Eén lijn trekken in de opvoeding

Wij zijn het met een hoop dingen met elkaar eens alleen niet altijd over het eten. Ik vind dat het tijd is dat Amber zoveel mogelijk met ons mee eet en als ze niets eet, dan is het pech. Michel geeft Amber het liefst een potje want dat eet ze helemaal op.

Mijn vriend is veel consequenter en strenger dan ik ben. Hier zorgt dat juist voor een goed evenwicht. Dankzij hem slaapt ze meestal in haar eigen bed, ziet ze het nut in van op de gang staan en gaat ze zonder mopperen naar bed. Natuurlijk hebben we ook de nodige kleine onenigheiden (mijn 'mopper toch niet zo" en zijn "ruim nou toch eens een keer op!") maar eigenlijk vind ik dat het hartstikke goed samengaat.
Het eerste jaar moesten we wel echt wennen aan elkaar als ouder. Nu is alles lekker op z'n plaats gevallen.

quote:

Op dinsdag 10 juli 2007 21:11 schreef Lishe het volgende:
Het eerste jaar moesten we wel echt wennen aan elkaar als ouder. Nu is alles lekker op z'n plaats gevallen.

Ah, er is dus nog hoop!

Het is van te voren inderdaad niet in te schatten hoe het samen als ouders gaat zijn. Wij vinden ook steeds meer nog beter een weg in dingen en raken ook als ouders gewend aan elkaar. _{Behalve dat ene punt dus...}

Ja echt hoor. Die eerste onzekere periode, krampjes enzo... Voor mij genoeg om woest te worden op wederhelft. Gewoon, omdat hij er was. (En niet deed wat ik wilde.)

*handen voor mijn ogen doet...

Ben heel benieuwd hoe het gaat zijn dan straks.

quote:

Op dinsdag 10 juli 2007 21:17 schreef Lishe het volgende:
Ja echt hoor. Die eerste onzekere periode, krampjes enzo... Voor mij genoeg om woest te worden op wederhelft. Gewoon, omdat hij er was. (En niet deed wat ik wilde.)

Haha ja dat herken ik wel.

Ik vind het ook altijd zo moeilijk als Kevin en ik het niet met elkaar eens zijn. Maar het is gewoon een feit dat ik Mikael beter ken dan Kevin. Ik ben de hele dag met hem thuis en Kevin altijd (nu i.v.m vakantie dan niet) alleen maar 's avonds even. Ik weet heel goed hoe ik met Mikael om moet gaan, hoe ik in bepaade gevallen moet reageren. Kevin doet dat heel anders. Is prima maar ik merk aan Mikael dat ie er dan helemaal niks van snapt. Ik grijp dan wel ff in om te zeggen hoe Kevin het dan het beste kan doen in het voordeel voor Mikael. Tis niet altijd leuk en ik grijp ook niet altijd in, alleen als ik merk dat Mikael in de war raakt dan help ik ff. Zo deed Kevin 's middags als Mikael gaat slapen alles op zijn slaapkamer dicht. Terwijl ik altijd raam en rolgordijn omhoog laat. Met alles dicht krijgt Mikael dikke paniek. dan zeg ik het wel even.
En Kevin kan niet tegen troep enzo. Maar ik laat Mikael 's avonds wel zelf eten. Hij moet het toch leren, dan moet Kevin maar niet kijken

Ik denk dat het vooral belangrijk is dat je zelf consequent ben in je handelen. Ik bedoel, ik mocht vroeger ook andere dingen van mijn moeder dan van mijn vader. Dat was duidelijk voor mij, geen problemen mee gehad. Het is anders als ze ene keer dit niet mogen van mij en de andere keer wel. Zo gaat dat hier nu ook. Ook hebben wij wel ruzie in het bijzijn van de kinderen. Maar ze zijn er ook bij als we het weer goed maken. Lijk me ook ongezond als je dat gaat zitten inhouden voor de kinderen. Dat voelt een kind toch ook wel aan.

Als Kevin en ik een oneenigheid hebben praten we dat wel gewoon uit waar Mikael bij zit. Hij mag best weten dat wij ook niet alles goed kunnen doen maar dat we er wel over kunnen praten

quote:

Op dinsdag 10 juli 2007 21:38 schreef MeNicole het volgende:
Maar het is gewoon een feit dat ik Mikael beter ken dan Kevin.

