Relatie stopt ineens, eerlijk?

Hebben jullie al geneukt trouwens? Dan kan je de guilt-card spelen. God heeft toch al een pleurishekel aan haar met haar buiten-echtelijke seks dus kan ze netzogoed maar der geloof laten vallen. Ze komt toch wel in de hel terecht.

Hadden jullie seks voor het huwelijk?

quote:

Op zondag 12 augustus 2007 14:38 schreef SpecialK het volgende:
Hebben jullie al geneukt trouwens? Dan kan je de guilt-card spelen. God heeft toch al een pleurishekel aan haar met haar buiten-echtelijke seks dus kan ze netzogoed maar der geloof laten vallen. Ze komt toch wel in de hel terecht.

gmta

Wees blij, ik had ook zo'n die-hard christen als vriendin (ik was 16), en het geeft alleen maar kopzorgen. Niet te vergeten dat ik haar alles moest uitleggen op seksgebied terwijl ze 7 jaar ouder was, en ze kampte met enorme schuldgevoelens en allerlei andere issues.

quote:

Op zondag 12 augustus 2007 14:40 schreef heiden6 het volgende:
Wees blij, ik had ook zo'n die-hard christen als vriendin (ik was 16), en het geeft alleen maar kopzorgen. Niet te vergeten dat ik haar alles moest uitleggen op seksgebied terwijl ze 7 jaar ouder was, en ze kampte met enorme schuldgevoelens en allerlei andere issues.

Nog pedo ook?

quote:

Op zondag 12 augustus 2007 14:43 schreef Diederik_Duck het volgende:

[..]

Nog pedo ook?

Nee, natuurlijk niet... weet je soms niet wat een pedofiel is?

God zal er altijd voor haar zijn, jij niet...

Het is niet echt eerlijk tegenover jou, als jullie 5 maanden terug al zo'n gesprek hadden gehad, was het haar toen ook al vast duidelijk geworden dat ze niet verder met je kon.. Wees blij dat je er vanaf bent zou ik zeggen, iemand die te slap is om nog te proberen om 2 dingen te combineren heb je toch niks aan

Och eerlijk...

In liefde en oorlog schijnt alles geoorloofd te zijn ofzo...

quote:

Op zondag 12 augustus 2007 14:47 schreef heiden6 het volgende:

[..]



Nee, natuurlijk niet... weet je soms niet wat een pedofiel is?

Jawel, maar ik kon het niet laten even te happen

quote:

Op zondag 12 augustus 2007 15:29 schreef Friek_ het volgende:
Het is al lastig al interesses ver uit elkaar liggen, maar levensbeschouwingen zijn niet echt overkomelijk. Als waarden zover uit elkaar liggen is het nagenoeg onmogelijk om dat te overbruggen.

Dus mijn advies: gewoon jezelf kapotzuipen, blowen en sufneuken totdat je een nieuwe hebt.

Wat de Friekboy zegt

Het is niet laf, het kost juist moed om eerlijk te zijn tegen jezelf en je geliefde over zo'n lastig onderwerp. Geloof is iets belangrijks in haar leven en dat kan ze niet delen met jou op de manier die voor haar nodig is. Dan is het eerlijker om aan het begin van de relatie ermee te stoppen dan oogkleppen op te zetten en over twee jaar aan te komen met 'uh, ja, eigenlijk toch niet'.
Jij vindt dat ze moet knokken. Maar hoe moet ze knokken? Moet ze jou pushen om ook te gaan geloven? Dat werkt natuurlijk ook niet. Voor jou is het vreselijk rot dat het op deze manier is gegaan, maar neem maar van mij aan dat zij het er minstens zo moeilijk mee heeft.

ik ben zo antigeloof als het maar zijn kan. Mijn vorige vriend was wel gelovig (heftig hoor zeg oef), het ging op zich wel goed, maar idd dat soort dingen konden we niet delen. Ik luisterde wel, maar dacht bij mezelf: juistem... wat mot ik ermee? Dat blijft toch tussen je staan, maar dat ze het uit maakt alleen maar om dat, is wel heeeel extreem....

