Welke film heb jij pas/vandaag gezien? Deel CXII

quote:

Op vrijdag 6 juli 2007 09:29 schreef Lambiekje het volgende:
Ik ben ook van mening dat de Volkskrant alleen maar oost-europeesche of arthouse films goed waarderen. Films uit Amerika heeft perdefinitie al 2 minpunten heb ik zo het idee. Er zit dan ook geen 'echte' filmliefheber bij de volkskrant.

Weet jij uberhaupt wel wat de Volkskrant is?
De recensies zijn vaak prima en ik vind het helemaal niet verkeerd om bij een film als The Transformers ook eens naar de inhoud te kijken, ook al gaat het daar bij de film niet in eerste instantie om. Ik zou me best kunnen voorstellen dat ik me ook aan dat commerciele, militaristische, nationalistische aspect, als dat er dus echt is, ga ergeren. Dan hoef je dat helemaal niet in dat soort snobtermen te gaan afzeiken.

Ik zag gisteren ook Transformers. Gelukkig viel het dak niet naar beneden in deze zaal.
Het aantal -momenten waren talrijk maar ik moet toch ook zwichten voor het spektakel. Baanbrekende animaties waardoor je uit je stoel wordt geblazen. Schouderklopje voor Lebeouf trouwens, hij was zeer toereikend als sullige anti-held. Het meisje was daarentegen wat vervelend, maar dat lag in de lijn der verwachtingen. 7½

Holy shit, wat was Holy Smoke vervelend. Misplaatste humoristische scenes, een Keitel die zeldzaam slecht is en een zeer zwakke ondersteunde cast. Campion krijgt het voor elkaar om een plot met erg veel potentie vakkundig in puin te rammen. Gemiste kans. 4

De derde Ripley film; Ripley under Ground weet zich gedurende de eerste helf nog net staande te houden maar moet dan toch bezwijken onder het was suffe verhaal. Pepper zet een arrogante Ripley neer die opzich niet zo slecht is, maar lang niet zo interessant als de jonge en sullige Ripley van Damon, of de geroutineerde Ripley van Malkovich. Zwak plot wat wel gebaseerd is op het tweede deel van Highsmith's serie maar door Jip-en-Janneke dialogen (of is het slecht acteerwerk van de cast) niet weet te boeien. 5

Double Indemnity is een prima thriller die helaas wel wat gedateerd is. Het uitstekende verhaal wat op het einde netjes alle eindjes aan elkaar knoopt is niets op aan te merken. Ik ben echter van mening dat Double Indemnity een film is die zonder de kazige noir-elementen nog veel sterker had kunnen zijn. 8-

Een erg goede film was A Streetcar Named Desire. Brando is weergaloos. Je kan je ogen niet van hem afhouden, je moet de film zien om dit niet verkeerd te interpreteren. Het verhaal van Tennessee Williams was zijn tijd wat vooruit en de film is destijds ook bijgeknipt. Dit zorgt er gelukkig voor dat als je nu de orginele versie ziet er geen sprake is van suffige jaren 40 moraal. Dit is rauw en echt. Grote klasse. 8½

Saving priv Ryan

Die Hard 4.0
Net als ongeveer iedereen was ik vooraf behoorlijk sceptisch of dit wat zou worden. Gelukkig bleek dat geheel onterecht.
OH...MY...GOD wat was dit een spectakel!! Het verhaal mag dan flinterdun en uber voorspelbaar zijn maar daar gaat het natuurlijk niet om. Het gaat om de actie en daarmee wordt je overladen. Geweldig camera werk en over-the-top geweld en explosies. En natuurlijk een Bruce Willis die het nog steeds kan. Justin Long was erg cool als sidekick en Timothy Olyphant als bad guy maar hij kon jammer genoeg niet tippen aan Alan Rickman en Jeremy Irons.
Sam Raimi: take note and pay attention voor als je Spider-Man 4 gaat maken. Dit is hoe je een actie film maakt.
Len Wiseman geeft een crash course zomer blockbuster maken en slaagt met vlag en wimpel.

IMDB Cijfer: 8,1/10
Mijn Cijfer: 8,8/10

quote:

Op vrijdag 6 juli 2007 21:29 schreef Timo20 het volgende:
Die Hard 4.0
en Timothy Olyphant als bad guy maar hij kon jammer genoeg niet tippen aan Alan Rickman en Jeremy Irons.

