Kattenvraagbaak deel 5

quote:

Op vrijdag 6 juli 2007 12:14 schreef lady-wrb het volgende:

[..]

ah, een echte liefhebberzie ik

Nou, 't is dezelfde methode die ik adviseer, alleen in iets andere bewoordingen. En ik ben een enorme liefhebber.

quote:

Op vrijdag 6 juli 2007 12:14 schreef lady-wrb het volgende:

[..]

ah, een echte liefhebberzie ik

Tsk, wat moet ik dan, met d'r in discussie gaan ? Wie stout is moet voelen. En ik ben heel lief voor mijn beestjes, maar als ze mij pijn doen doe ik ze een beetje pijn terug, dat schrikt af. Ik martel ze niet

quote:

Op vrijdag 6 juli 2007 12:24 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

Tsk, wat moet ik dan, met d'r in discussie gaan ? Wie stout is moet voelen. En ik ben heel lief voor mijn beestjes, maar als ze mij pijn doen doe ik ze een beetje pijn terug, dat schrikt af. Ik martel ze niet

Persoonlijk vind ik het echt niet kunnen. Er zijn zoveel andere manieren om het op te lossen!!

quote:

Op vrijdag 6 juli 2007 13:54 schreef mootie het volgende:

[..]

Persoonlijk vind ik het echt niet kunnen. Er zijn zoveel andere manieren om het op te lossen!!

Kom op zeg. Ik pak d'r in d'r nekvel, zeg op harde toon dat dat niet mag en gooi d'r opzij. Gewoon een meter van me af op de grond. Of heb je nu het idee dat ik als een bezetene tegen die kat loop te krijsen en haar tegen de muur gooi? En dat ik ze opzettelijk loop te knijpen om ze pijn te laten voelen?
In hun nekvel grijpen vinden ze niet fijn nee, maar het is geen pijn-pijn. Ik overdreef het lichtelijk in mijn eerste post.

quote:

Op zondag 8 juli 2007 22:35 schreef Stormqueen het volgende:
Kom op zeg. Ik pak d'r in d'r nekvel, zeg op harde toon dat dat niet mag en gooi d'r opzij. Gewoon een meter van me af op de grond. Of heb je nu het idee dat ik als een bezetene tegen die kat loop te krijsen en haar tegen de muur gooi? En dat ik ze opzettelijk loop te knijpen om ze pijn te laten voelen?
In hun nekvel grijpen vinden ze niet fijn nee, maar het is geen pijn-pijn. Ik overdreef het lichtelijk in mijn eerste post.

Ik gooi die van mij altijd op bed

Ik heb ook een vraagje, btw.
Kimmy heeft de afgelopen week steeds weer de neiging om te gaan graven in het bed
Ze graaft zich een ongeluk. Er zitten al kleine haaltjes in mn lakens.
En als ik een deken over dr heen gooi houd ze op.
Ze heeft het toch niet koud ofzo?

Zo maken poezen hun bed op
Harry is ook een gravert.

quote:

Op maandag 9 juli 2007 07:19 schreef tonja het volgende:
Zo maken poezen hun bed op
Harry is ook een gravert.

Vet lief

* gaat het bed snel opmaken voordat poes komt

Mijn poes komt uit een druk gezinnetje... (kimmy) Ze was een half jaar oud toen we haar kregen... Ze is lief en speels en schattig en wil graag knuffelen enzo, maar ze schrikt onnodig veel Af en toe duikt ze gewoon in mekaar als er iemand voorbij loopt, of als er iets omvalt...
Wij proberen er weinig aandacht aan te schenken om dr zelfvertrouwen een beetje te versterken.
Mijn andere poes die is gewoon de relaxheid zelve...
Toch vraag ik me af of er nog iets anders is wat haar gerust stelt?

_{We zijn al begonnen met jagen in groepsverband Dat schijnt ze ontzettend leuk te vinden.
2 volwassenen en 2 poezen die voor het raam staan te mekkeren als er 2 duiven op het balkon zitten.
jah, i know, call me crazy Maar wij vinden het ook wel grappig Dan gaat ze op dr achterpoten tegen het raam staan en dan probeert zij de duiven weg te jagen. (ondertussen zwaaien wij met onze armen zodat die beesten opvliegen)}

Wie heeft ook zon zenuwelijerig beestje? Misschien iemand tips ?
Volgens mij is ze bang dat ik dr alleen laat, want iedere keer als ik opsta, staat zij ook op en loopt trouw mee... Naar de wc, naar de douche, of wat dan ook. Vind het ook schattig dus knuffel dr vaak
Maar toch wel raar gedrag... Ik weet waar ze vandaan komt en ik denk eigenlijk dat het kindje een boel met poes heeft uitgespookt, toen ze daar woonde...