en hoe was het op het strand

Noodlez: eerlijk of niet, een relatie waarin de een atheist is en de ander practiserend gelovig werkt niet uit mijn eigen ervaring. Ik stel niet de eis persoonlijk dat ik met iemand anders het geloof wil practiseren, maar ik wil wel respect voor bepaalde restricties die ik mijzelf opleg vanuit dat geloof - en dat wil ook wel eens zeggen dat de ander bepaalde dingen niet kan doen die hij anders zou willen doen. Als diegene dan volhardt in het willen doen wat hij normaal deed, komt dat over als een *zware* belediging, puur gevoelsmatig, omdat je geen respect krijgt voor iets wat een inherent deel van je is.
Voor iedereen ligt die drempel anders, en voor iemand is God zo'n inherent deel van hun persoonlijkheid dat ze dat moeten delen met iemand die er net zo over is... Vergelijk het met, zeg, geen seks met iemand kunnen hebben omdat die geen geslachtsorganen heeft, of niet met iemand kunnen praten omdat die geen tong heeft. Dan kan verder alles wel goed zijn in een relatie, maar dat gemis blijft er.

Ik ben ook best wel anti-geloof, dit soort onzin krijg je ervan.

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 14:51 schreef Sessy het volgende:
Vergelijk het met, zeg, geen seks met iemand kunnen hebben omdat die geen geslachtsorganen heeft, of niet met iemand kunnen praten omdat die geen tong heeft. Dan kan verder alles wel goed zijn in een relatie, maar dat gemis blijft er.

What the fuck?! Dit is echt een vergelijking van het niveau lik-m'n-vest! Dat geloof een belangrijk deel van iemands leven kan zijn, daar kan ik mee inkomen en heb ik alle respect voor. Dat iemand die niet gelooft in God daar dus niet goed over kan meepraten, ook dat snap ik. Zelfs dat zoiets vervelend kan zijn omdat je bepaalde dingen niet met elkaar kan delen kan ik nog waarderen.

Maar dat je niet kunnen praten over geloof vergelijkt met totaal niet kunnen praten gaat me echt te ver. Het uit geloofsovertuiging nog niet met elkaar naar bed gaan is niet te vergelijken met het fysiek onmogelijk zijn van seks.

Natuurlijk ben ik hier niet de expert, ik heb er geen ervaring mee, maar een relatie tussen een gelovig iemand en een niet gelovig iemand kan mijns inziens prima functioneren, mits je met respect met elkaar omgaat. Als gelovig persoon moet je dan niet te snel op je teentjes getrapt zijn als de ander dingen van je verlangt die je nog niet wil geven, maar dit gewoon fatsoenlijk uitleggen. Als niet gelovig persoon moet je respecteren dat je partner bepaalde dingen niet doet en bereid zijn te wachten daarop. Tevens lijkt me het voeren van een normale discussie, of een normaal gesprek, over geloof niet onmogelijk.

Kortom, ik volg wel ongeveer waar je heen wilt hoor, maar je vergelijkingen raken kant nog wal.

Een relatie zonder seks kan ook prima functioneren. Je mist alleen iets significants. Idem met geloof.

Ik zeg niet dat dat voor *mij* zo is. Ik wil alleen respect. Maar als je die drang hebt om je geloof met je vriendlief te delen, dan mis je het dus wel ontzettend.

Wat een lompe besluitvorming.
Kerel, het zal even kut zijn, maar er zijn betere dames.

In dat geval komen we dus meer op het opdringen van iets aan iemand die hier niet op zit te wachten (bewust danwel onbewust ) en dat kan in iedere relatie. Een obsessie met raceauto's is wellicht niet van hetzelfde gewicht als een geloofsovertuiging, maar als je partner je daar enthousiast voor probeert te maken terwijl je er zelfs niet mee hebt. Tja, dan zal het ook niet werken...

Maar goed, het hangt er vanaf, kan jij je geloof niet delen met iemand die niet geloofd? Je kan namelijk ook zinnge gesprekken e.d. hebben met elkaar over geloof lijkt me? Goed, niet met mij, want als mijn partner met Intelligent Design aankomt dan hebben we echt een probleem

Zoiets als samen bidden lijkt me al vreemd, persoonlijk vind ik bidden een erg persoonlijk en privé iets.

