in groep vijf wordt niet meer aan sinterklaas gedaan, maar gaan we aan de surprises (
)dus zo langzamerhand vrees ik dat ik hem van zijn geloof af moet helpen.
heeft iemand ervaring? hoe pakte jij het aan?
ik weet het, ik ben er vroeg mee, maar ach, de kruitnoten liggen ook al in de winkel en ik heb zelfs al kerstversiering gezien.
Ik denk dat het ook wel en beetje een normale leeftijd is om het te vertellen, toch?
Joey kwam ook zelf met vragen en twijfels en toen vond ik het de tijd wel om het gewoon te vertellen.
en er was één iemand die er nog in geloofde!
Alleen in het 2de jaar werdt de baard van de
Dat is wel laat zeg.
quote:Vind je echt?
Als ik om me heen kijk horen de meeste het volgens mij wel rond die leeftijd.
quote:ik denk dat het er ook aan ligt of er oudere broers en zussen zijn die niet meer geloven.
er zat vorig jaar al een jongen in de klas die het enig vond om te roepen dat sinterklaas niet bestond.
nou geloofde de rest van de klas heilig, dus het is nooit goed doorgedrongen.
ik dacht zelf om een boek te gaan huren bij de bieb over hoe het werkelijk zit en dat "per ongeluk" te laten slingeren.
en zo vragen uit te lokken.
zou dat wat zijn?
Maar ze komen er dus zelf wel achter. Mijn zwager en schoonzus zijn eigenaar van de Sint Nicolaas Centrale (die de intocht op tv doet) en lopen vaak zat in de stad rond die tijd in pietenpak. Vorig jaar kwamen we neefje tegen in pak. Op geen enkele manier konden we er onderuit, want hij stond voor me te brullen en te zwaaien... te laat herkent... René zei niks! Nog niet eens een krimp. Toen we wegliepen waren
en ik wat aan het smoezen. Nou zei ze, hou maar op hoor, ik zag gerust wel dat het Neefje was. Prima, ze is nu 8 en dat is wel een mooie tijd om er achter te komen, maar ik ga het haar niet bewust vertellen.Kunnen jullie je nog herrineren hoe jullie erachter kwamen???
Bij mij kwam sinterklaas thuis langs en ik weet eigenlijk zeker dat zodra ik sinterklaas zag dat ik er toch heilig in geloofde dat ie echt was. Toch weet ik nog goed dat het mij altijd opviel dat sinterklaas hetzelfde litteken in zn gezicht had als mijn oom. Alleen de connectie heb ik gewoon nooit gelegd. Volgens mij was het gewoon op de basisschool omdat er inderdaad kinderen riepen dat sinterklaas niet bestond.
Jammer dat ze in groep 5 al niet meer aan sinterklaas willen doen...
maar toen de dag dichterbij kwam geloofde ze er weer echt in, was zelfs bang voor de Sint
ze komen er vanzelf wel achter, mijn zus vond de kado's op de slaapkamer van Pa en Ma
Zo leuk, geen hond die mijn kinderen gelooft op school, dus draai ik ieder jaar maar foto's uit. tis ook dezelfde sinterklaas als die van de intocht hier, dus vaak word er dan al gezegd tegen mijn DNA dat ie snel komt hoor. 
quote:Ja, dat was hier wel, hij vroeg het ook gewoon rechtuit, nou toen hebben we het hem gewoon verteldOp vrijdag 7 september 2007 09:19 schreef JamesBrownie het volgende:
Op een gegeven moment gaan ze het vragen, omdat er dingen niet kloppen, of omdat ze zoietsvan andere kinderen hebben gehoord.
En als ze het moeten horen van vriendjes is helemaal niks
Mijn ouders wachten ook gewoon net zo lang totdat ik moest horen van vriendjes en dat vond ik niet bepaald leuk xD Ik was op gegeven moment de enigste die nog geloofde in de klas .. Beste manier is gewoon 3 weken voor Sinterklaas te vertellen. Dan geloven ze ook het beste dat het niet zo is, en als ze er dan aan gewend zijn zijn er 2 weken voorbij en dan gaan ze met een goed gevoel Sinterklaas in ^^
Eerst op school gevraagd wat gebruikelijk was en dat zou groep 5 zijn (8 jaar). Alleen heeft onze dochter een groep overgeslagen, is dus vervroegd overgegaan en dus hebben we het nu maar verteld omdat ze nu in een klas komt waar de meeste kinderen het al weten volgens de juffrouw.
