Het peutertopic [2-4 jaar] deel 10

quote:

Op zondag 8 juli 2007 20:24 schreef senesta het volgende:

[..]

Grenzen opzoeken doen ze allemaal, ik denk dat dat niet afhangt van waar ze liggen.

Is helemaal waar, dat doet Myrthe uiteraard ook. Maar ik heb wel het idee dat ze, doordat ze vrijer gelaten wordt, meer zélf bepaald wat wel en niet kan, en niet klakkeloos ons volgt zeg maar. En dan blijkt dat ze heel goed weet wat nog wel kan en wat niet kan. Want gaat ze eens over de grens, dan zie je dat ze er zelf al van 'schrikt' voordat wij er wat van zeggen, dus dan voelt ze donders goed aan dat het te ver was. Maar zoals ik al schreef, zo af en toe heeft ze echt een dag /periode dat ze die grenzen opzoekt, en zijn wij echt doodop aan het eind van zo'n dag. En daarna is het weer weken prima. Maar ik zou dat echt niet iedere dag zo willen hebben, dan zou ik echt doodmoe zijn en is het ook niet gezellig in huis.

Nee, dat zou ik ook rot vinden, hoor. Maar Maria is inderdaad een heel braafje, ze weet wat wel en niet mag en wordt er ook verder niet meer toe aangetrokken. Ik denk ook dat dat scheelt.

En Igraine, natuurlijk volg je je eigen gevoel en weg. Dat doe ik ook, ook al snap ik dat er best wat te zeggen is voor die grotere vrijheid die jullie juist kiezen. Ik doe het gevoelsmatig strakker.

quote:

Op zondag 8 juli 2007 20:31 schreef senesta het volgende:

[..]

Ik vind absoluut dat iedereen het op zijn eigen manier moet doen, ik geloof dan ook niet in een universele waarheid qua opvoeding van kinderen, hoe zou dat ook kunnen?
Alle ouders zijn anders en alle kinderen zijn anders, en als iedereen blij en gelukkig is dan is het toch goed?

Ja, is helemaal waar. Maar waarom moet ik mezelf dan altijd verdedigen tegenover moeders die vinden dat ik het niet goed doe, omdat ze op de bank mag springen en dergelijke? Blijkbaar vinden die moeders dan toch dat zij het beter doen.

Even ter verduidelijking, dat verdedigen bedoel ik niet hier hoor, want ik heb de discussie hier zelf aangezwengeld. Maar ik bedoel dus irl.

quote:

Op zondag 8 juli 2007 20:37 schreef Ladybos het volgende:

[..]

Ja, is helemaal waar. Maar waarom moet ik mezelf dan altijd verdedigen tegenover moeders die vinden dat ik het niet goed doe, omdat ze op de bank mag springen en dergelijke? Blijkbaar vinden die moeders dan toch dat zij het beter doen.

Iedereen vind toch dat hij/zij het op de beste manier doet? Anders zou je het wel op een andere manier doen toch?
Ik heb nooit zo erg het gevoel mezelf te moeten verdedigen, uitleggen wil ik het daarentegen best. En heel eerlijk gezegd boeit het me ook niet zo veel wat anderen er van vinden. Je zal altijd verschillende meningen houden, zowel hier over als bijvoorbeeld over straffen, slaan of tuigjes om maar eens een dwarsstraat te noemen

Wij waren net bij de McDonalds. Myrthe vliegt meteen de glijbaan in, en komt af en toe een patatje halen, kipnugget, slokje drinken, en hop weg is ze weer. Ze heeft de tijd van d'r leven. Tafeltje naast ons zit een gezin, waarbij de 2 kindjes popelen om ook te gaan spelen. Maar ze moeten blijven zitten, en hun 'bord' leegeten (Moeder zegt: Ja je wilde patatjes, dan moet je ook je bord leegeten! Ik waarschuw nog 1x, dan gaan we naar huis hoor!). Sfeer aan tafel daar is om te snijden, continu gezeur van moeder dat ze moeten dooreten, drammende kinderen die willen spelen, en uiteindelijk gaan ze dus naar huis omdat ze niet goed door hebben gegeten. Myrthe heeft uiteindelijk meer gegeten dan die kindjes denk ik, en we hadden alledrie een leuke middag. Dat is een beetje het verschil wat ik bedoel... En ja, tuurlijk heb je kindjes die braaf blijven zitten, snel hun patatjes opeten en daarna lief gaan spelen en die hebben het ook hartstikke naar hun zin. Het hangt dus ook zeker van het kind af of je wel of niet erg aan het politieagentje spelen bent. Maar ik vond het echt zielig voor die twee jongetjes, je gaat toch naar de Mac omdat je kind het zo leuk vind, dan ga je toch niet lopen zeuren dat ze aan tafel moeten blijven zitten en hun bord leeg moeten eten?

quote:

Op zondag 8 juli 2007 20:43 schreef Igraine het volgende:

[..]

