De kunst van het loslaten van je ex. (#53)

Ik meld me hier ook maar eens...

Ruim een maand geleden kwam aan mijn liefdesavontuur van 1,5 jaar een raar, abrupt eind. Na een hele gezellige avond (met zoenen en het maken van leuke plannen voor de vakantie) maakte mijn vriendin er een einde aan, omdat ze het niet meer aankon. Ze had wel eens vaker aanzetten gegeven om er een eind aan te maken, het leek wel een soort bindingsangst. Sterker nog, van een echte 'relatie' was eigenlijk geen sprake (hoewel alleen het predikaat 'relatie' ontbrak).

Uiteindelijk besloot ze dus dat ik, in ieder geval nu, niet in haar leven pas. Omdat ze nog wel veel gevoelens heeft wilde ze het contact helemaal verbreken (in principe voorgoed). Ik weet dat haar gevoelens oprecht zijn, maar ik weet ook dat die gevoelens haar veel strijd kosten.

Hoe het ook zij, ik ben nu alleen, zonder mijn beste maatje in deze wereld. We hadden zóveel inside jokes, zoveel gedeelde avonturen, zoveel gezelligheid. Het is een maand geleden, het voelt als gisteren. Soms denk ik echt dat ik doodga, en ik heb nog steeds het idee dat ik nóóit meer zoiets moois ga meemaken. Bovendien kan ik me nog helemaal geen leven zonder haar voorstellen. Geen leuk leven in ieder geval

Stiekem snak ik naar de dag dat het contact weer wordt hersteld. Maar het is een ijdele, pijnlijke en verlammende hoop.

Zo, eventjes niet meegedaan maar een update voor degene die het interesseert:

Laatst op een feestje bij een vriend, kwam iets later met wat andere vrienden binnenlopen, stond m'n ex daar opeens. Beetje schrikken wel, had haar sinds het uit is (2-3 maanden) niet gezien en ook eigenlijk niet over nagedacht dat zij misschien ook wel daar zou zijn.

Blijkbaar schrok zij ook want ze kreeg een enorm rood hoofd, hoewel ze dik had kunnen verwachten dat ik er zou zijn.

Ben langs haar gelopen, vaag 'hoi' gezegd en mezelf goed geamuseerd door met iedereen te praten en een paar drankjes e.d. te doen, m'n ex een beetje 'genegeerd'. Op een gegeven moment kwam ze naar mij toe om te vragen hoe het ging enzo, beetje oppervlakkig gepraat en ik liet duidelijk merken dat ik het erg naar m'n zin had zonder haar (in tegenstelling tot de eerste weken dat het uit was, dat is gewoon vrij klote). Het voelde best raar om haar weer te zien, eigenlijk ken je elkaar door en door, beter dan ieder ander die aanwezig was maar tegelijk bewaar je enorme afstand.

Voelde me ook niet meer tot haar aangetrokken zoals ooit, en dat is denk ik wel een teken dat het erg de goede kant opgaat.


Dus voor degene bij wie het net uit is, je moet er even doorheen, maar uiteindelijk komt het allemaal in orde.

quote:

Op woensdag 11 juli 2007 19:26 schreef QCC het volgende:
Dus voor degene bij wie het net uit is, je moet er even doorheen, maar uiteindelijk komt het allemaal in orde.

True, op een gegeven moment bereik je het punt van 'no return' voor jezelf (misschien niet eens voor die ander) en dan wil je er niet meer naar kijken op een andere manier.

En las toenstraks dat iemand zich afvroeg (ben even te lui om terug te zoeken en te quoten ) of dit topic er eigenlijk wel toe bijdraagt om je ex los te laten. Ik denk dat je zelf (!) de beslissing moet nemen om je ex los te laten, en als je eenmaal die beslissing hebt genomen, werkt dit heel goed. Zonder die beslissing voor jezelf, blijf je hier idd wel hangen ja.

quote:

Op woensdag 11 juli 2007 22:50 schreef MNR het volgende:

[..]

True, op een gegeven moment bereik je het punt van 'no return' voor jezelf (misschien niet eens voor die ander) en dan wil je er niet meer naar kijken op een andere manier.

