Avobenzone: stabiel of niet?

De vraag is op Avobenzone, een ingredient dat gebruikt wordt als UVA filter (ook wel Parsol® 1789, Eusolex® 9020, Escalol® 517, INCI Butyl Methoxydibenzoylmethan) fotostabiel is...

Als je op internet artikelen leest, wordt door sommigen (o.a. Paula Begoun) beweerd dat Avobenzone gewoon fotostabiel is (dwz dat er na 70 uren zon maar 25% van de effectiviteit is afgenomen)
andere artikelen beweren dat de effectiviteit juist heel snel achteruit gaat (na een uur zou de bescherming al weg zijn) en dat dit ingredient alleen veilig is als zonnebescherming in combinatie met een stabiliser, zoals,
octocrylene.

Wat is nou waar en wat niet?
Ik wil wel eens weten hoe het echt zit!

Artikelen die ik gelezen heb (en die me zeer verwarren door elkaars tegenstrijdigheden)

http://en.wikipedia.org/wiki/Avobenzone

http://www.cosmeticscop.com/learn/art.asp?ID=261

Zit hier misschien een expert/scheikundefreak?

schopje dan maar

quote:

Op zaterdag 19 mei 2007 01:06 schreef Twpk het volgende:

oke
dus er moet een tabilisator bij
ik had inmiddels ook het een en ander gelezen
en uit onderzoeken is gebleken dat:

quote:

Er is data van wetenschappelijk onderzoek dat avobenzone niet fotostabiel is.
In combinatie met andere sunscreens blijkt avobenzone wel fotostabiel genoeg om veilig te zijn.

Individuele sunscreen ingrediėnten hebben verschillende fotostabiliteitswaarden, maar een combinatie van verschillende sunscreen ingrediėnten om een breed spectrum aan bescherming te bieden, kunnen resulteren in een fotostabiele zonnebescherming.

Avobenzone op zichzelf heft na 1 uur zonlicht 36% aan effectiviteit verloren (DeFlandre & Lanf, 1988)
Avobenzone met Octylmethoxyxinnamate en Oxybenzone heeft nog 77% effectiviteit na 50 Joules UV exposure (bij SPF 15)

maar de vraag is dus welke stoffen je er allemaal bij kan gooien om het stabiel(er) te maken

is alleen oxybenzone bijvoorbeeld al voldoende?