pas als je wekenlang 'streng' oefent, kan een nieuwe ademhaling je 'eigen' worden: als je alleen maar zo nu en dan wat probeert (of een paar keer naar de fysio gaat...), dan zal de oude verkeerde ademhaling altijd weer in het werk treden zodra je even niet oplet. En uiteindelijk gaat het er om dat je ook goed adem gaat halen als je niet oplet...!