Iedereen vind toch dat hij/zij het op de beste manier doet? Anders zou je het wel op een andere manier doen toch?
Ik heb nooit zo erg het gevoel mezelf te moeten verdedigen, uitleggen wil ik het daarentegen best. En heel eerlijk gezegd boeit het me ook niet zo veel wat anderen er van vinden. Je zal altijd verschillende meningen houden, zowel hier over als bijvoorbeeld over straffen, slaan of tuigjes om maar eens een dwarsstraat te noemen

Ik ben misschien ook wel te gevoelig hoor over wat een ander ervan denkt. Ik ben al snel bang dat ze me een slechte moeder vinden (en als je vriendin dan de opmerking plaatst dat de supernanny maar eens langs moet komen dan voel je je helemaal slecht...).

Nee, ik vind ook dat zo'n uitje niet door regels verpest moet worden. Bij zoiets maak je leuke uitzonderingen, toch?

Oh, dat van de McDonalds is wel herknbaar, ladybos. Daar kan het me ook niet schelen dat ze rondvliegt, zolang ze geen andere mensen tot last is!
Thuis moet ze wel aan tafel blijven zitten, hoewel dat het er idd niet gezelliger op maakt. Mijn gevoel zegt op dat gebied weer dat ze moet blijven zitten *lastig*

quote:

Op zondag 8 juli 2007 16:13 schreef jessie het volgende:
Ik doe het echt helemaal anders. Hier leer ik dan weer juist waar de dingen voor zijn. Dus een bank om te zitten enz.

En hier gaat het dus fout bij mij. Mijn ouders hebben mij ook altijd wel proberen te leren dat een bank is om op te zitten en een tafel om aan te eten enz., maar het is bij mij nooit geland. Ik zit graag op tafels en ik zit nooit normaal op een bank of op stoelen. Mijn meubels kunnen dan ook allemaal tegen een stootje en ook verder heb ik in huis gewoon geen mooie of dure spullen staan. Het is aan mij niet besteedt.Daarnaast koop ik meubels graag tweedehands zodat ze al niet meer al te nieuw zijn en bij mij mogen de kinderen dus stoelen, banken en tafels gebruiken als klimtoestellen. Dat neemt echt niet weg dat ik ze leer dat ze dat bij anderen niet mogen doen. Dat andere mensen wel mooie spullen hebben die kapot kunnen en dat het niet overal zo is als bij ons. En dat zien ze zelf ook wel. Ik heb eerlijk gezegd niet meegemaakt dat ze bij anderen op de bank springen. Ik geef ze niet de vrijheid uit een soort idealisme of principe, maar meer omdat ik zelf al heel veel moeite had met sommige regels en het lukt me dan ook niet om dat soort regels aan mijn kinderen op te leggen.

quote:

Op zondag 8 juli 2007 20:37 schreef Ladybos het volgende:

[..]

Ja, is helemaal waar. Maar waarom moet ik mezelf dan altijd verdedigen tegenover moeders die vinden dat ik het niet goed doe, omdat ze op de bank mag springen en dergelijke? Blijkbaar vinden die moeders dan toch dat zij het beter doen.

Even ter verduidelijking, dat verdedigen bedoel ik niet hier hoor, want ik heb de discussie hier zelf aangezwengeld. Maar ik bedoel dus irl.

