OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ik ben zelf een regelrechte regelmiep die heel erg veel behoefte heeft aan zekerheid en dergelijke.
Een zwangerschap is voor mij dus al een hele klus Allemaal nieuw en eng natuurlijk. Regels klinkt misschien wat hard, maar ik heb zelf een aantal overlevingsregels in het dagelijks leven, als zoiets moet je het dus zien. Hoe kom ik de bevalling en kraamtijd door zonder dat ik me zorgen hoef te maken dat er iets zo gaat lopen zodat ik het niet meer overzie.
Maarja, dan komt de bevalling en de kraamtijd. Niemand die me van te voren kan vertellen wat en hoe dat zal zijn en hoe ik me eronder zou voelen. Toch heb ik wel bepaalde ideeen over hoe ik het wel en hoe ik het niet zou willen.
Moet ik die dingen op papier zetten? Vanaf wanneer? Als ik mijn man voorzichtig probeer te vertellen hoe ik erover denk zegt ie dat ik me er nog niet druk over moet maken. Ik ben juist de persoon die zich ergens druk over maakt omdat het niet geregeld is
Klein voorbeeldje:
Wanneer bellen naar familie?
Mijn schoonouders wonen redelijk dichtbij, maar mijn eigen ouders wonen aan de andere kant van het land. Persoonlijk denk ik dat ik het erg prettig vind om te weten dat mijn moeder in de buurt is, die zou ik dus graag willen bellen als ik naar het ziekenhuis ga. Mijn schoonmoeder zou bij mij juist averechts werken, volgens mij zou mijn ontsluiting dan minder worden (komt ook bij dat als je die belt dat bijvoorbeeld de vliezen gebroken zijn, dat binnen notime de hele familie het weet en ik daar ook voor pas), die wil ik het liefst niet in het ziekenhuis hebben (zeker niet als je binnen 24 uur weer naar huis mag). Kan je het maken om schoonmama wel te bellen om aan te geven dat kind gearriveerd is, maar dat je ze nog niet wilt ontvangen, terwijl mijn eigen ouders dat wel mogen?
Kind blijft bij mama.
Ik houd er niet van dat iedere wildvreemde (voor mij kind is iedereen wildvreemd behalve papa, mama en de kraamverzorgster ) aan mijn kind zit. Ik wil zelf kunnen beslissen wie mijn kind vasthoudt en hoeveel. Ik wil dus ook niet dat als ik boven in bed lig, het kind hier beneden bij het bezoek zit. Het bezoek komt maar boven (dit ook naar aanleiding van de geboorte van mijn neefje waarbij mijn schoonmoeder de hele dag met het kind zat te leuren).
Hoeveelheid bezoek eerste periode.
Ik zit er niet op te wachten om de complete familie met alle 3743 neefjes en nichtjes de eerste week/weken op bezoek te hebben.
Volgens mij mis ik dan ook nog best belangrijke dingen. Hebben jullie ook zo'n lijstje gemaakt? Hoe hebben jullie dat aangepakt? Ben ik echt zo ongelooflijke tutmoeder dat ik mijn kind niet aan iedereen wil geven? Graag jullie ideeen/meningen over hoe ik dit het beste aan kan pakken.
[ Bericht 1% gewijzigd door Pruk op 23-07-2007 13:21:37 ]
Een zwangerschap is voor mij dus al een hele klus Allemaal nieuw en eng natuurlijk. Regels klinkt misschien wat hard, maar ik heb zelf een aantal overlevingsregels in het dagelijks leven, als zoiets moet je het dus zien. Hoe kom ik de bevalling en kraamtijd door zonder dat ik me zorgen hoef te maken dat er iets zo gaat lopen zodat ik het niet meer overzie.
Allemaal nieuw en eng natuurlijk. Regels klinkt misschien wat hard, maar ik heb zelf een aantal overlevingsregels in het dagelijks leven, als zoiets moet je het dus zien. Hoe kom ik de bevalling en kraamtijd door zonder dat ik me zorgen hoef te maken dat er iets zo gaat lopen zodat ik het niet meer overzie.Maarja, dan komt de bevalling en de kraamtijd. Niemand die me van te voren kan vertellen wat en hoe dat zal zijn en hoe ik me eronder zou voelen. Toch heb ik wel bepaalde ideeen over hoe ik het wel en hoe ik het niet zou willen.
Moet ik die dingen op papier zetten? Vanaf wanneer? Als ik mijn man voorzichtig probeer te vertellen hoe ik erover denk zegt ie dat ik me er nog niet druk over moet maken. Ik ben juist de persoon die zich ergens druk over maakt omdat het niet geregeld is
Klein voorbeeldje:
Mijn schoonouders wonen redelijk dichtbij, maar mijn eigen ouders wonen aan de andere kant van het land. Persoonlijk denk ik dat ik het erg prettig vind om te weten dat mijn moeder in de buurt is, die zou ik dus graag willen bellen als ik naar het ziekenhuis ga. Mijn schoonmoeder zou bij mij juist averechts werken, volgens mij zou mijn ontsluiting dan minder worden (komt ook bij dat als je die belt dat bijvoorbeeld de vliezen gebroken zijn, dat binnen notime de hele familie het weet en ik daar ook voor pas), die wil ik het liefst niet in het ziekenhuis hebben (zeker niet als je binnen 24 uur weer naar huis mag). Kan je het maken om schoonmama wel te bellen om aan te geven dat kind gearriveerd is, maar dat je ze nog niet wilt ontvangen, terwijl mijn eigen ouders dat wel mogen?
Ik houd er niet van dat iedere wildvreemde (voor mij kind is iedereen wildvreemd behalve papa, mama en de kraamverzorgster ) aan mijn kind zit. Ik wil zelf kunnen beslissen wie mijn kind vasthoudt en hoeveel. Ik wil dus ook niet dat als ik boven in bed lig, het kind hier beneden bij het bezoek zit. Het bezoek komt maar boven (dit ook naar aanleiding van de geboorte van mijn neefje waarbij mijn schoonmoeder de hele dag met het kind zat te leuren).
) aan mijn kind zit. Ik wil zelf kunnen beslissen wie mijn kind vasthoudt en hoeveel. Ik wil dus ook niet dat als ik boven in bed lig, het kind hier beneden bij het bezoek zit. Het bezoek komt maar boven (dit ook naar aanleiding van de geboorte van mijn neefje waarbij mijn schoonmoeder de hele dag met het kind zat te leuren).Ik zit er niet op te wachten om de complete familie met alle 3743 neefjes en nichtjes de eerste week/weken op bezoek te hebben.
Volgens mij mis ik dan ook nog best belangrijke dingen. Hebben jullie ook zo'n lijstje gemaakt? Hoe hebben jullie dat aangepakt? Ben ik echt zo ongelooflijke tutmoeder dat ik mijn kind niet aan iedereen wil geven? Graag jullie ideeen/meningen over hoe ik dit het beste aan kan pakken.
[ Bericht 1% gewijzigd door Pruk op 23-07-2007 13:21:37 ]
Nou, ik ben juist helemaal niet van het alles van tevoren regelen en op papier zetten, maar als jij je daar beter bij voelt, waarom dan niet?
Ik vind wel dat je een beetje moet uitkijken dat je je familie niet vantevoren al opzadelt met een hele reeks regels. Dat vind ik altijd zo onvriendelijk overkomen. Als je gewoon met je vriend afspreekt hoe je het wilt en als hij er ook rekening mee houdt, moet het allemaal lukken lijkt me.
Ik vind wel dat je een beetje moet uitkijken dat je je familie niet vantevoren al opzadelt met een hele reeks regels. Dat vind ik altijd zo onvriendelijk overkomen. Als je gewoon met je vriend afspreekt hoe je het wilt en als hij er ook rekening mee houdt, moet het allemaal lukken lijkt me.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Nee, ik zal niet van te voren aangeven dat er zoveel regels zijn, ik zal denk ik mijn man laten melden dat wij wel aangeven wanneer het kind er is en wanneer men welkom is.
Je kan natuurlijk gewoon afspreken dat je belt als het kindje geboren is, maar dat jullie liever geen bezoek in het ziekenhuis willen hebben. Ik zou daar ook niet op zitten wachten hoor, en ik ben ook wel van plan dat duidelijk te maken.
Verder kraambezoek, ja laat ze eerst maar bellen. Als het te druk wordt kan je toch nee zeggen...
Ik weet zeker dat ik het niet leuk zal vinden als iedereen mijn kindje maar wil vasthouden, en ik zal dat ook zeker laten merken of ik zeg het gewoon. Maar ik denk wel dat mensen mij goed genoeg kennen. Ik moet er trouwens niet aan denken dat mijn schoonouders langskomen en de godganse dag de kleine willen hebben. Ik denk dat ik mijn kindje gewoon terugpak als ik het genoeg vind.
Verder kraambezoek, ja laat ze eerst maar bellen. Als het te druk wordt kan je toch nee zeggen...
Ik weet zeker dat ik het niet leuk zal vinden als iedereen mijn kindje maar wil vasthouden, en ik zal dat ook zeker laten merken of ik zeg het gewoon. Maar ik denk wel dat mensen mij goed genoeg kennen. Ik moet er trouwens niet aan denken dat mijn schoonouders langskomen en de godganse dag de kleine willen hebben. Ik denk dat ik mijn kindje gewoon terugpak als ik het genoeg vind.
