Ja, ik ben weer thuis. Mijn moeder gaat nu naar Julia, vanavond ga ik weer en komt mijn man ook later.
Gaat nu wel goed met Julia, ze heeft sinds vanochtend niet gespuugd, maar ook héél weinig gegeten helaas. Ze willen het nog tot morgenochtend aankijken op deze manier en dan gaan kijken wat ze verder doen.
Gisteravond hadden ze haar een heel bord pap gegeven en toen ook nog groentehap geprobeerd
![]()
en dat kwam er natuurlijk allemaal uit. Dus de hele nacht geteerd op wat diksap...
Verder is de kinderpsychologe geweest, ik dacht eerst van: wat een onzin, maar ze had echt wel wat zinnigs te zeggen. Ik had zelf ook al opgemerkt dat het lijkt alsof Julia een hekel heeft aan eten. Ze is heel vrolijk, en zodra je haar eten gaat geven betrekt dat gezichtje vaak, en ze houdt haar lipjes stijf op elkaar als je begint met etengeven, wat het dan ook is.
Haar verklaring hiervan vond ik wel geloofwaardig klinken, dat ze vanaf het moment dat ze slecht ging drinken (misschien getriggerd door haar waterpokken) slechte ervaringen heeft gehad met eten en drinken, vooral met uit de fles drinken, ook omdat de neocate en Nutramigen vies waren, en daardoor nu eten gaat weigeren. Geen idee of het zo is, maar het zou kunnen meewerken natuurlijk. (En dan niet positief)
Haar advies was dus ook: alleen dingen aanbieden die ze lekker vindt, kleine hoeveelheden tegelijk, en eet ze niet, dan eet ze niet. Dus absoluut geen druk geven, en niets negatiefs laten blijken als ze niet goed eet. Ze moet eigenlijk eten weer leuk en gezellig en lekker gaan vinden.
Nou, daar kan ik me wel in vinden eigenlijk, ik ben benieuwd of dat al gaat helpen. Blijkbaar kunnen baby's ook gaan spugen uit protest.