[Geestelijk] Plasangst

Als hij de oplossing heb, ben ik hem eeuwig dankbaar. Dat van dat herinneren en met kleur en zonder kleur klopt wel trouwens.

http://plasangst.blogspot(...)we-samen-wel-op.html

Ga die blog ff in de gaten houden. Zag hem op nujij.
Hier effe een stukkie trouwens, hij heeft ook al meer uitleg zie ik nu:

Wat is nu de truc?
Zoals je in het vorige topic hebt kunnen lezen zit er een groot verschil tussen het in gedachten terug gaan naar een veilige sitauatie (zonder plasangst) en het teruggaan naar een onveilige situatie (toilet drukke kroeg). De veilige situatie heeft in je gedachten kleur, beweging, diepte, helderheid terwijl de onveilige situatie donker, troeble, en bijna kleur- en bewegingsloos is. En hoe komt dit nu hoor ik je vragen? Wel, mogelijk ben je ergens in het verleden gestoord bij het plassen. Iemand liet je schrikken, het lukte een keer niet, je was boos of had een andere vervelende emotie. In gedachten is die sitatie toen donkerder en minder helder geworden (minder levend!!!) waardoor de ellende is begonnen. De truc is nu om die sitatie in je geheugen aan te gaan passen. Als je het voor elkaar hebt dat je in gedachten naar een moeilijk plasmoment terug kunt gaan en de herinnering is levend, vol kleur, beweging, diepte en helderheid dan zul je niet weten wat je meemaakt. De kramp blijft weg, er is geen angst en je voelt je vol vertrouwen. Je herinnering is dan namelijk het zelfde als de werkelijkheid. Die heeft immers ook kleur, beweging, leven, diepte etc. In het volgende topic gaan we beginnen met de verschillende stappen die je zullen helpen om de herinneringen "goed te zetten"

[ Bericht 66% gewijzigd door webtv op 15-09-2008 16:44:50 ]

Grappig zo'n schop Ik heb er in ieder geval weinig last meer van, terwijl ik tot 2 jaar geleden het echt niet kon

quote:

Op maandag 15 september 2008 17:09 schreef Haushofer het volgende:
Grappig zo'n schop Ik heb er in ieder geval weinig last meer van, terwijl ik tot 2 jaar geleden het echt niet kon

Hoe ben jij eraf gekomen dan?

ik kan ook niet pissen als er mensen achter me staan te wachten

quote:

Op maandag 15 september 2008 17:16 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Hoe ben jij eraf gekomen dan?

Ja, da's een goeie. Weet ik eigenlijk niet. Kwestie van oefenen Ik zoek ze nu ook vaak bewust op, terwijl ik normaal (bv in kroegen of bioscopen ) altijd normale toiletten nam. 't Is een kwestie van gewenning, denk ik.

Ik heb het ook een klein beetje, maar niet heel erg gelukkig. Wat mij vaak helpt is aan iets totaal anders denken dan het plassen. Soms sta klaar om te pissen, en dan komt het niet zo snel en dan denk ik b.v. van oh morgen moet ik nog naar de supermarkt en dan moet ik nog dit kopen en dat kopen. Dan ben je ergens anders over aan het nadenken en dan lukt het plassen opeens wel. Beetje raar misschien maar het werkt bij mij goed.

Vrij in het begin van de film Fight Club wil Bratt Pitt in de soep pissen in een restaurant, maar dat lukt niet goed omdat er iemand bij staat. Dat vond ik wel fijn om te zien toen, ben het wel vaker in films tegengekomen trouwens. Dus zo uniek is het niet.

Hoe kom je er nu vanaf
Heb je de oefeningen uit het eerste topic van deze site gedaan? Heb je ervaren dat wanneer je in gedachten terug gaat naar zo'n plasangst moment je ook angstig wordt? Als ik dit deed dan voelde ik een deel rond mijn kruis verkrampen. Een vervelend gevoel! Zeker met de wetenschap en frustratie van het niet lekker uit kunnen gaan met andere mensen zonder dit probleem. Een daagje op pad met collega's geeft een vervelende bijsmaak als iedereen langs de kant van de weg staat te plassen en jij zoekt naar een besloten hokje. Bij mij is de plasnangst nu al zo'n 60% minder en het wordt iedere week beter. En meer dan 15 minuten per dag besteed ik er niet aan. Sterker nog, totaal ben ik er nog geen 3 uur mee bezig geweest.