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Pruk, voor het bezoek zou ik gewoon een agenda naast de telefoon leggen. Je man kan dan een afspraak met mensen maken en zo voorkom je al die neefjes en nichtjes in de eerste weken. Kind blijft bij mama lijkt mij heel vanzelfsprekend, als ik eerlijk ben. Ik vind dat je het eigenlijk niet kan maken om tegen je schoonmoeder te zeggen is dat zij niet welkom is en je eigen moeder wel. Als je niet zo goed met je schoonouders op kan schieten is het misschien juist een idee om ze wél in het ziekenhuis te ontvangen: je kan een verpleegkundige vragen een oogje in het zeil te houden en zo voorkom je ook dat ze te lang blijven, naar jouw zin. Thuis zijn mensen eerder geneigd te blijven dan in het ziekenhuis.
Het is helemaal niet vreemd om dingen van te voren alvast even te overdenken en af te speken hoor.quote:Op maandag 23 juli 2007 13:15 schreef Pruk het volgende:
Ik ben zelf een regelrechte regelmiep die heel erg veel behoefte heeft aan zekerheid en dergelijke.
Een zwangerschap is voor mij dus al een hele klus Allemaal nieuw en eng natuurlijk.
Maarja, dan komt de bevalling en de kraamtijd. Niemand die me van te voren kan vertellen wat en hoe dat zal zijn en hoe ik me eronder zou voelen. Toch heb ik wel bepaalde ideeen over hoe ik het wel en hoe ik het niet zou willen.
Moet ik die dingen op papier zetten? Vanaf wanneer? Als ik mijn man voorzichtig probeer te vertellen hoe ik erover denk zegt ie dat ik me er nog niet druk over moet maken. Ik ben juist de persoon die zich ergens druk over maakt omdat het niet geregeld is
Klein voorbeeldje:
-Wanneer bellen naar familie? Mijn schoonouders wonen redelijk dichtbij, maar mijn eigen ouders wonen aan de andere kant van het land. Persoonlijk denk ik dat ik het erg prettig vind om te weten dat mijn moeder in de buurt is, die zou ik dus graag willen bellen als ik naar het ziekenhuis ga. Mijn schoonmoeder zou bij mij juist averechts werken, volgens mij zou mijn ontsluiting dan minder worden (komt ook bij dat als je die belt dat bijvoorbeeld de vliezen gebroken zijn, dat binnen notime de hele familie het weet en ik daar ook voor pas), die wil ik het liefst niet in het ziekenhuis hebben (zeker niet als je binnen 24 uur weer naar huis mag).
-Kind blijft bij mama. Ik houd er niet van dat iedere wildvreemde (voor mij kind is iedereen wildvreemd behalve papa, mama en de kraamverzorgster ) aan mijn kind zit. Ik wil zelf kunnen beslissen wie mijn kind vasthoudt en hoeveel. Ik wil dus ook niet dat als ik boven in bed lig, het kind hier beneden bij het bezoek zit. Het bezoek komt maar boven (dit ook naar aanleiding van de geboorte van mijn neefje waarbij mijn schoonmoeder de hele dag met het kind zat te leuren).
-Hoeveelheid bezoek eerste periode. Ik zit er niet op te wachten om de complete familie met alle 3743 neefjes en nichtjes de eerste week/weken op bezoek te hebben.
Volgens mij mis ik dan ook nog best belangrijke dingen. Hebben jullie ook zo'n lijstje gemaakt? Hoe hebben jullie dat aangepakt? Ben ik echt zo ongelooflijke tutmoeder dat ik mijn kind niet aan iedereen wil geven? Graag jullie ideeen/meningen over hoe ik dit het beste aan kan pakken.
Ik had een kraamverzorgster die mijn dochtertje bij mij legde als ik boven was. Konden we samen slapen .
.Is het een gewone bevalling? Want dan blijf je over het algemeen niet in het ziekenhuis en kun je binnen een aantal uur weer naar huis. Je zou ook die tijd even lekker met manlief en versgebakken kindje kunnen delen. En pas thuis opa en oma's kunnen verwelkomen. Misschien dat opa en oma's in jullie huis kunnen gaan zitten dan kunnen jouw ouders rustig jouw kant opkomen en hoef je je niet schuldig te voelen tegen over je schoonmoeder . Kunnen ze elkaar lekker zenuwachtig maken haha. Kun je ze ook op boodschappen uitsturen, File! Biefstuk! Zalm! . Als je dan thuiskomt wordt je gelijk in de watten gelegd en voor je gezorgt. Dat is best fijn weet ik uit ervaring. Mijn moeder heeft mij opgehaald uit het ziekenhuis en mijn vader was bij mij thuis met zijn vrouw. Alles stond lekker klaar verwarming aan ( januari ) koffie gezet en de bank voor me opgemaakt.
. Kunnen ze elkaar lekker zenuwachtig maken haha. Kun je ze ook op boodschappen uitsturen, File! Biefstuk! Zalm! 
. Als je dan thuiskomt wordt je gelijk in de watten gelegd en voor je gezorgt. Dat is best fijn weet ik uit ervaring. Mijn moeder heeft mij opgehaald uit het ziekenhuis en mijn vader was bij mij thuis met zijn vrouw. Alles stond lekker klaar verwarming aan ( januari ) koffie gezet en de bank voor me opgemaakt. Zelf heb ik niet veel bezoek in het ziekenhuis gehad. Lekker rustig aangezien een keizersnede best zwaar is. De kaartjes heb ik pas verstuurd toen ik thuis was. Had daar ook op gemeld dat moeder en kind tussen 12 en 15 uur rusten en geen bezoek mogelijk was.
Je zegt dat je niet iedereen gelijk de eerste weken op bezoek wilt hebben. Als het goed is belt men van te voren of ze langs kunnen komen. Zeg dan gewoon dat het even niet uitkomt, druk, moe, veel visiste, rustig aan doen eerste tijd, blabla. Moet kunnen toch? leg een agenda bij de telefoon, kies wat dagen uit waarbij je wel visite wilt ontvangen en noteer dan wie wanneer komt en hou dan "vrije" dagen dat voor jullie zelf is. ( voorbeeldje he )
Iedereen mocht mijn dochtertje oppakken maar als ze sliep moesten ze haar laten liggen. Als ze moe werd terugleggen en huilen is aan mij geven . En ze slapen veel hoor
. En ze slapen veel hoor
👍Wanneer krijg ik de FA rechten terug?
Op maandag 11 juli 2011 17:38 schreef Bart het volgende:
Je bent echt een unieke verschijning, vind ik altijd wel grappig als ik jou ergens zie posten :D.
Op maandag 11 juli 2011 17:38 schreef Bart het volgende:
Je bent echt een unieke verschijning, vind ik altijd wel grappig als ik jou ergens zie posten :D.
Als je thuis bevalt, heb je zowiezo een kraamhulp die je heel goed kunt vragen om dat soort dingen op te vangen. De strenge doch vriendelijke blik van 'de zuster' helpt heel goed.
Verder vind ik wel dat je moet uitkijken dat je ook de beider families niet als afzonderlijk gaat behandelen. Gevoelsmatig klopt dit vast voor je. Maar je schoonmoeder is nog steeds de moeder van jouw man.
Verder heb ik een hele goede regel die ik veel gebruikt heb: LOSLATEN.
Dingen gaan zoals ze gaan en vaak kun je niet eens alles regelen.
En je kindje van arm tot arm laten gaan. Tja.. daar zou ik ook heel strikt op zijn. Slapende babietjes worden niet wakker gemaakt (;)) en ga zo maar door. (kraamhulpen zijn )
Maar wees niet al te krampachtig. Laat ook jouw en zijn ouders genieten.
(En dus jezelf ook )
Boven in bed blijven is ook vind ik.
Verder vind ik wel dat je moet uitkijken dat je ook de beider families niet als afzonderlijk gaat behandelen. Gevoelsmatig klopt dit vast voor je. Maar je schoonmoeder is nog steeds de moeder van jouw man.
Verder heb ik een hele goede regel die ik veel gebruikt heb: LOSLATEN.
Dingen gaan zoals ze gaan en vaak kun je niet eens alles regelen.
En je kindje van arm tot arm laten gaan. Tja.. daar zou ik ook heel strikt op zijn. Slapende babietjes worden niet wakker gemaakt (;)) en ga zo maar door. (kraamhulpen zijn )
)Maar wees niet al te krampachtig. Laat ook jouw en zijn ouders genieten.
(En dus jezelf ook )
Boven in bed blijven is ook vind ik.
Ik had geen lijstje gemaakt maar waarom niet als het jou helpt!
Wij hebben alleen gebeld dat we uit moesten wijken naar het ziekenhuis daarvoor wist niemand het dat ik aan het bevallen was. Uiteindelijk is Kaith om 1.27 in de nacht geboren en toen zijn mijn ouders en schoonmoeder naar het ziekenhuis gekomen voor een half uurtje (om half vier in de morgen) en daarna had ik nogal een zware kraamtijd lichamelijk gezien dus hebben wij persoonlijk het bezoek een beetje afgehouden. Iedere middag 1 of 2 personen en in de avond lekker met zijn drietjes dus geen bezoek. Als het bezoek te lang bleef dan was de kraamverzorgster wel zo dat ze er iets van zei. Dat was een afspraak van ons met haar. Kaith bleef gewoon in haar wiegje of bij mij of mijn man omdat ze een hersenschudding had en het rustigste af was in haar eigen bedje of bij ons in bed. Ik heb dus wel 10 dagen boven gewoond met kraamhulp en daarna gezinshulp en in die eerste 10 dagen heeft onze dochter ook boven gewoond en is helemaal niet alleen met iemand zelfs niet met mijn lief mee naar beneden geweest. Lief was ook veel liever boven met zijn lieffies...
