Dat is toch juist de bedoeling? TS-er wil van dat mens afquote:Op donderdag 19 juli 2007 15:02 schreef knuppelhout het volgende:
uitmaken en duidelijk tel nrs van hulpverleners in het zicht leggen zodat ze in haar zelfbeschadiging niet per ongeluk zichzelf om zeep brengt
Leg eens uit.quote:Op vrijdag 3 augustus 2007 20:08 schreef Mihaelaz het volgende:
wat een bende egoïsten hier.
Ga je dat nu nog uitleggen of hul je je in stilzwijgen?quote:Op vrijdag 3 augustus 2007 20:08 schreef Mihaelaz het volgende:
wat een bende egoïsten hier.
Niet iedere PTSS-er maakt zijn omgeving kapot. Ikzelf heb deze stoornis helaas ook, maar heb geleerd ermee om te gaan. PTSS is heel goed te behandelen en echt totaal iets anders dan BL.quote:Op vrijdag 13 juli 2007 19:50 schreef Terpentin07 het volgende:
Ik had zelf een relatie met een meisje wat ptss had.Het was echt een heel lief intelligent meisje en we hadden ook veel lol samen.Maar hoe langer je met elkaar omgaat hoe meer openbaart zich iemand.Het begon met stemmingswisselingen zodat ze de ene dag super vrolijk was en de andere dag super down.Ook was ze erg gesloten en wou nooit vertellen wat er aan de hand was ook al zag je haar aan dat ze niet lekker in haar vel zat.
Ik merkte met de tijd dat de contact met mijn vrienden afnaam en zij en haar ziekte in het middelpunt stonden.Ook haar minderwaardigheidscomplex en besluiteloosheid werden steeds meer irritant.
Daarnaast begonnen haar vreselijke ervaringen mij zelf ook op te vreten.Dat was het punt voor mij om de relatie te beeindigen.Het was voor me zelf erg moeilijk omdat ik wist dat ze dan waarschijnlijk in een diep gat zal vallen maar uit die reden kan een relatie niet verder bestaan.
Ik heb het in een persoonlijk gesprek uitgemaakt en uitgelegd waarom ik niet meer verder kan.
Daarna heb ik het contact compleet afgebroken.Ik merkte hoe ik me ineens beter voelde en weer gewoon alles positief kan zien zoals ik zelf ook ben.
In het begin toen ze alles over haar verleden vertelde wou ik natuurlijk steunen en hoopte daarop dat ze door onze relatie zich beter voelde.Maar het veranderde niet en ik had niet verwacht wat voor een impact de ziekte van je partner op je kan hebben.
Nope.quote:Op vrijdag 3 augustus 2007 20:08 schreef Mihaelaz het volgende:
wat een bende egoïsten hier.
Run for the hills!quote:Op dinsdag 7 augustus 2007 16:43 schreef Mr.J het volgende:
Goed topic dit.
Ik heb nu zelf een maandje of wat iets vasters en de dame in kwestie heeft ook BL. Of ze dat echt heeft of dat artsen te makkelijk zo'n diagnose stellen laat ik in 't midden, maar heb wel al 2 keer een 'down' bui meegemaakt. Echt vaag hoe iemand in een uurtje tijd compleet kan omslaan.
Als ik dit zo allemaal lees zie ik wel een aantal vergelijkingen met haar. Ik denk dan dat er niet echt veel toekomst inzit met zo'n persoon.
Nog herkenbaarder. Ik heb het ook 1,5 jaar uitgezeten (ben dus ook een watje ja). Ben in de tussentijd met een mes bedreigd, politie heeft aan de deur gestaan, ben buitengesloten in de vrieskou, bloempotten kapot gegooit (en niet op willen ruimen), buren die je niet aan durven kijken, 's nachts wakker worden gehouden met onzinnige ruzies. Op een gegeven moment ga je helemaal proberen te leven naar de wil van de BL-er, ik at wat zij wilde eten puur om ruzie te voorkomen. Ik deed precies wat ze zei, want anders kon ze weleens razend worden (zowel verbaal als in een later stadium ook lichamelijk). Toen we het appartement kregen was wat erin stond 50/50 verdeeld. Langzaam maakte al mijn spullen plaats voor die van haar, zodat er op een gegeven moment buiten de radio en tv niks meer van mij bij was. Lekker is datquote:Op dinsdag 17 juli 2007 21:02 schreef aaleks het volgende:
Ik heb 1,5 jaar verkering gehad met een borderliner. Ben op een gegeven moment ook gaan samenwonen. We zaten in zo'n 2 kamer unit, met eigen deur gedeelde keuken en de rest enzo. Ik zit daar nu nog steeds en zoek een kamer, maar dat wil niet zo opschieten.
Mijn geval had vooral last van alles of niets gedachten.
De ene keer was ik fantastische de allerliefste en knaptste van de hele wereld. Het andere moment zei ze de meest verschrikkelijke dingen. Elke (verkeerde) opmerking wordt onthouden en wordt tegen je gebruikt op zulke momenten. Ik maakte de fout door te blijven praten en in discussie te gaan. Je zult de discussie nooit winnen, het maakt niet uit wat je zegt. Ben je boos dan moet je lief zijn, ben je lief dan zegt ze.. Pff je moet wat strenger zijn anders speel ik de baas over jou.