Foto's van de poes in kwestie (ook wel pieieieieiep genoemd vanwege dr gepiep) :

quote:

Op zondag 8 juli 2007 22:35 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

Kom op zeg. Ik pak d'r in d'r nekvel, zeg op harde toon dat dat niet mag en gooi d'r opzij. Gewoon een meter van me af op de grond. Of heb je nu het idee dat ik als een bezetene tegen die kat loop te krijsen en haar tegen de muur gooi? En dat ik ze opzettelijk loop te knijpen om ze pijn te laten voelen?
In hun nekvel grijpen vinden ze niet fijn nee, maar het is geen pijn-pijn. Ik overdreef het lichtelijk in mijn eerste post.

Ik gebruik onze katten wel eens als curlingsteen
Niet luisteren dan maar schuiven en opzouten.

quote:

Op maandag 9 juli 2007 16:45 schreef Juup© het volgende:

[..]

Ik gebruik onze katten wel eens als curlingsteen
Niet luisteren dan maar schuiven en opzouten.

Juh, maar dat schijnt hier dan als dierenmishandeling te worden gezien

quote:

Op maandag 9 juli 2007 16:46 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

Juh, maar dat schijnt hier dan als dierenmishandeling te worden gezien

Boeiend wat een ander er van vindt

Nekvel pakken en harde stem die NEE zegt helpt vaak wel, maar als een van die ratten tussen mijn benen door probeert weg te glippen dan pak ik hem in zijn nekvel en schuif ik hem een aardig eindje de kamer door.

Zachte heelmeesters maken stinkende wonden

quote:

Op maandag 9 juli 2007 16:37 schreef kyraaa het volgende:
Mijn poes komt uit een druk gezinnetje... (kimmy) Ze was een half jaar oud toen we haar kregen...

Mijn Harry is ook een bange poepert. Toen ik hem net had schrok hij altijd vreselijk als ik naar hem toe liep. Als er bezoek was dook hij onder de bank.
Later kwam hij wel tevoorschijn als ik visite had, maar dan moest ik hem eerst roepen.
De volgende fase was dat hij na een tijdje zelf onder de bank uit kwam.
Nu duikt hij niet meer onder de bank als de bel gaat.

Hij is nog steeds best wel schrikkerig, maar niet in vergelijking met toen ik hem net had.
Je kan er weinig aan doen, en wat je beschrijft klinkt prima. Samen spelen is goed, dat schept een band. Vooral niet troosten inderdaad als de kat bang is, want daarmee beloon je het angstige gedrag.

Met de tijd zal het beter gaan vermoed ik.

Oh, en vooral niet de opvoedings methodes die hierboven beschreven worden gebruiken op een angstige kat natuurlijk.
Er zijn poezen die je prima een slinger kan geven, ze zijn echt niet van porselein, maar weet wel bij welke kat je dat doet.

[ Bericht 13% gewijzigd door tonja op 09-07-2007 17:14:30 ]

quote:

Op maandag 9 juli 2007 16:52 schreef tonja het volgende:

[..]

Mijn Harry is ook een bange poepert. Toen ik hem net had schrok hij altijd vreselijk als ik naar hem toe liep. Als er bezoek was dook hij onder de bank.
Later kwam hij wel tevoorschijn als ik visite had, maar dan moest ik hem eerst roepen.
De volgende fase was dat hij na een tijdje zelf onder de bank uit kwam.
Nu duikt hij niet meer onder de bank als de bel gaat.

Hij is nog steeds best wel schrikkerig, maar niet in vergelijking met toen ik hem net had.
Je kan er weinig aan doen, en wat je beschrijft klinkt prima. Samen spelen is goed, dat schept een band. Vooral niet troosten inderdaad als de kat bang is, want daarmee beloon je het angstige gedrag.

Met de tijd zal het beter gaan vermoed ik.