Ik heb het gevoel dat ik dat punt nu wel bereikt heb.
Ben gisteren bij haar langs geweest om haar huissleutel langs te brengen en heb echt het gevoel dat ik er klaar mee ben. Wel denk ik dat we voorlopig geen vrienden kunnen zijn want daar zit het gevoel nog te diep voor.
Zelf ga ik niet meer op vakantie maar heb wel een aantal gave weekenden voor de boeg. En er word zelfs af en toe al gesjanst bij wat andere meisjes

Ik begin nu een beetje bij het punt accepteren te komen, dat het zo maar moet zijn. Ik heb alleen nog echt moeite met in slaap komen en sochtends heb ik echt soort opstart problemen. Ik ben echt het eerste uur dat ik wakker ben van de kaart, dan is het gevoel blijkbaar het sterkst dat het toch echt over is.

Wat voor mijzelf wel goed helpt is dat ik voor dat ik ga slapen van elke dag een a4'tje schrijf wat ik die dag heb gedaan en hoe ik me heb gevoeld die dag. Lucht toch wel op om je gevoelens/boosheid/frustraties/blijheid op te schrijven.

quote:

Op donderdag 12 juli 2007 16:04 schreef sandertjuh het volgende:
Wat voor mijzelf wel goed helpt is dat ik voor dat ik ga slapen van elke dag een a4'tje schrijf wat ik die dag heb gedaan en hoe ik me heb gevoeld die dag. Lucht toch wel op om je gevoelens/boosheid/frustraties/blijheid op te schrijven.

Heb ik ook gedaan alleen dan in een brief die ik natuurlijk nooit ging posten!
Het grappige is als je die brief terugleest is dat er echt gigantisch veel haat in staat!

quote:

Op donderdag 12 juli 2007 16:08 schreef MaVaEe het volgende:

[..]

Heb ik ook gedaan alleen dan in een brief die ik natuurlijk nooit ging posten!
Het grappige is als je die brief terugleest is dat er echt gigantisch veel haat in staat!

Ja inderdaad, dat staat er ook wel redelijk veel in. Het is dan ook gewoon een soort dagboek voor mezelf de komende tijd.
Toch vind ik het hatelijk dat ik het savonds/snachts/sochtends zo zwaar heb. Op de dag en savonds als ik weg ben van huis gaat het wel, maar zodra ik op me bed gaat liggen trek ik het erg slecht. Het is denk ook een stuk moeilijker voor me omdat er voor haar zo goed als een ander in het spel is. Het was denk ik rustgevender geweest als het uit was en dat ze niet gelijk een ander zou hebben maarja. Beetje vermaak zoeken komende tijd.

quote:

Op
donderdag 12 juli 2007 16:22 schreef sandertjuh het volgende:
Toch vind ik het hatelijk dat ik het savonds/snachts/sochtends zo zwaar heb. Op de dag en savonds als ik weg ben van huis gaat het wel, maar zodra ik op me bed gaat liggen trek ik het erg slecht.

s Nachts ook inderdaad. Slapeloze nachten. Vannacht droomde ik dat we elkaar weer zagen, dat ze me weer in haar armen wilde sluiten, wat we dan ook deden. Het was echt verschrikkelijk wakker worden, als je je weer langzaam bewust wordt van de waarheid.

Waardeloze dag gehad

quote:

Op donderdag 12 juli 2007 23:27 schreef medman het volgende:

[..]

s Nachts ook inderdaad. Slapeloze nachten. Vannacht droomde ik dat we elkaar weer zagen, dat ze me weer in haar armen wilde sluiten, wat we dan ook deden. Het was echt verschrikkelijk wakker worden, als je je weer langzaam bewust wordt van de waarheid.

Waardeloze dag gehad

het is gewoon zo verrot dat je snachts niet eens meer uitrust. Ben je wakker ben je ermee bezig, maar ook in je slaap. Ik slaap nu al ruim anderhalve week slecht, 4/5 uurtjes per nacht en ik kom maar gewoon niet in slaap. En dan is sochtends wakker worden ook nog is een hel!
Ik heb gewoon minstens een uur nodig om een beetje in de stemming te komen om ook maar iets te gaan doen. hoop echt dat het snel overgaat en dat ik snel weer een beetje kan slapen want dit breekt me dus echt op.

Jezus... Had m'n ex uit m'n lijst gehaald (niet geblokkeerd, alleen verwijderd) reageerde hij pissig met de woorden "denk je dat ik dat niet zie?". Ik zei dat ik het gevoel had dat ik niet meer voor hem bestond -ik zocht geen contact meer met hem- en hij zei dat dat niet zo was. Zijn woorden waren dat hij anders ook niet zou checken of ik hem nog wel in mijn lijst had staan of niet. Hij vroeg me wat ik wilde. Ik zei dat het niet belangrijk was wat ik wilde. Hij zei dat dat er alles toe deed. Dus ik zei: ik wil gewoon dat je met me bezig bent ook als je niet thuis bent (studentencomplex), dat je dan ook aan me denkt. Nou, en dat idee heb ik niet, zei ik.