Meer hier.

heb t ook wel eens, onder druk pissen vind volgens mij niemand makkelijker.

Ik neem ook altijd rustig de tijd.

En weer een nieuwe oefening op plasangst.blogspot.com

Hallo daar zijn we weer! Het heeft even geduurd omdat ik het wat druk heb gehad maar hier is deel 3 van de oefeningen om plasangst weg te krijgen. Doe vooral ook de eerdere oefeningen aangezien ze allemaal verband houden met elkaar. Ok, we gaan weer in gedachten terug naar een moment waar er veel plasangst was. Dat kan in een kroeg zijn geweest of in de biosscoop etc. Het beste kun je deze oefening op het toilet doen in de houding zoals je in een openbaar toilet ook zou staan (mannen) of zitten(vrouwen). En nu heb ik een leuke vraag voor je... Wat zit er achter de muur van het toilet? 5 meter verder, 10 meter verder? 100 meter verder? Is het vaag, is het zwart en onduidelijk? Deze oefening maakt de eerdere oefeningen 3-dimensionaal. De echte wereld is immers 3-dimensionaal en onbewust vullen je hersens in wat daar zit.

Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar 1 ding:

Als je plasangst hebt, en je bent straalbezopen, kun je dan ook niet plassen?

Het valt me ook op dat het meestal mannen zijn die plasangst hebben... Of heb ik dat mis?

Kun je niet gewoon eens 1 of 2 vrije dagen ergens gewoon op een openbaar toilet ergens gaan zitten, wennen aan de situatie, zonder dat je weg moet? Dus ook niet hoeven plassen van jezelf, gewoon een goed boek mee, op een gegeven moment zal je misschien toch weleens wat laten lopen dan? Jezelf conditioneren, laten wennen aan de situatie, zonder te hoeven 'presteren' van jezelf?

Edit: en een sixpack bier mee!

Hallo,

Ik weet niet zeker als ik hetzelfde probleem heb, maarja.
Zittend plassen kan ik zonder moeite overal. Thuis, in de kroeg, bij vrienden ect.
Alleen staand plassen lukt me op een of andere manier niet. Ik moet me heel erg concentreren en voortdurend persen en als ik dan geluid hoor, gaat m'n blaas op slot en lukt het niet.
Iemand enig idee waarom het zittend wel lukt en staand niet?

En om de hoelang moeten jullie plassen? Vroeger kon ik makkelijk 9 uur lang uithouden, maar sinds m'n 18e moet ik om de 3-4 uur plassen. Zelfs als ik helemaal niks drink, krijg ik na 3-4 uur die pijnlijke druk op m'n blaas.

Beste allemaal,

Ik hoop dat er nog mensen komen om deze topic te lezen.
Ten eerste wil ik zeggen dat plasangst te verhelpen is, het zit namelijk in je onderbewustzijn.
Je kunt er zelf niets aan doen! Positief denken helpt amper. Bijvoorbeeld denken dat het wel meevalt, of je proberen te ontspannen terwijl de boel op slot zit.

Er is een oplossing! ik ben zelf namelijk wel geholpen.

Groeten Baxter.

Wat een nuttige kick zeg Zeggen dat er een oplossing is en die dan niet geven. Sadist

quote:

Op zaterdag 6 februari 2010 23:07 schreef zoeperzazke het volgende:
Wat een nuttige kick zeg Zeggen dat er een oplossing is en die dan niet geven. Sadist

Klinkt meer als verkapte reclame...

quote:

Op zondag 7 februari 2010 08:23 schreef staticdata het volgende:

[..]

Klinkt meer als verkapte reclame...

... voor psychodynamische therapie.
"Het zit in je onderbewuste"

Cognitieve Gedragstherapie (preferably met exposure) ftw

Hij is zelf 'geholpen'

Ik heb er trouwens nauwelijks last meer van. Gewoon schijt aan hebben is de oplossing

Dit is een verlegen blaas in het extreem!