Ik denk dat moeders altijd een beetje het gevoel hebben om zich te moeten verdedigen, misschien omdat iedereen het uiteindelijk het beste wil doen voor zijn/haar kind en een andere manier voor sommige mensen een bedreiging vormt of misschien twijfel zaait?
Ik weet het niet, ik vind het juist mooi dat iedereen het op zijn manier doet.
Samara is jouw dochter niet en ik ben jou niet en zo geld het toch voor iedereen
Mijn vriendin heeft een hele andere manier van opvoeden en over sommige dingen heeft ze me echt de ogen geopend, met andere dingen zou ik absoluut niet uit de voeten kunnen.
Prima toch?

quote:

Op zondag 8 juli 2007 20:51 schreef LadyS het volgende:
Oh, dat van de McDonalds is wel herknbaar, ladybos. Daar kan het me ook niet schelen dat ze rondvliegt, zolang ze geen andere mensen tot last is!
Thuis moet ze wel aan tafel blijven zitten, hoewel dat het er idd niet gezelliger op maakt. Mijn gevoel zegt op dat gebied weer dat ze moet blijven zitten *lastig*

Ik heb hele lastige eters, als ik ze hun gang laat gaan eten ze dus minimaal, Samara is al niet erg vet en ik wil dus wel dat ze even aan tafel rustig de tijd neemt om te gaan eten.
Lopen met broodjes heb ik geprobeerd maar die beland dan altijd op één of andere wonderlijke manier bij de hond in de mand
Samara en joey eten dus aan tafel en Elco blijft in zijn mand tot we uitgegeten zijn

Bij de mac zijn we ook wel anders hoor

interessante discussie! ik voel voor alle kanten _{(pfff! 't zal es niet)} wel wat en doe ook een beetje van beiden volgens mij. dus aan de ene kant mogen ze hier ook best veel, maar aan de andere kant trek ik m'n grenzen denk ik wel wat eerder dan LadyBos, en heb ik ook niet het hele huis kids-proof gemaakt. aan sommige dingen mogen ze gewoon niet komen, en ze zijn ook vrij braaf en proberen dat dan ook nauwelijks. het voorbeeld van de bank er ook maar even bij nemend: klimmen op en over de bank mogen ze hier wel regelmatig, maar dan moeten wel standaard de schoenen uit. springen op de bank vind ik gewoon te link, dat trekt mijn (over?)bezorgde moederhart niet. aan tafel blijven zitten tijdens het eten is hier ook de regel (en gaat meestal zonder al te veel problemen), al maken we wel eens een uitzondering. maar dat vinden ze dan ook echt heel feestelijk.

quote:

Op zondag 8 juli 2007 22:51 schreef bixister het volgende:
interessante discussie! ik voel voor alle kanten _{(pfff! 't zal es niet)} wel wat en doe ook een beetje van beiden volgens mij. dus aan de ene kant mogen ze hier ook best veel, maar aan de andere kant trek ik m'n grenzen denk ik wel wat eerder dan LadyBos, en heb ik ook niet het hele huis kids-proof gemaakt. aan sommige dingen mogen ze gewoon niet komen, en ze zijn ook vrij braaf en proberen dat dan ook nauwelijks. het voorbeeld van de bank er ook maar even bij nemend: klimmen op en over de bank mogen ze hier wel regelmatig, maar dan moeten wel standaard de schoenen uit. springen op de bank vind ik gewoon te link, dat trekt mijn (over?)bezorgde moederhart niet. aan tafel blijven zitten tijdens het eten is hier ook de regel (en gaat meestal zonder al te veel problemen), al maken we wel eens een uitzondering. maar dat vinden ze dan ook echt heel feestelijk.

Hier ook inderdaad

Potverdikkie Bix... wist je wat ik ging typen ofzo??? Je hebt van voor tot achter MIJN tekst opgeschreven!

Randy is vanmorgen voor het eerst uit zijn ledikant geklommen en... op zijn hoofd geland! Denk (lees: hoop) dat hij het dus voorlopig even niet meer probeert, maar moet dus wel op zoek naar een oplossing nu. De spijlen kunnen er niet uit zonder het ledikant echt te vernielen helaas, maar ik vind hem nog wat te klein voor een kinderbed. Toch heb ik -als hij toch uit bed klimt- liever dat hij dat veilig kan doen...

oei mammietje. naar is dat he. hoe is 't nu met z'n hoofd? anna is er ook een paar keer behoorlijk rot uitgedonderd. en daarna nog een keer 'gewoon' (zonder vallen) uitgeklauterd. tegenwoordig dreigt ze er bijna standaard mee, als ik wegga en ze het er niet mee eens is dat ze moet slapen hangt ze al met 1 been over de rand. maar als ik dan toch gewoon (quasi onverschillig) wegga -al mopper ik er nog wel even bij "als je dat maar laat he mevrouw, veel te gevaarlijk hoor!"- blijft ze er toch meestal braaf in. we zijn nu wel druk doende piets kamer te 'upgraden' naar een grotejongenskamer, incl. een echt eenpersoons bed, en zodra dat klaar is krijgt anna piets peuterbed. maar bij haar zie ik 't ook wel gebeuren dat ze om de haverkap uit bed (en kamer!) zal gaan. we zullen zien of een slot/haakje op de deur nodig zal zijn.