De dag erop kreeg ik een berichtje van hem. Dat zijn autootje gerepareerd was en dat hij me dat even wilde laten weten. Niet omdat hij online was, maar gewoon omdat hij daar zin in had. Dat was ook het enige wat uit hem zelf gekomen is.

Sinds toen niets meer van hem gehoord. Aan het einde van de chat zei ik tegen hem dat als hij denkt dat hij gelukkiger ervan wordt door op te gaan in andere dingen, hij dat gewoon moet doen. Hij zei dat hij zijn best wilde doen. Ik zei dat hij zijn best niet moest doen, dat het gewoon vanzelf moest gaan en dat hij moest doen waar hij zelf zin in had. Dat het goed zo was (dat voelde toen ook echt zo).

En nu knaagt het gewoon nog aan me.. Hij wilde weten hoe die jongen heette met wie ik de zaterdagavond had doorgebracht (hij wilde kijken of hij op mijn hyves stond) en hij heeft inmiddels zelf ook een andere meid ontmoet. Ik wil het niet weten van hem en haar (heb ook gezegd).

Ik snap niet wat er in hem omgaat.. het ene moment lijkt hij gelukkig te zijn met de situatie en het andere moment spreekt ie me weer aan en zegt ie dat ie wel met me bezig is en dat ik nog wel voor hem besta.

T zal allemaal wel.. Echt het gevoel dat hij me overtuigd heb ik niet. Maar ik ben ook bang om een vergissing te maken... dat ik straks echt compleet afstand van hem doe, terwijl er wel een kans was voor ons.

[edit:] ach lekker belangrijk, waarom zou ik daar bang voor zijn? Het gaat er niet om dat ik kijk naar dat het uit is, maar wat ik ermee doe! En ik vind dat ik lekker goed bezig ben. Jippe me!

[ Bericht 2% gewijzigd door MNR op 13-07-2007 15:03:46 ]

quote:

Op zondag 8 juli 2007 09:28 schreef MaVaEe het volgende:
Pfff..
Ik zit er op dit moment ff weer helemaal doorheen. Gisteren via via gehoord dat die gast waarmee ze gezoend had vanacht bij haar bleef slapen. Dat kan toch niet na 1,5 week?
Damn waar is haar respect voor mij echt....

Respect voor jou? Beste MaVaEe, het is UIT, jongen. Ze is je niets verschuldigd en jij haar ook niet.
Het reflecteert slecht op haar dat ze dat doet, dat wel.
Het geeft een slecht filter op de relatie die jij nog niet helemaal hebt afgesloten. Des te meer reden om te denken: 'good riddance to bad rubbish!'

Vraag: waarom zou een ex van een half jaar terug, mét nieuwe vriendin (die hij direct na mij had) mij een sms sturen dat ik er zo goed uitzie? Over loslaten gesproken... moet ik het misselijk vinden? of hard in mijn handje lachen... ben er nog niet uit.

quote:

Op zaterdag 14 juli 2007 11:08 schreef FrozenFlame het volgende:
Vraag: waarom zou een ex van een half jaar terug, mét nieuwe vriendin (die hij direct na mij had) mij een sms sturen dat ik er zo goed uitzie?

De vraag is eerder wat jij ervan vindt dat hij dat smst.

quote:

Op zaterdag 14 juli 2007 11:09 schreef Nairua het volgende:

[..]

Combinatie?

Verkapte 'Ik ben een ex maar nog wel populair' post?

Geloof me, zo voelt 't niet.

Wat ik er van vind?
Ik geloof dat ik vind dat hij dit niet tegenover zijn nieuwe vriendin kan maken.

Edit: maar 't schopt me wel een ieniemienie beetje in de war.

[ Bericht 8% gewijzigd door FrozenFlame op 14-07-2007 12:13:51 ]

quote:

Op zaterdag 14 juli 2007 12:07 schreef FrozenFlame het volgende:
Wat ik er van vind?
Ik geloof dat ik vind dat hij dit niet tegenover zijn nieuwe vriendin kan maken.