Like....duh. Dan noem je er ook twee. Nee die slechterik in Die Hard 4 was gewoon een miscast. Verre van overtuigend.

Prima actiefilm verder. Alleen geen typische Die Hard film. En dat had ik liever gezien.

Bin Jip (Zuid-Korea)

Echt een zeer interessante film. Een jonge kerel rijdt rond en hangt overal foldertjes aan de deuren. Nadien komt hij terug en breekt hij binnen in de huizen waar de folder nog aan de deur hangt. Hij eet, neemt een bad,.... maar steelt niks en herstelt zelfs een aantal zaken. Wanneer hij inbreekt in een huis waar de vrouw des huizes nog aanwezig is, ontstaat een bizarre relatie.
Niet voor mensen die van lange dialogen houden.

Goodbye Lenin (Duitsland)

Speelt zich af rond de val van de muur in Berlijn en de eenmaking van Duitsland. Net voor de val raakt de moeder van Alex in een coma, en zij ontwaakt maanden later in een nieuw Oost-Duitsland. Hij houdt met allerlei leugens en kunstjes in haar wereld de DDR in stand.
Echt een fijne film, met veel clevere vondstjes. Doet wel vaak denken aan Le fabuleux destin d'Amélie Poulain (op een gegeven moment gebruikt men zelfs dezelfde muziek)
Het is heel interessant om te zien hoe snel het dagelijks leven in Oost-Duitsland veranderde (nieuwe muziek, nieuwe producten in de supermarkt, nieuwe munteenheid, nieuwe televisiezenders,..)
Chulpan Khamatova is een reden op zich om te kijken.

Het mooie van Goodbye Lenin is dat er ook allerlei inside-grappen/ toespelingen zitten op het DDR-regime. Daardoor is het niet alleen voor niet-ossies (die het dan idd hebben over hoe snel alles is verander en andere Ostalgie) leuk, maar ook voor de Ossies zelf.

Daarnaast laat de film het absurde van het DDR-regime zien, en dat is denk ik eigenlijk nog de belangrijkste verdienste van de film. Je kunt nu eenmaal de tijd niet stilzetten en dat is wat Honecker en kameraden de hele tijd probeerden.

quote:

Op zaterdag 7 juli 2007 01:02 schreef Morrigun99 het volgende:

[..]

Like....duh. Dan noem je er ook twee. Nee die slechterik in Die Hard 4 was gewoon een miscast. Verre van overtuigend.

Prima actiefilm verder. Alleen geen typische Die Hard film. En dat had ik liever gezien.

Het probleem is juist dat heel normaal uitziende mensen een dubbelleven hebben en erg naar zjn. Keer op keer blijkt de verkrachter een bekende te zijn. Of kijk maar naar Bush. Goedgeschoren man. Maar ondertussen is hij wel al de schuld van al het verderf wereldwijd.

En bovendien de badguy uit D4 was een gefrustreerde ITer.

Van een miscast wil ik niet spreken

quote:

Op zaterdag 7 juli 2007 02:23 schreef zuiderbuur het volgende:
(op een gegeven moment gebruikt men zelfs dezelfde muziek)

Dat net niet, maar het is wel dezelfde kerel die de muziek heeft verzorgd voor beide films.

quote:

Op zaterdag 7 juli 2007 15:25 schreef ziggyziggyziggy het volgende:

[..]

Dat net niet, maar het is wel dezelfde kerel die de muziek heeft verzorgd voor beide films.

Toch, ik ben er echt bijna 100% zeker van dat als ze met de moeder naar dat buitenverblijf rijden (zij is geblinddoekt), dat het echt "het" deuntje is van Amélie Poulain?

Ik heb trouwens gisteren ook nog op VTM gezien (een van die zeldzame keren dat er daar wat goeds op is):

Dolores Claiborne (1995)
Over een vrouw die verdacht wordt van de moord op de oude welstellende dame voor wie ze werkte. Haar dochter is een succesvolle journalist die haar daarom opzoekt, maar het is al snel duidelijk dat het niet botert tussen de tweee en dat er een trieste geschiedenis aan voorafgaat. Met heel veel flashbacks en twists, en een aantal harde momenten.