En inderdaad ik zou geen onderscheid maken tussen de ouders dan krijg je misschien alleen maar scheve gezichten en dat is ook niet leuk.
Weet niet of je het fijn vind maar mijn moeder of schoonmoeder kookte de eerste twee weken voor ons. Dan heb jezelf ook de volle aandacht van je lief en hij wordt iets ontlast in de dagelijkse beslommeringen en bovendien dan zien de oma's de kleine ook meteen elke dag 5 tot 10 minuutjes als ze de tupperware bakjes komen brengen. Voor de verdere familie hebben wij geen commentaar gehad. Ik heb al gezegd dat ik het meteen weer zo zou doen mocht er ooit een tweede komen. Lekker rustig wennen aan elkaar en niet constant visite waar je hoofd ook niet altijd naar staat de eerste week. Maar nogmaals iedereen ervaart dat anders denk ik...
Weet niet of je hier iets aan hebt maar zo is het bij ons gegaan.
Wij hebben alleen gebeld dat we uit moesten wijken naar het ziekenhuis daarvoor wist niemand het dat ik aan het bevallen was. Uiteindelijk is Kaith om 1.27 in de nacht geboren en toen zijn mijn ouders en schoonmoeder naar het ziekenhuis gekomen voor een half uurtje (om half vier in de morgen) en daarna had ik nogal een zware kraamtijd lichamelijk gezien dus hebben wij persoonlijk het bezoek een beetje afgehouden. Iedere middag 1 of 2 personen en in de avond lekker met zijn drietjes dus geen bezoek. Als het bezoek te lang bleef dan was de kraamverzorgster wel zo dat ze er iets van zei. Dat was een afspraak van ons met haar. Kaith bleef gewoon in haar wiegje of bij mij of mijn man omdat ze een hersenschudding had en het rustigste af was in haar eigen bedje of bij ons in bed. Ik heb dus wel 10 dagen boven gewoond met kraamhulp en daarna gezinshulp en in die eerste 10 dagen heeft onze dochter ook boven gewoond en is helemaal niet alleen met iemand zelfs niet met mijn lief mee naar beneden geweest. Lief was ook veel liever boven met zijn lieffies...
En inderdaad ik zou geen onderscheid maken tussen de ouders dan krijg je misschien alleen maar scheve gezichten en dat is ook niet leuk.
Weet niet of je het fijn vind maar mijn moeder of schoonmoeder kookte de eerste twee weken voor ons. Dan heb jezelf ook de volle aandacht van je lief en hij wordt iets ontlast in de dagelijkse beslommeringen en bovendien dan zien de oma's de kleine ook meteen elke dag 5 tot 10 minuutjes als ze de tupperware bakjes komen brengen. Voor de verdere familie hebben wij geen commentaar gehad. Ik heb al gezegd dat ik het meteen weer zo zou doen mocht er ooit een tweede komen. Lekker rustig wennen aan elkaar en niet constant visite waar je hoofd ook niet altijd naar staat de eerste week. Maar nogmaals iedereen ervaart dat anders denk ik...
Weet niet of je hier iets aan hebt maar zo is het bij ons gegaan.
Iedere dag is het begin van een nieuwe morgen...
Kan me goed voorstellen dat je wat op papier wilt hebben. Ik heb dat destijds niet gedaan, maar bij deze zwangerschap heb ik wel een paar dingetjes die ik muet de kraamverzorgster vast wil doornemen (ik beval thuis als alles goed gaat).
Wat betreft bellen; je moet doen waar je je goed bij voelt. Als je ouders ver weg wonen kunt je hen vast op de hoogte stellen van het naar het ziekenhuis gaan. Ze hebben dan de tijd om jouw richting op te komen. Je schoonmoeder hoef je dan nog niet te bellen want die woont in de buurt.
Wat betreft als je kindje geboren is; ik vind (in mijn geval dan) dat mijn ouders en schoonmoeder tegelijk moeten mogen komen. Ik geef hen dus dezelfde tijd op (bijv ik beval om 08.00 en ik zeg tegen hun allemaal, om 12.00 kunnen jullie komen ofzo). Maar goed, dat is afhankelijk van je band met je schoonmoeder denk ik ook.
Wat ik bijv wel tegen mijn kraamverzorgster ga zeggen is dat ik niet iedereen tegelijk in mn slaapkamer wil. Vorige keer was dus iedereen tegelijk boven (ouders, schoonouders, zus, schoonzus, zwager, aanhang) en dat werd wat te druk. Nu wil ik graag eerst mijn dochtertje zien, dan opa en oma's en dan (schoon)zussen enzo. Dus die wachten dan wel even beneden denk ik.
Mijn nicht wilde dat iedereen zn handen waste voordat de baby werd aangeraakt. Had ik nieteens aan gedacht, maar zo gek vind ik het niet.
Wat betreft vasthouden van je kleine; ja kan prima toch. Als je dit zo wilt kun je dit ook vast aangeven tijdens het intakegesprek met je kraamverzorgster. Zij let daar dan ook op, mocht je op dat moment niet zo adrem zijn.
Ook qua bezoek kun je prima vast met je kraamverzorster afspreken. Ook kan zij bezoek wat blijft plakken vriendelijk verzoeken te vertrekken omdat je moet rusten.
Wat betreft bellen; je moet doen waar je je goed bij voelt. Als je ouders ver weg wonen kunt je hen vast op de hoogte stellen van het naar het ziekenhuis gaan. Ze hebben dan de tijd om jouw richting op te komen. Je schoonmoeder hoef je dan nog niet te bellen want die woont in de buurt.
Wat betreft als je kindje geboren is; ik vind (in mijn geval dan) dat mijn ouders en schoonmoeder tegelijk moeten mogen komen. Ik geef hen dus dezelfde tijd op (bijv ik beval om 08.00 en ik zeg tegen hun allemaal, om 12.00 kunnen jullie komen ofzo). Maar goed, dat is afhankelijk van je band met je schoonmoeder denk ik ook.
Wat ik bijv wel tegen mijn kraamverzorgster ga zeggen is dat ik niet iedereen tegelijk in mn slaapkamer wil. Vorige keer was dus iedereen tegelijk boven (ouders, schoonouders, zus, schoonzus, zwager, aanhang) en dat werd wat te druk. Nu wil ik graag eerst mijn dochtertje zien, dan opa en oma's en dan (schoon)zussen enzo. Dus die wachten dan wel even beneden denk ik.
Mijn nicht wilde dat iedereen zn handen waste voordat de baby werd aangeraakt. Had ik nieteens aan gedacht, maar zo gek vind ik het niet.
Wat betreft vasthouden van je kleine; ja kan prima toch. Als je dit zo wilt kun je dit ook vast aangeven tijdens het intakegesprek met je kraamverzorgster. Zij let daar dan ook op, mocht je op dat moment niet zo adrem zijn.
Ook qua bezoek kun je prima vast met je kraamverzorster afspreken. Ook kan zij bezoek wat blijft plakken vriendelijk verzoeken te vertrekken omdat je moet rusten.
Persoonlijk den ik dat het vrij logisch is dat een barende vrouw meer behoefte heeft aan eigen moeder dan aan schoonmoederquote:Op maandag 23 juli 2007 13:30 schreef miss_dynastie het volgende:
Pruk, voor het bezoek zou ik gewoon een agenda naast de telefoon leggen. Je man kan dan een afspraak met mensen maken en zo voorkom je al die neefjes en nichtjes in de eerste weken. Kind blijft bij mama lijkt mij heel vanzelfsprekend, als ik eerlijk ben. Ik vind dat je het eigenlijk niet kan maken om tegen je schoonmoeder te zeggen is dat zij niet welkom is en je eigen moeder wel. Als je niet zo goed met je schoonouders op kan schieten is het misschien juist een idee om ze wél in het ziekenhuis te ontvangen: je kan een verpleegkundige vragen een oogje in het zeil te houden en zo voorkom je ook dat ze te lang blijven, naar jouw zin. Thuis zijn mensen eerder geneigd te blijven dan in het ziekenhuis.
Stel dat je het kind er in het ziekenhuis zo uitpoept en maar heel even hoeft te blijven, dan is er sowieso al geen mogelijk dat ze naar het ziekenhuis komen.
Oh en nog wat dingen die me zo te binnen schieten:
-agenda naast de telefoon
-niet meer dan twee 'geplande' afspraken op een dag en minstens een dagdeel 'vrij' (of voor enthousiaste mensen die je zelf wel graag wilt ontvangen)
-Zorg dat je bv. beneden een klein albumpje met foto's hebt zodat ze al wat zijn 'opgewarmd' (als je dit wilt )
-Voor de wachtenden: een te-doen-opdracht. Schrijf een stukje in een mooi gemaakt kraamschrift oid. (Houdt ze bezig en geeft ze een leuk gevoel, weet ik)
Verder: geniet en laat echt je eigen teugels ook wat vieren. Dingen gaan zoals ze gaan. Je kleintje komt toch voorop!