Edit: maar 't schopt me wel een ieniemienie beetje in de war.

Gelukkig maar, ik dacht al even dat ik je uit moest leggen dat die andere meid hier eigenlijk buiten staat.

Kun je iets meer vertellen over dat het je in de war maakt?

Ja vind je? Persoonlijk, zou ik t als ik haar was niet op prijs stellen, helemaal gezien de geschiedenis. Maakt me verder niet uit, dat is denk ik hún ding, (wil nog niet gelijk zeggen hún probleem want dat is een aanname, misschien zijn ze niet eens meer bij elkaar) maar tóch.
Wat me in de war maakt, is me nog niet helemaal helder. Het laat wat vragen achter, waarom zou hij dat doen etc... Maar ik snap dat ik beter bij mezelf kan blijven en mezelf vragen stellen of ik nog contact zou willen bijvoorbeeld..Want het lijkt me dat hij dat zoekt?? Ik dacht dat ik er vanaf was.. en dat was al moeilijk genoeg

quote:

Op zaterdag 14 juli 2007 12:33 schreef FrozenFlame het volgende:
Ja vind je? Persoonlijk, zou ik t als ik haar was niet op prijs stellen, helemaal gezien de geschiedenis. Maakt me verder niet uit, dat is denk ik hún ding.

Ja, dat vind ik. Kijk, stel dat jij je antwoorden hebt gevonden en je hem terug wilt, en hij jou, 10 tegen 1 dat jij dan ook niet zegt "ja, maar haar gevoelens tellen ook, nee, ik twijfel vanwege haar". Dus je richten op haar is indirect een excuus zoeken om er niet naar te hoeven kijken naar wat het met je doet. Tenzij je me nu 3 goede redenen geeft waarom je eerst haar voor jezelf zet.

Bovendien ben jij niet verantwoordelijk voor deze situatie, die credits gaan naar je ex.
En ja, hij heeft je gesmst, dus dat is een vorm van contact zoeken.

Ja ik volg je, en ik geef je gelijk. Het is inderdaad zijn verantwoordelijkheid. Maar t zegt wel wat over hem als persoon. Een half jaar elkaar niet gezien-sproken te hebben; ik lach 1 keer vriendelijk en heb meteen weer een vorm van contact aan mijn broek. Gelukkig heb ik ook nu eerst de keuze gemaakt niet te reageren. Voelt prima opzich, maar ben nog niet sterk genoeg te zeggen dat ik me niet meer afvraag waarom hij dat dan doet.

Maar als ik me op mijzelf richt, merk ik dat ik voel dat ik 't allang niet meer zo geweldig vind als ik verwachtte. Toen ik nog wél de hoop had om iets van hem te horen.
Misschien moet ik 't maar laten lopen, op zich concludeer ik wel dat er aan zijn kant niet veel veranderd is door op deze manier (lees: dmv aanleiding en niet uit eigen beweging) contact te zoeken.

Ik kan er niets mee, en ben dus op zoek naar iets waardoor ik er wel wat mee kan. Misschien zit daar de crux.

Ja lastig, FF... Sterkte met het nemen van een beslissing hierin.
Hoop dat je nu al wat beter weet hoe je eruit kunt komen

En we zijn weer een week verder.

Ondertussen zit ik op kamers sinds vandaag.
Enorm raar gevoel, paniek alom.
Het ging net een paar dagen weer beter maar nu is t weer rot, denk dat t komt omdat ik nu echt goed besef dat het nu allemaal gebeurt is, ik kom tot rust...

Btw; MNR je hebt een berichtje, was laat met antwoorden door de drukte.

quote:

Op zaterdag 14 juli 2007 16:03 schreef MNR het volgende:
Ja lastig, FF... Sterkte met het nemen van een beslissing hierin.
Hoop dat je nu al wat beter weet hoe je eruit kunt komen

Ja dank, hoewel ik niet het gevoel heb dat ik een beslissing moet nemen.. ofzo.
Eigenlijk vind ik het gewoon een mindfuck, die misschien eerder wél lukte.
Dat zal dan even wennen zijn voor hem, helaas.

Ik was echt afhankelijk van mijn laatste ex...was aanhankelijk, dacht niet zonder hem te kunnen, want het voelde gewoon zo vertrouwd, ik kende hem al zo lang, we hadden zoveel samen meegemaakt, ook goede momenten...ik heb zelfs een kind van hem.