Dat idee heb ik ook (niet over Mikael , maar over Thies. ), maar J bestrijdt dat. Ik breng veel meer tijd met Thies door.

quote:

Ik grijp dan wel ff in om te zeggen hoe Kevin het dan het beste kan doen in het voordeel voor Mikael.

Dat hoef ik dus écht niet te doen.
<sub>Laatst wilde Thies zijn fles niet bij J.
"Schat, hij drinkt niet, wat zou er aan de hand zijn "
* voel even aan de fles. "Nou, Thies vindt de fles lekkerder als hij niet koud is... "</sub>

Kevin vind het ook niet altijd leuk. Maar hij ziet nu wel in dat het wel beter is voor Mikael. En nu Kevin vakantie heeft leert ie ook heel veel hoor, dat kan ik wel merken. Hoef niet meer zo vaak in te grijpen. En dat is ook wel eens lekker

Maar ehm... Dit is dus ook precies wat ik bij die vrienden van mij zag gebeuren, en natuurlijk 'kent' de (vaker) thuisblijvende ouder het kindje beter dan de andere ouder, maar ik vond dat, juist door dit soort dingetjes, dat het nog eens extra benadrukt werd en dat vond ik echt een beetje pijnlijk om te zien en soms gewoon ronduit sneu voor de vader.

Tuurlijk, koude flessen kunnen niet en als het kindje anderszijds echt in paniek raakt kan ik me ook nog voorstellen dat je ingrijpt, maar verder... Ik hoop toch dat ik me wat dat betreft een beetje in zal kunnen houden want ik weer nu al dat ik daar ook best heel erg ik kan zijn, dat dingen beter zus-of-zo kunnen. Maar als het voor het kindje niet heel veel uit maakt hoop ik wel dat ik dat los kan laten straks.

Ik kan er natuurlijk nog niet echt over meepraten, want Dean is nog heel klein, wel vind ik mijn vriend een hele leuke vader, hij is veel beter in het "gek" doen met Dean dan ik en heel origineel in wat ie allemaal weet te bedenken.

We hebben het wel vaak over dingetjes en we zijn het eigenlijk altijd wel eens
Wat wel heel dubbel is, is dat ik het niet kan uitstaan als hij zegt (bijvoorbeeld) laat hem nu maar even huilen hoor"..ook al heb ik dat 5 minuten eerder zelf al gedacht

Maar ach, uiteindelijk loopt ie dan als eerste naar Dean zijn kamertje om hem te troosten dus..

Ik probeer er wel op te letten dat ik hem ook dingen gewoon op zijn manier laat doen, ook al zou ik het zelf anders doen, we hoeven geen kloon van elkaar te zijn en hij heeft ook het recht zijn eigen gewoontes met zijn zoon te krijgen

Soms houd ik dus ook bewust mijn mond en wie weet leer IK ook nog wat (ook al ken ik mijn mannetje natuurlijk OOK veel beter net als jullie ).

[ Bericht 1% gewijzigd door Vivi op 10-07-2007 22:12:36 ]

quote:

Op dinsdag 10 juli 2007 21:59 schreef Brighteyes het volgende:
Maar ehm... Dit is dus ook precies wat ik bij die vrienden van mij zag gebeuren, en natuurlijk 'kent' de (vaker) thuisblijvende ouder het kindje beter dan de andere ouder, maar ik vond dat, juist door dit soort dingetjes, dat het nog eens extra benadrukt werd en dat vond ik echt een beetje pijnlijk om te zien en soms gewoon ronduit sneu voor de vader.

Tuurlijk, koude flessen kunnen niet en als het kindje anderszijds echt in paniek raakt kan ik me ook nog voorstellen dat je ingrijpt, maar verder... Ik hoop toch dat ik me wat dat betreft een beetje in zal kunnen houden want ik weer nu al dat ik daar ook best heel erg ik kan zijn, dat dingen beter zus-of-zo kunnen. Maar als het voor het kindje niet heel veel uit maakt hoop ik wel dat ik dat los kan laten straks.

Dit dus idd

quote:

Op dinsdag 10 juli 2007 22:01 schreef Vivi het volgende:

[...]

Ik probeer er wel op te letten dat ik hem ook dingen gewoon op zijn manier laat doen, ook al zou ik het zelf anders doen, we hoeven geen kloon van elkaar te zijn en hij heeft ook het recht zijn eeigen gewoontes met zijn zoon te krijgen

Soms houd ik dus ook bewust mijn mond en wie weet leer IK ook nog wat (ook al ken ik mijn mannetje natuurlijk OOK veel beter net als jullie ).