-agenda naast de telefoon
-niet meer dan twee 'geplande' afspraken op een dag en minstens een dagdeel 'vrij' (of voor enthousiaste mensen die je zelf wel graag wilt ontvangen)
-Zorg dat je bv. beneden een klein albumpje met foto's hebt zodat ze al wat zijn 'opgewarmd' (als je dit wilt )
-Voor de wachtenden: een te-doen-opdracht. Schrijf een stukje in een mooi gemaakt kraamschrift oid. (Houdt ze bezig en geeft ze een leuk gevoel, weet ik)
Verder: geniet en laat echt je eigen teugels ook wat vieren. Dingen gaan zoals ze gaan. Je kleintje komt toch voorop!
Maar jouw partner heeft misschien wél behoefte naar zijn moeder. Ze mogen toch niet de kamer op zolang jij nog "bezig" bent tenzij je dit zelf aangeeft. Dus je kunt er ook geen last van hebben.quote:Op maandag 23 juli 2007 13:35 schreef Pruk het volgende:
[..]
Persoonlijk den ik dat het vrij logisch is dat een barende vrouw meer behoefte heeft aan eigen moeder dan aan schoonmoeder
Stel dat je het kind er in het ziekenhuis zo uitpoept en maar heel even hoeft te blijven, dan is er sowieso al geen mogelijk dat ze naar het ziekenhuis komen.
👍Wanneer krijg ik de FA rechten terug?
Op maandag 11 juli 2011 17:38 schreef Bart het volgende:
Je bent echt een unieke verschijning, vind ik altijd wel grappig als ik jou ergens zie posten :D.
Op maandag 11 juli 2011 17:38 schreef Bart het volgende:
Je bent echt een unieke verschijning, vind ik altijd wel grappig als ik jou ergens zie posten :D.
Teugels laten vieren is niet iets wat echt bij Pruk past Helaas.quote:Op maandag 23 juli 2007 13:37 schreef kozakken het volgende:
Verder: geniet en laat echt je eigen teugels ook wat vieren. Dingen gaan zoals ze gaan. Je kleintje komt toch voorop!
Maar dit zijn wel dingen die ik in ieder geval mee kan nemen. Dank jullie wel alvast! Gelukkig heb ik nog een paar maand voor mijn voorbereiding
Ja dat weet ik niet zo goed. Er zijn ook massa's mensen die het beter met hun schoonmoeder kunnen vinden dan met hun eigen moeder.quote:Op maandag 23 juli 2007 13:35 schreef Pruk het volgende:
[..]
Persoonlijk den ik dat het vrij logisch is dat een barende vrouw meer behoefte heeft aan eigen moeder dan aan schoonmoeder
Stel dat je het kind er in het ziekenhuis zo uitpoept en maar heel even hoeft te blijven, dan is er sowieso al geen mogelijk dat ze naar het ziekenhuis komen.
Ik denk dat kozakken bedoelt dat het voor zowel jouw moeder als jouw schoonmoeder hun kleinkind is. Dus als je moeder wel al mag komen (als het kindje al geboren is) en je schoonmoeder niet dan is dat misschien best lullig. Je man/vriend heeft immers ook een kindje gekregen zeg maar. Begrijp je?
Pruk, je hebt gelijk. Ik had ook meer behoefte aan mijn eigen moeder.
Maar vind je echt dat je dat ook t.o.v. je man kan maken? Want dat is zijn moeder.
Echt.. ik heb zelf heel sterk geprobeerd beider relaties goed te houden. Want ook zijn ouders hebben hem gemaakt tot de man (en papa) die hij nu is.
Of je spreekt een tijd af met ze. Dat hebben we hier gedaan. Bij oudste beide ouderparen tegelijkertijd in het ziekenhuis en tegelijkertijd in de bonen
Bij jongste mijn ouders om 23.00 en zijn ouders om 23.30 afgesproken. Juist ook om beider grootouderparen de tijd te geven om ook ''t kleintje echt even te zien en zelf even vast te kunnen houden. Spreiden van de drukte..
Maar vind je echt dat je dat ook t.o.v. je man kan maken? Want dat is zijn moeder.
Echt.. ik heb zelf heel sterk geprobeerd beider relaties goed te houden. Want ook zijn ouders hebben hem gemaakt tot de man (en papa) die hij nu is.
Of je spreekt een tijd af met ze. Dat hebben we hier gedaan. Bij oudste beide ouderparen tegelijkertijd in het ziekenhuis en tegelijkertijd in de bonen
Bij jongste mijn ouders om 23.00 en zijn ouders om 23.30 afgesproken. Juist ook om beider grootouderparen de tijd te geven om ook ''t kleintje echt even te zien en zelf even vast te kunnen houden. Spreiden van de drukte..
Pruk... Er zal je dan nog heel wat te wachten staan.
Probeer alvast maar aan het idee te wennen. Je hebt de tijd nog
Probeer alvast maar aan het idee te wennen. Je hebt de tijd nog
Ik zou ze persoonlijk samen laten komen of desnoods na elkaar want je lief kan best erg behoefte hebben aan zijn mams net als jij aan jou mams...quote:Op maandag 23 juli 2007 13:35 schreef Pruk het volgende:
[..]
Persoonlijk den ik dat het vrij logisch is dat een barende vrouw meer behoefte heeft aan eigen moeder dan aan schoonmoeder
Stel dat je het kind er in het ziekenhuis zo uitpoept en maar heel even hoeft te blijven, dan is er sowieso al geen mogelijk dat ze naar het ziekenhuis komen.
Ook al beval je snel en je mag meteen weer naar huis dan mogen ze evengoed even langskomen. Bij mij gingen ze tegen half vijf weer weg en half negen mocht ikzelf naar huis. Maar dat is misschien in elk ziekenhuis anders.
Verder ben ik het met Kozakken en Pixels eens.
Weet je wat wij ook nog gedaan hebben is de kaartjes twee dagen later verstuurd. Zodat het alleen de opa/oma's en broers/zussen waren de eerste dagen. En wij natuurlijk en daarna pas de rest.
Iedere dag is het begin van een nieuwe morgen...
Ja, maar dan ben ik wellicht heel egoistisch, door wat ik de afgelopen tijd met mijn schoonmoeder heb meegemaakt vind ik dat ik het volste recht heb om echt knetterhard te zeggen dat ik haar er niet bij wil hebben (en op de gang is voor mij echt te dichtbij). Zeker niet tijdens het bevallen zelf, ok, misschien als de bevalling achter de rug is dat ze dan echt wel gebeld moeten worden, maar zolang ik bij de bevalling het meeste werk moet leveren (op het kind na dan), vind ik dat ik moet kunnen aangeven wie ik daar bij wil hebben. Of juist niet erbij wil hebben.quote:Op maandag 23 juli 2007 13:38 schreef nikky het volgende:
[..]
Maar jouw partner heeft misschien wél behoefte naar zijn moeder. Ze mogen toch niet de kamer op zolang jij nog "bezig" bent tenzij je dit zelf aangeeft. Dus je kunt er ook geen last van hebben.
en dit kan misschien heel hard overkomen, maar ik weet op dit moment echt even niet hoe ik het anders zou moeten zeggen
Pruk bij mij waren ze ook helemaal niet in de buurt en we hebben ze pas gebeld toen Kaith/ik en lief weer gewassen en gestreken op zaal lagen om ze langs te laten komen.
Snap dat de relatie op zijn zachtst gezegd niet oke is maar het blijft ten alle tijde wel de mam van je lief en daar moet je (is MIJN persoonlijke mening) wel aan denken. Hij wordt tenslotte papa...
Snap dat de relatie op zijn zachtst gezegd niet oke is maar het blijft ten alle tijde wel de mam van je lief en daar moet je (is MIJN persoonlijke mening) wel aan denken. Hij wordt tenslotte papa...
Iedere dag is het begin van een nieuwe morgen...
Het ligt ook een beetje aan wat voor familie je hebt denk ik. Ik ben gelukkig gezegend met
een familie die zich bescheiden opstelt.
Mijn moeder belde zelf wel elke dag en kwam bijna elke dag, maar zei tegen me; als je je telefoon niet opneemt dat weet ik dat je de baby aant badderen bent of geen zin hebt. Bel mij maar dan
En mijn tantes wisten dezelfde ochtend dat ik bevallen was (heb mijn moeder iedereen laten bellen) en kreeg van hen lekker een sms en kaart dat ze (natuurlijk) graag wilde komen, maar dat ze even wachtten tot de ergste drukte voorbij was.
Zo ook met neefjes en nichtjes gelukkig.
Bij mijn zus was het een ander verhaal. Toen ze alsnog naar het ziekenhuis moest en schoonmoeder dat dus wist is ze gelijk naar het ziekenhuis gegaan om vervolgens daar op de gang te gaan wachten. Mijn zus wist dus tijdens het bevallen dat schoonma op de gang zat. Lekker dan!
Dus een "actieplan" is ook wel echt afhankelijk van je omgeving.p
een familie die zich bescheiden opstelt.
