Het peutertopic [2-4 jaar] deel 12

Dank je Maneki maar echt, zo gaat het bij ons als ik iets probeer te organiseren. Als ik mijn kind wil troosten en er ook echt een oplossing voor wil bedenken, moet er altijd wat mis gaan. En volgens mij heeft Jolie dat al precies zo

Saffier, lief! Echt.

Tex, ik hoop dat jullie lekker slapen.

Moonah, ik las je berichtje net. Jolie heeft een nieuwe speen gekregen. Ze doet de speen niet in haar mond maar houdt hem in haar hand. Het was echt rot, ze bleef huilen. Ik ben normaal best hard nee is nee. Maar dit kon ik gewoon niet aan, dus dat hebben anders opgelost. Ze kan het nog niet loslaten.

Heerlijk om dit te lezen Luchtbel. Ik lees enthousiasme, ontspanning en geluk tussen de regels door! Ik hoop dat dat gevoel nog heeeeeeeel lang mag blijven hangen! Volgens mij hebben jullie allebei echt genoten van de vakantie!
En 2 uur later vertrekken voor een dood konijn! Je-mig-de-pe-mig! Wat heb jij een geduld dan!

Oh Lieve LB, wat een verhaal weer. Had nou even gebeld joh, dan had ze zaterdag toch ook hierheen gekund, had je rustiger uit kunnen zieken! maar ondanks dat je het zelf hysterisch vond lees ik toch dat het best wel heel leuk was. Wat Saffier ook zegt, veel aandacht voor Jolie en ja natuurlijk is dat moeilijk, mijn god een week lang op het niveau van een peuter zijn, da's niet niks. Maar je hebt het gedaan en ondanks dat je je zo beroerd voelde is het toch een fijne week geweest. Die zwembadfoto Geweldig toch. En de bus missen door een dood konijntje te begraven, dat vind ik wel het toppunt van liefde hoor! Je bent een kanjer

LB wat een vakantie meis! En vakantie-Jolie=

Sara heeft niet zoveel geslapen, en ik dus ook niet. Ze was gewoon verdrietig en wist niet hoe ze moest liggen.
Uiteindelijk viel ze rond 3 uur in slaap (en ik ook) en zijn we net een half uurtje wakker. Volgens mij is ze nu redelijk opgeknapt!

Ik krijg gewoon de rillingen van je verhaal LB! Wat heb jij een geduld, precies zoals de anderen hiervóór zeggen... echt geweldig om te lezen! Heerlijk! En wat heb je een heerlijk meiske... geniet van die uitspraken van haar, ze is echt bijzonder. En natuurlijk is elk kind dat, maar ik sta elke keer te kijken van al die dingen die Jolie doet en zegt.
En jij bent ook echt heel bijzonder zeg. Samen vakantie, en het draait allemaal om je kind, je moet het maar kunnen! Héél erg goed van je. En dan ook nog ziek zijn...meid meid ... maar wat ontzettend fijn dat het doel is bereikt, Jolie heeft het héérlijk gevonden, en dat moet jou ook een heel goed gevoel geven!!
(En die dingen die fout gingen, dat zou mij ook zomaar kunnen gebeuren, daar ben ik ook altijd een ster in... vervelend is dat he...maar je hebt het goed opgelost hoor. Je moet toch wat he?)

Tex, hoe is de nacht gegaan?

En Renzell, hoe is het met Julius? Jeetje wat klinkt hij in- en inzielig. Echt naar, zo misselijk zijn en overgeven. ook voor jou, slapeloze nachten zijn echt %#$@&^$&%$^%#%# enzo.

Alle andere zieke kindjes ook een en heel veel beterschap!

