quote:
Op dinsdag 28 augustus 2007 20:24 schreef e-wok het volgende:omg...
het verhaal krijgt ineens een hele rare wending
Ik dacht eerst dat het misschien wel een beetje nep was, maar in tegendeel... Heeft je vriend die psychose opgelopen door dit gebeuren, of verkeerde hij daar al (langere tijd) in?
Ik heb hem nooit als psychotisch ervaren. Het is wel een vreemde kerel. Ik ken hem al een jaar of 12, we deden dezelfde studie. Als we de stad ingingen voor een biertje (of twee, of twintig) had-ie altijd iets raars aan het eind van de avond: klom in een mast om een vlag te stelen, sprong de gracht in, bracht een bos bloemen naar de hoeren -- studentenlol uit jongensboeken. In de winter wilde hij met de taxi naar college, "dat is tenminste lekker warm".
Ben één keer bij hem thuis geweest toen. Zijn moeder woonde in een caravan aan de rand van een dorp in Noord-Groningen. Ze ging als wasvrouw (?) de huizen langs. Geen idee of ze daar veel mee verdiende of dat ze andere trucjes had om haar klanten te verleiden
, maar er was daar geld in overvloed -- het was biefstuk en dure wijn wat de pot schaftte.
Zijn vader werkte voor een Duits circus, en "kwam wel eens op bezoek", zei mijn vriend. Zijn moeder had nog een dochtertje van een andere kerel, die is uiteindelijk heel goed terecht gekomen, heeft nu haar gymnasiumdiploma en studeert geneeskunde in Amsterdam.
Niet dat mijn vriend in de goot is beland ofzo, zo erg is het niet, maar je hoeft maar even met hem op te trekken of je weet dat hem iets vreemds mankeert. Prettig gestoord, heb ik heel lang gedacht. Iemand die je op de een of andere manier meteen in vertrouwen neemt, omdat
zijn verhaal toch altijd veel bespottelijker klinkt.
Zijn studie heeft hij nooit afgemaakt. Besloot er na twee jaar mee te stoppen en werd, for god's sake,
electricien. Klusje hier, klusje daar. Klein kamertje op zolder, vaak weg. Nooit een vaste vriendin, wel altijd vrouwen om hem heen. Oude verknipte wijven die van hun man wilden scheiden en met hem alleen naar bed gingen.
Ik heb hem in elk geval nog nooit op een voorliefde voor jonge meisjes kunnen betrappen.
Tot zover deze melancholieke uitweiding
zit een beetje voor me uit te psychologiseren.