Mijn moeder belde zelf wel elke dag en kwam bijna elke dag, maar zei tegen me; als je je telefoon niet opneemt dat weet ik dat je de baby aant badderen bent of geen zin hebt. Bel mij maar dan
En mijn tantes wisten dezelfde ochtend dat ik bevallen was (heb mijn moeder iedereen laten bellen) en kreeg van hen lekker een sms en kaart dat ze (natuurlijk) graag wilde komen, maar dat ze even wachtten tot de ergste drukte voorbij was.
Zo ook met neefjes en nichtjes gelukkig.
Bij mijn zus was het een ander verhaal. Toen ze alsnog naar het ziekenhuis moest en schoonmoeder dat dus wist is ze gelijk naar het ziekenhuis gegaan om vervolgens daar op de gang te gaan wachten. Mijn zus wist dus tijdens het bevallen dat schoonma op de gang zat. Lekker dan!
Dus een "actieplan" is ook wel echt afhankelijk van je omgeving.p
geef een babyshower. Volgens etiquette ongeveer 6 weken na de geboorte.
Geen bezoek aan huis (buiten mensen die jij graag wilt zien) terwijl je in bed ligt bij te komen.
Op het babybezichtigingsfeest kan dan iedereen een uurtje of twee komen, doe het in een zaaltje dan heb je niet een troep thuis, en na twee uur is iedereen weer weg. Lijkt me voor jou ideaal als ik je verhaal zo lees.
Geen bezoek aan huis (buiten mensen die jij graag wilt zien) terwijl je in bed ligt bij te komen.
Op het babybezichtigingsfeest kan dan iedereen een uurtje of twee komen, doe het in een zaaltje dan heb je niet een troep thuis, en na twee uur is iedereen weer weg. Lijkt me voor jou ideaal als ik je verhaal zo lees.
Indien u het niet eens bent met een van de door mij gedane uitlatingen bent u te dom om deze te begrijpen. Ik verzoek u dan ook zich verder van commentaar te onthouden.
Nee, niet egoistisch vind ik. Ik vind zeker dat je zelf moet bepalen wie je bij je bevalling wilt hebben. Als je je moeder aan je zijde wilt (tijdens het bevallen dus) en schoonma niet dan kun je dit gewoon zeggen hoor. Vind ik niet raar. Bevallen is geen feestjequote:Op maandag 23 juli 2007 13:45 schreef Pruk het volgende:
[..]
Ja, maar dan ben ik wellicht heel egoistisch, door wat ik de afgelopen tijd met mijn schoonmoeder heb meegemaakt vind ik dat ik het volste recht heb om echt knetterhard te zeggen dat ik haar er niet bij wil hebben (en op de gang is voor mij echt te dichtbij). Zeker niet tijdens het bevallen zelf, ok, misschien als de bevalling achter de rug is dat ze dan echt wel gebeld moeten worden, maar zolang ik bij de bevalling het meeste werk moet leveren (op het kind na dan), vind ik dat ik moet kunnen aangeven wie ik daar bij wil hebben. Of juist niet erbij wil hebben.
en dit kan misschien heel hard overkomen, maar ik weet op dit moment echt even niet hoe ik het anders zou moeten zeggen
Maar ik vind het wel lullig als je al bevallen bent en je moeder mag wel komen kijken en je schoonmoeder moet nog wachten.
ja, tuurlijk, daar moet je aan denken. Maar de afgelopen tig keer heb ik daar ook aan gedacht en was ik telkens weer de persoon die gekwetst en belazerd achterbleef. En elke keer probeer ik weer stoer wel naar de verjaardagen en familiefeestjes te gaan en kom ik als een dweil terug. Ik heb ook al eens tegen mijn man gezegd dat ik elke keer wel weer voor hem meega, maar dat het altijd van mijn kant moet komen. Op basis daarvan heeft hij toen zijn ouders hier thuis uitgenodigd om het uit te praten en daar is het eigenlijk alleen maar erger van geworden (dat beaamt hij trouwens ook). Ik heb toen ook al aangegeven dat ik niet wilde dat mijn kind hier de dupe van zou worden, maar dat ik er toen al (en toen was ik een paar weken zwanger) moeite mee had om straks zoiets moois te moeten delen met iemand die mijn leven zo zuur maakt. Ja, dat vonden zij ook jammer, maar dat was ongeveer de enige reactie die ze gaven...quote:Op maandag 23 juli 2007 13:47 schreef Mibos het volgende:
Snap dat de relatie op zijn zachtst gezegd niet oke is maar het blijft ten alle tijde wel de mam van je lief en daar moet je (is MIJN persoonlijke mening) wel aan denken. Hij wordt tenslotte papa...
maarja, voordat dit een R&P topic over zwangere vrouwen en schoonmoeders wordt
Je moet doen waar jij jezelf prettig bij voelt. Bedenk je dat goed. En natuurlijk de wensen van je man niet vergeten.
Toen ik ging bevallen wist vrijwel iedereen ervan. Dat komt omdat mijn ouders me naar het ziekenhuis hebben gebracht en die konden hun mond natuurlijk niet houden. Aan de kant van mijn vriend wist de familie het ook omdat zijn broertje hem naar het ziekenhuis moest brengen.
Achteraf maakt het me niks uit, maar ik kan me wel begrijpen mocht je gewoon thuis bevallen dat je het niet iedereen laat weten. Dat had ik ook niet gedaan als ik gewoon thuis had kunnen bevallen.
Wat betreft het kindje vasthouden. De eerste dag alleen papa en mama was het hier, ook op advies van de verpleegster in het ziekenhuis. De dagen erna maakte het me niet zo veel uit, alleen niet te lang en niet te veel. Daarom ook niet iedereen op hetzelfde moment langs laten komen. Dat is in het begin misschien moeilijk omdat iedereen het kindje wil zien maar vaak begrijpen mensen het wel.
Toen ik ging bevallen wist vrijwel iedereen ervan. Dat komt omdat mijn ouders me naar het ziekenhuis hebben gebracht en die konden hun mond natuurlijk niet houden. Aan de kant van mijn vriend wist de familie het ook omdat zijn broertje hem naar het ziekenhuis moest brengen.
Achteraf maakt het me niks uit, maar ik kan me wel begrijpen mocht je gewoon thuis bevallen dat je het niet iedereen laat weten. Dat had ik ook niet gedaan als ik gewoon thuis had kunnen bevallen.
Wat betreft het kindje vasthouden. De eerste dag alleen papa en mama was het hier, ook op advies van de verpleegster in het ziekenhuis. De dagen erna maakte het me niet zo veel uit, alleen niet te lang en niet te veel. Daarom ook niet iedereen op hetzelfde moment langs laten komen. Dat is in het begin misschien moeilijk omdat iedereen het kindje wil zien maar vaak begrijpen mensen het wel.
Tijdens het bevallen is het wel jouw keuze maar daarna vind ik het persoonlijk een beetje vreemd overkomen als jij je mams wel laat komen kijken en je schoonmoeder niet. Of inderdaad wat doctorB zegt een kraamfeest.
Maar wat zegt je man/vriend ervan als ik zo brutaal mag zijn?
Maar wat zegt je man/vriend ervan als ik zo brutaal mag zijn?
Iedere dag is het begin van een nieuwe morgen...
Mijn man zegt heel simpel dat ik me daar nog lang niet druk over moet maken en dat het allemaal wel los zal lopen
Op zich vind ik een kraamfeest een goed idee, maar je kan denk ik moeilijk ook de opa's en oma's de eerste zes weken weghouden bij het kind, dus dan moet je alsnog daar een oplossing voor vinden (en er zijn natuurlijk altijd mensen die je zelf wel eerder een kijkje wilt gunnen )
Op zich vind ik een kraamfeest een goed idee, maar je kan denk ik moeilijk ook de opa's en oma's de eerste zes weken weghouden bij het kind, dus dan moet je alsnog daar een oplossing voor vinden (en er zijn natuurlijk altijd mensen die je zelf wel eerder een kijkje wilt gunnen )
Tuurlijk, maar dat lijkt me logisch. Het lijkt me helemaal niet prettig bevallen als er heel veel mensen op de gang zitten. Als je ouders ver weg wonen is het wel logisch dat je ze vast inseint als je naar het ziekenhuis gaat. Misschien kunnen die in jouw huis wachten op jullie telefoontje?quote:Op maandag 23 juli 2007 13:45 schreef Pruk het volgende:
[..]
Ja, maar dan ben ik wellicht heel egoistisch, door wat ik de afgelopen tijd met mijn schoonmoeder heb meegemaakt vind ik dat ik het volste recht heb om echt knetterhard te zeggen dat ik haar er niet bij wil hebben (en op de gang is voor mij echt te dichtbij). Zeker niet tijdens het bevallen zelf, ok, misschien als de bevalling achter de rug is dat ze dan echt wel gebeld moeten worden, maar zolang ik bij de bevalling het meeste werk moet leveren (op het kind na dan), vind ik dat ik moet kunnen aangeven wie ik daar bij wil hebben. Of juist niet erbij wil hebben.