Overigens werden we wel netjes bedankt voor de kadootjes door de jaren heen
En waarom is het erger als je het van vriendjes hoort dan als je het van je ouders hoort? Volgens mij is het nooit leuk om te horen dat Sinterklaas toch niet bestaat, ongeacht op welke manier je er achter komt.
quote:Maar kinderen kunnen het elkaar ook op een nare manier onder de neus wrijven vooral als ze zich superieur voelen omdat zij het al wel wisten.Op vrijdag 7 september 2007 09:50 schreef texelonia het volgende:
Ik zou het niet zelf gaan vertellen. Ze komen er zelf wel achter idd.
En waarom is het erger als je het van vriendjes hoort dan als je het van je ouders hoort? Volgens mij is het nooit leuk om te horen dat Sinterklaas toch niet bestaat, ongeacht op welke manier je er achter komt.
Ik vertelde het dan liever zelf, maar het risico dat ze het van andere kinderen horen bestaat altijd natuurlijk, en we hebben ook gewacht tot hij met vragen kwam.
Ik vrees alleen dat het hem niks van z`n sinterklaasstress scheelt, pakjesavond op zich blijft toch heel spannend voor hem.En inderdaad, pakjesavond blijft erg leuk, ook zonder die 'kinderlokker' erbij
quote:Dat maakte mijn moeder ook weinig uit, dat mijn buurmeisjes het me hadden verteld. Wel dat ik het daardoor eerder wist dan dat ze eigenlijk had gewild.Op vrijdag 7 september 2007 09:50 schreef texelonia het volgende:
Ik zou het niet zelf gaan vertellen. Ze komen er zelf wel achter idd.
En waarom is het erger als je het van vriendjes hoort dan als je het van je ouders hoort? Volgens mij is het nooit leuk om te horen dat Sinterklaas toch niet bestaat, ongeacht op welke manier je er achter komt.
quote:mijn dochter heeft er anders wel om gelachen.ze vond het wel een goeie grap.Op vrijdag 7 september 2007 09:50 schreef texelonia het volgende:
Ik zou het niet zelf gaan vertellen. Ze komen er zelf wel achter idd.
En waarom is het erger als je het van vriendjes hoort dan als je het van je ouders hoort? Volgens mij is het nooit leuk om te horen dat Sinterklaas toch niet bestaat, ongeacht op welke manier je er achter komt.
en voelde zich maar wat stoer omdat ze nu groot genoeg was om ook de " kleintjes" voor de gek te houden.
quote:Zelf ik vind pakjesavond nog spannend!!!Op vrijdag 7 september 2007 10:01 schreef Maneki.Neko het volgende:
Meneer begon vorig jaar al vragen te stellen, ik denk dat hij er dit jaar wel achterkomt hoe de vork in de steel zit
Mijn reaktie was ongeveer zo:
, 
, ! Ik was echt verdrietig !Hoe oud ik was weet ik niet meer precies, denk een jaar of 8.
[ Bericht 4% gewijzigd door Grijs op 07-09-2007 15:19:56 ]
... ik denk dat velen de shocking truth vernemen van medeleerlingen op school, bij mij was dat toch het geval.Ik kan me niet meer precies herinneren wat m'n moeder heeft gezegd, maar ik weet wel dat ik op een gegeven moment vragen begon te stellen. Ze hield de
En ik weet ook nog wel dat ik toen heel boos op d'r was, want dat jaar had ik een keer een roe in m'n schoen gehad en was ik echt bang dat ik in de zak mee naar Spanje moest. 
Ik schat dat ik toen een jaar of 7, 8 was.Maar ik vond het ook wel weer heel stoer dat ik het spelletje mee mocht spelen. M'n oudste broertje was toen een jaar of 4 en wat voelde ik me groot toen.