Eraserhead
Bweeh, wat is dit nou weer voor brainfarterig iets? En vanwaar die pre-occupatie voor wormvormige aanhangsels van Lynch? Het is best dat de film een beetje uitdagend is en er voor zorgt dat de kijker actief film kijkt, maar dit was wel een beetje teveel van het goede. Ik heb ook geen zin om analyses te lezen om er achter te komen wat het verhaal nou is en welke diepere bedoelingen hierachter zitten. Het is blijkbaar mij allemaal ietwat te hooggegrepen, desondanks zagen sommige dingen er wel ontzettend tof uit. Cijfer: 5,5

Annie Hall
Potentieel top100-materiaal voor volgend jaar . Woody Allen is geniaal geweldig. In vergelijking met dat andere topwerk Manhattan vond ik Annie Hall wel ietsje minder, omdat dit toch wat onsamenhangender was allemaal, maar wel nog steeds heel grappig. Cijfer: 8,5

quote:

Op zondag 8 juli 2007 00:28 schreef Falco het volgende:
Eraserhead
Bweeh, wat is dit nou weer voor brainfarterig iets? En vanwaar die pre-occupatie voor wormvormige aanhangsels van Lynch? Het is best dat de film een beetje uitdagend is en er voor zorgt dat de kijker actief film kijkt, maar dit was wel een beetje teveel van het goede. Ik heb ook geen zin om analyses te lezen om er achter te komen wat het verhaal nou is en welke diepere bedoelingen hierachter zitten. Het is blijkbaar mij allemaal ietwat te hooggegrepen, desondanks zagen sommige dingen er wel ontzettend tof uit. Cijfer: 5,5

Ik zag Eraserhead ook een tijdje terug en vond hem niet te vreten. Je ziet wel dat het duidelijk een opzetje is voor die typische Lynch elementen die we in latere films wat beter terug zien maar het is allemaal zo symbolisch en over de top bizar. Ik zou het dan ook niet te hooggegrepen noemen maar gewoon vervelend. Eind jaren '70 ongetwijfeld iets heel nieuws, maar ik heb hem geen voldoende gegeven omdat het een erg onprettige kijkervaring is.

quote:

Op zondag 8 juli 2007 00:50 schreef cwk het volgende:

[..]

Ik zag Eraserhead ook een tijdje terug en vond hem niet te vreten. Je ziet wel dat het duidelijk een opzetje is voor die typische Lynch elementen die we in latere films wat beter terug zien maar het is allemaal zo symbolisch en over de top bizar. Ik zou het dan ook niet te hooggegrepen noemen maar gewoon vervelend. Eind jaren '70 ongetwijfeld iets heel nieuws, maar ik heb hem geen voldoende gegeven omdat het een erg onprettige kijkervaring is.

Eraserhead moest ik een paar keer herkijken om hem te waarderen. Maar om 3 uur snachts in het pikdonker vond ik hem de 3de keer behoorlijk beklemmend... En dat onprettige filmervaring.. Tja wat is er mis met een onprettige film. Onprettig kan ook goed zijn. Als dat het doel is van een film en Eraserhead heeft volgens mij nooit de intentie gehad om een happy happy joy joy ervaring te zijn.

Anyway net The Last Wave(1977) van Peter Weir gezien. Ietwat traag naar mijn mening maar wel lekker dreamy/trippy en creepy.
Leuke aboriginal reli-horror.

Broken Trail met Robert Duvall, weinig actie maar wel een goede film.

quote:

Op zondag 8 juli 2007 01:08 schreef Zeitgeist het volgende:
En dat onprettige filmervaring.. Tja wat is er mis met een onprettige film. Onprettig kan ook goed zijn. Als dat het doel is van een film en Eraserhead heeft volgens mij nooit de intentie gehad om een happy happy joy joy ervaring te zijn.

Onprettig hoeft inderdaad niet slecht te zijn. Soms werkt het goed, zoals bij een oorlogsfilms om een sterk punt te maken, maar soms werkt het slecht zoals bij Saló of Visitor Q. De achterliggende themathiek (die bij de twee voorbeelden zelfs nog duidelijker zijn dan bij Eraserhead) is niet interessant of duidelijk genoeg waardoor alleen het onprettige overblijft. Een film dan 'goed' vinden omdat ik ergens lees dat het dit of dat betekend is niet mijn manier van beoordelen.