[ Bericht 1% gewijzigd door bixister op 08-07-2007 23:48:30 ]

quote:

Op zondag 8 juli 2007 23:23 schreef Mammietje het volgende:
Potverdikkie Bix... wist je wat ik ging typen ofzo??? Je hebt van voor tot achter MIJN tekst opgeschreven!

Ik had dat ook, ja! Dat van de bank, dat van braaf zijn, dat van aan tafel blijven!

Hier mag bijna alles, als ík dat goed vind, er wordt dus niet dagelijks op tafel gedanst, of op de bank gesprongen... of kippen binnengehaald om door de kamer te laten rennen, de zandbak/trampoline/waterbaan/zwembadje binnen dat komt gewoon omdat ik zelf of Peet net zo hard mee doe. Ik hecht geen waarden aan spullen, alles is vervangbaar en wat niet stuk mag is gewoon opgeruimd, omdat Cas er niet met zijn jatjes vanaf kan blijven en alles als een hamster naar zijn hol sleept.

Het betekent niet meteen dat het hier áltijd een gekkenhuis is, zoals nu zitten ze gewoon braafjes tv te kijken.

Maria heeft een paar muggenbulten en ze reageert er heel heftig op. Op haar wang heeft ze een klein beetje gekrabd denk ik, maar nu daar komt steeds een beetje doorzichtig geel wondvocht uit. Dat droogt dan op en gaat er per ongeluk weer af. Ik vind het best een grote plek worden nu. Zouden jullie naar de dokter gaan voor zoiets?

Als het groot, heet en pusserig is wel, dan is het ontstoken en zo'n plek geneest echt slecht door de jeuk dus krabben. En anders overleg je toch even met de assistente

Ja, ik mag er niet echt makkelijk aankomen van haar, dus of het heet is, weet ik niet. Het is wel een grote rode plek met twee open plekjes met wondvocht erbij. Ik overleg inderdaad even, bedankt.

Ik zou er wel even naar laten kijken Sugar, vooral omdat het in d'r gezichtje zit, dat kan soms nare littekens nalaten als het ontstoken blijft.

Zo ziet het eruit:

De peuter had hier ook een aantal van dat soort plekken Sugar. Ik heb gesmeerd met prikweg van VSM tegen de jeuk, en daarna een strak anti muggen beleid ingesteld .

Ik krijg zelf ook zulk soort plekken soms, toch een soort allergische reactie op muggen denk ik.

hier reageren ze ook zo heftig op muggebulten sugar. maar ik heb me ook wel eens vergist, dacht ik dat 't weer zo'n muggebult was, bleek het krentenbaard / impetigo. dat had ook van dat gelige vocht en verspreidde zich snel. dus goed in de gaten houden inderdaad.

het is rood, dus waarschijnlijk een beetje warm wel.
het ziet er een klein beetje ontstoken uit zo. het is naar dat het door het krabben ook gewoon niet geneest, maar ik weet ook weer niet wat de huisarts daaraan kan doen.

pleistertje anders?

ik las trouwens laatst dat hoe vaker je geprikt wordt, hoe minder last je ervan hebt. of het waar is weet ik niet, maar het klinkt dan wel weer logischer dat het voor kleintjes heftiger is

Ze heeft er volgens mij de hele ochtend niet aan gekrabd. Haar haar hing er een keer in en toen ik dat lostrok ( ) ging het weer een beetje open. En ik heb erop gedept met gekookt water op een doekje. Volgens mij is het daardoor ook een beetje open nog, door die twee acties.

als het echt ontsteekt is open juist goed

Het ziet er wel zielig uit zeg

Arme Maria! Ziet er idd heel zielig uit!

Noa heeft een ontstoken vingertje (over wondjes gesproken ), want haar nageltje is er voor de helft af... en blijkbaar heeft de pleister geen goed gedaan. Maar ja, een vingertje kun je niet zomaar open laten, de kans dat ze er tegenaan stoot is erg groot. En daar moet ik al helemaal niet aan denken. Het doet echt veel pijn, ik mag er niet eens in de buurt komen en ze speelt ook niet meer lekker, is eigenlijk alleen maar aan het zeuren, gaat overal om huilen en als ik dan vraag waarom ze huilt zegt ze "pijn" ... waar? "hier!" en dan doet ze haar vingertje omhoog.