En mijn hele huis schoonmaken Maar dat is inderdaad wat ik in gedachten had. Ze in ieder geval de kans geven om niet pas na de bevalling nog 2 uur te gaan moeten rijden. Daarnaast denk ik dat ik (zeker gezien de steun die ik nu van mijn moeder krijg/verlang), misschien mijn moeder er hoe dan ook graag bij wil hebben. Op een of andere manier heb ik het gevoel dat ik aan haar tijdens een bevalling meer zal hebben dan aan mijn man (oew, nu kom ik nog veel harder over he ). Maarja, als er in het ziekenhuis maar 1 persoon bij mag zijn, zal dat toch mijn man zijn.quote:Op maandag 23 juli 2007 13:57 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Tuurlijk, maar dat lijkt me logisch. Het lijkt me helemaal niet prettig bevallen als er heel veel mensen op de gang zitten. Als je ouders ver weg wonen is het wel logisch dat je ze vast inseint als je naar het ziekenhuis gaat. Misschien kunnen die in jouw huis wachten op jullie telefoontje?
Maar dat is inderdaad wat ik in gedachten had. Ze in ieder geval de kans geven om niet pas na de bevalling nog 2 uur te gaan moeten rijden. Daarnaast denk ik dat ik (zeker gezien de steun die ik nu van mijn moeder krijg/verlang), misschien mijn moeder er hoe dan ook graag bij wil hebben. Op een of andere manier heb ik het gevoel dat ik aan haar tijdens een bevalling meer zal hebben dan aan mijn man (oew, nu kom ik nog veel harder over he
Persoonlijk vindt ik het niet echt fair om de ouders van de bevallende vrouw wel te bellen en de ouders van de aanstaande vader niet. Bel dan gewoon na de bevalling als je kind eenmaal gekleed en wel bij je ligt. Zo doende hebben jij en je man nog een intiem moment samen zonder grootouders en daarna kunnen die weer trots voor het eerst hun kleinkind komen bewonderen.
De meeste kraamvisite is neem ik aan volwassen en ik zal het nooit in mijn hoofd halen om andermans kind zo maar uit bed of box te plukken zonder het aan de ouders te vragen. En anders leg je het kind bij je op schoot of op bed.
En de kraamvisite is iets wat men goed kan regelen, je kan je kraamverzorgster vragen mensen weg te sturen als ze te lang blijven zitten of je legt een agenda bij de telefoon en schrijft daar tijden in dat je perse geen visite wenst.
De meeste kraamvisite is neem ik aan volwassen en ik zal het nooit in mijn hoofd halen om andermans kind zo maar uit bed of box te plukken zonder het aan de ouders te vragen. En anders leg je het kind bij je op schoot of op bed.
En de kraamvisite is iets wat men goed kan regelen, je kan je kraamverzorgster vragen mensen weg te sturen als ze te lang blijven zitten of je legt een agenda bij de telefoon en schrijft daar tijden in dat je perse geen visite wenst.
Ik weet niet waar je gaat bevallen maar ik mocht met drie man sterk komen (wij waren saampies) omdat ik er niemand anders bij wilden hebben. Vind het iets van ons samen en niet van iemand anders. Gelukkig dacht mijn man ook zo...
Iedere dag is het begin van een nieuwe morgen...
Je kunt volgens mij wel gewoon zeggen dat je je moeder bij de bevalling wilt hebben en dat je je schoonmoeder in ieder geval snel na de bevalling laat komen. Ik neem tenminste aan dat je man zijn kind ook zo snel mogelijk aan zijn ouders wil laten zien.
Ik persoonlijk had ook mijn eigen ouders er niet bij willen hebben bij de bevalling (en ook niet op de gang idd), maar ik vind het niet meer dan logisch dat de opa's en oma's toch wel tot de eerste bezoekers horen.
ben je trouwens een kloon, je verhaal over je problemen met je schoonfamilie komt me zo bekend voor Aan de andere kant ben je natuurlijk niet de enige die problemen heeft met zijn schoonfamilie
Ik persoonlijk had ook mijn eigen ouders er niet bij willen hebben bij de bevalling (en ook niet op de gang idd), maar ik vind het niet meer dan logisch dat de opa's en oma's toch wel tot de eerste bezoekers horen.
ben je trouwens een kloon, je verhaal over je problemen met je schoonfamilie komt me zo bekend voor Aan de andere kant ben je natuurlijk niet de enige die problemen heeft met zijn schoonfamilie
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Als ik een kloon zou zijn zou ik het dan hardop zeggen Ik hoop eigenlijk dat ik de enige ben met zulke problemen met schoonfamiliesquote:Op maandag 23 juli 2007 14:06 schreef livelink het volgende:
ben je trouwens een kloon, je verhaal over je problemen met je schoonfamilie komt me zo bekend voor Aan de andere kant ben je natuurlijk niet de enige die problemen heeft met zijn schoonfamilie
Ik ben het er helemaal mee eens dat het niet fair is om de ouders meteen de laten komen en de schoonouders pas op een later moment. Tenminste in een 'normale' relatie met zowel ouders als schoonouders.
Wanneer er echter sprake is van een verstoorde relatie met een van beide ouderparen ligt dit naar mijn idee toch wat anders.
Die verstoorde relatie is er niet voor niks en als ik Pruk zo hoor heeft ze echt wel haar best gedaan om een en ander uit te praten en hebben de schoonouders (in dit geval) niet echt die intentie. Dat is dus ook een keuze die zij zelf maken en waar ze de consequenties van zullen moeten dragen. In dit geval is dat dus dat ze hun kleinkind wellicht wat later zullen zien dan anders het geval was geweest. Pruk zegt toch niet dat ze haar kind helemaal niet te zien krijgen, alleen wat later dan haar eigen ouders.
Als ik eerlijk ben zou ik er in haar situatie waarschijnlijk net zo over denken. Denk dan ook dat als je die keuze zou maken, je volledig in je recht staat. Kortom, laat het even bezinken en doe op dat moment waar je je het beste bij voelt.
Wanneer er echter sprake is van een verstoorde relatie met een van beide ouderparen ligt dit naar mijn idee toch wat anders.
Die verstoorde relatie is er niet voor niks en als ik Pruk zo hoor heeft ze echt wel haar best gedaan om een en ander uit te praten en hebben de schoonouders (in dit geval) niet echt die intentie. Dat is dus ook een keuze die zij zelf maken en waar ze de consequenties van zullen moeten dragen. In dit geval is dat dus dat ze hun kleinkind wellicht wat later zullen zien dan anders het geval was geweest. Pruk zegt toch niet dat ze haar kind helemaal niet te zien krijgen, alleen wat later dan haar eigen ouders.
Als ik eerlijk ben zou ik er in haar situatie waarschijnlijk net zo over denken. Denk dan ook dat als je die keuze zou maken, je volledig in je recht staat. Kortom, laat het even bezinken en doe op dat moment waar je je het beste bij voelt.
Ik wil het liefst proberen van te voren een oplossing te creeren waarbij niemand zich vervelend of gekwest voelt. Met mezelf met stip op 1 zeg maar, dat welquote:Op maandag 23 juli 2007 14:12 schreef J1981 het volgende:
Kortom, laat het even bezinken en doe op dat moment waar je je het beste bij voelt.
Er zijn hier genoeg die zich als kloon melden omdat niet de hele wereld al hoeft te weten dat ze zwanger zijn. Zie bijvoorbeeld ook Hello_Dolly, die geeft al direct aan dat ze een kloon is.quote:Op maandag 23 juli 2007 14:12 schreef Pruk het volgende:
[..]
Als ik een kloon zou zijn zou ik het dan hardop zeggen Ik hoop eigenlijk dat ik de enige ben met zulke problemen met schoonfamilies
Maar maakt niet uit, het was de schrijfstijl plus de ervaring met de schoonfamilie die me heel erg aan iemand anders deed denken, dus ik denk ik vraag het eens. Verder niks om je druk over te maken. En je bent vast en zeker niet de enige die problemen heeft met de schoonfamilie.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Pruk, ik snap je wel hoor.
Ik kan helemaal niet goed opschieten met schoonma. (onder andere omdat ik weiger haar mam te noemen) Maar het contact is ondertussen al flink verwatert, mijn man heeft ook al geen contact gehad sinds januari. Hij is het ook een beetje zat (gelukkig). Maar hij heeft het wel erg moeilijk mee, het blijven wel zijn ouders. Maar wat dat betreft weten mijn schoonouders niet eens dat ik zwanger ben. En eigenlijk vind ik dat prima!!! Want zo heb ook ook geen bemoeienis van ze.
Ik kan helemaal niet goed opschieten met schoonma. (onder andere omdat ik weiger haar mam te noemen) Maar het contact is ondertussen al flink verwatert, mijn man heeft ook al geen contact gehad sinds januari. Hij is het ook een beetje zat (gelukkig). Maar hij heeft het wel erg moeilijk mee, het blijven wel zijn ouders. Maar wat dat betreft weten mijn schoonouders niet eens dat ik zwanger ben. En eigenlijk vind ik dat prima!!! Want zo heb ook ook geen bemoeienis van ze.
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Ik heb geloof ik meteen aangegeven dat ik een oude lurker benquote:Op maandag 23 juli 2007 14:16 schreef livelink het volgende:
[..]
Er zijn hier genoeg die zich als kloon melden omdat niet de hele wereld al hoeft te weten dat ze zwanger zijn. Zie bijvoorbeeld ook Hello_Dolly, die geeft al direct aan dat ze een kloon is.