Punch-Drunk Love (2002)
Adam Sandler speelt Barry Egan een vreemd mannetje die een klein bedrijfje runt in toilet-ontstoppers, het wordt nog vreemder wanneer hij een vrouw ontmoet en een sexlijn belt. Het is Paul Thomas Anderson gelukt van een comedy/romantiek film een bijzonder iets te maken. Het verhaal is vrij complex. Kleur gebruik in de film is ook vrij opvallend en mooi/stylistisch. Al met al zeg ik niet briljant maar wel bijzonder.

Killing Fields (1984)
VSA-film over de oorlog in Cambodja in de jaren zeventig , waarin de communistische Khmer Rouge het land overnam en de bevolking in kampen dreef.
Niet slecht, het geeft een beklijvend beeld van wat er toen gebeurde, en de niet zo mooie rol van de VSA.
Wat wel jammer is, is dat het weer zo wester van uitgangspunt is. Wij volgen een Amerikaanse journalist, en zijn Cambodiaanse collega die ook als tolk dient. Er wordt wel in de Khmer-taal gesproken tussen de mensen onderling, maar dat was bij mij niet ondertiteld (en meestal drukken de Amerikanen die ondertiteling onmiddellijk op het beeld zelf, dus ik denk niet dat dat bij hen anders was). Het Frans was trouwens ook niet ondertiteld.

quote:

Op zaterdag 7 juli 2007 15:25 schreef ziggyziggyziggy het volgende:

[..]

Dat net niet, maar het is wel dezelfde kerel die de muziek heeft verzorgd voor beide films.

Er zit minstens één nummer in dat rechtstreeks uit Amelie is gehaald, namelijk Comtine D'un Autre Ete: L'apres Midi.

Temmink: The Ultimate Fight

Bizar

De Zeemeerman

Een paar jaar geleden werd deze film door Nieuwe Revu tot slechtste Nederlandse film aller tijden uitgeroepen. Daar zit wel wat in, want dit was inderdaad niet al te best. Het verhaal is bizar, de humor bijzonder slecht en je merkt overduidelijk dat de dialogen later zijn ingesproken . Opvallend is de cast met een hoop bekende namen, waaronder Katja Schuurman, Gert Jan Dröge en Manuela Kemp, die van iedereen de slechtste performance weet neer te zetten. Tot overmaat van ramp komt in deze Nederlandse productie ook nog eens onfunctioneel naakt voor. Dit keer zijn het helaas geen tieten, maar wel een piemol en ook nog een lichtgevend zwevend condoom . Cijfer: 3.

quote:

en een vervolg hiervoor maken betekent

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Deze was iig vet dus een 8.

Je bent zeker niet blijven zitten voor de aftiteling?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Nine Inch Nails Live: Beside You in Time (Rob Sheridan 2007)
En enorm indrukwekkend concert. Reznor is master en de visuals overdonderend. Heel, heel erg fraai.

Mr. Smith goes to Washington (Frank Capra 1939)
James Stewart vind ik een van de meest charistmatische acteurs ooit. Iedere rol die hij speelt wekt op de een of andere manier sympatie bij me op. En dat doet hij helemaal als Mr. Smith. Ik vond dit namelijk misschien wel zijn beste optreden dat ik tot dusver gezien heb. Een bijzonder goede film met een uitzonderlijk sterke Stwart. Ik ben erg onder de indruk.

Disturbia (D.J. Caruso 2007)
Disturbia is een goed uitgewerkte thriller volledig volgens het recept van Rear Window. De setting is in een modern jasje gestoken, maar verder zijn de elementen hetzelfde: een aan-het-huis-gebonden hoofdrolspeler die uit verveling zijn buren gaat observeren en vervolgens zijn buurman van moord gaat verdenken. In Disturbia is het allemaal even leuk uitgewerkt en om eerlijk te zijn boeide de film mij vanaf het begin tot het einde. Disturbia kent echter een heel groot nadeel: de film is bijzonder onorigneel. Als je van tevoren nadenkt over het verloop van de film kun je hem helemaal uitstippelen. Op zich wel knap van de regisseur dat hij mij dan alsnog weet te boeien. Ik vond hem leuk!

Club Dread (Jay Chandrasekhar 2004)
Het slasher element is best aardig gedaan en de knipoog naar het genre is af en toe erg leuk. Maar een echte balans kon ik nergens ontdekken, waardoor Club Dread een schoolvoorbeeld van vlees noch vis is geworden.