Tnx... Ja, we spelen wat af hier hoor met mijn meisjes
Hoop dat het dan wel slijt ofzo
Beide poezen rennen hier btw weg voor visite... We houden hier van rust, ik schiet zelf nog net niet onder de bank maar dat is dan dat

Ik ben benieuwd wat jullie met het volgende zouden doen:

Vanaf afgelopen december hebben wij een poes in huis, Nikita. Ze is nu ongeveer 7,5 jaar oud en we hebben haar overgenomen van de eerste eigenaren. Toen zij hun eerste kind kregen, plaste Nikita op het kinderspeelgoed en in de wieg. Een hoop gezeik dus...letterlijk en figuurlijk helaas.
Na een half jaar (!!) hield dat op. Ze hebben dus begin december een tweede kindje gekregen en het hele gedoe begon van voren af aan.
Daar hadden hun geen zin meer in, voor de kat is het ook zeker geen pretje. Waarschijnlijk kan ze de drukte niet aan en blijkbaar is ze ook jaloers.
Ze is hier naartoe gekomen met haar krabpaal incl. huisje, krabmat, kattenbak, voer en grid.
De eerste twee weken heeft ze beneden in de kamer gezeten, maar op een gegeven moment begon ze aan de gangdeur te krabbelen. Haar nagels zijn en worden geknipt, zeer weinig schade dus maar wel herrie!
We hebben niet een heel groot huis, dus ik wilde haar meer ruimte geven. Ze mag ook boven, op ons hobbykamertje. Daar hangt een radiatormandje waar ze graag in ligt. Inmiddels hebben we ook een luikje in de gangdeur gemaakt zodat ze altijd bij haar bak en water kan.

Nu hebben we op dit moment het volgende probleem (het loopt al een maand of 3...:( ) :
Ze krabbelt nu aan onze slaapkamerdeur, die 's nachts dicht is. Bij haar vorige baasjes mocht ze op bed slapen, bij ons dus niet.
Maar dat gekrabbel is puur om eten te krijgen. Ze begon hier laatst al mee om half vier!
GVD...het is een heel lief beestje, behalve 's morgens vroeg .
Wij hebben het volgende geprobeerd:
- plantenspuit erop. Deur open, spuiten en deur weer dicht. Hielp na een paar dagen niet meer, mevrouw krabbelt en gaat snel op de trap zitten. Als wij dan richting de trap lopen, rent ze snel naar beneden. Bovendien komt ze na 5 min. gewoon terug en krabbelt ze weer (je blijft dus bezig).
- 's avonds nog wat te eten geven. Maakte totaal niet uit, ze begon niet later met krabbelen.
- de slaapkamerdeur open zetten als ze krabbelt, zijn wij in ieder geval van die herrie af. Dan komt ze na een minuut of 5 op ons bed, gaat ze bovenop m'n vriend zitten die dan niet meer kan slapen.
- 's avonds de kat bezighouden, zodat ze vermoeider in haar mandje gaat liggen. Maakte ook niet uit.

We hebben het nog niet geprobeerd te negeren, het maakt zo'n kloteherrie en daar hebben wij 's morgens vroeg echt geen trek in.
Om haar meer voer te geven is wat mij betreft geen optie, ze hoeft geen dikke kat te worden, ze is nu mooi op gewicht. En het is echt een lieverd, komt bij je op schoot (iedere avond) etc.

Wat moeten we hier nu mee? Vooral het feit dat het 's morgens zo vroeg gebeurd, vinden wij niet grappig. Om zeven uur/half acht staan wij op, dan kan ze meteen eten krijgen maar zij wil dus niet wachten tot die tijd blijkbaar. Hoe gaan wij dit haar leren?

Lastig probleem. Ze hebben een hekel aan aluminiumfolie, misschien een idee om de deur daarmee te beplakken? Geen idee of het helpt hoor, maar ik heb die tip weleens eerder gelezen.

Kun je haar niet 's nachts nog een deur verder 'opsluiten'? Dus in de kamer beneden, in de keuken of in dat hobbykamertje? Uiteraard een kattenbak onder bereik.

Mijn kat zit 's nachts ook in de studeerkamer.

Mijn ervaring is trouwens dat negeren niet helpt. Katten zijn vreselijk hardnekkig.

[ Bericht 18% gewijzigd door Lienekien op 11-07-2007 16:02:49 ]

's Avonds een extra handje voer geven of gewoon in de slaapkamer laten.

Dat van die alufolie kan ik proberen, nog nooit gelezen maar het is het proberen waard.
Een deur verder opsluiten gaat niet helaas. Niet zo'n groot huis en de keuken is open...
De hobbykamer is boven, dus beneden opsluiten zou dan nog beter zijn, maar dan heeft ze haar mandje weer niet...:S
Inderdaad Lienekien, was er al bang voor dat negeren niet helpt....dat ga ik niet volhouden.
Als ik haar in de slaapkamer laat, gaat ze 's morgens rond vijf uur ronddolen en kunnen wij dus niet meer slapen....