Ik denk gewoon dat als er klonen aangemaakt worden, dat dat meestal voor een bepaalde reden is en dat het dan erg vervelend is als er te pas en te onpas naar gevraagd wordt. Maar misschien komt dat ook wel omdat iedereen denkt dat ik een kloon ben en mijn PM box dus dagelijks vol staat
Als mijn schoonmoeder zich met "Mam" voorgesteld had, had ik haar best "Mam" willen noemen, maar ze zei wat anders. Maarja, ik ben dus oprecht wel blij dat het bij mij niet zo ernstig is als bij jou (hmm, klinkt een beetje flauw, het is niet alsof ik dit jou toewens, ik hoop voor jou dat het ooit normaal zal gaan, is ook wel prettig voor je man denk ik).quote:Op maandag 23 juli 2007 14:16 schreef Ticootje het volgende:
Pruk, ik snap je wel hoor.
Ik kan helemaal niet goed opschieten met schoonma. (onder andere omdat ik weiger haar mam te noemen) Maar het contact is ondertussen al flink verwatert, mijn man heeft ook al geen contact gehad sinds januari. Hij is het ook een beetje zat (gelukkig). Maar hij heeft het wel erg moeilijk mee, het blijven wel zijn ouders. Maar wat dat betreft weten mijn schoonouders niet eens dat ik zwanger ben. En eigenlijk vind ik dat prima!!! Want zo heb ook ook geen bemoeienis van ze.
Ja dat had ik begrepen. Maar je kan nu toch vast aangeven aan je schoonouders dat het een enorm emotionele ervaring voor je is (de bevalling) en dat je er gezien de situatie geen behoefte aan hebt ze meteen om je heen te hebben, maar dat je ze het wel meteen laat weten (telefoontje o.i.d.) als de kleine geboren is. Ze kunnen vervolgens (na een uur - twee uur - 's avonds - de volgende dag)* naar hun kleinkind komen kijken. Ik denk dat ook zij dat best zullen snappen, ze weten tenslotte ook hoe de vork in de steel zit. Je bent dan duidelijk naar hen toe.quote:Op maandag 23 juli 2007 14:14 schreef Pruk het volgende:
[..]
Ik wil het liefst proberen van te voren een oplossing te creeren waarbij niemand zich vervelend of gekwest voelt. Met mezelf met stip op 1 zeg maar, dat wel
Wil je ze er op dat moment alsnog wel meteen bij hebben (niet waarschijnlijk gezien het verhaal, maar je weet het niet, hormonen hormonen) dan bel je ze alsnog dat ze kunnen komen. Ze wonen toch in de buurt!
* doorhalen wat niet van toepassing is
Lijkt me normaal dat je je moeder belt wanneer je naar het ziekenhuis gaat, zodat ze alvast je kant op kan komen. Of je behoefte hebt aan je moeder tijdens het 'karwei' weet je echt niet vantevoren. Als het heel lang duurt, kan het best zijn dat je man ook even op adem wil komen en dat jij dan fijn even je moeder bij je hebt.
Je schoonmoeder moet je gewoon pas bellen als het kind geboren is. Is echt tijd zat. En ik neem aan dat ze dat best zal begrijpen. Gewoon niet vantevoren over hebben.
Bezoek:
Zet op het geboortekaartje een tijd waarin je absoluut GEEN bezoek wilt ontvangen (rusttijd) en laat mensen daarbuiten een afspraak maken.
Wat betreft op de arm, kan het best zo zijn dat je maar wat graag pronkt met je schat en dat je het zelfs leuk vindt als mensen de baby even vasthouden. Is dit straks echt niet het geval, dan kun je rustig zeggen dat je liever niet wilt dat de baby van hand tot hand gaat, omdat het rustiger is als zij/hij gewoon lekker bij jou ligt. Ook dat kun je eigenlijk niet plannen, omdat je nu echt nog niet kunt inschatten hoe je je dan zult voelen.
Verder kun je met de kraamhulp veel regelen. Laat het bezoek eerst beneden koffie en beschuit met muisjes nemen en laat dan de kraamhulp boven komen kijken of het bezoek even kan komen. Zij kan zeggen wie er is, en dan zeg jij hoe lang jij wilt dat die boven blijven. Je beste vriendin en je moeder misschien wel langer dan de buren of een klets-tante. De kraamhulp kan het bezoek beëindigen, met een opmerking dat je nu even moet rusten. Weet het bezoek veel!!
Sterkte enneh.....wel genieten hoor!!
Je schoonmoeder moet je gewoon pas bellen als het kind geboren is. Is echt tijd zat. En ik neem aan dat ze dat best zal begrijpen. Gewoon niet vantevoren over hebben.
Bezoek:
Zet op het geboortekaartje een tijd waarin je absoluut GEEN bezoek wilt ontvangen (rusttijd) en laat mensen daarbuiten een afspraak maken.
Wat betreft op de arm, kan het best zo zijn dat je maar wat graag pronkt met je schat en dat je het zelfs leuk vindt als mensen de baby even vasthouden. Is dit straks echt niet het geval, dan kun je rustig zeggen dat je liever niet wilt dat de baby van hand tot hand gaat, omdat het rustiger is als zij/hij gewoon lekker bij jou ligt. Ook dat kun je eigenlijk niet plannen, omdat je nu echt nog niet kunt inschatten hoe je je dan zult voelen.
Verder kun je met de kraamhulp veel regelen. Laat het bezoek eerst beneden koffie en beschuit met muisjes nemen en laat dan de kraamhulp boven komen kijken of het bezoek even kan komen. Zij kan zeggen wie er is, en dan zeg jij hoe lang jij wilt dat die boven blijven. Je beste vriendin en je moeder misschien wel langer dan de buren of een klets-tante. De kraamhulp kan het bezoek beëindigen, met een opmerking dat je nu even moet rusten. Weet het bezoek veel!!
Sterkte enneh.....wel genieten hoor!!
Pruk, ik vind het heel begrijpelijk dat je er over nadenkt en iets al wilt regelen.
Wat betreft "leuren met kind": het enige voordeel van mijn zware bevalling was dat de eerste drie dagen alleen mijn man, ik en de kraamverzorgster Ive mochten vasthouden. Heerlijk rustig, bij een volgende stel ik dat ook in (maar ik hoop dat de bevalling dan wel beter gaat!) En daarna mochten ze hem even vasthouden, maar alleen stil zitten met hem en als er iets was, of naar mij of naar mijn man. Ik was een redelijk bezitterige moeder. Na de eerste 2 weken ging het makkelijker en mochten mensen hem wel vasthouden, zolang ze wilden.
Wat betreft ouders: Alhoewel ik ook niet altijd gelukkig ben met mijn schoonouders, hebben we alle ouders gelijk gebeld. Mijn schoonouders kwamen toen ik nog in het ziekenhuis lag. Dat was wel prettig, want dat nodigde niet uit om lang te blijven. Een paar dagen later (toen ik thuis was) zijn ze allemaal (los van elkaar) weer geweest en ook wat langer, toen voelde ik me daar goed genoeg voor. En de kraamverzorgster dirigeerde iedereen het huis uit als ze zag dat ik erg moe werd. Heerlijk, kraamverzorgsters!
Wat betreft "leuren met kind": het enige voordeel van mijn zware bevalling was dat de eerste drie dagen alleen mijn man, ik en de kraamverzorgster Ive mochten vasthouden. Heerlijk rustig, bij een volgende stel ik dat ook in (maar ik hoop dat de bevalling dan wel beter gaat!) En daarna mochten ze hem even vasthouden, maar alleen stil zitten met hem en als er iets was, of naar mij of naar mijn man. Ik was een redelijk bezitterige moeder. Na de eerste 2 weken ging het makkelijker en mochten mensen hem wel vasthouden, zolang ze wilden.
Wat betreft ouders: Alhoewel ik ook niet altijd gelukkig ben met mijn schoonouders, hebben we alle ouders gelijk gebeld. Mijn schoonouders kwamen toen ik nog in het ziekenhuis lag. Dat was wel prettig, want dat nodigde niet uit om lang te blijven. Een paar dagen later (toen ik thuis was) zijn ze allemaal (los van elkaar) weer geweest en ook wat langer, toen voelde ik me daar goed genoeg voor. En de kraamverzorgster dirigeerde iedereen het huis uit als ze zag dat ik erg moe werd. Heerlijk, kraamverzorgsters!
Ik had trouwens nog 1 duidelijke reden: geen bezoek op de slaapkamer. Ik ging zelf naar beneden. En las ik het genoeg vond, kon ik me (samen met Ive) terug trekken boven.
Pruk dit zijn ook wel dingen waar ik over nadenk.
Gisteren had ik het er met manlief nog over. En ik voel er wel wat voor om de ouders pas te bellen als de kleine geboren is. Ik ben van plan in het ziekenhuis te bevallen, maar de opa's en oma's heb ik denk ik het liefst pas thuis. Eerst tijd voor ons drietjes.
Ik ben eerder ook begonnen met zo'n lijstje met "regeltjes", maar het kwam heel rot over en ik heb er ook niks mee gedaan. We hebben toen wel afgesproken dat we zouden kijken hoe het gaat (ik ben iemand die nogal gauw allemaal beren op de weg ziet) en zonodig zal hij helpen om dat aan te geven. Dat geeft wel wat rust.
Probeer samen een manier te vinden die voor jullie beiden ok is!