Precies dat bedoelde ik idd. Ik heb er sowieso al wel een handje van dat mijn manier beter is dan de zijne en ik wil eigenlijk voorkomen dat ik dat nog eens extra doorvoer straks.

Ik laat Kevin ook aan klooien als ik wet dat Mikael het niets kan schelen. Ik zit dan weleens op de bank en hoor ik vanuit Mikael zijn slaapkamer hard gelach komen. Dan weet ik dat er iets gebeurd wat mormaal niet gebeurd en hij daar dan om moet lachen _{hij lacht papa uit} dat vind ik dan ook wel weer lief

Bij ons is het zo dat ik soms iets heb gelezen over een bepaald onderwerp (voeding bijvoorbeeld) en dat ik er eigenlijk blind vanuit ga dat mijn vriend dan weet wat mijn standpunt hierin is en ik denk dan ook nog dat hij het er mee eens is
Dan ben ik al helemaal bezig om iets op een bepaalde manier te doen en staat hij me glazig aan te kijken en weet van niks. En ik snap dan weer niet dat hij van niks weet: 'We hadden toch afgesproken dat we het zus of zo gingen doen?'
Gelukkig komt het meestal wel goed en zitten we redeljik op 1 lijn. En we praten ook best veel over hoe we dingen willen. Ik ben meestal wel wat strenger dan hij. maar zoals Jessie al zei: het is logisch dat je van je moeder soms andere dingen mag dan van je vader

_{Hoop dat ze hier niemand tegen de schenen schopt, maar...}

Sommige spelregels hebben wij hier van te voren kunnen oefenen met de hond. Over hoe met elkaar om te gaan dan. _{Bv. het consequent zijn en 1 persoon tegelijk het woord laten voeren. Dat zit er hier echt ingebakken.} Waar we het nog moeilijk mee kunnen gaan krijgen is het gegeven dat wij nu nog ter plekke overleggen met elkaar, in het bijzijn van de kinderen. Onze potjes hebben nu gelukkig nog kleine oren en zijn nog niet zo geraffineerd, maar daar moeten we nog wel wat op zien te vinden. Anders vrees ik toch een opkomst van terreur. Ach, er zitten wel meer zwakke plekken in onze gevechtsopvoed-uitrusting.

interessant herkenbaar ik kom er nog op terug

quote:

Op dinsdag 10 juli 2007 22:29 schreef Smirre het volgende:
Sommige spelregels hebben wij hier van te voren kunnen oefenen met de hond. Over hoe met elkaar om te gaan dan. _{Bv. het consequent zijn en 1 persoon tegelijk het woord laten voeren. Dat zit er hier echt ingebakken.}

In den beginne zaten jullie tegelijk de hond suf te l*llen???

Duzzz... dit is het toppic waar ik heerlijk mijn man af kan zeiken? Goed initiatief!
Als hij nou eens begint met op de afgesproken tijd thuis te komen op momenten dat ik het heeeeelemaal gehad heb met de kids...

quote:

Op dinsdag 10 juli 2007 22:43 schreef Mammietje het volgende:

[..]

In den beginne zaten jullie tegelijk de hond suf te l*llen???

Duzzz... dit is het toppic waar ik heerlijk mijn man af kan zeiken? Goed initiatief!
Als hij nou eens begint met op de afgesproken tijd thuis te komen op momenten dat ik het heeeeelemaal gehad heb met de kids...

Nou, met onze hond ben ik snel uitgepraat, hoor. _{Het ging er mij dus om dat de één het soms beter denkt te weten dan de ander en zich er dan mee gaat bemoeien.}

Van echte opvoeding is nog geen sprake..
Maar mijn vriend en ik zitten tot nu toe echt op 1 lijn. Ik ben benieuwd hoe dat in de toekomst gaat zijn.

Wat hier gezegd wordt: ik ken mijn kind beter. Ik had dat gevoel de eerste 3 maanden heel erg.
Mijn vriend was ook zo van, jij kent hem het best dus vertel maar wat ik moet doen.
Ik vind dat juist vervelend om elke keer in te grijpen en ik wil dat hij hem net zo goed leert kennen als ik. Ik liet hem vaak lekker zijn gang gaan met Damian en het hem zelf uitvogelen. Inmiddels kennen we hem ongeveer even goed en dat terwijl mijn vriend Damian een stuk minder ziet.
Als we haast hebben of Damian is erg huilerig/vervelend geeft ik nog wel eens wat aanwijzigingen.