Nou, je kan toch beneden ook een mandje neerzetten/neerhangen? De deur naar de kamer kan wel dicht?

Ik heb dat radiatormandje eerst beneden aan de radiator gehad, twee weken lang. Ze ging er niet op liggen....
Op de hobbykamer boven doet ze dat dus wel.
Misschien moet ik het luikje maar op z'n sluitstand zetten, het mandje beneden ophangen en het haar laten uitzoeken?
Kijk, ik vind het niet erg dat ze boven zit, dan heeft ze wat meer ruimte enzo. Maar 't is zo'n gedoe iedere ochtend....

En ja, de deur naar de kamer kan wel dicht. Maar toen we daar nog geen luikje in hadden, krabbelde ze gewoon zo hard dat wij dat boven hoorden. 't Is ook niet zo groot hier, maar dan nog....er zitten 2 deuren tussen!

quote:

Op woensdag 11 juli 2007 16:32 schreef Ikook het volgende:
Ik heb dat radiatormandje eerst beneden aan de radiator gehad, twee weken lang. Ze ging er niet op liggen....
Op de hobbykamer boven doet ze dat dus wel.
Misschien moet ik het luikje maar op z'n sluitstand zetten, het mandje beneden ophangen en het haar laten uitzoeken?
Kijk, ik vind het niet erg dat ze boven zit, dan heeft ze wat meer ruimte enzo. Maar 't is zo'n gedoe iedere ochtend....

En ja, de deur naar de kamer kan wel dicht. Maar toen we daar nog geen luikje in hadden, krabbelde ze gewoon zo hard dat wij dat boven hoorden. 't Is ook niet zo groot hier, maar dan nog....er zitten 2 deuren tussen!

Maar word je daar dan ook echt wakker van? Als ze een verdieping lager 2 deuren verder aan de deur staat te mekkeren?
Ik hoor mijn katten namelijk ook wel, maar ik word pas wakker als ze op mijn hoofd springen...

quote:

Op woensdag 11 juli 2007 16:25 schreef Ikook het volgende:
Dat van die alufolie kan ik proberen, nog nooit gelezen maar het is het proberen waard.
Een deur verder opsluiten gaat niet helaas. Niet zo'n groot huis en de keuken is open...
De hobbykamer is boven, dus beneden opsluiten zou dan nog beter zijn, maar dan heeft ze haar mandje weer niet...:S
Inderdaad Lienekien, was er al bang voor dat negeren niet helpt....dat ga ik niet volhouden.
Als ik haar in de slaapkamer laat, gaat ze 's morgens rond vijf uur ronddolen en kunnen wij dus niet meer slapen....

Dat dollen op bed went overigens erg snel, die 2 van ons lopen ook wel eens te klieren midden in de nacht, maar dat went en na 5 seconden slaap je weer.

quote:

Op woensdag 11 juli 2007 16:32 schreef Ikook het volgende:
Ik heb dat radiatormandje eerst beneden aan de radiator gehad, twee weken lang. Ze ging er niet op liggen....
Op de hobbykamer boven doet ze dat dus wel.
Misschien moet ik het luikje maar op z'n sluitstand zetten, het mandje beneden ophangen en het haar laten uitzoeken?
Kijk, ik vind het niet erg dat ze boven zit, dan heeft ze wat meer ruimte enzo. Maar 't is zo'n gedoe iedere ochtend....

En ja, de deur naar de kamer kan wel dicht. Maar toen we daar nog geen luikje in hadden, krabbelde ze gewoon zo hard dat wij dat boven hoorden. 't Is ook niet zo groot hier, maar dan nog....er zitten 2 deuren tussen!

Ze heeft vast wel een slaapplaatsje in de kamer? Die van mij heeft zeker drie plekken waar ze graag slaapt.

Met aluminium hebben wij onze kat afgeleerd om niet meer aan de bank te krabben
Dat werkt dus wel (tis alleen geen gezicht).
Maar ze ging steeds onder het matras van het bed krabben en daar werden/worden we wakker van, dus hebben we het folie weer van de bank gehaald... Bank verziekt, maar we konden wel slapen

quote:

Op woensdag 11 juli 2007 20:55 schreef kyraaa het volgende:
Met aluminium hebben wij onze kat afgeleerd om niet meer aan de bank te krabben
Dat werkt dus wel (tis alleen geen gezicht).
Maar ze ging steeds onder het matras van het bed krabben en daar werden/worden we wakker van, dus hebben we het folie weer van de bank gehaald... Bank verziekt, maar we konden wel slapen

@ kyraaa:Dus na het weghalen van de folie ging ze vrolijk weer verder met de bank? Zou dus betekenen dat ik dat folie gewoon altijd moet laten hangen?
Enne, ze heeft beneden ook wel plekjes, ze kan bijvoorbeeld in haar krabpaal slapen (zit zo'n huisje op) en op de bank ligt ze ook wel eens (leuning of zitvlak).
Liefst ligt ze op schoot natuurlijk
Ik ga zo eens wat folie plakken...en anders sluit ik haar gewoon beneden op.
Helaas...ik word daar dus wel wakker van. De ene week meer dan de andere week maar toch.
Dat ligt dan meer aan mij denk ik...