Het was echt moeilijk hem los te laten. Wat ik heb gedaan, is gewoon in therapie gaan, goed/fout-lijstjes maken, me niet alleen vasthouden aan de mooie momenten maar ook nagruwelen van de rotmomenten die we elkaar bezorgd hadden. Stort je niet gelijk in een nieuwe relatie, dit is net zoiets als een afgekickte junk die naar de fles grijpt omdat hij toch iets mist in zijn systeem. Langzaam maar zeker heb ik hem losgelaten, toen kwam het punt van uitmaken, hem 6 maanden zwanger van ons dochtertje verlaten omdat hij me weer eens door de kamer gesleurd had aan mijn haren.
Er komt een punt dat je voor jezelf kiest, en in mijn geval voor mijn dochtertje (nu 2 maanden oud).

Nu is hij degene die mij niet kan loslaten, maar ik moet niets meer van hem hebben.

quote:

Op zondag 15 juli 2007 11:20 schreef Mickey86 het volgende:


Nu is hij degene die mij niet kan loslaten, maar ik moet niets meer van hem hebben.

Knap...

Heb altijd geleerd: als iemand je 1x slaat, 1x tegen je wil seks afdwingt enz enz.. je meteen bij die persoon weg moet gaan (niet dat ik daar naar luisterde ). Dat is het eerste signaal dat die ander je niet respecteert en dat verandert niet zomaar. Het wordt alleen maar lastiger om weg te gaan wanneer je langer blijft.

quote:

Op vrijdag 13 juli 2007 17:58 schreef oddman het volgende:

[..]

Respect voor jou? Beste MaVaEe, het is UIT, jongen. Ze is je niets verschuldigd en jij haar ook niet.
Het reflecteert slecht op haar dat ze dat doet, dat wel.
Het geeft een slecht filter op de relatie die jij nog niet helemaal hebt afgesloten. Des te meer reden om te denken: 'good riddance to bad rubbish!'

Ik geef je gelijk. Maar op zon moment denk je wel even anders dan dat!

quote:

Op zondag 15 juli 2007 15:09 schreef MNR het volgende:
Heb altijd geleerd: als iemand je 1x slaat, 1x tegen je wil seks afdwingt enz enz.. je meteen bij die persoon weg moet gaan (niet dat ik daar naar luisterde ). Dat is het eerste signaal dat die ander je niet respecteert en dat verandert niet zomaar. Het wordt alleen maar lastiger om weg te gaan wanneer je langer blijft.

Ik geloofde gewoon dat het beter zou worden, dat het wel zou stoppen, want altijd had hij wel een excuus. Had hij dat niet, bedacht ik er één voor hem. Hij legde de schuld bij mij neer, ik deed dat ook. Altijd was er wel íets: hij was dronken, depressief, had teveel coke gebruikt, ik had hem jaloers gemaakt, ik had geen zin in sex...

Ik herinner me een incident dat hij zijn vader te logeren had, en dat ik een ei met ham gebakken had (het laatste ei en de op één na laatste plak ham), terwijl hij zijn vader een uitsmijter beloofd had (wist ik veel).
Hij flipte helemaal de pan uit, terwijl ik wel degene was die werkte en de boodschappen kocht van mijn eigen geld.

En inderdaad, wat je zegt klopt. Het wordt steeds lastiger om bij zo iemand weg te gaan. Zeker als je écht afhankelijk dreigt te worden, bijvoorbeeld door zwanger te raken van hem. Toen heb ik mijn biezen gepakt, zo'n toekomst gun je je kindje niet, en jezelf ook niet.

Beterr... had vannacht gedroomd... over ANDERE vrouwen... wel van die vage dromen over gewone vriendinnen en dat je opeens close bent, maar niet meer over... haar...

Had ook hele weekend lui over de vloer te logeren, dat hielp ook echt voor afleiding! *tip*

quote:

Op zaterdag 14 juli 2007 14:19 schreef FrozenFlame het volgende:
Ja ik volg je, en ik geef je gelijk. Het is inderdaad zijn verantwoordelijkheid. Maar t zegt wel wat over hem als persoon. Een half jaar elkaar niet gezien-sproken te hebben; ik lach 1 keer vriendelijk en heb meteen weer een vorm van contact aan mijn broek. Gelukkig heb ik ook nu eerst de keuze gemaakt niet te reageren. Voelt prima opzich, maar ben nog niet sterk genoeg te zeggen dat ik me niet meer afvraag waarom hij dat dan doet.