Paprika (Satoshi Kon, 2006)
Innovatief stukje animimatie van Satoshi Kon. Zoals hier al eerder gezegd moeten er niet gezocht worden naar overeenkomsten met Miyazaki. Plotwise waren er eerder wat parallellen met de Ghost in the Shell serie. Onderhoudend verhaal en prima animatie. Vereist natuurlijk wel wat fantasie en, dare I say it, anime-ervaring. Zeker voor het einde wat toch een beetje jammerlijk cliché is. Hippe soundtrack ook trouwens. 7½

Stalag 17 (Billy Wilder, 1956)
Leuker dan The Great Escape maar het had toch beter gekund. Hoewel er een paar ijzersterke grappen in zitten (De Hitler verkleedpartij en de laarzen van Scherbach) was het komische duo wat minder geslaagd. De mix van komedie en drama verstoort het verhaal ook waardoor de uiteindelijke ontknoping wat minder heftig is. Holden is dan wel weer the king of cool. 7½

Hadashi no Gen (Mori Masaki, 1983)
Keiharde animatie over de A-bom op Hiroshima. Gare animatie en een verschrikkelijk slecht geluid konden de impact van dit drama niet doen afnemen. Een krachtige boodschap die ondanks dat hij haast schematisch uit wordt gewerkt je aandacht opeist. De scene waar de bom valt zou iedereen een brok ijn zijn keel moeten geven. En aan potentiele huilmomenten is ook geen gebrek. Speciaal werkje. 8+

Ratatouille, prachtfilm

Natural City, verhaal op sommige momenten een klein beetje onduidelijk. 6/10
Geen idee of ik hier al gezegd heb dat ik weken geleden Offret heb gekeken, in ieder geval is die film wel een 9/10 waard maar goed wat kan je anders verwachten van tarkovsky

Net vanavond Pan's labyrinth gezien in het filmhuis te Zwolle.
Prachtfilm! De fantasie en keiharde realiteit prachtig afwisselend in dit sprookje voor volwassenen.
Ik kan er nog meer over lullen maar dan verraad ik het eind en dat lijkt me nogal cru.

9/10 want natuurlijk is het niet perfect. (kleine dingetjes die je tijdens de film en nog even d'r na vergeet).

Short Circuit (John Badham, 1986)
Typische jaren '80 pulp. Oorspronkelijk bedoelt als vrij donkere actie/thriller, maar na het succes van E.T. omgetoverd tot kindvriendelijke comedy. Best vermakelijk, best schattig, maar soms nogal knullig en vooral lang niet altijd grappig wanneer de film dat probeert te zijn. **½

The Majestic (Frank Darabont, 2001)
Sympathieke film van de regisseur van The Shawshank Redemption en The Green Mile, Frank Darabont. Waar hij in de films de aandacht van de kijker wel de volledige speelduur weet te grijpen, lukt dat hier niet. In een Capra-esque verhaal is Jim Carrey sympathiek, maar het middelstuk boeit niet altijd. Ook wordt de film naar het einde toe net iets te sentimenteel. ***

Perfect Stranger (James Foley, 2007)
Behalve originaliteit mist deze thriller voornamelijk ook spanning. Nergens wordt de spanning opgevoerd en daardoor wordt hij nogal oninteressant. Het verhaaltje kabbelt voort, maar echt benieuwd naar de ontknoping werd ik nergens. Een ontknoping waar overigens drie versies van bestonden, elk met een ander persoon als moordenaar. Tja, als de makers pas een beslissing maken over de moordenaar nadat de test screenings geweest zijn, kan het eigenlijk al geen goede film zijn... **

La tarantola dal ventre nero ofwel Black Belly of the Tarantula. Dit was mijn eerste giallo, en die was ontzettend gaaf! Wat een lekker sfeertje, die freaky camera (

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

), de erg toffe score van Enio (die me veel deed denken aan de scores van Toru Takemitsu), die prachtige vrouwen en de achtervolgingscčne op het dak. Volgende maand gaan er nog een paar in bestelling!

Menace II Society (1993)
Gozer die in een fout milieu opgroeit. Bij het minste gerinkste elkaar overhoop knallen.
Slecht is het niet. Maar ik heb zo het idee laat die gasten elkaar maar uitroeien. Darwin doet z'n werk wel. Leuk een pistool in de verkeerde handen.

cijfer 5.5 / imdb 7.3

Paprika (2006, Jap, Satoshi Kon)
Verdikkeme, gister gezien, maar wat kan ik nog toevoegen na het uitvoerige relaas van Lonewolf2003? Uhmmm ...