Altijd als ik de katten te eten geeft, bijt Harry Loes in de nek alsof hij haar wil dekken. Is dit normaal?

Ik heb er nog nooit van gehoord bij eten. Klinkt al een dominantiedingetje.

Onze baas in huis Ernesto wacht met eten tot de "kleintjes" (die inmiddels twee zijn) genoeg hebben gehad.

Ja, het is op zich geen probleem hoor. Het leidt niet tot ruzie. Het is vooral tijdens het wachten op het vullen van de bakjes.
Als Harry net wakker is doet hij het ook, en ook als hij in de zon gelegen heeft. Loes lijdt er niet onder. Ik vind het vooral merkwaardig.

Hier nogmaals

Ik heb een probleempje. Sinds twee dagen loopt er hier in de buurt een poesje rond. Ik heb het vermoeden dat ze nog niet zo heel erg oud is en krols is! Ze is niet uit mijn tuin weg te slaan en blijft maar om aandacht vragen. Ook probeerd ze bij ons naar binnen te komen. Dit kan ik niet doen omdat er al een kat rondloopt (en nog 9 andere dieren). Omdat ze de hele dag hier rond hangt krijg ik een beetje het vermoeden dat ze of de weg kwijt is of dat ze eruit gegooid is thuis.

Met pijn in mijn hart deed ik net de achterdeur dicht om het beestje er te moeten achter laten.
Nu heb ik al op amivedi gekeken maar daar staat ze niet als vermist opgegeven.
Iemand enig idee wat ik hier mee aan moet? Ze mauwt de hele tijd zo zielig .

Alvast bedankt

Oh wat sneu Flower-ti-Amo, je zou evengoed met dit verhaal de dierenambulance of amivedi kunnen bellen lijkt me, misschien dat ze het beestje evengoed ophalen?
Kijk anders ook even hier: http://www.amivedi.nl/site/frame4.htm daar staan vermiste dieren maar kun je ook gevonden huisdieren aanmelden.

Ik wou eerst mijn kat ook niet op mijn bed maar aangezien ik alleen woon doe ik altijd het tweede hoofdkussen weg en leg daar haar mandje neer. Nu komt ze dus wel op het bed maar gaat gelijk haar eigen mandje in en elke ochtend dat ik wakker wordt ligt ze bij me te knorren in de mand.

Ik heb wel een ander klein probleempje, mijn kat is nu 1 jaar, sinds kiten krapte ze wel eens aan mijn stoelen en niet op de krappaal. Nu heb ik een grotere krappaal aangeschaft en daar krapt ze nu ook op probleem is echter dat ze altijd eerst naar de stoel loopt die van stof is en daar haar nagels begint te slijpen.
Elke keer als ik haar naam dan hard roep loopt ze wel naar de paal maar ze komt elke keer weer terug bij de stoel.

Ik heb alles al geprobeerd, plantenspuit, hardnekkig nekvel pakken en slaande bewegingen maken om haar te laten schrikken maar steeds doet ze het weer.
Als ik haar naam roep weet ze dat ze fout zit maar de volgende keer loopt ze weer naar de stoel.
Wat moet ik doen?

quote:

Op zaterdag 14 juli 2007 23:30 schreef senesta het volgende:
Oh wat sneu Flower-ti-Amo, je zou evengoed met dit verhaal de dierenambulance of amivedi kunnen bellen lijkt me, misschien dat ze het beestje evengoed ophalen?
Kijk anders ook even hier: http://www.amivedi.nl/site/frame4.htm daar staan vermiste dieren maar kun je ook gevonden huisdieren aanmelden.

Ik heb zojuist Amivedi gebeld. Vannacht kwam ze vanuit de tuin naar de voordeur en heeft daar nog een tijdje zitten miauwen. Vanochtend toen de achterdeur open ging kwam ze er meteen weer aan. Hierna had ik toch echt wel het idee dat het beestje haar huisje kwijt is.

