Wij zijn vanochtend in het ziekenhuis geweest, over exacte cijfers en kansen is niet gesproken de gyn was bezorgd en die had gisteren gebeld met het diagnostisch centrum die de echo had genomen, blijkbaar kent de echo-dame mijn gyn goed en had hem het verhaal goed door gebrieft.
de precieze kansberekening komt ook ivm bloed pas over 2 weken maar mogelijk gaat mijn bloed voor omdat er dus wat afwijkends is gevonden, maar ik houd maar 2 weken aan.
Gyn heeft ons uitleg gegeven over de 2 verschillende onderzoeken maar ik was er al best over uit en had het gisteren al met manlief besproken dat ik niet meer risico wil als nodig en we gaan dus voor de vruchtwaterpunctie omdat daarbij de kans een stuk minder is op een miskraam, juist ook omdat je dan verder bent in de zwangerschap en ik nog steeds hoop op vals alarm.
De gyn kon zich dat helemaal voorstellen en stelde meteen voor de punctie meteen in te plannen, daar had ik stilletjes al op gehoopt want dan kan ik me daarop voorbereiden en er naar toe leven zo goed en kwaad als dat natuurlijk kan.
De punctie staat gepland voor 1 december om 9.30uur dat is dus nog een eindje weg... maar helaas kon het niet eerder ivm de termijn waarop hij de punctie wil/kan uitvoeren en ik wil perse dat hij dat zelf doet.
Na de punctie moeten we 1 week wachten op de (voorlopige) uitslag en ik meen dat we 2 weken daarna definitief een uitslag krijgen.
Ik hoop echt dat die er is voor de kerst.
Ben na de afspraak naar een vriendin gegaan heb ff lekker zitten janken met haar om de onzekerheid waarin we nu zitten en ben blij dat ik het ff kon "droppen" en delen.
Haar vriend is mijn man's beste vriend en nu kan mijn man ook ergens zijn ei kwijt want ik merk dat hij er ook wel mee zit maar daar mij weer niet mee lastig wil vallen.
Gelukkig zitten we wel prima op een lijn van wat we denken en willen met deze onderzoeken en dat scheelt een hoop gedoe, we vormen iig een team.
EDIT
Ik heb mijn reactie maar even hier neer geplakt, in het Z&G gaat nu de "discussie" wel of niet testen en speel je wel of niet voor god? tja daar zat ik niet om verlegen om dat verhaal en heb er totaal geen zin in om op te reageren.
Dat soort opmerkingen daar kan ik nu ff niets mee aangezien ik uit emotie ga reageren en ik daar weinig voor koop. Een reactie daarop leek hier ook meer op zijn plaats.
Iedereen heeft handig lullen tot ze er zelf voor staan en wanneer doe je het goed en vooral voor wie wel en wie niet.
Ach het zal me eigenlijk worst wezen ook, de enige persoon aan wie ik verantwoording hoef af te leggen dat ben ik zelf zolang ik maar met mezelf kan leven mocht het zover komen.
En wat moet ik met opmerkingen als "met down valt prima te leven" ja maar over welke gradatie van down hebben we het dan, de vrolijke down patient die werkt en in een woongroep leeft, of de down patient die ziekenhuis in ziekenhuis uit gaat vanwege alle hartkwalen enz enz en dat weet je niet van te voren en wat doe ik daarmee mijn dochtertje aan, want ook wij hebben niet het eeuwige leven... leg ik die verantwoordelijkheid dan bij haar?
Ik vind dat er wel erg snel een oordeel geveld word, plus er is nog niets duidelijk wij zullen pas ergens ver in december een uitslag hebben dus het is allemaal speculeren.
Vind overigens best dat de discussie moet kunnen hoor maar doe dat dan ff ergens buiten Z&G om ofzo, zodat ik het niet perse hoef te lezen.