Ik was er bijna ook mee naar de huisarts gegaan, maar ik weet niet of hij er wel wat aan kan doen. Ik had het gisteren laten weken in wat soda en daarna een gaasje en een verbandje omheen gedaan, maar dat was vanochtend helemaal vastgeplakt, arm kind. Ze krijste al toen ik probeerde het los te knippen en we moesten het weer losweken wilde het loslaten. Wat heeft ze gekrijst zeg, pfff!! Lijkt wel wat op mij van vroeger, ze is zowiezo soms een aanstellertje maar zo erg is het nog nooit geweest. Ik moest haar helemaal in bedwang houden. Gelukkig bood een Winnie-de-Pooh-pleister uitkomst. Die vond ze mooi en wilde ze graag om haar vinger ...

Wat zouden jullie doen? Het ziet er echt engig uit, ik zal maar geen foto plaatsen. Beetje onsmakelijk.

Ik ben toch even naar de huisarts gegaan met 'r. Het is ontstoken en nu moeten we 3 keer per dag Bactroban erop smeren. Ben blij dat ik even gegaan ben!

Suzanna, ik zou eerlijk gezegd ook naar de ha gaan, als ik het zo lees.

Ja he? Mijn moeder is hier en die dacht dat het niet nodig was...maar had ik nou maar gewoon naar m'n gevoel geluisterd. Ik bel wel even naar de doktersassistente (misschien is ze er toevallig nog, praktijk is open tot 17:00) en vraag wat zij ervan vindt.

Morris had vorig jaar een open wond op zijn arm en daar moesten we Betadinegaas op doen. Dan blijft het niet aan de wond plakken.

Sterkte met alles wondjes!

He wat sneu voor Maria, hopelijk gaat het nu gauw over.
En Suzanna, ik zou ook even naar de dokter gaan.

Ladybos, ik durf me bijna niet in de regeldiscussie te mengen aangezien jullie op Jolie gaan passen maar goed. Toevallig heb ik onlangs dezelfde discussie aangehaald, elders, en heb ik precies de andere kant aangehaald. Ik ben wel echt streng denk ik, en een pietlut ook. Ik ben zuinig op spullen, ik vind niet alles vervangbaar enzovoorts. Jolie mag dat best weten van mij, sterker nog, ik hoop dat ze daar wat van leert. Het corrigeren van gedrag, politieagentje spelen, noemen, vind ik persoonlijk onzin. Ik ben toch de persoon die haar moet opvoeden. Soms schaam ik me er wel voor maar aan de andere kant, ik weet ook dat hier binnen bepaalde grenzen van alles wel kan en mag en eigenlijk vind ik dat ook wel genoeg. Het is natuurlijk wel een gevoelig punt, mij vroeg iemand een keer of mijn strengheid een vorm van compensatie was. Dat ik per se een net kind wilde hebben omdat ik nog jong was ofzo. Dat vond ik echt raar en naar om te horen.Ik voed mijn kind op deze manier op, om haar dingen te leren en omdat Jolie en ik samen wonen en ik graag wil dat we het hier alletwee fijn hebben.

Jolie weet overigens erg goed wat ze wel en niet mag De vakantie van school is begonnen en mijn zus en ik kregen vroeger van mijn oma, op de eerste dag van de vakantie een lekker snoepje. Jolie mocht van mij daarom vandaag een snoepje uitkiezen in de snoepwinkel (gewaaaaaagd met een peuter vond ik zelf) maar ze koos, na vijf minuten, één lolly. Thuis aangekomen bleek dat ze de lolly niet op wilde eten omdat ze normaal geen snoep mag van mij. 'Toen jij mijn mama was heeft jij gezegd dat ik geen lolly mag.' Euh ja maar vandaag ben ik ook je moeder hoor, of ben ik iemand anders vandaag? 'Ja je bent een gekke mevrouw die naar de winkel bent geloopt om één snoep te kopen.'

quote:

Op maandag 9 juli 2007 18:54 schreef Luchtbel het volgende:
'Ja je bent een gekke mevrouw die naar de winkel bent geloopt om één snoep te kopen.'

.