Ik wordt binnen een uurtje teruggebeld door amivedi, zij ging nu met stichting zwerfkat bellen.

quote:

Op zondag 15 juli 2007 02:08 schreef Doemskie het volgende:
Ik wou eerst mijn kat ook niet op mijn bed maar aangezien ik alleen woon doe ik altijd het tweede hoofdkussen weg en leg daar haar mandje neer. Nu komt ze dus wel op het bed maar gaat gelijk haar eigen mandje in en elke ochtend dat ik wakker wordt ligt ze bij me te knorren in de mand.

Ik heb wel een ander klein probleempje, mijn kat is nu 1 jaar, sinds kiten krapte ze wel eens aan mijn stoelen en niet op de krappaal. Nu heb ik een grotere krappaal aangeschaft en daar krapt ze nu ook op probleem is echter dat ze altijd eerst naar de stoel loopt die van stof is en daar haar nagels begint te slijpen.
Elke keer als ik haar naam dan hard roep loopt ze wel naar de paal maar ze komt elke keer weer terug bij de stoel.

Ik heb alles al geprobeerd, plantenspuit, hardnekkig nekvel pakken en slaande bewegingen maken om haar te laten schrikken maar steeds doet ze het weer.
Als ik haar naam roep weet ze dat ze fout zit maar de volgende keer loopt ze weer naar de stoel.
Wat moet ik doen?

Smeer eens wat valeriaan aan de krabpaal. Dat vinden katten heel erg lekker ruiken. Misschien kan dat haar ertoe brengen om alleen nog aan de krabpaal te krabben.

quote:

Op zondag 15 juli 2007 02:08 schreef Doemskie het volgende:
Ik wou eerst mijn kat ook niet op mijn bed maar aangezien ik alleen woon doe ik altijd het tweede hoofdkussen weg en leg daar haar mandje neer. Nu komt ze dus wel op het bed maar gaat gelijk haar eigen mandje in en elke ochtend dat ik wakker wordt ligt ze bij me te knorren in de mand.

Ik heb wel een ander klein probleempje, mijn kat is nu 1 jaar, sinds kiten krapte ze wel eens aan mijn stoelen en niet op de krappaal. Nu heb ik een grotere krappaal aangeschaft en daar krapt ze nu ook op probleem is echter dat ze altijd eerst naar de stoel loopt die van stof is en daar haar nagels begint te slijpen.
Elke keer als ik haar naam dan hard roep loopt ze wel naar de paal maar ze komt elke keer weer terug bij de stoel.

Ik heb alles al geprobeerd, plantenspuit, hardnekkig nekvel pakken en slaande bewegingen maken om haar te laten schrikken maar steeds doet ze het weer.
Als ik haar naam roep weet ze dat ze fout zit maar de volgende keer loopt ze weer naar de stoel.
Wat moet ik doen?

Volgens mij is die stoel nu vooral een plaats om haar geursporen op af te zetten, een plaats die ze steeds weer wil markeren als ze er langs komt. Geurtje erop dat ze vies vindt, of aluminiumfolie.

Of het gewoon maar goed vinden. Mijn katten hebben mijn oude bank aan gort getrokken. Dat kon me vrij weinig schelen.

quote:

Op woensdag 11 juli 2007 21:38 schreef Ikook het volgende:

[..]

@ kyraaa:Dus na het weghalen van de folie ging ze vrolijk weer verder met de bank? Zou dus betekenen dat ik dat folie gewoon altijd moet laten hangen?

Beetje late reactie mja
Jah, dat is precies wat het bij mijn poezen inhoudt
Ik weet niet of jou poezen anders zijn wat dat betreft...
Maar mijn bank is in ieder naar de haaien (niet dat het een ramp is, maar toch)

Zelfs dat geurtje op de paal heb ik al geprobeerd...

Maar je moet begrijpen dat de stoel een markeerplek is, niet zozeer een nagelscherpplek.

Hallo allemaal, vraagje.

Ik heb onze poes, een poes als deze, vanochtend in de was gezet, gewoon in de badkuip, douche aan, klein beetje shampoo, wassen, afdrogen, want ze was echt een beetje vies geworden vond ik, normaal wassen katten zichzelf maar ze lag op tafel met urine in haar staartharen (bleh) en allemaal vuil en takjes/blaadjes in haar vacht, dus vandaar, dit heb ik dan ook nooit eerder gedaan.