Inderdaad het plot is in basis enigszins ondergeschikt aan het visuele spektakel, maar dat is wel inherent aan het bronmateriaal. Het boek van Yasutaka Tsutsui is ook meer een losse psychoanalyse van zijn eigen dromen vervat in een verhaaltje dan een puur plot gedreven roman. Voor zover ik heb begrepen uit de extraas bij de film tenminste.

Tel daarbij op dat regisseur Satoshi Kon een voorliefde heeft voor gefilosofeer over realiteit versus fantasie (zie o.a. Millennium Actress en Perfect Blue) en je hebt alle ingredienten voor een film waarbij het niet gaat om het verhaal maar om dieper liggende ideeen. Ondanks die basis, wordt het geheel gelukkig zeer luchtig en vermakelijk gebracht.

Dat maakt wel dat de film na afloop aanvoelt als een, mwah, Ghost in the Shell "Light". Ontzettend vermakelijk, maar net niet diepgravend genoeg naar mijn smaak. Zijn voorgaande films vond ik ook een stukje sterker. Mijn cijfer is daarom een 8 min.

Pirates of the Caribbean: At World's End

Leuk, spannend, maar toch vooral verwarrend derde deel. De makers maken het zichzelf onnodig lastig door teveel verhaallijnen, plotwendingen en dealtjes en verraden in de film te bakken, waardoor ze mij -- en met mij mijn medekijkers -- al snel kwijt waren. Jammer, want in de basis bevatte de film een aantal fantastische ideeën, beter dan in deel 2. De krabben, de weg terug vanuit de Locker, de maalstroom... het was allemaal prachtig gefilmd en zeer entertaining. Tevens bevatte dit deel het mooiste shot uit de hele serie:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Samengevat: erg mooi, absoluut niet te lang, maar op sommige vlakken wel een gemiste kans.

Léon The Professional

my god wat een film, het verhaal was echt goed, er word soms niet veel gezegd maar de scenes zijn zo opgezet dat aan de emotie's veel af te lezen. al met al een goede film. 8,6 op imdb dus verwachtte wel het een en ander, en het stelde me niet teleur.

Il Casanova di Federico Fellini (Federico Fellini, 1976)
Niet onaardige film over Donald Sutherland als de Italiaanse Casanova. Het sfeertje zit er weer prima in, de decoren zijn dik in orde (als ik me niet vergis is alles in de Cinecitta-studio's opgenomen) en de muziek van Rota doet hier ook weer goed. Toch weet het allemaal net niet te overtuigen en gaat de theatrale, soort clownesque manier van spel en filmen na verloop van tijd wat vervelen. Niet slecht maar wel een lichte domper. 3*

Prova d'Orchestra (Federico Fellini, 1978)
Dit was me allemaal net wat te pretentieus, chaotisch en slordig. De humor was soms best grappig maar verder lijkt niets echt uit de verf te komen. De vele metaforen en andere symboliek kon me niet helemaal overtuigen waardoor het uiteindelijk een wat saaie vertoning was. Fellini kan veel beter. 2,5*

Sullivan's Travels (Preston Sturges, 1943)
Toffe film met de nodige oudbolligheid maar een oh zo aantrekkelijke Veronica Lake. Film verveelt geen moment en heeft bovendien een sympathieke moraal die overtuigend wordt gebracht. Zeer de moeite waard. 4*

Sabrina (Billy Wilder, 1954)
Helemaal geweldig. Audrey Hepburn, James Stewart, William Holden, die humor, die beelden, die muziek, die sfeer. Deze ga ik nog vele malen kijken. 4,5*

The Apartment (Billy Wilder, 1960)
Bijzonder vermakelijke film met een erg leuke Lennon en MacLaine die eigenlijk alles heeft wat Sabrina ook heeft, al vond ik het verhaal hier gek genoeg minder boeiend. Desondanks wederom een topper. 4*

Stalag 17 (Billy Wilder, 1953)
Onderhoudende film over een Amerikanen in een Duits gevangenenkamp in de Tweede Wereldoorlog. Echt spannend wordt het alleen niet echt en de miserie komt er ook niet echt uit, waardoor het soms wat dreigt in te kakken. Onder andere dankzij prima acteerwerk en een paar leuke grappen toch zeker de moeite waard. 3,5*