Maar als ik me op mijzelf richt, merk ik dat ik voel dat ik 't allang niet meer zo geweldig vind als ik verwachtte. Toen ik nog wél de hoop had om iets van hem te horen.
Misschien moet ik 't maar laten lopen, op zich concludeer ik wel dat er aan zijn kant niet veel veranderd is door op deze manier (lees: dmv aanleiding en niet uit eigen beweging) contact te zoeken.

Ik kan er niets mee, en ben dus op zoek naar iets waardoor ik er wel wat mee kan. Misschien zit daar de crux.

Lees net je paar posts in deze topic en dacht meteen, hey, dit is precies mijn situatie, alles wat je zegt en denkt is ook op mij van toepassing
paar weken geleden ook weer 'charmante' berichtjes gekregen van een ex
Probeer toch maar heel hard er om te lachen en vooral niet laten merken dat ie je er wel wat mee raakt..

Voor dit topic op 7 aankomt, laat ik de mijne ook los. Aan deze situatie heb ik sowieso niets. Het streven is om me niet meer met hem bezig te houden. Dat is me al een paar keer tussendoor gelukt, en de fall backs begrijp ik nu ook beter (waardoor die komen).

Gelukkig ben ik arrogant genoeg om te denken dat hij echt geen betere meid tegenkomt dan ik
(_{damn, waar komt dat zelfvertrouwen vandaan?? Ik meen het gewon echt!} )

quote:

Op zondag 15 juli 2007 23:28 schreef MNR het volgende:
Voor dit topic op 7 aankomt, laat ik de mijne ook los. Aan deze situatie heb ik sowieso niets. Het streven is om me niet meer met hem bezig te houden. Dat is me al een paar keer tussendoor gelukt, en de fall backs begrijp ik nu ook beter (waardoor die komen).

Gelukkig ben ik arrogant genoeg om te denken dat hij echt geen betere meid tegenkomt dan ik
(_{damn, waar komt dat zelfvertrouwen vandaan?? Ik meen het gewon echt!} )

Jippie you!

quote:

Op zondag 15 juli 2007 23:25 schreef lovegrrl het volgende:

[..]

Lees net je paar posts in deze topic en dacht meteen, hey, dit is precies mijn situatie, alles wat je zegt en denkt is ook op mij van toepassing
paar weken geleden ook weer 'charmante' berichtjes gekregen van een ex
Probeer toch maar heel hard er om te lachen en vooral niet laten merken dat ie je er wel wat mee raakt..

Je hebt gelijk! En ik lach er nu ook weer om. Laat hem nu maar denken! Heb jij ook niets teruggestuurd?
En hoe voel jij je eronder?

quote:

Op zondag 15 juli 2007 23:52 schreef FrozenFlame het volgende:

[..]

Je hebt gelijk! En ik lach er nu ook weer om. Laat hem nu maar denken! Heb jij ook niets teruggestuurd?
En hoe voel jij je eronder?

ik kreeg op meerdere manieren berichtjes. dus ook emails enzo. uiteindelijk wel gereageerd maar niet op zijn gejammer ingegaan. In het begin voelde ik me wel verward, maar ik deed heel stoer. Hoe langer hij doorging hoe meer ik dacht jezus wat ben je een kneus En uiteindelijk ben ik supertrots op mezelf want ik was ooit zo zwak voor hem..
dus doorzetten, ook al stuurt ie je misschien meer berichten, het is niet zomaar je ex toch?

quote:

In het begin voelde ik me wel verward, maar ik deed heel stoer. Hoe langer hij doorging hoe meer ik dacht jezus wat ben je een kneus En uiteindelijk ben ik supertrots op mezelf want ik was ooit zo zwak voor hem.. dus doorzetten, ook al stuurt ie je misschien meer berichten, het is niet zomaar je ex toch?

Heb ik dus ook ooit een keer gedaan. Hij kwam terug en ik wilde hem eigenlijk ook wel, maar heb me verstandelijk tegengehouden. Maar om nu stoer te gaan doen? Kijk, als je genoeg redenen hebt om het niet te doen, allah, maar als je het doet terwijl je eigenlijk niets liever wilt... vind ik dat persoonlijk verloochening van jezelf.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 09:43 schreef MNR het volgende:

[..]