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 15:18 schreef Sessy het volgende:
Een relatie zonder seks kan ook prima functioneren.

Nee.

Ja en dat is nog maar het topje van de ijsberg. Wat dacht je hiervan: volgens het christelijke geloof zullen mensen die weigeren christelijk te geloven in de hel branden. Wie wil nou weten dat haar toekomstige man in de hel zal branden?
Even los van de vraag of dit een zinnig iets is of niet om te geloven, puur gevoelsmatig...

En dat is gewoon een van de vele, vele complicaties.


Dat jij er straks niet voor d'r bent geeft trouwens niks, TS, God is er voor haar en dat betekent veel meer voor haar.

Tegenwoordig stopt iedereen maar met de relatie als het even niet zo lekker loopt. Geen enkele relatie is perfect, en er zullen altijd beren op de weg zijn. Als je simpelweg niet meer van iemand/van elkaar houdt schiet het natuurlijk niet op, maar anderzijds investeren veel mensen ook niet meer in elkaar als het even tegenzit.

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 15:33 schreef Sessy het volgende:
Dat jij er straks niet voor d'r bent geeft trouwens niks, TS, God is er voor haar en dat betekent veel meer voor haar.

En daar heb ik het nou moeilijk mee. Maar goed, dat is de kracht van een geloofsovertuiging. God bestaat sowieso, daar is geen bewijs voor nodig. God bestaat, als is het alleen al in de gedachten van iedere gelovige op aarde.

Maar toch, hoe kan je iets wezenlijks als een relatie en alles wat daarbij hoort vergelijken met liefde voor God? Biologisch gezien alleen al is liefde voor iemand sterker, stoffen die aangemaakt worden enzo
Ach, dit wordt een filosofische discussie zonder einde. Overigens ben ik best bereid er nog even mee door te gaan hoor

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 14:51 schreef Sessy het volgende:
Noodlez: eerlijk of niet, een relatie waarin de een atheist is en de ander practiserend gelovig werkt niet uit mijn eigen ervaring. Ik stel niet de eis persoonlijk dat ik met iemand anders het geloof wil practiseren, maar ik wil wel respect voor bepaalde restricties die ik mijzelf opleg vanuit dat geloof - en dat wil ook wel eens zeggen dat de ander bepaalde dingen niet kan doen die hij anders zou willen doen. Als diegene dan volhardt in het willen doen wat hij normaal deed, komt dat over als een *zware* belediging, puur gevoelsmatig, omdat je geen respect krijgt voor iets wat een inherent deel van je is.
Voor iedereen ligt die drempel anders, en voor iemand is God zo'n inherent deel van hun persoonlijkheid dat ze dat moeten delen met iemand die er net zo over is... Vergelijk het met, zeg, geen seks met iemand kunnen hebben omdat die geen geslachtsorganen heeft, of niet met iemand kunnen praten omdat die geen tong heeft. Dan kan verder alles wel goed zijn in een relatie, maar dat gemis blijft er.

Ik weet niet hoor, maar iemand anders beperkingen opleggen omdat jij ergens in geloofd vind ik echt ongelooflijk.
Snap ook niet dat je zelf niet door hebt hoe egocentrisch dat is.
De meeste restricties die voortkomen uit het geloof zijn het resultaat van een vrij stricte en letterlijke interpretatie van een boek dat al ruim 2000 jaar geleden samengesteld is, en totaal niet past bij de huidige tijd. Geloof zou bevrijdend moeten werken, niet beperkend. Niet naar jezelf, en al helemaal niet naar anderen

quote:

Op maandag 13 augustus 2007 15:33 schreef Sessy het volgende:
Dat jij er straks niet voor d'r bent geeft trouwens niks, TS, God is er voor haar en dat betekent veel meer voor haar.

You've got to be kiddin', right??? Daarom vergrijpen zeker zoveel celibataire pastors en bisschoppen zich aan kleine kinderen, omdat zij genoeg hebben aan de Here. Rot toch op.