R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik ben een beetje ten einde raad aan het worden, dus hoop op enige hulp/advies van jullie kant...
Situatie:
Heb ong. vier weken terug leuke jongen leren kennen, waarmee het al snel iets geworden is. Ze zeggen wel eens liefde op het eerste gezicht... nou ik denk dat dat hier het geval is...
Sinds het begin heeft hij me verteld dat ik me niet te erg aan hem moet binden, omdat hij een paar mindere kanten heeft. Ik wist toen nog niet wat die mindere kanten waren, want hij wilde me eerst zijn goede kanten laten zien, zodat ik niet meteen de deur uit zou rennen. Hij heeft me toch al vrij snel verteld over zijn 'mindere' kanten en ik ben niet de deur uit gerend
Het probleem met hem is dat hij een vervelende jeugd achter de rug heeft, nou zeg maar gerust een klote jeugd. Ik ga hier verder niet te diep op in, hij heeft het gewoon zwaar gehad. Om die gevoelens weg te drukken en zich beter (relaxter) te voelen, is hij gaan blowen. Dit deed hij eerst veel meer dan nu, maar nu nog wel steeds op dagelijkse basis. Het punt hierbij is dat hij zich soms goed daardoor voelt, en soms slecht. Als hij zich slecht voelt, is het verlangen naar een stickie er wel, maar als hij dan geblowd heeft, voelt hij zich nog slechter. Toch kan hij geen nee zeggen.
Hij heeft me verteld dat hij wil minderen, maar dit is moeilijk voor hem, omdat hij zich dan weer (licht) depressief gaat voelen. Als hij zich zo rot voelt, dan wil hij het liefste niemand om zich heen hebben en belt hij mij nauwelijks, krijg ik geen smsjes, etc. Hij zondert zich dan volledig af. Ik heb hem al verteld dat ik dit niet leuk vind en me zorgen ga maken, maar hij wil dan echt even alleen zijn, totdat hij zich weer beter voelt.
Ik weet niet hoe ik hiermee moet omgaan. Ik wil er voor hem zijn en hem eruit helpen, maar dit gaat nu al zo'n 5 jaar voort heeft hij mij verteld, en ook al heeft hij wel hoop op betere tijden, hij wil toch nog niet echt iets 'vasts' met mij om die reden. Daarentegen mag ik hem wel mijn vriend noemen en doen we alles wat een stel normaal ook zou doen, enkel hij heeft van die dagen waarop hij bijna niks laat weten en dan ga ik mij zorgen maken. Ik wil niet verder gaan zoals het nu is, maar iets doen om hem te helpen, ik weet alleen niet wat...
Voel me een beetje machteloos, maar ik ben niet van plan om de moed op te geven. Heeft iemand van jullie hier ervaringen mee en advies voor mij?
Situatie:
Heb ong. vier weken terug leuke jongen leren kennen, waarmee het al snel iets geworden is. Ze zeggen wel eens liefde op het eerste gezicht... nou ik denk dat dat hier het geval is...
Sinds het begin heeft hij me verteld dat ik me niet te erg aan hem moet binden, omdat hij een paar mindere kanten heeft. Ik wist toen nog niet wat die mindere kanten waren, want hij wilde me eerst zijn goede kanten laten zien, zodat ik niet meteen de deur uit zou rennen. Hij heeft me toch al vrij snel verteld over zijn 'mindere' kanten en ik ben niet de deur uit gerend
Het probleem met hem is dat hij een vervelende jeugd achter de rug heeft, nou zeg maar gerust een klote jeugd. Ik ga hier verder niet te diep op in, hij heeft het gewoon zwaar gehad. Om die gevoelens weg te drukken en zich beter (relaxter) te voelen, is hij gaan blowen. Dit deed hij eerst veel meer dan nu, maar nu nog wel steeds op dagelijkse basis. Het punt hierbij is dat hij zich soms goed daardoor voelt, en soms slecht. Als hij zich slecht voelt, is het verlangen naar een stickie er wel, maar als hij dan geblowd heeft, voelt hij zich nog slechter. Toch kan hij geen nee zeggen.
Hij heeft me verteld dat hij wil minderen, maar dit is moeilijk voor hem, omdat hij zich dan weer (licht) depressief gaat voelen. Als hij zich zo rot voelt, dan wil hij het liefste niemand om zich heen hebben en belt hij mij nauwelijks, krijg ik geen smsjes, etc. Hij zondert zich dan volledig af. Ik heb hem al verteld dat ik dit niet leuk vind en me zorgen ga maken, maar hij wil dan echt even alleen zijn, totdat hij zich weer beter voelt.
Ik weet niet hoe ik hiermee moet omgaan. Ik wil er voor hem zijn en hem eruit helpen, maar dit gaat nu al zo'n 5 jaar voort heeft hij mij verteld, en ook al heeft hij wel hoop op betere tijden, hij wil toch nog niet echt iets 'vasts' met mij om die reden. Daarentegen mag ik hem wel mijn vriend noemen en doen we alles wat een stel normaal ook zou doen, enkel hij heeft van die dagen waarop hij bijna niks laat weten en dan ga ik mij zorgen maken. Ik wil niet verder gaan zoals het nu is, maar iets doen om hem te helpen, ik weet alleen niet wat...
Voel me een beetje machteloos, maar ik ben niet van plan om de moed op te geven. Heeft iemand van jullie hier ervaringen mee en advies voor mij?
Beetje voorspelbaar misschien, maar help hem eerst om van het blowen af te komen. Als je al niet lekker in je vel zit ga je je alleen maar erger voelen zoals je zelf ook al zegt. Na 5 jaar regelmatig blowen begin je je best para en onzeker te voelen als je daar vatbaar voor bent...
Ermee stoppen is niet makkelijk, maar het is een hele goede stap vooruit voor hem.
Ermee stoppen is niet makkelijk, maar het is een hele goede stap vooruit voor hem.
allereerst: liefde op het eerste gezicht bestaat zekrs wel...
OT: tja, dat je hem wilt helpen en bij hem wilt blijven is heel begrijpelijk. Het probleem is echter dat je niemand kunt dwingen om hulp te zoeken of om minder te gaan blowen. Zolang hij er niet achter staat, valt er weinig te beginnen. Wel zou je hem kunnen overtuigen om hulp te gaan zoeken om jullie relatie een kans te geven.. Probeer hem duidelijk te maken wat je voor hem voelt en wat je graag met hem zou willen bereiken. Wss zal hij niet meteen "ja, ik ga aan mezelf werken" zeggen, maar door hem te steunen, met hem te praten en heel veel geduld zou je mss meer kunnen bereiken dan je had gedacht. Sterkte...
OT: tja, dat je hem wilt helpen en bij hem wilt blijven is heel begrijpelijk. Het probleem is echter dat je niemand kunt dwingen om hulp te zoeken of om minder te gaan blowen. Zolang hij er niet achter staat, valt er weinig te beginnen. Wel zou je hem kunnen overtuigen om hulp te gaan zoeken om jullie relatie een kans te geven.. Probeer hem duidelijk te maken wat je voor hem voelt en wat je graag met hem zou willen bereiken. Wss zal hij niet meteen "ja, ik ga aan mezelf werken" zeggen, maar door hem te steunen, met hem te praten en heel veel geduld zou je mss meer kunnen bereiken dan je had gedacht. Sterkte...
ik zou de moed wel opgeven, in die zin dat je je spullen pakt en gaat.
je schept door te blijven in dit geval de ideale situatie voor hem.
dat klinkt raar, want depressief zijn is niet "ideaal" , maar het kan wel een veilige vertrouwde situatie zijn, waar iemand onbewust in wil blijven hangen.
het drugsgebruik triggered de depressie en hij keert het om om zo voor hemzelf een cirkelredenatie te creëren, zodat hij lekker in de rottige maar oh zo vertrouwde situatie kan blijven hangen.
en jij steunt hem toch wel, want je houdt van hem, dus is er niemand en niets wat hem nu eens écht met de neus op de feiten drukt.
soms moet je resoluut en hard zijn om iemand iets te laten inzien en dus duidelijk maken dat ook jij je grenzen hebt, en dat nu hij weet waar die liggen , moet kiezen of delen.
"ja, maar hij is ziek, en verslaafd, hij kan er niets aan doen"
zelfs hij heeft keuzes, iedereen heeft keuzes, omstandigheden kunnen het lastiger maken, maar nooit onmogelijk, dat laatste is toch echt een kwestie van motivatie en willen, en dat moet hij toch echt zelf doen.
je schept door te blijven in dit geval de ideale situatie voor hem.
dat klinkt raar, want depressief zijn is niet "ideaal" , maar het kan wel een veilige vertrouwde situatie zijn, waar iemand onbewust in wil blijven hangen.
het drugsgebruik triggered de depressie en hij keert het om om zo voor hemzelf een cirkelredenatie te creëren, zodat hij lekker in de rottige maar oh zo vertrouwde situatie kan blijven hangen.
en jij steunt hem toch wel, want je houdt van hem, dus is er niemand en niets wat hem nu eens écht met de neus op de feiten drukt.
soms moet je resoluut en hard zijn om iemand iets te laten inzien en dus duidelijk maken dat ook jij je grenzen hebt, en dat nu hij weet waar die liggen , moet kiezen of delen.
"ja, maar hij is ziek, en verslaafd, hij kan er niets aan doen"
zelfs hij heeft keuzes, iedereen heeft keuzes, omstandigheden kunnen het lastiger maken, maar nooit onmogelijk, dat laatste is toch echt een kwestie van motivatie en willen, en dat moet hij toch echt zelf doen.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Idd, dat zijn jij, ik en Dr Phil met elkaar eens.quote:Op woensdag 27 juni 2007 09:14 schreef milagro het volgende:
je schept door te blijven in dit geval de ideale situatie voor hem.
Randebielen die gaan blowen om problemen weg te rokenquote:Het probleem met hem is dat hij een vervelende jeugd achter de rug heeft, nou zeg maar gerust een klote jeugd. Ik ga hier verder niet te diep op in, hij heeft het gewoon zwaar gehad. Om die gevoelens weg te drukken en zich beter (relaxter) te voelen, is hij gaan blowen. Dit deed hij eerst veel meer dan nu, maar nu nog wel steeds op dagelijkse basis. Het punt hierbij is dat hij zich soms goed daardoor voelt, en soms slecht. Als hij zich slecht voelt, is het verlangen naar een stickie er wel, maar als hij dan geblowd heeft, voelt hij zich nog slechter. Toch kan hij geen nee zeggen.
Dat is stap 1 richting psygose
Succes met je vriendje!
Thinking about thinking of you. ♫
niemand is perfect he shifto...quote:Op woensdag 27 juni 2007 09:24 schreef shifto het volgende:
[..]
Randebielen die gaan blowen om problemen weg te roken
Dat is stap 1 richting psygose
Succes met je vriendje!
sorry dat hij een slechte jeugd heeft gehad, maar ik heb zo een gevoel dat een slechte jeugd wel te vaak als excuus wordt gebruikt om dingen te doen. Ik heb ook een jaar ofzo geblowd en eerlijk gezegd heb ik geen excuus om mijn blowen te rechtvaardigen
Probeer op hem in te praten dat hij eens praat met een psycholoog. In z'n eentje zou hij die stap wellicht niet willen/durven maken. *spreekt uit ervaring*
Als hij dan na een jaartje hulp de perfecte jongen blijkt te zijn dan ben je alleen maar blij dat je hem niet hebt losgelaten.
Als hij dan na een jaartje hulp de perfecte jongen blijkt te zijn dan ben je alleen maar blij dat je hem niet hebt losgelaten.
My friends just came back from a planet where the dominant lifeform had no bilateral symmetry, and all I got was this stupid F-Shirt.
Waarom vandaag doen als je het morgen ook kan uitstellen?
Waarom vandaag doen als je het morgen ook kan uitstellen?
Je bent altijd zo lekker nuchter he jammer dat je je nooit meer vertoond in B&Hquote:Op woensdag 27 juni 2007 09:14 schreef milagro het volgende:
ik zou de moed wel opgeven, in die zin dat je je spullen pakt en gaat.
je schept door te blijven in dit geval de ideale situatie voor hem.
dat klinkt raar, want depressief zijn is niet "ideaal" , maar het kan wel een veilige vertrouwde situatie zijn, waar iemand onbewust in wil blijven hangen.
het drugsgebruik triggered de depressie en hij keert het om om zo voor hemzelf een cirkelredenatie te creëren, zodat hij lekker in de rottige maar oh zo vertrouwde situatie kan blijven hangen.
en jij steunt hem toch wel, want je houdt van hem, dus is er niemand en niets wat hem nu eens écht met de neus op de feiten drukt.
soms moet je resoluut en hard zijn om iemand iets te laten inzien en dus duidelijk maken dat ook jij je grenzen hebt, en dat nu hij weet waar die liggen , moet kiezen of delen.
"ja, maar hij is ziek, en verslaafd, hij kan er niets aan doen"
zelfs hij heeft keuzes, iedereen heeft keuzes, omstandigheden kunnen het lastiger maken, maar nooit onmogelijk, dat laatste is toch echt een kwestie van motivatie en willen, en dat moet hij toch echt zelf doen.
According to a new survey, women say they feel more comfortable undressing in front of men than they do undressing in front of other women. They say that women are too judgmental, where, of course, men are just grateful.
Iemand na 4 weken je partner noemen...quote:Op woensdag 27 juni 2007 08:54 schreef frien het volgende:
Situatie:
Heb ong. vier weken terug leuke jongen leren kennen, waarmee het al snel iets geworden is. Ze zeggen wel eens liefde op het eerste gezicht... nou ik denk dat dat hier het geval is...
Waarom wil jij hem helpen? Laat hem zelf hulp zoeken en probeer hem te ondersteunen. Je bent geen hulpverlener en ga dat ook niet worden.
Godmother of Radio 49
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
eens met milagro. uitmaken met hem is wellicht een van de betere dingen die je voor hem zou kunnen betekenen, als z'n oogkleppen niet volledig zijn vastgegroeid aan z'n hoofd.
en bij iemand te zijn met als doel hebben die persoon te veranderen naar een non-blower, dat is gewoon geen gezonde grond voor relaties, ookal doe je het uit nog zoveel liefde.
en bij iemand te zijn met als doel hebben die persoon te veranderen naar een non-blower, dat is gewoon geen gezonde grond voor relaties, ookal doe je het uit nog zoveel liefde.
1. Na vier weken iemand proberen te 'redden' is nogal, eh, vreemd.
2. Als hij had willen stoppen, was 'ie al gestopt. Hij is niet gestopt, blijkbaar vindt 'ie het wel op een bepaald niveau wel best zo.
Milagro heeft het al afdoende uitgelegd. Weggaan en als hij voor je wil vechten komt ie clean bij je terug. Als ie op deze manier niet stopt, zal hij ook niet voor je gaan stoppen op de 'zachte heelmeester-methode'.
2. Als hij had willen stoppen, was 'ie al gestopt. Hij is niet gestopt, blijkbaar vindt 'ie het wel op een bepaald niveau wel best zo.
Milagro heeft het al afdoende uitgelegd. Weggaan en als hij voor je wil vechten komt ie clean bij je terug. Als ie op deze manier niet stopt, zal hij ook niet voor je gaan stoppen op de 'zachte heelmeester-methode'.
Anatidaephobia
The fear that somewhere, somehow, a duck is watching you.
The fear that somewhere, somehow, a duck is watching you.
Dus je kent hem vier weken (tijdsbestek zegt niets in een relatie. Je kan hem iedere dag vier weken lang zien of alleen in de weekenden ), je noemt hem al je vriend en liefde op het eerste gezicht.
Een relatie ga je aan om je eigen geluk uit te breiden. Hij is het niet en zal het voorlopig ook niet worden. Jij bent gelukkig en zoekt meer en blijkbaar loop je tegen de verkeerde aan.
Bereid je voor op een lange reis als je met hem verder wil gaan. Een reis met veel tegenslagen waar je voor jezelf op moet komen én voor hem. Hij zal dit niet doen.
Of kies voor jezelf en neem flink wat afstand van hem. Jij zult er op langere termijn gelukkiger van worden.....
Een relatie ga je aan om je eigen geluk uit te breiden. Hij is het niet en zal het voorlopig ook niet worden. Jij bent gelukkig en zoekt meer en blijkbaar loop je tegen de verkeerde aan.
Bereid je voor op een lange reis als je met hem verder wil gaan. Een reis met veel tegenslagen waar je voor jezelf op moet komen én voor hem. Hij zal dit niet doen.
Of kies voor jezelf en neem flink wat afstand van hem. Jij zult er op langere termijn gelukkiger van worden.....
De tt is: lichte depressie.
Als je 5 jaar stelselmatig blowt om je problemen te vergeten en het dagelijkse leven niet onder ogen wilt zien, zou ik niet meer spreken van een lichte depressie.
Als je 5 jaar stelselmatig blowt om je problemen te vergeten en het dagelijkse leven niet onder ogen wilt zien, zou ik niet meer spreken van een lichte depressie.
kom gewoon eens een bakkie doen, zie je me nog beterquote:Op woensdag 27 juni 2007 09:33 schreef BrokenToe het volgende:
[..]
Je bent altijd zo lekker nuchter he jammer dat je je nooit meer vertoond in B&H
wat releaze zegt idd, dit riekt ook naar het Florence Nightingale syndroom.
iemand koud 4 weken kennen en van meet af te maken hebben met een patient, die je wil redden... niet goed , wegwezen.
je kunt er als vriend op afstand nog voor hem zijn eventueel, maar niet als liefdespartner in deze context, patient -hulpverlener.
lijkt wel heel sociaal , barmhartig en liefdevol, maar is toch vaak ergens vooral een eigen behoefte, waar je alleen maar bij inschiet op den duur, op alle vlakken, en hij ook.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Cream, no sugar. Doe je dan ook weer dat spannende tijgerdingetje aan?quote:Op woensdag 27 juni 2007 09:45 schreef milagro het volgende:
[..]
kom gewoon eens een bakkie doen, zie je me nog beter
[wat ........ ook.]
According to a new survey, women say they feel more comfortable undressing in front of men than they do undressing in front of other women. They say that women are too judgmental, where, of course, men are just grateful.
'nuff said.quote:Op woensdag 27 juni 2007 09:45 schreef milagro het volgende:
[..]
kom gewoon eens een bakkie doen, zie je me nog beter
wat releaze zegt idd, dit riekt ook naar het Florence Nightingale syndroom.
iemand koud 4 weken kennen en van meet af te maken hebben met een patient, die je wil redden... niet goed , wegwezen.
je kunt er als vriend op afstand nog voor hem zijn eventueel, maar niet als liefdespartner in deze context, patient -hulpverlener.
lijkt wel heel sociaal , barmhartig en liefdevol, maar is toch vaak ergens vooral een eigen behoefte, waar je alleen maar bij inschiet op den duur, op alle vlakken, en hij ook.
Niet om heel vervelend over te komen hoor; maar hoe verifiërbaar zijn die periodes dat hij alleen wil zijn? Ken namelijk een soort gelijk verhaal waarbij die jongen die periodes bedacht zodat ie vreemd kon gaan...
"When I get sad, I stop being sad and be awesome instead. True story"
Bedankt voor jullie reacties.
Om even op de laatste post te reageren, hij is heel trouw en als ik hem toch kan bereiken (via telefoon) tijdens een periode waarin hij zich niet goed voelt, is hij altijd gewoon thuis en is er niemand anders bij hem.
Ik weet dat vier weken niet lang is en ook niet voldoende om iemand te leren kennen, maar ik voel me supergoed als ik bij hem ben en ik heb een natuurlijke neiging om iemand niet zomaar op te geven alleen maar omdat hij problemen heeft. Ik zal hem dus zeker niet verlaten.
Al met al is zijn gedrag naar mij toe altijd heel lief, ook al vertelt hij me het meteen als hij zich niet goed voelt en liever alleen wil zijn. Waar ik het vooral moeilijk mee heb, is dat hij zich zo afsluit wanneer hij alleen is en zich niet goed voelt. Dan wil hij ook niemand over de vloer hebben.
Kan ik hem op zo'n moment dan beter met rust laten, of moet ik juist naar hem toe gaan en erover praten?
en btw seks helpt wel idd...
Om even op de laatste post te reageren, hij is heel trouw en als ik hem toch kan bereiken (via telefoon) tijdens een periode waarin hij zich niet goed voelt, is hij altijd gewoon thuis en is er niemand anders bij hem.
Ik weet dat vier weken niet lang is en ook niet voldoende om iemand te leren kennen, maar ik voel me supergoed als ik bij hem ben en ik heb een natuurlijke neiging om iemand niet zomaar op te geven alleen maar omdat hij problemen heeft. Ik zal hem dus zeker niet verlaten.
Al met al is zijn gedrag naar mij toe altijd heel lief, ook al vertelt hij me het meteen als hij zich niet goed voelt en liever alleen wil zijn. Waar ik het vooral moeilijk mee heb, is dat hij zich zo afsluit wanneer hij alleen is en zich niet goed voelt. Dan wil hij ook niemand over de vloer hebben.
Kan ik hem op zo'n moment dan beter met rust laten, of moet ik juist naar hem toe gaan en erover praten?
en btw seks helpt wel idd...
je doet net alsof het een relatie van jaren is, waarbij de andere partij dus een zeker krediet al heeft bij je.quote:Op woensdag 27 juni 2007 10:26 schreef frien het volgende:
Bedankt voor jullie reacties.
Om even op de laatste post te reageren, hij is heel trouw en als ik hem toch kan bereiken (via telefoon) tijdens een periode waarin hij zich niet goed voelt, is hij altijd gewoon thuis en is er niemand anders bij hem.
Ik weet dat vier weken niet lang is en ook niet voldoende om iemand te leren kennen, maar ik voel me supergoed als ik bij hem ben en ik heb een natuurlijke neiging om iemand niet zomaar op te geven alleen maar omdat hij problemen heeft. Ik zal hem dus zeker niet verlaten.
Al met al is zijn gedrag naar mij toe altijd heel lief, ook al vertelt hij me het meteen als hij zich niet goed voelt en liever alleen wil zijn. Waar ik het vooral moeilijk mee heb, is dat hij zich zo afsluit wanneer hij alleen is en zich niet goed voelt. Dan wil hij ook niemand over de vloer hebben.
Kan ik hem op zo'n moment dan beter met rust laten, of moet ik juist naar hem toe gaan en erover praten?
en btw seks helpt wel idd...
deze knul ken je net, in 4 weken bouw je geen krediet genoeg op om je leven zo in dienst te zetten van zijn "genezing" .
als dat je karakter is, dan moet je beter de verpleging in gaan.
binnen een relatie moet er geen sprake zijn van een "roeping" ... zeker niet als je iemand niet echt kent nog.
"ja, maar hij is superlief" .... ik weet niet hoe oud je bent, maar dat is pubertaal en een puberargument.
het gaat er niet om of hij superlief is, het gaat erom waar je hem mee helpt, en dat doe je niet door hem superlief te vinden.
er is professionele hulp aanwezig in dit land, mensen die GEEN emotionele band hebben en dus adequat kunnen handelen.
dat kun je niet als je emotioneel betrokken bent, je kunt geen afstand houden en zal onhebbelijk gedrag altijd relativeren met "ja, maar hij is meestal superlief, hoor".
je bent zijn moeder niet, je bent zijn verpleegster niet, je bent zijn therapeut niet, je bent zijn partner sinds jaren niet.
je kent hem net, 4 weken , een periode die vol moet zitten van spanning, vlinders. lol , verlangen, onbevangenheid, niet vol met problemen, op tenen lopen, op eieren lopen, gebruiksaanwijzingen en gedoe.
maar goed, hij is superlief en jij bent een geboren helper en denkt dat "niet zomaar weglopen voor problemen" in dit geval een pré is, dan kunnen we lullen als brugman, je gaat niet luisteren (en verwachtte ik ook niet, hoor), dus het enige wat we kunnen doen dan is je succes wensen.
verder praten loopt alleen maar uit in 'in herhaling vallen'.
dus, succes ermee!
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Precies. In die vier weken ziet ze hem als haar levenspartner.quote:Op woensdag 27 juni 2007 10:40 schreef milagro het volgende:
[..]
je doet net alsof het een relatie van jaren is, waarbij de andere partij dus een zeker krediet al heeft bij je.
deze knul ken je net, in 4 weken bouw je geen krediet genoeg op om je leven zo in dienst te zetten van zijn "genezing" .
als dat je karakter is, dan moet je beter de verpleging in gaan.
binnen een relatie moet er geen sprake zijn van een "roeping" ... zeker niet als je iemand niet echt kent nog.
"ja, maar hij is superlief" .... ik weet niet hoe oud je bent, maar dat is pubertaal en een puberargument.
het gaat er niet om of hij superlief is, het gaat erom waar je hem mee helpt, en dat doe je niet door hem superlief te vinden.
er is professionele hulp aanwezig in dit land, mensen die GEEN emotionele band hebben en dus adequat kunnen handelen.
dat kun je niet als je emotioneel betrokken bent, je kunt geen afstand houden en zal onhebbelijk gedrag altijd relativeren met "ja, maar hij is meestal superlief, hoor".
je bent zijn moeder niet, je bent zijn verpleegster niet, je bent zijn therapeut niet, je bent zijn partner sinds jaren niet.
je kent hem net, 4 weken , een periode die vol moet zitten van spanning, vlinders. lol , verlangen, onbevangenheid, niet vol met problemen, op tenen lopen, op eieren lopen, gebruiksaanwijzingen en gedoe.
maar goed, hij is superlief en jij bent een geboren helper en denkt dat "niet zomaar weglopen voor problemen" in dit geval een pré is, dan kunnen we lullen als brugman, je gaat niet luisteren (en verwachtte ik ook niet, hoor), dus het enige wat we kunnen doen dan is je succes wensen.
verder praten loopt alleen maar uit in 'in herhaling vallen'.
dus, succes ermee!
Nogmaals, een relatie heb je om je eigen geluk uit te breiden. Wanneer je niet gelukkig bent, zal een partner je niet veel gelukkiger kunnen maken. En dat is bij hem het geval.
Zoals Milagro zegt: Gezien je laatste reactie ben ik bang dat verdere tips / opvattingen etc je weinig zal doen veranderen.
Suc6 verder
Jawel hoor. Ik ben in de tijd dat ik mijn ex leerde kennen van [gestopt met studie, 14 uur per dag slaap, wekenlang niet buiten komen] naar [cum laude studie afgerond, bovengemiddelde hoeveelheden geluk, met redelijke frequentie bijwonen van sociale gelegenheden] gegaan. Dat duurde in totaal wel twee jaar, maar ik kan gerust stellen dat het haar verdienste is dat het op het moment (vier jaar na onze kennismaking) goed met me gaat.quote:Op woensdag 27 juni 2007 10:52 schreef Devlinsect het volgende:
[..]
Wanneer je niet gelukkig bent, zal een partner je niet veel gelukkiger kunnen maken.
Alleen jammer dat ze niet van de opgewekte en ambitieuze versie van me hield, daar die haar met verminderde wanhoop liefhad.
Schoenentellend ziekpubliek.
Leuk dat het leuk gaat tussen hem en jou.
Maar die 'issues' moet je niet te licht nemen.
Niet dat hij er niet overheen kan komen.
Maar wel dat hij jullie relatie als therapie kan gebruiken. Dat is een val en het is uiterst slecht voor een relatie. Het kost je veel tijd en veel ellende.
Het klinkt allemaal superromantisch.. .er 'voor elkaar zijn' enzo. Maar je wilt zijn vriendin zijn en leuke dingen doen.
Je wilt geen therapeut zijn.
Je kunt prima iets met hem beginnen. Maar ik zou je aanraden hem naar therapie te sturen (met zachte hand of harde dwang), zodat je therapie heel goed kunt scheiden van je relatie.
Maar die 'issues' moet je niet te licht nemen.
Niet dat hij er niet overheen kan komen.
Maar wel dat hij jullie relatie als therapie kan gebruiken. Dat is een val en het is uiterst slecht voor een relatie. Het kost je veel tijd en veel ellende.
Het klinkt allemaal superromantisch.. .er 'voor elkaar zijn' enzo. Maar je wilt zijn vriendin zijn en leuke dingen doen.
Je wilt geen therapeut zijn.
Je kunt prima iets met hem beginnen. Maar ik zou je aanraden hem naar therapie te sturen (met zachte hand of harde dwang), zodat je therapie heel goed kunt scheiden van je relatie.
|
|