We hebben haar al een jaar of twee (geerfd van een overleden tante, wij hebben zelf alleen een andere gewone grijze huiskat met minimaal onderhoud) en ik heb geen idee of dit verder goed is? Vanmiddag zei iemand tegen mij "katten kunnen niet tegen shampoo gek!", ik moet toegeven dat die poes het niet fijn vond al dat water maar nu ligt ze lekker schoon hier in de zon.

Heb ik iets fout gedaan?

Neehoor, kan de poes best tegen. Het is lekker warm weer. Liet de kat het het allemaal zomaar toe? Ik hoef dat met die van mij zeker niet te proberen.

quote:

Op zondag 15 juli 2007 18:28 schreef pmdomela het volgende:
Hallo allemaal, vraagje.

Ik heb onze poes, een poes als deze, vanochtend in de was gezet, gewoon in de badkuip, douche aan, klein beetje shampoo, wassen, afdrogen, want ze was echt een beetje vies geworden vond ik, normaal wassen katten zichzelf maar ze lag op tafel met urine in haar staartharen (bleh) en allemaal vuil en takjes/blaadjes in haar vacht, dus vandaar, dit heb ik dan ook nooit eerder gedaan.

We hebben haar al een jaar of twee (geerfd van een overleden tante, wij hebben zelf alleen een andere gewone grijze huiskat met minimaal onderhoud) en ik heb geen idee of dit verder goed is? Vanmiddag zei iemand tegen mij "katten kunnen niet tegen shampoo gek!", ik moet toegeven dat die poes het niet fijn vond al dat water maar nu ligt ze lekker schoon hier in de zon.

Heb ik iets fout gedaan?

Ik vind het eigenlijk een beetje raar dat poes zichzelf zo vies heeft laten worden, poezen zijn normaal toch erg schoon op zichzelf?
Heb je dierenshampoo of babyshampoo gebruikt?
Sommige normale shampoo's kunnen huidirritatie's geven maar ik denk dat je weinig meer kunt doen dan afwachten.

Ik heb een kater van ruim 2,5 jaar, die gekastreerd is. Maar ik had al het vermoeden dat ie nog sproeide, en sinds gisteravond weet ik dat eigenlijk voor 99% zeker. Zo te zien heeft hij 1 plek, op de muur, naast de voordeur.

Maar ik dacht dat gekastreerde katers niet meer konden sproeien? Heb ik het daarmee mis? Of is er misschien nog iets mis gegaan bij de kastratie?

Soms blijven ze wel sproeien helaas... Ik heb er ook zo eentje gehad. Ik weet eigenlijk niet of je er iets aan kunt doen (de DA dan ).

Ik kan het de DA altijd even vragen..

Lijkt me een goed idee ja

quote:

Op zondag 15 juli 2007 18:28 schreef pmdomela het volgende:
Vanmiddag zei iemand tegen mij "katten kunnen niet tegen shampoo gek!", ik moet toegeven dat die poes het niet fijn vond al dat water maar nu ligt ze lekker schoon hier in de zon.

Jawel hoor, kunnen ze prima tegen, al zou ik wel babyshampoo of kattenshampoo halen, maar die van mij zijn ook weleens met normale shampoo gewassen.

quote:

Op woensdag 18 juli 2007 08:31 schreef teigan het volgende:
Ik heb een kater van ruim 2,5 jaar, die gekastreerd is. Maar ik had al het vermoeden dat ie nog sproeide, en sinds gisteravond weet ik dat eigenlijk voor 99% zeker. Zo te zien heeft hij 1 plek, op de muur, naast de voordeur.

Maar ik dacht dat gekastreerde katers niet meer konden sproeien? Heb ik het daarmee mis? Of is er misschien nog iets mis gegaan bij de kastratie?

Gecastreerde katers kunnen nog wel sproeien, maar hebben daar normaal gesproken niet meer zo'n zin in als een ongecastreerde kater. Bij de voordeur sproeien is een redelijk beruchte plek, dit doen ze vaak omdat een andere kat vanaf de buitenkant tegen je voordeur piest om aan te geven dat jouw huis bij zijn territorium hoort (waar je kater het waarschijnlijk niet mee eens is).

Nou ik weer ..
Niet echt een probleem, maar wel een vraagje
Onze kitten Charlie is nu 13 weekjes, hij is erg speels ofcourse
Maar elke keer als ie ergens met z'n speelse gedrag vanaf dondert ofzo valt ie op z'n zij of op z'n rug.
Onze andere kat komt netjes op z'n pootjes terecht, en ik ken verder ook geen katten die dat niet doen.
Heeft iemand anders hier ook zo'n gekke kat die niet op z'n pootjes terecht komt,
of komt dat pas als ie ouder is dat ie dat wél doet ?

quote:

Op woensdag 18 juli 2007 21:06 schreef pumpkin_Ruby het volgende:

[..]