En doordat ik ruim 10 jaar met m'n jongste broertje scheel heb ik nog heel lang kadootjes gekregen op pakjesavond.
Het gekke is, dat als je eenmaal weet dat hij niet bestaat, je ineens ook van alles opvalt wat niet klopt. Misschien wel omdat je er dan meer oplet. Ik vond het ieder geval toen knap stom van mezelf dat bepaalde dingen me nooit eerder waren opgevallen.
quote:Hier nog een!Op vrijdag 7 september 2007 15:33 schreef Jambo het volgende:
Mijn wereld verging toen m'n moeder vertelde dat Sinterklaas niet echt bestaat!
Ik was 8, en we zaten een avondje Toon Hermans te kijken. Hij vertelde dat vroeger bij andere kinderen speelgoedtreinen door de kamer liepen met Sinterklaas, maar bij hen thuis de kinderen als trein door de kamer liepen, omdat ze zo arm waren. Dan mét humor dus, en mijn ouders lagen dubbel. Ik niet, want ik snapte 'm niet. Toen hebben ze 't maar uitgelegd... Ik was bóós! Niet dat ze "gelogen" hadden (mijn moeder draaide er diplomatiek omheen), wel dat ik Sinterklaas nu "kwijt" was...
Ik had trouwens wel allerlei theorieen over hulpsinterklazen enzo. Het leek me nogal logisch dat sinterklaas niet alle scholen in heel Nederland op 1 ochtend kon bezoeken, dus had hij overal een hulpje en de kans dat je de "echte" zag was erg klein
Overigens zijn wij pakjesavond volgens het beproefde concept blijven vieren, we vinden 't allemaal veel te leuk! Door de christelijke insteek hier thuis is kerst sowieso nooit im frage geweest als 't om cadeautjes ging.
Wij willen allebei 'de leugen' niet in stand houden.
Als ze dan 3 is dan is ze drie en als dan al 10 is dan is ze 10
We gaan er in ieder geval niet over liegen....
De ouders van die kinderen hebben gewoon gezegd dat Sinterklaas niet genoeg tijd heeft om alle klassen langs te gaan en dat ze daarom hebben afgesproken dat je voor elkaar cadeautjes koopt....
Ze hadden vorig jaar op Sinterklaas van ons een boerderij van Playmobil gekregen en van de rest van de familie de aanvullingen. Dat wilden ze heel graag hebben maar ik vond hem eigenlijk te duur. Toch maar gedaan, dat wilden ze het liefste. Maar als ze er 4x mee gespeeld hebben is het veel. Van hun verjaardagsgeld wilden ze wéér playmobil, maar dan van het ziekenhuis.
Dat mocht wel van mij maar ik zei: Speel dan ook eens met die boerderij, die ligt daar maar te verstoffen. Maar dat gaf niet want die had Sinterklaas toch maar gekocht. En die heeft poen zat immers! Dus.
Dus toen heb ik maar verteld dat wij die gekocht hebben. Net als alle andere kadootjes, elk jaar.En dat ik het jammer vond dat ze er niet mee speelden. Daar stonden ze wel even van te kijken, want het Sinterklaas-journaal dan?!?! Ik zei dat het een grapje is voor alle kids van Nederland en dat àlle grote mensen daaraan meedoen. En nu zij ook want nu weten zij er ook van. Ze voelden zich best een beetje beetgenomen.
Met de boerderij wordt alsnog nog niet gespeeld, met de rest van de Playmobil dan weer wel.
Fannetje vorig jaar bij mij in groep 5 is dat wonderbaarlijk goed gegaan. De kinderen die niet geloofden hebben helemaal niks gezegd.
Ik heb dit jaar groep 3 en ik weet van 1 kind dat hij niet gelooft. Als het goed is is hij tegen die tijd van school af. Mocht dat niet zo zijn dan moet mijn vervanger maar even met hem praten. Hij voelt zich vast behoorlijk bijzonder als hij met de juf (of meester) een geheimpje heeft.