Ik zie mensen reageren met:
"als ik gedronken heb, heb ik er schijt aan, heb ik geen angst meer en plas ik gewoon"

Ik kan zelf overal gewoon naar de WC. Ook in de cafe's waar geen afscheiding is tussen de toiletten. Alleen het gaat fout ZODRA ik gedronken heb. Door de alcohol kan ik me minder goed concentreren op het plassen en lukt het me niet goed meer.

Las laatst de Quest, en daar werden een aantal pagina's over dit onderwerp aan geschreven Kwam erop neer, dat je spier, waarmee je je "plasbuis" ontspant, gewoon aangespannen blijft door inderdaad een mentale blokkade. Weet alleen niet meer van welke maand deze Quest was. Geloof dat één op de 8 mannen het hebben.

Heb het zelf ook gehad maar niet zo erg: ik kon bijv. niet op het urinoir in een openbare ruimte plassen als er mensen naast me stonden, dus ik ging standaard het wc hokje in Dit is over gegaan nadat ik een vriendin kreeg. Waarschijnlijk werd ik daardoor zelfverzekerder ofzo

-edit- en nu normaal

[ Bericht 93% gewijzigd door Re op 12-02-2010 09:21:52 ]

ik heb hier ook last van. Het is een sociale fobie. Ik ga al jaren niet meer uit hierdoor omdat ik gewoon absoluut niet kan bij urinoirs in bijzijn van andere mensen. Ik kon ongeveer 6 jaar teug ook niet in een zgn stall (hokje)!

Toen heb ik op de grootste paruresis website gelezen dat de spier die gespannen is je kunt laten ontspannen door gewoon je adem in te houden tot ie ontspant.. Sindsdien ben ik wel weer normaal naar uni en vakantie kunnen gaan etc dus daar was ik wel blij mee.

Ik vind het nog steeds moeilijk om bv lange autoritten te maken.. altijd weer die spanning als ik naar het toilet moet. Ik ga overigens nog steeds niet uit en dat vind ik wel heel erg..

Ik ga wel zeker een x zo een meeting bezoeken die er veel worden gehouden in het buitenland met info hierover, maar ook zelfs met zgn oefenbuddies... Dit klinkt natuurlijk enorm lame, maar dit is wel voor zover ik weet de enige oplossing: oefenen met lotgenoten...

Ook heeft het met zelfvertrouwen te maken..

Ik kan iedereen aanraden om zsm actie te ondernemen als je sociale leven hieronder lijdt. Ik heb dit jarenlang niet gedaan en nog steeds niet (ivm agorafobie) en bij mij (en dit is ook bekend over het algemeen) heeft dit geleid tot meerdere psychische klachten (angstoornis/paniekstoornis)

Dus ik zou zeggen: Ga naar de UK website bv en onderneem actie!

de sleutel tot verbetering is exposure icm evt cognitieve gedragstherapie...

Ik zoek mensen die samen met mij last hebben van dit probleem en ervanaf willen komen door te oefenen..

Ik wil graag bij mij (ik ben een student die een eigen huis heeft) of bij jou thuis oefenen in de hoop dat er verbetering optreedt. We kunnen dan beginnen met makkelijk en dan steeds moeilijker...

Ik zie hier een beetje tegenop omdat ik me ervoor schaam en niemand weet t maar ik wil het probleem wel aanpakken. Ik kan niemand vinden die met me wil oefenen, alleen maar mensen in de UK via het grootste UK paruresis forum kan ik vinden. Dus als iemand interesse heeft zou dat me een vlucht(en) naar UK besparen.

zou je zeggen: zeg het je familie en oefen met hun ofzo maar ja ik schaam me hier dood voor en ben niet echt van plan om dit van de daken te schreeuwen

pm me als je serieuze interesse hebt, ben bereid om te reizen hiervoor (heb een auto)

15 jaar last gehad van dit probleem totdat iemand de oplossing tegen me zei
dus ik hoop,dat ik hiermee anderen kan helpen.

want er is niks vervelenders als je met een stel vrienden naar de kroeg gaat en ze hebben alleen een bak waar je met ze allen in kan plassen en jij kan dat niet. daar word je gek van en kost je vrienden en leuke avonden.

