Het woord 'godverdomme' - Deel 2

quote:

Op woensdag 30 mei 2007 17:57 schreef _laytsskylighter_ het volgende:

[..]

Echt waar?

Ja. Misschien moet je eens een kerk bezoeken? Ik kan aan jou posts merken dat je er vrijwel nooit echt goed heb rondgekeken.

Prima, maar wees dan ook wat terughoudender in je mening.

quote:

Op woensdag 30 mei 2007 00:43 schreef freecell het volgende:

[..]

Een opmerking maken of pesten, dat zijn twee verschillende werelden.
Maar jij zegt dus dat er omstandigheden zijn waarin het pesten van iemand te rechtvaardigen is. Daar verschillen we al van mening.
Hoezo pesten over iemands uiterlijk is toegestaan? Waarom zou je me wel mogen pesten omdat ik rood haar heb, maar zou je mijn klasgenoot niet mgen pesten omdat hij aziaat is? Ik zie het verschil niet.
Volgens mij zou je NOOIT iemand mogen pesten, met wat voor kutsmoes dan ook. Ook al is hij van mening dat de aarde driehoekig is.

[..]

Tof. Dus omdat ik een christen ben, ben ik het waard om gepest te worden. Interessant wereldbeeld.
In mijn wereld is iedereen uniek en veel waard en verdient iedereen het om met respect behandeld te worden.
In jouw wereld verdien ik het blijkbaar om gepest te worden. Ik ben niet meer waard... En bedankt.

twee jongetjes/meisjes zitten in de klas..
zegt de een: 'GODVERDOMME'
zegt de ander: 'MENEEERRRR, HIJ PEST MIJ !!!

Ik zie het geloof inderdaad als iets dat je kan veranderen, of iets waar je invloed op kan uitoefenen.
Zie het als een mening waar je achter staat. Echter als ik een mening heb van:

"alle marokkanen zijn kut!"

geheid krijg ik daar kritiek op, en ik moet daar tegen kunnen, immers, ik kies er zelf voor die mening te zijn toegedaan en die mening te openbaren.
Als een christen een mening heeft van:

"jezus was de zoon van god hij is gestorven voor onze zonden en daarom ga ik elke zondag naar de kerk."

dan moet hij er toch ook tegen kunnen dat anderen daar niet mee eens zijn en er opheldering over willen, kritiek op leveren, of what so ever??

quote:

Op woensdag 30 mei 2007 09:19 schreef Alicey het volgende:

[..]

Intentie zie je dus als leidende factor?

Ja, bij iets subjectiefs als gekwetst-voelen is dat wel essentieel, denk ik. Je moet mensen/groeperingen niet een vrijbrief geven om zich gekwetst te voelen bij elke recalcitrante scheet die er in de samenleving wordt gelaten.

Dat betekent niet dat je je eigen kennis omtrent het gevoelsleven van anderen moet verloochenen. Als ik weet dat er een christen naast me zit, en ik begin toch met jezus-termen of soortgelijke te smijten, dan heb ik misschien niet de directe intentie om te kwetsen, maar ik had kunnen vermoeden dat degene naast mij, mijn woorden niet op prijs stelt. Dus doe ik bewust iemand pijn, bij wijze van geveinsde onwetendheid. Mits ik niet uit ben op een verstoorde relatie: liever vermijden zo'n situatie.

Tegelijkertijd vind ik dat christenen (of wie ook die zich aangevallen voelt door brute volkstaal) de zaak niet op de spits moeten drijven. Zie je eigen psychische kwetsuren gráág in het juiste perspectief. Een christen die een J- of G-woord in zijn buurt, durft gelijk te stellen met het gebruik van het woord kanker temidden van mensen die onlangs een naaste aan die ziekte hebben verloren, speelt met valse overtuiging de slachtoffer-rol. Zo'n vergelijking is een fout retorisch trucje om te veronderstellen dat ook zij, godsminnaars, tot in het diepst van hun ziel geraakt kunnen zijn.
Ik vind namelijk ook dat het een verworvenheid van deze tijd is, de heiligheid van het godsbegrip in alle openheid ter discussie te stellen. Of dat nou middels een rollende vloek is of een Nietzscheaans essay.

quote:

Op woensdag 30 mei 2007 23:41 schreef Ringo het volgende:

[..]