Gecastreerde katers kunnen nog wel sproeien, maar hebben daar normaal gesproken niet meer zo'n zin in als een ongecastreerde kater. Bij de voordeur sproeien is een redelijk beruchte plek, dit doen ze vaak omdat een andere kat vanaf de buitenkant tegen je voordeur piest om aan te geven dat jouw huis bij zijn territorium hoort (waar je kater het waarschijnlijk niet mee eens is).

het stomme is dat wij in een portiekwoning wonen, waar geen andere katten in de portiek komen. Dus daarvoor hoeft hij het niet te doen.

quote:

Op woensdag 18 juli 2007 23:59 schreef Slut. het volgende:
Nou ik weer ..
Niet echt een probleem, maar wel een vraagje
Onze kitten Charlie is nu 13 weekjes, hij is erg speels ofcourse
Maar elke keer als ie ergens met z'n speelse gedrag vanaf dondert ofzo valt ie op z'n zij of op z'n rug.
Onze andere kat komt netjes op z'n pootjes terecht, en ik ken verder ook geen katten die dat niet doen.
Heeft iemand anders hier ook zo'n gekke kat die niet op z'n pootjes terecht komt,
of komt dat pas als ie ouder is dat ie dat wél doet ?

Heej dat deed kyra ook toen ze klein was
Ondertussen allang niet meer
Ze hield er op een dag gewoon vanzelf mee op.
(toevallig precies rond de tijd dat wij, een helm voor haar, bespraken)
Ze viel steeds op haar hoofd en zij

quote:

Op woensdag 18 juli 2007 08:31 schreef teigan het volgende:
Ik heb een kater van ruim 2,5 jaar, die gekastreerd is. Maar ik had al het vermoeden dat ie nog sproeide, en sinds gisteravond weet ik dat eigenlijk voor 99% zeker. Zo te zien heeft hij 1 plek, op de muur, naast de voordeur.

Maar ik dacht dat gekastreerde katers niet meer konden sproeien? Heb ik het daarmee mis? Of is er misschien nog iets mis gegaan bij de kastratie?

Ze kunnen het nog steeds, alleen ontbreekt voor het grootste deel de belangrijkste drijfveer ervoor (sex !).

Het hangt heel erg af van het beestje, maar elke belangrijke verandering in leef-omgeving kan sproeien uitlokken, omdat het beest zich probeert te laten gelden terwijl de nieuwe verhoudingen uitkristalliseren. Onder belangrijke veranderingen vallen met name verhuizingen en het verschijnen van huis-/buurtgenoten : mensen (babies/partners), honden, katten. Ook is het zo dat als de castratie te laat is gedaan, en het beestje al routine-matig aan het spuiten is, dat dat vaak niet meer overgaat.

ik heb ruim 5 jaar 2 Burmezen van 9,5 jaar overgenomen, en de meest assertieve ging na een paar weken tegen mijn toilet-deur plassen, duidelijk in een poging te proberen mij te intimideren. Dat is nu over, maar afgelopen jaar is zijn broertje begonnen ... Geluikkig is de deur glad gelakt en de vloerbedekking linoleum, een spons met sop (geen bleek) doet wonderen.

Een probleem dat kan optreden is dat de castratie technisch gezien goed gelukt is, maar te vroeg is uitgevoerd. Als dat gebeurt, dan zullen cellen in andere delen van het kater-lijfje deels de hormoon-productie die eigenlijk in de balletjes thuishoort gaan overnemen. Het is meestal ook te zien, als de castratie te vroeg is gebeurd mist het beest dan het echte kater-uiterlijk.

Mijn beide heren zijn op hetzelfde moment (rond de 9 maanden) gecastreerd, een van de twee zie er uit als een volwassen kater, en dat is de relaxede, maar de andere weegt bjina een kg minder en ziet er op zijn 15e nog steeds uit als een jonge poes, en dat is degene die heel lang een plas-oorlog uitvocht, als een bezetene alle andere katten in de buurt aanvliegt (en ondanks een gewicht rond de 4 kg door pure inzet meestal wint van veel zwaardere zwerf-katers), en een slachting aanricht onder alle knaagdieren in de bosjes in de buurt.

Dat is het probleem met broertjes, terwijl de ene al echt toe is aan castratie, kan het voor de andere eigenlijk 1 of 2 maandjes te vroeg zijn.