Ik ben ook streng . Op de bank springen mag van mij niet, er kukelt er te vaak 1 vanaf, bij voorkeur tegen de tafelpunt.
Op bed springen mag wel, alleen op Freek's bed.
Ik denk ook dat het niet uitmaakt hoe je opvoedt, als de zaken maar duidelijk en consequent zijn.

quote:

Op maandag 9 juli 2007 18:54 schreef Luchtbel het volgende:
He wat sneu voor Maria, hopelijk gaat het nu gauw over.
En Suzanna, ik zou ook even naar de dokter gaan.

Ladybos, ik durf me bijna niet in de regeldiscussie te mengen aangezien jullie op Jolie gaan passen maar goed. Toevallig heb ik onlangs dezelfde discussie aangehaald, elders, en heb ik precies de andere kant aangehaald. Ik ben wel echt streng denk ik, en een pietlut ook. Ik ben zuinig op spullen, ik vind niet alles vervangbaar enzovoorts. Jolie mag dat best weten van mij, sterker nog, ik hoop dat ze daar wat van leert. Het corrigeren van gedrag, politieagentje spelen, noemen, vind ik persoonlijk onzin. Ik ben toch de persoon die haar moet opvoeden. Soms schaam ik me er wel voor maar aan de andere kant, ik weet ook dat hier binnen bepaalde grenzen van alles wel kan en mag en eigenlijk vind ik dat ook wel genoeg. Het is natuurlijk wel een gevoelig punt, mij vroeg iemand een keer of mijn strengheid een vorm van compensatie was. Dat ik per se een net kind wilde hebben omdat ik nog jong was ofzo. Dat vond ik echt raar en naar om te horen.Ik voed mijn kind op deze manier op, om haar dingen te leren en omdat Jolie en ik samen wonen en ik graag wil dat we het hier alletwee fijn hebben.

Waar schaam je je dan voor en waarom zou je?

Dat verhaal over het snoepje is heel leuk trouwens , schattig.

Schamen is misschien niet het juiste woord. Ik bedoel vooral dat ik me het dan toch aantrek, als iemand me er op aanspreekt waardoor ik ga denken dat het niet klopt. Maar aan de andere kant weet ik gewoon dat dit voor ons wel klopt. Dat bedoel ik meer. Gewoon het eeuwenoude verhaal van net iets anders willen zijn, net iets makkelijker, wat meer van dit of wat minder van dat, of wat meer die moeder die het allemaal prima vindt enzovoorts. Maar aan de andere kant weet ik dat ik niet zo ben en dat ik ook niet anders wil zijn. En dat het ook niet hoeft. Maar ja dat vergeet ik soms wel, zeg maar. Dat idee. Snap je?

[ Bericht 1% gewijzigd door Luchtbel op 09-07-2007 20:25:28 ]

Jolie geweldig gekke mamma

Maria rotmuggen ook

Noa hopelijk is je vingertje gauw genezen.

Voor de vakantie had ik nog een gesprekje gehad met de juf en daaruit kwam dat Zoë dus een lief kind is wat geen kattekwaad uithaalt en geen rare dingen doet. Als een ander kindje iets gevraagd wordt en ze doen het niet dan doet Zoë het wel. Braverikje dus en ik beaamde dat eigenlijk alleen maar dat het thuis ook zo is sinds een paar dagen weet ik gewoon dat ik dat nooit had moeten zeggen.

Vanaf toen is de beer (zoë) los en dit is alleen nog maar vandaag. Zoë je mag niet naar boven (zolder) ben nl zo weer beneden even kleertjes pakken en ja hoor daar kwam ze en net toen ze boven was ging ze op de kont heel snel naar benee van de trap gevallen Zoë je moet je kleren aan houden ja mamma 5 min later zie ik der in haar nakie springen in de tuin Ze was even in de keuken, keuken onder de handzeep Ik heb een nieuwe stofzuiger gekocht, mama mag ik even zuigen tuurlijk meisje mag dat en zo staat ze buiten te zuigen erg goed voor je stofzuiger

Pfffffffffffffff ben der gewoon moe van

En om nog even in te haken op die bloederige verhalen hier. Jolie is nog steeds erg onder de indruk als ze ergens bloed heeft. _{En dat terwijl ik vanmorgen de vijfde keer! tand door de lip telde, sinds het juli is.} Ze schrikt vaak erger van het feit dat er een gat in jezelf kan komen, dan dat ze valt of pijn heeft. Dan vraagt ze of ze dat bloed niet meer nodig heeft om te leven. Heel gek, vindt ze dat.

Suzanna, weken in Soda, of nog beter Biotex, is heel goed voor ontstoken, vuile wondjes. Verbinden het liefst met betadinegaas, of een gewoon steriel gaasje wat doordrenkt is van de betadinezalf.
Binnen een dag moet het dan wel verbetering laten zien, want anders is een bezoekje aan de huisarts wel nodig.

haha rottdog, en dan had je 't nog niet eens op Fok! gepost! (dat ze zo braaf is). wel even wennen dus, deze nieuwe zoë.

[ Bericht 26% gewijzigd door bixister op 09-07-2007 21:04:31 ]

quote:

Op maandag 9 juli 2007 18:54 schreef Luchtbel het volgende:
Ladybos, ik durf me bijna niet in de regeldiscussie te mengen aangezien jullie op Jolie gaan passen

hahaha durf je d'r nog wel te brengen morgen of ben je bang dat je een compleet verwend nest terugkrijgt

Maar, en dat is niet om een waardeoordeel te geven, ik ben erg benieuwd of jullie (die moeders die wél strenge regels, regelmaat en orde nastreven), dat puur of vooral doen omdat je gevoel je dat nu eenmaal vertelt en dat gewoonweg als de meest logische optie voelt, of dat je het doet omdat je denkt dat het beter is voor later? En zo ja, waarom? Wat is het nut? Welk effect hoop je dat het zal hebben op je kind? Of beter gezegd: wat voor een mens hoop je dat je kind doordoor zal worden? Ben ik duidelijk of volkomen vaag nu? Eigenlijk is gewoon mijn vraag welke 'grote' waarden en normen (of levensvisie) je in het leven je belangrijk vindt om je kind mee te geven. Of ben je helemaal niet bezig met dat soort grote thema's?

Marie.

Ik had ze best vrijer willen laten, maar toen kreeg ik Freek . En die trekt dat dus gewoon niet. Terwijl als alles duidelijk is, en niet teveel verandert het hem de rust geeft die ie nodig heeft. Nr twee moet daar noodgedwongen dus in mee, het is niet anders...

Dus nee, het is geen heilig principe wat mij betreft. Goed naar je kind kijken, en dan doen wat voor jullie het beste werkt. Da's ongeveer het enige principe dat ik over heb van de 100

Om eerlijk te zijn denk ik dat Jolie toch wel zal opgroeien tot de mens die ze zelf wil/ kan worden en ik kan haar nu dingen leren en meegeven. Ik hoop niet op een soort mens maar ik leer haar wel wat ik belangrijk vind. Dingen die ze nu misschien doet omdat ik dat zo wil en sommige dingen omdat ze het begrijpt. En sommige van die dingen zal ze later misschien niet meer gebruiken en sommige dingen zal ze zich eigen maken.

Ik ben overigens niet van de drie R's. Enkel van de regels. Het is namelijk ook zo dat wij het met die regels alletwee fijn zouden moeten hebben thuis. Ik hoop wel dat ze later terug kan kijken op een goede tijd. En ik denk dat, dat alleen lukt als we het alletwee fijn hebben thuis. Ik zou niet kunnen leven met minder regels, ik zie het ook niet als toegevoegde waarde voor haar. En nogmaals, ik loop niet de hele dag te commanderen of regeltjes op te dreunen, er zijn gewoon grenzen. Binnen die grenzen is in mijn ogen zat ruimte om kind te zijn.

Ha ha, dat is heel helder. Grappig (of ja, grappig, grappig, helemaal niet grappig... eerder frappant) dat je kind je 'afdwong' iets anders te doen dan je van nature misschien gedaan zou hebben. Ik heb altijd zo'n idee gehad dat dat wel overeen zou komen, dat wat ik goed vind en dat wat het beste voor mijn kind is (en in ons geval ís het volgens mij ook zo), maar dat is natuurlijk lulkoek.

Wat bedoel je? Ik snap je niet helemaal geloof ik.

Dat ging denk ik over Freek en Leah.

Ik wil dat Kai later met een warm gevoel terugkijkt op zijn kindertijd en dat hij gewoon heel erg gelukkig wordt. Ik denk niet dat het behalen van dat doel afhankelijk is van het wel of niet hanteren van regels.

Ik doe het zo, omdat ik het gewoon automatisch zo doe. Ik sta er gelukkig ook achter.