Gisteren had ik het er met manlief nog over. En ik voel er wel wat voor om de ouders pas te bellen als de kleine geboren is. Ik ben van plan in het ziekenhuis te bevallen, maar de opa's en oma's heb ik denk ik het liefst pas thuis. Eerst tijd voor ons drietjes.
Ik ben eerder ook begonnen met zo'n lijstje met "regeltjes", maar het kwam heel rot over en ik heb er ook niks mee gedaan. We hebben toen wel afgesproken dat we zouden kijken hoe het gaat (ik ben iemand die nogal gauw allemaal beren op de weg ziet) en zonodig zal hij helpen om dat aan te geven. Dat geeft wel wat rust.
Probeer samen een manier te vinden die voor jullie beiden ok is!
Fake it till you make it...
Nouja, regeltjes kan je ook lezen als Punten zeg maar...
Het komt inderdaad wel rot over, maar het zou voor mij behoorlijk wat rust geven om dit gewoon van te voren duidelijk te hebben. En tuurlijk kan het dan best zijn dat die hele bevalling erg meevalt en dat ik me binnen no-time weer prettig voel en minder labiel ben, dan kun je altijd nog die dingen laten varen (ook als het zwaar is kun je dingen laten varen uiteraard). Maar net zoals je van te voren een kinderkamer klaar maakt denk ik dat het verstandig is om dit soort dingen te bespreken/op papier te zetten.
Het komt inderdaad wel rot over, maar het zou voor mij behoorlijk wat rust geven om dit gewoon van te voren duidelijk te hebben. En tuurlijk kan het dan best zijn dat die hele bevalling erg meevalt en dat ik me binnen no-time weer prettig voel en minder labiel ben, dan kun je altijd nog die dingen laten varen (ook als het zwaar is kun je dingen laten varen uiteraard). Maar net zoals je van te voren een kinderkamer klaar maakt denk ik dat het verstandig is om dit soort dingen te bespreken/op papier te zetten.
Maar uhm... pruk..
Het kan ook veel meer stress uitlokken wanneer je het vantevoren met iedereen tot in de punten gaat bespreken dan gewoon het wat meer los te laten.
Wel samen met manlief bespreken wat je wilt en niet wilt. En bv. melden dat je het rond de bevalling zusenzo gaat doen.
Maar verder... Verder is het volgens mij de stress en het verdedigen (van jezelf) echt niet waard.
Zorg wel dat je bv. bij de intake van de kraam heel duidelijk aangeeft dat je verwacht dat de kraamhulp grenzen heeel duidelijk neerzet en bewaakt.
Het kan ook veel meer stress uitlokken wanneer je het vantevoren met iedereen tot in de punten gaat bespreken dan gewoon het wat meer los te laten.
Wel samen met manlief bespreken wat je wilt en niet wilt. En bv. melden dat je het rond de bevalling zusenzo gaat doen.
Maar verder... Verder is het volgens mij de stress en het verdedigen (van jezelf) echt niet waard.
Zorg wel dat je bv. bij de intake van de kraam heel duidelijk aangeeft dat je verwacht dat de kraamhulp grenzen heeel duidelijk neerzet en bewaakt.
Heel erg spuit 11
* Brighteyes heeft altijd heel veel moeite met schoonmoeders die maar aan de kant geschoven worden...
2e PI:
[ Bericht 21% gewijzigd door BE op 23-07-2007 18:54:54 ]
En de as vader? Mag die ook behoefte hebben aan zijn ouders?quote:Op maandag 23 juli 2007 13:35 schreef Pruk het volgende:
[..]
Persoonlijk den ik dat het vrij logisch is dat een barende vrouw meer behoefte heeft aan eigen moeder dan aan schoonmoeder
Stel dat je het kind er in het ziekenhuis zo uitpoept en maar heel even hoeft te blijven, dan is er sowieso al geen mogelijk dat ze naar het ziekenhuis komen.
* Brighteyes heeft altijd heel veel moeite met schoonmoeders die maar aan de kant geschoven worden...
2e PI:
Waarom vraag je in de OP dan nog naar meningen hierover? Als jij vindt dat je dit kan maken moet je het gewoon doen.quote:Op maandag 23 juli 2007 13:45 schreef Pruk het volgende:
[..]
Ja, maar dan ben ik wellicht heel egoistisch, door wat ik de afgelopen tijd met mijn schoonmoeder heb meegemaakt vind ik dat ik het volste recht heb om echt knetterhard te zeggen dat ik haar er niet bij wil hebben (en op de gang is voor mij echt te dichtbij). Zeker niet tijdens het bevallen zelf, ok, misschien als de bevalling achter de rug is dat ze dan echt wel gebeld moeten worden, maar zolang ik bij de bevalling het meeste werk moet leveren (op het kind na dan), vind ik dat ik moet kunnen aangeven wie ik daar bij wil hebben. Of juist niet erbij wil hebben.
en dit kan misschien heel hard overkomen, maar ik weet op dit moment echt even niet hoe ik het anders zou moeten zeggen
[ Bericht 21% gewijzigd door BE op 23-07-2007 18:54:54 ]
***
Ja dat wilde ik ook net zeggen Brighteyes, het lijkt alsof je zelf eigenlijk al wel weet hoe je het wilt, maar ergens voel je mss toch dat het niet erg 'netjes' is. Ondanks dat het mss niet zo'n fijne schoonmoeder is voor jou, is het wel de moeder van je man en de oma van je kind. En die hebben natuurlijk wel recht op een goede relatie met haar.
Hoe staat je man hiertegenover? Vindt hij het rot dat het contact zo slecht loopt of staat hij (min of meer) achter je?
Ik zou er denk ik voor kiezen om de ouders thuis te laten wachten en als je dat echt graag wilt wel je moeder uit te nodigen voor de bevalling. Dat je je schoonmoeder niet bij de bevalling wilt kan ik me wel heel goed voorstellen. Juist dan moet je je kunnen laten gaan, zonder extra spanning en gene.
Hoe staat je man hiertegenover? Vindt hij het rot dat het contact zo slecht loopt of staat hij (min of meer) achter je?
Ik zou er denk ik voor kiezen om de ouders thuis te laten wachten en als je dat echt graag wilt wel je moeder uit te nodigen voor de bevalling. Dat je je schoonmoeder niet bij de bevalling wilt kan ik me wel heel goed voorstellen. Juist dan moet je je kunnen laten gaan, zonder extra spanning en gene.
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Ik had wel een briefje gemaakt waarop ik een aantal punten had geschreven voor het geval dat ik toch een keizersnee zou moeten krijgen. Daar had ik onderandere de volgende punten opgezet:
* Ouders worden alleen gebeld als ik een keizernsee zou moeten
* Als de kleine geboren is word er niemand zonder mijn toestemming gebeld
* Niemand komt naar het ziekenhuis totdat ik weer helemaal "bij" ben
* Niemand behalve Kevin mag de kleine vasthouden
* Eerste flesje geven is voor mij en als het echt niet anders kan voor Kevin, dus geen zuster die even snel een flesje geeft
* Niet aankleden. Ik wil hem eerst goed bekijken
En zo had ik nog een paar dingen die ik heel belangrijk vond. Het gaf me een rustig gevoel dat ik wist dat Mikael niet van arm tot arm zou gaan terwijl ik hem nog niet eens vast had gehouden.
* Ouders worden alleen gebeld als ik een keizernsee zou moeten
* Als de kleine geboren is word er niemand zonder mijn toestemming gebeld
* Niemand komt naar het ziekenhuis totdat ik weer helemaal "bij" ben
* Niemand behalve Kevin mag de kleine vasthouden
* Eerste flesje geven is voor mij en als het echt niet anders kan voor Kevin, dus geen zuster die even snel een flesje geeft
* Niet aankleden. Ik wil hem eerst goed bekijken
En zo had ik nog een paar dingen die ik heel belangrijk vond. Het gaf me een rustig gevoel dat ik wist dat Mikael niet van arm tot arm zou gaan terwijl ik hem nog niet eens vast had gehouden.
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Ik sta wel versteld van sommige eisen, MeNicole.
Ik had twee keer een keizersnede, maar vond het niet meer dan logisch dat mijn vriend in het uur dat hij nog op mij moest wachten iedereen al had gebeld om het grote nieuws te vertellen. Die jongen liep helemaal over van blijheid en enthousiasme, die moest het gewoon kwijt.
En het niet vast mogen houden van de baby. Ik koester de foto's waarop mijn ouders, schoonmoeder, broers en zus mijn kinderen vasthouden en trots naar kijken. Maar iedereen is daar natuurlijk anders in en dat is verder ook geen probleem of zo. Het verbaasde me alleen een beetje.
Ik had twee keer een keizersnede, maar vond het niet meer dan logisch dat mijn vriend in het uur dat hij nog op mij moest wachten iedereen al had gebeld om het grote nieuws te vertellen. Die jongen liep helemaal over van blijheid en enthousiasme, die moest het gewoon kwijt.
En het niet vast mogen houden van de baby. Ik koester de foto's waarop mijn ouders, schoonmoeder, broers en zus mijn kinderen vasthouden en trots naar kijken. Maar iedereen is daar natuurlijk anders in en dat is verder ook geen probleem of zo. Het verbaasde me alleen een beetje.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
|
|