Ik vind het trouwens best moeilijk. Kijk, mijn persoonlijke visie is dat kinderen het best mogen weten, hoe jong ook. Maar ik vind daarentegen dat het niet mijn taak als leerkracht is om het te vertellen. Dat moeten de ouders doen, ofzo.
Ik moet me dus soms, tegen mijn principes in, in bepaalde bochten wringen.
Laatst ging het bij mij in de klas ook over Sinterklaas en ik heb dat meteen afgekapt. September is wel erg vroeg om over de goedheiligman te praten. Hoewel de kruidnoten ook al in de winkel liggen :S
Het komt vanzelf lijkt mij (tenminste dat is mijn ervaring).
Er komen vanzelf vragen als
"mama, bestaat Sinterklaas nou wel?"
of
"hoe kan Sinterklaas bij jou ook al oud zijn geweest?"
en steeds meer skeptische vragen zullen komen.
Je kan het kind dan zelf antwoord laten geven op zijn eigen vragen en hem een beetje helpen.
En afsluiten met het werkelijke verhaal (in kindertermen) en dat de mensen in Nederland hebben afgesproken er een feestje van te maken.
Lang leve DownSyndroom...wie weet gelooft ze wel tot haar 14de ofzo
off topic @ Mirage... ik las ergens dat je zwanger bent: Feli!
quote:Goh, wat schrijf jij op een nare manier over Sinterklaas.Op vrijdag 7 september 2007 10:05 schreef Bright het volgende:
Wij willen niet aangeven dat die vent bestaat, mocht ze erom vragen, dan zeggen we het gewoon. In ieder geval zal ze nooit van ons horen dat hij bestaat.
En inderdaad, pakjesavond blijft erg leuk, ook zonder die 'kinderlokker' erbij
Heb je daar een speciale reden voor?
Ik kwam er zelf achter door het te vragen, want klasgenootjes speculeerden, mijn ouders vroegen wat ik er zelf van dacht.
quote:Mijn zusje heeft ook Down, is 16 en gelooft nog steeds heilig in de Sint!Op woensdag 12 september 2007 15:43 schreef SeaOfLove het volgende:
Grappig dit, zijn van die dingen waar ik nieteens bij stil sta hoe en wanneer Milou dit door gaat krijgen, en mocht ik het haar vertellen of ze dan wel echt beseft of hij niet bestaat
Lang leve DownSyndroom...wie weet gelooft ze wel tot haar 14de ofzo
off topic @ Mirage... ik las ergens dat je zwanger bent: Feli!
Mijn ouders zijn al drie jaar bezig om haar van het geloof af te krijgen. Ze hebben al laten zien waar de cadeautjes liggen, het sinterklaaspak van mijn vader, een Zwarte Piet die zijn schmink afpoetst waar ze bij staat. Maar wat ze ook proberen, zodra de Sint komt is het volop geloof bij haar. Ze zet trouw haar schoen bij de deur. Ik vind het wel grappig. Ik geloof ook niet dat ze last heeft van pesterijen. In haar klas (ZMLK VSO) is ze wel de enige die nog gelooft trouwens.
quote:Typisch zeg! Ik heb op een ZMLK school stage gelopen in een groep 8, dus 12 jarigen, maar ook daar kregen we het amper voor elkaar om kinderen te laten zien dat Sinterklaas niet echt is.(Uiteraard met toestemming van ouders)Op woensdag 12 september 2007 17:29 schreef Fannetje het volgende:
[..]
Mijn zusje heeft ook Down, is 16 en gelooft nog steeds heilig in de Sint!
Mijn ouders zijn al drie jaar bezig om haar van het geloof af te krijgen. Ze hebben al laten zien waar de cadeautjes liggen, het sinterklaaspak van mijn vader, een Zwarte Piet die zijn schmink afpoetst waar ze bij staat. Maar wat ze ook proberen, zodra de Sint komt is het volop geloof bij haar. Ze zet trouw haar schoen bij de deur. Ik vind het wel grappig. Ik geloof ook niet dat ze last heeft van pesterijen. In haar klas (ZMLK VSO) is ze wel de enige die nog gelooft trouwens.