Fuente, hier ook een brakke nacht gehad. MrBos is een paar dagen naar Amerika dus ik ben alleen met Myrthe. We sliepen om 2 uur en om 7 uur was ze weer wakker. Normaal gesproken neemt mrBos haar mee naar beneden en zorgt hij 's ochtends voor haar, zodat ik kan blijven liggen (ik heb veel rust nodig ivm een whiplash). Maar nu moest ik er toch echt uit. Myrthe vond het wel heel bijzonder, mama zo vroeg op :-) Kreeg wel duizend kusjes en knuffeltjes.

Oei, wel heftig nachtje dus, Ladybos! Lat laag vandaag....

Ben benieuwd hoe het met Texelonia en vooral met Noah is gegaan verder. Hoop goed!

LB, lieve schat, ook ik vind dit verhaal weer tuuuuupisch en heerlijk om zo te lezen. Ik wist sommige dingen al, maar dat maakt het niet minder grappig (sorry) of mooi. Ontroerend zelfs. Ik wil jullie gauw weer zien, misschien moeten we de lijn voortzetten en in het zwembad afspreken. Pret verzekerd zo te zien.
Goed gedaan, dame.

Renzell, Juusje is hopelijk weer beter nu? Bah, wat een rotnacht had jij dan, zeg. Arme jij.

He maar euhm dames, die eerste dagen waren we dus niet alleen. En ik vind mezelf absoluut niet geduldig om eerlijk te zijn. Ik ben vaak ook zo dat ik over bepaalde dingen gewoon niet wil horen daar doen we gewoon niet aan en dat maakt het soms wel makkelijker. Toch heb ik de hele nacht liggen piekeren over een volgende vakantie. Ik wil niet altijd met iemand samen, ik wil niet altijd iemand meenemen. Maar alleen met Jolie, is misschien toch echt wat overdreven. Dan moeten zo veel dingen meezitten. We zijn het ook niet gewend, ik moet altijd wel werken of even iets anders doen, we zijn zelden hele dagen alleen met elkaar Misschien is ze nog net te klein en ik ben daar niet tegen opgewassen. Toch is dat zoals ik een vakantie graag zou zien. Lastig vind ik!

_{Ladybos, lief maar Jolie was juist aan dat andere toe. Daarom heb ik niks gevraagd en ze was ook alweer bij jullie geweest. Ze was overigens die vrijdagavond heel verdrietig over dat euh incident bij jullie thuis. Zo sneu. Kind was gewoon moe denk ik. Wel lief. Als we Myrthe mee naar school moeten nemen deze week, moet je het maar zeggen. Dan gaan we wel met de bus!}

Oh en Suiker, we spreken gauw af maar dat zwemmen gaat wel erg ver hoor
Jolie zei trouwens nadat ze voor de vierde keer over dezelfde drempel struikelde 'Maria zou wel weten hoe ik hier niet meer zou vallen.'

quote:

Op zaterdag 22 september 2007 08:52 schreef Luchtbel het volgende:
_{Ladybos, lief maar Jolie was juist aan dat andere toe. Daarom heb ik niks gevraagd en ze was ook alweer bij jullie geweest. Ze was overigens die vrijdagavond heel verdrietig over dat euh incident bij jullie thuis. Zo sneu. Kind was gewoon moe denk ik. Wel lief. Als we Myrthe mee naar school moeten nemen deze week, moet je het maar zeggen. Dan gaan we wel met de bus!}

_{Ach wat sneu dat ze er verdrietig over was. Ik had al wel door dat ze het heel erg vond.. Heb er heel luchtig over gedaan, eigenlijk niet echt iets over gezegd maar gewoon alsof het heel normaal was zeg maar, wist anders ook niet hoe te reageren D'r schone kleertjes liggen trouwens in een tasje in de mand op school. Lief dat je Myrthe mee wil nemen maar hoeft niet, MrBos komt ook weer thuis rond 11 uur en ik vind het wel leuk als ze dan thuis is}

quote:

Op zaterdag 22 september 2007 08:52 schreef Luchtbel het volgende:
He maar euhm dames, die eerste dagen waren we dus niet alleen. En ik vind mezelf absoluut niet geduldig om eerlijk te zijn. Ik ben vaak ook zo dat ik over bepaalde dingen gewoon niet wil horen daar doen we gewoon niet aan en dat maakt het soms wel makkelijker. Toch heb ik de hele nacht liggen piekeren over een volgende vakantie. Ik wil niet altijd met iemand samen, ik wil niet altijd iemand meenemen. Maar alleen met Jolie, is misschien toch echt wat overdreven. Dan moeten zo veel dingen meezitten. We zijn het ook niet gewend, ik moet altijd wel werken of even iets anders doen, we zijn zelden hele dagen alleen met elkaar Misschien is ze nog net te klein en ik ben daar niet tegen opgewassen. Toch is dat zoals ik een vakantie graag zou zien. Lastig vind ik!

Maar die eerste dagen was je ook nog ziek, toch logisch dat je dan eigenlijk niet alleen kunt zijn met je kind? En je bent misschien niet geduldig in de standaard zin van het woord, maar je verplaatst je wel heel goed in Jolie vind ik en dat vraagt ook geduld, in de zin van jezelf even aan de kant kunnen zetten en je op haar richten. En ik denk dat de meeste ouders er best wel moeite mee hebben om een hele dag er écht voor je kind te zijn hoor, ik tenminste wel. Je moet jezelf echt meer credit geven horen, je rooit het toch maar in je uppie en Jolie is gewoon een heerlijk kind, als je het niet goed zou doen was het ook geen heerlijk kind geweest toch?

LB ondanks dat je ziek was klinkt het toch als een hele leuke vakantie. Ik moet altijd zo lachen om Jolie, ze is zo grappig, de dingen die ze doet en zegt

Hier is de nacht best goed gegaan. Toen ik net in bed lag is Noah wel een paar keer wakker geworden. Dat had ie ook al vaak toen ie nog wel een speen had. Dus ik weet niet zeker of ie nou echt verdrietig was door het gemis van zijn speen, of dat het zoals altijd iets anders was, en nu minder makkelijk te troosten was omdat ie geen speen had.
In elk geval heb ik hem na 12 uur niet meer gehoord en kwart over 7 was ie weer wakker. Maar ik schijn er ook vaak doorheen te slapen als Noah wakker wordt, dus ik zal het straks nog maar even aan Micha vragen

Wat schrijf je toch ontzettend beeldend LB!

quote:

Op vrijdag 21 september 2007 23:33 schreef Luchtbel het volgende:
kon ik bijna niet geloven dat wij dat zijn. Vrolijk. In een zwembad op vakantie. Die momenten hebben we wel. Ik weet vaak niet zo goed wanneer en hoe maar we hebben ze dus wel.

Ik word alleen een beetje verdrietig van bovenstaand stukje.
Wat jammer toch voor je dat je die goede momenten niet zo vaak (bewust) ervaart.
Qua speen, knap dat Jolie hem in haar hand houdt. Het lijkt me zó lastig om je kind daar van te laten afkicken.

Ook erg knap van Noah!

Dat vind ik zelf ook verdrietig Moonah maar ik ben ook opgelucht om eerlijk te zijn. Ik weet dat Jolie die momenten zelf wel ervaart, soms zegt ze dat tegen mij of tegen andere mensen. En dat scheelt veel. Voor de rest hoop ik maar gewoon dat het beter zal gaan.

Fijn Tex, dat hij toch zo goed geslapen heeft. Hopelijk blijft het zo gaan

_{Ladybos, je hebt het prima gedaan hoor ze zat er gewoon zelf mee. Kun je niets aan doen. Ik zal de kleding omruilen deze week. En om het minder offtopic te maken, ik hoor goede verhalen over die school bij de C1000. Ik weet niet of jullie die Jenaplanschool overwegen maar het schijnt een erg leuke school te zijn! En nu ga ik gauw stoppen met deze offtopic posts}

[ Bericht 39% gewijzigd door Luchtbel op 22-09-2007 14:55:12 ]

quote:

Op zaterdag 22 september 2007 12:08 schreef Moonah het volgende:
Wat schrijf je toch ontzettend beeldend LB!
[..]