Het probleem is dat je blokkeert want normaal is er niks aan de hand. en je blokkeert om dat je een keer geschrokken ben of dat het heel langzaam kwam en daardoor raak je in paniek dus het is simpelweg gewoon angst.
dit los je op door terwijl je plast, naar boven te kijken en je tong tegen je gehemelte aan te drukken.
doordat je je tong tegen je gehemelte aan drukt, dan aard je beter met de grond.


probeer het maar het werkt!!!!!!

had ik dit maar 15 jaar geleden geweten dan had mijn leven er anders uit gezien

veel succes en ik zie graag reacties

quote:

Op zondag 4 juli 2010 16:08 schreef kevin3 het volgende:
want er is niks vervelenders als je met een stel vrienden naar de kroeg gaat en ze hebben alleen een bak waar je met ze allen in kan plassen en jij kan dat niet. daar word je gek van en kost je vrienden en leuke avonden.

Als dat je vrienden kost... wat voor vrienden zijn dat dan?

quote:

Op zondag 4 juli 2010 17:27 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Als dat je vrienden kost... wat voor vrienden zijn dat dan?

quote:

Op zaterdag 2 juni 2007 19:07 schreef Lucian het volgende:
Ik heb 1 keer 13u mijn plas om moeten houden. Damm dat is vervelend, daar word je lichamelijk gewoon naar van hoor.

als je ervan uit gaat dat woorden soms een diepere lading hebben vind ik het toch wel heel opvallend dat je hier zegt dat je het 'moest' ophouden.
dat is toch wel heel vreemd
je probleem is toch dat je niet KUNT plassen? niet dat je het op moet houden.

Ik heb er ook al jaren last van. Hoe het probleem juist ontstaan is, heb ik nog niet kunnen achterhalen. Wel weet ik dat ik als kind reeds problemen had met het "gaan" op schoolreis. Voordat ik uitging heb ik er verder niet zoveel last van gehad voor zover ik mij herinner. Maar de laatste jaren is het probleem serieus verergert. Een drietal jaar geleden ben ik dan via internet te weten gekomen, door te googelen, dat ik paruresis heb. Voordien herkende ik het probleem niet. Het was een hele opluchting dat ik niet de enige ben. Nu is het de eerste keer dat ik erover praat. Momenteel weet niemand het, zelf niet thuis. Ik schaam er mij erg voor. Mijn vrienden hebben het ondertussen wel al een beetje door, door mijn plasgedrag.

Als ik uitga, ben ik echt van vooraf al bezig met het plassen. Ik ga aleen als het echt dringend is, en ik gebruik nooit pisbakken. Dat lukt gewoon niet, ook al is het hoogstnodig. Het lang ophouden kan soms tot pijnlijke situaties lijden. Ook al is de aandoening lauter geestelijk, het beperkt mij enorm in mijn vrijheid. Ik dacht dat het probleem met de jaren ging beteren. Maar integendeel, het wordt er allee maar erger op.

Morgen vertrek ik voor 2 weken op reis, en ik weet echt niet wat het zal geven. Ik heb al verschillende keren over "breathholding" gelezen, maar is dat niet schadelijk op langere termijn? En is dit echt efficient?

Nu zoek ik eigenlijk mensen (bij voorkeur uit België, maar Nederland is ook okee) die bereid zijn om samen met mij van het probleem verlost te geraken. Wie hierin interesse heeft, mag mij altijd PM'en.

Grtz

quote:

Op vrijdag 9 juli 2010 16:18 schreef corollake het volgende:
Ik heb er ook al jaren last van. Hoe het probleem juist ontstaan is, heb ik nog niet kunnen achterhalen. Wel weet ik dat ik als kind reeds problemen had met het "gaan" op schoolreis. Voordat ik uitging heb ik er verder niet zoveel last van gehad voor zover ik mij herinner. Maar de laatste jaren is het probleem serieus verergert. Een drietal jaar geleden ben ik dan via internet te weten gekomen, door te googelen, dat ik paruresis heb. Voordien herkende ik het probleem niet. Het was een hele opluchting dat ik niet de enige ben. Nu is het de eerste keer dat ik erover praat. Momenteel weet niemand het, zelf niet thuis. Ik schaam er mij erg voor. Mijn vrienden hebben het ondertussen wel al een beetje door, door mijn plasgedrag.