The Lost Weekend (Billy Wilder, 1945)
Film met Ray Milland als alcoholist. De problemen lijken op het begin te overzien maar naarmate het verhaal, het weekend, vordert stort alles volledig in om vervolgens met een wat flauwe anticlimax te eindigen. Ondanks het einde wederom een zeer onderhoudende film die ondanks de lastige problematiek knap weet te overtuigen zonder ook maar ergens in karikaturen te vervallen, iets dat niet zelden met sterk aangezette problemen gebeurt. Het acteerwerk van Ray Milland is erg sterk weet ondanks een vrij voorspelbaar verloop toch steeds te boeien. Minpuntje is de bombastische muziek, waarbij enige maat lijkt te ontbreken. 3,5*

The Seven Years Itch (Billy Wilder, 1955)
Grappige film Monroe als nogal naieve blonde schoonheid die het hoofd van Tom Ewell tijdens het weekend dat zijn vrouw en zoon van huis zijn compleet op hol weet te brengen. De humor is leuk en Ewell en Monroe zijn beiden goed op dreef. Tel daar een leuk verhaal en een zeer mooie aankleding bij op en je hebt weer een zeer vermakelijke film van Wilder. 3,5*

Io Non Ho Paura (Gabriele Salvatores, 2003)
Spannend en sympathiek verhaal verpakt in bijzonder mooie beelden en dito muziek. Het acteerwerk is erg sterk en de film verveelt nergens. Wedereom zeer de moeite waard. 4*

Verder nog een hoop films uit de Masters of Horror reeks waar ik niet van allemaal even trots ben dat ik ze heb gezien. Het vermelden waard zijn Family van John Landis en Cigarette Burns van John Carpenter.

Once Upon a Time in America (1984)
Ik kan hier vrij kort over zijn: WAUW! Alleen net niet zo wauw als Once Upon A Time In The West maar dat geeft niet.

quote:

Op maandag 9 juli 2007 19:54 schreef fusionfake het volgende:
Léon The Professional

my god wat een film, het verhaal was echt goed, er word soms niet veel gezegd maar de scenes zijn zo opgezet dat aan de emotie's veel af te lezen. al met al een goede film. 8,6 op imdb dus verwachtte wel het een en ander, en het stelde me niet teleur.

Het blijft jammer dat deze film nooit in Nederland op DVD gereleased is .

quote:

Op maandag 9 juli 2007 21:51 schreef cultheld het volgende:

[..]

Het blijft jammer dat deze film nooit in Nederland op DVD gereleased is .

Wel toch ?? Of ligt er een import versie bij FAME?

En zo niet. Lange leve het internet.

[ Bericht 6% gewijzigd door Lambiekje op 10-07-2007 08:55:40 ]

Red Rock West (1992)
Gisteravond op RTL7

Michael (Nicolas Cage) komt naar Red Rock om daar te werken, maar kennelijk was het toch niet zo geregeld. Hij gaat naar de plaatselijk cafe. Daar wordt hij aangezien voor een Lyle hitman. En hij denkt bij zichzelf. Dat geld kan ik goed gebruiken. Hij moet de vrouw van vermoorden. Maar als snel blijkt dat Wayne naast cafebaas. Hij gaat inbreken bij die vrouw. De vrouw gooit het op een dealtje om haar man te vermoorden voor een dubbel tarief. Vervolgens lopen de zaken een beetje anders en komt hij er achter dat de cafebaas ook Sheriff is. Na wat strubbelingen belandt Michael op de weg en wordt nagenoeg net niet aangereden door de echte Lyle (Dennis Hopper). Na wat problemen hier en daar, gaat hij samen met die vrouw vluchten voor Lyle en Wayne.