Ik word alleen een beetje verdrietig van bovenstaand stukje.
Wat jammer toch voor je dat je die goede momenten niet zo vaak (bewust) ervaart.

Dat heb ik ook als ik dat lees, niet zozeer verdrietig maar meer dat ik denk: "Waarom nou toch?"
Verder vond ik het verhaal heel grappig met veel dingen die mij ook zouden kunnen gebeuren. Sleutels kwijtraken, kind omver gooien, alle vervoer missen etc. Maar ik lees minder dat je echt genoten hebt van je dagen weg dan sommige anderen hier. Voor mijn gevoel lijkt het meer alsof je het vooral veel en moeilijk vond. Jammer, vind ik.
Ik vind het jammer dat je dat vaak zo voelt, voor jou.

Ik weet niet waarom toch, Igraine. Ik word er zelf ook treurig van hoor als ik het lees. Maar ik kan het gewoon niet anders of beter Jolie heeft wel genoten maar ik zelf inderdaad niet zo. Ik doe het niet met opzet en zou willen dat het anders was maar het lukt me gewoon niet. Ik vond het moeilijk ja. Ik zou willen dat het niet zo was. Toch voel ik wel meer die momenten maar vaak pas achteraf. Het is ook helemaal niet zo dat ik op dat moment iets anders zou willen doen, of meer dingen wil. In tegendeel zelfs. Mijn hoofd loopt gewoon te snel over vaak. En ik wil alles met die lieve spelende, kletsende, vragende peuter.

_{Edit: wat ik eigenlijk wil zeggen is dat ik vaak vooral bang ben dat ik vaak toch overleef in plaats van leef. Ik vind het erg dat mijn dochter hierbij is, hoewel ik weet dat zij dit zelf niet doet. Ik vind dat een last die ik met me meedraag en het staat me in de weg terwijl ik eigenlijk wil dat we samen (en dan ook echt samen) die fijne tijd hebben. Misschien suf of voor andere mensen makkelijk(er) opzij te zetten. Maar het is nou eenmaal zo. Ik werk er hard aan, terwijl mijn dochter een fijne tijd heeft.}

[ Bericht 23% gewijzigd door Luchtbel op 22-09-2007 16:30:21 ]

quote:

Op zaterdag 22 september 2007 15:17 schreef Luchtbel het volgende:
Ik weet niet waarom toch, Igraine. Ik word er zelf ook treurig van hoor als ik het lees. Maar ik kan het gewoon niet anders of beter Jolie heeft wel genoten maar ik zelf inderdaad niet zo. Ik doe het niet met opzet en zou willen dat het anders was maar het lukt me gewoon niet. Ik vond het moeilijk ja. Ik zou willen dat het niet zo was. Toch voel ik wel meer die momenten maar vaak pas achteraf. Het is ook helemaal niet zo dat ik op dat moment iets anders zou willen doen, of meer dingen wil. In tegendeel zelfs. Mijn hoofd loopt gewoon te snel over vaak. En ik wil alles met die lieve spelende, kletsende, vragende peuter.

Maar zou je willen dat je het beter kon of dat je je er beter bij zou voelen?
Ik denk dat laatste. Ik denk ook dat dat het enige punt is. Als ik jouw verhalen lees denk ik nooit: "Dat kan beter", maar wel "Ze zou zich daarbij beter kunnen voelen". Niet dat ik het daarmee wil bagatelliseren, maar daarmee wil ik alleen aangeven dat ik het niet als een verwijt bedoel.