Smincken, kleding laten zien werkte echt niet!
Toen de juf vroeg aan een meisje wie de kadootjes kocht op 5 december antwoordde ze : ''mama'' en toen de juf daarop vroeg wie er een kadootje kocht en in haar schoen stopte : "Sinterklaas"
Is overigens niet zo raar hoor, want ze heeft een ontwikkelingsleeftijd van een jaar of 6 en die geloven ook gewoon heilig in de Sint. Pas rond een jaar of 7/8/9 beginnen kinderen over het algemeen wat meer mee te krijgen van de wereld en dan gaan ze ook beseffen dat het eigenlijk helemaal niet kan. Ze snappen dan bijv. dat de Sint natuurlijk nooit in één avond alle kinderen van Nederland kan bezoeken
Soms...heel soms kan ik weleens een soort van jaloers zijn op de meeste ouders hier.
Die alledaagse dingetjes die bij het ouderschap horen zoals je kind van het Sinterklaas-geloof afhelpen, gaat bij mij een heel apart verhaal worden
Dat heeft natuurlijk ook wel weer zijn charme, maar de doorsnee dingen die de meesten van jullie meemaken ook, en alles is al vaak zo anders hier
Glkkg ben ik een positieve, energieke en ondernemende mama
, en moet ik zeggen dat ik zo goed als alles met Milou doe als wanneer ze geen chromosoompje extra had gehad, dus dat scheelt hier had ik het van de week toevallig met mn man over de ah dat er alweer pepernoten waren en die kleintjes zaten erbij....en op zolder staat er een oud kacheltje (zo'n openhaardding) en 'savonds kwam ik dus op zolder en had de oudste (5jaar) er dus meteen zn schoen neergezet met een tekening erin
dat vond ik zooo lief dus ik hoop dat ze er voorlopig nog niet achterkomen
quote:Hmm.. Zal ik hier dan maar op in gaan?Op woensdag 12 september 2007 17:21 schreef _evenstar_ het volgende:
Bright ik vind het echt misselijk bewoord sorry hoor, maar een fabeltje ( net zoals alle kabouterplops teletubbies etc. ) een kinderlokker doet heel wat anders en vind het gewoon walgelijk om het zo te vergelijken.
Het staat niet voor niets tussen aanhalingstekens, he? (Een oude man die van kinderen houdt en ze snoepjes voorhoudt om op z'n schoot te zitten... Het grootste deel is toch gelijk. Gelukkig het seksuele aspect niet, mag ik aannemen)
Daarnaast vind ik het bewust voorliegen van je eigen kinderen ook walgelijk. Een 'leugentje om bestwil'? Nee, ook dat niet. 'Maar dan missen ze die leuke tijd'? Nee, niet echt. Er is als kind meer dan genoeg echte dingen en eigen verzinsels om van te genieten. Daar is een nepverhaal als de 'hedendaagse sint' niet voor nodig.
Als je je kinderen hierover voorliegt, waarover lieg je ze dan nog meer voor? Kunnen ze je dan nog vertrouwen?
Kabouter Plop, de teletubbies, ed. zijnal nep; het wordt op de tv uitgezonden en staat voor een kind gelijk aan tekenfilms. Ok, het duurt een tijdje voordat kinderen weten dat een tekenfilm niet echt is, maar:
- daar heb je als ouder nooit over gelogen
- je helpt ze bij het begrijpen van wat ze zien (reclame, tekenfilms)
en dat snappen ze wel. Dat is iets anders dan voorliegen over een figuur.
Ik had als kind zijnde al heel snel door dat die vent nep was; zingen voor de radiator, zodat de sint met z'n paard vanaf het dak even door de schoorsteen van 20cm doorsnede komt en iets in m'n schoen stopt? Nee, dat is niet logisch.
Maar m'n vrouw was bijzonder teleurgesteld en boos op haar ouders om deze leugen. Het duurde even voordat ze haar ouders weer durfde te vertrouwen!
Mijn grootste probleem is dus het bewust voorliegen van je kinderen, wat het vertrouwen tussen kinderen en de ouders kan schaden.