Ja, bij iets subjectiefs als gekwetst-voelen is dat wel essentieel, denk ik. Je moet mensen/groeperingen niet een vrijbrief geven om zich gekwetst te voelen bij elke recalcitrante scheet die er in de samenleving wordt gelaten.

Dat betekent niet dat je je eigen kennis omtrent het gevoelsleven van anderen moet verloochenen. Als ik weet dat er een christen naast me zit, en ik begin toch met jezus-termen of soortgelijke te smijten, dan heb ik misschien niet de directe intentie om te kwetsen, maar ik had kunnen vermoeden dat degene naast mij, mijn woorden niet op prijs stelt. Dus doe ik bewust iemand pijn, bij wijze van geveinsde onwetendheid. Mits ik niet uit ben op een verstoorde relatie: liever vermijden zo'n situatie.

Tegelijkertijd vind ik dat christenen (of wie ook die zich aangevallen voelt door brute volkstaal) de zaak niet op de spits moeten drijven. Zie je eigen psychische kwetsuren gráág in het juiste perspectief. Een christen die een J- of G-woord in zijn buurt, durft gelijk te stellen met het gebruik van het woord kanker temidden van mensen die onlangs een naaste aan die ziekte hebben verloren, speelt met valse overtuiging de slachtoffer-rol. Zo'n vergelijking is een fout retorisch trucje om te veronderstellen dat ook zij, godsminnaars, tot in het diepst van hun ziel geraakt kunnen zijn.
Ik vind namelijk ook dat het een verworvenheid van deze tijd is, de heiligheid van het godsbegrip in alle openheid ter discussie te stellen. Of dat nou middels een rollende vloek is of een Nietzscheaans essay.

Eigenlijk kort samengevat : Gezond verstand.

waarom mag je niet met het woordt "god" spotten..
er zijn nooit bewijzen gevonden dat hij bestaat. dus

quote:

Op donderdag 31 mei 2007 17:59 schreef Silver_Shark het volgende:
het woordt

.

Niets dan respect voor mensen die "godverdomme" roepen

quote:

Op donderdag 31 mei 2007 19:00 schreef Kos_met_de_snor het volgende:
Niets dan respect voor mensen die "godverdomme" roepen

geen respect voor jou

quote:

Op vrijdag 1 juni 2007 11:31 schreef _laytsskylighter_ het volgende:

[..]

Al zou die wel bestaan, mag het dan opeens niet?

juist dan is God extra lachwekkend.
Het soort figuur dat er gewoon om vráágt om gebashed te worden .

quote:

Op woensdag 30 mei 2007 23:41 schreef Ringo het volgende:

[..]

Tegelijkertijd vind ik dat christenen (of wie ook die zich aangevallen voelt door brute volkstaal) de zaak niet op de spits moeten drijven. Zie je eigen psychische kwetsuren gráág in het juiste perspectief. Een christen die een J- of G-woord in zijn buurt, durft gelijk te stellen met het gebruik van het woord kanker temidden van mensen die onlangs een naaste aan die ziekte hebben verloren, speelt met valse overtuiging de slachtoffer-rol. Zo'n vergelijking is een fout retorisch trucje om te veronderstellen dat ook zij, godsminnaars, tot in het diepst van hun ziel geraakt kunnen zijn.

Dit begrijp ik niet. Waarom zou een christen niet hun "godverdomme" mogen vergelijken met de "kanker" van nabestaanden van kankerpatiënten? Als zij dat nou voelen?

Ik kan me goed voorstellen dat voor christenen het spotten met God hen pijn doet, niet zo zeer omdat God zou bestaan of niet, maar omdat ze met al hun problemen steeds aan die God vastklampen. Daardoor maak je bij een christen indirect bv. zijn overleden kind belachelijk.