Oh Igraine, ik pas echt net mijn post aan. Tegelijkertijd. Bizar.
Ik weet dat het geen verwijt was, zo wilde ik ook niet reageren. Sorry als het zo overkomt, het raakt me gewoon. Maar het was niet negatief in jouw richting. Ik bedoelde inderdaad dat ik dat anders zou kunnen voelen, begrijp je?

LB, wat vind ik het toch knap zoals je het toch maar doet.
Mss niet zoals je het graag zou willen, maar wel met de beste willen en weten van nu. Van hoe je nu bent en met de liefde (en ergernissen ) voor je dochter.

Weten is vaak al meer dan halverwege zijn op het pad. Maar je hart zit jammer genoeg nog niet in je hoofd.

Je schrijft zo mooi, zo fijn, zo puur en zo 'kaal'. Dicht op waar het om gaat. Wow..

Tex, vanavond wéér zonder? Ik ben benieuwd!

quote:

Op zaterdag 22 september 2007 08:52 schreef Luchtbel het volgende:
He maar euhm dames, die eerste dagen waren we dus niet alleen. En ik vind mezelf absoluut niet geduldig om eerlijk te zijn. Ik ben vaak ook zo dat ik over bepaalde dingen gewoon niet wil horen daar doen we gewoon niet aan en dat maakt het soms wel makkelijker. Toch heb ik de hele nacht liggen piekeren over een volgende vakantie. Ik wil niet altijd met iemand samen, ik wil niet altijd iemand meenemen. Maar alleen met Jolie, is misschien toch echt wat overdreven. Dan moeten zo veel dingen meezitten. We zijn het ook niet gewend, ik moet altijd wel werken of even iets anders doen, we zijn zelden hele dagen alleen met elkaar Misschien is ze nog net te klein en ik ben daar niet tegen opgewassen. Toch is dat zoals ik een vakantie graag zou zien. Lastig vind ik!

Luchtbel... Mag ik jou even een goedbedoelde, bemoedigende maar verschrikkelijk harde schop onder je kont geven?
Is het niet zo dat je ook niet horen kan dat je bepaalde dingen hartstikke goed doet? Dat jij complimentjes en bewondering altijd van de tafel veegt, probeert te weerleggen of bagataliseert? Alleen in deze post al: "Ja maar... we waren de eerste dagen niet alleen" "Ja maar, alles moet meezitten" "Ik ben daar niet tegen opgewassen" "Ik vind het lastig". JA MAAR... je doet het maar wel even!!!

Steek gewoon eens in je zak die complimentjes en doe er je voordeel mee! Hier zit ook van alles tegen, ik kan mijn kids soms ook wel door elkaar rammelen, ik kan soms ook wel janken als er iets tegen zit... en ik heb nog een man die me met alles helpt. Ik heb ook periodes dat ik probeer de dagen door te komen i.p.v. dat ik van de kleine dingen kan genieten, zeker als ik zorgen heb. Ik heb ook vaak genoeg dat ik blij ben als ik visite krijg omdat het me even afleidt van de kids zodat het dagdeel weer sneller voorbij is. Geloof het nou eens als mensen zeggen dat ze je bewonderen. Als ze zeggen dat je geduld hebt. Als alles tegen zou zitten en mijn kind was gaan drammen over een dood konijn, had ik in een slechte bui het ding nog eerder aan kant geschopt dan dat ik er een bus voor zou missen!!! No way dat ik het dier begraven zou hebben, ook niet in een goede bui!

Let wel: ik bedoel dit echt niet boos of belerend, maar raak er wel eens gefrustreerd van dat je positieve dingen wegwimpelt. Zo zonde voor jezelf, zoals Igraine zegt. Probeer die positieve momentjes te pakken en daarop je zelfvertrouwen te bouwen. Probeer die kracht van dingen wegwimpelen eens te gebruiken om dingen die tegen zitten te bagataliseren. Je leven zou er zoveel makkelijker van worden.
Dikke voor jou! Ik vind je leuk en ik bewonder je! Steek in je zak!

