Een Vlaamse gaai in huis, da's best wel spectaculair
Ik had het dit weekend best wel druk, we hadden een logée, zaterdags ging ik naar een kattenforum meeting in Belgie en zondags moest ik werken. Voor die meeting had ik wat voorbereidende dingetjes te doen, cadeautjes inpakken voor de verloting, wat boodschappen meebrengen, en ik had voor iedereen (30 personen) een zakje kattengras-zaad en valeriaan gevuld met een briefje erbij wat je ermee kon doen.
Kom ik vrijdagavond thuis met boodschappen, zit er ineens een zwartwitte kat voor m'n deur. Mijn voordeur is op één hoog (ons appartment op de tweede verdieping), dus dat is geen alledaagse gebeurtenis. Er had een tijdje geleden een briefje opgehangen dat er helemaal aan de andere kant van de flat een zwartwitte kat vermist werd, misschien was het deze wel ? Toen ik wat dichterbij kwam zagen de ogen van de kat er wat vreemd uit, met donkere vlekken erin, het leek wel een beetje op oogontsteking.
De buurvrouw kwam thuis, die hield een oogje op de kat en ik belde Amevedi. Die had nooit een melding gehad van een vermiste kat en wist dus ook niet of die al terug was. Ze zei wel dat als de kat iets aan de ogen mankeerde ik de dierenambulance moest bellen.
Ik greep een carrier, ging weer naar beneden, overlegde met de buren (was inmiddels een heel groepje) en heb de kat toen gevangen en in de carrier gestopt. Toen de dierenambulance gebeld, maar dat hielp niet echt, ik kreeg een heel vervelende man aan de lijn die helemaal niet goed luisterde, erg neerbuigend deed en allerlei "oplossingen" aandroeg die helemaal niet konden, en me ook nog eens een preek gaf dat je niet zomaar allerlei katten van straat kon plukken (en ik maar aan zijn verstand proberen te peuteren dat de kat niet op straat zat) en de asielen zitten al zo vol, mevrouwtje. Hij raadde me meerdere keren aan om de kat op straat los te laten.
Dat heb ik dus niet gedaan, ik heb foto's van de kat gemaakt, een bench voor haar ingericht met behulp van dEUS z'n showspullen (gordijntjes, kleedje, etensbakje, drinkensbakje, mandje, kattenbakje), Amevedi gebeld om haar defintief als gevonden op te geven (de vermiste kat bleek na wat rondvragen al weer terecht), posters met foto geknutseld en de hele flat ondergeposterd met de mededeling dat de poes op zaterdagochtend bij het asiel afgegeven zou worden. Wij waren de enige van alle buren die haar wilden opvangen en we waren het hele weekend de hort op waardoor ze anders de hele tijd alleen zou zitten met niemand die in de gaten hield of ze wel goed at of dat ze naar de dierenarts moest, terwijl we niet wisten of er zich wel een baasje zou melden.
Zaterdagochtend hebben we haar weggebracht, ze was helaas niet gechipt. Ik vond het echt onwijs k*t om haar bij het asiel te droppen, ik kon er gewoon niet van eten, stom hé ?
Toen m'n vriend 's avonds thuiskwam was hij gebeld door de familie van de eigenaar, de eigenaar was per ambulance naar het ziekenhuis gebracht en de poes was toen ontsnapt, dat was zaterdag pas gemerkt toen ze haar eten kwamen geven. Toen was ik dus heel blij dat ik haar niet op straat gegooid had.
Zo blijkt ook maar dat het wel handig is om je binnenkatten ook te chippen, je weet nooit wanneer ze eens op straat terecht komen, het scheelt al gauw een paar nachtjes asiel.