Een half jaar theoretisch vrijgezel zijn..

Zucht… hier zit je dan..
Bij het begin beginnen.. Oktober vorig jaar, zou ik gaan samen wonen met hem. Vrijdags zouden wij het huisje bekijken waar we dan in zouden gaan. Donderdagavond kreeg hij een sms, van zijn ex, zij had hem nodig, zat in de put. Dus zo goed qua karakter als hij is, stapt in de auto om naar haar toe te gaan. Ik word midden in de nacht wakker en ben hem kwijt, want in die tijd woonden we al een beetje samen in mijn huisje. Dus heb ik hem gebeld om te vragen waar hij zat. Hij nam niet op. Ik heb hem al met al 5 keer gebeld en een sms gestuurd, waar hij zat en of hij nog lang zou wegblijven.

Eindelijk kwam hij thuis.. Er ontstond gelijk een bepaald stukje afstandelijkheid. Dus ik vroeg wat er was gebeurd. “Ik heb gezoend met mijn ex” was daarop zijn antwoord. “Ik hou niet meer van je, ik zie alleen maar negatieve dingen van je.. Ik wil zou niet verder met je.”
En ik dacht dat ik een goede relatie had! Ik dacht dat we aan het knokken waren op een toekomst. “Dit lucht op, alsof er een last van mijn schouders afvalt, ik probeer het je al weken te vertellen, maar je schijnt het maar niet te merken dat ik er niet lekker in zit.”

Ik heb gevraagd wat ik kon doen, zodat hij er wel lekker in zou komen te zitten. Hij wilde alleen in de woning gaan wonen, waar we de volgende dag heen zouden gaan om te kijken. Ik voelde me aan de kant gezet, gedumpt. Hij wilde me niet meer, terwijl ik hemel en aarde had bewogen om bij hem te kunnen zijn. En hij.. hij gooide de handdoek in de ring. Die meid, manipulatief kreng, die altijd haar zin kreeg voor wat ze wilde, als ik haar zou tegen komen.. Ze wist dat hij in een relatie zat en toch zeggen “ik wil met je douchen!” en vervolgens hem bespringen. Zij die tegen mij heeft gezegd, dat als ze de kans kreeg hem weer in haar klauwen zou krijgen. Zij zo zelfverzekerd.. En hij die geen goed woord over had voor haar, hij die vertelde dat ze een manipulatief kreng is, die alles zo draaide dat haar goed uitkwam.

Na veel gepraat, over wat er toen is gebeurd, kreeg ik te horen, dat hij verder wilde met mij, dat hij er spijt van had, van wat hij had gedaan. We zouden gaan LATTEN.. Ieder ons leven weer een beetje opbouwen, want dat hadden we nodig. Ik heb geholpen om het huis (waar hij dus nu alleen in zit) helemaal zo te krijgen zoals het nu is. Ik heb meer gedaan daar, dan dat ik ooit in mijn eigen huis had gestoken. Laminaat moest er op de vloer, hij had geen geld genoeg, verf op de muur, hij had geen geld genoeg. Naast het werk en stage wat ik deed (zo’n 50 uur per week) stond ik daar na mijn werk nog ‘snachts in dat huis te verven en te klussen, want ik wist dat als wij zouden knokken voor deze relatie dat het ook mijn huis zou gaan worden.
Eind november is hij over gegaan, zijn spullen allemaal uit mijn flatje weg.. ik voelde me ellendig, achter gelaten, min of meer gedumpt. Ik wist dat als we vooruit in de relatie wilde dat we een stap achteruit moesten doen. De maand december ging heel goed, we zagen elkaar ongeveer 3 keer in de week. Ook niet van te voren afspreken, want we wilden (lees hij wilde) zijn vrijheid iets meer terug. Alleen dinsdag was een vaste dag dat ik bij hem sliep, want woensdags moest ik met de trein naar school en “ons” huis is vlakbij het station.
In deze maand kwam er geregeld een meid over de vloer die ik niet vertrouwde, hij in het begin ook niet, want zij was een parasiet, zij gebruikte mensen, hij had nooit een goed woord over haar. Dit al vanaf het begin van onze relatie. Zij is een vriendin van zijn ex. Die ik ook heel goed ken (de ex)
Ex had al een paar keer aangegeven dat deze meid hetzelfde dacht als hoe hij dacht over bepaalde dingen in het leven. Ik wist dat hij haar niet mocht, dus nooit een vermoeden gehad, voor wat er komen zou gaan.

Eind december.. Hij deed weer afstandelijk, geheimzinnig, hij nam zijn telefoon overal mee naar toe.. zelfs als hij naar de wc ging. Als gezonde meid, die wil weten wat er speelt, vraag je het.. “nee er is niets!” en door je hoofd speelt de vraag, waarom doe je dan zo geheimzinnig met je telefoon, die krijg ik nog wel te pakken.

Oud en nieuw.. Hij wilde het niet vieren.. had zijn moeder uit genodigd, maar mij niet.. Ik heb mezelf uitgenodigd, met de vraag, vind je het gezellig als ik kom? Ben ik welkom?
“Natuurlijk ben je welkom, dit is toch ook jouw huis? Jij bent toch mijn moppie!!” Toch voelde ik me die avond niet welkom. En weer ging overal die telefoon naar toe.