De doorgewinterde filmkijker ziet de plotwendingen toch wel aankomen. Toch wel een hoog cijfer voor een standaard thrillertje.

cijfer 6 / imdb 6.9

The Ten Commandments ('56)
Notorious
Biruma no tategoto (The Burmese Harp)

Fort Apache (John Ford, 1948)
Prima eerste deel uit de cavalerie-trilogie van John Ford, die verder bestaat uit She Wore a Yellow Ribbon en Rio Grande. Het zijn de mooie shots van Monument Valley die de meeste indruk maken. Met name wanneer John Wayne en een compaan op weg zijn naar de leider van de Apache's levert dat mooie shots op. Verder is het verhaal ook best vermakelijk, met de nodige humor en wat aardige actiescenes. Het is alleen jammer dat Colonel Thursday op het einde als held wordt afgeschilderd, terwijl ik hem meer een naďeveling vond. John Wayne's personage tempert het heroďsme wel een beetje, maar toch had het einde een nare nasmaak. De clash tussen Henry Fonda's kolonel en Wayne's kapitein had wat mij betreft wel iets verder uitgewerkt kunnen worden. ***½

L'enfant (Gebroeders Dardenne, 2005)
De winnaar van de Gouden Palm in Cannes is een mooi verhaal wat zich afspeelt in de sociale onderklasse van Wallonië. Of nou ja, mooi, aangrijpend is wellicht een beter woord. Het is een typische film van de gebroeders Dardenne die met hun realistische stijl op haast documentaire-achtige wijze het leed van de sociale onderklasse blootleggen. Over het algemeen vond ik de film net wat minder dan La promesse, de andere film die ik van hen gezien heb. ***½

My Beautiful Laundrette (Stephen Frears, 1985)
Boeiende smeltkroes van filmgenres en themas. Deels film over geörganiseerde misdaad, deels film over een romance, deels sociaal drama en deels comedy. Al deze stijlen komen best goed bij elkaar, maar soms wringt het. Zo vond ik de romance een beetje uit de lucht komen vallen. Jammer overigens dat er weer zo'n intens lelijke synthesizer score overheen moet. ***

Zatôichi rôyaburi (Zatoichi the Outlaw) (Satsuo Yamamoto, 1967)
De zestiende film uit de langlopende serie is de eerste uit Katsu's eigen productie-maatschappij. De verandering van productie-maatschappij is te merken in de film. Hij is wat geweldadiger dan zijn voorgangers (afgehakte ledematen en hoofden) en ook is het verhaal wat complexer. Het zijn eigenlijk meerdere verhaallijnen die we uit eerdere films uit de serie kennen verwoven en aan elkaar gebreid. Het resultaat is enigszins rommelig, maar de climax van de film is wel tof met zijn slagregens en hoge body-count. De zingende boeren uit Kitano's remake vinden overigens ook hun oorsprong in deze film. ***½

quote:

Op vrijdag 6 juli 2007 00:11 schreef Doff het volgende:

[..]

Serieus, wtf. Dit kan je niet menen .

Paar dagen geleden "Beerfest" en gisteren met mijn zusje een deel van "In Good Company". Allebij wel geestig. Van Beerfest wil je gaan drinken en die jongen uit In Good Company is grappig net zoals in "That 70s Show".

The Sting (1973) 8+

Strakke, amusante film met een lekker sfeertje. Vooral de hoofdstuk-'tekeningen' passen heerlijk bij het sfeertje. Newman en Redford spelen op leuke wijze een karakter dat goed bij ze past.

Das Cabinet des Dr. Caligari.



Dit is een van de eerste horrorfilms met daarbij een prachtige Duitse expressionistische sfeer. Eerst had ik het gevoel naar Sesamstraatdecors te kijken, maar later begon ik het toch allemaal best te waarderen. Je ziet ook duidelijk dat Tim Burton geďnspireerd is door dit werk. Het verhaal was ook best oke. Uiteraard is er wat overacting, maar dat zullen we maar door de vingers zien. Werner Krauss als de uitermate vervelende Dr. Caligari is jofel en tilt het geheel naar een hoger niveau. Cijfer: 8

The Hellcats
Weer zo'n typisch jaren '60-wanproduct dat nergens overgaat . Ene Ross Hagen probeert Steve McQueen na te doen in een film gevuld met motorfietsen, geweld en mooie vrouwen . Typerend zijn een paar quasi-psychedelische dansscenes met al dan niet drugs gebruikende freaks, heel dolkomisch. Cijfer: 2.

Det sjunde inseglet
Poeh, dit was zwaar verontrustend. Een ridder komt na tien jaar terug in Zweden en ziet daar hoe de pest op verschillende manieren om zich heen grijpt en zijn land verpest . Vrij lastige film, maar wel boeiend en het bevat een aantal mooie scenes. Ook mooi hoe de dood uitgebeeld wordt. Dit is zeker voor herziening vatbaar. Cijfer: 8.