Heb ik dus ook ooit een keer gedaan. Hij kwam terug en ik wilde hem eigenlijk ook wel, maar heb me verstandelijk tegengehouden. Maar om nu stoer te gaan doen? Kijk, als je genoeg redenen hebt om het niet te doen, allah, maar als je het doet terwijl je eigenlijk niets liever wilt... vind ik dat persoonlijk verloochening van jezelf.

Als je hem het liefst weer terug wilt is het inderdaad niet zo slim om stoer te gaan doen. Door zijn leuk en lief bedoelde berichtjes raakte ik echter aan het twijfelen. Waarom doet hij nu ineens weer zo tegen mij? Wat wil hij van mij? Wat wil ik van hem? Wil ik al die ellende die hij met zich meebrengt weer terug? Voor mij is het nu zo klaar als een klontje dat ik hem echt niet terug wil. Vandaar dat ik ook stoer deed en hem niet liet merken dat hij me aan het denken had gezet, hierdoor had ik tijd om rustig zelf na te denken zonder hem erbij te betrekken. Had ik hem wel laten weten hoe ik zat te twijfelen was ie misschien op me in gaan spelen en was ik weer gekwetst.. Can't teach an old dog new tricks

quote:

Op woensdag 11 juli 2007 17:52 schreef medman het volgende:
Hoe het ook zij, ik ben nu alleen, zonder mijn beste maatje in deze wereld. We hadden zoveel inside jokes, zoveel gedeelde avonturen, zoveel gezelligheid. Het is een maand geleden, het voelt als gisteren.

O my God!

Op dit moment wil ik ZO GRAAG weer even contact met haar
Voel me op dit moment nutteloos, hopeloos en doelloos en ik heb het idee dat ik nérgens heen kan gaan om de pijn te ontvluchten. De pijn gaat gewoon altijd met me mee.

Ondraaglijk!

quote:

Op maandag 16 juli 2007 11:45 schreef lovegrrl het volgende:
Door zijn leuk en lief bedoelde berichtjes raakte ik echter aan het twijfelen. Waarom doet hij nu ineens weer zo tegen mij? Wat wil hij van mij? Wat wil ik van hem? Wil ik al die ellende die hij met zich meebrengt weer terug? Voor mij is het nu zo klaar als een klontje dat ik hem echt niet terug wil. Vandaar dat ik ook stoer deed en hem niet liet merken dat hij me aan het denken had gezet, hierdoor had ik tijd om rustig zelf na te denken zonder hem erbij te betrekken. Had ik hem wel laten weten hoe ik zat te twijfelen was ie misschien op me in gaan spelen en was ik weer gekwetst.. Can't teach an old dog new tricks

Ik weet het niet.. ik heb nog nooit een ex teruggenomen. En ik denk wel dat mensen kunnen veranderen. Om de simpele reden dat ik zelf ook in veel dingen veranderd ben, maar dan moeten ze wel de wil hebben.. and that's a tricky one. Maar goed, iedere individu op zich beoordelen.

mini tegenvaller!

vandaag jarig...en ze heeft niks laten horen...vind ik wel vrij matig...

quote:

Op maandag 16 juli 2007 13:08 schreef Lakai het volgende:
mini tegenvaller!

vandaag jarig...en ze heeft niks laten horen...vind ik wel vrij matig...

Gefeliciteerd!

Over 2 dagen ben ik aan de beurt, zou wel lief zijn. Maar goed, we'll see.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 14:25 schreef NiTiN het volgende:

[..]

Gefeliciteerd!

Over 2 dagen ben ik aan de beurt, zou wel lief zijn. Maar goed, we'll see.

bij zo'n moment denk dan weer. *zucht* blijft er dan ZO weinig van over?

quote:

Op maandag 16 juli 2007 14:25 schreef NiTiN het volgende:

[..]

Gefeliciteerd!

Over 2 dagen ben ik aan de beurt, zou wel lief zijn. Maar goed, we'll see.

Ik ben de 15e (van augustus) jarig en zou het eigenlijk ook wel leuk vinden als ze me zou feliciteren.
Maar ik heb er een hard hoofd in..

[ Bericht 100% gewijzigd door MaVaEe op 16-07-2007 19:59:22 ]

Wil ook even mijn verhaal kwijt.