00:00 uur.. “Gelukkig nieuwjaar liefje, ik hou van je!!” Met een knuffel en een dikke kus. Moeders die roept: “En ik dan?? Ho maar!!”

Om 00:30 telefoon: zijn vader.. die ook naar mij vraagt.. Toen had ik de telefoon in handen.. ik liep naar de keuken, want daar was het wat stiller, zodat ik vader kon verstaan. Vaders wenste mij een gelukkig nieuwjaar en hing op.. daar zat ik met de telefoon die zo bewaakt werd in handen. Inbox: Ik mis je.. ik wil je zoenen!! Ik wil bij je zijn..
Verzonden: ik wil je huidje voelen, ik wil je aanraken. Ik wil bij je zijn.

Ik wist genoeg! Ik ben naar de kamer gelopen, met tranen over mijn wangen, de telefoon op tafel gelegd en ben naar boven gegaan om mijn spullen te pakken.
Hij komt naar boven en vraagt wat er aan de hand is. “Ik heb het gelezen”
“Ik wil het je al een paar dagen vertellen, maar ik zocht voor het goede moment, ik heb het er met mijn moeder en met haar over gehad en ook met ex. Ik kon het juiste tijdstip niet vinden. Ik ben verliefd op haar, ik hou nog wel van je, maar ik geloof niet dat het wat wordt tussen ons!”

Dus om 2:30 sta ik alleen op straat, gedumpt, verdrietig, kwaad en gekwetst..

Februari dit jaar belt hij me op: “Je had gelijk, ze is niet te vertrouwen, ze heeft weer een relatie met haar ex, ze heeft precies gedaan wat jij voorspelde.. Het spijt me zo dat ik je niet heb geloofd. Ze is een profiteur, een parasiet, alles wat ik voorheen over haar dacht blijkt waar te zijn!” Dat is dan 2-0 voor mij!!

In maart leert hij een meid kennen.. Deze meid heeft wat verteld over zichzelf, dit spoorde al niet.. ook hierin was mijn gevoel negatief.. ik vertrouwde haar niet.. en dat bleek 3-0 te worden, want de politie is er bij te pas gekomen om haar weer uit “ons” huis te krijgen.
Waarom nog steeds “ons” huis? Nou, omdat het in theorie wel uit is, maar uhh in praktijk lijkt het op een relatie, altijd overal overleg over.. Altijd voor elkaar klaar staan.. En als iets uit is.. Mex, don’t have sex with your ex, that will make your life complex.
..Cynisch lachje.. want in de praktijk doen we nog alles wat er in een relatie afspeelt. Ik heb altijd heel hard geroepen dat ik hem niet als vriend zag (als relatie), maar als beste maatje.. alleen is dit echt tot het naadje..
Damn.. wat voel ik me dom!!
Want in maart kwam er iemand tegen over “ons” huis wonen.. Jonge meid, met kind (oja, had ik al verteld dat hij ontzettend anti kind is? Hij wil notabene geen kinderen om zich heen hebben, hij zou nooit op een meid vallen met kinderen en hij wil al helemaal geen kind van zichzelf. Dat is een besproken issue geweest bij ons. Hij zou ook zichzelf laten “helpen”. )
En nu.. Na dus een half jaar in theorie vrijgezel te zijn en in de praktijk een knipperlicht relatie te hebben, heeft hij besloten om met de overbuurvrouw verder te gaan.. hij wil mij 3 weken niet spreken of zien, hij wil aan zijn relatie bouwen. En dat terwijl we vorige week in de praktijk toch echt nog wel wat hadden.. Ik ben dus na een half jaar weer gedumpt, terwijl ik weer stilletjes hoop had gekregen.. Noem mij maar dom, naïef, blond.. what ever you pleased. Ik weet alleen wel dat zij ook niet te vertrouwen is.. ook iets wat hij in het begin heeft aangekaart.. zijn letterlijke woorden waren: “er is iets met haar, waar ik geen grip op krijg, ik vertrouw haar niet!” En zie daar een maand nadat hij dat had gezegd, belde hij me op.. “Je had gelijk! En mijn gevoel was ook goed.. Ze is niet te vertrouwen!!” Nou is zij heel goed in het goed-praten van haar daden en je raadt het al.. hij is te beïnvloeden.. En nu stond het toch echt 4-1, maar ja… door haar actie is het toch weer 3-0 geworden, want hij gelooft haar.. en ze hebben nu een relatie.. Ik weet zeker dat het 13-2-’08 uit is.. Daar heb ik al een weddenschap op.. En als ie voor die tijd belt.. Ik ben mijn gedrag zat.. Ik moet voor mezelf kiezen.. Wie kan me daarin tips geven? Dat ik niet weer zo word en blijf??
Ik ben een vrij zekere meid, van 28 jaar, die op dit moment haar leven aan het verkloten is voor een illusie!!

Tips zijn welkom, maar opmerkingen dat ik dom ben dat ik dit gepikt heb.. Nee dank je.. die bevestiging geef ik mezelf wel!!

d-c