Ze ziet een andere jongen lopen en ze duikte er bovenop.. Maar als je zegt.. de groeten hier kap ik mee. Dan komen de tranen, aleks ik hou zo van jou!! Sorry.. Jij bent degene die ervoor zorgt dat mijn leven stabiel is. Als je maar lang bij mij bent, dan wen ik er aan om bij iemand te zijn.
Als je uitgaat met je vrienden staat ze in de raamopening.. ga niet weg.. eh.. zou ik meegaan.. meegaan.
Nee je wilt een leuke avond met je vrienden.. maar ach het is zo zielig.. Ga maar mee.
Vervolgens is het een soort parasiet bij je vrienden, en gaat ze opeens via via met vrienden van jou vrienden uit.
En elke keer geloofde ik de praatjes.. was ze zo lief.. kreeg ik een knuffel.. was de seks goed.
Daarna schold ze mee weer uit. Het vervelendste vond ik nog dat ze totaal geen inlevingsgevoel hebben.
Als jij je rot voelt, of als je laat merken dat je het echt vervelend vond wat ze zei.. Dan gaat dat toaal lang haar heen. Dan zit je daar maar. Kortom, vat alles wat ze zegt nooit persoonlijk op.
Zo kan ik nog wel even doorgaan.
Zelf ben ik zo stom geweest om het zolang vol te houden, dus ik ben gewoon een watje.
Niet alle borderliners zullen hetzelfde zijn.. maar ik begin er niet meer aan.![]()
Dus mijn tip.. maak het uit voordat je zelf gek wordt!
(nou wil ik er toch nog even aan toevoegen dat het voor sommige mensen die borderline hebben heel vervelend is. Het is altijd onrustig in hun hoofd, ze pakken het zo vaak verkeerd aan. Maar soms krijg ik het idee dat het ook een excuus is. Maar goed dat zal wel niet.. het is niet voor niets in de DSM opgenomen)
Meneer TS is na een half uur al gestopt met posten in dit topic, met welgeteld drie topics. En blijft vrolijk op Fok komen, maar dit topic blijft 'ie ver vandaan...quote:Op zaterdag 4 augustus 2007 15:59 schreef Spekkiemonster het volgende:
wil ook wel weten hoe dit afgelopen is....
Als het belangrijke post is, heb je toch al lang een adreswijziging verstuurd naar de betreffende instanties?quote:Op vrijdag 21 september 2007 21:30 schreef aaleks het volgende:
pff.. echt iritant.. ben nu verhuisd..
maar als er nog wat post van mij daar aankomt hoef ik dus niet te verwachten dat ze het even doorstuurd. Ik heb het even netjes gevraagd, maar mevrouw reageert natuurlijk niet. En voila, ze heeft de macht weer. Want ja nu weet ik niet of ik nog iets belangrijks mis.
En moet ik dus boos en gefrustreerd worden.. pff.. zou bijna even een adres achterlaten misschien willen jullie hatemail schrijven?
Idd.quote:Op zaterdag 22 september 2007 00:36 schreef Xennia het volgende:
[..]
Als het belangrijke post is, heb je toch al lang een adreswijziging verstuurd naar de betreffende instanties?
*eens is*quote:Op vrijdag 13 juli 2007 19:50 schreef Terpentin07 het volgende:
Ik had zelf een relatie met een meisje wat ptss had.Het was echt een heel lief intelligent meisje en we hadden ook veel lol samen.Maar hoe langer je met elkaar omgaat hoe meer openbaart zich iemand.Het begon met stemmingswisselingen zodat ze de ene dag super vrolijk was en de andere dag super down.Ook was ze erg gesloten en wou nooit vertellen wat er aan de hand was ook al zag je haar aan dat ze niet lekker in haar vel zat.
Ik merkte met de tijd dat de contact met mijn vrienden afnaam en zij en haar ziekte in het middelpunt stonden.Ook haar minderwaardigheidscomplex en besluiteloosheid werden steeds meer irritant.
Daarnaast begonnen haar vreselijke ervaringen mij zelf ook op te vreten.Dat was het punt voor mij om de relatie te beeindigen.Het was voor me zelf erg moeilijk omdat ik wist dat ze dan waarschijnlijk in een diep gat zal vallen maar uit die reden kan een relatie niet verder bestaan.
Ik heb het in een persoonlijk gesprek uitgemaakt en uitgelegd waarom ik niet meer verder kan.
Daarna heb ik het contact compleet afgebroken.Ik merkte hoe ik me ineens beter voelde en weer gewoon alles positief kan zien zoals ik zelf ook ben.
In het begin toen ze alles over haar verleden vertelde wou ik natuurlijk steunen en hoopte daarop dat ze door onze relatie zich beter voelde.Maar het veranderde niet en ik had niet verwacht wat voor een impact de ziekte van je partner op je kan hebben.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |