EU Grondwet topic

quote:

Handig dat Polen lastpakken zijn
Achtergrond Van onze correspondent Bert Lanting

BRUSSEL - Laat de naam van de Poolse president en premier – de tweeling Kaczynski – vallen en er verschijnt een brede glimlach op het gezicht van Nederlandse diplomaten in Brussel. En zij zijn niet de enigen die af en toe dankbaar zijn dat de Poolse president Lech en zijn broer Jaroslaw, de premier, zo luidkeels van zich laten horen aan de vooravond van de Europese top over de Grondwet.

Natuurlijk zouden ze het jammer vinden als Polen de top aan de grond zou laten lopen uit onvrede over de stemverdeling in het verdrag, maar voor de andere landen die op de top wat te eisen hebben, is het natuurlijk wel handig dat er een land is dat zich nog veel lastiger opstelt.

Uit alles blijkt dat Duitse diplomaten zich inderdaad flink zorgen maken over de opstelling van de Polen, die vinden dat hun land veel te weinig stemgewicht heeft, zeker ten opzichte van Duitsland.

Polen krijgt alleen steun van Tsjechië voor zijn eis dat er een nieuwe formule voor het berekenen van de stemverhouding moet komen (de vierkantswortel van het aantal inwoners). Maar anders dan premier Kaczynski (‘de vierkantswortel of de dood!’) is zijn Tsjechische collega Topolanek, niet bereid om zijn leven op te offeren voor dit ideaal.

De Duitse bondskanselier Merkel, die als EU-voorzitter de touwtjes in handen heeft op de top, probeert nu naarstig een cadeautje te verzinnen waarmee de Polen tevreden kunnen worden gesteld. Een mogelijkheid is de nieuwe stemverdeling later te laten ingaan. Er wordt ook gespeeld met het idee een minimum in te voeren voor het aantal landen dat samen een wetsvoorstel in de EU kan tegenhouden. Op die manier zouden de grote landen, Duitsland voorop, iets van hun dominante positie verliezen.

Tot voor kort gold Nederland, als een van de nee-zeggers tegen de Grondwet, in Brussel als heel lastige klant, maar het lijkt erop dat Duitsland Den Haag nu niet meer als een serieuze bedreiging voor het welslagen van de top ziet. Nederland heeft al zijn zin gekregen heeft als het gaat om het slopen van de constitutionele façade van het nieuwe verdrag: in plaats van een Grondwet wordt het een wijzigingsverdrag zonder staatssymbolen als een vlag en een volkslied.

Wat de andere Nederlandse eisen betreft, valt nog te bezien hoeveel er voor het kabinet uit zal rollen. Om de positie van de lidstaten ten opzichte van Brussel te versterken wil het kabinet een ‘rode kaart’-procedure, die erop neerkomt dat een meerderheid van de nationale parlementen een wetsvoorstel van de Europese Commissie kan afschieten. Duitsland wil niet verder gaan dan de afgesproken ‘gele kaart’-procedure (nog eens bekijken als eenderde van de nationale parlementen bezwaar heeft) een beetje op te tuigen.

Ook het Nederlandse voorstel om de zogenoemde Kopenhagen-criteria voor de toelating van nieuwe EU-leden in het verdrag op te nemen, heeft weinig kans. Het kabinet wil daarmee de toelatingseisen extra nadruk geven – een van de criteria is dat niet alleen het kandidaat-lid zelf, maar ook de EU klaar moet zijn voor de uitbreiding.

Vooral Groot-Brittannië, dat erop gebrand is Turkije de EU binnen te halen, is daartegen. Maar ook de meeste andere landen voelen er niets voor. Hun bezwaar is dat het al dan niet toelaten van nieuwe landen uiteindelijk een politiek besluit is. Als je de criteria in het verdrag zet, bestaat het gevaar dat iedereen naar het Hof van Justitie loopt om zijn gelijk te krijgen, betogen zij.

Opvallend is dat zelfs de Franse president Sarkozy, toch een verklaard tegenstander van de toetreding van Turkije, Nederland op dit punt geen steun biedt. Met het oog op het Franse nee tegen de Grondwet wil ook Sarkozy van het grondwettelijke karakter van het verdrag af, maar verder is Frankrijk niet echt een bondgenoot waarop Nederland tijdens de top kan rekenen.

‘Sarkozy heeft veel in het vage gelaten, zodat hij veel bewegingsruimte heeft’, constateerde staatssecretaris voor Europese Zaken Timmermans afgelopen weekeinde nog. Daarbij komt dat de pas gekozen Sarkozy ook niet bang hoeft te zijn voor een nieuw referendum.

Hét grote probleem op de top wordt Groot-Brittannië, vrezen Duitse diplomaten. Premier Blair wil keiharde garanties dat de EU geen greep krijgt op het Britse rechtsysteem, het sociale stelsel en de belastingen, ook niet via de achterdeur. De Britse zorgen op het terrein van justitie vallen waarschijnlijk af te kopen met een opt-out, een uitzonderingspositie voor Groot-Brittannië. Maar op andere punten wordt het veel moeilijker.

Zo wil Londen niet dat de EU rechtspersoonlijkheid krijgt, zodat het als één geheel kan meedoen bij internationale instellingen. Ook wil Londen de voorgestelde Europese minister van Buitenlandse Zaken niet alleen zijn titel, maar ook een deel van zijn bevoegdheden afnemen. Voor Nederland is dat niet ongunstig, maar voor de ‘Vrienden van de Grondwet’– de achttien landen die al hebben geratificeerd – is dat volstrekt onverteerbaar.

quote:

Op donderdag 21 juni 2007 10:51 schreef Harry4 het volgende:

[..]

Tja, die Britten blijven lastig, zolang ze daar nog links blijven rijden in in Inches meten.

quote:

Op donderdag 21 juni 2007 11:35 schreef Napalm het volgende:

[..]

ik voorspel de volgende kreten:
"het is geen grondwet maar een klein verdrag"
"dit is het maximale resultaat"
"15 miljoen mensen " een paar miljoen tegenstemmers mogen niet een heel continent gijzelen omdat ze niet alle EU-zegeningen begrijpen"
"anders gaat het licht uit"
"anders komt er oorlog"

quote:

Op donderdag 21 juni 2007 12:06 schreef ijsbrekertje het volgende:

[..]

Waarom is het zo essentieel dat Nederland een Eurocommissaris levert? Zouden de Nederlandse belangen echt zo geschaad worden als er iemand anders op de plaats van Neelie Kroes zou zitten?

Ik vind dat niet zo'n probleem eigenlijk. Het Europees parlement is er voor de vertegenwoordiging van de bevolking, de Europese Commissie moet vooral efficient besturen. En als dat beter gaat met iets minder dan 27 commissarissen, dan lijkt me dat alleen maar een vooruitgang.

quote:

Overleg over EU-verdrag naar slotfase
BRUSSEL (ANP) - Regeringsleiders van de 27 EU-landen komen donderdagmiddag in Brussel bijeen om te sleutelen aan het afgewezen ontwerp voor een Europese grondwet.
Premier Balkenende begint de dag met een Benelux-ontbijt, met zijn collega's van België en Luxemburg. In de middag bezoekt hij een bijeenkomst van christendemocratische politici. Daarna begint het finale overleg.

De Duitse bondskanselier Angela Merkel, die de vergadering voorzit, heeft het aangepaste ontwerp al min of meer rond. Op verzoek van Nederland worden Europese vlag, volkslied en grondrechten niet meer apart vermeld in de tekst. De grondwet moet ook voortaan weer verdrag heten, zo eisten ook Frankrijk en Engeland. Polen dreigde lang met een veto over de stemmenweging, maar krabbelde woensdag terug.

Zeker is dat de EU door het aangepaste verdrag een president krijgt, landen vetorechten inleveren, het Europees Parlement over meer besluiten meebeslist en dat landen soms geen commissaris mogen leveren. Dit moet het de EU makkelijker maken om besluiten te nemen.

quote:

EU-verdrag: de belangrijkste veranderingen
BRUSSEL (ANP) - Het nieuwe EU-verdrag, tot voor kort grondwet geheten, moet de Europese Unie soepeler laten functioneren en democratischer maken. De belangrijkste onomstreden punten zijn:
VETO: landen leveren hun vetorechten in op vele terreinen. Beslissen bij meerderheid wordt de normale methode. Alleen voor de EU-begroting, delen van justitie, buitenlands beleid en belastingzaken blijft een vetorecht bestaan.

EUROPEES PARLEMENT: Het parlement mag gaan meebeslissen op meer terreinen, zoals justitie en landbouw. Nu mag het parlement daarover alleen adviseren. Het parlement, met maximaal 750 leden, blijft zowel in Brussel als Straatsburg vergaderen.

EUROPESE COMMISSIE: Landen verliezen het recht op een vaste commissaris, zoals voor Nederland nu Neelie Kroes. De commissie zou te groot worden met het groeiend aantal lidstaten. Na 2014 moeten landen soms een zittingsperiode overslaan.

EU-VOORZITTER: Een land leidt niet langer zes maanden alle vergaderingen van ministers. Groepjes van telkens drie lidstaten gaan deze voorzitterschappen onderling regelen.

BURGERS: Burgers of actiegroepen die een miljoen handtekeningen verzamelen kunnen de Europese Commissie vragen om wetsvoorstellen te doen.

NATIONALE PARLEMENTEN: Een groep van een derde van alle nationale parlementen in de EU kan de Europese Commissie vragen een wetsvoorstel te heroverwegen. Dat hoeft niet per se te leiden tot een nieuw wetsvoorstel.

AMBASSADES: De EU-landen willen meer als eenheid optreden buiten de EU-grenzen. Landen zullen hun ambassades daarom meer op elkaar afstemmen. Zo verschijnen er echte EU-ambassades in bepaalde landen.

DEFENSIE: De lidstaten willen meer samenwerken op defensiegebied, bijvoorbeeld door gezamenlijk materieel te kopen.