Als ik uitga, ben ik echt van vooraf al bezig met het plassen. Ik ga aleen als het echt dringend is, en ik gebruik nooit pisbakken. Dat lukt gewoon niet, ook al is het hoogstnodig. Het lang ophouden kan soms tot pijnlijke situaties lijden. Ook al is de aandoening lauter geestelijk, het beperkt mij enorm in mijn vrijheid. Ik dacht dat het probleem met de jaren ging beteren. Maar integendeel, het wordt er allee maar erger op.

Morgen vertrek ik voor 2 weken op reis, en ik weet echt niet wat het zal geven. Ik heb al verschillende keren over "breathholding" gelezen, maar is dat niet schadelijk op langere termijn? En is dit echt efficient?

Nu zoek ik eigenlijk mensen (bij voorkeur uit België, maar Nederland is ook okee) die bereid zijn om samen met mij van het probleem verlost te geraken. Wie hierin interesse heeft, mag mij altijd PM'en.

Grtz

Anders maak je er even een wereldprobleem van Het is ook zo verschrikkelijk als je medemensen het weten. Als je nu eerst eens begint met er zelf niet zo'n drama van te maken dan scheelt het al de helft denk ik.

quote:

Op vrijdag 9 juli 2010 16:46 schreef 1299 het volgende:

[..]

Anders maak je er even een wereldprobleem van Het is ook zo verschrikkelijk als je medemensen het weten. Als je nu eerst eens begint met er zelf niet zo'n drama van te maken dan scheelt het al de helft denk ik.

Fijn voor jou dat jij ze geestelijk helemaal op een rijtje hebt, maar ietsjes meer respect voor een serieuze angststoornis is wel op zijn plaats hoor

quote:

Op vrijdag 9 juli 2010 16:54 schreef zoeperzazke het volgende:

[..]

Fijn voor jou dat jij ze geestelijk helemaal op een rijtje hebt, maar ietsjes meer respect voor een serieuze angststoornis is wel op zijn plaats hoor

Haha, het tegendeel is waar, ik heb zelf ook last van angststoornissen (OCD gerelateerd) maar ik probeer toch zeker niet om dat mijn leven te laten beheersen. Ik denk dat het zondermeer helpt om niet jezelf alleen maar zielig te vinden in dit geval. En het kan juist heilzaam zijn om het thuis gewoon bespreekbaar te maken. Het is helemaal niets geks dus waarom zou je er zelfs iets geks van maken?

Ik voel mijzelf niet zielig hierdoor. Ik wil ook niet dat het mijn leven bepaald, net DAAROM wil ik er vanaf. Verder amuseer ik mij zoals iedereen als ik wegga, ik zie het gewoon als een serieuze storing.

quote:

Op zaterdag 10 juli 2010 11:54 schreef Dejannn het volgende:
Ik heb hier dus ook last van gehad, nog beter gezegd, ik ben de TS van dit topic. Inmiddels ben ik grotendeels van de problemen af. Ik denk dat het vooral wat onderliggende redenen had, ik was erg onzeker des tijd, mijn ouders hadden veel ruzie en ik had heel weinig vrijheid, werd continue op alles gecontroleerd door mijn ouders enzo. Inmiddels heb ik veel zelfvertrouwen en ben met allerlei dingen bezig in het leven, langzaam aan werd naar de wc gaan voor mij gewoon iets wat weer nornaal werd. Ga vooral niet obsessief op zoek naar de oplossing zoals ik des tijd deed. Want hoe meer je dat zult doen hoe groter het probleem in je leven wordt.

Ik ben ook nog niet dat ik overal al naar de wc kan, bijv in drukke café's ofzo lukt het mij ook niet, maar wat maakt dat uit? Dan wacht ik even tot het wat rustiger is of pak gewoon een boompje buiten

idd, de truuk is om je jezelf er niet door te laten belemmeren. Ik heb het tegenwoordig ook veel minder maar ik heb er vertrouwen in dat m'n lichaam weet waar die mee bezig is. En als het me een x niet lukt probeer ik het gewoon 4x of ik loop ff naar buiten en pis in een steegje. M'n vrienden weten het ook allemaal. Ik moet dat truukje van naar boven kijken en tegen je huig aan drukken nog eens proberen