Toen heb ik de knuppel maar in het hoenderhok gegooid en het verteld. Ze is namelijk rustig in staat om midden in de nacht op e staan om sinterklaas ook daadwerkelijk te gaan bellen.
En net als bij Beul, werd ook ik bedankt voor de gave cadeautjes van vorig jaar
quote:hahaha.geweldig!Op donderdag 13 september 2007 08:55 schreef buzzer het volgende:
Mijn jongste begon op internet het telefoonnummer van Sinterkllaas op te zoeken, want ze wilde zwarte piet worden.
Toen heb ik de knuppel maar in het hoenderhok gegooid en het verteld. Ze is namelijk rustig in staat om midden in de nacht op e staan om sinterklaas ook daadwerkelijk te gaan bellen.
En net als bij Beul, werd ook ik bedankt voor de gave cadeautjes van vorig jaar
volgens mijn moeder ben ik ook wel eens tot 4 uur steeds mijn bed uitgekomen om te zien hoe sinterklaas nou binnen kwam.
volgens mijn broer had hij een loper en kwam dus door de deur naar binnen,maar ik was er heilig van overtuigd dat hij door de schoorsteen kwam.
en dat zou ik ff gaan bewijzen.
Ik weet niet meer hoe ik erop reageerde, maar ik vermoed dat ik opgelucht was. Ik was namelijk heel bang voor Sinterklaas. Dat kwam doordat ik doorhad dat er iets niet klopte. De man in dat pak werd gespeeld door een kennis en ik herkende hem half. Zijn stem, zijn gezicht. Ik vond dat zó eng!
quote:Wat schrijf je dat lief! Bij ons zal het ongetwijfeld ook een heel apart verhaal gaan worden maar vooralsnog geniet ik volop van het feit dat ze nog geloven allebei.Op woensdag 12 september 2007 18:14 schreef SeaOfLove het volgende:
Soms...heel soms kan ik weleens een soort van jaloers zijn op de meeste ouders hier.
Die alledaagse dingetjes die bij het ouderschap horen zoals je kind van het Sinterklaas-geloof afhelpen, gaat bij mij een heel apart verhaal worden
Dat heeft natuurlijk ook wel weer zijn charme, maar de doorsnee dingen die de meesten van jullie meemaken ook, en alles is al vaak zo anders hier
Glkkg ben ik een positieve, energieke en ondernemende mama
Iris kijkt uit naar de nieuwe film van Winky en het paard van Sinterklaas, en Eva zit al volop sinterklaasliedjes te zingen (eigenlijk doet ze dat het hele jaar al maar nu mag het weer officieel
) Lois. Ben benieuwd hoe dat met Eva gaat straks. Wat vind ze nu eigenlijk van de Sint en Pietermannen?SOL: dat klinkt idd heel lief. Volgens mij ben jij een hele leuke mama.
Het simpele feit dat ze niet ziet dat kabouter Plop op de tv heel klein is, maar in Plopsaland groter dan zij maakt niets uit. Het is kabouter Plop heel simpel. En die is echt, bestaat echt en daar kun je niet over twisten. Het is wat dat betreft moeilijk uit te leggen. Hoe kun je zeggen dat iemand niet bestaat als je hem kunt aanraken?
Ik vind het persoonlijk nogal overtrokken. Bovendien vind ik Sinterklaas nou echt iets dat bij onze cultuur hoort. Een waar volks-/kinderfeest.
Jouw dochter is toch al een jaar of 6? Of vergis ik me? Hoe vindt zij het dat anderen wel in Sinterklaas geloven en zijn niet?
Ik heb ooit in groep 3 een kind gehad dat echt stug volhield dat Sinterklaas niet bestaat. Moeder had haar dat al in groep 1 verteld. Ze bleef het ook maar tegen de andere kinderen zeggen. ik heb moeder daar toen op aan gesproken. Als je het je kind zo nodig op die leeftijd al wil vertellen, leer het dan minimaal om het geheim te houden voor de andere kinderen (oftewel, heb respect voor het feit dan anderen wél aan dat culturele feest meedoen).
En Eva.... wat een drol is ze ook he!