Weird Science: slijmchips en bio-robotsDe wat ouderen onder ons herinneren zich allemaal de enge ontknoping van de Nederhorror klassieker "De Lift": Huub Stapel komt er achter dat de moorddadige lift zijn slechte inborst heeft gekregen doordat de computerchips in het besturingssysteem samengegroeid zijn met een slijmerige, levende massa. De Lift leeft! Wat jongere mensen zich misschien wel herinneren zijn de zogenaamde "bio-neural gelpacks" uit Star Trek, waarbij het schip van een soort levend zenuwstelsel voorzien was. Maar nu zijn dit soort verhalen geen fictie of horror meer, maar realiteit: een universiteit in Engeland is erin geslaagd een sensorchip te bouwen waarbij geen gebruik wordt gemaakt van draden of transistors maar een levende slijmzwam, een vreemdsoortige schimmelachtige samenklontering van cellen die zich vaak als een amoebe manifesteert. Tijdens de test werd de amorfe biomaterie gebruikt om organisch materiaal in een vloeistof te detecteren, maar de mogelijkheden reiken nog veel verder. Zeker als men met gentech aan de slag gaat.
Hoewel de toepassingen van dergelijke levende materie nog erg pril is en volop in ontwikkeling, is het wel revolutionaire interface tussen levende en dode materie die een technologische toepassing kent. We kennen al langer de koppeling van machines en levende materie, zoals bepaalde protheses en een pacemaker, maar hier is er echt sprake van een symbiotische connectie tussen de twee groepen materie. Genetisch gemanipuleerde meercellige materie zou tot verbeterde toepassingen kunnen leiden en zelfs betrouwbaarder blijken dan silicium en koperverbindingen, omdat de levende materie zichzelf ook kan repareren. Eerder slaagde dezelfde universiteit in Engeland erin om met dezelfde slijmsoort een robot zelfstandig te laten bewegen, Hierbij maakte men gebruik van de natuurlijke angst voor licht die de slijmsoort heeft. Ook kan men de natuurlijke drang tot voeden gebruiken om robots autonoom van energie te voorzien en er zijn tests bezig om een robot vliegen te laten vangen en biologisch om te zetten in elektrische energie. Het eerste nadeel dat hieraan kleeft is de lokstof voor de vliegen die uit menselijke poep bestaat...
De levende slijmsoort Physarum polycephalum omringd door dode techniek Naast de steeds sneller toenemende ontwikkelingen op het gebied van robotica zou deze samensmelting van levende en dode materie wel eens een enorme doorbraak kunnen betekenen. Robots die instinctief kunnen reageren, zichzelf kunnen repareren en zichzelf kunnen voeden. Het is dan niet ondenkbaar dat zich vervolgens ethische vraagstukken zullen opwerpen. In wezen is een dergelijke robot of computer met biochips niet puur een machine meer te noemen en zeker als men de biomaterie gebruikt voor cognitieve en instinctieve functies. Een robot die lijkt op een mens, voor een deel bestaat uit levende massa, zichzelf kan voeden en pijn kan voelen of fysiek ongemak in hoeverre is dat nog een machine? Zeker nu men steeds meer vooruitgang boekt op het gebied van kunstmatige intelligentie. We zien naast Amnesty en Greenpeace al een nieuwe actiegroep onstaan: Robopeace of Asimov International.
En hoe lang zou het nog duren voordat we een lift instappen en met knikkende knieen terugdenken aan Huub Stapel en zijn killer lift?
bron-------------------------------------------------------------------
20 Jaar geleden dacht ik van wat een onzin verhaaltjes, dat kan nooit slijmcomputer. Tsss techniek van tegenwoordig
Everything is backwards, everything is upside down. Doctors destroy health, lawyers destroy justice, psychiatrists destroy minds, scientists destroy truth, media destroys information, religions destroy spirituality and governments destroy freedom.