Ik ben 18 jaar en had sinds mijn 15de een relatie met een meisje op school. We zijn dus op zeer jonge leeftijd 3.5 jaar samen geweest. Nu, het is allemaal fout beginnen gaan toen zij op romereis is vertrokken in de paasvakantie, ze is toen verliefd geworden op een andere jongen en heeft mij bedrogen. Ik ben vrij snel alles te weten gekomen, maar mijn vriendin wist niet wat ze moest doen. Ze twijfelde heel erg en die twijfel heeft drie maand geduurd. In deze drie maand is ze met die andere blijven contact houden (vooral sms en bellen, maar ze zat er ook mee in de klas) ook al vroeg ik haar om dat te stoppen. Ze heeft dus eigenlijk totaal geen moeite gedaan om die verliefdheid tegen te gaan of om die af te remmen en ze heeft het gewoon maar ondergaan. Op het einde van deze drie maand heeft ze mij opnieuw bedrogen en enkele dagen later heeft ze gezegd dat ze 'vrienden wil blijven'. Dat heeft ze op een woensdag gezegd, waarna we nog vier dagen naar Rock Werchter geweest zijn (dus donderdag tot zondag). Ik ben nog bij haar blijven slapen tot maandag en toen hebben we afscheid genomen. Sindsdien heb ik haar niet meer gezien of gehoord, maar weet wel dat ze dinsdag al samen was met haar nieuwe vriendje.

Het is nu twee weken geleden dat ik haar nog gezien of gehoord heb en heb het al enorm moeilijk gehad. Ik heb het vooral moeilijk met het feit dat mijn vriendin blijkbaar niet begrijpt dat 'vrienden blijven' een enorm fabeltje is en dat ik daar momenteel nog niet klaar voor ben. Ook vind ik het moeilijk om te beseffen dat ik al twee weken heel hard afzie, terwijl zij waarschijnlijk de tijd van haar leven beleefd. Ik vraag me op dit moment echt enorm of wat die drie jaar en half eigenlijk voor haar nog betekenen en in hoe verre zij mij nu mist. Ik mis haar zo enorm hard en wou echt dat ze ons nog een kans had gegeven, want het is niet dat het niet meer klikte tussen ons. Zelfs tijdens Werchter, terwijl het eignelijk al gedaan was, hebben we ons enorm goed geamuseerd ook al was het op sommige momenten ook heel moeilijk. Ik vind het allemaal zo stom dat ik met iemand zo'n diepe relatie opbouw en dat die bijna van de ene op de andere dag wordt opgegeven. Je werkt dan 3.5 jaar aan iets en nu moet ik dat allemaal maar laten vallen, moet ik haar vergeten en verder gaan met mijn leven en doen alsof ik haar nooit heb gekend?

Wat mij ook enorm tegensteekt is dat ze zoooooo snel met die andere samen is, ze heeft haar echt geen minuut ingehouden. Ook vind ik, maar dat is natuurlijk heel subjectief, dat zij helemaal niet samen passen. Ze heeft zelf gezegd dat het iemand totaal anders is, maar vraag me dan echt af wat ze in hem ziet. Ergens hoop ik echt dat hun relatie totaal gaat mislukken, maar ergens heb ik zoveel schrik dat het heel goed zal gaan.

Het slijt in slow motion.. Het zou sneller gaan als ik eens een nieuwe vriend zou krijgen, maar dat zie ik nog lang niet gebeuren

quote:

Op maandag 16 juli 2007 23:25 schreef Shitonya het volgende:
Het slijt in slow motion.. Het zou sneller gaan als ik eens een nieuwe vriend zou krijgen, maar dat zie ik nog lang niet gebeuren

Dat is waar..
Maja ik ben ergens toch wel ff blij dat ik weer vrijgezel kan zijn!

Pijn....

quote:

Op maandag 16 juli 2007 23:25 schreef Shitonya het volgende:
Het slijt in slow motion.. Het zou sneller gaan als ik eens een nieuwe vriend zou krijgen, maar dat zie ik nog lang niet gebeuren

Ik weet niet echt wat ik van dat vrijgezel zijn moet vinden, had afgelopen weekend wel een gezellig weekend, jongen en meid te logeren, zonder dat iemand er moeilijk over deed, leuk, maar wat heb je er verder aan...

Kan wel alles doen wat ik wil, maar ben na een lange werkweek vaak juist toe aan samen lekker niks doen, nu ga ik geforceerd toch uit huis.

Btw... was het niet SSDD, Same Shit Different Day

quote:

Op zondag 15 juli 2007 14:49 schreef Nairua het volgende:

[..]

Ken nog iemand die zo met z'n vriendin omgaat. Is het een trend? .

Ja want 2 mensen maken een trend