Goed gesproken Mammietje... Luchtbel, ik herken zoveel van wat je zegt! De miscommunicaties, het idee soms echt alleen maar bezig te zijn met overleven ipv leven. En ik heb er net zoals mammietje ook nog een partner bij die me dingen uit handen kan nemen als ik het niet meer zie zitten...

Meis, je doet het ontzettend goed, Jolie is een heerlijk lief en mooi meisje En stiekem ben ik gewoon trots op jullie als ik de verhalen vaak lees. voor jou en voor Jolie

Mammietje, ik vind het heel lief wat je probeert duidelijk te maken echt waar en het liefst zou ik zeggen laten we er maar over ophouden want ik kan niet goed uitleggen wat ik bedoel. En omdat dit helemaal niet hier hoort en niet mijn bedoeling was, ik wilde gewoon vertellen over een week met mijn kind. Alleen, ik voel me onbegrepen. Dat ligt aan mij, dat weet ik ook wel. Het is niet zo dat ik geen complimenten wil zien alleen ik kan het niet zo ervaren. Ik voel me minderwaardig. En sommige uitdrukkingen versterken dat juist. Let op: ik weet echt wel dat niet zo wordt bedoeld. Maar door 'jullie rooien het toch maar samen' _{sorry voor de persoon die dat schreef maar het is meer algemeen} Ja we doen het toch samen. Maar het voelt voor mij nog veel te weinig, veel te klein. Ik heb geen grote verwachtingen, ik hoef eigenlijk niet zo veel, alleen ik wil mezelf niet meer hoeven te redden, ik wil het niet toch maar doen, ik wil niet meer het rooien. Ik wil dat het gaat, dat er iets lukt, dat mijn hoofd en mijn hart samenwerken, dat we samen kunnen leven.

Ik kan het niet beter uitleggen en wil er ook echt over ophouden nu. Echt, ik vind het lief en ik begrijp het ook. Weet dat het goed is, zoals deze week gegaan is. Weet dat ik over een paar dagen vast een beslissing kan nemen over een volgende vakantie met die peuter. Ik vind het jammer dat het zo loopt want dit is natuurlijk helemaal niet de bedoeling geweest van het bericht dat ik plaatste. En ik hoop niet dat dit rotter klinkt dan ik het bedoel want ik weet heel goed dat het van alles zegt over mij en niet over andere mensen. Het is ook niet alleen hier maar ook irl, dat wil ik ook even zeggen. Gewoon dat gevoel, dat het lijkt alsof andere mensen dat wel hebben en kunnen met hun kind en ik niet. En dat is misschien helemaal niet zo, er zijn zat mensen waarbij het anders gaat/ loopt. En misschien gaat het bij mij wel zo als ik zelf vind dat het zou moeten alleen snap ik het nu niet. Ik voel het in ieder geval zeker niet. Het is niet dat ik het niet wil en ook niet zo dat het niet gaat. Want eigenlijk gaat het de laatste tijd best alleen kom ik er pas later achter. Ik voel het alleen vaak niet of ga er onhandig mee om. Zo ook, met aardige woorden.

Wat een leuke actiefoto van jullie in het zwembad, Luchtbel! Verder ook wel herkenbaar wat je schrijft over je vakantie. De spraakverwarring over thuis al helemaal.

Ik ben dit jaar met de kinderen op vakantie geweest in een bungalowpark 20 km. verder dan waar ik woon. Gewoon om mijn weekje vrij toch ergens anders te zijn dan thuis, terwijl het tegelijkertijd heel praktisch was om dicht bij huis te blijven . Ik ben dus af en toe tijdens de vakantie ook naar huis gegaan met de kinderen. Nou dat was echt niet meer te volgen voor de kinderen, hele surrealistische gesprekken heb ik toen met ze gehad

Hoe gaat het nu met Julius en Sara? Al een beetje opgeknapt? En Texelonia, hoe verloopt de nacht tot nog toe?